Game Boy - 3

Dit verhaal gaat over Peter, een 17-jarige kerel die het prima doet op school. Hij is van het onopvallende type Zo’n jongen die naast zaalvoetbal vooral bezig met online gamen met zijn vrienden. Zijn ouders vinden dat niet echt positief maar zolang het geen verslaving is en de schoolresultaten er niet onder lijden laten ze hem maar doen. Uitgaan of meiden zijn nog niet echt aan de orde…Af en toe stiekem naar porno gluren op PornHub en daarbij lekker rukken volstaan om zijn seksuele noden te vervullen.

Dit voorjaar gaan zijn ouders en zus er even tussenuit. Op terugweg van een avondje gamen brengt een aanrijding hem in contact met meneer Paul en meneer Bart… Die hebben wilde plannen met hun onverwachte gast. Het feest komt op gang..

Eenmaal beneden worden de dienbladen met champagneglazen klaargemaakt, Peter krijgt nog wat tips over het stijlvol bedienen van de gasten. Alles staat net klaar als de eerste gasten de oprijlaan indraaien.

De zenuwen gieren door het lijf van de jonge ober. Hij focust dermate op zijn dienblad dat hij amper de gezichten van de genodigden in zich opneemt maar bij die ene grijzende man binnenkomt in z’n stijlvolle smoking heeft Peter toch een déjà-vu. Ok, je zou kunnen zeggen dat hij lijkt op de pas onlangs overleden acteur die geheimagent 007 glans gaf, maar het leek alsof hij dit al eens eerder had gedacht…Door de wegkijkende blik van de man leek het alsof ook hij de ober herkende, tegen wil en dank. Omdat nog mensen binnenkwamen en bedient moesten worden ging het even uit zijn gedachten.

Binnen het half uur zijn zowat alle 16 genodigden aanwezig en is het gezellig druk in de bibliotheek. Peter heeft de handen vol met glazen bijvullen en hapjes aanbieden. De gasten staan in groepjes van 4 of meer mensen en telkens hij ergens heeft bediend wordt er gefluisterd over hem…Opmerkingen als “Wat een lekker stuk”, “Als dit het toetje is, vraag ik nog een portie” en “Dat gaat vonken geven” zijn niet uit de lucht… De roofdieren zijn uitgehongerd, de prooi is binnen handbereik…

In de statige Chesterfield zit Meneer Paul te praten met Victor, één van de senior members van de club. “Paul, ik sta erop je dit te vertellen. Bij het binnenkomen werden we bediend door een knappe knul die ik van ergens herkende…Uiteindelijk ben erachter gekomen dat het de zoon is van mijn secretaresse Patricia. Bovendien denk ik dat hij me ook herkent heeft. Hij is reeds enkele keren bij ons op kantoor geweest toen hij z’n sleutel vergeten was thuis. Hij heeft toen nog een pakje op de post gedaan voor mij en ik heb hem nog een frisdrankje ter bedanking aangeboden…”

Paul legt zijn hand op de dij van Victor: “Mijn beste Victor, what happens in Vegas, stays in Vegas, maar we zullen de jongen vragen, nee opdragen om dicreet te zijn… trouwens hij wil absoluut ook niet dat zijn ouders weten waarom hij vandaag aan de slag is.”. Als het verhaal over de aanrijding van gisteren wordt nog eens oppervlakkig is herhaalt, tikt op de armleuning terwijl hij Peter bij hen roept. De knaap gaat zitten aan de rechterkant van Peter op de armsteun van de sofa en luistert wat zijn leermeester hem te zeggen heeft.

“Peter, je hebt waarschijnlijk daarnet ook deze man herkent? Hij is de baas van je mama.” Nou breekt Peter zijn klomp, hij knikt bevestigend.

“Weet dat alles wat er hier gebeurt een groot geheim is, dus we rekenen allen op elkaars discretie. Meneer Victor is gelukkig getrouwd en wil dat graag zo houden.”

“Dat is geen probleem, meneer Paul”, zegt Peter:” Mijn ouders mogen ook niet weten dat ik hier kom werken om de schade te vergoeden van de aanrijding, dus ik hoop dat meneer Victor ook niks tegen mijn mama verklapt”.

Beide heren lachen innemend. Gerustgesteld leunt Victor achterover in de zetel en kijkt hoe meneer Paul zacht praat tegen de jongen.

“Over een kwartiertje vraag ik iedereen naar de biljartkamer, jij gaat dan met meneer Peter naar je kamer voor een korte briefing en wisselt van outfit. Blijf nu even zo zitten en kijk hoe de toeschouwers reageren..” Terwijl de prille zestiger deze opdracht uitspreekt legt hij zijn rechterhand op de dij van de jongen. Zijn hand beweegt langzaam hogerop. De pik van Peter knelt in de strakke broek als de hand langzaam knedende bewegingen maakt. Tegelijk kijken ze beiden richting de groep vrienden. Zij die reeds kijken, porren met hun elleboog hun partner of buurman die nog in gesprek is. Alle blikken zijn op Paul en de jonge Adonis gericht.

Ook meneer Bart voegt zich bij het duo alsof er een officieel familieportret wordt gefotografeerd. Hij staat rechtop tegen de schouder van de jongen en buigt voorover. Peter kijkt op, ziet de geopende mond van Bart en diens tong die verlangend tegen zijn bovenlip komt. Deze bodylanguage begrijpt de jongen en hun natte lippen vinden elkaar , de warme tongen verstrengelen, waarbij Peter kan een kreun niet onderdrukken. Terwijl de ene hand van Bart het achterhoofd van de knaap vast heeft, maakt zijn andere hand zijn gulp los en haalt hij zijn half-slappe pik uit zijn smokingsbroek. De tongkus eindigt zacht en terwijl Bart naar het publiek kijkt, duwt hij het hoofd van Peter richting zijn inmiddels stijve pik..

Meneer Paul likt uitdagend aan het oor van de jongen en fluistert op vragende toon : ” Acta fabula est??? Peter antwoord niet maar schud zacht zijn hoofd en likt bij wijze van verduidelijking aan de pik van Bart. Zijn lippen omsluiten de glanzende eikel. Voor het eerst in zijn leven proeft hij de zilte smaak van voorvocht, voor het eerst schuiven zijn lippen over een geaderde genotsknots.

“Goed zo, mijn jongen, je doet het prima” zegt Paul en hij legt zijn hand bovenop Bart’s hand en drukt nog iets harder door waardoor de pik steeds dieper in de maagdelijke mond van de ober ad interim verdwijnt. Peter krijgt amper lucht en moet bijna kokhalzen als de druk wegebt en hij proestend naar adem hapt. Dikke draden druipen tussen pik en lip… maar in plaats van die snel weg te vegen kijkt hij geil naar de starende mannen. Victor die dit schouwspel vanop de eerste rij beleeft, klapt traag in de handen … er komt een goedkeurend applaus op gang. Peter voelt zich als een mannequin op en catwalk in Parijs.

Meneer Paul gaat staan, spreid zijn armen en verheft zijn stem: “ Zo heren, de appetizers zijn op, laten we ons naar de biljartzaal begeven.”

Hij opent de imposante dubbele schuifdeur en de gasten volgen hem in de sfeervol verlichte zaal. Meneer Bart fatsoeneert zijn kledij, slaat zijn arm om Peter en stappen naar diens kamer om hem klaar te stomen voor het vervolg van de avond.

“Het beloofd een mooie avond te worden, Paul, ondanks we het thema nog niet kennen”, zegt Victor.

De gastheer steunt op de biljarttafel en kijkt geamuseerd naar de opgewonden aanwezigen…

“Heren, vrienden, van harte welkom.17 maart ligt al een tijdje achter ons , maar zoals jullie weten steek ik mijn voorliefde voor alles wat Angelsaksisch is niet onder stoelen of banken en zeker de bijhorende tradities houd ik in ere. Ik had al een hele tijd St-Patrick’s day willen vieren met jullie maar wachtte nog op de ultieme whisky voor daarbij. En jawel, deze week is mijn fles Midleton Very Rare Silent Distillery Chapter One geleverd. Deze 45-jaar oude top whisky is net even oud en even exclusief als mijn lieve man, die zich even laat excuseren. Ahum-ahum…”

Door de laaghangende lampenkappen boven de afgedekte biljarttafel zijn de ontgoochelde gezichten amper te zien maar er klinkt gemor rond de biljarttafel.

Natuurlijk zit dit heerschap niet te wachten op een eindeloze zoutloze speach, ze willen actie, ze willen dat joch in hun midden terugzien, er hun lusten op botvieren.

Bart kent zijn Pappenheimers: hun geduld op de proef stellen is telkens de garantie op een ongelofelijk geile avond.

Meneer Paul vervolgt: ” Want zoals jullie zopas konden constateren hebben we vanavond ook een ‘lucky clover’ in huis. Typical Irish, isn't it? Een geluksklavertje dat ons deze week te beurt viel en dat onze avond zal opfleuren in al zijn facetten. Mag ik jullie er op wijzen dat de jongen onervaren is en dat hij niet vrij beschikbaar is. Elke seksuele handeling wordt voor het eerst door ons gedaan worden. Deze regel niet respecteren zal zijn gevolgen hebben….Laat dat duidelijk zijn. De jongen doet dit als bijbaantje, heren, schenk gul na afloop. Het leven is geven en nemen…..En natuurlijk worden hier geen foto’s genomen.”

De toespraak was perfect getimed want van zodra het laatste woord is uitgesproken en de toehoorders goedkeurend knikken schuift de bibliotheekdeur open en verschijnt Bart met in zijn kielzog de jongen. Ze stappen de zaal in, Bart zet een stap opzij om Peter te presenteren. Gehuld in enkel een korte rode geruite kilt, bijpassende kousen en Schots buideltasje staat de jongen voor de groep met een dienblad. Daarop de exclusieve fles en enkele glazen. De zaal verstomd als meneer Paul de jongen benadert en de glazen inschenkt en uitdeelt. Als geile horzels draaien ze rondjes om de jonge highlander.

Paul heft het glas en brengt een toast uit:“To our friends and horses and those who ride them”. “Cheers”antwoordt het gezelschap in koor.

De jonge ober wordt van zijn dienblad verlost, de sfeer wordt losser, de achtergrondmuziek wordt opgezet. Alle ogen zijn op de gastheren gericht. Paul loopt goedkeurend rond de knaap en legt zijn hand op diens kilt.

Peters voelt het bloed naar zijn pik stromen van geilheid. Hij weet met zijn handen geen blijf maar als de hand onder zijn kilt gaat en over zijn bolle bips streelt, steunt hij spontaan op de rand van de biljarttafel, steekt hij zijn kontje wat naar achter en spreidt hij uitnodigend zijn benen. Meneer Paul neemt een laatste slok van zijn glas, geeft het glas aan een omstaander en knielt als een edelman die tot ridder geslagen wordt. Hij neemt de jongen bij de heupen en draait hem zodat hij bijna op de rand van de biljarttafel zit. Peter kijkt naar beneden en meneer Paul onder zich en zijn stijve pik die door de split van de kilt tevoorschijn komt. Paul kijkt omhoog, opent zijn mond en zuigt de pik keeldiep.

Peter slaat zijn hoofd in zijn nek en leunt zo ver mogelijk achterover. In extase lossen zijn voeten de grond en Paul neemt de enkels van de jongen vast en tilt ze op zodat Peter op zijn rug op het groene laken komt te liggen. In paniek kijkt hij links en rechts om zich heen en ziet het hele gezelschap ondertussen quasi naakt rond de tafel staan. Boven de stootband van de tafel ziet hij pikken in alle maten en gewichten die met zachte hand beroerd worden. Als zijn benen verder de lucht in gaan geeft meneer Paul twee omstaanders de opdracht om zijn enkels hoog te houden. Bang voor wat komen zal kijkt de knul tussen zijn benen. Hij voelt de blikken van de omstaanders op zijn tentoongesteld lichaam.

Meneer Paul stapt achteruit en Bart neemt zijn plaats, kijkt recht in Peters ogen, steekt zijn tong uit en likt van het toompje langzaam langs de schacht naar beneden over het kale scrotum. Hij zuigt de ballen beurtelings in zijn mond. Peter kreunt nu luid en ongegeneerd op de tafel. Als de tong van Bart nog verder zakt voelt Peter een warme adem tegen zijn kontgaatje. Bart blaast plagend over dit maagdelijke grotje. Nu glijdt de natte warme tong over het roze sterretje. Zijn roosje wordt voor het eerst gerimd , de jongen geniet en kronkelt van genot.

Ondertussen heeft ook Meneer Paul zich van zijn kledij ontdaan en klimt hij via een bijgeschoven stoel op de tafel. Hij knielt naast Peters hoofd, draait het naar zich toe en duwt zijn pik tegen de jonge lippen. Peter weet wat hem te doen staat, opent zijn mond en laat de harde paal naar binnen schuiven.

“Pijp me, mijn jongen, Pijp me terwijl meneer Bart je kontje rimt”

Peter doet zijn uiterste best en pijpt kwijlend zijn leermeester’s paal. Paul slaat zijn been over het hoofd van zijn zuiger, buigt voorover en gaat in stand 69 op zoek naar de jongenspik en hapt deze gretig naar binnen. Bart likt zijn weg terug naar boven vindt de tong van zijn echtgenoot.

De toeschouwers kijken geil toe, met hun geile pik in de hand, ongeduldig wachtend op hun moment suprême.

Opdat de jongen niet te snel zou komen remmen de heren af, Peter hapt naar lucht als Paul zich opricht. Met tranende ogen ziet hij boven zich de billen, rug en schouders boven zich van meneer Paul. Deze legt zijn handen op zijn billen en spreidt ze.

Peter denkt er aan de woorden “Acta fabula est” uit te spreken als zijn achterhoofd wordt opgetild door meneer Bart die fluisterend zegt: “ Het is OK, het is rein”. Deels ongewild maar ook aangespoord door de geile blikken van alle invités likt de knaap de kont van meneer Paul. Deze kijkt half opgericht naar de leden van confrérie als een jager die de grootste jachttrofee heeft geschoten. Het hoorbaar likkende tongetje en het bijhorende gekreun van Paul zorgt voor jaloerse blikken.

Bart klimt eveneens op het geïmproviseerde podium, tikt corrigerend op de billen van Paul zodat die ontwaakt uit zijn rimroes.

“Lieve Paul, het is tijd, hij is klaar voor een volgende stap...”

De jongen wordt geholpen bij het overeind komen, maar in tegenstelling tot wat hij verwacht, onmiddellijk op zijn knielen gedwongen. Aan alle zijden klauteren mannen op het schavotje waar de knaap veroordeelt zal worden tot volledige overgave. Gretige handen grijpen zijn handen en enkels vast. Peter kijkt rond en ziet dat zelfs de mannen die hem vasthouden niet ongemoeid gelaten worden. Aan zijn rechterhand wordt zijn belager gepijpt door diens partner, aan zijn voet wordt hij geklemd door iemand geknield zit en die kreunend tussen zijn benen gemolken wordt als een koe. Als hij links kijkt ziet hij dat het Victor is die zijn pols en enkel vastgrijpt. “Alweer op de eerste rij” denkt Victor smalend.