Gastvrouwen In Huis - 7

Ik werd wakker door een zoen. Gien stond over me heengebogen. “Hé lekkere vent, wordt eens wakker. Ik heb een kop koffie voor je en een boterham. Je zult wel honger hebben; het is bijna vijf uur.”

Ik rekte me uit. “Wauw… Inderdaad honger… Hoe lang ben jij al wakker?” “Een uurtje. Ik ben me eerst even gaan douchen, want ik plakte aan alle kanten. En toen maar wat leuks uitgezocht om aan te trekken voor mijn lover.”

Ik bekeek haar: haar haren los, een dun zwart topje waar een BH onder zichtbaar was, een kort, wit plissérokje, een vrijwel ondoorzichtige anthracietkleurige panty om haar mooie benen en open schoenen met spitse hakken aan haar voeten. “Dat valt inderdaad onder de categorie ‘leuk’, Gien… Je bent mooi!”

Ze ging naast me op bed zitten en ik rook een ander parfum. “Blij dat het in de smaak valt. En nu lekker je koffie drinken en je boterham eten. Dan douchen en je netjes aankleden. We gaan om zes uur eten.” Ze keek ondeugend. “Want vanavond moet je weer presteren. De rest van de week zijn we celibatair, anders lig ik op mijn werk te slapen.”

Ik trok een teleurgesteld gezicht. “Dat kan toch niet? Dan plof ik!” Ze porde in mijn zij. “Bluffert! Jullie mannen zijn allemaal hetzelfde. Opscheppen over je sexuele prestaties. Nee vriendje, vanaf vanavond elf uur is het afgelopen. Morgen moet deze dame weer fris en fruitig zijn. Vrijdagavond mag je weer; en daarna moet je je met je zussen troosten, want zondagochtend héél vroeg moet ik op Eindhoven Airport zijn.”

Ze boog zich voorover. “En dan moet ik jullie drie weken missen… Terwijl ik weet dat jullie elkaar hebben.” Ze keek even mistroostig en ik sloeg een arm om haar heen.

“Hé lieve moeder… Nu niet gaan sippen hé? Je wordt daar hard aan het werk gehouden; die drie weken zijn zó voorbij!” Ze zuchtte. “Ik hoop het, Rick. En ik hoop dat die Amerikanen zich gedragen. Ik hoorde dat en daar niet gewend is aan vrouwen in technische, leidinggevende functies.” “Dan bijt je toch gewoon van je af?”

Ik grinnikte. “Je bent niet voor niets een zus van Trees uit Nieuw-Buinen…” “Je bent een rotzak. Ik ga koken; jij gaat douchen. Húp!”

Met een tik op mijn hoofd verdween ze. Een half uur later kwam ik fris beneden. Gien stond achter de eettafel en had mij nog niet in de gaten. Ik bekeek haar: haar mooie krullende bruine haren, dansend over haar schouders, haar mooie figuur. Haar BH schemerde door haar topje heen: opwindend. Haar witte rokje danste om haar heupen. En haar benen? De donkere panty gaf ze iets geheimzinnigs.

“Je bent mooi, Ma”, zei ik vanaf de deur. Ze draaide zich snel om. “Je laat me schrikken, jongen. Maar dank je wel. Zullen we lekker buiten eten?” Ik knikte en haalde de rolluiken omhoog. De zon knalde de keuken in. En toen ik de buitendeur opendeed volgde de warmte.

“Poe… Die luiken isoleren prima. Ik had niet in de gaten dat het zo warm was buiten. Zorg maar wat schaduw Rick, anders doe ik m’n panty uit.” Ik grinnikte en zette de grote parasol op. Tafel er onder… Ik spoot het terras nat, zodat de tegels wat afkoelden. En even later zaten we lekker te eten.

Ma had het simpel gehouden: een grote bak met salade, geroosterd brood en vruchtenijs toe. “Geen zin om warm eten te koken vandaag.” Ma dronk een wijntje, ik een Radler. Lekker met die warmte. Na het eten ruimden we samen even op en zetten de ontbijtspullen voor Ma klaar. “Jij kunt lekker uitslapen, luilak.” Ze gaf me een tik op mijn kont.

“Hé, als ik dat bij een vrouw doe, gillen ze meteen moord en brand en is de hashtag ‘metoo’ niet aan te slepen! En jij doet dat zo maar?” Ma giechelde. “Ja. Lekker. Als we zo meteen klaar zijn drinken we nog wat. En daarna…” Ze knipoogde, trok haar rokje wat omhoog en spreidde haar benen een beetje. “Kun je het zien?” Ik schudde mijn hoofd en ze lachte. “Mooi. Dan blijft er wat te raden over.” Ik protesteerde. “Gien, je zit me vreselijk op te geilen!” Ze knipoogde weer. “Dat is de bedoeling ook, lekker ding. Wat wil je drinken?” Even later zaten we weer buiten op het terras. “Even rustig aan Rick. Lekker wat drinken, een beetje lezen… Even kalm aan.” We dronken allebei nog wat fris.

Op een gegeven moment begon het iets koeler te worden: de bomen gaven nu schaduw en ik had het terras weer nat gespoten met de tuinslang. Gien zat tegen me aan; mijn arm om haar heengeslagen. Met de andere hand streelde ik haar mooie benen.

Ze spinde als een poes. “Dit heb ik gemist de laatste jaren, Rick. Jouw vader was in het begin van ons huwelijk heel soms wel eens romantisch, maar na een paar jaar was dat verdwenen. Kwam ik alleen maar in beeld als hij zin had in een nummertje. En dan was het recht-op-en-neer en na vijf minuten klaar. Draaide zich om en sliep in. Geen fantasie, geen variaties, geen spannende dingetjes… Als ik iets voorstelde keek hij afwijzend. Van enige echte intimiteit was nauwelijks sprake.”

“Wat een stommeling”, reageerde ik. “Gien, je bent een prachtige vrouw. Reken maar dat er hele volksstammen aan kerels zijn die een serieuze relatie met jou willen hebben.” Ze draaide haar hoofd naar me toe en kuste me. Toen giechelde ze even. “Nu liever even niet… Maakt het zo ingewikkeld, Rickie.” Ik grinnikte. “Ja, dan moet je kiezen. En vrouwen zijn daar nooit zo goed in, heb ik wel eens gelezen.”

Ze kneep weer. “AU!” “Ja, als jij me pest, ga ik knijpen. Rotjong.” “Als jij knijpt, knijp ik terug.” Mijn ene hand gleed van haar schouder omlaag naar haar borst. Ik zocht haar tepel, kneep er zachtjes in en liet ‘m tussen duim en vinger rollen. De dunne stof van haar topje en haar BH knisperde over elkaar.

Gien huiverde en duwde haar hoofd tegen mijn schouder. Ze zei niets maar ik merkte dat ze genoot. Een tijdje zaten we zo lekker tegen elkaar: ik streelde haar en zij mij. Soms een zoentje, soms alleen maar een blik van verstandhouding… Totdat Gien opstonden zich uitrekte. Haar rokje kroop omhoog en steeds meer van haar benen werd zichtbaar. “Gien, ik blijf het zeggen: je hebt een prachtig figuur, maar je benen zijn…” Ze draaide zich naar me om.

“Zeg het maar.” “Je benen… Ik kan er niet genoeg van krijgen. Prachtig.” Ze deed een stap naar me toe,spreidde haar benen een beetje en legde haar rok over mijn hoofd. “Voel dan maar. En ruik. En proef…” Ik legde mijn handen op haar billen en trok haar tegen me aan. Met mijn gezicht tegen haar poesje snoof ik haar geur op: een mengsel van haar eigen geur, deo en een vleugje geil. Dat had meteen een reactie in mijn broek tot gevolg. Ik streelde haar benen van boven naar beneden en weer terug. De geur van haar poesje werd sterker en ze wreef zich tegen me aan. Haar handen trokken mijn hoofd nog dichter tegen zich aan. “Rick, dit is zo lekker… Een geile man die me bekijkt en betast… Ik voel me helemaal vrouw sinds het afgelopen weekend.”

“Je bént ook helemaal vrouw, Gien. Een hele knappe vrouw. Die me heerlijk verwend heeft de afgelopen dagen.” Ze deed een stap terug; haar rok gleed van mijn hoofd af en ik keek omhoog, in haar ogen. “Jij hebt mij ook vreselijk laten genieten, knul. En niet alleen als we aan het vrijen waren,maar gewoon: hoe je was. Je bent een fijne vent geworden.”

Ze stak haar hand uit. “Ga je mee? Dan sluiten we de boel af en gaan we naar boven.” Eenmaal binnen sloot ik de deur en de rolluiken. Het werd weer schemerdonker binnen. Gien stond in de keuken op me te wachten.

“Kom hier, Rick.” Ze omhelsde me en ik voelde haar lippen op de mijne. “Vannacht liggen we nog één keer in hetzelfde bed. Morgenochtend zijn we weer gewoon moeder en zoon. Denk je daar aan?” Ik knikte. “Goed zo. Kom.” Ze pakte mijn hand en trok me de trap op. “Vanavond wil ik heerlijk lief met je vrijen. Lekker romantisch en zachtjes. “En morgen moet je de wasmachine laten draaien, schatje.”

Ze giebelde, trok een kastdeur open en strooide lingerie op de zwarte latexovertrek. Weer onderjurken, panty’s peignoirs, nylons… “En als we helemaal bevredigd zijn, gaan we hieronder slapen. Te warm voor een dekbed. Kleed je uit, ik wil je voelen!” Zelf deed ze haar schoentjes, rokje en topje uit en verwisselde die voor een kort,rood onderjurkje. Haar panty ging ook uit. “Die is best wel duur, Rick. Ik zal ‘m verwisselen voor iets meer praktisch.”

Ze viste twee nylons van het bed trok die aan, samen met een klein sierlijk slipje. Ik bekeek haar. Ook nu zag ze er vreselijk sexy uit en dat zei ik dan ook.

Ze glimlachte. “Dank je wel. Je mag er van genieten.” Toen ging ze op bed liggen en strekte twee armen uit. “Kom eens hier jij…” Ik ging naast haar liggen, maar dat vond Gien niet genoeg. “Ik zei: ‘hier jij’ en dus kom je. En ik houd je gevangen.” Ze rolde op me,haar benen aan de buitenkant van de mijne, haar armen achter mijn hoofd. Langzaam kwamen haar lippen naar me toe en ze kuste me.

Wéér voelde ik zo ongeveer elektriciteit op mijn lippen. Verder deed ze niets; alleen maar heel zachtjes zoenen. Af en toe haar tong over mijn lippen. En ik probeerde net zo zachtjes terug te zoenen. Na een paar minuten liet ze los. “Dat was heerlijk Rick. Als je ooit verkering krijgt, moet je zó zoenen. Niet meteen je tong naar binnen duwen, zoals zoveel mannen dat doen.

Heel rustig aan met elkaars mond spelen. En pas als de dame in kwestie zelf met haar tong begint…”

Ze knipoogde. “Dan weet ik wat ik moet doen, Gien.” Ze knikte en vervolgde: “Overigens: zijn jouw armen geamputeerd of zo? Ik voelde voor de rest niks. Geen ondeugend handje wat onder mijn jurkje wilde komen, geen vingers op mijn billen… Hoe zit dat?”

Ik keek onschuldig. “Dat is toch niet netjes? Zeker niet tijdens een eerste zoentje…” “Hmmm… volgens mij zijn we al wat verder met de lessen. Kom, laat me eens genieten!” Ze liet haar hoofd weer zakken en zoende. Nu gleden mijn handen over haar rug en via haar schouders langzaam richting haar borsten. Ze drukte zich iets op en ik zag haar borsten vol in haar onderjurkje liggen, haar tepels hard.

Ik pakte haar borsten zachtjes en streelde ze langzaam. Haar tepels meed ik plagend. Een grommetje was Gien’s reactie. “Ga jij mij pesten, Rick? Dat kan ik ook, hoor.” Langzaam en opwindend begon ze met haar heupen te draaien. Mijn pik gleed over haar gladde onderjurkje en ik voelde het heuveltje tussen haar benen. Na een minuut liet ze zich weer zakken en pufte even.

“Hé geil zoontje van me… Volgens mij zat jij op waterpolo, toch?” “Ja, lekkere sexy mama…” Ze kreunde. “Ahhh… Als je dat zegt…” “Je had het over waterpolo. Vertel!” Ze gleed van me af. “Opdrukken kan ik best wel, maar nu mag jij het zware werk doen. Jij houdt dat vast lenger vol dan ik.” Ze rolde op haar zij en we keken elkaar aan.

“Ik heb een veel beter idee… Lekker scharen… Mijn been tussen de jouwe, dan mag jij je lekker tegen mij aan bevredigen…” Ik keek haar aan. “… geile, sexy mama. Je bent mijn sexy moeder, waarmee ik lekker in bed lig. Die ik heerlijk mag neuken en die mijn zussen ook neukt… Die een paar dagen geleden heerlijk is klaargekomen terwijl ze meteen van haar geile dochters lag te vrijen. En even later met de ander…”

Ma kneep met haar benen en zei zachtjes: “Zó geil… Ik genoot toen Annet mijn poesje likte en Gonnie… Ahhhh…. Rick ik kóm!” Ik voelde het: mijn been wat tussen haar benen geklemd lag werd plotseling nat. Ik tastte naar haar borsten en kneep zachtjes in haar tepels. “Lekkere geile neukmama…”

Ze gromde en trok me hevig tegen zich aan. “Jij ook, Rick! Jij nu ook klaarkomen! Spuit het lekker tegen me aan! Lekker tegen mijn geile onderjurkje… Daar geniet je toch van?” Ze bewoog haar bekken tegen me aan en masseerde zo mijn pik. Tegelijk drong haar tong in mijn mond: ze kuste me hevig en nat. Ik kon het niet meer tegenhouden, ook al zou ik gewild hebben. “Ik… kom…. ook… geile Gien!” Ze omarmde me en terwijl ik tegen haar aan spoot zei ze zachtjes: “Kom maar lekker klaar tegen mijn geile onderjurkje… Voel mijn geile benen in nylons… Lekker…” We zoenden elkaar hevig. En langzaam gingen de zoenen over in zachtjes strelen.

Gien trok me tegen zich aan. “Lekker slapen nu, Rick. Morgenochtend ruimen we het wel op. Nu…” ze gaapte. “… geen zin meer.” “Ik ook niet. Welterusten, lieve ma.” “Slaap lekker jongen…” Dat was het laatste wat ik hoorde: even later sliepen we allebei diep.

De volgende ochtend werden we wakker door Gien’s smartphone. Half zeven. Ze ging rechtop zitten en ik ook. “Jij mag wel lekker blijven liggen, Rick. Jij hebt vakantie.” Ik schudde mijn hoofd. “Nee ma. Ik ga er ook uit. Anders is de verleiding veel te groot…” Ik wees op alle lingerie op bed. Ma lachte me uit. “Ik ga douchen, jongen.”

“Is goed, dan maak ik je ontbijtje.” Ze kuste me nog even en keek me aan. Vanaf nu weer gewoon moeder en zoon hé?” Ik knikte. “Beloofd… Ma.” Ze liep de kamer uit richting badkamer. Ik liep naar mijn kamer en trok maar even een pyamabroek aan, slippers en een T-shirt. Toen naar beneden, koffie maken. Een kwartier later kwam Ma beneden in haar kantoor-outfit. Haar haren in een klem achter op het hoofd, blouse, spijkerbroek en schoenen met een klein hakje.

“Goeiemorgen, Rick! Lekker geslapen, jongen?” Ik knikte. “Prima. Wat er na tien uur gisteravond is gebeurd… dat heb ik even niet meer meegekregen.” Ma knikte. “Mooi. Dank je wel dat je m’n ontbijt klaar hebt gezet.” We gingen eten en ondertussen even het journaal kijken.

“Doe jij de was vandaag even, Rick? Stofzuigen hoeft niet, dat hebben we gisteren al gedaan, dat scheelt. Ik denk dat ik rond een uur of vijf thuis ben, oké?” Ik knikte. “Dan zorg ik dat ik ook rond die tijd uit het zwembad ben, daarna kook ik wel.”

Even later gaf ze me een ‘gewone’ afscheidskus, maar haar ogen glommen ondeugend. Ik gaf haar een knipoog terug. Toen liep ze de deur uit en even later reed haar auto van de oprit af, de weg naar Born op. En ik ging douchen…

De rest van de week ging snel voorbij: Ma ging naar haar werk en ik deed ’s morgens wat klusjes in huis, daarna even bankhangen en appen. ’s Middags ging ik zwemmen met een paar leden van m’n waterpoloteam. De trainingen waren afgelopen vanwege de vakantie en wedstrijden waren er in de aankomende weken ook niet, maar we vermaakten ons prima in het zwembad.

Een van de baden was een uurtje voor ons gereserveerd en dan speelden we een potje ‘om het gevoel met het water niet te verliezen’; de rest van de middag dolden we met de recreatieve zwemmers in het grote bad.

En als er aanleiding voor was even de macho uithangen: Een duik in het water en dan zo snel mogelijk zo ver als mogelijk onder water zwemmen om indruk te maken op een leuke jongedame. Al dat zwemmen zorgde er wel voor dat ik ’s avonds goed moe was.

Ma en ik hadden de afspraak gemaakt dat we elk in ons eigen bed sliepen. “Het moet bijzonder blijven, Rick. Bovendien…”, en ze glimlachte, “ik kan niet elke dag met holle ogen op m’n werk komen. En jij moet wat sparen voor het weekend en de week erna, in Utrecht!” Voor de vorm had ik wat gemopperd, maar bakzeil gehaald. Dus lag ik elke avond braaf rond elf uur in m’n eigen bedje. Alleen. En dan viel ik vrijwel meteen in slaap.

Op vrijdag ging ik om één uur ’s middags richting zwembad. Er waren maar drie teamgenoten; de rest was nu allemaal op vakantie. We keken elkaar aan. “Zó kunnen we geen potje spelen… Dan maar wat uithoudingsvermogen oefenen.”

Een voor een doken we van de kant, zwommen zo snel mogelijk onder water richting de andere kant en, als we nog lucht over hadden, onder water keren en terug. Meestal kwamen we tot 35 meter, dan was de lucht op en moesten we wel naar de oppervlakte komen. Er kwamen wat mensen kijken, waaronder een paar meiden waarmee ik in de eindexamenklas had gezeten.

“Zo Rick… nieuwe naam gekregen?” Een van die meisjes stond aan de rand van het bad. Cora Amelink. Op school vrijwel ongenaakbaar; had in de derde klas al een vriend die haar regelmatig opwachtte met zijn auto. Als klasgenoot kwam je bij haar niet in beeld. Het viel me mee dat ze mijn voornaam kende.

Ik antwoordde dan ook nogal kortaf: “Hoezo?” Ze zei: “Met het tempo waarin jullie zwemmen, zou je de naam ‘Dolfijn’ verwachten in plaats van Rick.” “Dat heb je nodig als je op een beetje niveau waterpolo speelt.” Met die woorden nam ik weer een duik en zwom, nog steeds onder water naar de overkant. Keren en terug…

Natuurlijk deed ik nu extra m’n best, want Cora was best wel een stuk. Uiteindelijk haalde ik ruim de 40 meter voor ik hijgend boven water kwam.

Ze stond nog op dezelfde plaats en toen ik uit het water klom zei ze: “Misschien is ‘Orca’ beter op zijn plaats. Complimenten, Rick. Doe je dit vaak?” Ik ging op de rand van het bad zitten en zij kwam er naast. “Ik ben lid van een waterpoloteam. Uithoudingsvermogen is keihard nodig, anders trek je het niet. Maar waarom ben jij nog helemaal droog? Je bent hier in een zwembad, juffrouw Amelink.”

Ze keek me aan. “Probeer me er maar in te krijgen… als je durft.” Ik grinnikte. Het was in de klas bekend dat Cora vrij goed met judo overweg kon. Ze had vorig jaar tijdens een lunchpauze een demonstratie gegeven: een knul had haar blijkbaar betast op plekken waar dat niet netjes was. Twee seconden later lag betrokkene gillend van de pijn in een moeilijke knoop met Cora grimmig kijkend bovenop hem.

Sindsdien haalde niemand het in zijn hoofd om Cora Amelink of haar vriendinnen te pesten. Dat speelde binnen een kwart seconde door mijn hoofd. En zij daagde mij uit… En ik was in mijn element: het zwembad. Ik stond snel op, greep haar pols en sprong in het water, haar meetrekkend. Ze ging compleet kopje onder. Boven gekomen keek ze woest: “Daar ga je spijt van krijgen, Rick.”

Ze greep me beet en draaide snel mijn arm om. Dat deed pijn, maar niet zo erg als ik verwachtte. Ik haalde diep adem en trapte mezelf snel onder water, Cora meetrekkend. Eens kijken hoe lang ze zonder lucht zou kunnen… Dat duurde niet zo gek lang: na tien seconden liet ze mijn arm los en zwom naar de oppervlakte. Ik volgde rustig en kwam buiten haar bereik boven water. Haar ogen spoten vuur.

“Je bent een gemene rotzak, Rick!” Ik grijnsde. “Denk er aan dat je je nu op mijn terrein bevindt, Cora. Je mag nog zo goed zijn in judo, in het water maak ik de dienst uit.” Ze lachte. “Je kan niet de hele tijd in het water rondhangen meneer. Op een gegeven moment moet je er echt uit en dan grijp ik mijn kans!” “Oh? Goh… En wat ga je dan doen? Zoenen? Ik ben benieuwd…”

Ik schrok van mezelf. Zo’n opmerking had ik vorige week niet durven maken.

Cora keek me wat verwonderd aan. Ik klom zonder verdere opmerkingen het bad uit, op zoek naar m’n teamgenoten. Die waren aan het geinen met een paar andere meiden in een ander bad. Oké, daar had ik even geen zin in. Even op de ligwei opdrogen en uitpuffen.

Ik pakte mijn rugzak, spreidde mijn handdoek uit op het gras en plofte op mijn buik op de handdoek. Lekker zo, in het zonnetje… “Bezwaar als ik je gezelschap hou?” hoorde ik de stem van Cora boven me. Ik schudde mijn hoofd. “Als je ten minste niet met je druipende haren boven mijn rug blijft hangen…”

Er klonk een snuif. “En nog eisen stellen ook? Wees blij dat ik naast je kom liggen. Genoeg jongens die met je willen ruilen, hoor.” Hoe dan ook: het druipen hield op en even later lag ze naast me. “Als er zoveel kerels zijn die met me willen ruilen… Waarom zoek je die dan niet op?”

Het was even stil. “Rick, waarom doe jij zo gemeen?” Onder mijn arm door keek ik naar haar. Moeilijk te zien, maar viel daar nou een traan? “Cora: de laatste drie jaren zaten wij bij elkaar in de klas. In die drie jaar hebben we nauwelijks een woord gewisseld, behalve als dat moest in het kader van een werkstuk of zo. Ik kon mijn leven prima leven zonder jou. Niet denken dat je dat met een paar opmerkingen plotseling kunt compenseren.”

Ja, traan. Niet te missen. Ze zou zo wel woedend opstaan en verdwijnen of me in een harakirigreep of zoiets leggen. Boejuh.

Tot mijn verbazing bleef ze naast me liggen. Net als ik: op haar buik, hoofd in haar armen. Door mijn oogharen keek ik naar haar. Haar schouders schokten heel af en toe. Na een paar minuten kon ik het niet laten en zei: “Sorry. Ik was ongelooflijk bot tegen je.” Ze zei niets, maar knikte. Even later stond ze op. “Ik ga nog even zwemmen. Ga je mee? Even m’n ogen schoonspoelen.”

Ik stond zwijgend op en volgde haar. Ze had een mooie gebruinde huid met daarover heen een felgele bikini. Stond haar prima. Sowieso had ze mooi figuur. Niet graatmager, maar stevig. Niet vet, maar gespierd. Stevige borsten, een mooie platte buik, lange, stevige benen. Bij het bad aangekomen dook ze er meteen in en zwom soepel weg. Ik door haar achterna, maar ging geen wedstrijdje aan.

Ik hoefde mezelf niet te bewijzen, realiseerde ik me net. Thuis waren drie vrouwen die wisten wat het was om samen met mij in bed te liggen. Dát was het verschil tussen een week geleden en nu.

Vanaf zaterdagochtend had mijn zelfvertrouwen een enorme boost gekregen. Ik trok rustig een paar baantjes, deels boven, deels onder water. En onder water keek ik naar Cora, als ze in de buurt zwom. Het was best een hele knappe meid. Maar ja… Al verkering vanaf haar vijftiende en soms zo arrogant als een Rolls-Royce. Na een kwartiertje ging ik eruit. Nog even opdrogen, dan douchen en naar huis. Om vijf uur kwam Ma en rond zes uur kwamen mijn zussen thuis…

Ik klom op de kant en liep naar mijn handdoekje. “Hé Rick… Wacht even op me.” Cora kwam me achterna gelopen. “Ga je weg?” Ik knikte. “Ja. Over drie kwartier komt m’n moeder thuis uit haar werk en een uur daarna mijn zussen. En ik kook vanavond, dus…” Ze lachte even. “Ohoh… dat wordt dus een veldslag in de keuken, begrijp ik?” Ik keek niet-begrijpend. “Veldslag?” “Nou ja, mannen kunnen misschien wel koken, maar ze maken er over het algemeen een puinhoop van als ze bezig zijn.” Ik dacht snel na.

“Cora, ik daag je uit om over twee weken eens bij ons te komen eten. Dan zal ik koken en mag jij ondertussen toezien hoe ik in de keuken tekeer ga. Volgende week gaat niet,want dan logeer bij m’n zussen in Utrecht, maar de week daarna…” Ze keek me aan en ze knikte ook nog!

“Oké Rick… Ik app je wel voor een geschikte dag, oké?” “Is goed. En nu moet ik naar huis, anders zwaait er wat!” Ik pakte mijn spullen en wilde weglopen, maar Cora pakte mijn hand. “Dank je wel Rick. Je hebt me netjes op m’n nummer gezet, maar even netjes je excuses aangeboden.” Ik moest lachen. “Ik ben een nette vent, Cora. Dat had je na drie jaar wel kunnen weten. Tot volgende week!”

Op de fiets had ik wat om over na te denken. Cora Amelink… Knoopt zomaar een praatje met me aan, ligt te janken waar ik bij ben en maakt een afspraakje. Het moet niet veel gecompliceerder worden allemaal. Deze week ging alles toch al in een stroomversnelling…