Monique & Carla - 15

Monique las het briefje nog drie keer, maar de boodschap bleef hetzelfde: Vanavond om 20.00 uur, Kerkstraat 48 C Miss Black! Ze stopte het briefje weg en keek om zich heen. ‘Niemand te zien,’ mompelde ze en ze dook het kantoor van Daphne Konings in. Daar neusde ze wat in papieren die op het bureau lagen. Ze vergeleek het handschrift van het briefje met een handgeschreven rapport van Daphne over de arbeidsomstandigheden in de winkel. ‘Ja, dit briefje is van haar.’ Ze verliet het kantoor om naar huis te gaan.
‘Betrapt!’ klonk onverwachts een meisjesstem. ‘Wat deed jij in het kantoor van Daphne?’ Monique die een grijnzende Bibi zag staan, reageerde geïrriteerd: ‘Daar heb jij niets mee te maken, ukkie. Ga met je poppen spelen en laat mij met rust.’ Bibi keek haar verbouwereerd na. ‘Wat is er met jou aan de hand? Ben je ongesteld of zo?’ Monique hoorde dit al niet meer, want ze wilde zo snel mogelijk naar huis. Ze kon bijna niet geloven dat haar grote hockeyidool wilde dat ze bij haar thuis langskwam. Ze zag Daphne voor zich, toen ze op de fiets sprong en naar huis reed. Een knappe, blonde zesendertigjarige vrouw met een slank afgetraind lichaam en stevige c cup borsten. Monique kreeg het warm en ze vroeg zich alleen maar af waarom Daphne zich miss Black noemde? Het vooruitzicht om bij haar thuis te zijn vanavond, wond haar op. Ze wist dat Daphne momenteel single was, omdat de relatie met haar vriendin uit was. Zou ik kans bij haar maken, dacht Monique hoopvol toen ze bijna thuis was? Na het avondeten douchte ze zich en trok ze sexy kleding aan. Een kort spijkerrokje met een dunne, strakke blouse waar ze de twee bovenste knoopjes van open liet. Daarover een spijkerjasje dat ze open liet hangen. Haar mooie, lange, blonde haren hingen los en ze had zich uitdagend opgemaakt. Ze had geluk dat haar stiefvader al naar de voetbaltraining van Cindy was, toen ze om 19.45 enthousiast en verwachtingsvol naar de Kerkstraat vertrok. Moeilijke vragen van hem kreeg ze dus niet, al liet ze hem wel via WhatsApp weten dat ze naar een vriendin was. Toen ze bij de Kerkstraat aankwam, sloot ze haar fiets af en belde bij het appartementencomplex aan. Er klonk een zoemend geluid en ze duwde de deur naar de lift open. Die bracht haar naar de derde etage en een halve minuut later stond ze zenuwachtig aan de voordeur van nummer 48C.
Ze hoefde niet aan te bellen, want de voordeur ging meteen open en ze schrok van de persoon die ze zag staan. Het was Daphne die helemaal in het zwart gekleed was. Ze droeg een jarretel- panty met een vislook en een kwart cup beha. Ze had leren handschoenen aan en op haar neus zat een maskerade masker. Haar halflange blonde haren waren zwart, al leek het er dat ze een pruik droeg. Laarzen maakten haar zwarte outfit compleet. Monique hapte naar adem en hakkelde: ‘Daph … Daph … Daphne?’

‘Ik ben miss Black, maar jij noemt mij vanaf nu meesteres! Is dat begrepen?’ Het liefst was Monique weggerend, maar haar nieuwsgierigheid en verlangen naar mogelijk seks met Daphne Konings hielden dat tegen.
Lichtjes knikte ze en wachtte met een verhoogde hartslag af wat er verder ging gebeuren.
‘Is dat begrepen?’
‘Ja, Daphne.’
‘Ja wie?’
‘Eh, ja meesteres.’ Monique besloot het spelletje mee te spelen en liep achter Daphne aan het appartement in. In de ruime woonkamer waren de gordijnen dicht en brandden tientallen theelichtjes. Miss Black ging voor Monique staan en keek haar enkele seconden diep doordringend in de ogen aan. ‘Jij begrijpt dat ik je moet straffen voor wat er vanmiddag in het magazijn met Bibi is voorgevallen?’ Monique slikte eens en friemelde wat aan haar rokje. ‘Maar dat was een ongelukje, Daphne. Bibi struikelde en viel tegen mij aan.’
‘Meesteres is het, slavin! Jij antwoordt alleen maar met meesteres! Is dat duidelijk?’
‘Ja, Daphne. Eh, meesteres.’ Miss Black keek haar slavin nog eens diep doordringend aan. ‘Jij denkt dat dit een spelletje is, hè? Nou dan heb je het mis, slavin! Meekomen!’ Miss Black liep naar de slaapkamer die ook met tientallen theelichtjes verlicht werd. Monique volgde gedwee, maar wist niet meer wat ze van deze situatie moest denken. Was Daphne nu echt boos op haar of was het allemaal gespeeld? Ze keek rond en haar hart miste een slag van wat ze aan de muur zag hangen. Twee balken in de vorm van een X waar leren bandjes aanzaten die waren bedoeld om iemand vast te binden. Vervolgens ontdekte ze dat er aan de bovenkant van het ruime tweepersoonsbed een setje bed-boeien zaten en in een hoek stond een rekje met diverse zweepjes. Ze vroeg zichzelf nog niet eens af waarvoor die dienden, want dat was wel duidelijk. Daphne zag haar bevreesd naar deze attributen kijken en zei: ‘Als je meewerkt en niet tegenstribbelt, gaat het allemaal meevallen, slavin.’ Dit stelde Monique een beetje gerust. Ondanks dat het haar bazin was die daar in het zwart stond, wist je het maar nooit. Wat ze nog niet wist, was dat die vanaf hun eerste ontmoeting totaal ondersteboven van haar was. Het leeftijdsverschil en het feit dat Monique voor haar werkte, had Daphne tegengehouden om al eerder een poging bij haar te wagen. Na vanmiddag had ze er genoeg van en besloot ze om Monique op deze manier uit te nodigen om te kijken hoe ze daarop zou reageren. Tot nu toe viel dat mee, vond ze en dus werd het tijd om er een tandje bij te zetten.
‘Uitkleden, slavin!
‘Wat?’
‘Wat wie?’
‘Wat bedoelt U, meesteres?’
‘Uitkleden, slavin! Op je ondergoed na. Nu!’
Ongelovig keek Monique met grote ogen miss Black aan, maar nu het tot haar doordrong dat ze zich moest uitkleden, groeide de kansen op seks met Daphne en dat stemde haar vrolijk.
‘Ja, meesteres. Meteen, meesteres.’ Ze trok de spijkerjas uit en hing dat over een stoel. Ze knoopte de rest van de knoopjes van haar blouse los en trok deze uit. Het spijkerrokje volgde en als laatste deed ze haar schoenen uit die ze onder de stoel zette. Met alleen een klein, rood slipje en bijpassende beha aan, keek ze vragend naar miss Black.
‘Draai je een paar keer om, zodat ik je goed kan bekijken, slavin.’
Monique deed dit en begeerlijk keek Daphne naar haar mooie lichaam.
Ze genoot van het lekkere, strakke kontje waar een minuscuul slipje omheen zat, van haar stevige, sexy borsten, haar mooie lange benen en haar prachtige, blonde haren. Wat een Godin, dacht ze en ze moest zich inhouden, omdat ze het liefst haar slipje naar beneden wilde trekken om te proeven van haar ongetwijfeld lekker kutje. Ze haalde diep adem en keek weer Monique aan. ‘Meekomen, slavin!’ Monique volgde haar naar het houten kruis dat aan de muur was bevestigd.
‘Geef me je linkerarm, slavin.’ Monique gehoorzaamde en even later stond ze met haar gezicht naar de muur met beide armen vastgebonden. Haar hartslag steeg en miss Black liep naar het rekje met zwepen. Haar keus viel op een kleine, zwarte zweep met acht dunne leren strengen. Monique hoorde haar rommelen, maar stond met de rug naar haar toe en wist niet wat haar te wachten stond.
‘Je begrijpt dat ik je moet straffen voor vanmiddag, slavin?’ Monique besefte dat nee zeggen geen zin had en knikte. ‘Goed zo, slavin!’
Miss Black trok haar slipje tot op de enkels omlaag en liet haar eruit stappen. Daphne kon het niet nalaten eraan te ruiken en een glimlach verscheen op haar gezicht. Gaat ze me nu voor straf slaan, dacht Monique ongerust en ze begon zich zorgen te maken. Miss Black hief het zweepje omhoog en sloeg haar slavin op haar billen. Ze sloeg niet echt hard, maar net hard genoeg dat het gevoelig aanvoelde. Monique gaf een gilletje en vroeg miss Black daarmee op te houden. ‘Wat ophouden, slavin. Je knikte net, omdat je begreep dat je gestraft moest worden.’ Ze hief het zweepje omhoog en sloeg nog eens met dezelfde kracht toe. Weer gaf Monique een gilletje, al deed ze dat meer uit schrik dan dat het pijn deed. In totaal sloeg miss Black haar tien keer en op sommige plekken kleurden haar billen een beetje rood. Ze was opgelucht toen miss Black stopte met slaan, maar die had nog meer voor haar in petto.
Aan het einde van het handvat van het zweepje zat een gladde, ronde bol met een diameter van drie centimeter. Ze wreef daarmee sensueel over Monique haar bilnaad. Vanaf haar onderrug langzaam naar beneden tot aan de vagina. De arme Monique had het niet meer, want ze raakte daar behoorlijk opgewonden van. Ze voelde haar tepels hard en gevoelig worden, terwijl
ze van binnenin nat werd. Voor Daphne gold hetzelfde, maar die wilde nog in de rol van meesteres blijven. Uit een lade pakte ze een tube glijcrème en smeerde daar het handvat mee in. Wat zou ze nu gaan doen, vroeg Monique zich af en ze probeerde over haar schouders naar achteren te kijken. ‘Voor je blijven kijken, slavin! Anders krijg je nog eens billenkoek met het zweepje, maar dan harder!’
‘Sorry, meesteres. Ik zal niet meer achteromkijken.’
‘Doe je benen iets uit elkaar, slavin!’ Plots voelde ze druk op haar kontgaatje en besefte ze dat Daphne er iets in wilde duwen. Langzaam schoof miss Black het handvat van het zweepje haar nauwe kontgaatje in. Omdat Monique zich niet ontspande, ging dit niet echt gemakkelijk en voelde het pijnlijk aan. ‘Ontspan je, slavin!’ Anders blijft het pijn doen.’
Monique vermande zich, omdat ze zich groot wilde houden ten opzichte van Daphne en ontspande haar onderlichaam. Onverwachts floepte de ronde bol aan het handvat erin en Monique trok een pijnlijk gezicht. Daphne draaide haar hoofd naar zich toe en vroeg smalend: ‘Niet aanstellen, slavin, je bent niet van peperkoek, toch?’
‘Nee, meesteres.’ Langzaam bewoog miss Black het handvat in en uit het kontgaatje en naar verloop van tijd begon Monique het lekker te vinden. Toen ze lichtjes begon te kreunen, stopte miss Black en liet het handvat eruit floepen. Daphne kon het nu niet laten om het handvat in haar mond te stoppen. Godverdomme, dacht ze, werkelijk niets aan deze mooie meid is vies. Ze maakte haar slavin los en gaf opdracht om op bed te gaan liggen. ‘Op je rug en afwachten!’
‘Ja, meesteres,’ piepte Monique, en ze voelde een lichte pijnscheut in haar gevoelige kontgaatje toen ze ging liggen. Miss Black zocht bij het rekje met zorg een ander zweepje uit, dat bestond uit een handvat waar een aantal rotan rietjes aanzaten. ‘Trek je beha uit, slavin!’ Geheel naakt lag Monique nu op het grote bed en Daphne slikte eens. Wauw, dacht ze, wat een lekkere borsten en wat een heerlijk, nat kutje heeft ze. Ze ging naast Monique zitten en zag dat haar tepels keihard waren. ‘Hoe komt dat, slavin?’
Monique haalde de schouders op en antwoordde: ‘Dat ging vanzelf, meesteres.’
‘Ben je opgewonden geworden, slavin?’
‘Een beetje wel, meesteres.’
‘Dan ga ik daar wat aan doen, want dat is niet de bedoeling, slavin!’
Monique trok een pruillip, omdat ze geil was en liever met Daphne wilde vrijen. Die sloeg met de rotan rietjes gevoelig op een tepel en nu vond Monique het niet meer leuk. Ze trok een pijnlijk gezicht en zag in een flits Carla voor zich en wenste dat die nu bij haar was. Ongerust keek ze naar miss Black die op het punt stond om haar andere tepel onder handen te nemen.