Borderline - 12

Onze tongen vinden elkaar. Zijn handen wrijven over mijn rug. Mijn armen hangen om zijn nek. In deze kus zit alles. Het is dan ook jammer dat deze niet eeuwig kan blijven duren.

“Kom, ik wil je beminnen,” fluistert hij hees. Met speels gemak tilt hij mij in zijn armen. Hij loopt met mij de hal in en een trap op. Dan dringt de realiteit als een dolksteek terug bij mij binnen.

“Marck, sorry. Ik ben ongesteld.” Mijn adonis loopt gewoon door. Heeft hij mij niet gehoord?

“Het gaat echt niet vandaag. We moeten een andere keer afspreken.” Geen reactie. Verdomme, ik wist het wel. Nu is hij zeker boos. Aangekomen op zijn slaapkamer zet hij mij op de grond. Meteen pakt hij mijn trui en maakt aanstalten om deze uit te trekken. Ik werk niet mee.

“Het is goed, vertrouw me.” Zijn stralende ogen maken dat ik hem vertrouw. Ik steek mijn armen in de lucht. Mijn trui gaat uit, snel gevolgd door mijn onderhemd. Hij laat mij zitten op het bed. Zelf gaat Marck op zijn knieën. Hij helpt mij uit mijn laarzen en ook mijn sokken gaan uit. De knoop van mijn spijkerbroek maakt hij los. Ik til mijn kont iets omhoog zodat hij ook dit kledingstuk uit kan trekken. Ik zit nu alleen nog in mijn bh en slipje. Marck staat op. Hij kleedt nu zichzelf uit. Helemaal. Opnieuw ben ik onder de indruk van zijn fantastische lichaam, vooral van het imposante stuk gereedschap in zijn kruis. Toch vraag ik mij af wat hij van plan is. Met een handige beweging maakt Marck mijn bh los. Hij kruipt ook op het bed en al snel liggen we in elkaars armen. We knuffelen en kussen elkaar.

Marck gaat op zijn knieën zitten en trekt mijn slipje uit. Ik schaam me diep. Het slipje, met maandverband en al, laat hij gewoon naast het bed vallen. Ik voel mij vies en vind dat ik onaangenaam ruik. De opmerking “oei, stoppels” helpt ook al niet om me beter te voelen. Marck buigt zich over mij heen en kust me opnieuw. Terwijl onze tongen elkaar vinden schuift zijn hand over mijn buik naar beneden. Ik voel me nog steeds niet op mijn gemak. Marck gaat toch niet zijn vingers in mijn menstruerende kutje steken. Dat wil ik niet. Daar ligt toch echt mijn grens. Zijn vingers hebben ondertussen wel mijn klitje gevonden. Eerst voorzichtig, maar dan steeds dwingender stimuleren ze mijn pretknopje. Het voelt geweldig en het kan ook niet anders dan dat ik mij steeds meer ontspan en geniet van het heerlijke gevoel. Marck verplaatst zijn mond naar mijn linker borst. Hij zuigt mijn tepel naar binnen en zijn tong draait om mijn harde knopje. Marck verschuift ook zijn hand. Gelukkig, hij gaat niet naar mijn vagina. Wat? Een vinger begint zachtjes cirkeltjes te draaien over dat andere gaatje. Nee, vriend. Mijn anus is taboe. Daar ligt nog een grens. Vooralsnog laat ik hem begaan. Deze stimulatie is eigenlijk wel prettig. Mijn lichaam raakt steeds meer opgewonden, maar in mijn achterhoofd volg ik nauwlettend de bewegingen van zijn vinger op mijn poepgaatje. Mijn andere tepel krijgt nu ook de deluxe behandeling. Marck zijn tong streelt mijn tepel en het vacuüm van zijn zuigende mond brengen mij in nog hogere sferen

“Aaaau, fuck!” Uit het niets bijt hij hard op mijn tepel. Fuck, dat doet pijn. Meteen zuigt en sabbelt Marck weer. De pijn verdwijnt net zo snel als hij gekomen is en gaat weer over in dat heerlijke gevoel. Ondertussen voel ik zijn vinger bewegen. Wat! Zonder dat ik het gemerkt heb, is zijn vinger mijn kontje binnen gedrongen. Rustig gaat deze op en neer. Het voelt verrassend prettig. Het heerlijke gevoel onderdrukt meteen mijn opkomende boosheid. Eindelijk geef ik mij helemaal aan Marck over. Weg zijn de gedachten aan mijn menstruatie en mijn maagdelijke kontje. Ik geniet volop van de stimulatie van mijn borsten en de steeds sneller bewegende vinger. Marck weet de spanning in mijn lichaam op te drijven tot ik weer op het ultieme randje kom. Het is niet meer tegen te houden en met een harde schreeuw beleef ik mijn orgasme.

Als ik mijn ogen open maak, rommelt Marck wat in zijn nachtkastje.

“Vertrouw je mij nog?” Die beet op mijn tepel deed erg zeer, maar de pijn duurde niet lang. Daarbij had ik er niet op gerekend dat ik vandaag nog een orgasme zou beleven. Ik knik. Ja, ik vertrouw Marck. Hij vraagt me om op handen en knieën te gaan zitten. Zelf neemt hij achter mij plaats. Hij is toch niet echt van plan om mij te neuken. Mijn kutje is in deze toestand nog steeds verboden terrein en mijn kontje ook. Een vinger was best oké, maar dat moordwapen van hem gaat daar nooit passen. Toch is dat de ingang waar Marck zijn aandacht op richt. Ik voel ineens een viskeuze, gelachtige vloeistof door mijn bilnaad glibberen. Een vinger brengt soepel wat van deze gel mijn achter ingang binnen. Ik heb gezegd dat ik hem vertrouw, dus laat ik hem begaan. Als het niet past, dan gaat het niet gebeuren. Marck spuit nog wat van die gel direct naar binnen. Dan voel ik iets hards tegen mijn sterretje. Ik verstijf. Het is in ieder geval niet de penis van Marck.

“Ontspan. Je kunt dit hebben. Echt waar.” Ik wil hem vertrouwen, maar echt ontspannen lukt niet. De druk op mijn sterretje neemt langzaam toe. Marck doet het echt voorzichtig. Steeds meer voel ik de weerstand van mijn sluitspier afnemen en dan ineens floept het ding naar binnen. Oké, dat viel inderdaad reuze mee. Het is helemaal niet dik en eigenlijk ook niet zo lang. Alleen het laatste stukje is wat dikker, waardoor het niet meer spontaan uit mijn kontje kan verdwijnen. Eigenlijk voelt het best prettig.

“Oooh!” Ineens wordt het ‘ding’ iets dikker.

“Gaat het nog?” Ik knik. Ja het gaat nog.

“Geef maar aan als het niet meer gaat.” Wederom wordt mijn indringer iets dikker. Klaarblijkelijk kan Marck het voorwerp opblazen. Hoewel het behoorlijk strak zit, geef ik aan dat het nog een tandje bij geschroefd kan worden. Marck geeft gehoor aan mijn verzoek. Oeps. Wellicht word ik wat te overmoedig. Ik schud mijn hoofd. Dit is eigenlijk net te dik. Maar dan begint dat ‘ding’ ineens te trillen. Blijkbaar is het een opblaasbare vibrator. Het gevoel is geweldig. Door het vibreren voelt het niet meer te strak. Ik voel niet alleen mijn darmen trillen, maar ook mijn vagina vibreert mee. Het is een onbeschrijflijk heerlijk gevoel. Marck komt voor mij op zijn knieën zitten. Hij heeft een afstandsbediening in zijn hand. Deze is overduidelijk om het voorwerp in mijn darmen te reguleren. Mijn aandacht gaat echter meer uit naar zijn stijve geslachtsdeel. Het is duidelijk wat zijn bedoeling is. Ik open mijn mond om hem toe te laten. Ja, ik wil dit. Ik wil mijn droomprins plezieren. Ik wil hem belonen voor het genot dat hij mij schenkt. Omdat ik op mijn handen steun, ben ik helemaal afhankelijk van Marck. Met één hand losjes op mijn hoofd neukt hij mijn mond. Hij weet precies hoe diep hij kan gaan om het net niet ongemakkelijk voor mij te maken.

Marck kreunt van genot. Ondertussen vibreert de anaaldildo mijn lichaam opnieuw naar een hoger level. Het kost mij moeite om mij te concentreren op het monsterlijk geval in mijn mond. Plots wordt mijn darmkanaal nog iets opgerekt. Blijkbaar vindt Marck dat dat wel kon. Hij heeft gelijk. Het trillen wordt nog intenser. Dan houd ik het niet meer. Het is een wonder dat ik mijn tanden niet in zijn zalige vlees zet, als ik wederom spetterend klaar kom. Gelukkig zet Marck de vibrator uit, want anders ben ik bang dat ik nooit meer uit dit orgasme zal komen.

Marck neemt weer achter mij plaats. De druk op mijn darmen verdwijnt ineens als de lucht in zijn geheel uit de vibrator stroomt. Het kost geen enkele moeite om het ‘ding’ weer uit mijn kontje te verwijderen. Marck plaatst zijn besneden eikel nu tegen mijn gaatje. Wederom verstijf ik. Dat monsterlijk geval gaat nooit passen. Zelden heb ik zo een verkeerde inschatting gemaakt. Als Marck druk zet, lijkt het wel of mijn kringspier geen enkele weerstand meer biedt. Soepel laat Marck zijn genotstaaf binnendringen, totdat ik zijn ballen tegen mijn lichaam voel. Ongelooflijk. Hij zit er helemaal in en het kostte geen enkel moeite. Dan begint mijn minnaar te stoten. Eerst rustig, maar als hij merkt dat ik het goed kan hebben, gaat hij steeds bruter te werk. We kreunen om het hardst. Marck weet ook nog mijn borsten beet te pakken en begint ruw aan mijn speentjes te trekken. Hij maakt mij helemaal gek. Ik voel mijn derde orgasme alweer naderen. Snel wrijf ik nog even stevig over mijn klitje en dan ben ik zover. Ik schreeuw het uit. Mijn armen en benen houden mij niet meer en ik val plat op mijn buik. Marck valt met mij mee. Ik voel hem nog een paar keer flink stoten en dan komt ook hij klaar. Flinke stralen warm sperma spuiten diep mijn darmen in. Daardoor stuip ikzelf nog een keer in de na golf van mijn orgasme. Zijn lompe gewicht op mijn rug voelt veilig en geborgen. Vermoeidheid overvalt me en het liefst was ik nu ter plekke in slaap gevallen.

Lang laat Marck mij echter niet nagenieten. Ik voel het gewicht van mijn rug verdwijnen als hij opstaat. Ik hoor hem de telefoon van het nachtkastje pakken en praten. Hij belt intern, want ik hoor hem vragen om mijn handtas naar de slaapkamer te brengen. Daarna helpt hij mij met opstaan en samen lopen we naar de badkamer. We douchen samen. Hier knap ik van op, want de vermoeidheid neemt zienderogen af. Terug in de slaapkamer vind ik inderdaad mijn handtas. Ook staat er een tas met mijn kleren die ik hier de vorige keer zeiknat heb achtergelaten. Dat is mooi, want het schone slipje kan ik meteen weer gebruiken. Ik kleed mij aan. Waar Marck bij staat, breng ik ook een nieuw maandverband aan. Bij Lars zou ik dat nooit doen, maar om de een of andere reden schaam ik mij niet om dit in het bijzijn van Marck wel te doen. Het voelt heel gewoon. Marck loopt met mij naar beneden. Deze keer neemt hij aan de deur zelf afscheid van mij. Met de belofte dat hij weer contact met mij zal opnemen verlaat ik zijn optrekje en rijd ik goed gemutst weer naar huis. Wat een onverwachte dag is het geworden. Eerst de teleurstelling vanwege mijn menstruatie en het idee dat er geen seks meer mogelijk was. Nu rijd ik naar huis met drie orgasmes achter de rug. Tel daar bij op dat ik een niet verwachtte grens heb overschreden. Anale seks. Als ik geweten had dat het zo prettig zou zijn, dan had ik het al veel eerder geprobeerd. Mijn dag kan niet meer stuk. Wat jammer dat hij niet meer zo lang duurt. Lars staat net op het punt om naar bed te gaan als ik thuis kom. Ik ga meteen met hem mee. Als ik tegen hem aankruip slaat de vermoeidheid weer ontegenzeggelijk toe en val ik als een blok in slaap.

De volgende ochtend heb ik wat moeite om op gang te komen. Uiteraard ben ik nog steeds ongesteld. Op het toilet wacht mij echter nog een verrassing. Als ik mijn darmen leeg, spoelen er nog wat resten mee die Marck gisteren in mij heeft achtergelaten. Ik lek nu dus letterlijk uit alle gaten. Het herinnert mij wel aan gisteravond en dat maakt mij weer blij. Het is vijf december, dus traditioneel deelt de baas chocoladeletters uit. Verder is het een gewone werkdag. Na het werk zorg ik voor het eten. Lars is wat later en ik maak mij er gemakkelijk van af. Twee diepvries pizza's mik ik in de oven. Ik ben al de hele dag aan het bedenken hoe ik Lars ga vertellen over het voorstel van Marck. Ik besluit om maar gewoon te zeggen zoals het is.

“Schat.” Ik wacht tot ik zijn aandacht heb.

“Marck heeft ons, dat wil zeggen, jou en mij, uh, uitgenodigd om op zijn kosten in de kerstvakantie een week naar Oostenrijk te komen. Voor een skivakantie.” Tot zo ver geen reactie van Lars.

“Ik snap dat je dat niet ziet zitten, dus ik denk dat ik Marck maar zal zeggen dat we niet komen. Toch?” Marck gaat dit niet leuk vinden.

“Wil jij gaan?”

Die vraag had ik niet verwacht. Eigenlijk zou ik wel willen, maar het gaat er om wat Lars wil.

“Dat skiën lijkt mij niet echt mijn ding, maar om er lekker even tussen uit te gaan in de bergen en de sneeuw lijkt me wel leuk. Maar het moet voor ons beiden leuk zijn. Als jij Marck niet wil ontmoeten dan snap ik dat volledig. Dan gaan we gewoon niet,” Lars lijkt even na te denken.

“Gaan jullie daar seks met elkaar hebben?”

“Ik weet het niet,” antwoord ik. “Wellicht niet omdat jij erbij bent, maar heel eerlijk weet ik niet hoe Marck daarover denkt.” Waarschijnlijk is dit niet het antwoord dat Lars had willen horen, maar ik wil gewoon eerlijk zijn. Lars denkt nog eens na.

“Nou, als jij graag wil, dan gaan we. Dat skiën lijkt mij wel leuk. Ik ben al een tijdje benieuwd wie die man is waar jij mee, uh, het mee doet. Dan kan ik hem ook eens ontmoeten.” Ik ben met stomheid geslagen. Het laatste wat ik had verwacht is dat Lars de man wil ontmoeten met wie ik het bed deel. Toch maakt het mij blij, want eigenlijk begon ik er best zin in te krijgen om naar Oostenrijk te gaan. Ik geef mijn vent een knuffel.

“Dank je schat. Het gaat echt een leuke vakantie worden. Ik hou van jou.”

Ik heb nog niet de mogelijkheid gehad om Marck te zeggen dat we zijn aanbod accepteren. Blijkbaar is dat ook niet nodig. Als ik woensdag na het werk thuis kom, ligt er een grote enveloppe in de brievenbus. Marck is de afzender. In de enveloppe zit een uitgetypte brief en twee pasjes aan een ketting. Op de pasjes staat een logo, onze namen en in grote letters VIP. De brief is kort en zakelijk. We moeten op tweede kerstdag om half elf aanwezig zijn op het vliegveld van Eindhoven. Om elf uur vertrekt het vliegtuig naar Innsbruck. Daar worden we opgehaald en naar het nieuwe optrekje van Marck gebracht. We hoeven geen skikleding aan te schaffen, want alles is aanwezig. ten slotte moeten we niet vergeten om de VIP pasjes en een identiteitsbewijs mee te nemen. Op twee januari vliegen we weer terug. Ik kijk nog eens goed in de enveloppe, maar ik vind geen vliegtickets. Marck zal het wel online geregeld hebben.

Op donderdag regel ik meteen het verlof. Ook Lars lukt het om vrij te regelen. Vrijdagavond ga ik op bezoek bij Naomi. Terwijl wij lekker bijkletsen kan Lars nog wat last minute werk doen voor de sinterklaasmiddag van morgen. Vooral met de gedichten zal hij het nog zwaar hebben. Als ik van onze gezellige meidenavond thuis kom, is Lars nog bezig. Ik vraag of ik nog kan helpen, maar dat is niet nodig. Ik pak me een glas cola en een zak chips en plof nog even op de bank. Even later is Lars ook zover. Vermoeid ploft hij naast mij en we kijken nog samen naar te tv. Redelijk op tijd voor een vrijdag gaan we naar bed, zodat we de volgende morgen ook wat eerder op staan dan normaal. Terwijl ik het nodige doe in huis, doet Lars de wekelijkse boodschappen. Na de lunch gaan de pakjes in grote manden en met de auto van Lars rijden we naar mijn schoonouders.

Mijn schoonmoeder en ik negeren elkaar zoveel mogelijk. Voor de rest is het gewoon gezellig. Na wat te hebben bij gekletst is het tijd om de pakjes uit te pakken. De kinderen van Eef en Miriam mogen om de beurt een kado uit een van de manden pakken. Degene voor wie het kado is, leest het bijbehorende gedicht en mag dan zijn surprise uitpakken. Aan de gedichten kan ik ongeveer wel horen van wie het pakje afkomstig is. Volgens mij krijg ik mijn cadeautjes van Lennard, de man van Eef. De gedichten van Lars gaan duidelijk naar mijn schoonvader. Pakje na pakje gaat zo naar de nieuwe eigenaar. Ook ik krijg de spullen die ik op mijn lijstje heb gezet. Natuurlijk ook een aantal chocoladeletters. Mooi is ook om te zie hoe blij de kinderen van mijn schoonzussen zijn met de cadeautjes die ze krijgen. Lars begint helemaal te stralen als hij de smartwatch heeft uitgepakt. Omdat deze niet op zijn lijstje stond, weet hij dat deze van mij afkomstig is. Dan krijg ik ook een pakje met een afwijkend gedicht. Het moet wel haast van Lars zijn. Hij heeft overduidelijk extra zijn best gedaan op het gedicht, want het overstijgt zijn gebruikelijke niveau. Het is wel ontzettend cryptisch, dus ik heb nog geen idee wat het is. Als ik het uitpak krijg ik spontaan een rood hoofd. Op de twee doosjes staan handboeien afgebeeld. Als ook de andere door krijgen wat ik heb gekregen, wordt er gefloten en schunnige opmerkingen gemaakt. Gelukkig hebben de kinderen geen idee waar het over gaat. Eef krijgt al het volgende pakje en iedereen luistert hoe ze het bijbehorende gedicht voorleest. Ik leg de handboeien snel onder mijn andere nieuwe spullen.

Als ook het laatste pakje is uitgepakt is het al tijd om te eten. Lars en mijn schoonvader gaan chinees halen en Eef, Miriam en ik dekken alvast de tafel. Eef vraagt nog wat de bedoeling is van de handboeien. Ik trek mijn schouders op. Eigenlijk zou ik dat ook wel willen weten, naar degene wie ik dat moet vragen is even niet in huis. Met z’n achten aan de tafel is krap, maar wel gezellig. De kinderen eten aan de salontafel in de woonkamer. Na het uitbuiken is het tijd om naar huis te gaan. Mijn schoonouders zijn altijd blij als de kleinkinderen op bezoek komen, maar het is voor hen wel erg druk. Ik denk dat ze ook weer blij zijn als mijn schoonzussen met hun respectievelijke gezinnen weer vertrekken. Wij houden het dan ook maar voor gezien. Met onze manden gevuld met onze sinterklaascadeautjes rijden we naar huis. Lars zingt mee met de muziek die uit de radio komt. Hij heeft goede zin. Ik heb geen idee of dat vanwege de smartwatch is, of vanwege de handboeien. Wellicht wel vanwege allebei. Thuis heeft Lars zijn volledige aandacht bij zijn smartwatch. Deze gaat meteen aan de bijgeleverde oplader en mijn vent kruipt in de gebruiksaanwijzing. Zelf ruim ik mijn aanwinsten op, zet nog een was in en doe nog wat strijk. Ik ben daar bijna mee klaar als Lars ineens achter mij staat en mij stevig vastpakt. Hij kust mij op mijn wang.

“Dank je wel, Sinterklaas. Ik ben heel blij met mijn smartwatch.” Hij laat me weer los en laat trots zien dat hij zijn aanwinst om heeft. Daarna laat hij mij rustig de laatste kleding strijken. Vervolgens pak ik de doosjes met handboeien. Ik haal ze eruit. Ze zijn van metaal, maar er zit een pluizige roze pluche omheen. Het voelt opmerkelijk zacht. Ze zijn overduidelijk bedoelt voor bondagespelletjes of zoiets. Zou dat iets zijn waar Lars op kikt? Ik ken mijn schat door en door, maar als het op seks aankomt weet ik niet wat er door zijn hoofd gaat. Het is niet meteen waar ik aan zou denken, maar als dit met die handboeien hem wat vaker ‘actief’ zou maken, dan wil ik het graag proberen. Wil hij deze bij mij omdoen of moet ik hem boeien. Ik besluit het hem gewoon te vragen. Ik loop met de boeien naar beneden. Lars is met zijn aanwinst aan het spelen, maar kijkt op als ik voor hem ga staan. In beide handen heb ik een van de handboeien en kijk hem vragend aan. Lars kijkt vragend terug.

“Wat is hier de bedoeling van?” Lars haalt zijn schouders op.

“Geen idee. Wellicht vindt iemand dat ik je beter vast moet binden. Weet ik veel.” Au, die doet pijn. Is dit zijn manier om te laten weten dat hij het toch niet eens is met onze overeenkomst. Ik dacht dat we dat station ondertussen gepasseerd waren. Ik draai me om en loop, vechtend tegen mijn tranen, terug naar boven. Ik leg de handboeien met de sleuteltjes op zijn nachtkastje. Hij kijkt maar wat hij er mee doet. Ik kan hem niet meer volgen. Door mee te gaan naar Oostenrijk dacht ik dat Lars de situatie helemaal heeft geaccepteerd. Nu laat hij mij weer twijfelen. Wellicht heb ik zijn woorden totaal verkeerd geïnterpreteerd. Ik kruip alvast in bed. Wat een vervelende afsluiter van een leuke dag. Daar komt nog bij dat ook Marck nog niets van zich heeft laten horen. Het liefst was ik nu naar hem toe te gaan voor een heerlijk potje seks.

Blijkbaar ben ik snel in slaap gevallen, want ik heb Lars niet naar bed horen komen. We staan samen op. Lars heeft vandaag de laatste thuiswedstrijd voor de winterstop. Volgende week spelen ze nog een keer uit, maar dan ga ik niet mee. Ik neem plaats op de tribune. Bij de eerste aanval van de tegenstander is het meteen raak. ‘We’ staan achter. Daarna golft het spel op en neer. Langzaam verslapt mijn aandacht en ben ik met mijn gedachten niet meer bij de wedstrijd. Afwisselend denk ik na over de opmerking van Lars en dan weer fantaseer ik over een volgende afspraak met Marck. Gejuich haalt mij uit mijn dagdroom. Het is weer gelijk. Tien minuten later is het rust. Ik ga snel de warme kantine in. Ik bestel een kop warme chocomel met slagroom. Even mijn lichaam weer op temperatuur brengen. Als ik terug op de tribune ben, is de tweede helft al begonnen. Hetzelfde wedstrijdbeeld, het gaat gelijk op. Mijn gedachten dwalen weer af. Mijn hersenen maken overuren. Via allerlei kronkels zie ik mij zelf in Oostenrijk staan.

Samen met Marck ski ik sierlijk een berg naar beneden. Halverwege de berg stoppen we. We begeven ons naar de rand van de piste. We doen de ski’s af en lopen een stukje het aangrenzende naaldbos in. Marck trekt mijn skibroek naar beneden. Zelf laat ik meteen mijn slipje zakken. Ik draai me om en zet mijn handen tegen een boom. Mijn kontje steek ik uitdagend naar achter. Marck laat er geen gras over groeien. Het voelt heerlijk als hij zijn beste vriend diep mijn smachtende kutje laat penetreren. Zijn handen zoeken een weg onder mijn skipak. Ik heb geen bh aan. Zijn handen vinden mijn sensibele borsten. Heerlijk begint hij ze masseren. Ondertussen neukt hij mij in een gestaag tempo. Iedere keer ervaar ik dat euforische gevoel als hij mij helemaal opvult.

“O, Maaike. Je bent zo lekker. Ik kan niet meer, ik ga je volspuiten.” Dat is mooi, want ik sta ook op het randje van een orgasme. Elk moment kan ik mij verliezen in het ultieme genot. Wederom haalt gejuich mij uit mijn droom.

Nee! Wat nu weer? Als ik mij focus op het veld zie ik een kluwen van speler op elkaar liggen. Een voor een staat er een speler op. Als laatste ligt Lars nog op het veld. Hij is duidelijk het middelpunt van de feestvreugde. Ook hij staat op en zijn ogen zoeken mij op de tribune. Met zijn handen maakt hij een hartje. Oké. Fijn dat meneer weer eens een doelpunt maakt, maar had hij niet eventjes kunnen wachten. Ik had mijn dagdroom graag even afgemaakt. De tegenstander trapt af en dan fluit de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd. Blijkbaar viel het doelpunt in de allerlaatste seconde, dus kon mijn vent echt niet nog even wachten. Nou, dan is het hem vergeven. Snel zoek ik weer de warmte op van de kantine. Daar wacht ik tot mijn held en de rest van het team klaar is met douchen en aankleden. De nipte overwinning moet gevierd worden. De derde helft duurt dan ook behoorlijk lang. Lars is blij dat ik erbij ben. Daardoor kan hij een paar biertjes drinken, zodat hij niet zelf naar huis hoeft te rijden. Met zoveel blije mensen kan het niet anders dan gezellig worden. Het is mooi om Lars zo te zien genieten. Het maakt mij vrolijk om hem zo te zien. Ik ben me weer bewust hoeveel ik van hem hou. De opmerking van gisteravond en de dagdroom verdring ik naar de achtergrond. Het wordt dusdanig laat dat we op de weg terug naar huis langs de shoarma tent gaan. Zin om te koken hebben we niet meer, dus is een shoarma schotel een mooi alternatief. Voor we naar bed gaan hangen we nog lekker tegen elkaar op de bank. In bed kruip ik lekker tegen mijn mannetje aan. Het toetje om de dag perfect te maken komt er niet, maar ik wil niet zeuren. De handboeien liggen nog ongebruikt op het nachtkastje van mijn schat. Het is goed zo.