Het was weer ‘girls night out’. Zo noemde Martina dat. Dan ging zij met haar drie vriendinnen een avondje stappen. De mannen gingen niet mee. Alleen de meiden. Nou ja, meiden. Het waren allemaal 40-tigers of bijna 40-tigers. Martina was de jongste van het viertal. Zij was 38 en netjes getrouwd. Ze had een lieve man, maar het huwelijk was al lang niet meer wat het in het begin was. Het was een sleur geworden. Alles in het huwelijk was zo burgerlijk. Waar waren de wilde nachten? Weg! Verdwenen! De ‘girls night out’ was voor haar echt een heerlijk uitstapje. Soms sliep ze na afloop bij een van haar vriendinnen. Dan had ze nog geen zin om naar huis te gaan. Haar man vond het allemaal prima. Een ‘girls night put’ betekende eerst ergens wat eten, daarna shoppen en dan nog een poosje naar een bar.

De bar waar ze nu waren heette ‘Seaview’. De naam zegt het al. Een bar/café aan de kust. De meiden kwamen er graag. Het was schoon, netjes en zag er keurig uit. ‘Seaview’ was een gelegenheid op niveau. Buiten was een groot terras en vandaar kon je zo het strand op lopen. Maar de dames zaten binnen. Het was nu te fris. Ze zaten aan de bar. Op de hoek. Twee vrouwen aan de korte zijde, twee aan de lange kant. Voor hen stond een drankje. Martina bestelde altijd haar favoriete mix: Malibu Jus.

Natuurlijk trokken ze aandacht. Er waren altijd wel mannen die hun interesse toonden. Vooral in Martina. Zij was de mooiste van de vier. Ze had een heel gaaf gezicht met grote ogen en volle lippen. Haar zwarte haren reikten tot haar schouders. Ze had een goed figuur met stevige borsten. Martina was er trots op. En dan te bedenken dat ze bijna 40 is! In de mannen die hun aandacht probeerden te trekken had ze weinig interesse. Natuurlijk was er af en toe contact. Natuurlijk sprak ze, net als haar vriendinnen wel eens met een man, maar daar bleef het bij. Ze was niet uit op een avontuurtje. Het was immers hun ‘girls night out’ avond!

Maar het veranderde van het ene moment op het andere toen ze hem zag. Hij stond aan de andere kant van de bar. Knap, lang, goed gebouwd. Hij had, evenals zij, zwart haar. Kort geknipt. Hij keek naar haar en zij naar hem. Hun ogen hielden elkaar even vast. Geen gezichtsuitdrukking. Alleen ogencontact. Het deed iets met haar. Haar hart klopte een tikkeltje sneller.

Vito had de vrouwen zien binnen komen. Martina was hem direct opgevallen. Vito, Italiaan van geboorte, had het gevoel dat de knappe vrouw met haar schouderlange zwarte haar ook wel eens een Italiaanse kon zijn. Toen zij naar hem keek en toen hun ogen elkaar even vasthielden, ging er een warm gevoel door hem heen. Na meerdere malen naar elkaar gekeken te hebben, stond hij op en liep langzaam in haar richting. Vanuit zijn ooghoeken zag hij hoe zij hem volgde. Even stopte hij en keek naar haar. Hij zag dat ze haar ogen niet neersloeg. Verder liep hij. Toen hij bij haar kwam, vroeg hij haar of de plek naast haar vrij was. Zijn stem klonk warm. Hij stelde zich voor. “Vito?” reageerde Martina, “Italiaan?”

“Van geboorte, ja, maar ik woon al sinds mijn jeugd in Nederland. En jij? Ook Italiaanse?”

“Waarom zeg je dat?”

“Omdat ik dat voel!”

“Mijn grootouders kwamen uit Italië,” verklaarde Martina.

En daarop ontspon zich een heel aangenaam gesprek. Over het leven in Italië en het leven hier. Martina leerde dat hij een zakenman was. Wat zijn zaken waren, vertelde hij niet. Ze voelde zich heel prettig in zijn gezelschap. Af ten toe raakte hij haar aan. Vluchtigjes, zonder opdringerig te zijn. Op zeker moment pakte hij haar hand. Zijn vingers beroerden haar trouwring. “Je hebt mooie handen,” zei hij. En dat was ook zo. Ze had slanke handen met lange vingers en verzorgde nagels.

Plots merkte Martina op dat haar vriendinnen zich klaar maakten om te vertrekken. Ze wist dat het half 11 was. Dat was de tijd dat ze altijd naar huis gingen. De tijd was omgevlogen. Martina had er geen erg in gehad. “Zullen we gaan?” vroegen haar vriendinnen. Maar daar had Martina niet echt zin in. Ze aarzelde dan ook.

“Moet je echt weg?” vroeg Vito.

Haar vriendinnen begrepen het. Het kwam wel vaker voor dat een van hen niet meeging. Ze gingen dan altijd wel met z’n vieren uit, maar kwamen niet altijd met z’n vieren thuis. Ze kwamen naar Martina toe. Omhelde haar en zoende haar op haar wang. Ze rekenden hun eigen consumpties af en vertrokken.

“Ik heb zin in een sigaretje,” zei Martina.

“Dan doe ik met je mee. We moeten wel buiten roken.”

Galant gaf hij haar jas. “Moeten we niet eerst afrekenen?” vroeg Martina, “misschien denken ze wel dat we niet meer terugkomen.”

“Nee, dat hoeft niet. Ze kennen me hier.”

Samen liepen ze naar buiten. De wind op het terras was best koud. Vito trok haar mee het strand op. Daar waren strandhuisjes. Achter een van de huisjes bleven ze staan. Uit de wind. Het was Vito die haar sigaret opstak. Zelf nam hij er een uit zijn eigen pakje. Weggedoken in haar jas rookte Martina haar sigaret. Ondanks dat ze uit de wind stonden, huiverde Martina. Vito merkte het. Hij sloeg zijn arm om haar heen en trok haar tegen zich aan. Niet dat ze zijn warmte voelde, maar aangenaam was het wel. Martina leunde lichtjes tegen hem aan. Ze had het naar haar zin. Wat een aardige, attente man. Ze keek naar hem op en zag hoe hij richting de zee keek. Toen Vito voelde dat zij naar hem, keek hij naar haar. En weer was daar het ogencontact. Langzaam boog hij zijn hoofd en drukte lichtjes zijn lippen op de hare. Martina glimlachte. Opnieuw hielden hun blikken elkaar vast. En opnieuw een licht kusje. De sigaretten waren op. “Zullen we weer naar binnen gaan of zullen we naar een plekje gaan waar we samen kunnen zijn?”

“Zeg jij het maar?”

“Dan kies ik wat jij wil. En dat is samen zijn.”

Hij nam haar hand toen ze terug liepen. Martina voelde weer zijn vingers op haar trouwring: de tweede keer! Binnen rekende Vito niet af. Het viel Martina, die bij de ingang wachtte, op. Ze zag hem alleen even praten met de barman. Toen kwam hij naar haar toe.

“Moeten we niet afrekenen?” vroeg Martina weer.

“Nee, dat hoeft niet. Ze kennen me hier.”

Snel leidde Vito Martina naar zijn auto. “Waar gaan we heen?”

“Ik heb dichtbij een huisje. Daar gaan we heen.” Hij draaide de boulevard op. Al na een paar minuten ging hij rechtsaf. Een smalle weg liep steil omhoog. Een meter of 30. Toen weer naar rechts. Hij parkeerde bij een schattig huisje. Snel gingen ze naar binnen. Het was er aangenaam warm.

Het halletje was piepklein. Vandaar gingen ze de woonkamer in. Verrast bleef ze staan. Ze keek recht tegen een glazen wand aan. De kamer op zich was niet groot, maar het uitzicht..dat was groots! Martina liep naar de glazen wand toe. Glas in plaats van een muur. Glas van boven tot onder. Van plafond tot vloer. Ze keek naar buiten. Ze zag de donkere zee met hier en daar een lichtpuntje. Ze keek naar beneden en zag onder zich de boulevard. Vito liet haar even genieten. Hij schonk wat voor hen in en kwam bij haar staan. Hij gaf Martina een glas. Wijn, proefde ze.

“Wat mooi,” zei ze, “Wat een geweldig uitzicht!” Vito zei niets. Hij ging achter Martina staan. Ze leunde tegen hem aan. Toen voelde ze zijn hand op haar buik. Snel legde ze haar hand op de zijne. Zo stonden ze daar, kijkend en drinkend van de wijn.

Martina zuchtte. “Zo mooi!” herhaalde ze.

“Alleen bestemd voor de ogen van een mooie vrouw!”

Ze keek naar hem. Vito boog zich naar haar toe en kuste haar. Martina voelde zijn hand op haar buik. De hand streelde haar, maar Martina stopte hem. “Niet hier!” zei ze zachtjes.

“Juist hier,” antwoordde Vito, “alle ramen zijn spiegelfolie ramen. Wij kunnen wel naar buiten kijken, maar van buiten kan men niet naar binnen kijken.” Hij pakte haar hand. Terwijl zijn vingers opnieuw haar trouwring beroerde, kuste hij haar hand. Met zijn ene hand draaide hij Martina’s gezicht naar hem toe. Hij kuste haar lippen. Dwingender nu. Zijn andere hand ging weer naar haar buik. Nu legde Martina haar hand niet op de zijne. Hij streelde haar en trok langzaam haar truitje naar boven. Met twee handen trok hij haar truitje uit. Met beide handen om haar heen speelde Vito met haar borsten. Martina keek naar buiten. De boulevard, de zee! Geen seconde dacht ze aan thuis. Ze voelde hoe hij haar bh losmaakte. Toen omvatte hij haar ontblote borsten. Ze leunde tegen hem aan en sloot haar ogen. Hij kneep zachtje in haar borsten en speelde met haar tepels. Langzaam gingen zijn handen naar beneden. Centimeter voor centimeter trok hij haar rok op totdat die om haar middel was. Met een hand hield hij haar rok vast. Zijn andere hand ging in haar slipje. Vito voelde haar vochtige kutje. Martina zuchtte toen ze zijn hand voelde.

Zachtjes zei hij: “Je bent niet alleen een mooie vrouw, maar ook een geile vrouw.” Martina draaide haar hoofd even opzij en keek hem aan, maar zei niets. Hij streelde haar tussen haar benen. Martina liet het allemaal gebeuren. Ze genoot van zijn aanrakingen. Even liet hij haar los om snel haar rok en slipje uit te doen. Daar waren zijn handen weer. De een tussen haar benen, de ander op haar borsten. Hij drukte zich nu ook tegen haar aan. Ze voelde zijn stijve pik.

“Naakt sta je voor het raam, maar niemand kan je zien!” Nog even speelde hij met haar. Toen draaide hij haar om en deed een paar passen naar achteren. Hij bekeek haar. “Je bent mooi, sexy en geil.” Hij wachtte even. Daarop begon hij zich uit te kleden. Martina keek toe. Toen zijn overhemd uit was, zag ze zijn lichtbehaarde borst. Hij schopte zijn schoenen uit. Z’n sokken volgden. Toen knoopte hij zijn broek los en trok hem tegelijk met zijn onderbroek uit. Ze bekeek zijn lichaam. Zo mannelijk. Ze zag hoe hij zijn pik vastpakte en er zachtjes aan trok, terwijl hij haar aankeek.

Vito kwam naar haar toe en omarmde haar. Ze voelde zijn pik tegen haar buik. Een lange tongkus. Ineens duwde hij haar met haar rug tegen de ramen en tilde haar linkerbeen op. Hij zakte wat door zijn knieën en stootte zijn pik in haar. Tegen het raam neukte hij haar. Ze hing aan zijn nek en genoot van zijn pik in haar. Martina voelde al snel een eerste orgasme opkomen. Toen ze haar ogen opende, zag ze dat Vito naar haar keek. Het was een licht orgasme en ebde snel weg. Hij trok zich uit haar terug en omarmde haar. Na een kus nam hij haar bij de hand en bracht haar naar zijn slaapkamer die vanuit de woonkamer bereikbaar was. “Ben zo terug.”

Martina ging op het bed zitten. Ze schikte kussens in haar rug zodat ze half zat en half lag. “Vito,” riep ze, “kun je mijn mobiel meenemen? Zit in m’n jaszak.” Al snel was Vito weer bij haar. Hij had 2 glazen wijn bij zich en Martina’s mobiel. Hij gaf haar een glas en haar mobiel. Toen kwam hij dicht tegen haar aan liggen. Ze dronken van de wijn en zetten toen het glas op het nachtkastje. Martina kroop nog dichter tegen Vito aan. Haar hoofd in zijn schouderholte. Toen pakte ze haar telefoon. Ze begon te teksten en Vito, met zijn arm om haar heen, keek mee. Hij hield haar borst vast en rolde haar tepel tussen duim en wijsvinger. Martina tekste: Schat, het is al laat. Ik blijf bij m’n vriendinnen slapen. Zie je morgen. Liefs. Toen keek ze naar hem op. Hij glimlachte en Martina drukte op ‘zend’. Al snel kwam een tekst terug: Ok schat. Zie je morgen.

Vito drukte een kus op haar lippen en zei: “Dat heb je meer gedaan.”

“Wat?” vroeg ze.

“Liegen tegen je man!”

“Je vraagt te veel.” Ze bleef hem aankijken.

Vito pakte haar hand en legde die op zijn pik. Bijna automatisch begon ze hem af te trekken.

Hun blikken hielden elkaar vast. Ook toen Vito zijn hand tussen haar benen legde. Zijn duim streek over het streepje schaamhaar. “Je hebt haar hier.”

“Dat vind ik mooi.” En even later: “Jij niet?”

Vito streelde haar schaamlippen. Hij voelde dat ze opnieuw of misschien nog steeds nat was. “Ik hou van een kutje zonder haar.” Even lieten zijn ogen haar los. Hij keek naar haar lichaam. Daarna vonden hun ogen elkaar weer. “Je bent zo mooi, zo sexy, zo heet.” En met dat hij dat zei stopte hij zijn vinger in haar.” Hij vingerde haar zachtjes. Martina kreunde maar bleef hem aankijken.Haar hand rukte harder aan zijn pik. Het was zo erotisch. Ze speelden met elkaar terwijl ze diep in elkaars ogen keken. Martina’s mond was iets geopend. Vito likte haar lippen.

“Ik wil je en jij wilt mij.” Het was een vaststelling, geen vraag.

Als antwoord likte Martina haar lippen.

“Wil je dat ik je klaar laat komen?”

Ze kreunde.

Vito liet haar kutje los en pakte haar gezicht vast.

Hij herhaalde zijn vraag: “Wil je dat ik je klaar laat komen?”

Nu antwoordde Martina: “Ja, dat wil ik. Maak me klaar. Ik verlang er naar.”

Voorzichtig haalde hij z’n arm weg en kroop tussen haar benen. Hij liefkoosde eerst haar ene voet en daarna haar andere. Hij likte haar tenen. Daarna nam hij een kussen en legde die onder haar kont. Hij spreide haar benen. Terwijl hij haar aankeek streek hij over het streepje schaamhaar. Haar lippen waren gezwollen. Toen ging Vito op zijn buik liggen. Hij keek naar Martina maar die had haar ogen gesloten. Met zijn duimen opende hij haar lippen. Zo nat, zag hij. Hij likte haar en proefde het zoete vocht. Hij likte haar klitje. Ze trilde onder zijn handen. Haar buik ging op en neer. Vito nam alle tijd om haar tot dicht bij haar hoogtepunt te brengen. Toen hij merkte dat ze bijna zover was, richtte hij zich op. Martina opende haar ogen en keek hem aan. Hij las het verlangen in haar ogen. Daarop ging hij op z’n rug liggen. Martina kroop direct op hem. Ze schuurde haar kutje even langs zijn harde pik. Toen duwde ze hem in zich en liet zich op hem zakken. Ze boog zich over hem heen, terwijl hij begon te stoten. Hij keek naar haar vertrokken gezicht. Hij zag hoe ze ineens kleurde. Ze kneep haar ogen samen toen ze het uitschreeuwde. En toen het orgasme haar overweldigde keek Vito in haar gezicht. Ze bereed hem zolang haar orgasmes duurde. Toen liet ze zich op het vallen. Hij voelde haar snel kloppende hart, hij hoorde haar snelle ademhaling. Hij hield haar vast terwijl hij bleef stoten. Net zolang tot ze aangaf dat hij moest stoppen. Stil lag ze zwaar op hem. Langzaam werd haar ademhaling weer rustiger. Ineens realiseerde Martina dat zijn pik nog net zo hard was als in het begin. “Jij niet? Fluisterde ze in zijn oor, “jij bent niet klaargekomen.”

“Nee, nog niet,” fluisterde Vito terug.

Dit had Martina nog nooit meegemaakt. Mannen kwamen altijd en meestal veel te snel, maar met deze man was het anders.

Ze ging van hem af en dicht tegen hem aanliggen. Ze pakte zijn kleverige pik en keek naar hem.

“Waarom niet?”

Vito keek in haar ogen en antwoordde langzaam: “Nog nooit heb ik zo’n mooie en hete vrouw in mijn bed gehad. Ik wil nog meer van je genieten.”

Zijn woorden vulde haar met warmte. Het was al zo lang geleden dat ze hete nachten beleefde met haar man. Het neuken met hem was bijna plichtmatig geworden. Maar deze Vito! Hij bracht de spanning weer terug. Zo was het en zo moet het zijn.

“Waar denk je aan?” Zijn stem onderbrak haar gedachten.

“Aan vroeger. Zo was het vroeger, maar nu niet meer.”

“Bedoel je met je man?”

“Ja, dat bedoel ik.”

“Ik ben blij dat ik je iets van vroeger hebt kunnen teruggeven.”

“Maar jij, jij bent niet gekomen!”

“Dat betekent niet dat ik het minder fijn heb gevonden!”

Martina knikte. “Maar ik wil zo graag dat jij ook klaar komt.”

Vito glimlachte. Ineens dacht Martina aan wat hij eerder tegen haar zei.

“Wil je dat ik je klaar laat komen?”

Vito begreep het. “Ja, ik wil dat jij, alleen jij, mij klaar laat komen.”

Toen pijpte Martina hem. Met al haar ervaringen pijpte ze Vito naar zijn hoogtepunt. En toen hij kwam, keek ze in zijn gezicht en zag hoe lekker hij het vond.

Die nacht kwam er van slapen niet veel terecht. Martina had opnieuw het plezier in sex ontdekt.

De volgende ochtend bracht Vito haar weg. In de buurt van haar huis zette hij haar af. Hij gaf haar zijn mobiele nummer. “Ik wil je heel graag snel. Ik herhaal snel, weer zien. Bel of tekst me als jij dat ook wil.” Een bescheiden kusje. Martina stapte uit en wachtte tot Vito wegreed. Wat een nacht! Een nacht om nooit meer te vergeten.

(Wordt vervolgd)