Voornemen!

Wij kenen elkaar van Twitter. Jij bent Mara72 en ik Daan62. Voorheen kenden wij elkaar niet, maar wij hadden zo’n leuk zijdelings contact dat jij voorstelde elkaar bij de koffieautomaat te treffen van het gebouw waar wij beiden zo nu en dan zijn. Heel snel al gaven wij signalen af deze kop koffie leuker te vinden dan alleen een gezamenlijk drinken van automatenbocht en wisselden wij onze telefoonnummers uit. “Want dat is handig…”

Inmiddels hebben wij vrijwel elke dag contact via WhatsApp. Natuurlijk over ons werk, gezinsleven en zielenroerselen. Zelfs wat wij ’s avonds voor onze gezinnen zullen koken delen wij met elkaar. De hele dag door zoeken wij elkaar op. Vragen en geven aandacht. Vrienden zijn wij. Echte vrienden. Dol gek op elkaar, maar de afspraak is heel helder dat onze gezinnen hier niets van mogen merken. Zij gaan voor. Hoe dan ook. Dat betekent dat wij elk bericht, elke foto direct grondig verwijderen. Na een date met jou rook ik een stevige sigaar in de auto, zodat elke geur van jou, hoe intens jammer ook, verdwenen is als ik thuis kom. Wat mij dan rest is de herinnering aan jou, onze zoenen, jouw strelingen en mijn vingertoppen op jouw huid.

Ondertussen hebben wij vrijwel elke dag zinderende seks. Virtueel weliswaar, maar wat een gruwelijk diepe opwinding roep jij bij mij op Mara. Sinds ik jou heb word ik soms ’s nachts zo geil wakker dat de boter ervan gesmolten is. Dan sluip ik mijn bed uit en ga naar beneden. Soms in de tuin, of bij de eettafel, het aanrecht, maar meestal bij de keukentafel trek ik mij dan met jou in gedachten langzaam af. Traag trek ik dan de voorhuid over mijn geslacht tot de dikke paarse eikel bloot ligt. Dan maak ik mijn linkerhand nat met spuug en streel met de natte hand mijn eikel. Ondertussen pompt mijn penis zich steeds verder op tot de normaal sterk geplooide huid strak staat en aders zich duidelijk zichtbaar en voelbaar langs de stam aftekenen. Mijn teelballen hangen los en ontspannen in de zak. Met mijn rechterhand kneed ik de grote ballen. Zij zijn weliswaar ruim twintig jaar geleden geopereerd en steriel gemaakt, maar man man wat een zaad smak komt er nog uit. Natuurlijk niet bij een ultra snelle trektocht, maar als het rustig opgebouwd wordt dan kom ik met stevige volle stralen. Zo ook daar ’s nachts bij de keukentafel als ik met jou in gedachten zelfseks heb. Niet alleen ik gedachten. Ik fluisterkreun jouw naam Mara. Vooral als ik na enige tijd mijn orgasme niet meer wil onderdrukken en hunker naar de bijna explosieve ontlading fluisterkreun ik steevast jouw naam. Dan laat ik het ook gaan. Stevig trek ik de huid over de stam en kijk trots naar de eikel die dan tevoorschijn komt. Steeds weer trek ik de huid heen en terug over, terwijl mijn rechterhand mijn ballen liefkoost en weegt. Dan, als vanuit het puntje van mijn staartbot voel ik mijn orgasme door mijn lendenen rollen. Onstuitbaar, een onvruchtbare eruptie die tegen de wanden van jouw kut uiteen moet spatten. Jou moet vullen met mijn warme witte vocht. Mijn gloeiende sperma. Alleen voor jou en door jou opgeroepen om jou te gerieven. Mijn zaad voor jou alleen. In plaats van diep in jouw diepste goddelijke plekje aan jou geplengd te worden, vliegt het zaad in dikke klodders over de tafel. Een enkel druppel eindigt tegen het raam, maar het grootste deel van de lust eruptie ligt verspreid over de vier persoons tafel. Soms maak ik voor jou een foto van de plas zaad en App je die, zodat jij de volgende morgen bij het ontwaken van de weersomstuit jouw vocht tussen jouw hemelse lippen voelt paarlen.

Dan komt het onvermijdelijke laatste onderdeel van de masturbatie. Opruimen. Met een vochtige doek neem ik alles af dat door mijn zaad geraakt is. Enigszins met een spijtig gevoel ruim ik het sperma op, bedenkend dat het op jouw geweldige lijft uitgesmeerd zou moeten worden, met liefde in jouw schoot gestort had moeten worden of op zijn minst door jou geproefd had moeten worden.

Ten langen leste drink ik dan een glas water en ga vast naar het toilet, omdat ik na een stevige zelf-orgasme steevast moet urineren. De laatste keer dat ik beneden op het toilet zat en toch ook genotvol voelde hoe de urine zich dezelfde weg baande als kort daarvoor mijn sperma, bedacht ik mij dat ik jou een keer wil zien plassen. Gewoon gehurkt in de natuur. Niet gegeneerd verstopt, maar mij genietend en uitdagend diep in mijn ogen kijkend. Wat een heerlijke gedachte. Met een brede grijns van oor tot oor ging ik daarop, met jou en onze lust in gedachten, weer in mijn bed liggen. Vier uur ’s nachts nog anderhalf uur voor de wekker Madame Butterfly zou afspelen. Wat een ontspannen ontwaken is dat elke keer weer, maar vandaag zou ik ontwaken met een warme herinnering aan mijn zelfseks voor jou en het vooruitzicht dat ik jij en ik binnenkort alle kantooruren in een hotelkamer zullen doorbrengen. Ons uren aaneengesloten kunnen overgeven aan elkaar, onze verboden liefde en goddelijke lust.

Komende donderdag is het zover. Ik heb voor ons een kamer geboekt bij het Van der Valk in Almere en een plan bijeen gefantaseerd om jou tot op het diepste bot te laten genieten. Ik zal ervoor zorgen dat jij op de terugweg naar het station, vanwaar jij met jouw auto naar huis zult rijden, alleen nog nagenietend sprakeloos zult zijn en jouw gedachten op flarden van onze lust zullen wegzweven. Alleen al van die gedachte voel ik leven in mijn kruis.

Donderdagochtend zal ik, in zakelijk kostuum gestoken, om acht uur achterwaarts naast jouw auto parkeren, zodat jij vanachter het stuur hooguit twee stappen hoeft te zetten naar mijn passagiersstoel. Zo gauw jij in mijn auto zit zullen wij ons naar elkaar toedraaien voor de, zoals iedere keer weer opnieuw, eerste voorzichtige omarming en zachte kus op de mond. Het blijft immers iedere keer weer een bijzonder moment om, wetende dat wij grenzeloos vreemd zullen gaan, toch een andere geliefde dan onze eigen partners tot onze meest intieme ruimte (ons lijf) toelaten. Langzaam tasten daarom onze lippen elkaar af. Hunkerend naar meer, wachtend op het moment dat de hunkering van ónze relatie ons huwelijksgeweten naar de tijdelijke vergetelheid duwt.

Eerlijk is eerlijk, naarmate wij elkaar vaker zien wordt ook die gedachtenworsteling steeds korter. Dat is minder gewenning dan de overtuiging dat wij ieder door onze verhouding leuker worden binnen ons eigen huwelijk. Tegelijkertijd is ook elke aanraking, elk woord, elke virtuele vrijpartij, elke gedachte, elke fantasie zo goed, zo op zijn plaats dat het vermijden van lichamelijkheid tussen ons steeds minder overdacht, laat staan uitgesproken, wordt. Onze lijven hunkeren naar elkaar, onze onuitgesproken liefde roept om de ultieme uiting van onze genegenheid. Pathos en ratio raken steeds meer in evenwicht tussen onze huwelijken en de bevestiging van onze relatie. Het één bijt het ander niet. Sterker onze relatie verrijkt. Het evenwicht dringt steeds meer door in de poriën van onze gedachten. Onze band is zo sterk dat deze het aankan om voor eeuwig op de tweede plaats te komen, maar ondertussen de eerste plaats fundeert.

Voor onze aftastende lippen zich kunnen openen, om onze tongen de ruimte te geven voor hun voorzichtig aftastende dans, verlaat ik jouw mooie mond en buig naar het handschoenenvak. Zo gauw ik deze geopend heb zie jij de EHBO foedraal die jij al kent van vorige dates. Daardoor weet jij inmiddels dat het etui geen verbandmiddelen maar speciaal voor jou aangeschafte genotmiddelen bevat. De vorige keer bevatte het tasje een fles babyolie met kaneelgeur, een kleine verrukkelijk doeltreffende vibrator en een veter die jij als cockring om mijn ballen en geslacht gebonden hebt. Niet zozeer het afbinden, maar meer nog de aanraking van jouw vingers aan mijn penis is een geweldige gevoelige herinnering. Jouw handen die mij daar zo liefdevol aanraken. Lieve Mara wat geweldig is dat. Iedere keer weer. Eigenlijk is dat, op jouw genot en orgasmes na, het lekkerste van onze seks: de wijze waarop jij mij aanraakt. Zo innig, zo vertrouwd, zo Jou.

Terwijl ik hoor dat jouw ademhaling bij de aanblik van het tasje onwillekeurig zwaarder wordt, trek ik de rits open en laat jou naar binnen kijken. Jij ziet twee postbode elastieken, een flesje met vast en zeker olie, een zwarte buidel, een slaapblinddoek, handschoenen, een bundel brede veters, een waxinelichtje en een kleine tube. Met grote ogen kijk jij mij aan. Stoïcijns negeer ik jouw glimmende, maar ook onzekere, ogen en pak één postbode elastiek uit het etui. Jouw borst toont jouw ademhaling zichtbaarder dan net. Ik vind het iedere keer weer een genot om jouw borsten te zien bewegen. Al is het maar zoals nu van de ademhaling, wetende dat ik straks jouw borsten, zoals jouw hele lijf, van alle kleding mag bevrijden en koesteren als de schat dat jouw heerlijke lichaam is. Jij bent altijd wat verlegen met jouw lijf. Noemt het romig. Ik ben verzot op jou lijf Schat. Het is jouw lijf. Omvang en grootte maakt in dat geval niet uit. Het is zelfs volledig onzinnig om daarbij stil te staan, want het is jouw lijf. Zoals jij ook niet stilstaat dat mijn geslacht niet de meest indrukwekkende penis op aard is, noch direct als een keiharde snaar tegen mijn buik slaat als jij hem uit mijn broek bevrijdt. Het gaat om ons. Niets minder dan dat. Wij hebben onze lijven en god wat ben ik verzot op jouw lichaam Lieverd.

Vervolgens sluit ik het foedraal en het handschoenen vakje om mij weer naar jouw toe te keren en diep in jouw ogen te kijken. Jouw borsten tonen een nog meer opgewonden ademhaling. Ik neem jouw hoofd in mijn handen en trek je zachtjes naar mij toe. Voorzichtig, maar met meer energie, vinden onze lippen elkaar. Beiden duidelijk gewillig om onze tongen hun ontdekking te gunnen openen onze lippen zich, waardoor ik eerst tandeloos op jouw bovenlip bijt en jij even later evenzo tandeloos mijn onderlip tussen jouw rode lippen neemt. Wat een heerlijk zinnelijk spel. De voorzichtigheid is op en top erotisch en ik weet zeker dat zowel in jouw broekje als in mijn boxer sporen van onze opwinding achtergelaten worden. Dat gebeurde immers elk van onze keren nog. Logisch ook, want het is zo lekker om met jou “ons” af te tasten.

Tijdens ons lippenspel glijden mijn handen schijnbaar doelloos over jouw rug en eindigen net schuin onder jouw oren, om vervolgens langs jouw armen naar beneden te zakken en op jouw polsen te blijven rusten. Dan verbreek ik onze lippenliefkozing en kijk jou zonder woorden aan. Jouw ogen verhalen over hunkering en lust, vragen naar voortgang en hotelkamer, maar in plaats daarvan kus ik zacht jouw ogen dicht en de zijkant van jouw heerlijke rood gestifte mond. Ondertussen dwing ik zacht jouw handen achter jouw rug en bind daar jouw polsen met het elastiek aan elkaar. Als je wilt heb jij jouw handen in een oogwenk vrij, maar het gaat om het gebaar, om het idee, om de overgave, zeker niet om dwang. Dat weet elke hersencel, elke porie van jouw lijf. Dit is vertrouwen. Ik vereer je en zal jouw overgave nooit schaden. Dat weten wij zonder het ooit besproken te hebben.

Ik draai jou recht in jouw stoel, leg jouw veiligheidsgordel aan, en kus je zacht onder jouw linkeroor. Genieten wrijf jij jouw hoofd tegen mijn gezicht aan. In een flits denk ik aan een krolse kat die kopjes geeft. Vervolgens start ik de motor. De dieselmotor is direct paraat en klaar voor de reis naar Almere waar onze kamer ons verwacht voor ons uren durend liefdesspel. Nou ja het zal vast niet alleen voorzichtig aftasten, vrijen en minnekozen zijn, maar bij tijd en wijle ook onverholen diep seks, neuken, rijden, nemen en dierlijk genot zijn. Ook dat hoort bij ons minnespel Mara. Wij zijn alles. Wij zijn alles van teder en voorzichtig tot grensverleggend kinky. Wij zijn óns. Van onszelf, voor elkaar.

Dan ontsluit ik mijn veiligheidsgordel en stap uit de auto, jou vragende ogen negerend. Ik loop om de auto en open jouw portier. Grote ogen komen mij tegemoet, maar ik kijk vertrouwenwekkend terug. Dat hoop ik althans, want ik weet dat ik je met deze en de komende actie volkomen uit jouw controle-comfortzone sleur. Ik kniel op de dorpel en neem jouw hoofd voorzichtig tussen mijn handen. Ik kus jouw voorhoofd, je ogen, jouw neus en wangen en jouw lieve lippen. Teder steek ik een stukje tong tussen jouw lippen in de hoop dat jij deze zult beantwoorden en ontvangen. Dat is inderdaad zo. Voorzichtig betasten onze tongen elkaar in een voorzichtig, maar verschrikkelijk opwindend, minnespel. Zo gauw onze tongen hun eigen vertraagde tango dansen glijdt mijn rechterhand naar jouw rug en mijn linkerhand naar jouw buik, heup en linker bovenbeen. Mijn rechterhand streelt jouw rug, maar tast ook af naar overtollig ondergoed. Tenminste, ik vind ondergoed oprecht overbodig. Behalve natuurlijk bij linnen kleding, want dan spreidt (voor)vocht zich in no-time als een inktvlek uit. Ondertussen heeft mijn rechterhand jouw BH band gevonden en streel de volledige randen van de band van links naar rechts en vice versa. Bij de derde keer dat ik de band volg klemmen mijn duim en wijsvinger zich rond de sluiting en ontsluiten deze met een vloeiende beweging. Ja, ik heb dat vaker gedaan. Ben immers al vijfenvijftig.

Nadat jouw borsten enigszins bevrijd zijn zakt ook mijn rechterhand naar beneden en eindigt op jouw rechterheup. Jouw ogen zijn groot. Vol onzekerheid en gevuld met seksuele verwachting. Mooie combinatie.

Mijn handen glijden over jouw bovenbenen naar de zoom van jouw jurk en glippen zonder enige terughoudendheid onder jouw jurk. Wat een heerlijk gevoel. Zulk een uitnodigende warmte straalt er onder dit textiel. De belofte die jouw lijf hier uitstraalt is bijna voldoende om mij ter plekke in mijn broek te laten klaarkomen. Daarentegen haken mijn vingers achter jouw vriendelijke broekje en trekken deze naar beneden. Gedwee til jij jouw heerlijke billen op en trek ik jouw slip tot over jouw lieve voeten. Vervolgens breng ik het broekje naar mijn neus, snuif de hemelse geur van jouw voorvocht en berg hem als een schat op in onze EHBO tas.

Daarna verlaat ik jou, loop naar mijn bijrijdersstoel, schakel en rijd weg richting Almere. Richting acht uur overgave, vertrouwen en intuïtief dierlijk genot…