Wielrennen is mijn lust en mijn leven. Al van jongs af aan weet ik niet anders dan dat ik wil fietsen en nóg eens fietsen en op mijn zesde had ik al mijn eerste wielrenfietsje. Geen wonder ook, want onze ouders fietsen altijd met ons, met tijdens vakanties soms echt lange trips. Een lang verhaal kort, dit jaar ben ik dus in onze regio juniorenkampioen geworden, met als prijs dat ik nu in juni gratis op hoogtestage mag! Alleen kan iederéén zich voor het kamp inschrijven en mijn ouders hebben helaas besloten dat mijn zusje ook mee moet, die heb ik dus op sleeptouw gekregen.

Ik ben Tim, ruim zeventien jaar oud. Om met dat eenzijdige fietsen niet alleen mijn benen te ontwikkelen doe ik ook aan roeien en inmiddels heb ik een strak lijf waar ik best trots op ben. En verder ben ik een meter tachtig lang, heb vrij lang blond krullend haar en blauwe ogen. Al op de basisschool wist ik dat ik profrenner zou gaan worden maar mijn ouders wilden dat ik sowieso eerst een diploma zou halen. En dat heb ik nu, in mei ben ik geslaagd voor mijn Havo. Ongeveer in dezelfde tijd werd ik regiokampioen bij de junioren en daarom mag ik op kosten van de Wielerunie naar een kamp voor hoogtestages in Tignes, in de Franse Alpen. Veel wielrenners doen ieder jaar een hoogtestage, je traint dan in de bergen op hoogte, de lucht is daar ijler waardoor er iets gebeurt met je bloed en je longen een tijdlang meer zuurstof kunnen opnemen.

’Gezellig’ met zusje

Mijn zusje Milou is nét zestien en vorige maand slaagde zij ook, voor het Vmbo. Zij zou daarna met vriendinnen naar zo’n feestoord voor jongeren ergens in ‘n buitenland gaan, maar door de corona mag dat niet. Omdat mijn ouders samen een lange fietstocht door Denemarken en Zweden gaan maken hebben ze mij nu met die meid opgezadeld. Ja, echt, ’t is een meíd, een krengetje. Als je ’t mij vraagt is ze straal verwend, ze kreeg altijd in alles haar zin. Maar nu dus niet, ze moet en zal van mijn ouders met mij meegaan, dus zit ik er nu mee opgescheept. Zojuist hebben pap en mam ons met onze mountainbikes en bagage afgezet bij de snelle ICE trein naar Bazel. Vanaf daar fietsen we in een week tijds met kleine etappes door Zwitserland naar Tignes, vlak bij dat skigebied van Val d’Isère.

De trein doet er van Arnhem naar Bazel ongeveer acht uur over, we hebben dus alle tijd om een beetje te chillen. Jammer dat we mondkapjes op moeten, maar ja, zolang dat Corona-gedoe duurt zitten we daar aan vast. Milou zit naast me, totaal chagrijnig en onderuit gezakt, voorlopig is het nog niet echt gezellig, dus. Ik baal echt als een stekker van haar gedrag en probeer het nog maar eens: ‘hey zusje, als we nou toch een maand met elkaar opgescheept zitten, kan het dan niet een beetje gezellig worden?’ Ze kijkt me van boven haar bloemetjeskapje aan en als ze me zó door de grond had kunnen laten zakken was dat gebeurd, whow, wat een partijtje chagrijn in die mooie donkere ogen van d’r. Ja, ze is chagrijnig maar ook echt wel mooi. Ze lijkt in alles op mijn vader, die ook een heel donker uiterlijk heeft, terwijl ik meer van mijn moeder heb. Milou heeft lange zwarte haren, donkere ogen dus en verder heeft ze een onwijs mooi lijf met al best wel serieuze tietjes erop. Ik heb mijn ogen natuurlijk niet in mijn zak, sinds een tijdje vind ik meisjes leuk en ik zie echt wel dat mijn zusje een weird mooi exemplaar aan ’t worden is. Maar ja, er zit zoveel chagrijn in dat koppie van d’r dat al het moois daardoor wegvalt.

Ze kan de pot op, besluit ik. Ik pak mijn tablet en ga eens uitgebreid het programma voor de komende tien dagen bekijken. Iedere dag is er een gevarieerd schema van training, fietsen en daarna fun. Er komen jongelui uit héél Europa naar toe, leuk om mensen uit andere landen te leren kennen. Leuk is óók dat er een grote Nederlandse wielerploeg in de buurt net als wij op hoogtestage is en enkele dagen komen er jongens en meiden uit die ploeg om ons wat extra te trainen en dingen over tactiek in een groot peloton te leren. Al snel ben ik helemaal verdiept in allerlei leesvoer daarover en voor ik het besef wordt er omgeroepen dat we Frankfurt naderen en we moeten overstappen. Ik por Milou aan die ontwaakt uit een soort verdoving en zeg dat we d’r uit moeten.

Kreunend en steunend hijst ze haar rugzak uit het bagagerek, onwijs zo vol als dat ding ook zit, eens zo groot en dik als de mijne, allemaal meisjestroep natuurlijk. Ik pak mijn eigen rugzak en de tentjes en slaapzakken en kwak alles op het perron. Daarna halen we onze fietsen op uit de laatste wagon en steken dan met alle spullen het perron over naar de trein die daar al klaar staat voor Bazel. Daarna nog een kleine drie uur, iets na zessen zijn we er en gaan we op pad naar de eerste camping in Therwil, net buiten de stad. Gelukkig kochten mijn ouders voor Milou een mountainbike met een E-motor met groot bereik, anders zouden we never nooit aankomen. Ik bind de rugzakken op de speciale rekjes die we achterop hebben laten maken, de zwaarste bij mij, en op de rekjes op het voorwiel binden we de tenten en slaapzakken. In een redelijk tempo peddelen we de stad uit, de eerste heuvels in. Om Milou, die best wel lang kan fietsen maar niet meer zo getraind is een beetje te laten wennen, heb ik de eerste twee etappes redelijk vlak gehouden. De eerste paar dagen fietsen we langs de meren van Biel, Neuchâtel en Genève, waar de hoogteverschillen niet zo groot zijn. Vanaf daar gaan we de Alpen in en echt stijgen, zo moeten we onder andere om de voet van de Mont Blanc heen fietsen.

Onze ouders stelden voor dat we samen in een tentje zouden slapen, wat nogal wat bagage zou schelen. Maar Milou was heel duidelijk, ze zou voor geen geld naast mij willen slapen. Vroeger konden we best aardig met elkaar opschieten maar ze is al zo lang klierig tegen me dat ik me dat nauwelijks meer kan herinneren en ik vind het dus best dat ze in d’r uppie slaapt. Maar dan mag ze dus óók haar eigen tent opzetten en lang nadat ik al wat lig te chillen is zij nog aan het modderen met de spanboogjes en lijntjes en weet ik wat al meer. Bij de camping is er gelukkig een kiosk waar we wat eten kunnen halen en als dat op is duik ik m’n bed in. Naast me hoor ik nog allerlei gemopper, nou ja, Milou redt zich er maar mee.

Gecrasht

De volgende morgen staat de zon al vroeg aan de hemel maar ohw, omdat we nog in de schaduw staan is het hier weird koud, daar moeten we de volgende campings wel op letten. Ik heb de halve nacht liggen draaien omdat ik het maar niet warm kreeg en ik ben blij dat ik eruit kan. Ik loop naar de douchehokjes en spoel me goed warm en daarna koud af, lekker, dit maakt me wakker. Dan koop ik bij de kiosk wat croissantjes en bekers koffie en loop terug. Milou ligt nog te pitten en als ik haar roep krijg ik te horen ‘rot op’. Ineens ben ik er helemaal klaar mee. Ik rits haar tent open en trek haar met slaapmatje en al naar buiten. ‘Hup rótgriet, opstaan’ en vloekend loop ik terug naar het picknicksetje iets verderop in de zon, waar ik ons ontbijtje neer heb gezet. En als ik net op dat moment een appje van pap zie verschijnen waarin hij me vraagt hoe het gaat stuur ik hem het kortste antwoord ever: ‘KUT’. Pap antwoordt meteen met een lachsmiley met zweetdruppels en ‘hou vol jongen, ze draait wel bij…:)’ Jaja, hij heeft makkelijk lullen, zo relaxed met mam op pad.

Maar op de een of andere manier lucht het me wel op, mam zegt altijd dat gedeelde smart halve smart is en dat klopt nu wel. Milou heeft inmiddels in de gaten dat ze ijverig m’n grenzen is overgegaan en is onverwacht snel aangeschoven. ‘Sorry Tim’ zegt ze een beetje timide, ‘ik heb zo onwijs slecht geslapen, zó koud’ en ik zie het, ze zit nog steeds te rillen. Ik loop naar m’n tent, pak het extra fleecedekentje dat ik bij me heb en sla dat om haar schouders. Whow, ze kijkt me ineens zó lief aan, dat heb ik in lang niet beleefd. Zwijgend eten we onze croissantjes op en hoewel de koffie al wat is afgekoeld warmt dat toch lekker op. ‘Hey Lou’tje, als jij je nou lekker warm gaat douchen ruim ik de tentjes wel op.’ ‘Zo noemde je me vroeger altijd, maar ik ben nu wel groot, hoor Tim,’ Zal wel, maar als ze lief doet is ze voor mij toch echt Lou’tje. Maar goed, als ze persé bitchy wil zijn: ‘oké, whatever jij wilt, Milou dus. Maar schiet je dus wel even op?’

Zó koud, brrr…

Een half uur later zijn we klaar om aan onze eerste serieuze etappe te beginnen en het lijkt tóch of er iets is veranderd. Milou is niet meer zo überchagrijnig, ze heeft na het douchen zelfs geholpen alles goed in te pakken en langzaam begin ik een beetje te hopen dat dit misschien toch een leuk trektochtje kan worden. Onderweg pakken we nog een keer ergens een koffietje en een broodje, verder fietsen we straf door en het voelt zoals vroeger, toen we met pap en mam lange tochten maakten. En ik moet echt eerlijk zijn, Milou doet het weird goed. Ze fietst flink door, soms wel met flinke hulp van haar E-motortje, maar toch, het gaat super! Al rond vier uur komen we op de volgende camping aan, tegen het Bielermeer bij Ipsach. Zonder al te veel geouwehoer zetten we dit keer samen de tentjes op en in no time staan ze netjes naast elkaar. Slaapmatjes en slaapzakken erin en zo ineens hebben we een uur over om even de omgeving te verkennen. We lopen naar Ipsach en genieten onderweg van de ruimte en van het uitzicht op de heuvels en het meer. Het is hier echt mooi, met al die wijngaarden rondom en de kleine stadjes op de meest mooie plekjes aan het meer. In Ipsach eten we ieder een onwijs grote pizza en op de terugweg, totaal onverwacht, zegt Milou: ‘misschien was dit toch wel een goed idee van mama en papa, Tim. Ik begin het fijn te vinden.’ Ik kijk haar blij aan en in stilte genietend dat we een beter contact hebben lopen we daarna terug naar de camping, waar we al snel ieder ons eigen tentje induiken.

Ik slaap altijd in mijn blootje en doe dat nu ook maar door de kou word ik opnieuw om de haverklap wakker. En net als ik eindelijk toch bijna in slaap val hoor ik hoe de rits van mijn tentje zachtjes open gaat. Milou, fluisterend: ‘ik heb ’t zó koud, Tim, mag ik bij jou?’ Gelukkig heb ik een oversized slaapzak omdat ik niet tegen dat benauwde gevoel kan en zonder erbij na te denken dat ik in m’n nakie lig rits ik hem open. Milou kruipt koud en rillend en bevend tegen me aan maar als ze merkt dat ik bloot ben roept ze ‘Ieuw Tim, getsie! Ik kan zo toch niet naast je liggen.’ ‘Nou,’ brom ik, ‘dan ga je toch weer?’ Milou piekert daar duidelijk niet over maar probeert wel afstand te houden en nadat ze uiteindelijk angstvallig afstand houdend maar wel rustig naast me ligt val ik als een blok in slaap.

Het is nog vroeg als ik wakker wordt van het lawaai van de vogels om ons heen, het lijkt wel of ze met elkaar heel Zwitserland bij elkaar proberen te twieteren. Ik voel dat ik tegen iets zachts en warms aan lig en dan pas dringt weer goed tot me door dat afgelopen avond Milou bij me in de slaapzak kwam. En dat niet alleen, afstand houden is er totaal niet meer bij, ze ligt op haar linkerzij helemaal tegen me aan gekruld en haar hand hoort echt niet waar ze hem nu heeft liggen, namelijk op mijn buik, net boven mijn pik die weer eens last heeft van een nu wel erg hinderlijke ochtendstijfte. Voorzichtig probeer ik Lou’tje haar hand opzij te leggen en haar wat weg te duwen zodat ik kan opstaan, maar het effect is dat ze zachtjes iets mompelend nóg dichter tegen me aankruipt. Haar rechterbeen heeft ze over de mijne gelegd, zo dat mijn rechterarm klem ligt tussen onze lijven en mijn hand zelfs ter hoogte van haar kutje zit ingeklemd.

Zó warm, pfff…

Als ze dan ook nog eens haar rechterarm steviger om me heen slaat kan ik geen kant meer op. Steeds als ik me probeer los te pellen lijkt het of ze zich nog steviger aan me vast wil klampen. Nou ja, dan niet, ik besluit maar even te blijven liggen en te genieten van het moment. Hoewel m’n zusje een nachtkleedje aanheeft voel ik toch goed hoe haar tietjes tegen me aandrukken, ze heeft best wel behoorlijke bolletjes al en ze voelen onwijs zacht en toch stevig, zo tegen me aan. En dan mijn rechterhand, die daaronder ergens tussen haar benen is terecht gekomen en opgesloten zit. Ik wriemel zachtjes wat met mijn hand tot ik die klemvast tussen haar bovenbenen heb en het kan niet anders of ik zou haar kutje nu moeten kunnen aanraken. Maar ’t is mijn zusje, dus hier stopt het voor me, hoewel ik wel echt geniet van haar warme lijf tegen het mijne.

Niet veel later schrik ik wakker, ik ben blijkbaar toch nog weer even in slaap gevallen. En de oorzaak dat ik schrok is volstrekt duidelijk, in haar slaap legde Milou haar hand op mijn pik. Tjesses, waar gaat dit heen? Het moet nou maar afgelopen zijn, peuter haar hand los van mijn pik en pel me verder los uit de ledematen die mijn zusje om me heen heeft geslagen. Net als ik me uit de slaapzak heb gewurmd vraagt Milou slaperig ‘waar ga je heen, broertje? Ik lag net zo lekker tegen je aan.’ Ik weet echt niet hoe ik het heb, was die meid nou wakker en pakte ze gewoon mijn pik vast? Ik besluit maar even de onnozele jongen uit te hangen en zeg ‘sorry Lou’tje, maar we moeten door, ik ga me douchen.’ Ik trek snel m’n boxer aan en ren met m’n toiletspullen naar de doucheruimtes, alsof er een duiveltje me op de hielen zit. Onder de eerst warme en daarna koude douche kom ik tot rust, mijn pik bindt gelukkig ook weer in en ik raak er volledig van overtuigd dat het allemaal geen opzet was van Milou.

Als ik terug kom bij de tentjes is Milou ook al douchen. Ik trek m’n wielerkleren aan, daar overheen een warm joggingpak, haal koffie en broodjes en als we eenmaal aan tafel zitten doen we allebei alsof er niks raars is gebeurd. We vertellen elkaar hoe mooi we het hier vinden en dan laat ik Milou de etappe van vandaag zien, als alles meezit komen we vanavond aan op een camping aan het meer van Genève.

Het is een prachtige route. Eerst fietsen we nog een tijdje langs het Bielermeer en dan komen we al snel bij het meer van Neuchâtel, dat we helemaal in de lengte aan ons voorbij zien komen. Het is er zó onwijs mooi met al die heuvels, de wijngaarden en dan dat blauwe water waar overal waar je kijkt witte veerboten varen naar de prachtigste stadjes, met daar tussendoor tig zeilbootjes. Regelmatig peddelt Milou me ijverig voorbij, met haar hulpmotortje wil ze laten zien dat ze me best wel de baas is. Ik vind het best, geniet op die momenten van het loeren naar haar strakke achterkantje en vooral haar wiebelende kontje, het is echt een onwijs mooie meid aan het worden.

Omdat het behoorlijk vlak fietsen is langs het water schieten we goed op en uiteindelijk zijn we dankzij ons straffe tempo net iets na lunchtijd al aan het meer van Genève. Vlakbij Lausanne vinden we een leuk tentje met het terras pal aan het water en daar eten we een huge uitsmijter, heerlijk, we waren allebei echt toe aan een flinke hap eten. We buiken op een ernaast gelegen strandje even een half uurtje uit en daarna fietsen we op ons gemakje in een kleine twee uur door naar Veytaux, net achter Montreux. En hier herhaalt zich het ritueel: lekker eten in het dorpje, relaxed terugwandelen en daarna tijd om te gaan pitten.

Maar dan, als ik er net in lig, steekt Milou haar hoofd bij me het tentje in: ‘ehm, Tim, vind je het erg als ik meteen bij je kom liggen? Ik heb het steeds zo koud alleen en jij bent zo lekker warm…’ ‘Oké’ brom ik een beetje verlegen, want ik ben echt nog niet vergeten hoe Lou’tje zich vanmorgen aan me vast klemde en mijn pik in een houdgreep nam. Ik rits m’n slaapzak open en steek m’n hand uit naar m’n boxer om die aan te trekken. Maar voor ik die te pakken heb zie ik in het schemerduister hoe Lou’tje haar nachtkleedje over haar hoofd trekt. Stomverbaasd zie ik het aan en vang zelfs sneaky een glimp van haar tietjes op, dan schuift ze net zo bloot als ik naast me en ritst ze de slaapzak weer dicht. Stokstijf liggen we naast elkaar want dit is wel weird ongemakkelijk, zeg. Dan zegt m’n zusje heel zachtjes ‘trusten Tim’ en draait haar achterkantje naar me toe. Omdat we weinig ruimte hebben dwingt ze me zo als een lepeltje tegen haar aan te gaan liggen en omdat het zo krap is maak ik voorzichtig met mijn lijf contact met het hare. ‘Ook trusten Lou’tje’ fluister ik dan, ondertussen heftig proberend mijn pik in toom te houden want zusje of niet, ik kan hier echt niet op haar gaan liggen geilen, toch? Maar datzelfde zusje maakt het me niet gemakkelijk, ze beweegt haar lijf zachtjes tot ze lekker ligt en duwt ondertussen haar billen tegen mijn kruis. Ohw, dit wordt heel warm!

Spelletje van zusje?

Midden in de nacht word ik wakker omdat Lou’tje ligt te dromen, ze kreunt luid en onrustig beweegt ze haar lichaam. Ze ligt inmiddels op haar rug en heeft me behoorlijk naar de kant weten te duwen. Ik draai me op mijn zij naar haar toe, leg mijn hand om haar gezichtje, draai het naar me toe en zeg zachtjes ‘hey Lou’tje, rustig maar, ik ben bij je.’ Dat helpt, ze kalmeert wat maar als reactie draait ze zich ook op haar zij, naar me toe en drukt zich tegen me aan, haar tietjes plettend tegen mijn borstkas. Ik kan ze niet zien maar voel ze des te beter, whow, dit is gaaf zeg. En zo val ik toch al snel weer in slaap. Het vogelconcert is al in volle gang als ik wakker word en op dat moment voel ik ook Lou’tje naast me bewegen.

‘Goedemorgen grote broer’ zegt ze zachtjes. Als ik haar aankijk krijg ik een lief kusje van haar op m’n wang en geef er natuurlijk een terug. Onze verlegenheid voorbij liggen we zo tevreden naast elkaar, genietend van ons warme nestje. Op een gegeven moment draait Milou zich naar me toe, legt haar hand op mijn borstkas en zegt ‘je voelt lekker aan broertje’ en wrijft en masseert me wat, zelfs behoorlijk laag richting mijn buik. ‘Ehm Lou’tje, zou je dat nou wel doen?’ fluister ik. ‘Ik bedoel er niks mee hoor, gewoon fijn om zo naast je te liggen’ antwoordt ze een beetje gniffelend. En dan: ‘mag ik je iets vragen…? Ik zeg niks, wacht het maar even af. ‘…ehm…heb jij het al wel eens gedaan?’ Nou, een paar dagen terug had ik me dit gesprekje niet kunnen voorstellen, m’n kleine zusje is écht wel honderdtachtig graden gedraaid. Ik aarzel even, dan: ‘ja Lou’tje, met Eefje, vorig jaar toen wij ‘n tijdje wat hadden.’ ‘Dat dacht ik al’ gniffelt ze, ‘dan klopt het dus dat ik jullie wel eens bezig heb gehoord. Was het fijn?’

Zo zeg, geen idee waar dit naartoe gaat maar het wordt wel heel close... Maar ik doe toch maar even mee: ‘ja en nee, Lou’tje. Eefje was heel gespannen en na twee keer zijn we er eigenlijk mee opgehouden en stopte het tussen ons, ze was er gewoon nog niet aan toe…’ Diepe stilte bij Lou’tje. ‘En jij?’ vraag ik, terwijl ik haar zachtjes over haar rug en schouders streel. Ze kruipt nog iets dichter tegen me aan, legt haar hoofd op mijn borst, begint nog net niet te spinnen en antwoordt dan heel verlegen ‘nee, nog nooit. Ik had eigenlijk gehoopt dat het deze vakantie eens zou gebeuren. Jammer dat dat dus niet doorgaat.’

Deze komt hard binnen, want wat bedoelt ze nou eigenlijk? Ik weet het even niet, ik moet weg hier en zeg zachtjes dat we aan de slag moeten. Ik maak me van haar los, rits de slaapzak open en ga rechtop zitten. Whow, meteen krijg ik onbedoeld even vol zicht op mijn blote zusje en echt, ik moet serieus maken dat ik wegkom. Ze is onwijs mooi om te zien, dat lieve donkere koppie met die lange haren om haar heen gestrooid op het kussen, haar al onwijs gave tietjes die als halve bolletjes met daarop die donkere torentjes op haar lijf pronken, haar platte buikje en met tussen haar benen de aanzet van haar kutlipjes, goed zichtbaar omdat ze daar helemaal onthaard is. ‘Kom op Lou’tje’ zeg ik een beetje schor. Ik kuch even, trek mijn boxer aan en maak dat ik weg kom om me op te frissen.

Als we even later samen een broodje met koffie wegwerken vraagt Lou’tje ‘wat was dat nou Tim, schrik ik je zo af?’ Ik denk even na en vind dan dat ik eerlijk moet zijn. ‘Het is juist andersom Lou’tje, ik vind je veel te lief en veel te mooi. Ik schrok van mijn eigen reactie want je bent natuurlijk wél mijn zusje!’ Ze giechelt liefjes. Nou, dit was duidelijk allemaal geen toeval, de jongedame speelt een spelletje.

Lovegame

Gelukkig komt dit niet tussen ons in te staan, we kletsen nog wat, pakken vervolgens in goede samenwerking de hele boel in en amper een half uur later zijn we alweer onderweg. Vandaag begint het betere klimwerk als we richting de Mont Blanc fietsen. Het is hard werken maar dankzij haar hulpmotortje lukt het Lou’tje prima me bij te houden en regelmatig klautert ze me weer ijverig voorbij, om te laten zien wat ze kan. En meer nog dan gisteren geniet ik van het uitzicht wat ze dan biedt, die wiebelende billen op dat smalle zadeltje geven een behoorlijk strak gevoel in m’n broek. Verdomme, wat is dit toch, ze is m’n zusje! Hoe dan ook, uiteindelijk vinden we het rond half vier uur mooi geweest, net voor Chamonix zien we bij Argentière op een berghelling een mooie camping liggen en daar slaan we ons kampementje op. We zitten inmiddels behoorlijk hoog hier en het is fris, we zorgen er daarom voor dat het tentje morgenochtend sowieso direct in de zon staat.

Het is inmiddels al niet meer dan logisch dat Lou’tje meteen bij mij komt slapen en háar tentje gebruiken we om de bagage in te leggen. Als we die avond in de slaapzak kruipen leggen we de slaapzak van m’n zusje als extra dek over ons heen en na een paar minuten wordt het al heerlijk warm.

Ik heb nog even aangekaart of het wel slim is om bloot te slapen, maar Milou was heel duidelijk, ze wil m’n warmte goed voelen. Jaja…
Als we zo een tijdje liggen zeg ik op een gegeven moment ‘trusten Lou’tje.’ Maar er komt geen antwoord en als ik vraag ‘Lou’tje?’ fluistert ze na een korte stilte ‘…ik heb eigenlijk een vraagje aan jou.’ Het klinkt zo lief maar ook zo onzeker dat ik me op m’n zij naar haar toe draai, mijn hand om haar gezichtje leg, haar naar me toe draai en vraag ‘wat dan?’ Diepe stilte, Lou’tje kijkt me lang aan en dan… ‘ik zei vanmorgen toch dat ik hoopte dat ik het deze vakantie voor het eerst doe?’ ‘Ehm, ja’ stem ik in, whow, ik voel ’t al aankomen. En dan, na een nog langere stilte ‘…zou jíj dat willen doen, voor het eerst, met mij…?’

Oké, daar lig ik dan, met een mooi bloot meisje naast me dat het graag met me wil doen maar dat dus wél mijn zusje is! ‘Ohw Lou’tje, wat lief, maar dat kan echt niet, we zijn broer en zus!’ maar zusje ziet dat duidelijk anders en ze antwoordt bijna fel: ‘hallo Tim, dat is toch een voordeel? Ik ken jou, jij kent mij en ik weet zeker dat je lief voor me zult zijn.’ Ik weet het niet hoor, ik heb weer de neiging om ‘m hier te smeren maar Milou voelt dat nu wel duidelijk aan, ze draait zich snel naar me toe en klemt zich tegen me aan, haar tietjes verleidelijk tegen mijn borstkas prikkend, haar been over de mijne geslagen. Ik krijg allerlei kusjes van haar op mijn wang, mijn neus, mijn ogen, mijn mond en ze zegt ‘oh, please, grote broer, ik wil het zo graag.’ Ik streel haar haren, haar schouders, haar rug, zachtjes, alsof ze een teer poppetje is, ik heb het gevoel dat ik in mijn mind een enorme draai moet maken. Eigenlijk heb ik altijd een heel beschermend gevoel voor mijn zusje gehad en nu vraagt ze ineens of ik haar kutje wil openen.

Terwijl ik door haar haren kroel en mijn andere arm ook om haar heen sla vraag ik zachtjes ‘meen je dit echt? Wil je écht dat ik jou néuk, je vliesje kapot maak, mijn pik in je lijf drijf?’ Ik zeg het expres een beetje lomp, om het goed door te laten dringen. Maar Milou is alle twijfel voorbij, ze wíl het. En om dat nog eens extra duidelijk te maken kruipt ze boven op me en kriebelt verleidelijk met haar tepels over mijn borst. Het voelt onwijs lekker en opwindend hoe ze dat doet en ondertussen voel ik ook dat mijn pik allang een besluit heeft genomen, die staat stijf van verlangen tussen haar benen naar haar kutje te wijzen, zo van ‘hey joh, niet zo zeuren, dáár moeten we heen.’ En langzaam maar zeker ga ik om, in mijn hoofd wordt een knop omgezet, ze is gewoon echt een leuk meisje en dit had ik nooit kunnen denken, ik moet nu mijn kans maar pakken. ‘Kan ’t veilig, Lou’tje?’ vraag ik nog en als ze knikt en zegt dat ze aan de pil is draai ik me met haar om zodat ze onder me komt te liggen.

Ik steun op mijn armen, kijk mijn onwijs knappe zusje nog eens goed aan en vraag ‘wil je het echt?’ Als antwoord spreidt Milou haar benen zo ver mogelijk zodat mijn pik voor de poort naar haar paradijsje terecht komt. Nou, daar gaan we dus, maar eerst even een handdoekje onder haar billen leggen. Als Lou’tje daarvoor haar lijf spant om haar billen omhoog te brengen word ik helemaal gek, het ziet er onwijs geil uit met haar strakke buik en zoals ze nu haar kutje bijna op een dienblaadje aanbiedt. Ik leg mijn enige nog droge handdoek onder haar en val dan met mijn mond aan op haar kutje. Ik lik haar spleetje van onder naar boven open en ik proef haar kutsapjes die al op gang zijn gekomen. Met mijn tong kriebel ik haar klitje en Lou’tje heeft het nú al niet meer, ze perst haar onderlijf tegen me aan.

Zusje ontmaagd

Als ik haar kutje zo een tijdje verwend heb kus ik me over haar lijf een weg naar boven. Nog even een extra zoentje op haar klitje en dan kusje voor kusje over haar strakke trillende buik naar boven tot ik bij haar tietjes ben aangekomen. Ze zijn niet heel groot maar wél te móói voor woorden. Puur rond van vorm, stevig en toch zo zacht. Donkere tepeltjes die me nu puntig en trots ‘aankijken’, ik geef op beiden een lange kus en laat mijn tong er wat omheen draaien. Lou’tje dwaalt wanhopig met haar handen door mijn haren, ‘ohw Tim, please, kom nou’ kreunt ze. Mmm, graag en ik plaats mijn eikel voor haar kutje dat nu zo open en glad is dat ik meteen een klein stukje in haar glijd. Milou reageert heftig, ze heft haar bekken op, kreunt zacht en doet haar benen nog wat verder uiteen. Zachtjes schuif ik me dieper in haar, het voelt zó nauw en lekker, ik moet me echt inhouden om niet meteen door te stoten. Hoe anders gaat dit dan vorige jaar met Eefje, die helemaal verkrampt onder me lag en me wel wilde en toch ook weer niet. ‘Lou’tje, dit kan zo meteen wél pijn gaan doen hoor.’ Terwijl ik dat zeg kijk ik haar weer aan maar ik zie alleen maar haar glanzende ogen, ze kijkt me vol vertrouwen aan, knikt, een beetje gespannen maar toch ook al wel genietend.

Beetje bij beetje schuif ik haar ultranauwe buisje in tot ik niet verder kom. Ik voel dat ik nog maar halverwege ben, dat moet dus haar vliesje zijn. Ik trek me iets terug en stoot dan hard terug in haar en ik voel hoe ik in één beweging volledig in haar neukgrotje ben gekomen, hoe ik tot mijn ballen in haar zit. Milou kreunt luid ‘ohw, pijn’ en dat is voor mij het signaal om me maar even in te houden, ze moet eerst wennen aan het gevoel. Ik laat me op haar zakken terwijl mijn pik diep in haar zit en kus mijn zusje overal op haar gezicht. Dat verstop ik mijn hoofd in haar lekker ruikende lange haren en zo liggen we een tijdje tot ik daar beneden wat beweging voel, Lou’tje kantelt haar bekken wat om me iets dieper te krijgen. ‘Gaat ’t al?’ vraag ik. Milou knikt en dat is het sein om zachtjes op en neer te gaan bewegen. Slowly ga ik half uit haar en beweeg me dan weer naar binnen, …en zo door en het voelt iedere keer als ik weer in haar ga of ik haar tunneltje opnieuw open moet boren, ze is zó nauw.

Nou lijkt het of ik heel ervaren ben maar dat is natuurlijk niet zo. Ik ben zo idioot opgewonden dat ik moet uitkijken niet meteen in haar klaar te komen. Ik wil alles op alles zetten om er voor te zorgen dat Lou’tje als eerste klaar komt. Traag beweeg ik me op en neer, haal mijn pik steeds iets verder uit haar en drijf hem dan weer langzaam volledig tot aan mijn ballen naar binnen. Ik kan me niet herinneren dat het zó fijn was toen ik het met Eefje deed, op de een of andere manier is Lou’tje volledig open voor me en voelt het na mijn twijfels uiteindelijk alleen maar goed wat we doen. Omdat ze steeds meer tegen beweegt heb ik het gevoel dat ik me ook wat heftiger mag bewegen en dat doe ik, ik trek me steeds verder terug uit haar en rag me dan weer stevig haar diepte in. En Lou’tje geníet ervan, echt waar, ik kan het nauwelijks geloven, nog maar tien minuten terug had mijn zusje nog nooit een pik in zich en nu beweegt ze haar neuktunneltje tegen mijn staaf in alsof ze nooit anders gedaan heeft.

Nog weer een paar minuten later liggen we te neuken alsof we dit samen al tijden doen. Lou’tje heeft haar benen om mijn heupen geslagen waardoor ik dieper dan diep in haar kan en met allerlei lieve kreuntjes en zuchtjes en gilletjes spoort ze me aan tot ik voel dat ik nu echt mijn zaad niet meer vast kan houden. Maar gelukkig is ze me voor, ineens zet m’n lieve zusje het op een kreunen en klauwt ze haar handen door mijn krullen alsof ze alles eraf wil rukken. Met haar hakken op mijn billen geeft ze me de sporen en ik kan echt niks anders meer dan hard in haar doorpompen en haar raggen en palen en heien en beuken, ze roept de meest diepe instincten op en ik laat ze graag allemaal op haar los.

Uiteindelijk komen we samen klaar alsof we nooit anders hebben gedaan, Lou’tje met allerlei gilletjes en ik daartussen door met iets donkerder kreuntjes, het lijkt wel of we elkaar zelfs dáármee ritmisch opnaaien. Na een tijdje vallen we uitgeput stil en geloof het of niet, Lou’tje is meteen daarna naar dromenland vertrokken en ook ik val, liggend op dat heerlijke lijf en met mijn pik nog in haar, als een blok in slaap….

Vind je dit verhaal leuk? Laat het me ajb weten, ik lees graag je reactie!
Liefs, Zazie