Het was echt leuk met mijn twee buurjongens. Samen turnen, samen in de sauna, samen babbelen en vertellen.
Begin februari kwam de pa van Guido en Pascal er mee af : er werd in de paasvakantie een kamp georganiseerd voor zonen van militiaren. Tien of twaalf dagen in een kamp ergens in een Belgische kazerne. Voor jongens van zestien tot achttien jaar. Gudio was meteen dolenthousiast. Pascal deelde het enthousiasme niet meteen.
- Misschien kan ik vragen of er een kameraad van mijn zoon mee kan, stelde hun pa voor.
Dat vond ik wel fijn. De kandidaten moesten een test ondergaan tijdens de krokusvakantie. We zagen er naar uit.
Twee dagen later zegde de pa van Guido
- Morgen komt een auto jullie halen voor het doktersonderzoek in de kazerne.
- Hé, dat gaat vlug !
Woensdagmiddag, een uur. Een legerwagen stopte voor ons huis. Guido en ik stapten in. Richting kazerne. Onderweg werden nog twee jongens opgehaald. Joris en Marc, allebei zeventien. Het werd mijn eerste kennismaking met een kazerne. Binnen komen via de ‘cor de garde’ – het wachtlokaal. Daar werden onze namen genoteerd. Met een sergeant mee, over het grote exercisieplein, tussen hoge gebouwen, tot achteraan de kazerne. Een leuk moderne gebouwtje. Een kleine wachtzaal, waar een tiental stoelen stonden.
- Hier mogen jullie je uitkleden. Helemaal. We zijn hier bij het leger, dus moet je tegen wat bloot kunnen.
Ik keek de anderen aan. We keken elkaar aan.
- Nog nooit een blote flikker gezien ? lachte de sergeant. Het is hier geen pensionaat hé ! Allé, hop, kleren uit.
Jas uit, trui uit, schoenen en sokken uit, broek uit. Aarzelen. Guido en ik meteen ook slipje uit. Naakt. Joris en Marc aarzelden wat maar trokken uiteindelijk ook hun laatste kledingstukje uit. Ze hielden hun handen voor hun buik. Guido noch ik deden dat . Met zijn vier. Met helemaal niets aan. Die militair bekeek ons en glimlachte.
- Oke, en wachten op de dokter. Straks komt men jullie halen.
We gingen neer zitten. Het was behoorlijk warm. We zaten daar in ons blootste blootje, met zijn vieren bij elkaar. Ik vond het wel leuk. We waren toch bij het leger of niet ? Doch het was iets heel raars. Met Guido was ik dit gewoon. Doch met Joris en Marc erbij, jongens die ik noch Guido kenden.
- Zie ons hier zitten, begon Joris, als blotepoepen. En mijn kameraadje hier - hij wees naar zijn stijve pietje - wil maar niet slapen.
We lachten. Gemaakte lach. Het brak een beetje de sfeer.
Na zo’n tien minuten ging de andere deur van het lokaal open, en er verscheen een soldaat met vier strepen op de mouw.
- Dat is een sergeant-eerste-klas, fluisterde Guido tot mij.
Hij nam ons mee naar een groot lokaal, duidelijk het kabinet van een dokter. Die dokter wachtte ons reeds op, een militair met een witte doktersjas aan, samen met nog twee andere militairen me strepen op hun mauw.
- Haha, onze kleine soldaatjes, begroette de dokter ons. Eens kijken of jullie wel geschikt zijn voor het reuze kamp dat je over enkele weken zullen mee maken.
We werden een voor een gewogen en gemeten. Dan beluisterde de dokter onze borstkas en rug. Een voor een op de onderzoekstafel, terwijl de andere drie toekeken. Dat gaf wel een eigenaardig gevoel. De dokter voelde aan onze buik, voelde aan ons pietje en ballen, trok dat velletje even achteruit. Hihi, die twee kregen meteen een ferme stijve en ik zag hoe ze hun gezicht verkrampten. Bij Guido en ik bleef ons pietje half slap.
- Eens kijken of jullie geen aambeien hebben legde de dokter uit. Een voor een op handen en knieën op die dokterstafel. Hij nam een metalen ding dat open gevijzeld kan worden.
- Dit is een eendenbek, zegde dokter. Daarmee kan ik in jullie anus kijken. Het geeft een beetje een raar gevoel, zegde hij.
Hij perste dit ding in ons kontgaatje en draaide het open en keek dan met een klein lapje in ons kontgat. Leuk om die anderen daar op handen en knieën te zien zitten, met hun ballen tussen hun dijen.
In totaal verbleven we zeker een meer dan een uur in het dokterskabinet.
- Oke, jullie zijn alle vier goed gekeurd.
We keerden terug naar het lokaal waar onze kleren lagen. Aankleden.
- Ik denk dat het een homo is, fluisterde Guido.
De chauffeur van de auto haalde ons op en bracht ons terug naar huis.
- Durf je dat vertellen dat we daar met vier helemaal naakt zaten ?
- Waarom niet ? Vader komt het misschien toch te weten.

’s Avonds tijdens het eten, samen met vader en moeder.
- En hoe was het daar in de kazerne ?
- Goed.
- Met hoeveel waren jullie ?
- Guido en ik en dan nog twee, Joris en Marc.
- En de dokter heeft je onderzocht ?
Nu moest ik het vertellen.
- Ja. We moesten alles uit doen en dan helemaal in ons blootje zitten wachten en dan bij de dokter gaan en deze onderzocht ons en zo en dan keurde hij ons goed en dan mochten we opnieuw onze kleren aan trekken.
Ik had alles in één rij afgedreund. dat de dokter ook aan ons pietje gevoeld had, dat zegde ik er maar niet bij.
- En stonden jullie alle vier samen in .. allé, helemaal naakt ? vroeg moeder;
- Ja.
Ze keek me aan. Ik merkte dat ze dit in elk geval niet helemaal goed vond.
- Maar….Kom zeg… jongens samen helemaal naakt….,
- Ja, onderbrak vader haar, toen we in de tijd naar het consul moesten, dan waren we ook helemaal naakt samen en ook in de kazerne, onder de douche.
- Jaja, volwassenen, maar kinderen….
- Ze moeten het eens leren, verdedigde vader mij.
- Zwijg dat maar op school, of anders vlieg je nog aan de deur.
Ma maakte zich soms wel ongerust. Dat ik met Guido en Pascal samen in de sauna zat, daar was ze al over heen.

Krokusvakantie. Met de klas een vierdaagse naar Parijs. Uiteraard dat Guido en ik de kamer deelden. Het werd een leuke reis met enorm veel bezoeken aan musea en andere bezienswaardigheden. ’s Avonds was het tegen tien uur wanneer we in ons leuke hotelletje kwamen even buiten de stad.
De eerste avond meteen naar de kamers want we waren al op van ’s ochtends vijf uur. Guido liet zich languit op het tweepersoonsbed vallen.
- Oef, ik voel mijn benen niet meer.
- Amaai zeg, noemen ze dat vakantie, merkte ik op, we zijn bijna afgebeuld.
- Een douche ! Een douche ! zuchtte Guido.
Even onze rugzak nazien, een en ander er uit halen, kleren uit en allebei naar de badkamer. Jammer, kleine douchecabine. Guido stapte er in. Ik wreef zijn rug en zijn billen. Ik merkte dat hij ervan genoot. Hijzelf waste zijn borst en buik en de rest. Ik hielp hem bij het afspoelen. Leuk, die bengelende piemel van hem. We wisselden van plaats. Ik keerde me met mijn rug naar Guido. Hij wreef mijn rug. zijn handen schoven tot de zijkanten, daalden naar mijn onderrug, wreven over mijn billen. Zijn handen kneedden mijn billen. Automatisch boog ik wat voorover. Guido nam de slang en spoot tegen mijn blote kontje. Lachen !
Samen naar bed.
- Draag je een pyjama of boxer ? vroeg ik.
- Zoals Adam in het Paradijs ?
In ons blootje naast elkaar. Nog wat praten over de voorbije dag. Licht uit. Guido nestelde zich in mijn schoot. Ik voelde zijn blote billen tegen mijn buik. Slapen…

Tweede dag Parijs. Vroeg uit de veren, voor zover de matras en de kussens nog veren bevatten. Met Guido in de badkamer. Alle twee een odol. Elkaar bekijken en lachen. Samen in de toiletpot plassen. Afspoelen in de douche. Aankleden. Naar het restaurant. Frans stokbrood en croissants. Hmmmm.
Het werd een zware dag. Veel te veel te zien en te bezichtigen en te bezoeken. ’s Middags wat eten in een kleine bistro. Tegen zeven uur naar ons verblijf. Douche nemen. Guido en ik wreven elkaars rug en billen. Opwindend leuk. Om acht uur eten. Dan gezellig kletsen. Leraars kunnen soms leuk uit de hoek komen en onze leraar wiskunde ontpopte zich plots van saaie leraar tot joviale moppentapper. Tegen half elf naar de kamers. Eindelijk met Guido alleen. Wat had ik daar naar verlangd. Alleen zijn met Guido. Guido helemaal voor mij alleen hebben. Elke dag keek ik daar meer en meer naar uit. Als we elkaar voor onszelf hadden, dan was hij ook heel anders. Vol attentie. Teder. Lichtjes glimlachend, soms uitbundig dol. Echt een toffe, toffe kerel. Wat een geluk dat ik hem als buurjongen gekregen had.
Kleren uit en in ons beste Adamskostuum naast elkaar op het laken. Eens elkaar aankijken. Wat praten over de voorbije dag. Mijn hart klopte sneller dan normaal. Ik lag hier in mij blootje bij mijn kameraad, mijn vriend, ook in zijn blootje. Heel normaal. Zalig genietend van zijn aanwezigheid, hier dicht bij mij. Zouden er nog jongens van onze klas in hun blootje bij elkaar liggen ? Of meisjes..
Ons gesprek viel stil. We lagen gewoon naast elkaar Guido en ik. Soms zegt men meer door te zwijgen dan door te praten. Ik voelde iets eigenaardigs. Iets…
Plots draaide Guido zich op zijn rechter zijde en keek me aan. Ik zag zijn slappe piemel naar beneden hangen over zijn rechter dij. Ik zag hoe die piemel wat bewoog, wat groeide. Wat gebeurde er. Guido greep me vast, drukte zijn mond tegen mijn wang. Guido zoende mij. Ik verschoot. Mijn vriend zoende mij. Hij keerde zich helemaal naar mij. Zijn armen grepen met vast, trokken mij naar zich toe. Zijn lippen zoenden mij. Wat gebeurde er ? Wat deed Guido nu ? Hij ging op zijn knieën zitten, boog voorover. Zijn ogen bekeken me. Ik voelde hoe mijn hart sneller sloeg.
- Willy…
- Ja…
- ik… ik vind je een toffe typ !
- Dank je. Ik jou ook….
- Je bent zo anders dan de anderen.
- Dank je. Jij ook. Je bent zo gewoon. Zonder scrupules, zonder dat jij je opdringt.
Guido ging gewoon schrijlings over mijn buik zitten. Ik zag zijn penis, die als een dikke slak op mijn buik lag. Guido boog voorover, steunde met zijn beide armen naast mijn hoofd op het kopkussen. Zijn ogen keken me aan.
- Wij hebben geen schaamte voor elkaar, zegde Guido.
- Nee.. jij hebt me dat geleerd. Gewoon elkaar aanvaarden zoals we zijn.
- Van de eerste dag dat ik je kende voelde ik iets voor jou.
- En ik voor jou.
We zwegen even. En dan boog Guido zijn gezicht dichter tegen dat van mij.
- ik wil jouw zaad proeven, fluisterde hij.
- He…
Ik verschoot. Wilde hij mij pijpen? Mijn hart begon hard t kloppen. Plots zegde ik
- En ik dit van jou….
Guido kroop van me af, keerde zich om, ging dan over me heen liggen, zijn penis boven mijn hoofd, zij hoofd boven mijn penis. We lagen soixante-neuf. Onze lippen zochten elkaars penis. Onze lippen schoven over elkaars penis. Onze tongen smaakte elkaars penis. Onze tongen likten. We zogen, likten. Voor mij zag ik het frêle ballenzakje van zijn vriend. Er boven zijn maagdelijke anussterretje. Een vinger van mij voelde aan dat jongensgaatje. Guido probeerde zijn billen dicht te knijpen. Mijn vinger duwde tegen dat anusoog, duwde wat harder , drong zachtjes naar binnen. Ik sloeg mijn benen omhoog, plooide ze over Guido zijn schouders waardoor ik hem dieper tegen mij aandrukte. Nu moest Guido ook mijn kontgaatje zien. Inderdaad. Een vinger van hem danste rond mij anusster, juist zoals ik mijn vinger tegen zijn kringspier liet dansen. Een hand van Guido omklemde plots mijn ballen, kneedde ze op het ritme van zijn zuig- en likwerk. Mijn vingers trokken zijn wondermooie grotje open, boorden zich naar binnen. Guido begon geweldig te schudden. Hij duwde zijn bekken tegen mijn gezicht aan, zijn penis drong diep in mijn keel. IK;…
- Aaaahhhhh….
Ik spoot. Guido spoot. Ik slikte. Guido slikte.
We vielen stil. Guido rolde van mij af . Minutenlang zegden we niets. Dan vleide mijn vriend zich naast mij, sloeg zijn armen omheen mijn nek.
- Dank je. Nu zijn we bloedbroeders.
- Zoals de indianen;
- Ja, jij en ik. Niemand mag dat weten. Dat is ons geheim. Zelfs Pascal mag het niet weten.
We zoenden elkaar op de wang, in de hals.

De trip in Parijs verliep goed. Op donderdagavond tegen middernacht terug thuis. Guido’s pa kwam ons aan school ophalen. We zaten achteraan in de auto. Guido legde zijn hand op mijn dij. Ik wist wat hij wilde zeggen. zonder woorden. We waren echte vrienden geworden, een in lichaam en geest.