Max En Jos - 43

“Ik zou willen dat ik er bij kon zijn en daarna samen weglopen” lacht Woud.
“M maar denk er a aan, mondje d dicht t tegen de a andere jongens, a anders doe ik m me w w wat aan d dan spring i ik van h het dak of h hang ik me o op”.
“Kom op Geert, ga geen domme dingen doen door die klootzak. Ik zweer je als ik klaar ben met hem en ze hebben hem naakt gevonden hebben, dan raakt hij geen jongetjes meer aan volgens mij vliegt hij dan met een grote boog uit zijn abt en ook uit de kerk geloof mij maar” zei ik tegen hem.

Max en Jos deel 43

“Zou je dat echt denken”? vraagt Woud.
“Zeker als jij je verklaring aflegt en die grote bruine vlek op zijn penis beschrijft voor de rechtbank of zelfs tegenover de krant want ik zorg er voor dat de krant hier ook van te weten komt”.
Maar goed, enkele dagen later was het zover ik moest weer aantreden bij hem op zijn kamertje.
“Oké Jochie, vanavond ga je genieten van mijn pik”.
Ik opperde “goed maar we gaan dan wel samen bloot hé, dat is veel leuker toch”?
Hij wist niet hoe snel hij uit zijn kleren moest komen, ik daarentegen legde een mooie strip act voor hem neer. Ik zag hoe hij geil naar me keek en zijn paal stond vol naar voren, die van mij wees vol naar de hemel (tja dat heb je als je nog jong bent, mijn pik floepte uit mijn boxer en stond stijf tegen mijn buik aan gedrukt)
Hij commandeerde me “ga op mijn schoot zitten en snel, want ik wil je vanavond echt gaan ontmaagden”.
“ Ik deed wat hij wilde, maar ook deed ik wat hij niet verwacht had. Ik greep zijn pik en ballen vast en kneep er zo hard in als ik kon, hij kermde van de pijn en viel voorover op mij. vliegens vlug draaide ik me om en hij viel voor mij op de grond neer, ik haalde met mijn knie uit en stootte kei hard in zijn kruis daarna gaf ik hem nog enkele schoppen in zijn kruis. Ik moest echt lachen toen hij kermend voor me lag, maar ik greep meteen zijn en mijn kleren en vluchtte naakt zoals ik was zijn kamer uit. Op de gang strooide ik zijn kleren uit over de vloer, zelf rende ik naakt naar de slaapzaal en haalde mijn stapel kleren uit mijn kastje en koos het hazenpad. Een van de broeder wilde me nog grijpen maar dat lukte hem niet, naakt zoals ik was rende ik naar buiten gewoon de straat op en zocht een tijdelijk onderkomen in een portiekje waar ik me snel kon aankleden. Op straat was het een tumult waar je U tegen kunt zeggen, ze hadden me naakt uit het klooster zien vluchten het werd een ware opstoot op straat. Maar ook in het klooster de overige broeder vonden de kleren van Frederik en hem naakt op zijn kamertje, ik zelf bleef maar rennen toen ik me had aangekleed en rende door een parkje. Nog voor ik uit het parkje was werd ik door een gast van een jaar of achttien tegen gehouden, hij schudde me door elkaar en vroeg van waar die haast zoek je een onderkomen voor vannacht? Als dat zo is kom dan maar snel met me mee jij kunt bij mij en mijn vrienden tijdelijk onderdak krijgen.
Bij die jongen en zijn vrienden ben ik dus uiteindelijk met alcohol en drugs in aanraking gekomen en niet een zo’n beetje ook. Jaren later werd ik opgepakt door de politie, ze konden niets bewijzen maar ik werd wel naar een kliniek gestuurd en moest verplicht afkicken van die troep en het lukte me ook nog. Sinds die tijd heb ik nooit meer gerookt en ook niet meer gedronken ( ik bedoel natuurlijk alcoholische drankjes ). Dat is dus zo’n beetje mijn levensloop geweest”.
Wilfred en wij keken elkaar aan en het was Wilfred die zei “Rafael dat wel erg extreem geweest voor jou, vooral omdat jij niemand had om je verhaal kwijt te kunnen”.
“Dat valt eigenlijk wel mee hoor, ik werd benaderd door een journaliste die van het verhaal via de jongens van het tehuis die hadden nadat voorval niet meer hun mond gehouden. Ze vroeg of ze mij mocht interviewen en het vervolgens in de krant van haar vader plaatsen, daar had ik natuurlijk niets op tegen want zo kon ik mijn lotgenoten helpen”.
“En heeft het geholpen”? wilde Remco weten.
“Zeker te weten Remco, Frederik is overgeplaatst naar een tehuis voor ouderen en is volgens mij nooit meer met jonge kinderen in aanraking gekomen als ik het hoofd van het klooster ten minste kan geloven”.
“Heftig, heftig maar als jullie nog wat willen gaan doen, doe het dan rustig aan want Remco en ik moeten gaan pitten (slapen) Inn komt morgen vroeg ons scheren” lachte Claus.
“Hé Scheren”? vraagt Rafael.
“Ja, wij willen namelijk morgen compleet kaal op het huwelijksfeest komen en Inn komt ons helpen met het scheren ze is er erg goed in” lacht Remco.
“Dat is een waarheid zoals jullie kunnen zien, ze heeft ons beneden al geschoren (en dat zelfs zonder ook maar een wondje) dat hoeft dus morgen maar dunnetjes overgedaan te worden net als de rest het meeste werk zijn onze hoofden” grinnikt Claus.
“Oké, maar waarom helemaal kaal daar snap ik nu niets van”?
“Rafael dat is een heel verhaal, ik zal het in het kort vertellen want wij willen ons nog even douchen en dan rap naar bed. Dus vertel ik hem alles in het kort en tevens dat de meeste gasten meedoen natuurlijk enkel de mannen en jongens”.
“Dan doe ik natuurlijk ook mee, ik wil geen spelbreker zijn, dat heet als Inn er de tijd voor heeft”?
“Ik zal het haar vragen Rafael, maar denk er aan je jongeheer moet wel stijf zijn dat werk beter dus niet te lang doorgaan met Wilfred” proest Claus het uit.
“Nog een vraagje, heeft er jullie niemand gevraagd waarom jullie al helemaal kaal zijn op jullie hoofden na dan”?
“Er kwamen inderdaad wel vragen maar wij hebben verteld dat wij dat ieder jaar in het voorjaar doen, omdat we zo mooier en egaler bruin worden tijdens het zonnen. En dat is inderdaad de waarheid als we kaal zijn kan de zon er veel beter bij om ons een mooi bruin kleurtje te geven. Claus pakt zijn tablet en laat ze enkele vakantiefoto’s zien van het vorig jaar op Corsica”.
“Wow, jullie zijn werkelijk flink bruin geworden” oppert Wilfred.
“Maar kom Claus en ik willen nu gaan slapen dus wel graag een beetje stil zijn” grinnikt Remco met een knipoogje naar de jongens.
Claus en ik lopen naar de douches om ons slaap klaar te maken, vervolgens liepen we naar onze slaapkamer en gingen boven op de lakens liggen.
“Van een kant hoop ik niet dat het wat gaat worden tussen Wilfred en Rafael, ofschoon ik het hun wel gun hoor maar wij zouden dan een goede vakman kwijt raken”.
“Daar heb je wel gelijk in, maar voor het zelfde geld trek Wilfred met Rafael mee naar zijn huisje”? zegt Claus.
“Op zich is Wilfred wel een goed uitziende jongenman, maar we lopen wel erg hard van stapel” lacht Remco ze kennen zich pas een paar uurtjes.
“Dat klopt inderdaad, maar stil eens eventjes volgens mij zijn die twee al bezig zegt Claus wederom”.
En inderdaad konden we zachtjes gekreun horen van Rafael en Wilfred, zacht lachend kroop ik tegen Claus zijn rug aan en vielen we lepeltje in lepeltje in slaap. De volgende morgen waren we al weer vroeg wakker, Remco had de ontbijttafel gedekt voor drie personen op de overdekte veranda maar een vierde en vijfde boord en kopje met schoteltje stonden al klaar voor Inn en eventueel voor Wilfred. Claus was ondertussen naar het winkeltje van het park gelopen om verse broodjes en zo te kopen, onze eigen koffiemerk en thee hadden we van thuis meegenomen.
Na een gezellig ontbijt vraagt Inn opeens “zo en wie van jullie is het eerste slachtoffer”?
Wij keken elkaar eens aan en Claus zegt “zal ik dan maar als eerste gaan want mijn hoofd is zo klaar en de rest van mijn lichaam is nog kaal genoeg”!
Ik pak mijn stoel op en plaats die dicht bij een waterdicht stopcontact op de veranda en zeg “ik ben er klaar voor Inn”.
Inn zet de tondeuse aan en maakt een haal over het midden van mijn voorhoofd naar achteren, Rafael schiet in de lach en proest “kijk jongens, dat is nu het tegenovergesteld van een hanenkam”.
“Wacht maar makker, dadelijk ben jij aan de beurt als Inn je ten minste wil scheren”?
“Dat is geen probleem hoor, Jij en Remco zijn zo klaar door de voorbereiding die we thuis al hebben gedaan maar aan Rafael is duidelijk meer scheerwerk”.
“Maar je weet wat we gisteren hebben gezegd hé Rafael”,
“Er is gisteren zoveel verteld dat ik het niet meer weet, Wilfred weet jij nog wat hij bedoeld”?
“Natuurlijk weet ik het nog, die daar moest stijf zijn” en hij tikt een paar keer op Rafael zijn slappe pik.
Natuurlijk schoot iedereen in de lach om die opmerking en de daad die hij bij het woord nam.
“Als het niet wil lukken dan mag jij hem wel even helpen Wilfred” lacht Claus.
“Zal ik dan maar gelijk beginnen, want die van vanmorgen heb ik gelijk weg gewerkt”?
“O, dan was dat het wat ik hoorde piepen toen Claus naar de winkel was voor de broodjes” grinnikt Remco.
Rafael gaf Wilfred een por in zijn zij en zei “moet jij nou weer alles gelijk rond bazuinen”?
“Hoezo alles?, ik vertel toch niet dat wij die twee gisteravond hebben verrast toen ze nog bezig waren met de zware oefening”.
Inn was ondertussen klaar met de tondeuse en spoot een flinke dot scheerschuim op Claus zijn hoofd en zei terwijl ze met het scherpscheermesje klaar stond “oké Remco, smeer jij het schuim maar eens lekker uit over zijn hoofd”.
Mopperend staat hij op en preveld “eigenlijk smeer ik iets anders liever in met scheerschuim, maar nog liever met slagroom zodat ik die met de tong kan uitsmeren”.
“Ja, ja het is goed met jou, dat moet je vanavond maar doen na het feest als jij dat nog kan heet dat” grinnikt Inn op haar beurt terwijl ze het hoofd van Claus vakkundig aan het scheren was.
Nadat die klaar was en zo kaal als een kikker was moest Remco plaats nemen op Claus zijn stoel en kon Inn gelijk verder gaan met de tondeuse. Ook Remco was zo klaar en zijn hoofd huid blonk als een spiegel nadat hij ook net als Claus een bodylotion op zijn hoofd had gesmeerd.
Rafael wilde op de stoel plaats nemen maar Inn zei “nee Rafael, eerst word je buik,armen en benen gedaan daarna is je rug en oksels aan de beurt en als laatste krijgt je hoofd een scheerbeurt als het puntje op de I”.
“En mijn pik en zak dan”? vraagt hij aan Inn.
“Dat hoort bij de voorkant, tenzij jij een uitzondering bent en die aan de achterkant heb hangen maar dat i niet het geval zo te zien”.
“Nee, gelukkig niet, want dan het ik gisteravond voor een dilemma gestaan of gelegen waar had ik dan die van mij moeten instoppen”? grijnst Wilfred.
Nadat iedereen was uitgelachen kreeg Rafael de opdracht om tegen de verandaleuning te gaan staan, zo kon Inn beginnen aan de borstkas van Rafael.
Toen Inn bij de tepels in de beurt kwam kreeg Wilfred de opdracht de ene na de andere tepel vast te pakken en strak te trekken zodat zij Rafael niet kon snijden. “Maar let erop alleen strak trekken en niet in knijpen of tussen je duim en vinger laten rollen, zijn pik is nog lang niet aan de beurt” oppert Inn met een glimlachje.
Ondertussen waren Claus en Remco naar binnen gegaan om hun nondejuke oftewel nep vlinderdasje om te doen en zo waren ze al klaar voor de bruilof van die middag en avond.
Remco had Claus vreemd aan gekeken toen hij tegen Remco zei dat ze een nondejuke om moesten doen want ook hij had dat nooit eerder gehoord.