Dit is het vervolg op gedwongen tot neukobject. Gelieve dit eerst te lezen voor je aan dit deel begint.

De namen in het verhaal zijn verzonnen, om de privacy van de personen te garanderen.

Veel plezier met lezen.

Kimberly en Samantha hebben tijdens de weekdagen school, zoals de andere leerlingen die met hen op school zitten. Ze hebben zelfs niet gemerkt dat ze al een tijdje geobserveerd worden. De vrienden van Amadou volgen de meisjes echt overal naartoe en maken geregeld ook foto’s van hen voor Amadou aangezien die dat vroeg. Amadou krijgt ook zoals afgesproken elke avond te horen wat de meisjes die dag gedaan hebben en door middel van de foto’s die hij binnen krijgt van zijn makkers, bekijkt hij ze aandachtig om zo te ontdekken waar en wanneer hij zijn plan verder in werking zet.

Na een kleine maand de dames de laten observeren, heeft Amadou de ideale moment gevonden om zijn plan verder in werking te zetten. Ook hiervoor heeft hij zijn vrienden voor een laatste keer allemaal nodig. De voorbije maand heeft Amadou elke keer als Kevin en Tim kwamen, hen uitgehoord over de dames, hun huis en zo verder. Dit alles om meer info te hebben indien het ooit nodig zou zijn om daar binnen te komen. Amadou weet ondertussen alles wat hij nodig heeft. Hij weet op welke kamer de dames slapen en hoe je daar geraakt als het donker is in huis. Hij weet wanneer iedereen in de huizen gaat slapen, waar de andere slaapkamers zijn, waar het kraakt in huis of lawaai kan maken, hoe ze binnen kunnen geraken met de reservesleutel die onder een bepaalde bloempot verstopt ligt. Al die informatie heeft hij goed bijgehouden en steeds bij het juiste meisje geschreven. Amadou heeft ook nog wat andere zaken in orde gebracht voor als het plan verder in werking gezet wordt. Amadou roept al zijn vrienden terug samen die de voorbije maand Kimberly of Samantha heeft geobserveerd. Wat het verdere verloop van het plan is, zullen we jammer genoeg nu niet te weten komen. Amadou geeft aan zijn vrienden een bundeltje met alle info die ze goed moeten lezen. 4 vrienden krijgen een bundeltje met info over alles wat hij weet over Kimberly en 4 andere vrienden krijgen een bundeltje met info over alles wat hij weet over Samantha. Na het bespreken van alles vertrekken de vrienden weer naar hun huis om alles nog eens rustig na te lezen. Kimberly en Samantha zijn zich nog steeds van geen kwaad bewust en zoals elke andere avond trekken ze hun slaapkledij aan.

De slaapkledij die Kimberly draagt is een roze broek die net tot over haar knieën komt. Daarboven draagt ze een iets of wat bijpassende topje. Dat topje is aan de binnenkant net zo roos als de broek, de buitenkant is een lichte creme kleur met daarop roze rozen en enkele blaadjes van de rozenstruik. Het topje is met een kleine V-kraag voorzien maar niet zo dat je er veel inkijk mee hebt. Aan de V-kraag zitten geen knoopjes die er voor zouden kunnen zorgen dat je het toch iets meer open kan doen of juist meer kan sluiten. Het topje heeft geen mouwen waardoor je dus blote schouders hebt en dus ook blote armen. Het is echter niet zo dat de opening waar je je arm door steekt, zo groot is dat je eigenlijk in het topje kan kijken naar de borsten van de vrouw die het draagt, dit om te kijken of ze wel of geen bh draagt.

De slaapkledij die Samantha draagt is meer een slaapjurkje. Het is een lichtgrijs jurkje met daarop bloemetjes. Het jurkje komt ergens halverwege haar bovenbeen. De bovenkant van het jurkje is ook voorzien van een V-hals waar ook geen knoopjes aan zitten om het eventueel verder open te doen of juist meer dicht te doen. Over elke schouder loopt een band van 2 cm die het slaapjurkje ophoudt. Ook hier kan je amper door de openingen kijken waar de armen zitten. Echter laat de slaapkledij van Samantha over het algemeen net iets meer zien van het lichaam dan de slaapkledij van Kimberly. Echter proberen de dames niets met de kledij, in tegendeel, ze willen er enkel mee slapen en ze dragen dit het liefst van al omdat het lekker zacht aanvoelt voor hun lichaam en ze kunnen zonder problemen er heel goed in slapen.

Het is nacht. Op straat is het donker op enkele verlichtingspalen na die branden. Het is er zo stil dat je er haast en speld kan horen vallen. Alle lichten in de woningen zijn uit, behalve in 1 huis. Bij Amadou zie je verschillende schaduwen bewegen als ze voorbij een raam komen. Na een tijdje stappen 8 personen uit het huis en stappen in 2 auto’s die beide in een andere richting wegrijden. 5 minuten nadat beide auto’s weg zijn, gaan alle lichten uit in het huis van Amadou en stapt iemand buiten de woning, in een auto en vertrekt. Amadou was die laatste persoon en hij is ondertussen op weg naar de afgelegen boerderij. De twee andere auto’s die weg reden van bij het huis van Amadou zijn ondertussen in de straat aangekomen van Kimberly en Samantha. Om niet op te vallen hebben de auto’s hun lichten al iets voordat ze aan de woning zijn uitgedaan. Heel stil stappen uit de auto 4 personen en rustig gaan ze richting de woning van het meisje dat ze moeten ophalen. Ze doen alles zoals Amadou heeft doorgegeven in de bundel die ze goed moesten doornemen. Ze doen alles zo stil en rustig dat niemand iets hoort, zelfs elke krakende deur, krakende trede op de trap en andere zaken die geluid zouden maken vermijden de mannen. Als de mannen bij de dames staan, neemt 1 van hen een prop met chloroform en duwt deze grondig op de mond van het meisje. Nog voor ze een kik kon geven raakt ze bedwelmd en valt ze weer in een diepe slaap. Terwijl het meisje bedwelmd is, zet 1 van de mannen een raam open zodat het in de kamer kan verluchten zodat niemand de chloroform zou ruiken als ze de kamer binnen komen.

Twee andere mannen zijn ondertussen kleren aan het verzamelen zodat het lijkt alsof ze plots is vertrokken. Ze nemen niet te veel kleren mee maar de kleren die voor hen wel goed van pas kunnen komen als ze weer bij komt. De laatste persoon houdt de wacht en kan zijn vrienden waarschuwen als er iemand plots wakker zou worden en zij zich moeten stilhouden. Als iedereen alles heeft gedaan wat ze moesten doen, legt hij een brief in een enveloppe op het hoofdkussen in het bed. Deze handelingen gebeuren zowel bij Kimberly als bij Samantha. Na een tijdje hebben de mannen alles, ze sluiten nog even de raam en dan vertrekken ze weer zoals ze zijn gekomen. Zeer stil en rustig maar deze keer met een meisje vastgebonden op de schouder van 1 van de mannen. Als ze buiten komen plaatsen ze het meisje in het midden op de achterbank en stappen ze allemaal in. De auto wordt voorzichtig gestart en rustig rijden ze weg zodat ze niet opvallen voor de omwonende. Kimberly en Samantha hebben beide geen enkel besef van wat er met hen gebeurt en al zeker niet wat hen nog allemaal te wachten staat.

De volgende ochtend komt Kevin uit zijn kamer en normaal is zijn zus Kimberly al wakker of in elk geval is haar kamerdeur al open. Nu is die nog gesloten en eerst zoekt Kevin daar niets achter. Echter na het ontbijt is nog altijd die deur gesloten en hoort hij nog altijd geen lawaai in haar kamer. Zelfs wanneer hij terug komt van het douchen, is haar kamer nog steeds gesloten en nu begint hij zich toch wat vragen te stellen. Hij klopt even op de deur maar doordat hij geen reactie krijgt, opent hij zachtjes de deur tot hij binnen kan kijken. Het bed ligt open maar geen Kimberly te zien, ook is het nog zeer donker in de kamer en doordat hij niets hoort, doet hij de deur volledig open en kijkt hij of ze ergens anders in de kamer is te zien. Nu hij haar nergens kan zien, gaan hij toch even de gordijnen open doen zodat er licht in de kamer binnen kan komen, zodat hij ook beter ziet. Als hij dat gedaan heeft kijkt hij nog eens rond in de kamer en dan valt hem pas de enveloppe op het kussen op. Zodra hij dat ziet, gaat hij erheen en neemt de enveloppe en opent die. Dit is wat hij leest in de brief.

Lieve ouders, lieve broer

Al een bepaalde tijd ben ik aan het nadenken over wat ik met mijn leven wil doen. Ik wil nu ik nog jong ben toch enkele zaken gedaan hebben voor ik me zou gaan settelen om te werken en een gezin te stichten. Ik heb er goed over nagedacht en samen met mijn nicht hebben we besloten om samen een reis te maken voor onbepaalde tijd. We hebben nog geen idee waarheen we juist gaan maar ik wil jullie vragen om ons niet te zoeken, ons niet te contacteren of ons op te geven als vermiste.

Wij zullen als de tijd er is, contact opnemen met jullie en dan als we terug thuis komen, vertellen we alles van onze reis.

Vele groetjes,

Jullie liever dochter en zus.

Kevin neemt meteen zijn gsm en belt zijn neef Tim op. Zodra die zijn gsm opneemt vraagt Kevin of Tim al zijn zus heeft gezien deze ochtend. Tim vertelt aan de telefoon dat zijn zus nog aan het slapen is en dat hij die daarna wel zou zien. Kevin vertelt meteen dat zijn zus Kimberly een brief heeft achter gelaten in haar slaapkamer waarin staat dat ze samen met haar nicht weg is. Nu Tim dit hoort spurt hij meteen naar de slaapkamer van zijn zus Samantha om dit te controleren. Eens hij in haar slaapkamer staat en het licht heeft aangedaan, ziet hij ook en enveloppe op haar kussen staan. Ook hij opent de enveloppe en leest net hetzelfde als wat Kevin hem vertelde. Tim vraagt of hij zijn ouders al meteen moet inlichten maar Kevin verteld dat die momenteel weg zijn maar normaal over iets meer dan een uur zouden ze terug thuis komen. Waarschijnlijk zullen ze hier bij de ouders van Kevin iets drinken in de tuin en wie weet blijven ze hier ook om het middagmaal te benuttigen. Misschien kunnen we het hen beter samen vertellen zodat ze niet haastig op de baan zijn en zo misschien nog een ongeval veroorzaken. Tim zegt dat hij zich gaan aankleden en dan meteen naar Kevin komt en ze het dan samen aan hun ouders gaan vertellen.

Kimberly opent langzaam haar ogen. Ze denkt dat ze nog steeds thuis in haar lekkere zachte bed ligt maar door de spleetjes van haar ogen lijkt het wat ze ziet niet echt op haar kamer. Ze is echter nog te suf om te reageren en valt terug in slaap. Tim is ondertussen met zijn fiets op weg naar Kevin met de brief die hij op de kamer van zijn zus heeft gevonden. Zo kunnen beide ouders zien wat er allemaal in de brief staat. Voor Kimberly lijkt het enkele minuten later dat ze weer wakker wordt maar in feite is het enkele uren later. Ze herkent de ruimte niet waar ze zich nu in bevindt en ergens begint ze toch te denken dat ze aan het dromen is. In dezelfde ruimte waar zij ligt ziet ze nog iemand liggen, die ze op dit moment niet kan herkennen. Ze kijkt rond in de ruimte om zo beter te herkennen waar ze zou zijn. Ze ziet een klein raampje waar zonlicht door schijnt, dus Kimberly denkt dat ze zo kan zien waar ze zit. Ze wil haar handen gebruiken om even in haar ogen te wrijven als ze merkt dat er iets rond haar polsen hangt. Hierdoor raakt ze toch even in paniek want dit had ze niet verwacht om zo wakker te worden. Nu ze beter kijkt merkt ze dat ze geheel naakt is en ze ligt op een stapeltje stro, alsof ze een dier is. Ook ziet ze aan haar enkels dat ze geboeid is net als aan haar polsen. Ze kan ze wel bewegen maar wel tot een beperkte afstand. Aan haar rechter enkel hangt nog een ketting en nu ze die ketting volgt ziet ze dat die ketting naar een ankerpunt in de grond gaat. Ze ziet hoeveel ketting ze heeft en twijfelt of ze hierdoor wel tot aan het raampje geraakt. Ze kijkt even rond in de ruimte om te zien of er iets is dat ze kan gebruiken om toch tot aan het raampje te geraken. Dit heeft echter geen succes en hierdoor geeft ze die poging al op. Ze wil toch zien tot hoever ze kan geraken en wandelt al richting het raampje. Na een aantal stappen merkt ze dat ze niet verder kan. Nu ze niet meer verder kan probeert ze te bekijken wat er zichtbaar is tot het punt waar ze nu is, dit zou ze dan kunnen gebruiken als herkenningspunt dat aan geeft, dit is het verste dat je hierheen kan komen. Nu ze dit heft bekeken draait ze zich om richting de persoon die daar nog ligt. Ook deze persoon ligt op stro, is geheel naakt en ook die persoon is aan de enkels geboeid. Nu ze dichter komt richting de andere persoon ziet ze dat het een vrouwelijke persoon is. Terwijl ze nu rond de persoon wandelt krijgt ze steeds meer en meer te zien van de andere persoon. Ze kan echter het gezicht niet helemaal zien omdat een hand van die persoon er voor hangt. Nu ze de hand zachtjes weg doet, merkt ze dat het haar eigen nicht Samantha is. Hierdoor schrikt Kimberly. Ze merkt nu ook dat Samantha een soort van halsband draagt en nu vraagt ze zich af of zij dat ook heeft, aangezien voor de rest alles hetzelfde is. Met haar handen gaat ze voorzichtig naar haar keel en nu voelt ze dat ook zij iets draagt. Ze beseft dat ze ook een halsband draagt net zoals ze kan zien bij haar nicht Samantha.

Tim is ondertussen bij Kevin thuis aangekomen en vraagt even om wat drinken, wat zijn neef meteen geeft. Ze bespreken hoe ze het aan hun ouders gaan vertellen zonder dat die meteen in volle paniek slagen. Kevin heeft ondertussen al eens geprobeerd om naar zijn zus haar mobieltje te bellen, maar toen hij dat deed, hoorde hij het deuntje van haar mobieltje af gaan en later ontdekte hij dat deze gewoon nog op haar slaapkamer lag. Kevin denkt dat ze haar mobieltje thuis heeft gelaten omdat ze anders wel kan opgespoord worden via haar mobieltje, wat ze juist aangaf dat ze niet wilde dat ze haar zouden zoeken.

Kimberly vraagt zich af waarom zij en haar nicht hier vastgeketend zitten, terwijl ze niet eens weet waar dat juist is. Ondertussen merkt ze dat Samantha ontwaakt en het eerste dat Samantha doet is schreeuwen om hulp. Kimberly probeert haar nicht te vertellen dat ze rustig moet blijven en ook wanneer ze aan haar ketting rond haar polsen, enkels of aan de halsband rond haar keel ligt te trekken waarop ze hoopt dat die los zou komen, maar juist meer pijn veroorzaakt. Als Samantha gekalmeerd is door Kimberly horen ze voetstappen. Iets later gaat er een deur open en stapt er een gemaskerde man de ruimte binnen met een plateau waar 2 borden eten en 2 flesjes water op staan. “Probeer niet om de ketting of de halsband kapot te doen of los te maken, dit zal jullie alleen maar pijn opleveren of zelfs erger. Ik heb hier iets om te eten en te drinken bij, zodra dit leeg is, zetten jullie dit terug waar ik het neer zet. Anders krijgen jullie nadien niets meer.” Dit wordt op de grond gezet en dan stapt de gemaskerde persoon weer buiten en sluit de deur. Kimberly en Samantha hebben toch wat honger en dorst en gaan dus naar de plateau met eten en drinken maar ze kunnen er net niet aan. Samantha ziet een stok met een kleine haak aan en dit kan ze wel vastnemen en hiermee probeert ze nu de plateau te bereiken om die dichter naar hen te trekken, wat hen na een paar keer oefenen toch lukt. Nu beide dames aan het eten en drinken kunnen, twijfelen ze eerst toch wat of ze het kunnen vertrouwen, wie weet zit er iets in waardoor ze weer buiten bewustzijn gaan en wie weet wat ze dan ondergaan.

De ouders van Zowel Tim als Kevin zijn net toegekomen en de vader van Kevin vraagt aan de rest wat ze willen drinken. Tim en Kevin hebben afgesproken dat ze het de ouders pas gaan vertellen als ze hun drankje hebben en als iedereen zou zitten. Nu iedereen plaats heeft genomen in de tuin en alle drankjes staan er, beginnen Kevin en Tim hun ouders toe te spreken. Ze vertellen eerst dat hun ouders goed moeten luisteren en pas nadien mogen reageren of van de stoel afgaan. De ouders vinden het zeer vreemd dat hun zonen dit zo zeggen, dit hebben ze echter nog niet zo vaak gezegd, enkel als er echt iets ernstig was gebeurd. Ze vragen zich nu toch af wat ze juist gaan te horen krijgen en even vraagt de moeder van Tim om het te vertellen want ze vraagt zich af wat ze hen moeten vertellen. Hierop laat Kevin de enveloppe zien die hij vond op de kamer van zijn zus Kimberly. Hierop laat ook Tim de enveloppe zien die hij vond op de kamer van zijn zus Samantha. De ouders nemen de enveloppe van de tafel en maken die open. De ouders van Samantha beginnen de brief voor te lezen die ze daarin vinden. Wanneer zijn stil vallen omdat ze dit niet verwacht hadden van hun dochter, begint de vader van Kimberly verder te lezen. Beide moeders laten enkele tranen over hun wangen rollen en beide vaders krijgen hiervan toch een krop in de keel en dat hoor je wel bij de vader van Kimberly. Nu ook hij het te lastig krijgt, neemt de vader van Samantha het voorlezen weer over en leest de laatste zinnen van de brief. Als het volledig is gelezen zitten alle ouders toch even verslagen in de stoel. Niemand weet goed wat ze hier nu op moeten zeggen. Plots begint de moeder van Kimberly toch te vertellen dat ze naar de politie moeten gaan en dit moeten aangeven zodat die toch iets zouden doen. De moeder van Samantha geeft meteen nadien er reactie op, dat de politie niets zal ondernemen als ze weten dat de meisjes uit eigen wil zijn vertrokken. Niemand weet echter dat ze zijn ontvoert, dus die piste bespreken ze niet. Zelfs Kevin en Tim hebben de link niet gelegd dat Amadou hier iets mee te maken zou hebben, aangezien die de laatste tijd alles wilde weten over hun zus en nicht.