Monique & Carla - 19

De volgende dag werd Monique wakker na een nacht waarin ze slecht had geslapen. Regelmatig was ze wakker geschrokken en zag dan Amanda voor zich die veel van Carla weg had. Het was gewoon griezelig hoeveel dit meisje op haar overleden vriendin leek. En nu zag het ernaar uit dat dit haar nieuwe vriendin was, nadat ze seks met haar had gehad. Ze kon het amper geloven en hees zich uit bed om zich te douchen. Ze moest om 12.00 uur werken en om 11.40 sprong ze op de fiets. Toen ze bij de supermarkt aankwam, zag ze Amanda met twee andere meiden bij de hoofdingang staan praten. Vreemd, dacht ze dat haar nieuwe vriendin hier nu stond. Ze weet toch niet dat ik vandaag moet werken? Ze stalde haar fiets en sloop voorzichtig naar Amanda toe die druk met de andere meiden aan het kletsen was. Monique naderde haar stiletjes en greep haar onverwachts van achteren bij haar borsten en zoende haar in de nek.
‘Dag, schat, wat leuk dat ik je vandaag alweer zie!’ Monique schrok echter van de felle reactie van het meisje. Ze keek Monique met een woedende blik aan en snauwde: ‘What the fuck doe jij? Blijf van me af, gestoorde gek. Wie ben jij eigenlijk, stom wijf?’
Totaal verbouwereerd keek Monique het meisje aan en stotterde: ‘Maar, maar, ik, ik ben het, Amanda, Monique.’
‘Wat een idioot wijf, Adinda. Let maar op, want die meent dat ze heel wat is met die lange, blonde haren.’
‘Ja,’ deed het andere meisje ook een duit in het zakje, ‘volgens mij is die van de hockeyclub en die menen allemaal dat ze meer dan ons zijn.’
Met grote, opengesperde ogen keek Monique de drie meiden ongelovig aan en vroeg voorzichtig: ‘Adinda, heet jij Adinda?’
‘Ja, heb je daar een probleem mee, trut?’
‘Maar eerder zei je dat je Amanda heette en gisteravond zijn we nog samen op stap geweest.’
‘Amanda is mijn tweelingzus, gek en daar heb ik geen contact meer mee. Ben jij ook zo’n vieze lesbo en heb je soms iets met haar?’
Tweelingzus, dacht Monique, terwijl het haar duizelde. Waarom heeft Amanda mij daar niets van gezegd?
‘Sorry, ik dacht dat je Amanda was. Ik ben gisteren met haar uit geweest en ze heeft mij niets over jou verteld.’ De drie meiden keken haar minachtend aan en liepen zonder nog iets te zeggen weg. Monique keek op haar horloge en zag dat het tijd was om naar binnen te gaan. Met betraande ogen liep ze via de personeelsingang naar binnen om zich om te kleden.
‘Wat is er met jou gebeurd, Monique?’ klonk opeens een jonge meisjesstem, toen ze de tranen in de kleedruimte uit haar ogen waste. Ze draaide zich om en zag dat het Bibi van de vulploeg was.
‘O niets, Bibi, het gaat wel weer.’
‘Dan was er dus toch iets, als het nu weer gaat?’ antwoordde het meisjes bijdehand.
Monique voelde weer tranen opkomen en probeerde die tegen te houden. Bibi zag het en liep naar haar toe. Ze omhelsde Monique en zoende haar op de mond. Monique zei daar niets van, omdat het troostend bij haar werkte.
‘Pak ook om 15.00 uur pauze en kom dan naar het schoonmaakhok in het magazijn!’ Na dit gezegd te hebben, verliet Bibi de kleedruimte om aan het werk te gaan. Het duizelde Monique eventjes, maar ze herpakte zich. Even later zat ze achter de kassa en probeerde haar gedachten bij het werk te houden. Dit lukte niet echt, want tot drie keer toe maakte ze een fout en moest de manager komen om dat op te lossen.
‘Wat is er met jou aan de hand?’ mopperde Daphne Konings, ‘Normaal maak je nooit zoveel fouten. Ik hoop dat het hierbij blijft, want anders ga je maar bijvullen. Begrepen?’
‘Ja, Daphne,’ piepte Monique en zag dat het bijna 15.00 uur was.
‘Vind je het goed als ik nu mijn pauze neem in plaats van half vier?’
‘Ja, doe maar. Is misschien ook beter voor je.’ Daphne liep terug naar haar kantoor en Monique sloot haar kassa, waar op dat moment niemand meer was, af. Ze liep naar het magazijn en opende de deur van het hok waar de schoonmaakmiddelen lagen opgeslagen. Ze liep naar binnen en sloot de deur achter zich af.
‘Bibi, ben je er al?’ riep ze zachtjes en een jonge meisjesstem antwoordde stilletjes: ‘Ik ben achterin, Monique.’
Gelukkig, ze is er, dacht Monique. Ze was inmiddels een beetje tot rust gekomen en had behoefte om wat te knuffelen. Bibi was een leuk, zestienjarig blond meisje dat ook lesbisch was. Het zou niet voor niets zijn dat zij haar gevraagd had om ook om 15.00 uur pauze te nemen en naar het schoonmaakhok te komen. De eerdere zoen op de mond had zalvend bij Monique gewerkt en nu wilde ze meer.
‘Hoi, Bibi,’ zei ze toen ze het meisje zag, ‘hier ben ik dan.’ Even keken ze elkaar verlegen aan, maar toen nam de brutale Bibi het initiatief. Ze durfde dit, omdat ze in de gaten had dat Monique niet goed in haar vel zat en er eerder geen probleem van maakte toen ze haar in de kleedruimte op de mond zoende. Ze omhelsde Monique en drukte haar lichaam stevig tegen dat van haar aan. Monique voelde de kleine borsten van het meisje tegen die van haar drukken en meteen werden haar tepels hard. Bibi zocht met haar mond die van Monique en een voorzichtige tongzoen volgde. De meiden genoten van elkaars warme tong en Monique raakte weer in die trance waar ze geen weerstand aan kon bieden. Ze voelde dat Bibi de ritssluiting van haar spijkerbroek omlaag trok en met een vinger haar slipje inging. Ze kreunde lichtjes toen haar clitoris subtiel gestreeld werd. Die Bibi weet hoe ze het moet aanpakken, dacht ze. Ze voelde dat ze nat werd en wilde meer. Ze stopte met tongzoenen en vroeg: ‘Heb je al eens iemand gebeft, Bibi?’
‘Nee, toen nu toe alleen maar gevingerd, Monique.’
‘Zou je dit voor de eerste keer bij mij willen doen?’ Bibi keek Monique
verheugd aan, want ze beschouwde het als een eer om dit bij deze superknappe, blonde meid te mogen doen.
‘Is goed, maar ik hoop dat ik het goed doe.’
‘Dat lukt je wel. Gewoon zachtjes met je tong mijn clitoris likken.’
Bibi knikte en wachtte gespannen af. Monique trok haar spijkerbroek en slipje naar beneden en spreidde haar benen iets. Ze trok de schaamlippen iets uit elkaar zodat haar gezwollen clitoris goed voor Bibi zichtbaar was. Die zakte op de knieën en keek alsof ze gehypnotiseerd was naar Moniques’ intiemste plekje.
‘Toe maar, Bibi! Je kan het.’
Het jonge meisje stak haar tong uit en likte enkele keren voorzichtig aan de clitoris. Monique reageerde meteen met een kreun en vond dat het wel wat harder mocht. Bibi deed dit en bij iedere lik leek het nu alsof er kleine stroomstootjes door Moniques’ onderbuik schoten. Ze sloot de ogen en stelde zich voor dat Amanda was die haar befte. Langzaam borrelde er een orgasme diep vanbinnen op en ze begon steeds harder te kreunen. En Bibi, die geloofde niet dat ze dit werkelijk aan het doen was. Met vriendinnetje Jannetje was het tot nu toe bij elkaar zoenen en vingeren gebleven. Ze genoot van Moniques’ natte vagina en legde er steeds een schepje op. Met steeds meer druk likte ze aan de overgevoelige clitoris en het duurde dan ook niet lang dat Monique klaarkwam. Dit deed ze met een diepe kreun en daarna moest ze even hijgend bijkomen. Bibi keek Monique met grote ogen aan, toen die haar slipje en spijkerbroek weer optrok.
‘Wauw, dat deed je heel goed, Bibi, bedankt!’
‘Heb je echt een orgasme door mij gekregen?’
‘Ja, ik vond het heel lekker, maar laten we naar de kantine gaan, want we hebben per slot van rekening…’
Monique was nog niet uitgesproken toen iemand hard op de deur van het schoonmaakhok klopte. De twee meiden schrokken en liepen naar de deur.
‘Hallo, is daar iemand binnen en waarom is deze deur op slot?’
‘Shit, dat is Daphne,’ fluisterde Bibi, ‘wat doen we nu?’
‘Laten we maar opendoen. Wat moeten we anders?’ Bibi maakte de deur open en zag dat het Daphne was. Die fronste de wenkbrauwen en vroeg: ‘Wat doe jij hier en waarom doe je deze deur van binnen op slot?’
‘Eh, ik, eh…’
‘Het zal toch niet, hè!’ Daphne liep het schoonmaakhok in en zag toen Monique pas staan. Ze trok een verbaasd gezicht, alsof ze het niet kon geloven dat ze Monique hier zag.
‘Wat deden jullie hier met z’n tweeën?’ Met een pokerface antwoordde Monique: ‘Ik had wat schoonmaakmiddel nodig voor mijn kassa en Bibi hielp mij om het te vinden.’ Bibi knikte en voegde eraan toe: ‘Monique weet nog niet precies waar hier alles ligt, vandaar dat ik haar hielp.’
Daphne keek hen allebei wantrouwend aan, want ze geloofde er geen snars van.
‘Waarom deden jullie de deur dan aan de binnenkant op slot?’ Hier hadden de twee meiden niet direct een antwoord op en Daphne wist nu zeker dat ze hier voor iets anders waren. Ze keek beide meiden indringend aan en zei: ‘Als ik erachter kom dat jullie hier aan het rotzooien waren, dan vliegen jullie eruit. Ben ik duidelijk?’
‘Ja, Daphne,’ klonk het tweestemmig en ze verlieten het schoonmaakhok om weer aan het werk te gaan. De manager schudde met het hoofd en dacht eraan om een camera in het schoonmaakhok te installeren. Dan kan ik ze ten minste in de gaten houden, dacht ze. Op de weg terug naar haar kantoor liep ze langs de kassa van Monique en gaf haar een briefje met de tekst: durf je echt niet meer? Miss Black.
Monique fronste de wenkbrauwen en snapte er steeds minder van. Speelde Daphne dat ze net boos was of deed ze dit alleen om Bibi te waarschuwen? En waarom schrijft ze dit briefje weer in de hoedanigheid van miss Black?
Monique zuchtte eens diep en wenste dat deze werkdag voorbij was, want ze wilde eerst met Amanda spreken over het voorval met haar tweelingzus. Of ze nog eens naar miss Black ging, wist ze nog niet. Aan het einde van de dag kleedde ze zich snel om en verliet de supermarkt. Eerst Amanda, dacht ze. Ze stuurde het meisje een WhatsApp bericht en sprong op haar fiets. Toen ze thuis was, zag ze dat Amanda nog niet gereageerd had. Afwachten maar, dacht ze en liep naar boven om zich te douchen.