Borderline - 37

De iets koelere dagen zijn weer verleden tijd. Een veelbelovend zonnetje haalt mij uit mijn slaap. Dat is niet erg. Integendeel. Het is weer zaterdag. Marck zaterdag, om precies te zijn. Na het ontbijt dartel ik door het huis tijdens mijn huishoudelijke taken als Lars is de wekelijkse boodschappen doen. Vandaag wordt het een mooi setje lingerie. Achter in mijn kleerkast vind ik nog een heel kort geel, zomers jurkje. Voor de gelegenheid van vandaag moet het net nog kunnen. Ook vandaag maakt Lars alleen de deur voor mij open, maar gaat niet mee naar binnen. Ik denk dat hij Marck echt even niet meer wil zien. Na zijn uitleg snap ik dat wel en ik kan er dan ook mee leven. Ik wil zeker rekening houden met de gevoelens van mijn man, ook al had ik het in dit geval graag anders gezien.

Ik drink een glaasje water in afwachting van mijn geweldige minnaar. Marck is weer stipt op tijd. Ik sla meteen mijn armen om Marck heen en geef hem een uitbundige kus, die hij enthousiast beantwoord.

“Dank je” zeg ik, als we elkaar weer los laten. Marck kijkt verbaasd, maar volgens mij weet hij donders goed waar ik het over heb.

“Dat je Jack hebt laten helpen mijn verkrachtingszaak op te lossen,” zeg ik erachteraan.

“Dan moet je Jack bedanken,” zegt Marck. “Ik heb hem totaal niet hoeven motiveren. Die klootzakken hadden geen schijn van kans toen Jack zijn tanden er in gezet heeft. Ik weet niet hoe hij het gedaan heeft en ik wil het zelfs niet weten. Ik weet wel dat hij zich niet aan de standaard politiemethodes hoefde te houden. De laatste drie weken heb ik hem niet meer gezien, maar toen hij terug kwam wist ik meteen dat hij die smeerlappen te pakken heeft gekregen. Ik weet niet hoe jij het doet, maar mijn personeel schijnt erg gecharmeerd te zijn van jou. Voor een ander dan mij zou Jack nooit zo fanatiek te werk zijn gegaan. Dat maak jij bij mensen los.”

Zo had ik het nog niet bekeken. Ik weet niet wanneer ik in de gelegenheid kom, maar dan zal ik die stugge assistent van Marck persoonlijk bedanken. Nu heb ik zin in iets anders dan praten. Ik pak de hand van Marck en trek hem mee naar de slaapkamer. Gehaast trek ik zijn poloshirt uit. Ik ga op mijn knieën, maak zijn korte broek open en trek deze samen met zijn slip helemaal omlaag.

Zijn reeds half stijve komt tevoorschijn. Ik pak hem vast, open mijn mond en zuig zijn pronkjuweel zo diep als mogelijk naar binnen. Ik wil hem bedanken dat hij Jack in de gelegenheid heeft gesteld om mijn verkrachters gearresteerd te krijgen. Deze is voor zijn plezier. Marck zucht meteen van genot. Zijn geslachtsdeel wordt snel helemaal stijf. Hard en bruut pijp ik hem zo diep mogelijk. Opnieuw produceer ik in het proces veel speeksel. Deze keer druipt het niet over mijn gezicht, maar via mijn kin en Marcks harde pik naar de vloer. Mijn minnaar kreunt nu hard en legt zijn handen op mijn hoofd. Marck pakt mijn haren stevig vast, maar hij laat mij het ritme bepalen. Mijn hoofd blijft maar stevig op en neer gaan. Zijn besneden eikel schuurt lang de binnenkant van mijn wang en lang mijn gehemelte. Mijn tong probeer ik langs de onderkant te laten glijden.

“Maaike, stop… Ik ga… Klaarkomen…” Ja, nou en. Dat was precies de bedoeling. Ik vind het lief dat de man die in het begin van onze relatie soms totaal geen rekening met mij hield, mij nu waarschuwt dat hij klaar gaat komen. Twee keer heb ik hem onvrijwillig klaar moeten laten komen in mijn mond. Eén keer is hij met mijn toestemming klaar gekomen in mijn keel, maar toen proefde ik geen sperma. Nu wil ik dat hij klaar komt in mijn mond. Voor deze geweldige man wil ik dat doen. Ik weet dat hij dat heel lekker vindt, maar dat hij rekening met mij wil houden. Maar deze keer ga ik vol voor zijn genot.

“Maaike… Maaike… Aaaaaaaaaah, yesssss.” Marck komt klaar. Ik voel zijn grote pik pulseren in mijn mond, die daardoor royaal gevuld wordt door zijn romige sperma. Nee, echt lekker smaakt het nog steeds niet. Maar voor Marck wil ik dit doen. Ik voel mij goed dat ik hem zo lekker kan laten genieten. Een paar keer moet ik slikken om al het sperma weg te krijgen. Dan ga ik gewoon door met pijpen. Niet meer zo bruut, maar meer liefdevol. Ik neem meer tijd om zijn prachtige eikel te verwennen met mijn tong. Ook lik ik langs de volle lengte van zijn stam en kneed ik zijn ballen met mijn hand. Natuurlijk laat ik hem ook weer zo diep mogelijk in mijn mond. Zijn pronkjuweel krijgt geen kans om weer slap te worden. Geleidelijk begint mijn adonis weer harder te kreunen. Een tweede kans om hem in mond klaar te laten komen krijg ik niet. Marck trekt mij recht, rukt zowat mijn kleren van mijn lijf en dirigeert mijn naar het bed. Op het bed kruipt hij tussen mijn benen en verwent mijn vulva met zijn goddelijke tong. Niet zo lang als anders. Hij buigt mijn benen omhoog en ik pak mijzelf zij de enkels. Mijn heiligdom ligt open en bloot te glinsteren, klaar om die zalige pik te ontvangen. Marck plaats zich in positie en drukt in één keer door.

“Aaaaaah,” kreun ik in koor met Marck. Dit maximaal opgevulde gevoel zou ik eeuwig willen hebben. Dit is weergaloos goed.

“O, Maaike. Je bent geweldig,” zegt Marck. Voor hem voelt het blijkbaar net zo goed als voor mij. Langzaam trekt Marck zijn stijve roede terug, tot alleen zijn eikel nog in mijn drijfnatte vagina zit. Even houdt hij die positie aan, maar stoot dan hard weer helemaal naar binnen. Ik gil het uit van ultiem genot. Na even diep in mijn kutje te blijven hangen, herhaalt Marck zijn beweging. Keer op keer beukt hij hard in mijn gewillige poesje, om dan even diep mij dat extreem opgevulde gevoel te laten ervaren. Mijn opwinding neemt daardoor niet analoog toe, maar stapsgewijs. Bij iedere stoot raak ik steeds een beetje meer in extase. Na meer dan kwartier stoot Marck voor de zoveelste keer diep en hard in mijn kutje. Ik voel nu dat ik tegen het randje zit. Marck wacht weer even en trekt zijn stijve langzaam terug. Ik weet dat het eraan zit te komen.

“Doe het Marck, nog een keer.” Dan stoot hij toe en ga ik hard over de grens. Ik gil het uit. Uit alle macht houd ik mijn enkels vast, terwijl mijn buik en benen ongecontroleerd trillen. Opnieuw geeft Marck mij het ultieme orgasme. Mijn god, dit is zo ontiegelijk goed.

Marck houdt zijn stijve diep in mijn pulserende vagina, tot ik eindelijk tot rust ben gekomen. Hij kijkt mij diep in mijn ogen. De lust spat er van af. Hij wil mij, zo hard als ik hem wil. Mijn ogen smeken hem om door te gaan. Zoals altijd voelt Marck mij perfect aan. Ik voel dat hij zijn geslachtsdeel weer langzaam terug trekt. Hij gaat in hetzelfde ritme door. Opnieuw brengt hij stapje voor stapje in hoger sferen. Op deze manier neuken hadden we veel eerder moeten doen. Dit echt het einde. Marck trekt zijn pik weer langzaam terug. Deze keer wacht hij langer.

“O, Maaike. Je bent geweldig. Je bent mijn muze en mijn sirene. Je bent de mooiste vrouw op aarde. Ik hou van jouuuuuuu!” Bij die laatste zin stoot hij bikkelhard toe en komt hij net zo hard klaar. Zijn lieve woorden brengen mij ook weer over het randje. Ik laat mijn enkels los. Marck valt op mij en in een reflex sla ik mijn armen om hem heen.

“Ik… Ook… Van… Jou,” hijg ik telkens weer ik in mijn volgende, lang aanhoudende orgasme. Minutenlang heb ik nodig om weer op adem te komen. Marck geeft mij nog een innige kus voordat hij van mij afglijdt.

Dan dringt het ineens keihard bij mij door. Marck heeft mij zijn liefde verklaard. En ik hem de mijne. Ja, ik ben verliefd op deze fantastische man. Diep van binnen wist ik het al. En hoewel ik bij mijn eerste therapiegesprekken het ook al had toegegeven, dringt het nu pas echt bij mij door. Ik ben verliefd op Marck. Ik hou zielsveel van deze man. Vanaf de eerste keer dat ik hem zag. Vanaf het moment dat mijn arm begon te tintelen toen ik hem een hand gaf. Vanaf dat moment was ik al verloren. Hoe heb ik mijzelf zolang voor de gek kunnen houden. Marck is de man voor mij. Degene die mij compleet maakt. Iets wat Lars met alle goede bedoelingen nooit kan doen. Mij compleet maken. De woorden van Bibi vallen nu ook helemaal op z’n plaats. Ik begrijp nu volledig wat ze bedoelde. Marck haalt mij uit mijn gepeins.

“Ik heb niet meer genoeg aan één keer per week Maaike. Ik wil je ieder dag zien. Je verwennen zo vaak als ik kan. Ik meen het Maaike, ik hou van jou.” Ik smelt bij zijn woorden. Ik wil hetzelfde als hem. Maar ik hou ook van Lars. De man die zo hard voor onze relatie heeft gevochten. Die ondanks alles wat ik hem heb aangedaan, nog steeds met mij verder wil. Ik kan niet beiden hebben. Het is Marck, of Lars. Lars, of Marck. Hoe kan ik in godsnaam kiezen? Moet ik egoïstisch voor mijzelf kiezen? Kan ik Lars zomaar verlaten en bijna elf jaar huwelijk door het riool spoelen? Ik word gek van mijzelf. Ik weet het niet. Wat moet ik doen? Hoe kan ik in godsnaam ooit de juiste keuze maken?

“Ik hou ook van jou, Marck. Dat realiseer ik mij nu meer dan ooit. Maar ik hou ook van Lars. Hij is al zolang mijn rots in de branding. Ik heb ook een verplichting naar hem toe. Ik wil graag met jou verder, maar wil Lars niet verlaten. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik kan niet kiezen tussen jullie.” Marck pakt mij stevig vast en kust mij. Dit is zo oneerlijk. Nu wil ik zonder twijfel voor hem kiezen. Marck laat mij weer los.

“Ik begrijp je twijfel en ik respecteer dat. Ik wil echter niet langer jouw weekend lover zijn. Ik wil alles, niet de restjes. De volgende keer wil ik je beminnen bij mij thuis. Als mijn vriendin en niet als de vrouw van een ander. Het spijt mij als ik jou zo voor het blok zet, maar ik kan zo niet verder.” Marck kruipt van het bed. Verdwaasd kijk ik hoe hij zich aankleedt en zonder wat te zeggen van de slaapkamer loopt. Even later hoor ik de voordeur dicht gaan. Zou dit de laatste keer zijn dat ik hem heb gezien? Ik hoop het niet, maar het zou zomaar eens kunnen. Ik kleed mij ook weer aan en ga in de woonkamer op de bank zitten. Dan gaan de sluizen open. Ik begin hard te huilen. Ik kan het gewoon niet meer stoppen. Wat voel ik mij intens slecht. Waarom moet mij dit weer overkomen? Het leven is zo oneerlijk.

Ik snik nog steeds als ik de voordeur open hoor gaan. Even later verschijn Lars. Zodra hij mij ziet haast hij zich naar mij toe. Hij trekt mij omhoog en slaat zijn bezorgde armen om mij heen.

“Wat is er gebeurd, Maaike? Heeft hij je pijn gedaan?” Ik begin weer harder te huilen. Waar moet ik beginnen? Ik moet eerlijk zijn tegen Lars.

“Nee, Marck heeft mij geen pijn gedaan. Schat, ik ben verliefd op Marck. Het spijt me zo.” Mijn sluizen gaan weer helemaal open. Tot mijn verbazing is Lars niet boos, maar knuffelt hij mij nog steviger. Wat is hij toch begripvol en zorgzaam. Daarom hou ik zoveel van hem. Minutenlang laat hij mij uithuilen. Dan laat hij los.

“Je vertelt mij niets nieuws,” zegt Lars. “Ik weet dat je verliefd bent op Marck. Dat weet ik al sinds ik jullie samen in Oostenrijk heb gezien. De chemie die tussen jullie hing was zo intens, dat zelf een blinde het niet kon missen. Het heeft alleen lang geduurd voordat jij het zelf doorhad. Ik wist dat dit moment een keer moest komen.”

Ik ben Lars helemaal kwijt. Ik kan hem niet volgen.

“Maar waarom heb je dan geregeld dat ik met Marck het bed mag delen? Ik begrijp het niet. Waarom doe je dat als je weet dat ik het ooit een keer zou beseffen?” Ik begrijp er echt niets van. Waarom heeft Lars zo’n groot risico genomen.

“Het was het enige juiste om te doen, Maaike. Ik weet dat Marck anders altijd als een schaduw over onze relatie zal blijven liggen. Dat hij altijd in je gedachte zal blijven. De enige oplossing is dat jij uit jezelf zou beseffen dat je verliefd op hem bent. Daarvoor moest ik regelen dat jij weer met hem om zou gaan. Nee, ik vind het heel erg dat je met hem neukt, maar ik moest dat wel toestaan. Het goede nieuws is, dat het heeft gewerkt. Je weet nu dat je verliefd op hem ben. Nu moet jij beslissen wat je daarmee aan moet. Kun je het aan om je hart te breken en definitief voor mij te kiezen. Of is je liefde voor mij niet genoeg en kies je voor Marck. Want je kunt niet beide hebben.”

Waarom klinkt het antwoord van Lars zo logisch? Dat zou het niet moeten zijn. Hoe kan er een logica zitten in een onmogelijke keuze moeten maken tussen de twee mannen die mij het meest dierbaar zijn? Wat Lars voor mij gedaan heeft is zo ontzettend onbaatzuchtig. Hij heeft bewust het evenwicht van dit bizarre spel verschoven in zijn nadeel. Wellicht om juist daardoor als glorieuze overwinnaar uit de bus te komen. Alleen daarvoor al moet ik voor hem kiezen.

“Schat, mijn liefde voor jou zal altijd oneindig blijven. Maar als ik dan toch moet kiezen, dan kies ik voor Marck. Ik denk dat ik bij hem gelukkiger ga worden, en ik hoop dat jij gelukkiger kunt worden zonder mij. Ik zal altijd een blok aan je been blijven, hoeveel je ook van mij houdt.” De woorden stromen als vanzelf uit mijn mond. Ze komen recht uit mijn hart. Diep van binnen weet ik dat het de juiste keuze is, hoe moeilijk hij ook is. Marck gaat mij gelukkig maken. Ik zie nu ook tranen in de ogen van Lars.

“Daar was ik al bang voor,” zegt hij ondanks zijn tranen zonder aarzeling. Het breekt mijn hart, maar als jij denkt dat dit het beste voor jou is dan moet ik dat accepteren. Hij pakt mijn hand en zwijgend verlaten we het pand en lopen naar de auto van Lars. Was het dit dan? Kan het zo simpel zijn? Het is niet alleen meer dan tien jaar huwelijk dat door het riool gaat. Het zijn meer dan tien jaar prachtige herinneringen die ik altijd zal koesteren. Lars zal altijd een plek in mij hart houden. Dat weet ik heel zeker.

We zwijgen nog steeds al we thuis zijn. Lars laat mij in alle rust mijn koffer pakken. Ik voel mij verdrietig, maar ook opgelucht. Het is het beste zo, voor Lars en voor mij. Ik pak alleen de broodnodige zaken. Ik kan toch niet alles in één keer meenemen. Het is zover. Ik moet gaan. Ik geef Lars een stevige knuffel. Hij slaat zijn armen ook stevig om hem heen. Het liefst zou ik nu een potje stevig met hem willen neuken. Een wilde afscheidswip, zoals met Kevin. Maar dat kan ik met Lars wel vergeten. Het is niet erg. Het is wat het is. Ik geef hem nog een kus en laat hem dan los. Ik draai mij om, pak mijn koffer en loop zonder om te lijken naar buiten. In mijn auto komen de tranen weer. Ik jank een stevig potje, tot ik echt geen tranen meer over heb. Ik veeg mijn ogen droog en start de auto. Op de automatische piloot rijd ik linea recta naar de woning van Marck.

Ik parkeer naast de mooie Mercedes van Marck. Dat deze auto er staat, betekent waarschijnlijk dat hij thuis is. Als ik naar de hoofdingang van zijn riante woning loop, is mijn verdriet verdwenen. Ik doe hier goed aan. Ik bel aan. Het duurt even, maar dan gaat de deur open. De mond van Genevieve valt helemaal open, als haar ogen van mij naar mijn koffer gaan en weer terug. Ik weet niet goed wat te zeggen. Genevieve vindt haar woorden wel.

“Maaike, wat goed om jou weer te zien. Kom binnen.” Ze neemt meteen mijn koffer over en zet deze in de grote entreehal. De huishoudster glundert nu helemaal.

“Kom, dan breng ik je naar meneer.” Ik volg haar naar de woonkamer. Marck is in gesprek met Jack. Ze merken niet eens dat we binnenkomen.

“Uhum,” kucht Genevieve, zodat ze de aandacht van de mannen krijgt.

“Meneer, Maaike is hier om u te zien.” Marck kijkt alsof hij het niet geloven kan dat ik daadwerkelijk gekomen ben. Dat ik voor hem gekozen heb. Jack is onverstoord als altijd. Toch is het Marcks assistent die het eerste spreekt.

“Dan ga ik maar weer aan het werk,” zegt hij. Als de beste man langs mij loopt geef ik hem spontaan een knuffel.

“Dankjewel,” zeg ik. “Voor wat je voor mij gedaan hebt. Daar ben ik je heel dankbaar voor.” Ik laat hem weer los. Jack weet zich geen houding te geven en zijn anders zo onverstoorbare gezicht kleurt diep rood. Verschrikt kijkt hij naar Marck, die alleen maar moet glimlachen. Genevieve moet al helemaal moeite doen om niet in lachen uit te barsten. Jack loopt dan maar vlug de modern ingerichte woonkamer uit.

“Dankjewel,” zegt Marck nu tegen zijn huishoudster. Ze knikt en verdwijnt dan ook. Ik ren nu naar Marck en spring in zijn armen. Met zijn sterke armen vangt hij mij eenvoudig op. We beginnen elkaar te kussen alsof onze levens ervan afhangen. Hier wil ik zijn. In de armen van de man waar ik verliefd op ben. De man waar ik zielsveel van hou. De man bij wie ik eindelijk helemaal gelukkig kan worden. Pas na een tiental minuten verbreken we de kus. Ik ben helemaal buiten adem. Marck ook, maar hij herstelt zich een stuk sneller. Gelukkig kan ik ook gewoon met deze fantastische man praten. Dat doen we tot Genevieve komt melden dat de tafel gedekt is. O, ja. Ik was vergeten hoe handig zo’n huishoudster is. We lopen naar de eetkamer en nemen met ons tweeën plaats aan de veel te grote eettafel. Gelukkig heeft Genevieve wel twee naast elkaar gelegen plaatsen gedekt, zodat ik direct naast Marck zit. De huishoudster brengt de soep. Het eten is heerlijk en gedurende de hele maaltijd raken we niet uitgepraat. Alleen het thema Lars komt niet ter sprake. Marck voelt wel aan dat dat voor mij nog te vroeg is. Ik eet veel te veel, maar het is dan ook wel heel lekker. Een toetje gaat er echter toch nog in. We buiken nog even na met een glaasje wijn. Ik bedank Genevieve voor de heerlijke maaltijd als ze af komt ruimen. Ze knikt dankbaar voor het compliment.

“Genevieve,” zegt Marck. “Maaike blijf voorlopig hier in huis. Hoewel ik hoop dat ze de nacht bij mij wil doorbrengen, wil ik graag dat ze een eigen kamer krijgt om zich in terug te trekken wanneer zij dat nodig acht en tijd voor zichzelf nodig heeft. Zou jij een kamer voor haar gereed kunnen maken?”

“Natuurlijk meneer,” zegt de huishoudster. “Dat komt in orde.” Dan richt ze zich tot mij.

“Wil je dat ik je koffer naar je eigen kamer breng of wil je dat ik die naar de kamer van meneer breng?” Op de eerste plaats kan ik mijn koffer zelf wel naar een kamer brengen, welke dat ook is. Maar dat is in dit huis duidelijk niet de bedoeling. Daar zal ik aan moeten wennen. Ze laat mij de keuze en niet aan Marck. Heeft hij dan niets in te brengen ondanks dat het zijn slaapkamer is. Misschien wil hij mijn kleren niet in zijn kleerkast. Maar goed, ik mag dus kiezen. Breng mijn koffer maar naar de kamer van Marck alsjeblieft.” Natuurlijk wil ik de nacht doorbrengen met mijn droomprins. Geen leger dat mij vanavond weg krijgt van zijn slaapkamer. Genevieve knikt dat ze het begrepen heeft.

We brengen nog wat tijd door in de woonkamer. De dag is echter enorm enerverend voor mij geweest. Voordat ik naar bed ga, wil ik eerst nog even douchen. Ik moet mij daar benden nog even goed schoonmaken, gezien ik al een hele tijd aan het lekken ben. Ergens vraag ik mij af wat het voor zin heeft, want ik schat de kans groot in dat mijn kutje zo dadelijk opnieuw rijkelijk gevuld gaat worden met het sperma van Marck. Mijn adonis ligt naakt op het bed te wachten. Dat slipje wat ik eigenlijk aan wilde trekken, laat ik maar voor wat het is. Ik denk dat ik dat de komende tijd vaker naakt het bed in zal stappen. Dat scheelt een hoop gedoe. Ja. Waarschijnlijk ga ik heel veel avonden veel plezier beleven in dit bed. Misschien komt het zover, dat ik uit kijk naar die ene keer in de zes weken dat ik een keertje geen seks zal hebben. Met dat geweldig vooruitzicht stap ik met een brede grijns bij Marck in bed.