Soms heb je wel eens geluk bij een ongeluk. Dit is wat mij vorig jaar is overkomen.

Ik ben een groot sport liefhebber en fietsen, hardlopen en fitness zijn mijn grote hobby’s. Soms ben ik wel eens te fanatiek en loop dan tegen een blessure op. Ook ben ik helaas de jongste niet meer. Dit keer had ik dan ook een hele vervelende blessure, namelijk een liesbreuk. Dit schijnt over het algemeen een echt “mannenprobleem” te zijn. Er ontstaat dan een gat in de buikwand waardoor je binnenwerk min of meer naar buiten komt. Klinkt niet echt smakelijk en het ziet er ook een beetje eng uit. Ik had een flinke bult in mijn lies.

Toen ik nog klein was, moest je bij de kinderarts even op je arm blazen. Dit was dus om te controleren of je een liesbreuk had. Nooit geweten haha.

Via de huisarts eerst een echo laten maken en uiteindelijk moest ik dus geopereerd worden. Ik begreep dat dit maar een kleine ingreep was. Meestal ben je dezelfde dag weer thuis. 21 Oktober moest ik mij om 07.30 uur melden in het “Liesbreuk centrum” van Meppel. Nadat ik dat gedaan had bij de receptie, werd ik door een verpleegster opgehaald om mij naar mijn kamer te brengen. Ze gaf mij een hand en stelde zich voor als Paulien. Paulien was een vriendelijke, knappe verpleegster en ik schatte haar zo begin veertig. ”Ga maar met me mee Johan, dan zal ik je naar je kamer brengen en vul ik nog even wat gegevens in de computer in”, zei ze. Daar aangekomen zag ik dat het een vier persoons- kamer was, maar ik was blijkbaar de enige patiënt, want alle andere bedden waren leeg. We namen mijn gegevens in de computer door en toen dat klaar was, zei ze tegen mij dat ik alvast mijn operatiehemd kon aantrekken. Ze trok het gordijn dicht en ik kleedde me uit tot aan mijn short. Paulien zei dat die ook uit moest. Al die tijd stond ze nog steeds vlak bij me en ik voelde me wat ongemakkelijk. “Kom op Johan”, zei ze lachend. Ik heb wel eens vaker een blote man gezien hoor. Dus met een rood hoofd en onder toeziende blik van zuster Paulien trok ik mijn onderbroek naar beneden. “Zóóóó…, dat..is…een….grote”, riep ze uit“. Eh... je liesbreuk, bedoel ik natuurlijk, haha en met een knipoog gaf ze me mijn operatiehemd aan. “Ga maar alvast liggen, ik kom zo weer terug”, zei ze en ging de kamer uit.

Ik had te horen gekregen dat de operatie pas rond een uur of elf was, dus ik moest me nog even zien te vermaken. Ik wilde net mijn telefoon pakken, toen Paulien alweer binnen kwam. “Zo, we gaan eerst de boel even voorbereiden”, zei ze. Doe de dekens maar even naar beneden. “Wat gaat er gebeuren?”, vroeg ik verbaasd. “We gaan de boel even scheren”’ zei ze. Dat moet altijd voor een liesbreuk operatie. ”Kan ik dat niet beter zelf doen”?, vroeg ik een beetje angstig. “Nee nee, dat moet heel precies gebeuren, want er mag geen infectie bijkomen”. “Ik zal heel voorzichtig zijn”, zei ze geruststellend en ze trok mijn laken naar beneden. Daar lag ik dan, in mijn blote “tokus”. Paulien trok een paar handschoenen aan en pakte een tondeuse. “Ik zie dat je de boel al aardig kort hebt, dus dit duurt niet zo lang”, zei ze. Ze ging naast me staan en met de tondeuse begon ze mijn schaamhaar af te scheren. “Zo, even deze grote jongen opzij hoor”, zei ze lachend en ze pakte opeens met haar vrije hand mijn slappe pik vast. Ik was volledig verrast en voelde mijn hoofd gloeien. En niet alleen mijn hoofd. “Oh nee”, dacht ik in paniek. Als ik maar geen “stijve” krijg. Ik probeerde wanhopig mijn aandacht op iets anders te richten. Maar hoe ik ook mijn best deed om mezelf in bedwang te houden, ik voelde dat mijn “jongeheer” langzaam steeds meer overeind kwam. Wat moest ik doen? Ik schaamde me rot. Ik leek wel een puber. Paulien vertrok echter geen spier. Ze bleef mijn pik vasthouden en met de tondeuse ging ze erom heen. Mijn pik was nu kneiterhard en Paulien ging nu met de tondeuse lang de schacht om daar ook nog wat haartjes weg te halen. “Gaat het nog?”, vroeg ze ineens alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Ik kon niks uitbrengen, dus ik knikte maar dat het goed ging. Ze liet mijn pik los en ze legde de tondeuse neer. Een zucht van opluchting ging door mij heen. Maar het was nog niet voorbij. Ze pakte een bus scheergel en spoot een klodder op mijn buik. Ze trok haar handschoenen uit en begon me langzaam in te smeren. Weer probeerde ik wanhopig aan andere dingen te denken. Ik dacht aan de operatie en hoe vervelend die was. Misschien ging het wel fout en zaagden ze per ongeluk mijn been af. Paulien pakte mijn harde lul weer vast en smeerde ook hier, tergend langzaam, scheergel op. “Shit”. Ze was me gewoon aan het “teasen”, schoot het door mijn hoofd. Ik voelde dat de spanning mij te veel werd. Mijn ballen begonnen al te tintelen.

Nu pakte ze een scheermesje. Vakkundig begon ze me te scheren. Ze had mijn pik nu gelukkig losgelaten en deze lag nu in zijn volle lengte op mijn buik. Ik voelde de aderen kloppen. “Gered door de bel”, bedacht ik opgelucht. Maar ik had te vroeg gejuicht. Ze keek me even aan. “Ik moet er weer even bij hoor”. Dit keer pakte ze mijn pik vast alsof ze hem wilde fijn knijpen. Ik kreunde zacht, maar Paulien ging onverstoorbaar verder met scheren. Er leek geen eind aan te komen. Ik probeerde echt om me in te houden. Ik dacht aan de verschrikkelijkste dingen, maar het was zo’n ontzettend geil gezicht om die mooie vrouw zo bezig te zien, dat ik dacht dat ik gek werd. Haar hand bewoog nauwelijks, maar onmiskenbaar nam de spanning in mijn onderbuik toe.

Ik voelde dat ik klaar ging komen en probeerde wanhopig om nog te ontspannen. “Paulien, het gaat niet goed hoor”, kermde ik. “Nog even afmaken”, zei ze.

Ik kwam aan op het “point of no return”. “Fuuuck, zuster!!!”. Mijn ballen leken te ontploffen en hevig schokkend kwam ik klaar. Ik probeerde het tegen te houden, maar meerdere keren spoot er een straal sperma alle kanten op. Ik kreeg een lading in mijn gezicht en ook Paulien kreeg de volle laag. Er leek geen eind aan te komen. Toen de “pijp” eindelijk leeg was, viel ik achterover op bed. Ik schaamde me kapot en stamelde, “Sorry Paulien, dat was niet de bedoeling, maar ik kon het echt niet meer tegenhouden”.

Paulien stond op en pakte een washandje. “Ik doe dit normaal nooit, maar ik raakte zo opgewonden van je erectie, dat ik mezelf niet meer in de hand had. Ik hoop dat je het niet boos op me bent en een klacht indient. Ik haalde diep adem. “Oh nee, Ik ben juist opgelucht dat jij niet boos bent”. “Ik zal de boel even opruimen”, zei ze droog en na een paar minuten was ik weer “spic en span”.

Iets voor elven werd ik opgehaald door Paulien en een andere verpleegster voor de operatie. Ik voelde me heel “relaxed”. Een betere voorbereiding kan je volgens mij niet krijgen. Na een uurtje kwam ik weer bij in de vercouver zaal en de zusters brachten me weer terug naar mijn kamer. Paulien bleef nog even bij me en we babbelden nog even gezellig na. Ze verwende me met frisdrankjes, pijnstillers en wat eten en we besloten om een keer af te spreken. Ze was net als ik gescheiden en we vonden elkaar leuk.

Om een uur of drie kwam mijn ex me ophalen en ging naar huis. Jezus, wat een avontuur was dit. Het duizelde me nog na. Paulien heb ik daarna nog vaak gezien en we hebben zelfs een relatie.

Over de seks met Paulien kan ik nog hele verhalen schrijven. Het scheren hebben we er in ieder geval ingehouden.