De Escort Jongen - 8

Ik denk terug aan het slagen van mijn opleiding, hoe trots mijn ouders waren. De dag waarop ik Femke zag. Hoe verliefd ik op haar werd.
De gerust stellende gedachte's dat ik verliefd werd op haar. Op een mooie vrouw. Dat ik eindelijk om kon gaan met mijn gevoelens voor mijn beste vriend Sebastiaan.
Hoe ik na al die jaren van gestolen blikken over zijn mooie strakke jongens lichaam en mijn beschaamende fantasieën, die niet alleen bij een pijpbeurt bleven, kon afsluiten in mijn hoofd. Ik kon weer enigszins normaal naar hem kijken, kijken hoe hij zijn vriendin dicht tegen zich aandrukte en haar kuste, zonder jaloezie te voelen.
Hoe ik drie jaar geleden niet geheel gepland voor de eerste keer vader werd, en bij de eerste blik smoorverliefd werd op dat kleine glibberige meisje. Onze dochter.
Ik was al die jaren gelukkig geweest met mijn leventje.
Hoe anders was het nu?
Waarin Bram mijn leven lijkt te beheersen. Boosheid om wat ik voel maakt me meester. Frustratie drijft het steeds meer op.
Omdat ik mezelf geen keuze geef.
Ik sla op mijn stuur van frustratie en voel de tranen opkomen. Ik leg mijn telefoon neer die ik uit gezet heb.
Ik kan niet meer naar zijn stem luisteren.
Zijn verwarring van wat ik tegen hem vertelde, het is zelfs aan de telefoon duidelijk dat hij volkomen verrast was door mijn mede deling.
Zo zit ik muisstil starend voor me uit in de auto en voel de tranen langs mijn wangen lopen. Ik huil amper, kan mezelf niet eens heugen wanneer ik voor het laats heb gehuild. Ja toen mijn dochter geboren werd.
Ik probeer mezelf te kalmeren. Ik moet naar huis voor Lizzy. Gefrustreerd veeg ik mijn gezicht droog.
Als ik uiteindelijk de auto start en de grote parkeer kelder van het ziekenhuis terrein uit rijdt.

'Met Lars?'
'Hallo Lars, met pa. Kun je Femke voor me roepen? Ik moet haar spreken.
Mijn schoonvader was nooit zo kortaf geweest. Hij was een van de sociaalste spraakwater die ik kende.
We zaten samen met zijn drieën in de tuin. Net aan het avond eten.
'Ja, ik roep haar even. Ik liep terug naar buiten en reikte haar de telefoon aan. 'Je vader.' ze stond op en liep door de tuin deuren naar binnen.
Ik hoopte dat er niets erg was. Mijn schoonouders waren beide al ruim in de zestig, en nog heel actief.
Ze waren net als mijn ouders een schoolvoorbeeld van een getrouwd stel dat op een harmonisch manier samen oud werden. Zeldzaam.
Ik keek naar Femke, ze keek ernstig, geschroken, toen ze ophing en bleef staan in de keuken. Ik zette het blad met borden voor me neer en keek op naar haar. 'Wat is er?'
'Mijn moeder... Ze ligt in het ziekenhuis Lars.. Ze heeft een hersenbloeding gehad.
'Shit, Fem...
'Ze kan moeilijk praten... Eigenlijk niet. Ze is verward en haar linker kant is helemaal verlamd. Het ene moment zaten ze samen nog te praten en het ander moment zag pa de linker kant van haar gezicht zakken.'
Ik sloeg mijn armen om naar heen. Troosten haar. 'We moeten naar haar toe Lars.'
Mijn ouders bleven in huis bij Lizzy, en ik reed samen met Femke naar het ziekenhuis. Totaal in een soort van shock.

Ze wilde blijven, samen met haar zus en vader. Mijn telefoon bleef af gaan in mijn zak. Terwijl ik keek naar het emotionele tafereel voor me.
'Zal ik koffie halen?' vroeg ik toen ik naar een tijdje zag dat iedereen enigszins wat gekalmeerd was. Ik liep door de kille witte ziekenhuis gangen naar buiten.
Ik trok mijn telefoon uit mijn broekzak en belde hem terug.
'Heey Lars, met Bram kunnen we afspreken?'
Ik keek naar de grote bomen aan de overkant van de straat, ondanks dat het warm was, plakkerig zelfs, leek het erop dat het nog lang niet zou gaan regen.
Mijn hele lichaam voelde vochtig aan van de warmte.
Er moest een eind aan komen, ik kon Femke dit nu niet aandoen.
Er stond geen zuchtje wind. 'Bram ik ben in het ziekenhuis...
Met vier volle bekers koffie op een dienblad wat net groot genoeg was, liep ik terug de kamer in waar mijn schoonmoeder lag.
Na een uurtje nam ik afscheid, ik kon verder niets meer doen en mijn ouders waren in ons huis voor Lizzy.
Ik stapte de auto in terug naar huis. Terug naar Lizzy.

Na een roerige week leek het steeds beter te gaan met mijn schoonmoeder. Tot grote opluchting van ons allemaal. Ik was sinds twee dagen weer aan het werk. In het autobedrijf. Mijn vader hield de afgelopen dagen alles draaiend samen met een collega.
Ook vandaag was hij er.
'Lars?' Ik keek mijn vader aan. 'Er staat iemand op je te wachten beneden in de hal. Hij zegt dat jullie geen afspraak hebben. Moet ik hem vragen om een afspraak met je te maken of heb je even?'
'Nee het is goed ik kom eraan.' ik stond op en liep achter mijn vader aan de witte grote steile trap af.
Bram, hij leek er zomaar ineens te staan. Ik keek hem aan, zijn bruine ogen bleven op de mijne hangen. Hij keek om zich heen, hij wierp een korte blik op mijn vader die ons twee van verre nieuwsgierig in zich opnam.
Hij keek me donker aan. Bijna boos, gefrustreerd.
Hij wreef onrustig over zijn boven arm. 'Waarom Lars?' waarom laat je niets meer van je horen?'
Zijn ogen stonden leeg en dof. Ze straalde niet zoals ze anders altijd deden. Zijn mooie glimlach was weg, maakte plaats voor een verbeten streep.
De stilte bleef tussen ons in hangen. Tastbaar.
Onrustig keek ik om me heen. 'Wat kom je doen Bram? Ik dacht dat ik duidelijk was geweest?'
'Doe je dit vanwege je gezin?'
Ik knikte geruisloos.
'Waarom nu pas Lars? Waarom heb je me al die tijd laten geloven dat wij samen iets hadden?'
Ik keek hem aan 'Bram ik... Ik zweeg en keek naar de grond. 'Het moet stoppen, oké, ik ben het mijn gezin verschuldigd.
Onze levens.. Ze passen niet Bram nu niet en misschien wel nooit niet.'
Hij keek afwezig langs me af 'hoe kan je dit weten, als je iets niet probeerd? Is het vanwege mijn werk?... Ik heb je toch verteld dat ik geen ander keus heb... Lars ik stop ermee oké.. Ik kan het toch al niet meer opbrengen, ik wil me op een toekomst richten Ik vind je geweldig ik... je vriendin hoeft het niet te weten.. Het is prima zoals het nu is echt,'
'Stop alsjeblieft Bram... ik wil het niet.'
Hij voelde zich afgewezen. Langzaam knikte hij terwijl hij zich van me afdraaide.
Het raakte me om hem zo te zien, totaal machteloos.
Ik had een keuze gemaakt die mijn hart deed breken.

Lieke de zus van Femke zette een bak salade met twee verse stokbroden voor ons op tafel. Pim zat tegenover me en keek naar me. Hij zag er moe uit alsof hij een flinke kater had. Hij trok zijn neus op bij het zien van de verse salade die voor hem op tafel gezet werd.
'Serieus mam, is dit alles? Alleen wat sla? Ondanks mijn zwijgzame stilte moest ik om hem lachen.
'En brood Pim, verbeterde ze hem.'
'Dan had je vanmorgen je ontbijt maar niet moeten over slaan en eerder je bed uit moeten komen.'
We zaten met zijn vieren in de kleine huiskamer van Lieke, we hadden net samen met haar en mijn schoonvader, mijn schoonmoeder uit het ziekenhuis opgehaald.
Ze was gelukkig weer ver genoeg opgeknapt om naar huis te mogen. Voordat Lieke een stuk stokbrood afbrak keek ze met een schuin oog naar haar zoon, die nog steeds mokkend naar de sla keek.
'Zeg waarom was je vanmorgen vroeg pas thuis, je wist dat we oma opgingen halen? Vroeg ze hem.
Ik keek naar hem, keek hoe hij een sla blaadje uit zijn mond trok en deze naast hem neer legde. Hij glimlachte 'nogal een wilde nacht gehad.'
'Wat heb je gedaan dan?' ze keek haar zoon verontrust aan. Hij glimlachte breed en trok een stuk stokbrood uit elkaar zonder een mes te gebruiken.
'Ik heb niets gedaan.'
Ze waren gisteravond op verzoek van Bram en zijn vriend (de zoon van Claudia) met een groepje s'avonds nog wat gaan drinken. Bram had het volgens Pim op een zuipen gezet en was vervolgens actief problemen op gaan zoeken. Waarbij een knokpartij met een kennis over was gebleven nadat deze Bram voor vuile flikker had uitgemaakt.
'Ik weet niet wat hem bezielde,' voegde Pim toe terwijl hij opstond om een pot pasta te pakken, om deze op zijn Stokbrood te smeren ipv de salade.
De altijd rustige bedachtzame Bram, was volgens Pim gister avond volkomen doorgeslagen. Ik wist waarom.
Als alles van je afgenomen word, dan is dit vaak wat nog over blijft.
Machteloosheid.
'Is er iets aan de hand met Bram? Problemen? Vroeg lieke.
'Problemen... Wie heeft ze niet,' deed Pim het verhaal af. 'Het feit is dat hij vannacht is opgepakt, en een nacht moest doorbrengen op het politie bureau.'
'Ik zal zo eens rond bellen of iemand weet hoe het met hem is.'

'Wat kom je doen Lars? Hij liep langs me af. Hij negeerde me volledig.
Ik wist van Pim dat hij aan het werk was. Hij werkte sinds kort in een bouwmarkt. Was hij gestopt met zijn escort werk? Ik had geen idee meer.
Hij keek me niet aan. Hij had me niet eens gedag gezegt.
Zijn rechter wenkbrauw was opgezwollen, onder zijn wenkbrouw zat een paarse plek die zijn oog voor een groot deel dichtdrukte.
Hij was hier om te werken, niet om gezellig met mij de babbelen.
'Ik laat je met rust Lars, zou je dat alsjeblieft ook met mij willen doen?'
Het was me nu wel duidelijk geworden, pijnlijk duidelijk, dat hij boos op me was.
Boos,teleurgesteld.
De woorden die Claudia weken geleden had laten vallen, dat hij een charmeur was een verleider die zijn lul niet in zin broek kon houden, het leek op de verte niet hoe ik Bram zag.
Ik kreeg door dat hij diepe gevoelens voor mij ontwikkeld had. Oprechten gevoelens, die ik hem ontnam.
In zijn ogen lag een doffe pijn.
Hij liep van me weg, waarom was ik hier gekomen? Ik had geen idee meer.
Ik wist waar hij woonde, de route beschrijving van enkele weken geleden op de boerderij van Claudia, fluisterend in mijn oor zaten vast geprent in mijn hoofd. Ik wist precies waar hij woonde.
Moest ik langs gaan op vrijdag avond als hij alleen thuis was? Met hem praten?
Bram thuis alleen opzoeken was vragen om problemen. Ik had Femke beloofd net zoals zij had beloofd, dat we aan onze relatie zouden werken.
Ze had het me haast gesmeekt en nu de ellende met haar moeder,ik kon het niet. Slappe zak die ik was
Dat was ruim zes maanden geleden. Zes maanden waarin we alle contacten met elkaar verbraken. Dat er alleen nog herinneringen over bleven.
Een dof gevoel. Alsof er iemand uit mijn leven was weg gerukt.
Ik had er zelf voor gekozen.
Ik pakte mijn leven zo goed als ik kon weer op, met Femke en Lizzy, mijn fucking veilige leventje wat alles behalve goed voelde.

---

Diploma uitreiking, trots dat hij zijn opleiding goed had afgesloten. Pim had ons beide uitgenodigd samen met zijn moeder en zijn nieuwe vriendin.
We zaten met zijn alle in het midden van de grote zaal. Het was druk. Erg druk. Er moesten maar liefst tien grote klassen één voor één naar voren komen.
Ik keek rond, duwde mijn haren naar achter en zuchtte nog eens diep, in de wetenschap dat dit nog een lange avond ging worden. Ik voelde me wat rusteloos. Ik keek opzij naast me en zag hoe Lieke en Femke trots keken toen Pim naar voren werd geroepen.
Ik keek naar Femke, ze had een mooi profiel.. Ze was een mooie vrouw, helaas voelde ik mezelf steeds meer van haar afglijden.
Niks was meer hetzelfde.
Ik keek voor me keek naar Pim die met een brede glimlach het podium afliep. Hij was nog steeds mooi, hoe ik het wende of keerde. Hij kuste zijn nieuwe vriendin en keek me kort aan.
Misschien hadden we toch op één of ander manier een conectie, ik zou het nooit weten en wilde dit ook niet. Ik was blij voor hem dat hij een mooie meid had opgedaan.
Ik had niets eens door dat hij in één van de klassen zat. Er werd nooit meer over hem gesproken. Helaas was hij al die tijd nooit uit mijn gedachte's verdwenen.
Ik zag hem pas laat. Terwijl hij naast een jongen terug liep, de zaal in. Ik had hem totaal gemist op het grote podium.
Ik zag hem dichterbij komen. Ik dacht dat hij gestopt was met zijn studie.
Mijn hart bonkte achter mijn ribben. Ik klemde mijn kaken op elkaar en bleef naar hem kijken. Zag hoe hij zijn moeder kuste die naast hem zat in haar rolstoel. Zijn jongere zusje omhelste haar grote broer stevig.
Ze was met recht trots op hem.
Hij ging naast zijn moeder zitten en draaide zijn hoofd. Hij wist natuurlijk dat ik zou komen. Dat moet.
Hij keek mijn richting op en onze blikken kruiste elkaar. Alsof we elkaar niet ruim een half jaar niet meer gezien hadden, maar gewoon gister, alsof er niets gebeurd was.
Hij zag er onweerstaanbaar uit. Nog beter dan in mijn herinnering.
Zijn oogopslag, zelf van ver weg, veroorzaakte een kortsluiting.
De koude wintermaanden, de pijn, de verwarring, de eenzaamheid vielen weg. Alles viel weg.
Na al die tijd was hij opnieuw terug in mijn leven. Een voorzichtige glimlach sluit om zijn gezicht.


Twee weken later,

Een brede straat met een heleboel oude vervallen huizen reed ik in. De straten werden verlicht met vele stoplichten. Ik kruiste stegen met vele verpauperde huizen, waar overal auto's geparkeerd leken te staan.
Ik reed een wijk in waar ik normaal nooit zou komen. Een koele wind blies door mijn gezicht. Er was geen mens op straat.
Ik stapte uit mijn auto. En keek naar het grote pand voor me. Vroeger zou het een grote winkel keten zijn geweest, nu was het omgebouwd tot een soort van gebouw met allemaal kleine appartementjes.
Het zag er desondanks somber uit.
Wat dit dan ook in gang had gezet. Ik koos voor mezelf, voor het eerst in lange tijd deed ik niet wat er van me verwacht werd, maar iets wat ik al zolang zelf wilde.
Onze relatie was op. Waarom zag ik dit nu pas in? Omdat ik bang was voor de waarheid.
Ze vertrok ruim twee weken geleden uit ons huis, samen met Lizzy. We hadden er een punt achter gezet.
Hoe het verder moest met de verdeling van het huis en spullen? ik had geen idee. Net zo min hoe we verder ons leven zouden in delen met onze dochter.
Het had als een bom ingeslagen in onze familie, vrienden en kennissen. Dat we uit elkaar waren, niemand had het aanzien komen behalve wijzelf.
Na de diploma uitreiking besefte ik hoe erg ik hem gemist had. Voorzichtig onstond er opnieuw contact. Ik was degene die hem als eerste een berichtje stuurde.
Met alleen de woorden 'dat ik hem ontzettend miste.'
Ze wist dat ik niet meer met haar verder wilde gaan. Hoe ik verder wilde gaan? Ik had geen idee?
Maar toch voelde alles als een soort bevrijding.

Voor de ingang bleef ik staan. Dubbele deuren.
Ik duwde tegen de rechterdeur. Hij gaf moeizaam mee.
Overal op de vloer lagen platgetrapte blikjes bier en uitgemaakte peuken. Alles in dit gebouw leek bijna deprimerend.
Op de vierde verdieping hijgde ik een beetje. Mijn hart bonsde.
Alleen maar deuren in de hele galerij. Nergens geen raam te bekenen. Toch had hij het geflikt. Helemaal alleen. Dit was zijn eigen appartementje.
Bij nummer 438 klopte ik aan. Maar niet voordat ik mezelf moed had ingesproken. Ik probeerde te slikken, mijn mond leek droog.
Bram opende de deur. Hij droeg een zwart simpel t shirt, met daaronder een nauw zittende spijkerbroek.
Hij wist dat ik kwam, maar toch keek hij me onderzoekend aan. Met een blik in zijn ogen die ik niet goed kon thuis brengen.
Toch een korte twijfel voordat hij de deur verder open trok en me binnen liet. In het midden van de kamer bleef ik staan en keek rond.
Dit was zijn woning, ondanks de kleine ruimte zag het er best oké uit.
Ik had nog niets gezegd, Bram evenmin.
Ik voelde me nerveus.
Hij keek naar me alleen zoals hij dit kon. Intens zonder zijn ogen van me af te halen.
'Ik heb je gemist Bram, onzettend gemist... Je kunt je niet voorstellen hoe ik mezelf gevoeld heb..ik had je nooit moeten laten gaan, maar ik kon niet anders.'
Hij glimlachte, zijn stralende glimlach was terug.
Ik wist weer waarom ik hier was. Al mijn shit viel weg.
Hij stapte naar voren en omhelsde me. Hij zou boos op me moeten zijn, maar dat was hij niet meer.
Hij drukte zijn sterke lichaam tegen me. Zijn neus streek naast de mijne af. Ik rook zijn bekende geur. Zijn mannelijke geur gemixt met een zoet luchtje.
Hij zucht 'ik heb je zo ontzettend gemist Lars, ik wilde geen breuk tussen jou en je vriendin betekenen... Echt niet.'
Zijn sterke gespierde armen drukken zich nog verder om me heen.
'Het was mijn eigen keus Bram, alles was mijn eigen keuze... Ik wil het er nu niet over hebben oké,' fluisterde ik langs zijn oor af.
'Ik heb alles aan je gemist en vooral dit lekkere lichaam.'
Hij trekt zich van me af en kijkt me met een ondeugende glimlach aan. 'Tja wat doe je eraan' mompeld hij. Alles in mijn lichaam lijkt te tintelen van verlangen, zoals hij naar me kijkt.

Van dichtbij kijkt hij naar me en zoent me recht op mijn mond. Zijn tong strijkt langzaam liefdevol over mijn gesloten lippen. Hij laat los. Wrijft over mijn wang en kust me opnieuw vol op mijn mond.
Een volle zoen waarbij hij zijn tong mijn mond in laat gaan. Hij drukt zijn lichaam hard tegen me aan. Ik voel zijn stijve pik door zijn broek heen drukken.
Er gaat een spanning door mijn gehele lichaam, die samen komt in mijn pik. Ik heb hem gemist, nu pas dringt het nog verder door.
Zijn fucking mooie geile lichaam. Zijn intense oogopslag en zijn glimlach.
Ik zucht in zijn mond.
Hij laat me los en kijkt me opgewonde aan. Zijn hand pakt de mijne vast en legt deze vol op zijn kruis.
'Voel je hoe hard hij is?' vraagt hij, ik kijk naar zijn grijns om zijn mond.
Ik knik eveneens met een grijns, en kijk hoe hij zijn t shirt over zijn hoofd uittrekt.
Ik kijk naar zijn gespierde jonge lichaam. Ik zie aan zijn ogen hoe geil hij is. Deze jonge vent.
Hij pakt mijn hand vast en steekt deze één voor één in zijn vochtige warme mond. Hij kust mijn hand. Laat los en laat zijn ogen over me heen vallen.
Voordat hij zijn kleding stukken, stuk voor stuk op de grond voor ons laat vallen.
Recht voor me staat hij helemaal naakt, met een mooie rechte stijve pik. Zijn eikel lijkt nu al vochtig, zonder enige aanraking.
Geil voorvocht.
Ik kan me nauwelijks nog beheersen, al die tijd moest ik het zonder dit doen.
Dit fantastische opwindend lichaam. Alles had ik aan hem gemist het afgelopen half jaar. haast tot op het bot.

Ik zak voor hem op mijn knieën. Pak zijn stijve pik vast die voor mijn gezicht, recht op staat en huivert van verlangen. Ik trek zijn voorhuid helemaal naar achter en kus zijn bloot liggende eikel.
Zacht lik ik het voorvocht van zijn eikel af. Ik proef zijn geile smaak. Mijn handen omsluiten zijn beide billen en ik trek hem nog verder tegen me aan.
Ik neem zijn gehele mannelijkheid ver in mijn mond en begin hem te pijpen alsof er alles van afhangt. Ik moet bewijzen hoe zeer ik hem gemist heb.
Hoe geil en opwindend is het om een jonge vent boven je te horen kreunen en hijgen. Hij legt zijn beide handen boven op mijn hoofd en begint in mijn mond te neuken. Mijn tong gaat stevig rondom zijn eikel, terwijl hij zijn pik nog dieper mijn mond in stoot.
Zijn knieën knikken, en zijn gekreun neemt toe.
Uit het niets spuit hij zijn zaad diep in mijn mond, terwijl hij mijn hoofd vast blijft houden. Ik proef hem, zijn zaad die mijn mond aardig vult.
Met flinke ruk bewegingen trek ik hem helemaal leeg in mijn mond. Totdat hij uitgeraasd is. Het maakte me niets uit, ik dronk hem.

Een aantal tellen zie ik hoe hij bijkomt. Voorzichtig duwt hij mijn hoofd weg, ik laat zijn pik uit mijn mond glijden.
Ik kijk hem aan 'ik heb je gemist Bram.'
'Ja dat heb ik gemerkt, je zoog me verdomme in amper vijf minuten helemaal leeg,' grijnzend verschijnt opnieuw zijn mooie glimlach.
Hij trekt me omhoog van mijn knieën af. Geeft me een zoen en fluisterd 'volgens mij zijn we nog niet klaar, maar beginnen we pas toch?'
Hij trekt me zijn slaapkamer in. Zijn handen glijden over mijn kleding. Hij staat tegen mijn rug aan en duwt zijn slappe pik tegen mijn kont.
Hij zoent me in mijn nek, zijn stevige handen verdwijnen onder mijn t shirt waarbij hij me begint te masseren.
Ik merk hoe opgewonden ik hiervan word. 'Misschien moet je me neuken Bram, ik ben nog nooit geneukt ...daar... Maar ik denk dat jij moet de eerste zijn. Ik wil je voelen, ik wil je ervaren diep in me. ten minste als je wilt?'
Hij draait me om en kijkt me recht aan, ondanks hij net is klaargekomen kijkt hij me met een geile blik aan. Zijn wenkbrauwen schieten omhoog.
Hij kreunt zacht 'Fuck ja.'
Hoe geil zou het zijn? een mooie jonge mooie vent die me zou "ontmaagden." waarschijnlijk is er niets wat intenser is dan een pik in het diepste van jezelf. Ik wilde dat hij alle lust, en pijn van de afgelopen maanden uit me zou rammen. Me zou nemen, me domineren. Door blijven gaan totdat we helemaal verzadigd waren en ik verlost was van de onbeheersbare honger diep van binnen.
Ik domineerde in het verleden meestal de sex, omdat ik nu eenmaal van sex hield. Nu wilde ik dat hij deze rol overnam. Hier in zijn slaapkamer.
Ik voelde hoe zijn pik opnieuw stijf tegen me aandrukte. 'Jezus, hij ging gewoon door' met een onderbreking van hooguit een paar minuten zag ik het bloed opnieuw vullen in zijn pik.
Hij keek naar me kuste me op mijn mond. 'Zeker?
Ik keek naar hem en knikte overtuigd 'Zeker weten.'