Felix - 12

Zwijgend loopt ik langs Sam. Ergens heb ik totaal geen zin om naar hem te luisteren. Ik voel nog steeds een woede die langzaam meer plaats begint te maken voor onbegrip. Hij smeekte me bijna om het uit te leggen,maar dan wel alleen met mij niet hier samen met de directeur erbij.
Wat valt er uit te leggen? Wil hij zijn schuld gevoelens verminderen? Alles goed praten? Ik loop achter hem een leeg lokaal in.
'Jullie gaan het samen oplossen Rick, nu meteen!! anders hangen er consequenties aan begrepen?'
Ik sta op en kijkt naar de directeur, een oude wat magere man met een te grote snor.Langzaam knik ik aangezien ik niet veel andere opties heb.
Veel verder zijn we niet gekomen in dit gesprek. Sam bleef zwijgen wat zorgde voor een nog grotere irritatie naar hem toe. Ik had geen zin om de schuld op me te pakken. Waarom zou ik? Ja ik had hem geslagen. Nee dat is zeker niet zoals het hoort hier op school. En ja ik had alle recht na alles wat hij geflikt heeft, vond ik zelf. Niet dat ik dit hardop uitsprak.
Hij sluit de deur achter ons beide dicht. Ik ga een eindje verderop tegen een tafel aanstaan. Wellicht wek ik de indruk dat ik zo snel mogelijk weg wil. Wat namelijk ook zo is.
Hij kijkt me twijfelend aan, waarnaar ik mijn hoofd langzaam van hem weg draai en naar buiten kijk. Het idee dat ik met deze jongen sex gehad heb maakt alles nog.. erger. Omdat ik van hem walg.
'Rick het spijt me ik... .' Ik moet moeite doen om hem aan te kijken.'Waarom Sam? Ik snap het niet?'
Hij stamelt en kijkt naar de grond 'Ik kon het niet aanzien Rick jullie samen ..ik bedoel je had een vriendin.. jij bent in mijn ogen net zo schuldig.'
Ik lach 'ja.. ik had een vriendin en het was nooit de opzet om verliefd te worden op een jongen zeker niet op Felix. Hoe denk je dat ik me gevoeld heb? Al die tijd? Al die onbekende gevoelens die me haast lieten stikken de wetenschap wat ik Jenny aandeed nee dat verdient inderdaad geen schoonheids prijs.'
Ik staar even uit het raam, draai mijn hoofd weer terug en kijk hem recht aan 'maar wat jij hebt gedaan Sam... Ik ben.. Nee ik was je vriend.. Je hebt me verraden, voorgelogen, Felix gestalkt en... Verdorie... verleid god weet wat je me hebt gegeven om met je naar bed te gaan ik ...'
'Ik heb je niets gegeven Rick je was dronken, je was geil je wilde dit net als ik...
'Zelf?' vol ongeloof kijk ik hem aan 'nu nog sta je te liegen Sam ik heb hier totaal geen zin meer in.'
Ik verplaats mijn lichaam van de tafel af en been de richting van de deur op. Ik moet weg bij hem vandaan voordat ik hem zo meteen nogmaals aanvlieg.
'Rick.. Rick... Het spijt me oké het spijt me ontzettend.' Ik draai me om en zie hem huilend naar me kijken. 'Ach kom op zeg ga je hier nu staan janken.'
'Ik had het niet moeten doen Rick...oké... Ik had het niet moeten doen.Ik bedoel.. ik was zo ontzettend jaloers op jullie.. Op jou.'Ik wilde Felix maar hij had alleen maar oog voor jou al een hele tijd zonder dat je het door had waarschijnlijk.'
'Ik dacht dat ik een band met hem had, maar de enigste band die hij met me had was de wetenschap van elkaar dat we ook gevoelens voor mannen kunnen hebben.'

Ik knik en kijk hem aan 'Ja, Felix heeft me alles verteld ook waar jullie elkaar ontmoet hebben en met elkaar gezoend hebben dus bespaar me alsjeblieft de details.'
Hij wrijft zijn tranen uit zijn gezicht aan zijn reactie kan ik zien dat hij zich schaamt, de wetenschap dat je je plezier stiekem opzoekt is misschien niet iets om trots op te zijn.
Ergens krijgt ik een moment van medelijden met hem. Ik snap zijn struggels, vooral al je iemand leuk vind en deze je afwijst dat moet moeilijk zijn. Maar dat heeft hem niet het recht gegeven om te doen wat hij gedaan heeft.
'Weet je Rick hij maakte me duidelijk dat hij niet op me viel, oké daar kon ik mee leven maar toen hij nog geen week later naar me toe kwam om me uit te vragen over jou.. Ik bedoel je had een vriendin en dat wist hij, dus ergens heeft hij ook schuld.'
'Die avond toen ik naar hem fietste om iets af te geven zag ik hem samen met jou uitgebreid staan zoenen. Ik kon niet geloven dat jij degene met een jaren lange relatie daar met Felix een jongen die ik aanbeed stond te zoenen het maakte me gek...ik weet nu dat ik nooit had moeten doen wat ik heb gedaan...het spijt me Rick, echt...Ik wil je niet kwijt als vriend.'

Zijn laatste woorden daar moest ik goed over nadenken toen ik alleen terug liep over de lange gang richting de aula. Want wat is een vriend? Een vriend die niet eerlijk is en je zoiets flikt is in mijn ogen geen vriend. Hij wilde nog steeds geen antwoord op mijn vraag geven waarom hij met me naar bed is geweest. En hij blijft ontkennen dat hij iets in mijn drinken gedaan heeft. Bewijs is er ook geen. Noemt het een gevoel dat ik er zeker van ben dat hij iets met me gedaan heeft. De verdoving die ik ruim een uur voelde na dat glas drinken, toegevend ik had teveel bier op. Maar de tintelingen en de geilheid die haast bezit van me maakte, ik wist niet eens meer wat ik aan het doen was.Alle controle was ik kwijt en de kater achteraf was ENORM. Ik ken mijn lichaam goed genoeg om te beseffen dat dit niet door de alcohol kwam.
Ik loop de volle kantine in. Neem zwijgend plaats naast Jeffrey die druk in gesprek is met een groepje jongens en meiden uit de klas, en kijk pas op als het stil valt.
Alle ogen zijn op mij gericht.
'Wat?' vraag ik.
'Ja wat !!Rick details graag waarom heb je Sam geslagen? Wat is er tussen jullie gebeurd? Eneh .. Dat met Felix zijn jullie een stel? Hoor ik nieuwschierige stemmen vragen. Ik ben me er zeker van bewust dat ik de laatste dagen groot nieuws ben hier op school iedereen lijkt iets te weten en iets te vinden over mijn leven.
Ik kijk Jeffrey aan, ook hij is niet op de hoogte van wat er allemaal precies speelt.Ik sta op en antwoord 'ga je mee Jeff een broodje kip döner halen? Wij samen alléén.'
Hij grijnst staat op en grijp zijn rugzak van de grond 'jazekers voor een broodje kip döner ben ik altijd te vinden.'

Met een vol broodje kip lopen we naast elkaar terug naar huis het laatste uur hebben we "gespijbeld" ik moest mijn verhaal kwijt en als vriend heeft hij het recht om te weten waarom ik Sam geslagen heb en wat er allemaal aan de hand is.Het enigste wat ik achterwege laat is de sex met Sam. Ik wil dit vergeten zo snel mogelijk en dat gaat niet gebeuren als Jeffery op de hoogte is daar ben ik van overtuigd.
'Hij is ook jou vriend Jeffrey jij staat hier buiten dus het is aan jou te bepalen wat je met jullie vriendschap doet dat is niet aan mij, alleen wil ik hem voorlopig niet meer spreken dat lijkt me duidelijk.'
Hij knikt en neemt een hap voordat hij antwoord. 'Ik denk dat..
'Niet met volle mond Jeffrey voordat ik onderbespuugt word door stukjes kip met knoflook saus.'
'Sorry, ik weet het niet Rick ik zal eerst ook met Sam moeten praten dat is zo eerlijk, maar jij blijft mijn beste maat als je dat maar weet.'
Ik knik en dat geld voor mij hetzelfde dat weet hij.
Na een lang gesprek valt het stil en lopen we zwijgend naast elkaar, etend aan onze broodjes,Jeffrey wijst naar een bankje.
Ik knik en samen nemen we even later plaats op het bankje naast elkaar.
'Dus jullie zijn nu een stel?'
'Wie?'
'Jij en Felix,'antwoord hij terwijl hij zijn mond afveegt met een servetje. Ik kijk hem aan en haal mijn schouders op 'ik heb werkelijk geen idee wat we zijn?'
'Hij vind je leuk Rick dat is duidelijk dus.. je laat hem zeker toch niet lopen? Oké hij kan een arrogante bekakte eikel zijn .. Ja sorry maar hetzij waar. eneh.. vooral die strakke broeken van hem die zijn het niet ' Hij kijkt me met een grote glimlach aan.
'Wat hebben die broeken er mee te maken? die broeken zijn helemaal niet verkeerd, ik bedoel zeg nou zelf ' antwoord ik met een glimlach. Hij stoot me aan 'hè jij bent hier de homo niet ik dus ik kan niet beoordelen maar voor mij hoeft het niet.. Ik bedoel die strakke broeken van hem.'
'Ik ben geen homo' verdedig ik.'
'Wat ben je dan Rick? Ik bedoel zover ik weet is Felix toch echt een jongen met een lul net zoals jij en ik dus..Ik staar naar de drukte op straat en haal mijn schouders op 'ik vind alleen hem leuk maakt dat me dan homo?'
Hij slaat een arm om mee heen en geeft een kneepje in mijn schouder 'kerel het maakt niet uit wie of wat je bent als je maar gelukkig word en ik weet zeker dat je ouders, je familie en al onze vrienden dit ook vinden als ze weten dat hij degene is die je gelukkig maakt.
Ik knik 'dat weet ik.'
'Nou wat let je dan ga naar hem toe, verklaar hem je liefde en laat zien dat je iets serieus met hem op wil bouwen, of heb ik het niet goed gezien?

Hij heeft gelijk. Het kan niet altijd gezegd worden, meestal zijn zijn adviezen een complete ramp. Nu heeft hij voor 100% gelijk. Ik heb het lang ontkent.Te lang. Maar ik weet dat wat ik voel gewoon klopt. Hij is degene die me bijna vleugels geeft als hij naar me kijkt. Zijn prachtige ogen zijn geur alles aan hem zorgt ervoor dat ik straal en het liefst van de daken wil schreeuwen dat ik smoorverliefd ben.
Maar dat doe ik niet en waarom niet? Omdat ik bang ben voor wat de wereld van me denkt? Dat ik mijn ouders niet wil teleurstellen ook al weet ik dat ze er altijd voor me zullen zijn. Zelfs als ik verteld dat ik verliefd geworden ben op een jongen.
In tegen stelling tot mijn relatie met Jenny geeft hij me veel meer, veel meer waar ik naar verlang. Ik zie nu in dat ik iemand nodig heb die me uitdaagt in het leven, een mening heeft en niet alles doet wat ik wil maar tegen gas kan geven iets wat Jenny nauwelijks gaf. En laat dit nu toevallig geen vrouw zijn, maakt dit het anders? Als ik goed nadenk moet ik vol mondig zeggen 'nee het maakt het niet anders'
Dit alles was dus een alles overheersende rede om naar hem toe te gaan niet volgende week, niet morgen maar nu meteen.Ik moest en zou hem vertellen wat hij voor me betekende, voordat ik hem ook kwijt zou raken.

'Heey Rick hoe was je gesprek verlopen? ik wilde je nog bellen.' hij laat me binnen. Ik kijk hem met een glimlach aan 'goed maar daar wil ik het nu niet over hebben.'
Hij kijkt me recht aan 'niet? Waarom ben je hier dan?'
'Voor jou.'
Met een kleine lach kijkt hij me aan 'Oke, wil je verder binnen komen?'
Voor het eerst sta ik in zijn woning, zeg maar rustig zijn villa. Hij opent de huiskamer deur en laat me naar binnen lopen voordat hij de deur achter ons beide sluit.
"Welkom in Casa Hofman.' hij glimlacht en laat me hem volgen naar de grote open keuken. 'Mijn moeder.' een mooie slanke vrouw van middelbare leeftijd zit aan de grote houte tafel. Ze staat op en geeft me een hand. Felix is op een bepaalde manier net zo elegant en knap als zijn moeder die me verwelkomt en een klein praatje met ons maakt.
'Wil je in de tuin gaan zitten? Vraagt hij.
Ik knik en loop meteen daarna de grote tuin in achter Felix aan die ondertussen twee grote glazen drinken achter de buitenbar tovert en één daarvan aan me geeft.
Ondanks dat het al ver over achten in de avond is zorgt de warmte nog steeds voor een aangenaam temperatuur. Hij pakt een slok uit zijn glas en voor het eerst lijkt hij niet goed te weten hoe hij moet beginnen.
'Uuhm Felix ik wilde met je praten of nee ik wilde je eigenlijk iets zeggen.' Met zijn staal blauwe ogen kijkt hij me aan. Hij is zo ontzettend knap dat ik eerst even adem moet halen voordat ik hem een bekentenis doe.
'Ik wilde zeggen dat ik ... Eeuhm.. Je leuk vind..ik bedoel te zeggen dat ik je ... Oké dit gaat nergens heen.. Ik ben verliefd op je Felix al vanaf het moment dat ik na de eerste avond hier je slaapkamer uitliep.'
Hij kijkt me zwijgend aan. 'ik weet het ik ben een eikel geweest, ik heb je gekwetst zeker nu ik weet wat je door hebt moeten maken .. Ik bedoel met die andere jongen die je zo gekwetst heeft.'
'Zo zit ik niet in elkaar Felix ik vind je gewoon geweldig! !Je zorgt ervoor dat ik nergens anders meer aan kan denken. Ik heb zelfs een einde aan mijn relatie gemaakt van vijf jaar. Ze weet dat ik verliefd ben geworden op jou en ik ben bereid om iedereen te vertellen dat ik je fantastisch vind.. Ik bedoel.., ik pak zijn handen vast en blijf naar hem kijken.
'Iedereen mag het weten Felix van ons samen het maakt me niets uit ik ben smoor verlieft op je en jij maakt me gelukkig meer heb ik niet nodig.'
Hij kijkt me met een grote glimlach aan. 'Wacht even' zeg ik hem als ik zijn handen los laat en met mijn hand in mijn broekzak voel.
Ik tover er twee kaartjes uit en geef deze aan hem. Ik zie hoe hij kijkt naar de tickets in zijn handen. 'Tomorrow land?'
'Ja ik dacht misschien kunnen we samen gaan, jij en ik ... Een groepje vrienden van mij zijn er ook zoals elk jaar,maar ik zou het leuk vinden als je deze zomer met me mee gaat en niet gewoon als een vriend als je begrijpt wat ik bedoel.'

Even blijft het stil..
Hij knikt 'tuurlijk wil ik met je mee.' zijn glimlach zorgt voor een glimlach om mijn mond. 'Dus even voor de duidelijkheid.. Jij en ik zijn een stel vanaf nu?' ik haal mijn schouders op 'als jij dit ten minste ziet zitten met mij.'
Hij grijnst van oor tot oor 'nou daar moet ik nog een nachtje over slapen Rick.' Hij staat op en geeft een volle kus op mijn mond die ik duidelijk niet zag aankomen en enigszins verlegen van word.
'Ik dacht dat je er nog over na wilde denken, ik wist niet dat je zo snel kunt denken,' glimlach ik.
Hij trekt me aan mijn handen omhoog, zodat ik voor hem sta 'ik vind je leuk Rick echt heel leuk en dat jij hierheen bent gekomen om me dit te vertellen laat zien dat je alles meent, dus ja .. Natuurlijk wil ik je vriendje zijn als jij ten minste nog wilt?'
Ik glimlach en knik 'niets liever.'
Hij kust me opnieuw op mijn mond en fluisterd er achter aan 'kom ik ga je opnieuw voorstellen aan mijn moeder en mijn vader die ook ergens in huis moet zijn... Maar nu als mijn vriendje.'
Ik glimlach en pak zijn hand vast als hij me mee naar binnen trekt.
Ik weet dat er nog een weg is. Ik zal iedereen moeten vertellen inclusief mijn ouders dat ik "een vriendje heb", tuurlijk zie ik er tegen op maar dat neemt niet dat ik weet dat ik de juiste beslissing heb genomen.