Bovenaan de trap wachtte me een meer dan aangename verrassing. Hanna had in de korte tijd dat ik beneden was haar kleren uitgetrokken en vervangen door een bikini met een lendendoek, die met hun gele en oranje tinten heel Caraïbisch oogden. Ik zag haar kleren nergens, maar ook daar had ze vast wel een laatje voor. Hoe ze zo snel ook weer haar spierwitte Adidasjes had aangekregen bleef een raadsel. Dat gold niet voor wat ze toen zei: “wil je me insmeren?” was meer dan duidelijk en nu mijn opdracht geworden. De fles zonnebrand stond ook al klaar. Hoe deed ze dat toch?

Ze trok haar knieën op en sloeg haar armen om haar benen om zo ruimte voor mij te maken om plaats te nemen op de steigerhouten kubus tegenover haar. Haar voetjes wezen naar beneden als een balletdanseres die op spitzen haar kür doet. Ik ging zitten en ze strekte haar benen weer uit. Die legde ze links en rechts van me, zodat haar kuiten op mijn bovenbenen rustten. Haar knieën weken hierdoor ietwat naar buiten, wat er al met al voor zorgde dat ik zo’n beetje recht in haar kruis keek, dat zich in deze houding als ‘uiterst ontvankelijk’ presenteerde. Het was alleen de lendendoek die direct oogcontact in de weg stond, waardoor het antwoord op de vraag ‘cameltoe of niet’ dus nog even onbeantwoord bleef. “Trek mijn schoenen ook maar uit, kun je ook meteen mijn voeten doen.” Had ze ze net weer snel aangedaan konden ze nu weer uit.

Terwijl ik haar linkerschoen (voor de kijker rechts) uittrok, nam zij een slokje van de rosé. Ze leek geheel senang te wachten op de combinatie van insmeren en masseren, want dat werd het uiteindelijk ook. Het Adidasje legde ik op de grond en ik nam haar voet en zette die tegen mijn borstkas, deed wat zonnebrand op mijn handen en begon de bovenzijde van haar voet via haar scheenbeen tot aan haar knie in te smeren. Zo werd haar hele onderbeen onderhanden genomen en het werd gewaardeerd blijkens de aangename geluidjes en kleine bewegingen in haar lijf. Daarna duwde ik haar voet naar achteren, maar haar hiel bleef tegen mijn borstkas. Zo kon ik haar voetzool en haar tenen masseren c.q. insmeren. Ik zag dat ze een ringetje om de teen naast haar kleine teen had. “Een echte ringteen, Hanna”. “Die heb ik vorig jaar van Sophie gehad. Voor mijn slagen. De schat”. Ik vroeg me toen af, of ze verder nog verborgen sierraden had.

De rechtervoet onderging dezelfde behandeling en ik vroeg haar onderwijl: “hoe ben je in hemelsnaam aan zo’n fantastische loft gekomen?” “Mijn vader heeft het voor ons gekocht toen ik ging studeren. Hij vond het een goeie investering en ik had een mooi stekkie in Zuid.” Ze zag dat ik even stopte en voegde eraan toe: “Voor Sophie en mij. Wij zijn beste vriendinnen sinds groep 4 van de basisschool, toen ze naast ons kwam wonen. Alleen ging zij een jaartje later studeren, omdat ze in de 5e van het VWO was blijven zitten. Ach ja, ze was toen onwijs aan het puberen en zette zich tegen alles af, met name autoriteit. Maar het eerste jaar kwam ze bijna elk weekend op bezoek om te gaan stappen. Ze is nu bijna klaar met psychologie aan de UvA”. En toen was het tijd voor haar bovenbenen en dat werd tricky.

Met nieuw zonnebrand op mijn handen begon ik met de buitenzijde van haar dijen; die waren sowieso ‘veilig’. Ze voelden heel zacht en tegelijk ook heel gespierd aan. “zo, jij bent best gespierd, doe je veel aan sport?” Ze glimlachte: “Lekker cliché, hockey-meisje. Jaren op vrij hoog niveau gespeeld. Zo gaat dat in Overveen hè. Nu af en toe in de sportschool”. Zat ik dus bijna goed met Bloemendaal. Nu waren de binnenzijden van haar dijen aan de beurt…. Ik begon bij haar knieën en smeerde beide benen tegelijk in, totdat ik met mijn duimen vlak bij haar liezen kwamen en de stof van haar bikinibroekje onder haar lendendoek naderde. Ik hield even in, maar werd direct door Hanna gecorrigeerd: “graag mijn hele benen Tom, of ben je soms een beetje verlegen? Dat zal toch niet…” Door het duwen tegen de binnenzijden weken haar knieën nu helemaal naar buiten. Totale overgave, verlangen en geilheid. Heerlijk. Dus ik schoof mijn duimen verder omhoog.

Toen die het bikinibroekje bereikten masseerde ik haar liezen. Door nu iets naar binnen te duwen drukte ik tegen haar buitenste schaamlippen, wat ze gewoon lekker liet gebeuren. Door nu mijn duimen om en om op en neer te bewegen vond ik het plekje, waar tussen de licht gezwollen lippen haar clitoris verborgen zat. Die floepte nu bij elke duimbeweging tussen mijn duimen door. Hanna kreunde een beetje en toen ik stopte vroeg ze me om vooral nog even zo door te gaan. Prima! En terwijl ik dat deed keek ik omhoog om te kijken of er ook enige actie in haar bovenstukje te zien was en dat was het geval. Haar tepels begonnen zich weer langzaamaan te manifesteren. Hanna begon opgewonden te worden. Sorry Tante Sjaan, vanavond twee bezoekers minder, want ik wist dat we op deze manier de loft niet meer zouden verlaten.

Haar buik zou nu het volgende deel zijn dat ingesmeerd diende te worden en ik had net mijn handen net voorzien van zonnebrand, toen Sophie ineens naast ons stond. Oeps. Omdat wij vrij laag zaten en zij met haar 1.78 in dat opzicht ver boven ons uittorende keek ik haar dus van onderen aan. Van onder naar boven zag ik twee Dr. Martins met geel stiksel die overduidelijk vele avonden in de kroeg hadden doorstaan en op dit moment heel gedecideerd zo’n halve meter uit elkaar stonden, zwarte net-panty’s waar verdacht veel ladders in zaten, hoewel dat gezien haar bijna zwarte huid alleen van dichtbij opviel. Vervolgens een uitdagend kort rokje dat net niet paste bij het smoezelige colbertje dat ze erboven droeg. Het strakke gekreukelde bloesje zat tot boven dichtgeknoopt en een typische corporale club-das completeerde het geheel. Ook hier twijfelde ik: ‘volle-A’ of ‘kleine-B’; ik had wat inschatten duidelijk mijn dag niet vandaag. Haar kroeshaar, dat leek op dat van Halle Berry, zag er precies uit zoals ze het had bedoeld: in de war ofwel de ‘ik-kom-net-uit-de-douche’-look. Al met al de perfecte outfit om op de sociëteit de nieuwe feuten streng te laten weten dat hun plek zich onderaan de voedselketen bevond. Die dingen gebeuren nu eenmaal in septembers in corporale kringen.

“Ik ga” zei ze. “Jij vermaakt je wel met je oom zo te zien” en ze liep met een blik, die het midden hield tussen arrogantie en afkeur, in resolute pas de trap af. “Zal wel weer een latertje worden” zei Hanna, “de ontgroening zit er bijna op en het is voor haar het laatste jaar dat ze zich kan uitleven op die nieuwe kneuzen”. Als ik een eerstejaars bakvis zou zijn, die door deze vervaarlijk uitziende zesdejaars Masai streng werd toegesproken, dan zou ik ook mijn slipje spontaan volpissen en gehoorzaam doen wat ze vroeg. Ze straalde zoveel macht uit met haar strenge blik, dreigende houding en een lijf dat door Michelangelo uit het mooiste Ebbenhout leek te zijn gesneden. Een ongeïnteresseerde, maar tegelijk intrigerende meid, die Sophie. Terug naar de buik van Hanna, waar ik begon vlak boven haar lendendoek. Haar buik was in tegenstelling tot die van Sophie slechts licht gebruind door de zomerse zonnestralen en voelde zacht aan, maar had tegelijk ook dat gespierde van haar benen. Ik smeerde haar hele buik in en nam ook de zijkanten mee.

Toen mijn handen vervolgens achter haar rug verdwenen en ik die naar me toetrok, holde haar rug maximaal en werden langzaam ook wat ribben zichtbaar. De spanning in de stof van haar bovenstukje nam toe en de contouren van haar tepels lieten nu weinig meer te raden over wat vorm en hardheid betrof. Ik zat nu vlak onder haar prachtig ronde borsten en waagde het er gewoon maar op om de voorsluiting, die, en dat was natuurlijk geen toeval, in de vorm van het Dolce en Gabanna logo was uitgevoerd, los te maken. Dat trucje beheerste ik aardig, zodat een gênant gefrunnik voorkomen werd. De stof werd verlost van de spanning en ik liet de zwaartekracht haar werk doen, terwijl ik met mijn duimen de twee lijnen insmeerde waar haar lijfje overging in haar borsten. Schijnt één van de minder bekende erotische topplekjes te zijn had ik ooit van een vriendin geleerd. Verder naar boven geschoven onder de stof omvatten mijn handen nu eindelijk die heerlijk ronde vormen, die de jeugdige stevigheid hadden waar ik naar verlangde; de beide stukjes stof hingen nu links en rechts van haar heerlijk boezem. Wat een genot.

En dat vond Hanna blijkbaar ook, gezien de kleine glimlach die om haar mondhoeken ontstond. Nu ik ze dus vol in mijn handen had wist ik het zeker: een ‘kleine-C’; geen twijfel over mogelijk. Ik bleef zacht masseren; een wat stevigere aanpak kon later nog wel plaatsvinden. Tussen duim en wijsvinger waren haar roze tepels aan de beurt. De tepelhoven waren klein, net als haar tepels, die hard, maar rechtvaardig aanvoelde. “Vind je het erg als ik even niks doe? Ik ben lekker aan het genieten van je heerlijke handen” zei ze zwoel. Nou, blijf jij maar lekker liggen, ik vermaakte me prima hier. Ik kneep zachtjes in haar tepels, terwijl ik haar tussen haar borsten kuste. Mijn broek knelde nu gevaarlijk, want oh, wat voelde die borsten toch lekker aan.

“Heb jij het niet ongelofelijk warm met al je kleren aan?” vroeg ze. Ze had om meerdere redenen een punt. Eén, ik had het inderdaad behoorlijk warm gekregen van de zon die vol op mijn rug scheen, twee, er begon een ongelijkheid te ontstaan tussen de ons beider hoeveelheid om het lijf zittende kleding en drie, en dat was zuiver persoonlijk en dreigde een medische urgentie te worden, wilde ik eindelijk die knelbroek uit! “Zal ik wat uittrekken?” vroeg ik een beetje ondeugend. “Hmmm, kanjer, daar zeg ik geen nee tegen….” Ik kwam overeind en het boeide me voor geen meter dat mijn handen onder de zonnebrand zaten, ik knoopte gewoon mijn overhemd los, trok het snel uit en trok toen mijn t-shirt over mijn hoofd uit. Omdat ik de zon nu minder blokkeerde in deze houding, verlichtte de zon nu mooi haar rechterborst, die door de zonnebrand me als een baken in zee tegemoet glom. Wat een prachtig uitzicht had ik toch.

“Hmmm, borsthaar…. Lekker hoor” zwijmelde ze zoet en daarmee was ook de dealbreaker borsthaar met tevredenheid geslecht. Geen “jasses” of “iieeeuw” bij de aanblik van mijn mannelijke borstkas, nee, mijn Tom Selleck borst werd gewaardeerd. Ze boog naar voren en begon door de borstharen te kriebelen, wat mij de gelegenheid gaf om haar rug te bereiken met de zonnebrand. Dat beviel haar erg goed, want ze legde gewillig haar hoofd met haar wang tegen mijn linkerschouder, als teken van innige geborgenheid. Dat maakte het nu wel heel irritant wordende geknel in mijn kruisstreek er allemaal niet beter op. Maar ook daar bleek ze een oplossing voor te hebben.

Ik voelde dat ze ongemerkt met haar handen bij mijn broeksriem was aanbeland en die los aan het maken was. De knoop en gulp volgden snel en daarmee was de onderhand helse knelling voor het grootste deel verholpen. “Sta eens op, zei ze” en in mijn opstaande beweging stroopte ze heel handig mijn broek richting mijn knieën, waarbij door wat onhandigheid van mijn kant, haar neus precies mijn boxershort zeg maar ‘midden in de roos’ raakte. Door de bevrijding van de knelling had mijn piemel ineens bijna alle vrijheid gekregen en was begonnen aan een ‘opmars’. Uit reflex ging ik iets naar achteren en ging weer op de kubus zitten. Nu was het aan Hanna om me van mijn schoenen te ontdoen, mijn sokken en mijn broek. Ze moest als bijvak op de hotelschool voor ‘goochelen’ hebben gekozen, want vanonder een kussen toverde ze ineens een herenzwembroek tevoorschijn, van het type lekker relaxed wijd. Ik zou het zelf een surfbroek noemen.

Het design paste bij haar outfit en op de linkerpijp zag ik zowaar een Noors vlaggetje genaaid zitten. Dit kon geen toeval zijn en dat bleek ook: het prijskaartje zat er nog aan, wat verried dat het zeer recentelijk was aangeschaft. “Hier” zei ze, “dan ben jij ook dressed for the occasion”. Alles was uit, behalve mijn boxershort en ik twijfelde wat te doen: Zwembroek eroverheen, of toch eerst die boxershort uit, maar ook daar hoefde ik niet lang over na te denken, want Hanna trok al stout aan het elastiek van mijn boxershort, waarna ze zo te zien vol interesse achteroverleunde, wachtend op wat er uit mijn boxer tevoorschijn zou komen. Dat zou immers haar speeltje gaan worden, de ‘neukpaal’ die haar zou penetreren, de lolly om aan te sabbelen en de puddingbuks die haar van sperma zou voorzien. Ze was dus terecht nieuwsgierig. Ik stond weer op om de boxer voor de zwembroek te verwisselen, toen ze ondeugend met haar rechtervoet over mijn boxer wreef. “Hmmmm”..

De boxer ging uit en terwijl Hanna nu voor een briefkaart op de eerste rang zat en genoegzaam een vuist maakte van haar rechterhand en op haar nu gekromde wijsvinger beet, besloot ik maar ‘heel onhandig’ lang de zwembroek heen en weer te draaien, alsof ik de voor- en achterkant maar niet kon vinden. Dat bijten op haar wijsvinger duidde er in mijn optiek op, dat wat ze zojuist voor het eerst zag, haar goedkeuring had voor wat betreft paal, lolly en buks. Met haar voet tikte ze nu om en om links en dan weer rechts tegen mijn vrijwel horizontaal staande piemel, net zoals een kat met een zojuist gevangen muis zit te spelen. Ik vond het allemaal heerlijk en bijzonder opwindend, maar trok uiteindelijk toch de zwembroek aan en kroop tegen haar aan, naast haar op de loungebank. Onze slapen raakte elkaar en ze mompelde “mooi speeltje heb jij zeg…”

Ik genoot intens van haar relaxte houding, niet meteen doorpakken, vol erop en rampetampen. We hadden de hele avond nog en stapje voor stapje beviel me wel. Dat wilde stoeiwerk tussen de lakens zou toch wel gaan gebeuren, want we hadden immers beide met onze ‘korte kennismaking der lijven’ een zwijgzaam committent aan elkaar gegeven. “Schenk nog even wat bij, wil je?” en ik wilde opstaan om naar de keuken beneden te gaan. “Nee, joh, til de deksel maar op”. De deksel van de kubus verborg een koelbox, gevuld met ijsblokken en flessen rosé. Wat zat er toch allemaal verborgen in die loungeset? Zou er straks nog een orkest Lilliputters uit tevoorschijn komen? Of een ziekelijk groot assortiment rijzweepjes, knevels en ander marteltuig? Dat laatste laatje mocht wat mij betreft wel dicht blijven. De Lilliputters daarentegen leken me wel een lollig intermezzo, maar dan ook niet te lang, want dan worden ze vervelend.

Ze had me de eerste keer dus alleen even weg willen hebben voor haar changement. Heel goed gedaan. En terwijl ik de fles pakte had zij onder een ander kussen een aansteker gevonden en stak ze tevreden een sigaretje op, dat definitief de pauze betekende. En omdat we dan toch relaxed tegen elkaar aanlagen en er weer wat ruimte voor gesprek was, vroeg ik haar: “wie van jullie is eigenlijk ‘Dolce’ en wie ‘Gabanna’?”. Ze moest lachen: “Dat vraagt echt iedereen altijd. Het is gewoon een spelletje tussen Sophie en mij. Vandaag ben ik ‘Dolce’….” Meer liet ze doelbewust niet los. Een spelletje? Voor mijn gevoel wist ik nu minder dan voordat ik de vraag stelde. Toen dacht ik gewoon 50% kans te hebben op wie wie was. Maar in haar antwoord lag verborgen, dat wie wie was min of meer afhankelijk was van de dag, of de situatie, of de uitkomst van een worp met een dobbelsteen. En met die ontstane verwarring, aaide ik haar arm, nam een slokje rosé en stak ook ik een sigaret op. Man man man, wat was deze avond toch mooi begonnen.

Ze draaide zich zijdelings en lag nu met haar hoofd op mijn linkerschouder. Ik voelde haar linkerhand op mijn knie en ze begon mijn bovenbeen te strelen, eerst in kleine cirkeltjes, toen ik korte banen en natuurlijk het onvermijdelijke ‘lopen’ met twee vingers, maar steeds tot vlak bij de pijp van mijn zwembroek. Niet verder. Oh la la, het teasen was begonnen. Prima. Kom maar op, daar hou ik van. Ik sloeg mijn arm om haar heen en ging met mijn vingers door haar blonde haren. Ik merkte toen pas dat ook haar paardenstaart losgehaald was….