Zusje In Woelige Wateren - 4

Het kajak-avontuur in de Ardennen loopt ten einde. Lolita en Bart maken een laatste peddeltocht over de Ourthe richting La Roche-en-Ardenne, maar ze zijn vastgelopen tussen twee watervallen in, het water is te woelig. Iemand moet komen om ze op te pikken, tot dat moment hebben ze ‘tijd voor elkaar’. Straks, weer thuis, gaat Lolita met Sportivity, een grote advertiser van haar Blog praten, die haar vroeg om model voor hun sportkleding te worden.



Aftellen

Genietend van de zonnewarmte en de natuur liggen we al een tijdje zo naast elkaar. We zijn allebei bloot en de aantrekkingskracht tussen onze lichamen windt me langzaam maar zeker op. Leunend op een elleboog bekijk ik aandachtig Bart zijn lijf, die meteen nauwlettend volgt wat ik doe. Ik vind hem een onwijs mooie jongen, ben ‘m echt leuk gaan vinden. Zijn verlegen momenten, zijn lange haar met die bijzondere rood-bruine kleur, zijn sprekende groene ogen, zijn slanke sportieve lijf, zijn nogal lang uitgevallen lul, die overduidelijk alweer aan een ontwaakmomentje is begonnen. Terwijl ik Bart in zijn mooie groene ogen kijk leg ik zachtjes een hand op zijn pik. Zonder iets te doen voel ik hoe hij onder mijn hand met kleine schokjes groeit, het is onwijs opwindend om te voelen hoe zijn ‘jongensdingetje in ruste’ uitgroeit tot een neukapparaat van behoorlijke afmeting.

Onontkoombaar groeit Bart zijn lul onder mijn hand vandaan, geinig als het koppie ervan sneaky tevoorschijn komt. Ik leg mijn hoofd op Bart zijn buik en geef een klein kusje op de eikel, waarna meteen de pik in zijn hele lengte verheugd opspringt. Ondertussen hoor ik hoe daarbinnen in dat warme lijf van alles borrelt, grappig gehoor. Bart is me in mijn haar gaan kroelen en streelt me zachtjes over mijn rug. Ohw, dat is cruel lekker zeg, ik kronkel een beetje onder zijn aanraking en geef dan aanwijzingen waar het zó erg jeukt. Bart grinnikt ervan: ‘hmm, lekker erotisch dit, Lolita, ben ik ineens een soort veredeld krabhandje geworden.’ Ik kan er niks aan doen, hoe meer hij me krabt hoe meer jeuk ik krijg. Als dank neem ik zijn pik een stukje in mijn mond en sabbel ik er op, dit zal Bart wel motiveren en hem even aan de gang houden op mijn rug…

Op een gegeven moment trekt Bart me languit over zich heen tot mijn mond boven de zijne is aangeland. Ik kijk hem intens aan en als we elkaar zo secondenlang als het ware met onze ogen vasthouden zegt Bart op een gegeven moment: ‘ohw Lolita, die duistere poeltjes van jou. Wat zou ik daarmee graag eens een tijdje mee naar het leven om ons heen kijken.’ Ik moet er van giechelen, grappig idee en voel hoe ik de door het lachen ontstane trilling van mijn buik doorgeef aan zijn lijf onder me, waardoor Bart op zijn beurt ook begint te lachen. ‘Denk jij dat ik echt de dingen anders zie dan jij? Hoe is het dan om alles lichtgroen te zien?’ giechel ik nog even door. ‘Zo zeg, daar zou ik echt niet aan moeten denken’ grijnst Bart, ‘dan zou jij zo nu een soort van Alien zijn.’ En zo geiten we nog even door, maar we weten allebei dat schijn bedriegt want onder dat lacherige laagje ontwikkelt zich een dijk van een erotische orkaan, we zitten nog heel even in het windstille oog maar daar omheen raast het al behoorlijk.

Na onze ogen zijn het onze lippen die hun onvermijdelijke werk doen. Bart zijn ontzettend mooie rooie kuskussentjes lonken me steeds dichterbij en als ik ze uiteindelijk met de mijne zachtjes aanraak is à la minute het hek van de dam. Hongerig zoeken onze tongen elkaar op, blijkbaar allang beseffend wat er moet gebeuren waar wij nog treuzelen, dat er iets samen te smelten valt en dat daar ook haast bij geboden is. Ik voel hoe tot in ieder uithoekje het vuur door mijn lijf raast, alsof er een droog bos met windkracht tien in de hens vliegt, het is bijna alsof ik vóel hoe mijn kutje zich klaarmaakt voor de strijd.

Terwijl wij elkaar tongen of ons leven er van af hangt beweeg ik me onrustig op en neer over Bart zijn heerlijke harde jongenslijf en uiteindelijk lukt het me zijn toch wel weer erg lange lul tussen mijn kutlipjes te krijgen. Wriemelend en kronkelend weet ik hem een stukje naar binnen te krijgen en dan is het hek van de dam, in één beweging duw ik me over hem heen, pak ik wat er te pakken valt en geeft Bart wat er te geven valt! Enthousiast bouwen we in volledige samenwerking ons ritme van geven en nemen verder uit en het lijkt wel of het per keer lekkerder wordt om me met zo’n jongenspaal te vullen. Mijn kutje lijkt er om te vragen om keer op keer doorboord te worden, alles in me vraagt die beweging, dat ritme eindeloos vol te laten duren. En blijkbaar baart oefening kunst want Bart en ik weten elkaar behoorlijk lang bezig te houden. Het voelt hemels lekker, zijn lange lul diep in me en dan zijn lijf onder me waarbij iedere centimeter van mijn huid die van hem opzoekt.

Als we tot rust zijn gekomen belt Bart de verhuurder, hij belooft ons binnen het uur op te pikken. Met een diepe zucht nestel ik me daarna voor zo lang dit nog kan duren tegen hem aan, onze tijd hier zit er bijna op, de minuten tellen heel hard af! Het voelt nu al heel onwezenlijk, deze week, waarin eigenlijk mijn hele leven wel honderdtachtig graden lijkt te zijn gekanteld. Van een toch behoorlijk onnozel grietje ben ik voor mijn gevoel veranderd in, ja, in wat eigenlijk… In ieder geval in iemand die seks heeft leren kennen en daardoor voorgoed anders tegenover jongens is komen te staan. En ik ben er nog steeds niet uit of ik daar nou blij mee ben, want het heeft alles wel erg gecompliceerd gemaakt.

Als ik dan nog een keer diep zucht trekt Bart me extra stevig tegen zich aan en vraagt hij zachtjes wat er is. ‘Ja, ehm, dat weet ik zelf eigenlijk niet’ zeg ik dan. ‘Eigenlijk is álles anders geworden, hoe ik naar jongens kijk, mijn blog die ontploft is, de vraag van Sportivity om te komen poseren…’ Bart streelt me troostend over mijn rug, kijkt me dan aan en geeft me zó’n lief kusje. ‘…. Ehm, en ja, dat ik jou dus moet gaan missen…’ mompel ik er nog achteraan, ik weet niet eens of hij dat wel heeft verstaan. Daarna laat ik het maar los, ik zie wel wat er op me afkomt, ik kroel me nog iets steviger tegen Bart aan en zo liggen we nog fijn een klein half uur te genieten, van elkaar, van elkaars lijf, van de zon, van alle geluiden uit de natuur om ons heen.

Back home

Het is zaterdagavond en het is toch ook weer fijn terug thuis te zijn. Ik ben vooral blij om mama en papa terug te zien en ik vertel ze van onze avonturen, m’n ontplofte blog en de vraag of ik voor Sportivity hun model voor sportkleding wil worden. Gelukkig reageren ze heel positief, zoals altijd eigenlijk wel. Maar als ik vertel dat ik maandag al een afspraak heb voor een gesprekje en wat proeffoto’s gaan ze zich eerst eens even verdiepen in wat voor bedrijf het is. En sowieso mag ik niet alléén gaan, ze willen dat Vincent met me meegaat.

Nu pas valt me echt voor het eerst op dat Denise als een krolse kat om Vincent heen draait, echt, dat ik dat van tevoren nooit heb gezien! Ik moet uitkijken dat het me niet jaloers maakt, want hoewel ik na die eerste keer Vin verder op afstand heb gehouden wil ik hem toch nog niet alweer helemaal afstaan aan Denise. Maar ik wil er ook geen girl-fight van maken, en dat dreigt wél. Het lijkt of Denise aanvoelt dat er wat tussen Vin en mij is gebeurd, ze was altíjd al niet zo aardig tegen me maar nu vallen de vogels helemáál uit hun nest, geloof ik. Ze bitcht bij het minste of geringste tegen me, zelfs mama valt het op, die zondag vraagt ze enkele keren aan Denise om het eens rustig aan te doen.

Als ik die avond in de badkamer sta en mijn tanden poets barst de bom. Ik heb er nooit zo op gelet hoe ik er uitzie, ik sta in mijn boxertje en een kort shirtje dat een stukje van mijn buik bloot laat voor de spiegel. Denise zag me over de overloop lopen en zonder te kloppen dendert ze binnen. Voor mijn gevoel vanuit het niks ontploft ze zowat in mijn gezicht: ‘stomme trut, ik zie heus wel dat je de hele dag al Vincent opnaait hoor. Als je maar weet dat hij van míj is!’ Serieus, hier kan ik dus helemaal niks van maken. Voor mijn gevoel loop ik Vin juist constant te ontwijken. Ik kijk Denise met open mond aan, spoel dan de tandpasta weg en reageer: ‘jij bent gestoord, weet je dat? Ik ben dat zeikgedrag echt helemaal beu!’ en been woest weg, ga m’n slaapkamer binnen en ram de deur dicht. Wat mij betreft naait Vin d’r helemaal gek, ze zoeken het maar uit.

Maar Denise laat het er niet bij zitten, amper een paar minuten later stormt ze mijn kamer binnen, gaat een soort van dreigend voor me staan en zegt: ‘geef ’t maar toe, “onschuldig maar niet heus” trutje! Altijd zit je me al dwars!’ Ik snap hier echt niks meer van, voor mijn gevoel draait Denise in een heel andere baan om de zon en kom ik haar amper ooit tegen. Als ik haar dus verbaasd aankijkt bitcht ze door: ‘zie je wel? Meteen zet je weer die grote onschuldige ogen op en maar draaien met dat kontje van je. En maar slijmen met papa en mama.’

‘Wat klets jij nou toch allemaal…’, niet normaal wat ze hier ineens allemaal voor onzin leutert. ‘Oh nee? Snap je het zogenaamd weer niet? Een beetje de stoere meid uithangen maar ondertussen je altijd bij iedereen inlikken met die stomme Bambi-ogen van je!’
Echt, volgens mij zitten we dus serieus op verschillende planeten, dit ontgaat me volkomen. Ik klop naast me op bed, met de bedoeling dat Denise naast me komt zitten, even praten. Maar in de plaats daarvan begint ze te janken en smeert ze hem naar haar eigen kamer. Nou, oké, ze kan de pot op.

Proefsessie

Als ik de volgende morgen met Vincent in de trein naar Utrecht zit vraag ik hem of hij snapt wat er met Denise is. ‘Nou Looltje, jij hebt dus echt geen idee wat je allemaal aanricht, hè?’ Begint hij nou ook al? Als ik hem verbaasd aankijk gaat hij verder: ‘dit dus. Als jij die grote ogen opzet is het enige wat jij nog nodig hebt een touwtje, waarmee je me om je vingertje windt. Heb je echt niet in de gaten hoe aantrekkelijk je dan bent?’ Oh, daar gaan we weer dus. Afgelopen week was dit ook al steeds een dingetje, het voelt als één grote wake-up call. Maar dan eentje waar ik niet zo blij mee ben. Mijn lijf laat blijkbaar hele andere dingen zien dan wat er in mijn hoofd zit. Ik word hier echt niet goed van. Vincent ziet wat het me doet, komt naast me zitten en trekt me tegen zich aan. En dit keer laat ik het gebeuren, het voelt fijn.

In Utrecht heeft Sportivity in Kanaleneiland een soort van outdoor-sfeertje nagebouwd in een grote hal, pal tegen hun kantoor aan. Mandy heeft me verteld wat de bedoeling is, dat alle kleding uit het assortiment opnieuw voor de website en voor de zomerbrochure wordt gefotografeerd, voor het eerst nu gedragen door modellen. Vandaag willen ze met mij een proefsessie doen en daarvoor zijn we dus in deze hal. Mandy brengt me naar een kleedruimte waar rekken vol sportkleding staan en als eerste moet ik een afritsbare tracking broek met shirtje, windjack en hoge wandelschoenen showen. Ik moet tegen een soort van look-alike berghelling opklimmen en dan weer afdalen, en dat steeds weer terwijl er aan de lopende band foto’s worden gemaakt door een man met een heftige camera, die maar om me heen loopt te knipperen. Dan moet ik de pijpen afritsen, gaat het jackje uit, wordt er wat vocht op mijn gezicht gesprayd, worden er een paar grote spots op me gezet die fel zonlicht suggereren en dan herhaalt zich het hele circus, ik word een behoorlijk aantal keren de helling op en afgestuurd.

Daarna is het de beurt aan wat running-wear, ik show een running-shorts en een bijpassend topje dat meteen ook beha is. Hardloop-schoenen met lage sokjes maken het outfitje volledig en dan moet ik een korte indoorloopbaan op en neer rennen, steeds zo hard mogelijk starten en vervolgens finishen, en weer terug, en al snel breekt het zweet me uit. Er rijdt een camera op een rail mee en verder is er natuurlijk de fotograaf die plaatjes maakt. Als ik mag stoppen en op de baan zittend wat uitpuf blijft hij maar om me heen draaien met zijn camera.

Broerlief zit het allemaal aan te kijken en als ik het zo zie interesseert het hem behoorlijk, op alle momenten voel ik hoe zijn ogen me volgen. Dan is het de beurt aan het zwemspul. Ik trek als eerste een strak hoog opgesneden zwart badpak aan dat mijn billen behoorlijk bloot laat. Als ik de kleedkamer uitkom moet ik me onder een douche nat sproeien, waarna de fotograaf me nadruppelend en wel vanuit allerlei hoeken fotografeert. Als laatste show ik een bikini en moet ik een set op waar een strandstoel in een berg zand staat, parasolletje erboven, lamp erop, Lolita op het strand. Met een zonnebril en een mix-drankje in de hand lig ik erbij alsof ik al weken in Chersonissos of zo’n soort plaats rondhang.

Na afloop praten Mandy, Vincent en ik nog wat na en allebei zijn zij de super-enthousiast over hoe het ging, terwijl ik juist het gevoel heb dat het allemaal wat onwennig en stroef verliep. Maar als de fotograaf op een scherm dan wat eerste foto’s laat zien val ik van verbazing helemaal stil. Zoals ik uit zit te puffen op de hardloopbaan, of in bikini in de strandstoel zit, whow, alsof ík dat niet bén, alsof er een heel andere meid al die dingen heeft lopen doen. En nou begin ik wel een beetje te snappen wat iedereen toch steeds bedoelt, ik laat iets zien waarvan ik helemaal niet wist dat ik het überhaupt héb. En Vin heeft gelijk, het is gewoon heel erotisch geladen allemaal en ik zie nu ook dat mijn ogen daarin de grootste rol spelen, die donkere soms ronde en érg aanwezige schijfjes waar de blik van een ander als eerste naartoe getrokken wordt. Nooit maar dan ook nooit is dit van mezelf opgevallen en ik ben er bang voor. Ik roep dingen op die ik helemaal niet in de hand lijkt te hebben en waar ik totaal niet op zit te wachten…

Vincent heeft van mama, die als jurist op ’n advocatenkantoor werkt, een hele rits vragen meegekregen over het contract en wat ik verdien en zo, en Mandy belooft dat zij al die vragen door haar baas zal laten beantwoorden.

Oei ik groei

Op de terugweg in de trein kletsen we nog wat na en over hoe raar ik het vind dat mensen me heel anders zien dan ik mezelf. ‘Hebben we dat niet allemaal een beetje, Looltje?’ vraagt Vincent dan. ‘Mij lijkt dat volwassen worden nou juist is dat je leert in te zien wie je bent en hoe je overkomt. En dat je dan bepaalt wat je daarmee wil doen.’ Ik knik, het zet me aan het denken en omdat ik stil val doet Vin z’n oortjes in en gaat hij wat muziek luisteren. Echt, ik had echt geen idee dat mijn grote broer al zo wijs is, ik vond hem eigenlijk altijd maar een lawaaischopper, maar hij heeft dus veel meer in huis dan het zo lijkt. En hij heeft dus wél gelijk, ik ben aan het veranderen en zal daar wat mee moeten. Tegelijk ook besef ik dat dit me nieuwe mogelijkheden biedt. Dat er een soort van seksueel roofdiertje in me is geglipt dat er nu te pas en te onpas uit wil en waar ik mijn voordeel mee kan doen.

Tot mijn verrassing merk ik ineens dat ik Vincent met heel nieuwe ogen bekijk. Alsof hij niet meer mijn broer is maar een onwijs leuke jongen die ik zojuist in de trein heb ontmoet en die ik geloof ik wel leuk vind. We rijden net door Boxtel, een dorpje tussen Den Bosch en Eindhoven. Terwijl Vin een beetje uit het raam zit te kijken en naar z’n muziek luistert, bekijk ik hem en vraag ik me af wat er nou ineens zo anders is aan hem. Geinig is in ieder geval dat ik nog meer dan voorheen zie dat hij een soort look-alike van mij is, maar dan in de jongens-uitvoering. Want hij zegt wel iets over mijn ogen, maar die van hem zijn eigenlijk precies hetzelfde, ook van die aandachtstrekkertjes.

En hoewel ik dus al met ‘m naar bed ben geweest zie ik nú pas voor het eerst hoe sexy hij is. Of het nou z’n verwassen jeans met de strategische scheuren is, of de bobbel die ik in z’n kruis zie, of het zwarte T-shirt en het rooie jackje, of zijn bruine gezicht met de bijna zwarte ogen en krullen, alles klopt gewoon aan die jongen. Op dat moment voelt Vincent blijkbaar dat ik hem zit te bekijken en als hij mij aankijkt krijg ik een lief knipoogje van hem. Maar omdat ik maar blijf kijken trekt hij één wenkbrauw op, geen idee waar we in terecht zijn gekomen, maar hoe hij me aankijkt jaagt alles in me weer in de fik. Bij hem zie ik hetzelfde, jongens verraden zich altijd doordat hun lul meteen om meer ruimte vraagt. Dan steekt Vincent over en komt hij naast me zitten, dicht tegen me aan, zijn arm om me heen, en zo reizen we verder, genietend van het contact van elkaars warme lijf.

Weer thuis willen mama en papa m’n volledige verhaal horen over hoe het ging en als Vincent dan ook wat beelden laat zien die de fotograaf meegaf raken zij geloof ik net zo in shock als ik eerder vandaag. ‘Ehm, nou, …zo zo, Lolita, dat is me wel wat hoor. Je bent wel een fotogeniek talentje geloof ik’ bromt papa een beetje schor. En ook mama lijkt een beetje ontdaan, alsof zij hetzelfde meemaakt als ik vanmiddag had met Vin in de trein, alsof ze me ineens heel anders ziet. En Denise, ja, inderdaad, die kan alleen maar weer bitchen, dat ze niet snapt wat ze in ‘dat sprietige wicht’ zien en ze loopt dan natuurlijk weer woest weg, met knallende deuren. Vincent gaat achter haar aan maar na een hoop geruzie dat we bijna letterlijk kunnen volgens en dat natuurlijk als onderwerp heeft dat hij niet zo achter me aan moet lopen te kwijlen komt hij weer terug, met een rood aangelopen hoofd. ‘De trut’ bromt hij en geen van allen weten we goed wat we hier nou mee aan moeten.

Ik besluit vroeg naar bed te gaan, overmorgen begint school weer en omdat ik in het examenjaar zit wil ik alvast wat huiswerk voorbereiden. Niet dat het me veel kost, ik heb zelfs een jaar overgeslagen, maar hoewel ik niet nerdy ben wil ik toch wel graag goede cijfers halen. Halverwege de avond schiet mama nog even bij me binnen en vraagt hoe het gaat. ‘Wel goed hoor, mam’ antwoord ik, ‘het is alleen allemaal een beetje verwarrend, iedereen reageert ineens zo anders op me.’ Mama trekt me even tegen zich aan en zegt ‘ik zie ’t ook, Looltje. Je bent aan het veranderen, maar blijf maar wel dat leuke meisje wat je altijd was, oké?’ We huggen nog even en dan is het wat mij betreft slaaptijd. Ik douche me, trek m’n boxertje en shirtje voor de nacht aan en duik m’n bed in.

Na een uurtje of vier word ik wakker, ga even plassen en wil doorslapen, maar dat zit er blijkbaar niet meer in. De hele Ardennen-week spookt weer van voor naar achteren en weer terug door m’n hoofd, het peddelen, de seks met Vincent en Bart, alles. Ook het gebitch van Denise zoemt maar rond in mijn hoofd, ik kan haar helemaal niet meer volgen. En niet te vergeten de proefshoot gisteren in Utrecht en het contact daarna met Vin in de trein. En denkend aan mijn broer voel ik hoe mijn lijf reageert, alle opgebouwde spanning van die hele fotosessie lijkt samen te komen in het beeld dat ik heb van Vincent, zoals hij op de terugweg tegenover me zat, mooi en sexy.

Ik reageer puur instinctief door m’n benen iets uit elkaar te doen, mijn hand in mijn boxertje te steken en over mijn kutje te leggen. Ik doe de lipjes uit elkaar, steek mijn middelvinger naar binnen en hoewel het lekker is gaat dit niks worden, dat voel ik nu al. Ik doe mijn best maar Vin blijft maar door mijn hoofd spoken en voor het eerst ga ik bewust en serieus op jongensjacht. Vin slaapt op zolder en sneaky klauter ik de zoldertrap op, de krakende tredes zoveel mogelijk vermijdend. Als ik eenmaal bij hem in de kamer ben blijkt Vincent ook wakker te zijn, zachtjes fluistert hij ‘Lolita?’ Ik zeg niks, kruip bij hem in bed maar als ik merk dat hij in zijn blootje ligt doe ik ook eerst m’n broekje en shirt uit. Daarna nestel ik me tegen zijn warme sterke lijf aan.

Broertje-Zusje

Pas dan begroet ik Vincent: ‘sorry broertje, ik kon niet meer slapen. Ik ben in de Ardennen zo gewend geraakt om naast jou te slapen, zullen we lepeltjes liggen?’ giechel ik er achteraan. Vincent grinnikt en reageert ‘dacht het niet meisje, nou je er tóch bent wil ik graag wel even van je andere mogelijkheden gebruik maken…’ en meteen trekt hij me languit op zich. En dan: ‘ik heb ook nog geen oog dicht gedaan, Looltje. Ik kon alleen maar aan jou denken zoals je vandaag poseerde. Ik heb me nog nooit zo opgewonden gevoeld, vooral in die afgeritste trackingbroek met daaronder je blote benen en die stoere schoenen. Ik kon je wel ter plekke bespringen en volgens mij had die fotograaf er ook wel zin in.’

Tuurlijk, daar gaan we weer. Maar ik neem me voor er nu geen dingetje meer van te maken en kroel me lekker tegen dat grote stoere lijf jongenslijf aan. Daarna snuffel ik met mijn neus in Vin zijn haren, lekker ruikt hij daar, alsof we buiten in een bos zijn, een mix van aarde en mos en dennen en frisse lucht, zoiets. Terwijl ik zo op hem lig, relaxed bijna, neemt Vin zijn kans waar en streelt hij me waar hij me maar strelen kan. Steeds weer begint hij boven in mijn krullen, via mijn nek omlaag, over mijn rug en dan naar mijn billen, die hij niet alleen streelt maar ook keer op keer stevig kneedt. Ook voel ik regelmatig hoe hij ze wat uit elkaar trekt en dan met zijn beide duimen in de buurt van mijn gleufje terecht komt. Van genot trekken de rillingen over mijn rug, hmmm…’

Dan draait Vin zich met me om waardoor ik onder hem kom te liggen. Hij werkt zich op zijn knieën tussen mijn benen, buigt zich over me heen en gaat dan mijn tieten bewerken. Hij neemt om beurten mijn tepels vol in zijn mond en bewerkt ze met zijn tong en door er op te zuigen tot ze strak en hard staan. Met zijn handen masseert hij ondertussen stevig mijn tieten, het is nog net geen hard knijpen maar het scheelt niet veel. Vanuit mijn tepels voel ik hoe rechtsreeks signalen naar mijn buik en kutje worden gestuurd, alles staat daar al op scherp. Ik denk dat Vincent dat ook aan mijn gekronkel onder hem merkt want hij maakt met zijn spuug mijn kutje goed nat, plaatst dan zijn harde lul ervoor en schuift zich in één keer volledig in me. Ohw, dit vult me echt flink op, ik begon het gevoel al echt een beetje te missen.

‘Ohw Looltje, echt, dit wilde ik in de Ardennen al zó graag en steeds mocht ik maar niet van je. En vanmiddag in Utrecht, jij in die outfitjes, alles stond je even goed en sexy, ik werd helemaal gek van je’ kreunt Vincent terwijl hij slowly in me op en neer begint te glijden. Hij doet het rustig aan en omdat hij een behoorlijk dikke pik heeft voel ik iedere keer dat hij diep mijn kutje inschuift alsof hij alles in me helemaal uit elkaar duwt. Ik breng mijn hand tussen onze buiken door naar mijn klitje en masseer het terwijl Vin ondertussen in mijn kutje alles raakt wat er te raken valt. Het is alsof het weer voor de eerste keer is, alsof al mijn seks-zenuwen klaarwakker zijn geworden en nu het roer willen overnemen.

Langzaam voel ik me een soort van high van het neuken worden, alsof er stofjes worden aangemaakt die me in andere sferen brengen. Vin glijdt maar op en neer in me, me helemaal bedekkend met zijn hard werkende lijf, zijn gezicht tegen het mijne. Het lijkt alsof het hem geen moeite kost maar ik hoor aan zijn hijgende ademhaling dat het toch een behoorlijk workoutje moet zijn. Fijn, hij mag het werk doen, ik neem het allemaal wel in ontvangst. Ik spreid mijn benen nog wat verder, krul ze om Vin zijn heupen en help hem door wat met mijn hakken mee te duwen zijn ritme vast te houden, hier wil ik láng van genieten.

Maar voor ik het besef kom ik voor de eerste keer klaar en dankzij Vin die maar doorpompt lijkt het eindeloos te duren. Het voelt alsof ik vleugeltjes krijg en opstijg, alsof ik van bovenaf ons zo bezig zie, hoe Vin me bijna helemaal bedekt, hoe zijn lijf zwoegt en zijn billen zich steeds weer aanspannen als hij zich tot de wortel van zijn pik in me duwt, hoe hij maar door neukt, hoe ik onder hem lig te spartelen en hoe mijn orgasme duurt en duurt….



Hoe gaat-ie? Ik lees graag je reactie! Liefs, Zazie