Ik: Bij een scheidbare differentiaalvergelijking...
Emma, denk kort na: moeten de veranderlijke en de onbekende functie kunnen worden gescheiden.
Ik, met glimlach: Heel goed.

Emma is studente economie, en zit in haar tweede jaar bachelor. We hebben elkaar nog nooit in het echt ontmoet. Alle contact verloopt online, nu de pandemie er voor zorgt dat bijles niet meer in persoon mag gebeuren. Het beeld op m'n laptop toont een leuke meid, met stijl bruin haar. Ze is niet slank, niet de knapste studente op de campus, maar zeker een aangename verschijning.

De bijles loopt nu al een paar weken, met om de twee à drie dagen een online sessie van een uurtje of twee. Ze studeert voor haar herexamens, die er volgende week al aan zitten te komen. Dit vak, zo vertrouwde ze me toe, ligt haar echt niet. En dus nam ze contact met me op.

Ik, vol vertrouwen: Volgens mij heb je het nu echt wel in de vingers. Herhaal nog een paar keer, en dat examen moet echt probleemloos lukken. Wat mij betreft hoef je echt geen extra sessies meer te nemen.
Emma, bijt op haar lip, wat zenuwachtig: Ok. Maar mag ik je nog één ding vragen ?
Ik, lachend: Jij betaalt, dus vraag maar raak.
Emma, met de ogen afgewend: Wel, prof Van de Velde stuurde deze ochtend nog een extra taak rond die we moeten meebrengen naar het examen. En ik heb tussen nu en dan nog een examen van een ander vak waarvoor ik moet herhalen.
Ik, bezorgd: Dat is inderdaad niet ideaal. Hoe kan ik je helpen ? Is de taak niet duidelijk ?
Emma, bijt op haar onderlip: Nee. Het is eerder... zou jij die taak niet voor me willen maken ? Dan kan ik focussen op mijn examen.
Ik, ongemakkelijk: Euh... Wel... (zucht) Nee, sorry, dat kan ik niet doen.
Emma, wat ontredderd: alsjeblieft. Ik weet dat het niet hoort, maar ik vind het heel oneerlijk dat ik dat er zo laat nog bij krijg.
Ik, begripvol: Dat begrijp ik. Maar wat je me vraagt om doen is plagiaat, en daar voel ik me zeer ongemakkelijk bij. Sorry, maar ik kan het echt niet.
Emma, zuchtend: Ok ...

De sessie loopt wat ongemakkelijk ten einde. Haar vraag spookt nog de hele avond door m'n hoofd. Ze leek me zo'n correcte studente. Een harde werker. Dit had ik echt niet verwacht.

Het bericht dat ik de dag erna van haar krijg, had ik echter nog veel minder verwacht.

---

Emma: Sorry voor gisteren.
Emma: Ik had het je niet zo direct moeten vragen.
Ik: Geen zorgen. Ik neem het je niet kwalijk.
Emma: <3
Emma: Je zou die taak niet voor niets moeten doen.
Emma: Je verdient dan echt wel een beloning.

Hierop volgt een foto. Ik zie een donker silhouet, in tegenlicht. De zon schijnt door een dun shirtje, en verlicht duidelijk de vorm van een paar geweldige borsten boven een strak buikje. Ik geloof niet wat ik zie, en zit als een idioot te staren.

Emma: Je laat een dame na zo'n foto toch niet hangen ?
Emma: Ik dacht dat je een gentleman was. :'-(

Een nieuwe foto komt binnen. Deze keer genomen vanuit de hoogte. Ik zie nog net haar pruillip bovenaan het scherm. Maar de focus ligt op de inkijk in haar shirt, die ze met één vinger wat omlaag trekt. Haar decolleté staat duidelijk in beeld. Ik zie hoe een zwarte kanten beha haar borsten stevig de hoogte in duwt, omhoog naar de camera.

Emma: Wind ik je niet op dan ?
Ik: Ja.
Ik: Hoe kan het ook anders ?
Emma: Maakt het je lekker hard ?
Ik: Waarom doe je dit ?
Emma: Je weet wat ik wil.
Emma: Je kan nog meer krijgen.

En ze laat het hier inderdaad niet bij. In de dagen daarop krijg ik een tiental foto's. In één houdt ze de camera onder haar rokje, en toont een kletsnat slipje. In een ander staat ze in een aangedampte douche, met haar borsten tegen het glas aangeduwd. Er volgt één waar ze haar tepels nog net bedekt houdt met een t-shirt van de faculteit, terwijl ze haar kale poesje schuurt over een dik kussen...

Onnodig te zeggen dat ik de hele week met een erectie van jewelste loop. Onnodig te zeggen dat ik elke pixel van elke foto tot in detail bestudeerd heb. Maar laat ik me echt zo eenvoudig omkopen ? Is de prijs van mijn integriteit zo laag ?

---

Ik loop al een kwartier te zoeken naar aula E.06 voor ik het eindelijk in één van de vele eindeloze gangen van het oude universiteitsgebouw ontdek. Emma zit op de desk, vooraan in de aula, met haar rug naar me toe. Ze draagt een witte satijnen blouse, en een donkere kokerrok. Ik hoor ze kreunen... van opwinding. Is ze aan het masturberen ?

Als ze de deur hoort dichtvallen kijkt ze me over haar schouder aan. "Je bent laat, " zegt ze. "Ik heb nog maar tien minuten voor m'n examen. Dus ben ik maar zonder jou begonnen." Ze toont een grote dildo, likt er aan, en duwt hem met een kreun tussen haar benen.

Ik weet niet wat zeggen. Wandel als een idioot met haar taak in m'n handen, en een bult in m'n broek, naar voor. Als ik voor haar sta haalt ze de dildo uit haar natte poesje en legt die opzij. "Jouw beurt, " zegt ze. "Of heb je beslist om er toch niet mee door te gaan ?" Ze lacht speels terwijl ik zie hoe ze haar lipjes met twee vingers voor me spreidt.

Ik smijt de taak zowat op de desk, en duw m'n broek omlaag. Emma's ogen glijden over m'n druipende paal. "Mm, " zegt ze, "daar verlang ik al de hele maand naar." Ze grijpt m'n slurf, en begint me af te trekken. Ik neem Emma's borsten in m'n handen. Haar tepels staan loeihard. Emma geeft me een tik. "Geen tijd voor spelletjes. Dan had je maar op tijd moeten komen." Ze begeleidt mijn pik tussen haar warme, glinsterende schaamlippen, en duwt haar bekken naar voor. "Neuk me. Neuk me hard."

Elk greintje zelfbesef verdwijnt. Er telt maar één ding, er is maar één gevoel, en dat is hoe ik Emma als een bezetene neem. Haar vagina grijpt me stevig vast. Haar geil vermengt zich met het mijne. Ik merk in een droomwaas hoe ze me kust, haar tong bij me binnen laat glijden. En dan kreunt ze. Luid. Hard. Schreeuwt het uit. En ik kom. Kom diep in haar. Voel hete stromen zaad bij haar binnen lopen. Ze slaat haar benen om me heen. "Fuuuuuuck".

---

Even later staat ze haar rok recht te trekken. "Zo, nog maar twee minuten voor mijn examen ! Nipt. Maar jij bent alvast geslaagd. En hier is je beloning." Ze duwt haar natte slipje in mijn broekzak en knijpt nog eens in m'n halfslappe pik terwijl ze me kust op de wang. Dan neemt ze haar tas, en loopt naar de deur. "Wish me luck !"

"Hey. En je taak dan ?" Ik reik de map met de taak waar ik dagen aan werkte naar haar uit.

Emma kijkt me voldaan en ondeugend aan. "Een taak ? Ach lieverd, er was nooit een taak."

Ze lacht, stapt naar buiten, en laat me stomgeslagen achter.