De Zwarte Bruiloft - 5

Vanessa sleepte Floortje terug naar de zaal. Haar assistente was zo zwaar onder invloed dat ze slechts ternauwernood overeind wist te blijven, en een bezorgde Jack kwam toesnellen zodra hij de twee vrouwen weer zag opduiken.

Hij was blij dat Floortje zijn aandacht opeiste, want tijdens de wandeling die hij zojuist door de zaal had gemaakt en die hem langs vele andere genodigden had geleid was hij geenszins tot rust gekomen, ook al had hij daar vurig op gehoopt. Opgelucht dat hij niet langer naar Vanessa's vette jetsers hoefde te staren, was hij de dansvloer op gelopen … en had daar alleen maar méér sappige zwarte borsten gezien. Hij was aan de praat geraakt met Orphée, die beroemd was over de hele wereld, en het enige wat hij bedenken kon, was dat hij zich nooit eerder had gerealiseerd hoe enórm haar zwarte tieten wel waren. En het was niet alleen zij. Zo had hij een gesprek aangeknoopt met die bekende jonge zwarte actrice, en die deed superflirterig tegen hem, en vroeg hem zelfs om zijn gsm-nummer − zogezegd om hem te kunnen opbellen als ze een interessante rol voor hem had in een film of serie. Het hield maar niet op. Alle vrouwen hier aanwezig, alle zwárte vrouwen, leken er een erezaak van te maken om hem op te vrijen, om hem te verleiden. Hij was blij dat hij een excuus had om zich uit de voeten te maken, ook al leek zijn vrouw er ronduit beroerd aan toe te zijn.

'Wat is er met haar gebeurd?' vroeg Jack.

'Wel, ik denk dat ze zich een beetje heeft laten gaan,' antwoordde Vanessa. 'Ze heeft zich wat verkeken op de drank die hier wordt geserveerd. Het is sterk spul, weet je … Het arme ding kan zo te zien geen pap meer zeggen.' Jack maakte er geen geheim van dat de hele situatie hem flink tegenstond, en keek Vanessa sceptisch aan. In het licht van wat vandaag tussen hen al was voorgevallen leek dit weer iets té toevallig, en het zou hem niet verbaasd hebben als Vanessa Floortje dronken had gevoerd. 'Volgens mij kan ze nu beter wat uitrusten. Het is voor haar een lange dag geweest. Er staat al een limousine klaar die ons naar het hotel zal brengen; daar heb ik voor gezorgd.'

'Ik los deze toestand wel op, Vanessa,' zei Jack stellig, erop uit om zich ten langen leste van die verbluffend sexy zwarte vrouw te ontdoen. Hij waakte ertegen haar aan te kijken, want hij wist hoe er in zijn geest kortsluiting leek plaats te vinden telkens als hij dat deed. Als hij Vanessa nu maar voor eeuwig van zich kon afschudden, en éíndelijk alleen kon zijn met zijn vrouw, dan zou alles goed komen. Dan kon hij een streep zetten onder deze bevreemdende dag.

'Vergeet dat maar,' zei Vanessa, die hem simpelweg overrulede. 'Ik ben haar getuige. Dit is mijn verantwoordelijkheid. En trouwens, jullie hotelkamer is onder mijn naam gereserveerd, dus ik moet mijn creditcard kunnen voorleggen als jullie je bij de receptie aanmelden.'

Hoewel Jack nog steeds niet erg gewonnen was voor haar voorstel, besefte hij dat hij geen andere keuze had. Hij kon namelijk geen beleefde manier bedenken om het af te wijzen.

'Goed, dan,' ging hij uiteindelijk akkoord. 'Zou ik niet beter eerst … je weet wel … afscheid nemen of zo?' vroeg hij, en hij keek over zijn schouder, naar de feestende menigte.

'Afscheid nemen? Van wie, als ik vragen mag?' vroeg Vanessa, en haar lippen krulden om. 'Volgens mij zullen jullie niet erg gemist worden …' zei ze bot, waarmee ze impliciet toegaf dat het feestje nooit echt om hen had gedraaid. Jack knikte instemmend, gooide Floortjes arm rond zijn schouder en hield haar rechtop terwijl ze de feestzaal verlieten. Vanessa stapte voor hen uit, en hoewel Jacks aandacht grotendeels in beslag werd genomen door zijn zatte vrouw, die onafgebroken moest worden ondersteund én erop aandrong dat hij haar dronkemansgeleuter aanhoorde, fixeerde hij zijn blik eens te meer op Vanessa's geile kont, die zo heftig heen en weer zwiepte dat hij haar ervan verdacht dat ze er stiekem een schep bovenop deed. Haar ronde, volle billen zogen zijn blik automatisch naar zich toe en lieten die niet meer los. Eindeloos geflatteerd door haar fabelachtige jurk stond elke vierkante centimeter van haar achterwerk vol in de schijnwerpers, en de succulente manier waarop het van links naar rechts sloeg vormde de kers op de taart.

Hij was net in het huwelijk getreden met een jonge vrouw die hem beter begreep dan welke andere meid ook. Ze maakte hem sterker, maakte van hem een betere Jack. Dit had de mooiste dag van zijn leven moeten worden, en hij had moeten zweven van geluk, maar hij kon zijn ogen verdomme niet van die veertigjarige zwarte vrouw voor zich afhouden. Sinds hij haar voor het eerst had gezien, had ze zijn gedachten gedomineerd, ja zelfs gemonopoliseerd, gedachten die normaal gezien naar zijn vrouw hadden moeten uitgaan. En terwijl hij naar haar hypnotiserende bips gaapte, die van de ene kant naar de andere zwaaide en waarvan het pronte vlees bij elke stap die ze zette sappig sidderde, drongen herinneringen aan lang vervlogen tijden zich op.

Herinneringen aan zijn jonge jaren, en aan de periode waarin hij rugby speelde. Terwijl hij zijn dronken vrouw naar de uitgang van het gebouw begeleidde, dacht hij terug aan enkele meiden waarmee hij het toen had gedaan. Vanessa's ronde, wiegende kont flitste hem terug naar de tijd toen hij afspraakjes had met die voze meiden, die de meest verdorven zaken met hem uithaalden in bed, en door wie hij zichzelf maar al te graag compleet liet vernederen. Hij zag weer voor zich hoe ze met hun billen naar hem schudden om zijn aandacht te trekken, net zoals Vanessa deed. Hoe ze vervolgens hun nagenoeg blote kont, alleen nog door een petieterige string in tweeën gespleten, heel langzaam en plagerig tot vlak bij zijn gezicht schoven. En hoe híj, hun slaaf, dan het werk mocht afmaken, hun string afstroopte, en zij hun billenpartij vol in zijn gezicht plantten, dat tussen de twee wangen gemangeld werd. Hoe hij met zijn tong hun poepgaatje aanbad, er behendig omheen likte, en zij toen met hun handen zijn haar en hoofdhuid beetpakten, hem in die positie vasthielden en hem zo voorgoed aan hun gezag onderwierpen. Dit overkwam hem steeds weer, bij verscheidene meisjes, die geen van allen beginners waren. Neen, dit waren meiden die de knepen van het vak al lang kenden, beroepssnollen als het ware. En ze kickten erop hem op die manier te onteren. In den beginne was Jack niet bepaald happig geweest om hun eisen in te willigen, maar na verloop van tijd, en er telkens weer toe gedwongen te zijn geweest, zat er voor hem niets anders op dan er verslaafd aan te raken, en er voorwaar heel veel zin in te krijgen. Mettertijd werd het voor hem een hemels genoegen om met zijn gulzige tong het kontgaatje van een meisje te bewerken, het met zijn speeksel in te smeren. Zijn gezicht dat begon te gloeien door het langdurige contact met de twee billen; het gore, gortige gevoel waar de daad hem mee vervulde … alles bij elkaar werd dat een overheerlijke cocktail van verfoeilijke lust waar hij maar geen genoeg van kon krijgen. En al was het inmiddels jaren geleden dat hij nog van die cocktail had geproefd, toch liep het water hem nog steeds in de mond als hij op straat, of op zijn werk, toevallig voor zich uit keek en een fraaie, volle, succulente kont detecteerde die zo verdomd lekker heen en weer klotste.

Dat met Vanéssa's derrière vlak voor hem het kwijl zowat uit zijn mondhoeken droop, was dan ook logisch.

Haar bips was oneindig superieur aan al degene waar hij tot dusver mee was geconfronteerd. Van geen van de sprietige blanke meiden met wie hij vroeger van bil ging kon het zitvlak de vergelijking met Vanessa's volmaakt gevormde, pronte, wiegelende exemplaar doorstaan. Jack fantaseerde hoe hij vlak achter haar postvatte, haar goudkleurige jurk over die rijpe, ronde, sappige kont opstroopte zodat die volledig werd ontbloot en beide smakelijke hammen voor het grijpen hingen. Daarna zou hij die zo ver mogelijk uit elkaar trekken, zodat haar geile aarsopening uit de donkere diepte naar de oppervlakte omhoogkwam, en zodat hij zich eraan kon laven, zich er zonder de minste remming aan kon overgeven, alsof hij drie weken lang niets had gegeten of gedronken. Zijn knappe, mannelijke gelaat zou helemaal vervormd worden onder de druk van haar volle, stevige zwarte kontwangen. En vervolgens zou Vanessa zijn hoofd net zo vastgrijpen als die jonge meisjes hadden gedaan, zijn gezicht keihard tegen haar billen aan duwen, hem er aldus toe verplichten ze te verafgoden en het puntje van zijn tong in haar strakke poepgat te steken, terwijl zij van puur genot de hele buurt bij elkaar schreeuwde, genot dat voortsproot uit het gevoel van macht dat ze ervoer doordat ze de jonge blanke bruidegom tot een slaaf van haar sexy kont maakte.

Om die goddeloze gedachten van zich af te kunnen zetten besloot Jack naar iets anders te kijken dan naar Vanessa's achterste. Hij trachtte zich opnieuw op zijn vrouw te concentreren; die moest hij hiervandaan zien te krijgen, het hotel in, waar ze alleen zouden zijn, zich in hun privésfeer zouden kunnen terugtrekken, en waar hij de bunkergeile zwarte baas van zijn vrouw éíndelijk vaarwel zou kunnen zeggen.

Zou dat even tegenvallen.

Het begon al met de rit naar het hotel, die voor Jack weinig of geen soelaas bood. Achter het stuur van de limousine zat Vanessa's privéchauffeur, en terwijl zij aan een glaasje champagne nipte, keuvelde ze gezellig met het pasgetrouwde koppel. Hoewel Floortje geen zinnig woord meer kon uitbrengen, was haar aanwezigheid in elk geval érgens goed voor − met haar erbij durfde Vanessa Jack (vooralsnog) niet al te zeer in de nek te hijgen, waardoor die zijn vrouw de nodige vertroosting kon bieden, haar stilletjes aan kon geruststellen. En de zonderlinge spanning tussen hem en Vanessa indachtig, antwoordde hij steevast kort op haar vragen, liet lange stiltes vallen, of praatte op fluistertoon met zijn vrouw. Maar hoe hard hij ook zijn best deed om Vanessa te negeren, haar reusachtige tieten in die krankzinnig diep uitgesneden gouden jurk bleven volop roet in het eten gooien.

De auto reed over een hobbelige weg, en de vering en demping leken in rechtstreekse verbinding te staan met Vanessa's kolossale borsten. Telkens wanneer de limo een bult of kuil voor de wielen geworpen kreeg, sloegen haar gigantische zwarte borsten aan het klotsen en deinen dat het een lieve lust was. De rimpeling die er dan doorheen trok was gewoonweg delicieus om te zien. Jack probeerde ervan weg te kijken, maar zijn blik vestigde zich iedere keer weer hardnekkig op haar ravijndiepe decolleté. Terwijl hij toekeek hoe haar gave, donkere vlees ritmisch op en neer stuiterde, kwam de mist in zijn hoofd weer opzetten. Hij ontbeerde de wilskracht om zijn blik ervan te kunnen losscheuren. Jack wist overigens wel zeker dat Vanessa zich perfect bewust was van wat zich in zijn hoofd afspeelde − waarom zou ze haar boezem anders zo apetrots en met zoveel kracht zijn richting uit steken? Ze húnkerde naar zijn bevestiging, wilde niets liever dan dat hij zijn ogen de kost gaf en − wie weet? − zijn egelstelling zou verlaten, en openlijk zijn appreciatie voor haar immense jetsers zou uitspreken. Dat dacht Jack althans, want met Floortje in de buurt durfde Vanessa niets te zeggen. Haar blik als van een kitten, die als röntgenstralen door hem heen leek te snijden, liet er evenwel geen twijfel over bestaan dat ze hem op heterdaad had betrapt. Gelukkig was Floortje veel te zat om ook maar enig benul te hebben van het kat-en-muisspel dat tussen haar man en Vanessa aan de gang was.

Dikke tieten waren voor Jack hoegenaamd niets nieuws. Veel van de achterbakse jonge dames met wie hij vroeger uitging hadden gewoon mégadikke borsten − niet van dezelfde orde als de monsterlijke exemplaren van Vanessa, maar toch … Aanvankelijk had Jack helemaal niets met forse joekels, maar naarmate hij er meer ervaring mee kreeg, werd hij er steeds verlekkerder op. Hoe boterzacht ze in zijn handpalmen aanvoelden … hoe het weke vlees tussen zijn vingers door sijpelde als hij erin kneep … hoe ze zich perfect naar zijn gezicht vormden als hij in het verrukkelijke vlees kopje onder ging en hartstochtelijk op een van de tepels zoog … hoe ze zijn lul compleet verdronken in een zee van zachte huid waar de hitte van afstraalde … hoe ze eruitzagen als hij ze eenmaal met dikke slierten van zijn zaad had bestookt … het was allemaal uit de kunst. En terwijl in zijn slaapkamer de rondborstige jonge vrouwen elkaar in een steeds sneller tempo opvolgden, bekeerde hij zich langzaamaan tot een gepassioneerd liefhebber van vette kanjers. Het groeide uit tot een onvervalste, volwaardige fetisj die hem staalharde, kloppende erecties bezorgde zoals hij die nooit eerder had mogen beleven.

In de jaren daarna was zijn voorliefde voor reuzentieten weer bekoeld, getuige daarvan deze dag, waarop hij met de ronduit víjgenplatte Floortje in het huwelijksbootje stapte. Oké, vrouwen met vette borsten kwamen nog steeds massaal op hem af, als voelden ze een onweerstaanbare drang om hun dikke knoerten tegen zijn knappe, scherpe gelaatstrekken aan te wrijven zodra die zich aan hen manifesteerden. Als zagen ze zijn grote, gespierde handen en kregen ze van een stemmetje in hun hoofd de opdracht om die barstensvol te stoppen met hun zachte, succulente tietenvlees. Jack associeerde die overdreven grote cupmaten echter met het type meid waarmee hij niets meer uitstaande wenste te hebben. Hij had zijn buik vol van de manier waarop die gluiperige vrouwen hem zijn zelfbeheersing deden verliezen, hem tot iemand reduceerden die hij helemaal niet wilde zijn. Hij wilde méér dan een relatie die alleen maar in het teken stond van seks, wilde iets diepers, iets dat hem zou helpen om zichzelf ten volle te ontplooien. Had een meisje dat in hem het beste naar boven bracht toevallig geen borsten die naam waardig − zoals voor Floortje gold − then so be it. Toegegeven, een mooi paar tieten zou zeker een plus zijn, maar zonder lukte het óók prima. Grote borsten of niet, hij zou sowieso een gelukkig en tevreden man zijn − ook al vond hij het ergens een hele opluchting dat Floortje zoveel van een strijkplank weghad.

Als hij tegenwoordig een vrouw met een wulps, diep decolleté tegenkwam, bleef zijn blik er nog steeds wat langer op hangen dan strikt noodzakelijk was, en sprong zijn pik nog steeds gretig in de houding. Niettemin had hij flink wat vooruitgang geboekt. Hij was per slot van rekening een volwassen man, en met een stel dikke tieten dat zich toevallig in zijn nabijheid bevond kon hij best goed overweg, zonder dat zijn mond al te wijd openviel of zijn ogen al te ver uit hun kassen puilden. Hij was ervan overtuigd geweest dat hij die problematiek, dat duistere kantje van hem, succesvol had weten te bezweren.

Maar een paar borsten zoals dat van Vanessa had hij dan ook nog nooit gezien. De hare waren zoveel groter … zoveel zachter … zoveel … zwarter. En hoezeer hij na al die jaren ook tot wasdom was gekomen, hij kon zijn ogen er maar niet van afhouden. Het kwijl stróómde hem in de mond. Zijn duistere kant klauwde zich weer een weg naar boven, de kant die in een diepe, jarenlange winterslaap had verkeerd. De kant van Jack die tijdens zijn jonge jaren zo ontzettend had gefloreerd, had mógen floreren. De zelfkant van hem die helemaal gék was op de ruwe, agressieve seks die hij vroeger met allerlei dellerige jonge meiden had … en die nu stoute dingen met Vanessa wilde doen. Die nu met Vanessa wilde neuken. Hij wilde zijn vette, getrouwde leuter diep in haar strakke, natte vagina onderbrengen. Zelfs al was ze de veertig voorbij, zelfs al was ze de baas van zijn vrouw, zelfs al was ze zwart. Al die zaken zouden voor sommigen onoverkomelijke struikelblokken vormen; de dekhengst in Jack daarentegen ging er alleen maar meer door steigeren.

Hij wou haar appetijtelijke, naakte lichaam tegen het zijne voelen. Hij wou haar naakte zwarte vlees langs zijn huid voelen glijden, wilde voelen hoe hun zweet zich met elkaar vermengde, hoe ze met hun glinsterende huid, die wel geolied leek, elkaar van de wereld zouden naaien. Hij wou haar dikke zwarte tieten in zijn vlezige handpalmen voelen, er hard in knijpen, precies zoals ze het graag had. Hij wou zijn gezicht tussen haar zachte borsten douwen en voelen hoe het zachte vlees zich naar de contouren van zijn gelaat vormde. Hij wou haar volle lippen rond de 'sokkel' van zijn vette blanke pik voelen terwijl ze die volledig naar binnen slokte. Hij wou zijn dikke tamp tot aan zijn ballen in haar strakke, natte zwarte poes drijven. Hij wilde voelen hoe haar zwarte kut als een veel te nauwe rubberen buis om zijn lul heen zat. Hij wou Vanessa's compacte poepgaatje een beurt geven met zijn getrouwde tong, alvorens ze in haar aars te pakken met zijn vette getrouwde pik, het wapen waarvan hij zich zou bedienen om die kont het plezier te schenken dat ze toekwam. Hij wou haar moddervette zwarte tieten van een royale laag dik, wit sperma voorzien. Hij wou onder het juk van de geile, verleidelijke, doortrapte zwarte bazin van zijn vrouw worden gebracht, er door haarzelf onder worden genéúkt, en wou door haar voor de neus van zijn meisje worden weggekaapt, zoals hij zich vroeger zo dikwijls, en zo gráág, voor iemands neus had laten wegkapen.

Hoelang zou Jack die kant van hem nog in toom kunnen houden?

Jack slikte toen hij van Vanessa's decolleté wegkeek, maar deed zijn best om haar dat niet te laten merken. Terwijl hij erg ontstemd was over de gang van zaken, bleef Vanessa de tortelduifjes kalm aankijken, met een grijns op haar gezicht, alsof er niets aan de hand was. Haar swag deed Jack zieden van woede.

Wat hij ook probeerde, hoe hij zich ook tegen haar trachtte te verzetten, alles blééf verdomme in haar voordeel uitdraaien − er leek wel de een of andere goddelijke macht in het spel te zijn, een die zich achter háár had geschaard. Hij en Floortje hadden een kleinschalige, bescheiden bruiloft gepland, maar toen Vanessa zich in de zaak ging moeien, was daar opeens geen sprake meer van geweest. Hun huwelijk werd verplaatst naar een kerk die Vanessa had gekozen. Hun receptie werd in een banketzaal gehouden die zíj had gekozen, en werd verzorgd door een cateraar die zij had gekozen. Ze had zoveel mogelijk van haar vrienden op de bruiloft uitgenodigd, vrienden die helemaal niets om Floortje en Jack gaven. De receptie was niet zozeer een huwelijksviering, als wel een handig middel voor Vanessa om al die vrienden de tijd van hun leven te bezorgen, om haar netwerk van connecties te onderhouden, grootscheeps met haar rijkdom en invloed uit te pakken en zakendeals te sluiten.

En wat haar persoonlijkheid aanging: sinds hun allereerste ontmoeting waren al Jacks pogingen om hoogte van haar te krijgen vruchteloos gebleken. De godganse dag had ze met hem staan flirten, hem − al dan niet met opzet − het bloed onder de nagels vandaan gehaald, door hem tot voorwerp van een verleidingsspelletje te maken dat hij nog steeds niet helemaal had weten te doorgronden. Ze was zich er terdege van bewust dat hij getrouwd was, maar dat was voor haar kennelijk geen bezwaar. Ze had zich tussen Floortje en Jack in gewurmd terwijl ze met elkaar aan het dansen waren. Ze was met haar sappige zitvlak op zijn schoot neergeploft terwijl zijn vrouw naast hen zat, had haar ronde kont tegen zijn fikse tent aan geslepen. En nu had ze het warempel zó gearrangeerd dat ze met hen meeging naar het hotel waar ze hun huwelijksnacht zouden doorbrengen. Jack slaagde er maar niet in zich van haar te ontdoen, en het onheilspellende gevoel bekroop hem dat als hij zélf niet gauw paal en perk aan deze hele situatie wist te stellen, het maar zeer de vraag zou zijn wanneer er dan wel een eind aan zou komen − of waar. In de bruiloftssuite? In het bruiloftsbed? Jack nam zichzelf rotsvast voor dat hij al het mogelijke zou doen om Vanessa tegen die tijd af te schepen, en op die manier te voorkomen dat hij een vergissing beging waar hij de rest van zijn leven spijt van zou hebben.

Hij probeerde zijn aandacht op zijn vrouw te richten, maar die was op dat moment nauwelijks bij bewustzijn. Ze zat onafgebroken te knikkebollen, en op haar hoofd parelden zweetdruppeltjes − de alcohol had haar stevig in zijn greep. Hoezeer Jack ook zijn best deed om op haar in te praten, om haar wakker te houden, om haar niet helemáál kwijt te raken, het sorteerde allemaal niet het minste effect. Terwijl Jack haar schouder masseerde en het met haar over hun plannen voor een huwelijksreis trachtte te hebben, zag hij haar snel wegdeemsteren. Op dat punt aangekomen, werd hun conversatie abrupt beëindigd door Vanessa, die voelde dat een momentum was aangebroken.

'Ik benijd je, Floortje,' zei Vanessa, die even deed alsof ze op een repliek wachtte − ze wist evenwel maar al te goed dat die niet zou komen. Toen vervolgde ze: 'Ik had er geen rekening mee gehouden dat je man zo … zo sexy zou zijn,' zei ze droogweg, terwijl ze Jack geamuseerd aankeek, en hij reageerde door haar met zijn blik tot as te bliksemen.

'Uhnnn …' kreunde Floortje met haar ogen dicht. Er had op dit moment een bom naast haar mogen ontploffen, ze zou er nog niets van hebben gemerkt.

'Ik ga er niet omheen draaien, schat … je ouwe baas is flink jaloers op je,' zei Vanessa. 'Wat ik er allemaal niet voor over zou hebben om een man als de jouwe te veroveren … je hebt écht geen idee, hoor,' zei ze driest, en ondertussen keek ze Jack recht in de ogen. Floortje zakte nog wat meer onderuit en streek met haar hand langs haar voorhoofd om de hoofdpijn waardoor ze werd geteisterd wat te verlichten. 'Ik betreur het ten zéérste dat je jezelf zo voor schut hebt gezet ten overstaan van je man, dat je jezelf zo in de voet hebt geschoten, liefje,' wreef de zwarte vrouw haar jonge secretaresse aan. 'Je had beter op je tellen moeten passen … Heb je dan niet gezíén hoe al die vrouwen op de receptie naar je echtgenoot stonden te kijken? Hoe ze hem in het vizier hadden? Je bent toch niet blind, schatje … Was ik er niet geweest, had ik mijn plicht als getuige niet vervuld en je hachje niet gered, dan had minstens één van hen een poging ondernomen om vanavond met je man in de koffer te duiken, en kon jij de huwelijksnacht waar je je zo op hebt verheugd misschien wel op je buik schrijven. Hoe vreselijk dat ook mag klinken, het is de waarheid. Ik zal zelfs meer zeggen: mocht jij hier op dit eigenste moment niet tussen ons in hebben gezeten, dan had ík van alles met je knappe echtgenoot uitgespookt.' Ze trok haar ene wenkbrauw op naar de jonge blanke bruidegom, die haar een waarschuwende blik toezond om haar tot redelijkheid aan te manen. Maar dat bleek ijdele hoop. Hij trok zijn vrouw extra dicht tegen zich aan, als was ze een schild dat hem tegen Vanessa's volgende charge diende te beschermen.

'Ik vind je man bijzónder aantrekkelijk,' zei Vanessa, en ze nipte ondertussen weer van haar champagne. Zich ervan bewust dat Floortje zich, gezien haar dronken toestand, toch niets zou kunnen herinneren van wat ze zei, hield ze zich niet in. 'Jazeker schat, en dan druk ik me nog zachtjes uit … Je bent getrouwd met een mégalekkere blanke man, en ik krijg de hele tijd visioenen van hoe ik seks met hem heb. Geile, glibberige, naakte seks,' zei ze, en terwijl ze die heerlijke woorden uitsprak, proefde ze ze op het puntje van haar tong en vertikte ze het om het oogcontact met Jack te verbreken. Ze trok nu ook haar andere wenkbrauw omhoog en keek hem aan met oogjes die twinkelden van plezier, alsof ze de hele gang van zaken hoogst vermakelijk vond. Als haalde ze met zijn vrouw een soort grap uit, waarbij ze vrolijk misbruik maakte van de kwetsbare positie waarin die zich bevond door ten koste van haar wat lol te trappen.

'Ik zie levendig voor me hoe ik de lul van je man zou berijden tot hij van onder tot boven onder de derdegraadsbrandwonden zit,' spinde ze, oprecht benieuwd naar hoever ze dit duivelse spelletje kon drijven voor haar pasgehuwde secretaresse argwaan zou krijgen. 'Hoe ik hem dingen zou laten zien die hij nooit voor mogelijk had gehouden. Hoe ik hem in de wondere wereld van de blank-zwarte seks zou initiëren, een wereld waar jullie verachtelijke blanke feeksen totaal onbekend mee zijn. Hoe ik mijn delicieuze, naakte zwarte huid tegen het gave, naakte, sexy blanke lichaam van je man aan zou schuren. Een blanke man van zijn kaliber … die zie ik niet graag aan mijn neus voorbijgaan, absoluut niet zelfs.'

'Vanessa …' begon Jack op ijzige toon. 'Houd hier alsjeblieft mee op. Het is niet grappig meer …' Ze keek hem aan met een onpeilbare blik in haar ogen. Hij wist niet of dit een soort witz van haar kant was, of ze hem en Floortje een of andere ziekelijke, gemene streek leverde, of dat ze dit alles ernstig méénde. 'Laat ons er nu een punt achter zetten, het hierbij laten. Je hebt je meer dan genoeg vermaakt.'

'Ik heb me in het geheel niet vermaakt … nog niet,' sarde ze hem. 'En afgaande op hoe het met háár gesteld is, zul jij je vanavond ook niet amuseren. Tenzij …' zei ze veelbetekenend, terwijl ze zijn blik weer gevangen hield en die onuitgesproken, ongeoorloofde, oneerbare optie tussen hen in liet zinderen.

'Schei uit!' zei Jack, iets luider dan de bedoeling was geweest. Zijn stemverheffing verried dat haar gedrag hem stilaan de strot uit kwam.

'Ach, reageer toch niet zo geprikkeld, lieverd,' kirde Vanessa, die nog een slokje van haar champagne nam. 'Doe niet alsof je hier niet net zoveel van geniet als ik. Wedden dat je het diep vanbinnen nóg fijner vindt dan ik? Dit is het soort lol dat mensen als wij met elkaar kunnen trappen, móéten trappen. Het is ons lot, we ontkomen er niet aan.' Haar harde tepels probeerden zich als rigide spenen een weg door haar dunne, fijne, goudkleurige jurk heen te poken. 'Wordt het niet zoetjesaan tijd dat de waarheid aan het licht komt? Dat ik je vrouw zeg hoe de zaken er werkelijk voor staan? Of neen … die eer laat ik eerlijk gezegd veel liever aan jou over. Is dit voor jou niet het uitgelezen moment om toe te geven dat ik je ontzettend opwind? Dat je eigenlijk alleen nog maar oog hebt voor mijn sexy, rijpe zwarte lichaam? En wáág het niet om je van den domme te houden! We weten allebei hoe de vork in de steel zit, en we weten van elkaar dat de ander het weet. Ik wéét gewoon hoe stapelgek je op mijn schitterende lichaam bent. Hoe lang zou hij geworden zijn toen ik even geleden zo héérlijk met mijn kont tegen hem aanreed? Twintig centimeter? Vijfentwintig?'

'HOUD OP!' riep Jack uit, zo luid dat zelfs zijn vrouw, die net helemaal van haar stokje aan het gaan was, ervan opschrikte.

'Wa-wa-wa-wat ge-ge-ge-gebr … geb … gebeurt errrr?' vroeg ze, al had ze alle moeite om zich verstaanbaar te maken. Jack nam snel poolshoogte en stelde tot zijn opluchting vast dat ze nog steeds vrijwel bewusteloos was.

'Vanessa, nu is de maat voor mij echt vol!' begon hij. 'Ik vind je avances … verregaand ongepast, een regelrechte schande! Dat je míj in mijn eer wilt krenken − tot daaraan toe. Maar ik ga niet lijdzaam toekijken hoe je en passant ook Floortje belachelijk maakt. Ik ben met háár getrouwd, en zij is alles wat ik mij maar had kunnen wensen. Als … bepaalde dingen … dat lijken tegen te spreken, dan … dan is dat niet meer dan een indruk. Een verkeerde veronderstelling,' zei Jack, die vurig hoopte dat hij enigszins geloofwaardig klonk − hij besefte zelf maar al te goed hoe zwak zijn argumentatie in wezen was. Vanessa liet zich echter niet om de tuin leiden. Ze trok haar wenkbrauwen nog wat hoger op en keek hem nadrukkelijk aan, als om hem te laten voelen dat ze hem compleet had doorzien, dat hij zich niet zo moest aanstellen, dat hij, in zijn eigen belang, zijn evidente lustgevoelens jegens haar maar beter niet langer onder het tapijt kon vegen. Voor Jack er de kans toe kreeg zijn verklaring kracht bij te zetten, kwam de limousine bruusk tot stilstand, waardoor Vanessa's superdikke zwarte borsten als twee gigantische bergen flan aan het wiebelen en trillen gingen − en daarmee natuurlijk Jacks blik naar zich toe zogen. Die bleef enkele volle seconden lang waarderend toekijken tot ze niet meer bewogen, en tot hij voor de tigste keer door Vanessa op staren werd betrapt. De meewarige glimlach die ze hem schonk toen de chauffeur de deur voor haar opende, deed hem huiveren. Terwijl ze uitstapte, haalde ze haar blote rechterbeen quasi onopzettelijk langs zijn knieën heen. Jack verbeet de aanvechting om dat been van haar vast te grijpen en haar zo ten val te brengen, porde zijn vrouw voorzichtig de limo uit en volgde haar de buitenlucht in. Nog even en hij en Floortje zouden alleen zijn op hun hotelkamer, dacht Jack hoopvol, nog heel even …

Hij nam zijn vrouw onder de arm en slaagde er op de een of andere manier in om haar de lobby van het luxehotel in te loodsen. Terwijl ze langzaam verder naar binnen liepen, zag Jack Floortjes pompeuze bazin bij de balie staan, waar ze een geanimeerd gesprek voerde met de piekfijn uitgedoste, aantrekkelijke jonge receptioniste. Op een gegeven moment deden ze er beiden het zwijgen toe en zonden ze het pasgetrouwde koppel dezelfde doordringende blik toe, alsof ze samenspanden. Even later keken ze elkaar weer aan − en beeldde Jack zich dat nou in, of gaf Vanessa de vrouw achter de balie een knipoog? Die schoof Floortjes baas de sleutels van de kamers toe … en knipoogde terug. Jack wilde er niet aan dénken wat die twee zo heimelijk met elkaar aan het bespreken waren.

En met reden.

'Sloop de arme rakker niet helemaal. Probeer toch enige consideratie aan de dag te leggen,' zei de jonge vrouw tegen Vanessa. Ze kende Floortjes baas inmiddels al een hele tijd, en was dan ook op de hoogte van haar … liefhebberijen, die ze maar al te graag faciliteerde door haar in geval van nood een hotelkamer ter beschikking te stellen voor een van haar vele zweterige avontuurtjes.

'Die verrukkelijke kerel zal niet meer fatsoenlijk kunnen lopen als ik klaar met hem ben,' snoefde Vanessa, waarop de jonge bediende ondeugend glimlachte. Ze boog samenzweerderig voorover, en ging zachter praten. 'Kom over een paar uur eens op de kamer langs, en dan zul je zijn zaad van mijn tieten kunnen likken.'

'Oooh,' antwoordde de jonge vrouw, die de zwarte dame schalks aankeek. Ze vestigde haar blik op de knappe bruidegom en keek vervolgens naar Vanessa's monumentale buste. 'Daar houd ik je aan.'

Vanessa glimlachte de jonge receptioniste toe alvorens haar de rug toe te keren en haar volledige aandacht weer aan het voorwerp van al haar verlangens te wijden. Ze kuierde naar het pasgehuwde stel toe, waarbij haar bolle borsten met elke stap die ze deed als een gek op en neer wipten. Toen ze bijna bij hen was, liet ze met een vloeiende beweging de twee sleutelkaarten in haar diepe, uitgestrekte decolleté glijden, zodat die knus en gezellig tussen haar enorme zwarte ballonnen in kwamen te zitten. Jack probeerde te doen alsof hij het niet had gezien, maar tevergeefs − onwillekeurig stond hij weer naar haar tieten te gapen.

'En, ready?' vroeg ze.

'Uhm … ik denk dat ik het vanaf hier wel alleen afkan, Vanessa,' zei Jack, die nog steeds zijn eega overeind hield en nu eindelijk eens definitief afscheid wilde nemen van deze zwarte vrouw die het slechtste in hem naar boven haalde. Vanessa keek hem een paar tellen lang aan alvorens te antwoorden.

'Prima. Pak gerust de sleutels …' zei ze, spinnend van genoegen, en ze legde haar handen op haar heupen en stak haar boezem ostentatief naar voren, als wou ze hem uitdagen om ze terug van tussen haar reusachtige borsten op te duiken. Hij keek eventjes naar immense zwarte tieten, trachtte in te schatten of hij de sleutels zou kunnen grijpen zonder dat hij daarvoor haar zachte, donkere, smakelijke vlees hoefde aan te raken. Hij zag evenwel dat ze de sleutels vrij diep in haar decolleté had gepropt, en keek omhoog, recht in haar ogen, die glinsterden van de pret. Als reactie zond hij haar een vernietigende blik toe … die niet de minste zoden aan de dijk zette, aangezien hij geen andere keuze had dan haar te volgen. Ze keek hem spottend aan, draaide zich om en ging het koppel voor naar de lift.

Ze zeiden geen woord terwijl de lift hen soepeltjes en geruisloos naar de bovenverdieping van het hotel voerde. Maar zelfs als Vanessa haar mond hield, kreeg ze het voor elkaar Jack helemaal gek te maken. In de benepenheid van de lift kringelde haar subtiele, vrouwelijke, peperdure parfum tot in alle hoekjes en kantjes − en dus ook in Jacks neusgaten. Het parfum dat Floortje droeg werd er helemaal door naar de achtergrond verdrongen. Hij had altijd een zwak gehad voor die typische vrouwenparfums, het geurspoor waaruit je kon opmaken dat er een vrouw in de buurt was, of recent was geweest. Telkens weer zond die gewaarwording een golf van pure lust door hem heen, die hij toeschreef aan de talloze malen dat hij in zijn wilde jaren zijn neus diep tussen een stel dikke tienerborsten had gestoken, waardoor die heerlijk feminiene luchtjes tot aan zijn dood het genotscentrum in zijn brein zouden blijven stimuleren.

Toen de deuren van de lift opengleden op de bovenste verdieping, stapte Vanessa als eerste de spaarzaam verlichte overloop op. Ze sloeg linksaf, de brede, met mozaïek betegelde gang in, en het koppel liep achter haar aan. Nu Jack eindelijk weer wat frisse lucht kreeg in de verlaten gang, ging hij maar al te graag met Vanessa mee. Wat was het hier lekker rustig, dacht Jack − de stilte werd alleen verstoord door het ritmische geklikklak van Vanessa's stiletto's op de mozaïekvloer. Hij volgde haar op enkele meters afstand, met Floortje aan zijn zij. In de duisternis voor zich zag hij de bruiloftssuite opdoemen.

'Z-z-z-zijn we al op-p-p-p-p C-c-c-c-cu-cu-curaçjjjjjao?' vroeg Floortje, wier articulatie nog steeds te wensen overliet. Haar luide stem sneed de sereniteit op de gang aan flarden.

'Neen, lieve schat. We zijn in het hotel. Morgen vertrekken we naar Curaçao,' antwoordde Jack. Vanessa had zowel hun chique bruiloftssuite als hun huwelijksreis naar Curaçao betaald, en even vergat hij alle spanning die tussen hen in hing en werd hij overspoeld door een warme gloed van dankbaarheid voor zoveel generositeit. Voor ze het hele scenario voor Jack en Floortje had herschreven, waren die van plan geweest om simpelweg de auto naar de Ardennen te nemen, naar een onooglijk dorpje, en daar een weekje door te brengen in een vakantiehuisje dat ze hadden gehuurd. Lange wandelingen maken, forel proberen te vangen in de snelstromende beekjes, zich door een kolossale stapel thrillers van hun favoriete schrijvers heen werken … Dat had op het programma gestaan. Toen Vanessa daar lucht van kreeg, had ze er letterlijk haar neus voor opgetrokken, en had ze haar jonge secretaresse een veertiendaags verblijf in het meest luxueuze resort van Curaçao cadeau gedaan, iets dat die zichzelf nooit zou hebben kunnen veroorloven.

Vanessa keek over haar schouder, monsterde haar zatte assistente. Uit haar blik sprak teleurstelling, met name over hoe Floortje het op zo'n belangrijke dag zover had kunnen laten komen. Hoofdschuddend keerde ze zich weer van hen af.

'Dit is de duurste suite die deze stad rijk is,' zei Vanessa zakelijk. Met haar uitspraak trok ze de aandacht van Jack, en doordat ze met haar rug naar hen toe gekeerd stond, viel zijn blik op haar bijzonder appetijtelijke kont. Hij keek toe hoe de twee volle, ronde billen van Floortjes zwarte bazin heen en weer schommelden, succulent langs elkaar maalden met iedere stap die ze zette, bezwerende bewegingen die nog honderd keer werden uitvergroot door haar retestrakke, flinterdunne gouden jurk. 'Jullie mogen van geluk van spreken dat ik de zaakvoerders van dit hotel persoonlijk ken. Alleen daardoor heb ik de suite nog kunnen boeken; anderen moeten minstens een half jaar van tevoren reserveren,' ging ze verder, zonder van haar smartphone op te kijken. Ze verstuurde zo te zien de ene sms na de andere. 'Als ik andere CEO's in de stad uitnodig, laat ik die steeds hier logeren. Ze zijn zonder uitzondering danig onder de indruk. Jammer dat dat voor haar misschien niet zal gelden …' zei Vanessa, die over haar schouders naar Floortje keek. Jack deed ondertussen zijn best om zijn blik van Vanessa's sappige achterste af te wenden voor hij door haar op staren werd betrapt, maar voor de zoveelste keer was hij daar net te laat mee − anders was haar schampere, zelfvoldane gelaatsuitdrukking niet te verklaren. Vanessa leidde hen naar de chique suite helemaal aan het eind van de gang, en toen ze daar eenmaal waren aangekomen haalde ze gezwind een sleutelkaart tevoorschijn uit haar decolleté en maakte ze de deur open. Voor Jack ertegenin kon gaan, stapte ze de kamer binnen en hield ze achter zich de deur open, zodat het koppel haar kon volgen. Zodra ze allemaal binnen waren, duwde Vanessa de deur dicht en deed die op slot. Toen Jack de klik van het slot hoorde, kon hij niet langer zwijgen.

'Vanessa, volgens mij kan ik het nu wel alleen af,' zei hij met overtuiging, terwijl hij zich naar de zwarte vrouw toe keerde.

'Dat denk je maar,' repliceerde Vanessa, en ze zette haar handtas op een zijtafeltje. 'Je vrouw moet gefatsoeneerd worden, iemand moet haar uit die bruidsjurk helpen. Een delicaat werkje dat ik jou niet tot een goed einde zie brengen − geen enkele man, trouwens. Dit is een vrouwenklus. Laat me met haar naar de badkamer gaan, dan kan ik haar eh … "opkalefateren", en dán kunnen we er een punt achter zetten.' Voor Jack kon reageren, kwam Vanessa naar hen toe en nam zijn zatte echtgenote resoluut onder de arm, waardoor hij die niet meer hoefde te ondersteunen.

'Laat mij haar toch helpen …' probeerde Jack nog.

'Liefje … geen enkele man zou zijn vrouw in deze toestand moeten zien,' bleef Vanessa onvermurwbaar. 'Dit is toch niet hoe je je vrouw wilt herinneren als je later aan je huwelijksnacht zult terugdenken? Laat het toch aan mij over …' Jack was nog steeds niet bepaald gewonnen voor haar voorstel, maar moest toegeven dat ze ergens wel een punt had. Met de nodige tegenzin liet hij Floortje los, waarop Vanessa glimlachte en zei: 'En terwijl ik met haar in de weer ben, kun jij een cocktail voor me mixen. Kies zelf maar welke je maakt, zolang hij maar sterk is.' En daarop duwde Vanessa Floortje voor zich uit, de badkamer in, en draaide de deur achter zich op slot.

Nu Jack even alleen was, wist hij niet wat te doen. Hij wilde die vrouw kwijt, wilde haar weg van hier, maar wist niet hoe hij dat voor elkaar kon krijgen. Terwijl hij van frustratie in zijn ogen wreef, wendde hij zich af van de gesloten deur, en toen pas leek hij de kamer op te merken waar hij in stond.

Als iemand van bescheiden komaf had hij niet geweten wat hij zich moest voorstellen bij de chicste hotelsuite van de stad, maar dit was gewoon kaak-op-de-vloer indrukwekkend. Om zich heen zag hij een opvallend kingsizebed, een overvolle minibar, een vloer van het duurste marmer, een joekel van een tv die zowat een hele muur besloeg, designmeubilair, en door de balkondeuren heen had hij een panoramisch vergezicht op de stad. Overal hingen mooie, abstracte schilderijen, en over ieder detail leek nagedacht. De hele suite ademde stijl en klasse uit, in zo'n fraaie setting was hij nog nooit van zijn leven geweest. Hij meende zich ook te herinneren dat Vanessa had verteld dat er een immense jacuzzi was in de badkamer. Deze suite was simpelweg fantastisch! Voor de bescheiden Jack voelde het aan als een compleet nieuwe dimensie, als een andere wereld dan de zijne. Op een of andere manier voelde hij zich hier slecht op zijn gemak, alsof hij bij iemand anders had ingebroken. Had Vanessa hun overnachting hier niet betaald, dan zouden hij en Floortje hier nooit over de vloer zijn gekomen, dat sprak voor zich. Hij keek zijn ogen uit, besloot ervan te genieten zolang zijn verblijf hier duurde, en nam zich voor om hier op een dag weer te staan. Om net zo succesvol te worden als Vanessa, zodat hij op eigen kosten in deze kamer zou kunnen overnachten. Hij twijfelde er niet aan dat hij die droom ooit zou verwezenlijken; als hij er maar hard genoeg voor werkte …

Terwijl hij erop los mijmerde, liep hij naar de minibar en schonk zichzelf iets in. Hij maakte ook de cocktail waar Vanessa om had gevraagd. Hopelijk zou ze daarmee voldaan zijn en zou ze eindelijk een eind maken aan het gekke spelletje dat ze met hem speelde. Niet dat ze iets zou durven proberen − zijn vrouw was er ten slotte bij, en hoe slecht het met haar ook gesteld was, het zou toch al te stoutmoedig zijn om iets te proberen terwijl zij in de buurt was. Als het even mee zat, hielp Vanessa Floortje op dit moment om haar bruidsjurk uit te doen en iets gemakkelijks aan te trekken, en kon zijn vrouw ten langen leste op bed gaan liggen en haar roes uitslapen. Jack had zich zijn huwelijksnacht wel wat feestelijker voorgesteld, maar hij zou het ermee moeten doen.

Jammer genoeg zou hij er niet zo simpel vanaf komen.

Vanessa had nog geen enkele poging ondernomen om haar dronken secretaresse uit haar bruidsjurk te bevrijden, maar dat was ze eerlijk gezegd ook nooit van plan geweest. Ook al had Floortje een flinke duit betaald voor haar jurk, Vanessa walgde van het idee dat ze met haar handen zo'n slonzig, goedkoop, afzichtelijk ding zou moeten aanraken. Het kon haar geen hol schelen dat Floortjes jurk helemaal naar de vaantjes was. Zelfs het feit dat haar assistente zélf ook totaal om zeep was, deed haar weinig tot niets.

'Oh, jij zielig meisje,' fluisterde Vanessa, terwijl ze Floortje overeind hield tegen de muur. 'Jij arm, achterlijk klein ding.'

'Wwwwwwwa-a-a-a-at?' lispelde Floortje, die nauwelijks bij bewustzijn was. Vanessa bestudeerde haar bleke huid van dichtbij, en kwam tot de conclusie dat die al net zo onaantrekkelijk was als haar goedkope jurk. Ze was bijlange na niet zo gaaf en verleidelijk als haar eigen donkere huid.

'Je hebt het echt verknald,' begon Vanessa. 'Je had één kans om de knapperd die daar achter die deur staat voor altijd aan jou te binden … als je jezelf maar had weten te beheersen, als je hem had getrakteerd op een huwelijksnacht die hij nooit zou vergeten, dan zou hij de rest van zijn leven met je hebben gedeeld. Alleen de dood zou jullie hebben kunnen scheiden. Die jongen is stapelgek op jou … om de een of andere duistere reden.' Ze deed er het zwijgen toe, zorgde ervoor dat de jonge bruid, die vervaarlijk op haar benen zwalkte, ternauwernood overeind bleef. 'Maar neen, jij moest jezelf zo nodig te kijk zetten in zijn bijzijn, waardoor hij zich nu afvraagt of hij geen kapitale vergissing heeft begaan door met jou te trouwen. En volgens mij is dat wel degelijk het geval. Hij is véél te goed voor je. Een kerel als hij verdient het beste, het állerbeste. Wat moet hij in godsnaam met een klein, sprietig ding dat twee ruggen heeft en geen kont? Niets, verdomme! Een vrouw met kanjers van borsten, dát heeft hij nodig! En met een stel billen dat tegen het ruwe werk bestand is! Hij heeft geen behoefte aan liefde, of toch niet aan het soort liefde dat jij hem kunt bieden … Neen, wat die jongen wérkelijk nodig heeft, is een portie lekkere seks. Stomende, zweterige, vunzige seks − geef hem dat, en hij is voor altijd de jouwe. Die jongen smácht ernaar, dat hebben alle vrouwen op het feest vandaag opgesnoven. Dat hij vanavond van bil gaat, stond aldoor al vast − de enige vraag die nog rest, is met wie. En jij, jij arm, hersenloos wicht, jij hebt je de kaas van het brood laten eten, en dat heb je alleen maar aan jezelf te wijten.'

Vanessa stopte eventjes met praten en liet de kersverse bruid, die nog steeds haar trouwjurk aanhad, langs de muur omlaagglijden, tot ze neerzat. 'En zo komt het dat jij opgesloten zult zitten in een badkamer terwijl een andere vrouw je zielsgenoot neukt tijdens je huwelijksnacht. Je baas, een magistrale, oude zwarte feeks, gaat je man van je afpakken. En hij zal dat gewéldig vinden. Hij gaat me in m'n zompige zwarte kut naaien … in mijn hete, ronde poepgaatje, in mijn natte, hongerige mond … wij gaan elkaar naar ongeziene hoogtes stuwen, en voor jou zal er niets meer overblijven. Die lippen waarmee hij je heeft gekust voor het altaar? Die zullen rond mijn stijve tepels geklemd zitten, aan mijn dikke jetsers zuigen. En die tong van hem, die je zo graag rond de jouwe voelde krullen? Daarmee zal hij mijn kontgaatje verafgoden. Schattie … dat leven waar je zo van droomde … op een háár na is het werkelijkheid geworden. Op een háár na was het lot je éíndelijk gunstig gezind. Maar toen bracht je je man, je prachtige, magnifieke man, met mij in contact. En zodra zijn verschijning op mijn netvlies viel, wist ik dat ik hem moest zien te veroveren. Toen hij me voor het eerst te zien kreeg, toen hij naar mijn kolossale zwarte tieten staarde … ach, je moest hem zien gápen, meid! Vanaf toen was jij voor hem voltooid verleden tijd. Vanaf toen was hij van míj.'

Vanessa, de zelfverklaarde magistrale zwarte feeks, legde haar handen op haar heupen en nam een pose aan die al haar weelderige lichaamsvormen ten volle tot hun recht liet komen, om het contrast met de vijgenplatte blanke vrouw voor zich te maximaliseren.

'En nu ga ik me hem toe-eigenen. Ik ga datgene opeisen waar ik recht op heb,' zei Vanessa. 'Ik ga naar hem toe schrijden, ga mijn sexy kont en enorme zwarte borsten voor zijn ogen heen en weer schudden, en hij zal zwichten voor mijn avances. Hij wil me … hij wil me zó ontzettend hard. Hij wil mijn heerlijke kont, mijn dikke tieten. Hij wil mijn geile zwarte lichaam, niet jouw magere, armtierige blanke lijf. Hij wil dat ik hem onvoorwaardelijk domineer, en dat is precies wat ik ga doen. Ik ben nu al even op zoek naar een blanke jongen om mee te spelen, en die kerel … mmm, hmmm. Hij is al wat ik mij had kunnen dromen. Zo iemand kan ik niet verloren laten gaan aan een prulwijf als jij,' beet ze haar bewusteloze secretaresse toe. Vanessa keek Floortje een laatste keer aan.

'Weet dat je man mij zwanger zal maken, onnozele trezebees,' zei de zwarte vrouw finaal alvorens haar ondergeschikte definitief de rug toe te keren. Ze monsterde zichzelf nog één keer in de spiegel, en haar lippen krulden om in een afstotelijk zelfgenoegzame grijns toen het tot haar doordrong dat geen enkele vrouw ooit al zo pókkengeil gedecolleteerd was geweest als zij nu. Bulkend van het zelfvertrouwen verliet ze de badkamer.