Luid gebons wekte Isabel. Een man riep: “Ontbijt over 30 minuten.” Isabel keek op op haar klok. 8 uur! Hè, ze had nog wel wat langer willen slapen. De herinnering aan de vorige avond kwam in alle hevigheid terug. De goorheid! De vernedering! Zij, Isabel, een slavin! Ze schudde haar hoofd om die nare gedachten kwijt te raken en sprong uit bed. Douchen, weer douchen!

Wie is Isabel? Isabel is een 23 jarige vrouw die op een speciale afdeling van de recherche werkt. In werkelijkheid heet ze Isabelle. Ze is ongetrouwd, en heeft ook geen vaste vriend. Ze houdt van seks en had daarom wat speciale vriendjes met wie ze aangename momenten in bed doorbracht.

Een tijd terug kwam de recherche te weten dat het spoor van vier vermiste jonge vrouwen naar John toeleidde. Hij was de laatste die hen gezien had. Uiteraard was John ondervraagd, maar het had tot niets geleid. Zijn computers werden gehackt, zijn telefoons afgeluisterd, maar niets, helemaal niets wees op een mogelijke inmenging van hem. John zelf hield stug vol dat die vrouwen wel bij hem waren geweest als een one-night stand, maar daarna gewoon naar huis waren gegaan. “En wat er daarna met hen gebeurd is, was toch zijn zaak niet!”

Toch bleef de recherche hem wantrouwen. Vier vrouwen! En hij was de laatste die hen gezien had! Dat kon toch haast geen toeval zijn?

Men besloot om iemand in zijn nabijheid te brengen. En die iemand was dus Isabelle. Ze werd terdege voorbereid. Slechts een paar veranderingen vond men noodzakelijk. Haar naam werd ingekort en haar leeftijd verlaagd naar 20. Ook kreeg ze een vaste vriend. Ze moest geregeld een bar bezoeken waar John kwam. Haar opdracht was duidelijk: Informatie en eventuele bewijzen verzamelen en wegwezen.Helaas liep het anders. Al dezelfde dag bleek ze niet meer weg te mogen. Haar simkaart raakte ze kwijt en daarmee het contact met de buitenwereld. De recherche had de volgende dag al willen ingrijpen. Maar toen het observatie team haar het huis zagen verlaten om naar haar eigen huis te gaan en zag dat ze met spullen terugkeerde, besloot men nog even te wachten.

Isabel ontdekte dat wie eenmaal in het huis was, niet meer weg mocht. Ze wist dat de vrouwen er waren om mannen te plezieren en als ze niet meer in trek waren, verdwenen ze weer. Ongetwijfeld verdiende John er goed aan. De vrouwen waren jong en zagen er goed uit. Bovendien waren het geen hoeren. Gewoon lekkere jonge meiden!

De grote vraag ‘waar de vrouwen dan heen gingen’ stond nog altijd recht overeind. Isabel had geen idee.

Toen Isabel de ontbijtkamer binnenliep, zag ze tot haar grote plezier Paula zitten. John was er niet. Spontaan omhelsde ze haar.

“Is alles goed met je?” vroeg Paula.

“Ja, het was een nare ervaring, maar ik ben er overheen.” Isabel nam de stoel naast die van Paula. De tafel was, zoals steeds, rijkelijk voorzien. Keuze genoeg! Isabel had inmiddels begrepen dat na hen het personeel kwam eten. Isabel voelde zich heel prettig in Paula’s bijzijn. En voor Paula was het niet anders. Halverwege het ontbijt kwam John binnen. Hij schoof aan.

“Paula, Isabel, ik moet jullie iets zeggen. Ik ben heel tevreden zoals jullie mijn vrienden entertainen. Ook al is het soms – en hierbij keek hij Isabel aan – niet prettig. Daarom mogen jullie wat meer bij elkaar zijn, want ik heb gemerkt dat jullie goed met elkaar kunnen opschieten.” Verheugd keken de vrouwen elkaar aan.

“Verder nog iets. Vanmiddag rond 5 uur komen twee vrienden. Jonge mannen, die de avond van hun leven willen beleven. Jullie begrijpen me wel. Zorg dat je om 5 uur klaar bent. Ik wil jullie in een avondjurk zien. Netjes opgemaakt, goed verzorgd. Jullie drinken wat met hen en gaan dan met hen dineren. In dit huis uiteraard. Gedraag je als een echte dame. Straal dat uit. Speel het spel goed en zorg dat als ze weggaan meer dan tevreden zijn. Begrijpen jullie wat ik zeg?”

Paula en Isabel knikten bijna gelijktijdig. En Paula zei: “Natuurlijk, John. Je kunt op ons vertrouwen.”

“Ik had ook niet anders verwacht.” Daarop stond hij op. Zonder zijn ontbijt aan te raken liep hij de kamer uit en waren Isabel en Paula op de bodyguards na, weer alleen. Tijdens het ontbijt spraken ze over van alles en nog wat. En natuurlijk over de avond die kwam. Na het eten werden ze niet door hun bodyguards naar hun kamers gebracht. Blijkbaar had John hen geïnstrueerd dat de dames bij elkaar mochten blijven.

Ze gingen naar de tuin op gepaste afstand gevolgd door een bodyguard.

Bij het zwembad gingen ze zitten. Isabel begon: “Paula, ik ben zo blij jou ontmoet te hebben, maar ik ben ook bang.”

“Waarom bang?”

“Om van jou gescheiden te worden natuurlijk.”

Paula glimlachte: “Dat is lief van je.”

“Weet je, er komt een moment dat John ons gaat vervangen. En dan? Wat gebeurt er dan met ons? Het houdt me erg bezig. Voorlopig is John tevreden, maar het moment gaat wel een keer komen.”

Ze kon Paula niet opzadelen met de informatie over de al 4 vermiste jonge vrouwen. Het zou haar doodsbang maken. Voor zichzelf was ze niet eens zo bang. Ze vertrouwde erop dat het huis in de gaten gehouden werd. En ze wist vrijwel zeker dat er niets in dit huis zou gebeuren. Dat is veel te bedreigend voor John. Maar toch...!

Paula antwoordde niet.

“Ik moet er op de een of andere manier achter zien te komen.” Met deze woorden stond Isabel op. Ze trok Paula overeind. “Kom, laten we nog een stukje lopen.” Haar vasthoudend liepen ze langzaam door de tuin om het huis heen. Isabel zag het het hondenhok dat daar nog steeds stond. Ze wees Paula op de metalen deur aan de achterkant.

“Wat is daar?” vroeg ze.

“Opslagruimte, zover ik weet.”

Ze liepen verder. De garagedeuren stonden dit keer open. De dames zagen de grote ruimte. Aan de zijkant stond een busje. Iemand was ermee aan het werk. Isabel viel onmiddellijk de geblindeerde ramen op. Zo doen ze het natuurlijk, schoot het door haar hoofd, met het busje! Ze zei echter niets tegen Paula. Weer een puzzelstukje. Ze liepen verder en gingen door de voordeur weer naar binnen.

Ze liepen regelrecht naar Paula’s kamer. Niemand stopte hen, maar de bewaker volgde hen. Hij ging niet mee de kamer in. Dat hoefde ook niet. Er waren camera’s en microfoons. Iemand zat natuurlijk bij de schermen met een koptelefoon op.

’s Middags doken ze Paula’s kasten in. Genoeg avondjurken om uit te kiezen. Er werd heel wat gepast voordat ze tot een uiteindelijke keuze kwamen. Paula koos een zacht-rode jurk, Isabella en licht blauwe. Alle jurken hadden een split opzij die tot aan hun heupen doorliep.

Ze kozen bijpassende sieraden. “Allemaal namaak,” zei Paula die er verstand van had. Lingerie? Ja? Nee? Ja? Nee? Het werd voor Paula alleen een slipje, maar Isabel koos ook een bh. Dat stond beter. Paula vond lange handdschoenen. Tot over haar ellebogen. Ze zag het wel zitten, maar Isabel vond het niets. Toen ze op zeker moment een sigaretje rookte bij het raam, zei Paula: “Eigenlijk moeten we een sigarettenpijpje hebben. Je weet wel, zo’n houder. Dat zou mooi zijn!” Opnieuw speuren en jawel, ze vonden er een paar.

Ze lagen ook nog een poosje op bed. Beetje zoenen, beetje vrijen, maar vooral genieten van het bij elkaar zijn. Isabel had het goed te pakken. Ze had nooit, maar dan ook nooit verwacht dat dit met haar kon gebeuren.

Daarna gingen ze zich voorbereiden: de jurken, de sieraden en uiteindelijk de make-up. Ze waren op tijd klaar en zagen er als een plaatje uit. Precies om 5 uur ging de deur open. Een guard haalde hen op. Hij keek z’n ogen uit toen hij hen zag staan.

Hij bracht hen naar de beneden. Niet naar de kamer waar ze eerst waren, de kamer met de doorkijkspiegel, maar naar de volgende. Deze kamer was wat groter. Er stond een prachtig gedekte tafel en aan de andere kant was een 3-zits bank met twee leunstoelen. Twee jonge mannen stonden direct op. Ze waren stijlvol in pak. Ze wachtten tot de deur achter Isabel en Paula gesloten was. Daarop kwamen ze naar hen toe,

Knappe jongens! dacht Isabel direct. Knap, verzorgd...Mmm. “Paula,” zei er een, “hoe aardig om je weer te zien.” Hij nam haar hand en drukte er charmant zijn lippen op. “Mag ik je mijn vriend Jean voorstellen?” Ook Jean nam haar hand. “Ik heb al zoveel over je gehoord, maar je schoonheid overtreft alle woorden.” Zijn stem had een Frans accent en klonk melodieus.

Toen wendden ze zich tot Isabel. De eerste jongen nam ook haar hand en drukte er charmant zijn lippen op. “Een nieuwe dame in ons gezelschap. Wat aangenaam. Ik ben Francois.”

“Ik heet Isabel.” Ze glimlachte de jongen toe.

“Isabel?” viel de andere jongen in, “Isabel, ma belle, quel privilège d’enchanté de vous connaïtre!” Ook hij gaf een handkusje. Isabel had geen idee wat hij zei. Jean zag het en zei: “Ik ben Jean, en ik zei u dat het een voorrecht is u te mogen ontmoeten.”

Zo charmant! Isabel genoot. Wat een levensgroot verschil met gisterenavond. Natuurlijk, het doel was hetzelfde: seks! Maar op deze manier...

Ze werden naar de bank geleid. Francois schonk wijn in. Eerst een klein beetje om te proeven. De dames op de bank, de heren in de leunstoelen. Kennismaken! Jean, de jongen die Frans sprak, vertelde dat hij geboren was in Parijs. Vlakbij de Notre Dame. Isabel knikte. Ze was in Parijs geweest. Ze kende de oude stad een beetje. Hij vertelde dat hij op z’n 8ste jaar naar Nederland was gekomen. Francois was in Nederland geboren, maar hij had een Franse moeder. Ze hadden elkaar een paar jaar geleden ontmoet en waren samen een Frans restaurant begonnen. “Maar vanavond zijn we vrij voor jullie. Ze moeten het daar maar zonder ons doen.”

Paula vertelde dat ze op het moment werkeloos was, maar geruime tijd op een verzekeringskantoor gewerkt had. Het viel Isabel op dat de mannen geen idee hadden dat ze hier ‘gevangen’ zaten. Vermoedelijk gingen ze er vanuit dat het hier een soort ontmoetingsplaats was en dat een ieder straks gewoon naar huis ging.

“Et toi, Isabel? En jij, Isabel?” Het was Jean die het zei.

“Ik ben verkoopster in een kledingwinkel, maar helaas voor jullie, alleen dameskleding.”

“Vandaar jullie excellente smaak voor de jurken. C’est magnifique!” Weer dat Frans. Het klonk zo melodieus, maar moeilijk te volgen. Dit keer vertaalde Jean het niet.

Het eten werd opgediend. Francois ging naast Isabel zitten. En Paula en Jean aan de overkant. De maaltijd was rijkelijk en smaakte geweldig. De gesprekken waren vluchtig. Tot er iets heel interessants gebeurde.

Francois zei op een zeker moment: “Ik heb jou hier nog niet eerder gezien.”

“Dat klopt,” antwoordde Isabel, “ik ben hier nog maar een paar dagen.”

Hij knikte. “Ik ben blij dat jij er bent, de vorige dame was niks.”

Isabel spitste haar oren! “De vorige?” echode ze.

“Ja, de dame die eerst bij Paula was.”

“Oh! Ja, ik had zoiets gehoord van Paula. Die mocht haar ook niet.”

“Kan ik me goed voorstellen.”

“Waar is dat meisje nu?”

“Geen idee. Het enige wat ik wel weet, is dat als een vrouw niet langer meer voldoet, ze overgeplaatst wordt.”

Isabel knikte. Dit was waardevolle informatie. Ze ging er verder niet op in. Geen enkel risico mocht ze lopen.

De maaltijd verliep heel plezierig. Vooral Jean was humor. Wat hij zei met z’n Franse accent en soms z’n Franse woorden klonk zo geestig. De wijn vloeide rijkelijk. Eindelijk werd er een punt achter gezet. Ze stonden op. Terwijl de tafel snel werd afgeruimd rookten Paula en Isabel een sigaret met behulp van een lang pijpje. Ook dat kon de mannen bekoren. Toen ze klaar waren kwam Francois hen halen. Paula en Isabel moesten op de bank plaatsnemen. Hijzelf ging tussenin nadat hij eerst zijn colbert had uitgedaan. Jean nam de leunstoel.

Francois sloeg direct zijn armen om Isabel en Paula heen en trok hen naar zich toe. Hij kuste Paula met open mond. Isabel zag hun tongen dartelen en ze dacht terug aan een paar avonden geleden toen de vader van John hetzelfde deed. Toen had ze Paula voor de eerste keer ontmoet. Wat is er in een paar dagen tijd veel veranderd! Ze zag hoe Paula al kussend de knoopjes van zijn overhemd begon los te maken. Isabel deed direct mee. Zij trok zijn das los en zijn overhemd uit zijn broek. Francois ging rechtop zitten. De vrouwen hielpen hem das en overhemd uit te doen. Met ontbloot bovenlijf leunde hij weer achterover en keek naar Isabel. Hij trok haar naar zich toe. Zijn kus was warm en vochtig. Hij tongde haar terwijl Paula zijn broeksriem losmaakte. Daarna zijn broek. Haar hand ging erin. Francois zuchtte tevreden terwijl hij doorging Isabel te tongen. Zachtjes streelde Paula zijn harde pik. Daarna begon ze aan zijn boek te sjorren. Francois liet Isabel los. Onmiddellijk hielp zij Paula hem zijn broek en slip uit te doen. Al snel zat hij naakt tussen de beide nog aangeklede vrouwen. Paula boog zich naar zijn pik terwijl haar ogen Isabel een seintje gaf. Isabel moest mee doen. Samen likten ze zijn pik. Soms was die in Paula’s mond en soms in die van Isabel. Isabel voelde zijn zak, zijn ballen. Francois hijgde en gromde. Hij trok de rits van beide jurken naar beneden. Paula stond op en trok haar jurk uit. Francois kneedde haar borsten.

Isabel ging intussen door zijn pik te verwennen. Terwijl ze bezig was keek ze naar Jean. Nog aangekleed zat hij op de stoel en keek verlekkerd toe. Zijn hand wreef over zijn kruis. Hij keek in Isabels ogen. Hun blikken hielden elkaar vast. Het was zo erotisch. Paula kuste Francois, Isabel pijpte hem terwijl ze naar Jean keek. En Jean keek terug terwijl hij over zijn kruis wreef.

Ineens stond hij op. Isabel wist dat hij voor haar kwam. Ook zij stond op. In twee stappen was hij bij haar en legde zijn handen op haar schouders. Hij duwde de schouderbanden van de jurk opzij. Isabel bevrijdde zelf haar armen. De jurk gleed op de grond. Ze stapte eruit. In bh en slip stond ze voor hem. Jean was al bezig zichzelf uit te kleden, maar toen hij Isabel zo zag staan, stopte hij een moment. “O Madame, vous êtes très, très belle!” Dit keer snapte Isabel hem wel. Hij vond haar mooi! Ze glimlachte bescheiden. Hij nam haar in z’n armen en kuste haar. Op z’n frans! Met open mond. Tijdens de kus frunnikte Isabel aan zijn broek. Al snel viel die op z’n enkels. Ze voelde zijn stijve pik in z’n onderbroek staan. Na de kus knielde ze neer. Z’n broek, sokken en schoenen uit. Toen keek ze op. Ze legde haar handen op z’n heupen en wachtte. “Oui madame, oui! Oui!” Ja! Ja! Hij wil het bedacht ze zich en ik ook! Zijn stijve schoot te voorschijn. Groot en dik. Ze pakte hem en deed hem in haar mond. Ze voelde zijn harde stam. Een rilling trok door hem heen. Stil stond hij en liet Isabel het werk doen. Zo heel anders dan die viezerik gisteren die in haar keel stootte. Plotseling voelde ze zijn hand op haar rug. Met één hand opende hij haar bh. Ze pijpte hem terwijl hij rechtop stond. Steeds keek ze omhoog en zag hoe hij genoot.

Jean trok haar overeind en bracht haar naar de bank. Ze moest voorover gaan staan. Haar handen op de zitting. Ze keek opzij. Paula zat op de schoot van Francois. Ze wipte op en neer terwijl ze elkaar kusten. Toen voelde ze de handen van Jean die haar slipje naar beneden trok. Snel stapte ze eruit. Ze moest haar benen spreiden. Zijn handen kneedden haar kont en trok die open. Ze voelde zijn tong tussen haar billen. Het prikkelde aangenaam toen hij haar poepgaatje masseerde met zijn tong. En toen voelde ze zijn pik. Ze spreidde haar benen nog meer. Zijn pik gleed haar natte kutje in. “O Madame,” kreunde hij. Diep stootte hij in haar.

Isabel genoot van zijn harde stijve pik die steeds in haar gleed. Weer keek ze naar Paula, die op haar beurt naar Isabel keek. Ze glimlachte.

Het viertal neukten, maar de mannen lieten het niet zo ver komen dat ze kwamen. Francois tilde Paula van zijn schoot. Ze moest naast hem gaan zitten. Jean trok zich terug uit Isabel en liet ook haar plaatsnemen. Toen wisselden ze van plaats. Jean knielde tussen de benen van Paula en Francois tussen de benen van Isabel. Uitgebreid begonnen de mannen de vrouwen te beffen. Isabel voelde een orgasme opkomen. Ze kreunde luid. En ze kwam toen Francois haar klitje in zijn mond zoog. Daarna kuste hij haar kutje zacht. Isabel keek opzij. Paula zat met gesloten ogen. Haar mond was geopend. Ze hijgde diep. Ook Francois keek. Paula’s orgasme bouwde zich op. Snel stond Francois op. Hij ging aan de andere kant van Paula zitten en begon haar borsten te zoenen. Toen zag Isabel iets wat ze nog nooit gezien had. Ja, in een porno clip, maar nooit in het echt. Jean legde zijn hand op haar kutje en wreef razendsnel over haar klitje. Paula probeerde haar benen te sluiten, maar Jean hield ze zo goed en kwaad als hij kon open. Ineens schreeuwde Paula. Een straal kwam uit haar kutje, gevolgd door een tweede. Squirten, dat is wat ze deed. Jean stopte, maar ging even later weer door. Nog een straal en nog een! Isabel keek in Paula’s van lust verwrongen gezicht. Toen duwde ze Jeans hand weg. Ze hijgde diep. Na een moment stonden de mannen op. Met hun pik fier vooruit liepen ze naar de tafel.

Isabel kroop direct naar Paula toe en omarmde haar. Stilletjes bleven ze zitten.

De mannen kwamen terug met 4 glazen wijn. Ze gingen zelf in de leunstoelen zitten. Isabel keek van de een na de ander. Ze zag twee naakte mannen met stijve pikken. Wat een beheersing, dacht ze. Ze hield Paula nog steeds vast en streelde haar. Er was een moment van rust.

Toen nam Paula het initiatief. Ze stond op en gebaarde Paula in het midden van de bank te gaan zitten. Daarop wenkte ze de mannen. Zij moesten links en rechts van Isabel gaan zitten. Isabel zag dat hun pikken nog steeds groot waren, maar niet meer zo hard. Paula knielde voor haar neer. Ze trok Isabel wat onderuit. Ze legde een been over de knie van Francois, de ander over die van Jean. Toen boog ze zich over Isabels kutje en begon haar heel sensueel te likken. De mannen streelden de binnenkanten van haar dijbenen en keken toe. Isabel sloot haar ogen. Ze werd weer door Paula gebeft, maar dit keer voelde het zo anders aan. Met volle teugen gaf ze zich over aan Paula. Ze voelden haar vingers in zich gaan. Ze voelde hoe die zich kromden. Een sensationeel gevoel schoot door haar heen. Paula haalde haar mond weg en wreef met vlakke hand over haar klitje. Sneller, steeds sneller. Ineens voelde Isabel een vreemde drang. Alsof ze moest pissen, maar anders. Ze wilde haar benen sluiten maar de mannen hielden haar vast. Ze bewoog haar hoofd heen en weer. Haar handen klauwden in de bank, in de armen van de mannen. Paula ging onverminderd door. Ineens voelde ze...plaste ze? Vocht zocht zich een uitweg. Niet veel, maar toch. Paula stopte even, maar ging toen weer verder. Nog een keer wat vocht. Toen opende Isabel haar ogen en Paula stopte. Ze keek naar haar. Ze keek opzij. De mannen keken naar haar. Ze zag hun pikken. Nu weer hard! O god, wat was er met haar gebeurd? Maar ze wist het wel. Natuurlijk wist ze het!

De mannen stonden op. Francois duwde Isabel op haar rug. Hij kroop tussen haar benen. Zijn pik duwde hij in haar. Jean trok Paula mee. Op de tafel werd ze geneukt. Diep neukte hij haar, maar toen zijn zaad kwam, trok hij zich terug en kwam klaar op haar kutje. Ook Jean kwam. Hij kwam klaar op Isabels borsten.

De avond was voorbij. Galant boden de mannen de dames hun jurken aan. Ze kleedden zich aan. Nog een glas wijn. Vooruit maar!

Eindelijk gingen ze weg. Ze bedankten Paula en Isabel voor de heerlijke avond en hoopten hen gauw weer terug te zien. Jean natuurlijk op z’n frans: À bientôt! Tot snel, tot spoedig!

Paula en Isabel bleven achter. Het was echt een heerlijke avond. Bewakers kwamen binnen. Ze brachten Isabel en Paula naar hun kamers. Isabel was moe. Ze nam een heerlijke douche en kroop snel in bed. Ze dacht aan de informatie die ze tijdens het avondeten had verkregen. Het werd steeds duidelijker. John pikte jonge vrouwen op. Hij bracht ze naar zijn huis. Daar kregen ze een kamer. Ze kwamen niets tekort. Alleen mochten ze niet meer weg. Mannen, die hij steevast vrienden noemden, kwamen langs en de vrouwen moesten hen plezieren. Je moest pas weg als om de een of andere reden je niet meer beviel. Misschien lag je dwars, misschien voldeed je niet meer of waren zijn ‘vrienden’ niet langer meer geïnteresseerd. Daar was het busje voor dat in de garage stond. Waarheen men je bracht was nog volkomen duister voor Isabel.

Ze dacht er niet langer over na. Haar hoofd begon te tollen: wijn en seks! Ze sloot haar ogen en viel als een blok in slaap.

(laatste deel volgt)