Sneeuwwitje heeft alle moordaanslagen van haar stiefmoeder overleefd. Sterker nog, ze heeft teruggeslagen en is nu koningin in plaats van de koningin. Nog sterker: ze is getrouwd met Ronja, haar kamermeisje, die nu haar prinses is (twee koninginnen was te verwarrend). Die twee kunnen elkaar ook heerlijke orgasmes laten ervaren! Tot zover heeft dit verhaal eigenlijk alleen maar verteld wat iedereen al lang wist. In dit tiende deel echter een nog onbekend hoofdstuk uit het leven van Sneeuwwitje! Wie het volledige verhaal wil weten, verwijs ik ook nog naar de verhalen van Doornroosje 1 t/m 3, want dit had net zo goed Doornroosje 4 kunnen zijn!

De eerste maanden als koningin waren zwaar voor Sneeuwwitje. Samen met haar ministers moest ze het land regeren, maar tegelijkertijd moest ze nog veel leren. En ze zag nu ook dat het regeren van een heel land nogal een impact heeft op je seksleven. Als je het regeren goed wilde doen, bleef er eigenlijk te weinig tijd over voor die seks! Maar ze sloeg zich door deze moeilijke periode heen. Ze kreeg lessen van de meest ervaren staatkundigen en professoren van het land om haar in korte tijd in te werken in zowel de binnenlandse als buitenlandse zaken. De binnenlandse zaken kende Sneeuwwitje al wel op hoofdlijnen, die had zo ook al deels geleerd voordat ze 18 werd. Maar natuurlijk zat het allemaal toch weer wat ingewikkelder in elkaar dan wat ze toen geleerd had. Van de buitenlandse zaken had ze voor haar 18e alleen maar de meest basale zaken geleerd. Ze wist natuurlijk dat haar koninkrijk werd begrensd door zes andere koninkrijken. Het waren allemaal vredige koninkrijken, waarmee volop gehandeld werd. Ze zaten echt in een periode van voorspoed en vrede, zeker nu de boze koningin afgezet was. Als dat niet was gebeurd, had dat op den duur het evenwicht in de regio best eens kunnen verstoren. Het was zelfs zo erg geweest dat de boze koningin al een paar jaar bezig was geweest om langs de grens met één van deze koninkrijken een grote muur te bouwen, om te voorkomen dat mensen via die weg het land in kwamen.

Het betreffende koninkrijk kon al bijna 80 jaar eigenlijk nauwelijks een koninkrijk genoemd worden. Destijds was de laatste koningin zonder opvolger overleden. Er waren geruchten over een betoverde prinses, die nog ergens lag te slapen. Als zij wakker gekust werd door een prins zou zij de nieuwe koningin worden. Mythes en legendes natuurlijk. Als ze ergens al 80 jaar lag, was ze vast al tot stof vergaan. De waarheid was dat het land al 80 jaar zonder centraal bestuur zat en dat er regelmatig inwoners de grenzen over trokken in de hoop het beter te hebben in het nieuwe land. Vanuit de omringende landen waren er geen pogingen gedaan om het centraal gezag te herstellen. Men probeerde alleen de stroom vluchtelingen enigszins beperkt te houden.

Sneeuwwitje en Ronja hadden er geen gras over laten groeien. Vier weken nadat Sneeuwwitje koningin was geworden, waren ze getrouwd. Vanaf nu waren ze koningin Sneeuwwitje en prinses Ronja. Voor hun huwelijksnacht hadden ze gelukkig voldoende tijd kunnen uittrekken. Het was hemels geweest. Ze hadden beide een prachtige trouwjurk gedragen, afgezet met veel kant, wel 30 onderrokken en met een lange sleep. Ze hadden ieder wel 20 bruidsmeisjes gehad om die sleep te dragen.

Wat hadden ze een lol gehad, samen in bed die avond. Sneeuwwitje had Ronja op het bed geduwd, met bruidsjurk en al. Vervolgens had ze een poging gedaan om onder die rokken de heilige graal van Ronja op te zoeken. Ze was bijna verdwaald in al die onderrokken, maar ergens had ze op een gegeven moment een stukje roze kant ontwaard. Dat was natuurlijk het slipje van Ronja, en met hernieuwde moed had ze zich door al die rokken heengeslagen tot ze de contouren van het roze slipje kon onderscheiden. Het rook er warm en vochtig, met de geur van verse komkommer, overgoten door warme karamel. Aan deze geur kon ze het kutje van Ronja uit duizenden herkennen. Het slipje begon al nat te worden, en toen Sneeuwwitje het een beetje opzij trok, liep het zoete geil tussen haar schaamlippen naar buiten. Sneeuwwitje likte het allemaal op, voordat ze haar aandacht richtte op de schaamlipjes zelf. Ze waren licht gezwollen en inmiddels helemaal kaal. Ronja had al haar schaamhaar verwijderd en liep er tegenwoordig lekker gladgeschoren bij. Sneeuwwitjes tong likte over de schaamlipjes en kleine stroomstootjes werden uitgewisseld tussen tong en schaamlipjes. Ze waren echt spiegelglad, geen stoppeltje te voelen! Van heel ver hoorde ze Ronja kreunen onder haar aanraking en dat stimuleerde haar extra om door te gaan. Met haar tong gleed ze tussen de schaamlipjes en ze lepelde de clitoris van Ronja naar boven. Ze nam hem tussen haar lippen en zoog er zachtjes op. Met het puntje van haar tong verwende ze het kleine pretknopje. Dat werd onder de aanrakingen een beetje groter en harder. Een lichte huivering ging door het lichaam van Ronja. De kin van Sneeuwwitje werd helemaal nat van het overvloedige geil dat naar buiten stroomde. Het gekreun werd luider en luider, en toen Sneeuwwitje haar tong diep in de kut van Ronja stak en met lange halen haar liefdeskanaal uitlikte, kon Ronja zich niet meer inhouden. Alles werd zwart voor haar ogen, haar benen begonnen te trillen, haar onderlichaam te schokken. Vanuit haar heiligdom verspreidde een ultiem genotsgevoel zich met de snelheid van het geluid door haar hele lichaam. Haar eerste orgasme als een getrouwde vrouw! Haar liefde voor Sneeuwwitje maakte deze extra intens.
Trots op wat ze daar volbracht had, zocht Sneeuwwitje zich van onder al die rokken weer een weg terug naar de bovenwereld. Daar wachtte haar prinses haar op met een dromerige, orgastische glimlach nog op haar gezicht . Ze hadden elkaar geholpen al die kleren uit te trekken en nog uren met elkaar gevreeën, met meerdere wederzijdse en soms gelijktijdige orgasmes. Uiteindelijk waren ze helemaal uitgeput in slaap gevallen.

Sneeuwwitje en Ronja gingen niet echt op huwelijksreis, maar hadden besloten het nuttige en het aangename te combineren. In vier weken tijd bezochten ze vijf van de zes buurlanden middels officiële staatsbezoeken. Ze trokken van land naar land. Het waren vruchtbare bezoeken, waarbij de relaties tussen de verschillende koningshuizen en landen werden aangetrokken. Dat was ook wel nodig geweest, na het schrikbewind van de boze koningin in de afgelopen jaren. Alle buurlanden hadden zich zorgen gemaakt over de ontwikkelingen in de regio, maar nu Sneeuwwitje aan de macht was, waren ze allemaal opgelucht. Het enige land dat Sneeuwwitje niet bezocht was het koninkrijk zonder koningshuis. Daar was immers niemand te bezoeken.

Sneeuwwitje was nauwelijks twee dagen weer thuis, toen zich een gezant melde van het betreffende koninkrijk. Dat was uitermate bijzonder, want wie kon hem gestuurd hebben? Het parlement werd bij elkaar geroepen om de gezant aan te horen.
“Uwe majesteit de koningin, uwe majesteit de prinses, uwe excellenties”, begon de gezant, waarbij hij met die laatsten de verzamelde ministers bedoelde. “Ik breng u fantastisch nieuws uit ons koninkrijk, welk reeds 80 jaar zonder koningshuis barre tijden heeft doorgemaakt. Hare doorluchtige majesteit, de prinses Katerina, inmiddels bekend onder de naam Doornroosje, is ontwaakt uit haar honderdjarige slaap. Zijne doorluchtige majesteit, de prins Lorenz, heeft haar 10 dagen geleden wakker gekust en 3 dagen geleden hebben zij zich vertoond aan het volk. Gisteren zijn zij getrouwd en tot koning en koningin gekroond. De koning en koningin verexcuseren zich dat gelet op de korte tijdspanne geen uitnodigingen voor de respectievelijke ceremonieën zijn rondgestuurd. Helaas was dat op deze korte termijn onmogelijk. De koning en koningin zullen als gelijkwaardige koninklijke partners het land regeren, met dien verstande dat het geboorterecht Doornroosje vetorechten heeft gegeven.”
Ronja keek even snel opzij naar Sneeuwwitje.
“Wat betekent dat laatste?”, vroeg ze.
“Simpel”, zei Sneeuwwitje. “Als ze het ergens niet over eens zijn, is Doornroosje de baas en zegt zij wat er moet gebeuren.”
De gezant had zijn boodschap even gepauzeerd, alsof hij op vragen wachtte. Het was doodstil, en menigeen had met open mond van verbazing naar deze mededeling geluisterd. De legende was waar! Hoe was dat mogelijk?
Sneeuwwitje verbrak de stilte door te applaudisseren. “Geachte boodschapper. Wij danken u voor deze prachtige boodschap. Wij feliciteren de koning en de koningin, en uw gehele volk met uw nieuwe koningshuis dat ongetwijfeld zal zorgen voor nieuwe voorspoed in uw land. Ik neem aan dat uw boodschap nog niet ten einde was?”

Met een buiginkje nam de gezant de mooie woorden van Sneeuwwitje in ontvangst.
“U heeft gelijk, uwe majesteit de koningin”, ging hij verder. “Koning Lorenz en Koningin Doornroosje willen op zeer korte termijn een bezoek brengen aan de koningshuizen van hun buurlanden. Zij voelen zich vooral verbonden met uwe majesteit, aangezien u eveneens nog maar korte tijd koningin bent en ook tot de jongere generatie behoort. Om die reden wil ze graag u als eerste bezoeken.”
Sneeuwwitje voelde zich vereerd.
“U mag uw koningin per ommegaande onze uitnodiging overbrengen”, zei Sneeuwwitje. “Op welke termijn had u dit staatsbezoek in gedachten?”
“Zou aanstaand weekend mogelijk zijn?”, vroeg de gezant.
Dat was misschien wel erg snel, maar Sneeuwwitje was super enthousiast en ging akkoord. De gezant verliet de zaal. Hij ging nog wat eten in de keuken, en ging dan direct terug om de boodschap en de uitnodiging over te brengen.
Toen de gezant de zaal had verlaten, ontstond er wat geroezemoes. “Wel erg snel. Kunnen we dat wel? Nog veel te doen”, en nog meer van dat soort geluiden hoorde Sneeuwwitje.
“Kom heren”, zei ze. “We hebben nog 4 dagen om dit voor te bereiden. Ik stel voor dat iedereen aan het werk gaat.”
En zo geschiedde.

Op zaterdagmiddag stond Sneeuwwitje op het balkon van het paleis en zag ze in de verte al de koninklijke stoet van Doornroosje aankomen. Over een afstand van 40 kilometer had Sneeuwwitje vaandels langs de weg laten plaatsen om het bezoek te eren. Het was druk langs de weg met vrolijke mensen die het bezoek toejuichten. De eerste indruk zou goed zijn, daar twijfelde Sneeuwwitje niet over. Ze was toch wel een beetje nerveus. Bij haar eigen staatsbezoeken had ze allemaal koningshuizen bezocht waar nog een oude koning de scepter voerde. Ze was niet alleen de enige vrouw, maar ook verreweg de jongste geweest die een koningshuis leidde. Nu zou ze een andere jonge koningin ontmoeten, maar dan eentje die tegelijkertijd al meer dan 100 jaar oud was.

Twee uur later reed de stoet het paleis binnen, onder het toezicht van Sneeuwwitje, Ronja, de ministers en een heel garnizoen soldaten die zorgden voor een waardige ontvangst. De gezant die eerder die week de boodschap had afgeleverd, was er ook weer bij. Hij sprong van de bok van de koninklijke koets, trok de deur open en riep met luide stem: “De koningin Doornroosje en de koning Lorenz.”
Hij maakte een diepe buiging, waarna Doornroosje statig naar buiten stapte, gevolgd door haar gemaal, de koning Lorenz.
“Wat een prachtige vrouw”, fluisterde Sneeuwwitje Ronja in haar oor. “Je zou niet zeggen dat ze de honderd al is gepasseerd.”
En inderdaad. Doornroosje was een prachtige vrouw. Bijna zo mooi als Sneeuwwitje. Haar blonde haren hingen krullend over haar schouders en rug. Niet zo lang als die van Ronja, maar bijna. Ze had een heel mooi gezicht, met fonkelende blauwe ogen en een klein wipneusje, een vrolijke lach om haar mond. Haar lange rode jurk was prachtig en zat strak om haar lichaam. Het deed haar slanke figuur heel mooi uitkomen. Iedereen was onder de indruk van haar verschijning. De koning was een knappe jongeman, statig, maar met een open en onderzoekende blik.

De officiële plichtplegingen waren zoals gewoonlijk een beetje saai. Iedereen werd aan elkaar voorgesteld, er werden intenties voor samenwerking over en weer uitgesproken, enzovoort, enzovoort. Dat alles gebeurde uiteraard in het bijzijn van de ministers en andere hoogwaardigheidsbekleders van beide landen. Toen dat onderhoud was afgelopen, was er nog bijna twee uur voordat het officiële diner zou beginnen. Daarvan had iedereen nog wel een uur nodig om op te frissen en andere kleren aan te trekken en zo, maar dan bleef er toch nog een uurtje over voor een nadere en meer persoonlijke kennismaking. Sneeuwwitje wandelde samen met Doornroosje door de koninklijke tuinen. Ze werden op de voet gevolgd door Ronja en Lorenz die ook in een innig gesprek verwikkeld waren. Sneeuwwitje en Doornroosje spraken over de gebeurtenissen die in de afgelopen tijd zo bepalend waren geweest voor hun toekomst. Ze mochten elkaar meteen, en spraken uit dat ze goede vriendinnen zouden worden. Sneeuwwitje vond Doornroosje wel een beetje naïef en ouderwets. Maar wat wilde je ook als je eigenlijk net pas opnieuw geboren was nadat je honderd jaar geleden geleefd had! Doornroosje op haar beurt vond Sneeuwwitje wel een beetje dominant. Maar ja, wat wilde je als je zo hebt moeten vechten voor je troon.

“Hoe voelt dat nou, om in één keer honderd jaar in de toekomst geworpen te worden?”, vroeg Sneeuwwitje.
“Oh, echt overweldigend”, zei Doornroosje. “Er is zoveel veranderd in de afgelopen honderd jaar. Ik vrees dat ik weer helemaal opnieuw naar school zal moeten. Gelukkig heb ik Lorenz die mij overal in bijstaat.”
Ze giechelde.
“Weet je dat hij de eerste man is waarmee ik seks heb gehad”, fluisterde ze Sneeuwwitje in haar oor. Kijk, dat bedoelde Sneeuwwitje nou met naïef. Maar het was een hele lieve naïviteit en Sneeuwwitje mocht haar steeds meer.
“Nou ja, honderd jaar geleden waren ze vast nog wat preutser dan nu”, zei Sneeuwwitje.
“Ik weet het niet”, zei Doornroosje. “Mijn moeder heeft me altijd afgeschermd en pas op mijn achttiende verjaardag had ik seks met mijn vriendin. Er ging een wereld voor me open, maar helaas leeft zij natuurlijk niet meer. Of als ze nog wel leeft, is ze bijna 120.”
Ze keek een beetje sip.
“Weet je dat dat voor mij eigenlijk nog maar net twee weken geleden allemaal is gebeurd?”, merkte ze op. “Daarvoor was ik een onschuldig meisje. Nu leef ik honderd jaar verder in de tijd, ben koningin, getrouwd en heb seks gehad met een man en een vrouw. En nog steeds heb ik het gevoel dat ik heel veel heb in te halen.”
Sneeuwwitje en Doornroosje keken elkaar diep in de ogen. Er was een wederzijdse klik, van een opbloeiende vriendschap, maar met een toefje van een seksuele lust. Ze wisten het op hetzelfde moment van elkaar. Sneeuwwitje nam beide handen van Doornroosje in haar handen. Ze voelden beiden een tinteling waar hun handen elkaar raakten.
“Ronja is de liefde van mijn leven”, zei Sneeuwwitje. “Maar we hebben een vrij huwelijk. Als je wilt kunnen we elkaar vanavond na het diner beter leren kennen. Alle vier, ook Ronja en Lorenz.”
Doornroosje knikte. “Ik bespreek het met Lorenz”, zei ze. “Ik weet nog niet goed wat voor huwelijk wij hebben. Maar hoewel ik ook van hem hou, ik wil ik seksueel ook nog wel een beetje verder ontplooien.”

Het was tijd voor iedereen om zich terug te trekken op de eigen kamers, om op te frissen en om te kleden. Sneeuwwitje en Ronja werden geholpen door hun hofdames. Toen ze alleen waren, vertelde Sneeuwwitje wat ze net met Doornroosje had besproken. Ronja was meteen te vinden voor het idee. Ze had met Lorenz gesproken en vond hem een mooie man. Op de één of andere manier straalde hij seks uit.
“Hij ruikt gewoon naar seks”, giechelde Ronja. “Alsof hij alles wil neuken wat maar op een vrouw lijkt.”
Ze moest eens weten hoe dicht ze bij de waarheid zat. Het was alleen maar omdat Lorenz van een koninkrijk heel ver weg afkomstig was, anders waren zijn seksuele uitspattingen in de laatste jaren hier ook algemeen bekend geweest. Anderzijds was hij door zijn huwelijk met Doornroosje natuurlijk ook een stuk gematigder geworden.
In de vertrekken van Doornroosje en Lorenz speelde zich vrijwel hetzelfde af. Opgefrist en omgekleed waren ze ook alleen toen Doornroosje vertelde over haar gesprek met Sneeuwwitje. En ook Lorenz was meteen om. Zijn verleden, waarin hij alles geneukt had wat los en vast zat, kon hij nog niet helemaal vergeten. Hij had er ook geen moeite mee dat Doornroosje nog wat op dit gebied in te halen had.

Het diner begon uitermate formeel. Van beide kanten schoven de nodige hoogwaardigheidsbekleders aan, waarmee het totaal aantal gasten ruim boven de 60 kwam. De koninklijke echtparen zaten uiteraard aan één tafel, samen met twee van de belangrijkste ministers van elk land. Het was Sneeuwwitje al opgevallen dat haar eigen ministers allemaal mannen waren, terwijl in het gevolg van Doornroosje bijna een derde vrouw was. Ondanks dat Doornroosje honderd jaar geleden geleefd had, had ze op dat gebied al heel moderne inzichten. Sneeuwwitje nam zich voor om ook haar eigen ministersclubje op termijn eens een beetje op te schudden.
In dit gezelschap moesten Sneeuwwitje en Doornroosje zich natuurlijk ook formeel blijven gedragen. Flirten was absoluut not done aan deze tafel, maar onder de tafel vonden hun voeten elkaar al wel af en toe. In de loop van avond werd het allengs iets minder formeel en Sneeuwwitje en Doornroosje zagen hoe de banden van de beide parlementen goed aantrokken werden. Dat was alleen maar goed voor de toekomst.

Na afloop van het diner, de koffie en nog een afzakkertje, was het tijd voor iedereen om zijn of haar vertrekken op te zoeken.
“Ik laat jullie zo meteen ophalen”, had Sneeuwwitje nog snel in het oor van Doornroosje gefluisterd.
Nauwelijks hadden Doornroosje en Lorenz de deur van hun suite achter zich dichtgetrokken, of er werd al weer op de deur geklopt. Het was Ronja.
“We willen jullie graag uitnodigen voor een afzakkertje in onze vertrekken”, zei ze. “Als vrienden onder elkaar.”
Doornroosje en Lorenz volgden haar door de lege gangen van het paleis. De vertrekken van het koninklijke echtpaar hadden alles aan luxe te bieden wat maar kon. Het bijzondere was dat het eigenlijk één grote ruimte was. De verschillende functionele hoeken waren slechts door kasten of kleden gedeeltelijk van elkaar gescheiden. Er was een eethoek voor een intiem dinertje op hun kamer, een zithoek, in een U-vorm voor een gezellige open haard voor een even gezellig samenzijn, een hoek waar twee grote tweepersoons bedden stonden. Zelfs de badkamer, met een inloopdouche, een vierpersoons bad en een vierpersoon jacuzzi bevond zich min of meer open in deze ruimte. Het koninklijke echtpaar had blijkbaar niks voor elkaar te verbergen, ook niet als er nog andere gasten bij waren.

Ze namen plaats in de zithoek. Sneeuwwitje nam plaats naast Doornroosje en Ronja naast Lorenz. Er stonden verschillende drankjes op de salontafel en Sneeuwwitje bood haar gasten iets aan. Ze spraken nog even over hoe deze dag was verlopen en wat de plannen voor morgen waren. Maar al snel werden de gesprekken wat persoonlijker. Ronja was in gesprek geraakt met Lorenza en moest regelmatig lachen om wat hij vertelde. Sneeuwwitje zat al bijna tegen Doornroosje aan en schoof nog een stukje dichterbij.
“We zullen goede vriendinnen worden”, zei ze tegen Doornroosje. “En als je wilt kan ik je helpen met een deel van je seksuele ontplooiing.”
Doornroosje keek nog wat nerveus om zich heen. Lorenz was meteen akkoord gegaan met deze ontmoeting, en had zelfs tegen haar gezegd dat hij Ronja wel een lekker ding vond. Maar het voelde allemaal nog wat ongemakkelijk. Sneeuwwitje, met al haar ervaring, had meteen in de gaten wat het probleem was.

“Laat het gaan”, zei ze. “Zij storen zich helemaal niet aan ons, wij hoeven ons ook niet aan hen te storen. Ik vind het eerlijk gezegd wel geil als ik bedenk wat zij zo meteen gaan doen. En bekeken worden is ook best spannend. Als je dat gevoel nog niet hebt, kun je ook nog even doen of we alleen zijn.”
Sneeuwwitje legde een hand op het been van Doornroosje. Ze begon haar jurk omhoog te trekken. Beide droegen ze lange avondjurken. Goddank geen onderrokken dit keer. Maar het was wel een heel eind voordat Sneeuwwitje de rok van Doornroosje zover had opgetrokken dat haar hand een naakt been vond. Ze draaide zich een beetje om en terwijl ze de binnenkant van de dijen van Doornroosje streelde, drukte ze haar lippen op die van Doornroosje. Hun lippen gingen iets uit elkaar en hun tongen dansten om elkaar heen. Dit soort genot vond Sneeuwwitje altijd alleen maar bij een andere vrouw. Langzaam liet ook Dornroosje de schroom van zich afvallen. Ze kroop tegen Sneeuwwitje aan en greep met één hand naar haar borsten. Ze droegen allebei geen BH, dat paste niet onder een dergelijk jurk. Door het dunne stof voelde ze de zachte linkerborst van Sneeuwwitje, die overging in een harde tepel. Sneeuwwitje kreunde zachtjes onder de aanraking.

“Knijp zachtjes in mijn tepels”, kreunde ze, terwijl ze op het oorlelletje van Doornroosje sabbelde. Dit was pure lust die moest leiden tot één of liefst meerdere orgasmes. Van beide kanten uiteraard. De jurk van Sneeuwwitje was aan de voorkant voorzien van een rij knopen, tot net boven haar heupen. Als die allemaal los waren, kon je je verder uit de strakke jurk wringen. Doornroosje begon de bovenste knoopje los te maken, net zolang tot ze de beide borsten van Sneeuwwitje had blootgelegd. Om beurten nam ze de beide harde tepels tussen haar lippen. Ze zoog ze naar binnen en beet er zachtjes in.
“Oh ja”, kreunde Sneeuwwitje. “Je maakt me gek!”
Haar hele lichaam tintelde onder de aanrakingen van Doornroosje. Ze beantwoordde deze door op haar beurt de jurk van Doornroosje open te knopen. Heerlijke borsten kwamen daar onder tevoorschijn. Ze waren zacht en glad, met een licht gerimpelde tepelhof en behoorlijk grote, donkerbruine tepels. De lippen van Sneeuwwitje sloten zich om haar tepels en met haar tong likte ze over het topje van de tepels.
Doornroosje kreunde luidruchtig. “Oh, ja”, kreunde ze. “Dat is lekker. Ga door!”
Sneeuwwitje ging nog even door, terwijl Doornroosje onder haar lag te kronkelen.
“Kom”, zei ze op een gegeven moment. “We gaan op bed liggen.”
Ze stond op en trok Doornroosje aan haar hand mee. Naast het bed staande maakten ze bij elkaar de laatste knoopje los. Ze stroopten de jurken naar beneden, tot deze langs hun benen naar beneden geleden. Beide hadden ze al een natte vlek in hun slipje.

Terwijl Sneeuwwitje en Doornroosje zich klaarmaakten om verder te gaan op het bed, waren Ronja en Lorenz ook al een tijdje verwikkeld in een spelletje. In tegenstelling tot Doornroosje was er bij Lorenz geen aarzeling te bespeuren. Zodra Sneeuwwitje en Doornroosje waren beginnen te zoenen, had hij ook Ronja’s lippen opgezocht. Die liet er ook geen gras over groeien en zat binnen de kortste keren met haar hand in zijn broek, waar ze al snel een grote, harde paal tevoorschijn haalde.
“Zo, zo”, lachte Ronja. “Wat een prachtig apparaat, en zo functioneel ook. Keihard met de minste of geringste stimulering! Mooi hoor!”
Ze daalde met haar hoofd af in zijn schoot en liet zijn pik in haar mond glijden. Hij was groot, maar Ronja was wel wat gewend. Ze likte over zijn eikel en proefde wat van het voorvocht wat hij inmiddels naar buiten perste. Hij kreunde zachtjes toen ze met haar tong langs de hele rand van zijn eikel bewoog.
Wacht maar, dacht Ronja, als je hier al van moet kreunen!
Ze ging nu met haar hoofd langzaam naar beneden, zijn pik steeds dieper in haar mond nemend. Hij paste uiteraard niet in zijn geheel in haar mond. Zijn eikel stootte achter in haar keel tegen haar gehemelte. Voordat ze moest kokhalzen, slikte ze en schoof zijn lul diep in haar slokdarm. Een luid gekreun van de prins was haar deel, vooral toen ze langzaam op en neer bewoog. Feitelijk neukte hij haar nu in haar slokdarm die zijn pik strak omsloot.
“Oh, wat is dit lekker”, hoorde ze de prins luid kreunen.

Ze bracht hem tot het randje van een orgasme, maar het was niet de bedoeling om nu al zo ver te gaan. Het werd tijd dat zij ook een beetje verwend werd. Ze liet zijn pik uit haar mond glijden en begon haar jurk los te knopen. Ze had maar kleine tietjes, maar de prins dook er vol in toen ze bloot kwamen te liggen. Hij zoog ze hard naar binnen in het vacuüm van zijn mond. Tegelijkertijd begin hij onder de rokken te zoeken naar haar heilige graal. Het natte slipje wees hem de weg. Hij trok het een beetje opzij en gleed met twee vingers diep in haar genotstunnel naar binnen. Ronja kreunde. Haar kut trok zich samen rond de vingers die haar van binnen streelden. Terwijl ze zo verwend werd, had ze nog steeds zijn lul vast, en trok ze hem langzaam af. Voldoende om hem keihard te houden, maar niet om hem een orgasme te geven. Ze zag vanuit haar ooghoeken hoe Sneeuwwitje en Doornroosje in één van de bedden waren gedoken. Daar was ze zelf ook wel aan toe, en ze trok nu op haar beurt de prins mee. Ze stroopten snel hun kleren uit, voordat ze in het tweede bed vielen.

Sneeuwwitje had intussen wel in de gaten dat Doornroosje wel heel gewillig was, maar ook nog wat onervaren. Ze had bij het bed direct de lead genomen. Ze duwde Doornroosje achterover op het grote bed en was gelijk tussen haar benen gedoken. Het natte slipje trok ze in één beweging naar beneden en gooide ze achteloos achter zich weg. Een volle bos blond krullend schaamhaar kwam daar tevoorschijn. Netjes bijgewerkt langs de randen, zodat het niet onder het slipje vandaan kwam, maar verder zo naturel als maar zijn kon. Sneeuwwitje stak haar kleine neusje in het schaamhaar en snoof diep. Hoewel Doornroosje zich netjes gewassen had die ochtend, kon je zo langzaam aan alweer de vrouwelijke geuren waarnemen die zich in het schaamhaar ophoopten. Eigenlijk was hier ook wel wat voor te zeggen, hoewel kale kutjes of eventueel netje bijgewerkte schaamstreken ook heel sexy waren.
De schaamlippen van Doornroosje glinsterden van het geil, Toen Sneeuwwitje twee vingers in het spleetje tussen de lipjes stak, gleed ze dan ook moeiteloos naar binnen in een warm en nat tunneltje. Met haar kin op haar hand, likte ze over de schaamlippen van Doornroosje. Bovenaan aangekomen gleed haar tong ook tussen de twee lipjes en likte ze met een lange haal over de clitoris. Doornroosje kreunde en kronkelde met haar onderlichaam onder de tong van Sneeuwwitje. Wat was dit lekker! Alles gloeide en tintelde in haar schaamstreek. Sneeuwwitje duwde met haar twee vingers de clitoris van Doornroosje nog wat omhoog en zoog deze tussen haar lippen naar binnen. Het kleine pretknopje werd een beetje hard en Sneeuwwitje liet haar tong zijn werk doen. Doornroosje stootte kleine gilletjes uit, terwijl ze haar eerste orgasme had.
“Ja, oh ja, oh ja, oh ja”, hijgde ze, tot ze met een diep gekreun dat eerste orgasme ervaarde.
Sneeuwwitje hield haar lippen rondom haar clitoris, zolang ze klaarkwam. Toen Doornroosje weer een beetje bij haar positieven was, liet Sneeuwwitje haar pretknopje los en trok ze haar vingers uit haar kutje. Ze begon Doornroosje kusjes te geven op haar schaamlipjes, in haar schaamhaar, rond haar navel, en zo verder omhoog tot ze bij haar tieten aankwam. De tepels vormden een nieuw lustobject waar Sneeuwwitje onder luid gekreun van Doornroosje veel aandacht aan besteedde. Ze lag half naast Doornroosje, met haar rechterbeen tussen de benen van Doornroosje in. Sneeuwwitje drukte haar kutje tegen het bovenbeen van Doornroosje en begon tegen dat been aan te rijden. Haar natte, geile kutje maakte het bovenbeen helemaal glad en glibberig. Met lange halen schuurde ze haar clitoris over het glibberige bovenbeen. Ze had niet veel tijd nodig om daarmee zelf ook een orgasme te krijgen. Haar benen trilden, en haar onderlichaam schokte lichtjes. Een tinteling straalde vanuit haar kutje alle kanten op, haar gezicht gloeide. Voor even voldaan liet ze zich naast Doornroosje vallen en drukte haar lichaam tegen het hare. Hun lippen vonden elkaar en ze kusten hartstochtelijk.
“Oh, wat was dat vreselijk lekker”, giechelde Doornroosje. “Dit kan ik nog wel een paar keer hebben.”
Sneeuwwitje kon dat alleen maar beamen, maar eerst keken ze mee met wat zich op het bed naast hen afspeelde.

Naast hen, op het andere bed waren Ronja en Lorenz ook al een tijdje bezig. Nadat ze naakt in het bed gedoken waren, waren ze beginnen aan een lang voorspel, waarbij ze elkaar over en weer over hun hele lichaam hadden gezoend en gelikt. Pas nu, nadat Sneeuwwitje haar eerste orgasme had gehad, gingen ze over tot de tweede fase. Ronja had haar benen gespreid en Lorenz drong gelijk bij haar naar binnen. Innig in elkaar verstrengeld begon hij haar voor de ogen van Sneeuwwitje en Doornroosje te neuken, met lange, diepe halen. Ronja voelde haar harde tepels tegen zijn borst schuren. Ze kreeg er bijna kippenvel van op haar kleine tietjes. Ze sloeg haar benen om zijn middel en trok hem bij elke stoot nog dieper naar binnen. Haar clitoris schuurde tegen zijn schaambeen aan en bracht haar in extase. Ze had geen enkele moeite om binnen de kortste keren voor het eerst klaar te komen.
“Oh ja”, kreunde ze. “Ik kom! Ga door, ga door! Oh god, wat is dit lekker. Ooohhhh.”
Die laatste kreun werd een heel langgerekte, die net zolang duurde als het orgasme. Het had ook niet meer langer moeten duren, want ze was helemaal buiten adem. Maar Lorenz ging maar door. Hij voerde het tempo op en stootte nog dieper en krachtiger in haar. Bij elke stoot trok hij zich zo ver terug dat alleen zijn eikel nog in haar kut zat. Dan ging hij weer diep naar binnen. Die lange glibberpartijen langs haar hele liefdeskanaal maakten dat hij zo af en toe ook dicht tegen een orgasme aanzat. Maar dat hield hij telkens weer een beetje in. Het kon niet lang genoeg duren zo.
“Oh ja”, kreunde Ronja. “Wat kun jij heerlijk neuken, lekkere prins van me. Ik voel al weer een volgens orgasme komen. Ja, ja, daar komt het. Jaaaahhh.”
Ook dit werd weer een langgerekte kreun terwijl het tweede orgasme vanuit haar kutje door haar lichaam raasde. En nog was het niet gedaan, want Lorenz ging maar door.

Sneeuwwitje en Doornroosje hadden het ook niet langer stilliggend kunnen aanzien. Het was te geil en te opwindend wat zich daar afspeelde. Ze klommen op het bed, en gingen aan weerskanten van Ronja liggen. Met één hand streelden ze van weerskanten haar kleine tietjes. Met hun andere hand vingerden ze zichzelf.
“Oh Ronja, mijn liefste, wat ben je toch een lekker ding”, kreunde Sneeuwwitje in het oor van haar geliefde.
“Oh Lorenz, mijn liefste, wat ben je toch een lekker neukbeest”, kreunde Doornroosje van de andere kant. Deel je zaad met ons als je klaarkomt, alsjeblieft!”
Onder hun ogen beleefde Ronja haar derde orgasme. Kronkelend en kreunend lag haar fijne lichaam tussen hen in te schokken. Het was zo geil dat zowel Sneeuwwitje als Doornroosje onmiddellijk hun eigen hoogtepunt bereikten. Niet zo heftig als hun eerste, maar toch een heerlijk genot wat ze in hun kutje voelden en waar ze het weer helemaal warm van kregen. Ook Lorenz was zo ver. Hij deed wat Doornroosje hem gevraagd had. Zijn eerste straal sperma verdween nog diep in de kut van Ronja, maar daarna trok hij zich terug. Op zijn knieën zittend, greep hij zijn lul beet en mikte lading na lading om beurten over de drie vrouwen. Die smeerden het plakkerige vocht over hun buik, hun tieten, en likten vervolgens hun vingers schoon. Uitgeput viel ook Lorenz naast zijn vrouw, en zo lagen ze met zijn vieren naast elkaar bij te komen van deze seksuele orgie.

De nacht was nog lang niet voorbij. Ze neukten, pijpten en likten in wisselende samenstelling met elkaar tot in de vroege uurtjes, af en toe onderbroken door een uurtje slaap. Geen van allen had ooit zo’n intensieve nacht doorgemaakt. Het verenigde de beide jonge koningshuizen tot diep in hun ziel. Hoe druk het koninklijke bestaan ook was, in de rest van hun leven brachten ze bijna maandelijks wel een weekendje met elkaar door. Sneeuwwitje en Ronja kregen uiteindelijk ieder 4 kinderen. Twee van hun dochters hadden ogen die verdacht veel gelijkenis vertoonden met die van Prins Lorenz. En twee van hun zonen hadden een beetje de trekken van Harald. Maar officieel wist niemand wie de vaders van de acht kinderen waren. Het waren gewoon de kinderen van Sneeuwwitje en Ronja, en daar bleef het bij. Het moge duidelijk zijn dat ze allemaal nog lang en gelukkig leefden!