Hijgend en vloekend duwt Kristof de deur van ons voor een weekend gehuurd appartementje in Lissabon open. Met een luide plof laat hij de reiskoffer en boodschappentas op de grond neervallen. Hij kijkt me met een kwade blik aan. "Waarom moest je nu persé weer een verblijf bovenop een berg uitkiezen." sakkert hij.
"Vrij simpel," antwoord ik terwijl ik met een vinger in zijn buik prik. "vanwege de luxueuze inrichting en nog belangrijker het ruime balkon met uitzicht op de stad."
"Toen wist ik nog niet dat ik de auto beneden moest parkeren."
Ik zucht. "Ik had je gevraagd om mee te zoeken naar iets leuks, maar je vond je werk interessanter."
"Je weet hoe belangrijk dat project voor me is." klinkt het verontschuldigend.
"Ja ja, en zo is het altijd wel iets."

"Mag ik soms niet klagen? Die koffer is loodzwaar."
"Jij kan nooit eens een keer positief zijn." reageer ik geërgerd.
Kristof glimlacht.
"Waarom lach je nu zo stom?"
"Ik dacht al dat je zoiets zou gaan zeggen, sorry." Kristof zijn donkere stem klinkt geamuseerd. Het lijkt wel alsof hij me op stang wilt jagen.
"Stop met dat sorry! Ik word daar gek van."
"Sorry."
"Wat ben je toch een eikel, Jezus." schreeuw ik het uit.
"Ik kan het aan je zien, weet je dat..."
"Wat?"
"Als je ruzie wilt zoeken." Met zijn donkerbruine ogen kijkt manlief me beschuldigend aan.
"En dan denk je, ik zeg maar gauw sorry, dan ben ik er van af?"
"Het is heel normaal om af en toe ruzie te maken."
"Ik hou er niet van." reageer ik.
"Denk je dat ik er van hou?"
"Ja".
"Trut."
"Je maakt me kwaad."
"Dat ben je al."
"Ik ben godverdomme helemaal niet kwaad. Nu wel trouwens."
"Was je al."
"Niet!"

Kristof zucht. "Vertel me nu eens wat ik verkeerd heb gedaan. Dat is toch niet te veel gevraagd?"
"Nee."
"Wat nou nee? dat is pas kinderachtig."
"Dus nu is het vrouwtje ineens kinderachtig? Jezus. Mannen!" krijs ik.
"Wees blij dat ik geen vrouw ben."
"Haha, meneerke probeert leuk te doen."
"Ik ben niet leuk, ik ben een eikel. Dat heb je net gezegd."

Ik sta op het punt mijn frustraties de vrije loop te laten en hem de volle laag te geven. "Goed, we gaan samen op reis. Twee weken tijd maken voor ons tweetjes, want de rest van het jaar zie je me amper staan. En dan verknal je het helemaal met je klote opmerkingen. Man, je bent echt een lul, weet je dat."
"Schatje..." probeert hij me te sussen.
"Wat nou schatje? Voel je je ineens schuldig? Goed zo, eikel."
"Sorry."
"Hou daarmee op! Sorry, mijn reet. Straks ga je nog zeggen dat ik mooi ben als ik kwaad ben."
"Dat ben je ook."

Kwaad storm ik het balkon op.
Kristof volgt me. Hij komt naast me staan, zijn heupen dicht tegen me aan, zijn handen bovenop de gietijzeren balustrade van het balkon. "Mooi hé." probeert hij het gesprek in een andere richting te duwen.
Ik staar wezenloos voor me uit. Ik herinner me nog hoe euforisch ik was, enkele weken terug, toen ik dit appartementje wist vast te leggen. "Net als een sprookje," kirde ik toen dolblij tegen manlief: "Een appartementje in het centrum van de stad, met onder ons terrasjes en sfeervolle restaurantjes. Een prachtig uitzicht over de oude stad met zijn nauwe straatjes en iets verderop de zee."

"En allemaal betaald met jouw creditkaart." sis ik hem toe.
Manlief kijkt me vragend aan.
"Dat bedoel je toch, niet? Dat jij zo hard moet werken omdat ik al je geld uitgeef?"
"Dat heb ik nooit gezegd." Hij schudt zijn hoofd vol onbegrip.
"Wel, je vergeet dat ik zelf een fulltime job heb en zelf mijn centjes verdien."
"Schat!". Kristof staart me wanhopig aan.
Ik blijf doordrammen. "En wie zorgt er voor het huishouden? Wie zorgt er dat er eten op tafel komt? Je hemden gestreken zijn? De tuin er zo mooi bij ligt? Nooit heb ik hierover geklaagd. Het enige wat ik wil, is twee leuke weekjes samen. Maar zelfs dat is teveel gevraagd voor meneer."

Kristof opent zijn mond, sluit hem dan weer en geeft me een boze blik. Ik kijk boos terug. "Leen." Hij zegt het kalm.
Ik zucht en draai me naar hem toe. Ik ben zo boos op hem dat ik mijn woede kan voelen. Het is een gevoel dat me dreigt te wurgen.
"Leen," herhaalt hij. "Ik weet dat ik het je de voorbije maanden niet makkelijk heb gemaakt en dat ik je verwaarloosd heb. Daarvoor wil ik me verontschuldigen."
Ik kijk hem ijzig aan.
"Ik hoopte dat we de drukte van de voorbij maanden achter ons kunnen laten. Gewoon twee weekjes genieten, jij en ik. Alles vergeten, gewoon doen waar we zin in hebben. OK?"
Hij leunt voorover en ik denk dat hij me gaat kussen. Maar nee, hij drukt zijn neus in mijn haar en ademt diep in.
Mijn woede kalmeert, maar ik doe mijn best om er boos uit te blijven zien.

"Wil je iets gaan eten?" vraagt hij.
Ik knik en kijk hem met een pruillipje aan.
Kristof legt zijn arm om mijn middel en trekt me tegen zich aan. "Lieve koppige Leen." fluistert hij me toe.
Ik kijk hem verlegen aan. Waarom overdrijf ik zo? Waarom maken we weer ruzie? Ik voel me zo belachelijk. Telkens weer laat ik me meeslepen door mijn negatieve gevoelens, terwijl ik zeker weet dat Kristof het allemaal goed bedoelt. Ik slik. "Kusje om het weer goed te maken?" Ik kijk op in zijn smeulende ogen, zijn voorhoofd rust tegen het mijne. Ik voel de hitte van zijn huid in me branden. Aarzelend plaats ik mijn handen op zijn overhemd.
"Ben je dan niet meer boos op me?" vraagt hij poeslief.
"Ik kan niet boos op je blijven, lieverd. Ik zie je veel te graag." beken ik. Zijn ademhaling streelt mijn lippen.
Ik schraap met mijn nagels over zijn nek omhoog. Hij kreunt goedkeurend en sluit zijn mond hongerig over de mijne. Ik voel handen over mijn rug gaan. Hij pakt mijn kont beet en knijpt in mijn billen. Zijn hele lijf drukt tegen me aan. Het is ruw en dierlijk.

"Alsjeblieft," fluister ik.
"Alsjeblieft wat?"
"Raak me aan."
"Waar, liefje?"
Hij is zo zinnenprikkelend dichtbij.
"Overal."
Ik kan het verlangen niet langer uit mij stem houden.
"Ik wil jou." mompelt hij. Ik bloos. Donkere gevoelens schieten door mijn lijf. Ik geef me zonder enige terughoudendheid aan hem over. Hij weet hoe hij me moet bespelen. Hij brengt een losbandige kant in me naar boven.

Kristof duwt me richting balustrade en komt achter me staan. Zijn handen glijden langzaam langs mijn lichaam, over mijn middel en mijn heupen. Het is een tedere, aangename prikkeling. Hij trekt me tegen zich aan. Ik kan zijn erectie duidelijk voelen. Met beide handen pakt hij de onderkant van mijn kleedje vast en trekt het langzaam omhoog.

Zijn vingers glijden langs mijn plooien en drukken het glanzend katoen van mijn slipje bij me naar binnen. Ik vecht om stil te blijven staan en kijk recht voor me als hij zijn plagende vingers om me heen beweegt. Ik huiver wanneer een vinger mijn klitje raakt en bijt op mijn lip om een kreun te onderdrukken. Ondertussen scannen mijn ogen de stad die voor me ligt. Onder me op straat zoeken mensen zich haastig een weg naar huis, onwetend over wat er zich boven hun hoofd afspeelt.

Kristof trekt mijn slipje naar beneden. Eindelijk. Ik stap er uit zodra het op de grond is gevallen. Met mijn jurkje tot op mijn middel geschoven en mijn kutje volledig ontbloot, plaats ik mijn benen iets wijder en buk ik me vol verwachting over de balustrade heen. "Kom, liefje, ik wil dat je me neukt." hijg ik zwoel.
Ik reik tussen onze lichamen in, streel de bobbel in zijn broek en bevrijdt zijn keiharde paal uit de belemmering van zijn jeansbroek.
"Weet je het zeker?" vraagt manlief plagend. "Mjaaaaah", kreun ik.
"Wat als iemand omhoog kijkt?"
"Dan moeten ze maar genieten van het uitzicht." antwoord ik stoer. Het besef betrapt te kunnen worden doet me huiveren en tot mijn verbazing word ik nog natter.
"Mmmm, mijn geile meid wordt er helemaal heet van, zou je het leuk vinden als iemand naar ons zou kijken, Leen?"
"Oh jaaaaa."
"Kleed je uit, schat."
Mijn ogen worden groot. "Ik durf niet." fluister ik.
"Stel je eens voor, mijn naakt vrouwtje hier op het balkon en heel de stad die haar kan zien." Zijn hese stem streelt over mijn nek. Ik ben zo heet dat ik amper op mijn benen kan staan.
"Vanavond als het donker is, ok?"
Gelukkig dringt mijn ventje niet aan.

"Ik ga je nu neuken, lieverd, en de hele stad gaat meekijken." Met één snelle stoot is hij bij me binnen. Ik draai met mijn heupen en hete vonken schieten door mijn benen. We bewegen langzaam, teder en lief. Hij geeft me wat ik nodig heb: het met elkaar verbonden zijn op een niveau dat alleen hij en ik delen. Zijn vingers boren zich in mijn dijen en trekken me steeds dieper en dieper over zijn staaf. Zijn hand glijdt tussen mijn benen en streelt mijn klitje. Bij de eerste aanraking schiet ik omhoog, waardoor hij nog dieper bij me naar binnen gaat. Ik heb het gevoel dat ik elk moment kan ontploffen. Het genot is me teveel, ik verlies alle controle.
"Kristof," zijn naam klinkt als een kreun.
Hij vat dit op als een aanmoediging en begint nu sneller in en uit me te pompen. Met zijn vingers blijft hij me strelen en ik voel dat mijn orgasme niet ver meer is.

Ik krom mijn rug en gooi mijn hoofd achterover en kom met een fantastische explosie klaar. Mijn lichaam spartelt terwijl golven van genot vanuit mijn binnenste me overspoelen. Uiteindelijk zak ik slap en voldaan als een lappenpop in elkaar.

De seksblossen gloeien op mijn wangen als de naweeën van mijn orgasme langzaam zakken. Kristof trekt zich uit me terug. Ik wil me naar hem omdraaien. "Zo blijven staan." fluistert hij. Ik gehoorzaam en hoor dat hij zich aftrekt. Ik voel zijn gebalde vuist in snel tempo tegen mijn kont aanslaan. Ik kreun omdat ik weet dat hij dat lekker vindt en fluister hem geile woordjes toe. Plotseling voel ik een warme golf neerdalen op mijn billen. Zijn plakkerig zaad zoekt een weg naar mijn bilspleet terwijl hij het laatste beetje genot uit zich trekt.

Uitgeput van onze vrijpartij vlij ik me even later tegen hem aan en snuif zijn mannelijke geur op. "Je blijft me verbazen, liefje." fluistert hij terwijl hij me tegen zich aan trekt. Ik kijk hem glimlachend aan. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik dit gedaan heb. "Voor herhaling vatbaar, schatje." beloof ik hem.