Down Under - 1

Dit is extreem verhaal, compleet fantasie en langzaam maar zeker gaat het steeds aparter worden. Het is verdeeld over meerdere delen worden dus neem de tijd ervoor. Hou je niet plasseks etc, sla dit verhaal dan maar over. Alle conversaties zijn naar Nederlands vertaalt voor leesgemak. Suggesties of opmerkingen zijn altijd welkom en vooral...Veel plezier

Tamara en Anouk, een tweeling uit het hoge noorden van Nederland. Blonde haren, blauwe ogen, 1 meter 85 lang en vol energie. Ze lijken qua uiterlijk heel veel op elkaar maar er zijn kleine verschillen. Innerlijk komen ze ook volledig overeen, altijd in voor geintje en ook seksueel actief, best wel heel actief. Tamara was een jaartje eerder dan haar zus ontmaagd, maar op haar vijftiende ging ook Anouk voor de bijl. Haar maagdelijkheid verdween in het fietsenhok van de school, terwijl haar zus het verloor in de bosjes achter het zwembad. Verschillende vriendjes kwamen en gingen, maar nu ze allebei achttien en vrijgezel zijn, is het tijd voor een tussenjaar. Vriendjes passen daar niet in, die krijgen ze vast wel in Australie. In het vliegtuig slapen ze amper, zo opgewonden zijn ze voor de jaar lange trip door het land Down Under. Verschillende vrienden vroegen zich wel af of het veilig was, twee meiden alleen naar een ver land. Hun antwoord was dat Australie is een veilig land is met hele leuke mensen, dus dat komt wel goed.

Bij aankomst in Perth gaan ze immigratie door en pakken hun rugzak op bij de rolband. Ze leggen hem op een karretje en slenteren naar douane, waar een kleine rij staat. Een fruithondje checkt de koffers en blijft ook bij hun tas staan. Meteen krijgen ze een sticker op tas en als ze aan de beurt zijn worden ze direct apart genomen.

“Hebben jullie fruit, eten of zaden bij jullie” vraagt een norse douaneman.

“Eh nee, alleen een reep chocola” zegt Tamara en duikelt een reep op uit haar tas.

“Chocola met hazelnoten, dat zijn zaden en dat is verboden in te voeren” bast hij. “Is dat alles? Hebben jullie drugs bij jullie?”

“Nee, we zijn niet gek joh”

“Ooit drugs gebruikt??”

“Mm, ja ooit een joint” zegt Anouk.

“Oke, afgezien van de chocola verdenken we jullie van drugs smokkel. De bagage wordt grondig doorzocht, maar daar wordt niets in gevonden, al krijgen de twee trileitjes wel veel aandacht.

“We gaan jullie fouilleren. Loop maar mee naar een aparte ruimte”.

Ze sloffen moe van de reis achter de twee beambtes aan. In de ruimte staat een grote tafel en uit een doos pakt de beambte plastic handschoenen.

“Aangezien alle vrouwelijke collega’s naar huis zijn, moeten wij het doen. Armen en benen spreiden”

Ze kijken elkaar aan, maar moe als ze zijn laten ze dit maar toe. De handen gaan over armen en rug. Hij neemt ruim de tijd voor hun borsten. Uitvoerig worden ze betast. Ook onder de beugel van hun bh’s. De mannen gaan op hun hurken zitten en gaan tegelijkertijd met hun handen omhoog, langs de binnenkant van hun dijen en tikken dan tegen hun kruis aan. Ze slaken simultaan een kreetje, de handen gaan onverstoord verder. Billen en de venusheuvel worden betast en dan doen ze een stap terug.

“Ik vertrouw het niet, zegt die oudere tegen het jonkie”

“Ik ook niet, inwendig onderzoek?”

“Ja, goed idee, eerst de rechter?’

Anouk moet zich omdraaien en over de tafel leunen. Ze pakken de band van zwarte legging beet en trekken deze naar beneden. Tamara protesteert tegen deze behandeling.

“Willen jullie de hele nacht hier vastzitten of gaan we onze bek houden?”

“Shit” zegt Anouk. “Kom maar op”

Hij pakt de rand van het slipje beet en trekt deze ook naar beneden. Met broek en slip op haar knieën staat ze te kijk voor de twee mannen. De oudere man glijdt met z’n hand over haar billen naar haar kruis. Pardoes steekt hij een vinger tussen haar schaamlippen. Hij voelt even en haalt hem dan eruit. Hij glijdt verder door haar kruis en zet dan z’n vinger tegen haar sterretje. Anouk knijpt haar kringspier samen, maar de douanier zet door en duwt z’n vinger in haar anus. Hij wroet hier even en trekt dan z’n vinger terug. Ze laat een harde scheet tot groot vermaak van Tamara.

“Shit, kutwijf” zegt de beambte als de ruimte zich vult met een penetrante scheetlucht. “Oke, ik geloof het wel, jullie kunnen gaan” Door die scheet heeft Tamara waarschijnlijk de dans ontsprongen.

Anouk trekt haar slipje en legging snel weer omhoog en ze pakken hun tassen. Buiten en schieten ze allebei in de lach, wat een verhaal. Het is onderhand na twaalf uur ‘s nachts en de luchthaven is verlaten. De laatste bus is al vertrokken wat nu? Een taxi is zeker te duur en ze staan een beetje om zich heen te kijken. Er komt een kalende man aanlopen. Hij draagt een uniform en heeft een meerdere id’s om z’n nek hangen.

“Kan ik jullie helpen” vraagt hij aardig

“Ja, misschien wel” zegt Anouk en legt het verhaal uit.

“Tsja, dat is wel een probleem. Vertrouwen jullie mij?”

“Een beetje misschien?”

“ik woon hier niet ver vandaan en heb een logeerkamer over. Als jullie willen mogen jullie daar een nachtje slapen”.

“Wat vindt jij ervan”” vraagt Tamara aan haar zus.

“Hij ziet er wel aardig uit, echt groot is ie niet en we kunnen hem eventueel met z’n tweeen makkelijk aan, dus gewoon doen”

Ze nemen het aanbod aan en lopen met hem naar z’n auto. Na een kwartiertje rijden komen ze bij een flatgebouw aan nemen de lift naar de vierde etage. Zijn appartement ziet er opgeruimd uit en eigenlijk willen ze alle drie naar bed. Ik moet morgen om 10 uur beginnen, dus zullen we de wekker op acht uur zetten, jullie eerst en daarna ga ik wel douchen.

“Ja is goed, allang blij dat ze een gratis slaapplek hebben”.

Ze gaan naar hun kamer en trekken hun kleren uit. In hun slaapshirt en slipje gaan ze hun tandenpoetsen en duiken hun bed in. Hij zit nog even aan tafel een biertje te drinken en wenst hun een goede nacht toe. Op z’n Ipad kan hij mooi meekijken hoe ze hun bed in duiken. Zijn huis hangt vol met verborgen camera’s en hij heeft al naar hun heerlijke borstjes zitten kijken, maar ook hoe ze hun plasje deden. Hij kijkt nu al uit naar de douchesessie morgen.

Als om acht de wekker gaat zijn ze allebei nog doodop, maar beloofd is beloofd en ze komen hun bed uit. Ze kleden zich uit en met alleen handdoek omgeslagen gaan ze naar de badkamer. De douche is heerlijk en ze nemen allebei hun tijd ervoor. Als ze zich staan af te drogen gaat opeens de deur open en komt hij naakt binnenlopen.

“Sorry ik moet pissen als een paard en staat al snel z’n blaas te legen in de wc. De meiden zijn compleet verbaasd en ze bedekken zich met hun handdoek.

“Sorry” begint Anouk. “Vindt je dit normaal?”

Al plassend draait hij zich naar hun toe.

“Als je moet, moet je”

Zijn pisstraal spuit nu tegen de handdoek van Anouk aan.

“Gatver, viezerik”

Hij trekt z’n pikkie wat omhoog en pist tegen de blote schouders van het blondje aan.

“Iiieeuw” schreeuwen en ze vluchten de badkamer uit.

Hij staat te lachen en heeft deponeert nog wat urine op billen va Tamara, die als een gek de badkamer probeert uit te komen.

Dat was heel erg ranzig, laten we hier wegwezen” zegt Anouk

“Ja, laten we hier zo snel mogelijk verdwijnen”

Inpakken en wegwezen. Ze trekken hun kleren aan en pakken hun gedragen kleren op. Op het gedragen slipje van Anouk zitten witte vlekken. Heeft hij zich zitten aftrekken toen ze aan het douchen waren? Wat een vuns. Ze maken nog meer haast en als ze de kamer inlopen zit hij nog steeds naakt met z’n ipad aan de keukentafel. Nu zien ze pas wat hij kijkt en zien zichzelf omkleden voor het slapen gaan. HIj heeft een geile glimlach en Anouk spuugt hem in het gezicht. Tamara gooit er nog een grotere klodder achteraan en hij gaat alleen maar harder lachen. Ze stormen het appartement uit.

“Wat is dit voor land, zijn hier alleen maar sicko’s?”

“Dat lijkt er wel op”

Buiten vinden ze na even vragen een bushalte voor de buslijn naar de stad. Als ze om tien uur in het centrum aankomen halen ze eerst een kop koffie en maken plannen voor de dag. Eerst een hotel vinden en dan kijken wat ze komende dagen gaan doen. Het hotel is makkelijk, een goedkoop hostel met slaapzalen en dan stap twee, wat te doen. Ze komen erachter dat Rottnest eiland een van de sites is, maar de boot is nogal duur. Ze gaan maar de gratis botanische tuin bezoeken en genieten van het uitzicht over de stad. Eind van de dag kopen ze bij de afhaal fish en chips en nemen er een fles wijn bij en zitten op een bankje waar ze helemaal happy zijn. Het bankje is uitstekende plek om passanten op straat te beoordelen, en dan vooral de mannen krijgen veel aandacht. Er zit best wel aangenaam spul bij ginnegappen ze. Een man komt naast hun zitten en begint een gesprek met ze. Waar ze vandaan komen en zo. Hij heeft een leuke glimlach en hij haalt bij de supermarkt nog een fles chardonnay. Hij blijkt op de boot te werken die naar Rottnest vaart.

“Daar willen we heen, maar het is zo duur.” zegt Tamara met en sip gezicht.

“Misschien kan ik jullie wel helpen” antwoord hij. “Morgen moet ik twee keer op en neer. Als jullie mee willen, ik kan jullie wel aan boord smokkelen. Tussen de twee diensten zit een paar uur en dan kunnen jullie lekker op het eiland rondkijken”

“Serieus, dat zou top zijn” zegt Anouk met haar verleidelijkste glimlach.

“Zorg maar dat morgen om acht uur bij pier 32 bent.”

Ze nemen nog en wijntje en gaan dan terug naar de hostel, morgen een gratis ritje naar Rottnest, wat een mazzel.

De wekker gaat vroeg en ze staan ruim op tijd bij de pier. Kevin komt aanlopen en neemt hun mee via de personeels loopplank aan boord. In een kleine kantine kunnen ze wachten tijdens de overtocht. Hij is dekhand en de ochtendboot is stampvol en heeft hij weinig tijd voor ze. Op het eiland legt hij kort uit wat en hoe en dat ze over drie uur hier moeten zijn. De tweeling geniet van de prachtige natuur en zijn vol van enthousiasme als ze een paar uur later de boot opgeleid worden. De middagboot is erg rustig en nu zitten ze met nog een collega in de kantine, die, zoals het hoort, volhangt met pin ups van ontklede dames.

“Dank je wel Kevin voor dit tripje” zegt Anouk. “Hoe kunnen we jullie bedanken?”

“Ik weet wel wat hoor” zegt zijn collega John met een grijns.

“Nou wat dan?” kaatst Anouk stoer terug.

“Eh eh” stottert John opeens. “Gewoon even samen dansen voor ons”

De meiden kijken elkaar aan en staan op. Ze hebben wel eens in de kroeg samen gedanst en zelfs gezoend, gewoon om jongens gek te maken. Kevin zet een muziekje van z’n telefoon op en de twee gaan bewegen. Hun korte rokjes zwaaien heen weer als ze met hun heupen draaien. Hun handen glijden over elkaars heupen en zitten met hun monden dicht bij elkaar.

“Op tafel, op tafel” joelt John.

Direct aan het verzoek voldoend, klimmen ze op de tafel en gaan ze verder met hun dansje. De mannen hebben nu een mooie blik op hun bikinibroekjes onder hun rokjes en gaan harder joelen.

Opgezweept door het gejoel en dat het beste wel leuke gasten zijn, gaan ze steeds verder. Ze hurken en bukken voorover, zodat hun billen volledig onder het rokje uitkomen. Er klinkt plots een bel en de mannen kijken op.

“Shit, we moeten zo weer aan het werk”

“Een seconde” zegt Anouk en bukt zich gestrekte benen voorover. Ze trekt het bikinibroekje naar beneden en haar kale spleetje komt tevoorschijn.

“Dank je wel mannen voor deze dag” zegt ze met een knipoog.

De mannen vallen bijna van hun stoel. Dat hadden ze nooit verwacht. Helaas moeten ze nu echt aan het werk en lopen de kamer uit. Anouk trekt haar broekje weer omhoog en gaat zitten.

“Stoute donder ben je ook he?” zegt haar zus.

“Heerlijk toch”

Bij het afscheid worden nummers uitgewisseld en gaan weer naar de stad. Een uur later krijgen ze een app’je. Of ze zin hebben in een feestje bij een vriend van Kevin.

“Ja leuk” antwoord Anouk.

Het is een bring your own, dus eigen drank meenemen. Het adres volgt en het is vanaf zeven uur.

Ze gaan terug naar het hostel om zich klaar te maken voor de fuif, wat zal dat in petto voor ze hebben weten ze nog niet, maar geil zijn ze zeker wel geworden...