Max En Jos - 45

“Nou de buurvrouw zat in het kerkbestuur, de vergaderingen werden overal eens gehouden. Op een gegeven moment zag mijn vader dat de wagen van de kapelaan steeds later wegging en op een morgen stond de wagen nog voor de deur van de buren, het viel natuurlijk op omdat het een groene sportwagen was. Het was wel een oldtimer, maar het past toch eigenlijk niet echt bij een kapelaan ( lijkt mij ) tenminste”?
“Zolang ze van de kinderen afblijven, zit ik daar niet zo mee, je weet wat ik jullie heb verteld over het tehuis waar ik heb gezeten”! zegt Rafael nors.

Max en Jos deel 45

“Dat weten wij maar al te goed Rafael, wij zijn het voor 100% met je eens kerel” zei Claus en sloeg zijn arm troostend om Rafael zijn schouder.
Ondertussen zijn we klaar met de koffie en Inn zegt of eigenlijk vraagt ze het meer “en Wilfred ben je er klaar voor”?
“Ja, leid mij maar als een slachtoffer naar het offeraltaar, ik zal braaf mijn straf ondergaan” lacht hij.
“Ho even Wilfred, jij heb er zelf om gevraagd” lacht Rafael.
“Het was ook maar als een grapje bedoeld, ik wilde over naar een ander thema gaan” verdedigt hij zich.
Iedereen moest natuurlijk lachen, ondertussen was Inn al begonnen met het insmeren van Wilfred zijn oksels met scheerschuim.
Behendig scheert ze de oksels kaal en gaat meteen door met zijn borstkas zonder deze in te smeren met scheerschuim bij het scheren vermeed ze zijn tepels en tepelhof. Toen ze daarmee klaar was liet ze hem omdraaien zodat ze zijn rug en armen kon doen, deze had ze wel eerst ingesmeerd met schuim omdat daar meer stond als op zijn borst.
Rafael keek toe en vroeg “hé Inn, vergeet je niet iets aan de voorkant”?
“Nee hoor, de tepels doe ik pas als ik bijna klaar ben en nog alleen maar zijn pik en ballen moet doen. Jouw kennende wil jij helpen door zijn tepel strak te trekken en aangezien wat Wilfred bij jou heeft gedaan zal jij dat ook bij hem willen doen, maar ik wil niet de hele tijd tegen die stijve pik van hem kijken en mogelijk er tegen aanstoten”.
“Och, wat ben jij gemeen Inn, ik zou graag naar die stijve van Wilfred kijken en ik denk dat Remco en Claus de zelfde mening hebben als ik nietwaar jongens”?
“Kijk Raf sorry Rafael, eigenlijk heb ik wel genoeg aan de pik van Remco mede omdat ik er toch niet aan mag komen” lacht Claus.
Ondertussen moest Wilfred over het terrasleuning gaan hangen van Inn omdat zij aan de billen en kont van hem wilde gaan beginnen, maar ze drukte de scheerkwast in de handen van Rafael en zei “doe jij dat maar, kan ik ondertussen nog een bakje koffie nemen en ik weet dat jij dat graag doet”.
Hij trekt de billen uit een en duwt meteen de scheerkwast tussen beide helften zodat die niet meer terug kunnen gaan.
Ho, kreunt Wilfred als de kwast over zijn gat gaat, maar vooral als Rafael druk zet op zijn arendsoogje en de kwast iets naar binnen ging.
“Uhm Rafael, de binnen kant ga ik echt niet scheren en die kwast moet nog vaker gebruikt worden dus hou je even in wil je “? zegt Inn met een glimlachje.
“Sorry Inn, maar ik liet me eventjes gaan maar het was ook zo verleidelijk om te doen”?
“Dat begrijp ik wel Rafael, ik vind het ook altijd heerlijk” en daarbij knipoog ze naar Nicole die alles aan het volgen was.
Met een roodhoofd zegt ze “Dat had je me gisteravond moeten vertellen toen ik jou aan het scheren was, vooral toen ik tussen je billen bezig was”!
“Dan weet je het voor een volgende keer Schatteboutje”.
Onder het lachen werd er nog een rondje koffie in geschonken en werd er besloten dat ook Wilfred mee naar de bruilof moest gaan, deze had zijn bedenken omdat hij Max en Jos helemaal niet kende.
Maar Rafael wilde daar niets van weten en zei “Max en Jos vinden het vast goed wanneer ik mijn vriendje mee breng”.
“Wat voor werk of beroep heb jij eigenlijk Rafael”? wilde Wilfred weten.
“Door de bekende omstandigheden heb ik nooit een diploma gehaald, maar eigenlijk ben ik van alle markten thuis, met mijn handen krijg ik alles voor elkaar” lacht Rafael en jij dan wat doe jij zoal voor de kost in je dagelijks leven?
“Ik ben Z.Z.P -er en ben een klusbedrijf begonnen, maar het wil niet zo vlotten met opdrachten hier in de buurt zitten er te veel”!
“Dat is prachtig” lacht Rafael.
“Leuke vriend ben jij zeg, mijn bedrijf loopt niet goed en jij zegt ijskoud dat het prachtig is” zegt Wilfred een beetje beledigd.
“Ja natuurlijk, ik wil niet weg uit Utrecht jij bent niet gebonden aan een plaats en daar in de omgeving van Utrecht is veel werk te vinden op gebied van klussen. Dus stel ik voor dat jij gewoon met mij mee komt en ik wil samen met jou het bedrijf voortzetten”.
Wilfred zijn mond valt open en als hij bekomen is zegt hij “je bedoeld als mede eigenaar”?
“Ja dat klopt, we gaan rustig op zoek naar een woning en als die is gevonden kom jij naar Utrecht toe en kunnen we samen gelukkig worden dit is mijn gedachtegang” lacht Rafael.
“Is hij werkelijk zo goed met zijn handen”? vraagt hij bijna ongelovig aan ons.
“Wacht ik zal even mijn Handy erbij halen, ik heb namelijk stiekem foto’s gemaakt van zijn laatste twee grote klussen maar je moet niet naar zijn werkkleding kijken hoor” lacht Claus en vliegt als het ware naar binnen.
Even later komt hij terug met zijn Handy en zegt “kijk maar eens, dit zijn de laatste klussen”.
Wilfred bekijkt de foto’s en ziet Rafael bij het bouwen van de grote schuur en tevens als tweede klus de sauna in aanbouw en dit in adamskostuum dus helemaal naakt.
Hij kijkt Rafael aan en zegt dan lachend “maar dit kan niet onze nieuwe werkkleding worden hoor, ofschoon ik dat wel zou willen maar ik denk niet dat onze nieuwe klanten in spee daar echt blij mee zouden zijn hoewel je weet maar nooit. Maar jij levert wel mooi werk af Rafael zeker zonder dat jij een opleiding heb gehad”!
“Dat dacht ik ook, je moet de sauna eens in het echt zien man je weet niet wat je ziet” zegt Remco goed keurend.
“Nou, nou niet zo overdrijven dadelijk ga ik nog naast mijn schoenen lopen en dat wordt moeilijk omdat ik die niet aan heb” zegt Rafael met toch wel een lichte rode blos op zijn wangen.
“Maar Rafael ik ben wel blij met je voorstel en dat jij met mij verder door het leven wil gaan, ik zal het wel voorzichtig aan mijn ouders en zusjes maar ook mijn broer gaan vertellen. Mijn broer is tot nu de enige die weet dat ik op jongens / mannen val, de rest weet het nog niet en natuurlijk moet ik je ook aan hun voorstellen”?
“Oké, laten we maar gelijk naar jullie chalet gaan en zeggen dat jij samen met mij naar de bruilof van Max en Jos gaat, we kunnen het maar achter ons hebben” lacht Rafael en voordat Wilfred wat kon zeggen had Rafael de hand van Wilfred vast en sleurde hij hem als het ware mee richting het chalet van zijn ouders.
Onder het lopen zegt Wilfred “Rafael dat we een stelletje zijn vertel ik ze dan wel later alleen hoor”.
“Zoals je wilt schat, maar het zou me niet verbazen dat je ouders allang weten wat je geaardheid is. Ouders hebben vaak een zevende zintuig voor zoiets zeker de moeders die vooral” grinnikt hij.
Wilfred bleef opeens stokstijf staan en kijkt Rafael verbaasd aan “zou je dat denken lieverd?”
“Ja schat, ik heb dat vaker gelezen en gehoord het scheidt inderdaad zo te zijn dat moeders zoiets zien aan het gedrag van hun zoons of dochters dus laat je verassen”.
Samen lopen ze naar het chalet van de ouders van Wilfred en ze worden vriendelijk ontvangen door de ouders, zusjes en de broer. Wij stelden ons aan elkaar voor en dronken een kopje koffie en de zusjes een kopje thee.
Opeens zeg ik uit het niets “ik heb Wilfred uitgenodigd om met mij samen naar de bruiloft van mijn vrienden Max en Jos te gaan die treden vanmiddag in het huwelijk hier op het park”.
“O, jullie bedoelden dat homohuwelijk”? vraagt de moeder.
“Ja inderdaad, mevrouw dat huwelijk bedoel ik”.
“Dat lijkt me leuk voor Wilfred, misschien treft hij daar een leuk iemand en wordt hij eindelijk echt gelukkig” lacht ze terwijl ze de hand van haar maan vasthoudt.
Wilfred kijkt zijn broer verbaasd aan.
Maar die zegt gelijk “ik heb niets verteld hoor”!
“Nee Wilfred, wij hebben het er al vaker samen over gehad papa en ik. Jij denkt toch niet dat wij onze ogen in de zak hebben, jij blijft gewoon onze zoon jongen”.
“Ja, zeggen de twee zusjes en onze broer blijf jij ook. Misschien is die leuke Rafael wel je prins op het witte paard flapt een van de zusjes er opeens uit. Zo’n leuke jongen willen we wel als zwager hebben hé zus”?
“Ja, daar ben ik het ook mee eens” zegt Arno de broer van Wilfred.
“Nu het toch al een openlijk geheim is, ik ga inderdaad met Rafael naar Utrecht en beginnen we straks samen een klus bedrijfje. Maar eerst moeten we een geschikte woning vinden in Utrecht of directe omgeving want Rafael wil daar blijven wonen”.
“Na de vakantie neem ik meteen contact op met mijn goede vriend die is makelaar in Utrecht, mogelijk kan die je in ieder geval helpen met een bedrijfsruimte” zegt Wilfred zijn vader.
“Dus jullie hebben er geen probleem mee dat ik homo ben”? vraagt hij opgelucht aan zijn familie.
“Nee hoor, helemaal niet, zelfs je zusje vonden het raar dat jij nooit een meisje mee naar huis heb gebracht en volgens mij weet je broer het ook al lang maar die heeft niets verteld hoor” zegt de moeder weer op haar buurt.
“Gaan jullie nu maar dadelijk is de bruiloft voorbij voor dat jullie er zij. Wij hopen dat je veel plezier hebben en als Rafael wil dan kan hij na de bruiloft hier blijven slapen jij heb van het schuurtje een leuke kamer gemaakt voor je zelf Wilfred” lacht de moeder.
“En gelukkig staat het ver genoeg van het chalet weg zodat we niets kunnen horen” lacht Arno.
“Wij gaan er van uit dat Rafael werkelijk je vaste vriend is of wordt” grinnikt de vader.
Met een kleurtje op de wangen geeft Wilfred het uit eindelijk toe en zegt “Oef, wat heb ik hier tegen op gekeken om dit aan jullie te vertellen” en vliegt zijn ouders om de hals.
“Ga nu maar snel jongens en veel plezier” werd er bijna in koor gezegd.