Ik werd wakker van een zachte zoen en gekriebel van haren op mijn gezicht. “Goedemorgen Rickie… Wakker worden!” Cora zoende me nog een keertje en deze keer zoende ik terug. “Hé mooi meisje. Wat kun jij mensen lekker wakker maken. Mag je vaker doen.” Een volgende zoen. “Dat was ik wel van plan, lekker ding. Maar nu eruit, we moeten wat honden verzorgen.”

Even later liepen we met een boterham in de hand de schuur in. De honden begroetten ons met veel geblaf en Bowy liep ze allemaal even langs. Hier een lik, daar een snuffel… “Kijk, zo begroet hij z’n vriendjes. En weet wat het leuke is? Hij houdt de roedel-volgorde niet aan. En ze accepteren dat.” We gaven de honden brokken en water en liepen toen weer naar binnen.

“Zo. Nu wij even eten, daarna lopen met de meute.” Abe en Hans waren al weg, Margriet lag boven nog te slapen. “Laat haar maar lekker liggen. Om een uur of tien brengen we haar wel een kopje thee en wat te eten.” Cora giechelde. “Wie weet heeft Pa haar weer tot diep in de nacht bezig gehouden…Of zij hem.” Ik grijnsde. “Dat zal hij vervelend hebben gevonden, denk ik.”

Een half uurtje later liepen we met de honden richting weiland en lieten ze daar los. Meteen begon de meute te rennen en te stoeien; het geblaf was niet van de lucht. Cora observeerde het geheel. “Volgens mij komt er vanavond onweer. Ze zijn bijzonder onrustig, ik zag het vanmorgen ook in de schuur al.” Ik keek op buienradar. “Je hebt gelijk. Rond een uur of acht gaat het los, als de voorspellingen juist zijn.” Er schoot me iets te binnen. “Hopen dat dat voor Ma geen vertraging oplevert. Enfin, we horen wel wanneer ze hoopt te landen.”

Cora keek een beetje bedenkelijk. “Rick, jullie gaan haar ophalen? Dan kan ik niet mee, denk ik… In de auto van je zussen wordt het wel erg krap met vijf volwassenen.” Ik knikte. “Je hebt gelijk… Dan blijven wij thuis en zorgen dat er koffie is, met een stukje gebak. En verse bloemen in de kamer. Zal ze wel kunnen waarderen, denk ik. Kunnen de meiden eerst rustig over jou roddelen en is ze voorbereid op een judo-bitch.”

Een stomp was Cora’s reactie. “Je bent soms een naar, pesterig mannetje Rick. Kom, we gaan terug. Even nog wat huishoudelijke taken doen, daarna Ma wakker maken.” We liepen rustig terug. Bernice, de teckel, had behoorlijk werk om de roedel bijeen te houden: sommige logeerhonden vonden het maar niks om netjes achter ons aan te lopen. Zelfs Sylvia moest er een keer aan te pas komen om met een grauw een van de logeerhonden op haar plek te zetten: ze liet ook haar tanden zien. “Die wil je niet tegen je hebben als ze echt kwaad is Cora. Dat ziet er best imposant uit…” Cora lachte liefjes. “Ja. Leuk hé? Dan weet je meteen dat je geen grappen moet uithalen met de familie Amelink. Tegen ons doet ze dat nooit. Hoewel… één keer bij Pa. Die wilde haar etensbak bij haar weghalen, nog voor dat hij leeg was. Hij kreeg toen ook Sylvia’s tanden te zien. Stom, had hij kunnen weten. Husky’s zijn over het algemeen prima honden en zeer gehoorzaam, behalve als je aan hun eten komt. Dan breekt de hel los.”

Eenmaal thuisgekomen lieten we de honden los en het was een stuk lawaaiiger dan normaal. Cora en ik maakten de benches schoon met de hogedrukspuit. En elkaar af en toe ook: na een halfuurtje waren we allebei kliedernat en zaten we onder de troep. “Gelukkig hebben we ouwe kleren aan… Mijn zomerjurkjes wil ik hier niet aan besteden, Rick!” Ik grinnikte. “Zou wel een leuk gezicht zijn. Met de hogedrukspuit dat gele jurkje van je lijf af spuiten…” Ze keek verontwaardigd. “Jaja… En hoe denk je dat mijn poezelige velletje er daarna uit had gezien? Kom hier met die spuit, dan spoelen we ons samen af. Ik heb geen zin om met restjes hondepoep aan m’n lijf naar binnen te gaan.” Ik zette de hogedrukspuit een paar tandjes lager en de kop op een brede straal. Cora spoot mij af en ik haar. Koud, maar de zon had al behoorlijk wat kracht, dus zo erg was het niet. “Kom jongeman. Uitkleden, daarna naar binnen en douchen. Kan ik ten minste weer mijn gele jurkje aandoen. Dan is mijn vriendje ook weer blij.” Ze knipoogde.

Even later liepen we naakt naar binnen. De natte kleren in de wasmachine in de bijkeuken. De douche was lekker en daarna schone kleren aantrekken ook. Ik trok een vrijwel nieuwe zomerbroek aan en een wit T-shirt; Cora haar mooie gele zomerjurkje. Witte sokjes er onder en open schoentjes. “Schattig. Je ziet er uit als een schoolmeisje van 16 uit de biblebelt. Heerlijk jong en onschuldig.” Ze giebelde. “Ik ben blij dat je me inschat als 16. Dan mag je ten minste sex hebben. Als het 15 was geweest, was je strafbaar geweest.” Ik trok haar op schoot. “Het zou me een zorg geweest zijn. Je ziet er heerlijk uit zo.”

Ze lachte liefjes en zoende me. “Eens kijken of Ma dat ook vind. Kom, een kop thee voor haar maken, dan smeer ik wat beschuitjes.” “Waarom doe jij de beschuitjes? Ik zou ook wel eens een beschuitje met Margriet willen eten hoor!” Ik keek verongelijkt en Cora keek me aan, haar hooghartige trek weer op haar gezicht. “Jongeman, volgens heb jij gisterochtend een behoorlijk uitgebreid beschuitje met haar gegeten. Niet doen alsof je te kort komt!” Ik moest lachen. “Jouw bitcherige toontje, in combinatie met je uiterlijk van een heel lief en volgzaam braaf schoolmeisje… Groter contrast is nauwelijks denkbaar!” Cora’s ogen flikkerden even. “Zal ik je dan maar even trakteren op een nóg groter contrast, jochie? Cora het schoolmeisje tevens judobitch?”

Ik stak mijn handen omhoog. “Nee, doe maar niet. Mijn schoudergewrichten zijn net weer een beetje hersteld van de vorige sessie, dank je wel.” Ze grijnsde tevreden. “Mooi zo. Overigens zijn het niet je gewrichten die pijn doen, maar de pezen en spieren er omheen. Als je gewrichten pijn doen, ligt je arm uit de kom of is het gewricht gebroken. En is de hersteltijd een stuk langer!” Bij de laatste zin keek ze waarschuwend. “Oké, oké… Ik weet mijn plaats weer…”

Narrig zei Cora. “Mooi. Als je hem dan eens inneemt, dat zou je een boel pijn schelen.” Ik ging naast haar voeten op de grond liggen en draaide me op m’n rug. “Zo. Plaats ingenomen. Bevalt prima. Lekker uitzicht.” Ik keek langs haar benen onder haar jurk tot haar kleine slipje.” Cora zette een voet op mijn borst. “Het is maar goed dat ik nu geen naaldhakken draag, vriendje. Anders had je nu een klaplong gehad.” “Had me niet uitgemaakt”, zei ik. “Als dit het uitzicht is waarmee ik de dood inga… Volgens mij kan ik daar wel een eeuwigheid op teren. Beter dan tot in de eeuwigheid harp spelen op een wolk.”

Langzaam zakte Cora door haar knieën; haar slipje kwam steeds dichterbij en op een gegeven moment omhulde haar jurkje mijn gezicht. Ik hoorde: “Alleen het uitzicht is wat saai… Je moet in de eeuwigheid wel wat te doen hebben. Als je mij nou eens een eeuwigdurend orgasme geeft… Dan doe ik wel wat voor jou, oké?” Ik voelde een hand over mijn kruis strelen. En pesterig vervolgde ze: “Eén keer in de duizend jaar of zo…”

Ik kroop onder haar vandaan. “Rotkind. Jij een eeuwigdurend orgasme en ik één keer per duizend jaar? Je zou verzuipen in mijn sperma!” Ik ging staan en omhelsde haar. “Je bent een maffe meid, Coor.” “En jij een minstens even maffe vriend, Rickie.” Even kusten we elkaar.

“Kom, handjes wassen, want daarmee heb je onder mijn jurkje gezeten. Ik wil niet dat mijn lieve moedertje straks de smaak van mijn poesje in de aardbeien proeft.” “Nee… Want ze was er gisteravond niet bij, dus ze kent de context niet.” Cora schoot in de lach. “Eens vragen of ze dat verhaal al van Pa heeft gehoord. Kóm, verder met die beschuitjes.” Ik waste mijn handen inderdaad en maakte het ontbijtje af. Samen liepen we naar boven en Cora klopte aan bij de slaapkamerdeur. “Goeiemorgen lieve moeder! Hier komt een ontbijtje! Deze jongeman hier achter me zei dat hij wel eens een beschuitje met jou samen wilde eten, dus ik heb er wat meer gemaakt.”

Margriet legde haar kruiswoordpuzzeltje weg. “Nou ja zeg… Wat zijn dat voor brutale voorstellen van die jongeman?” Ze keek me aan. “Hoewel… ’t Is wel een lekker jong.” Ze lachte. “Goedemorgen! Dank jullie wel. Ik ga er eens lekker van genieten en dan kom ik er uit. Ik hoorde jullie al bezig met de hogedrukspuit. Fijn!” Cora kroop op bed. “Jij moet ook een beetje vakantiegevoel hebben. Straks moet je er weer om zeven uur uit, want dan is je lieve dochtertje aan de studie.”

Margriet knikte. “Ja. Maar we verdienen een deel van ons geld er mee, meisje. En het is leuk om met die meute te lopen en ze te trainen. Dáár doe ik het voor. Straks komt er weer een stel vakantievierders terug; de eigenaars van Bark, die mechelse herder. Die zullen heel blij zijn dat hun hond nu behoorlijk is gesocialiseerd.”

Cora giechelde. “Hij heeft ook aardig wat keren met Bernice d’r tandjes kennisgemaakt… Zal de rest van z’n leven een heilig ontzag voor teckels hebben.”

Margriet keek naar mij. “Hé Rick… Krijg ik geen zoentje van het lekkere vriendje van mijn dochter?” Cora keek waarschuwend. “Kijk uit Rick… Als ze je eenmaal tussen de lakens heeft, laat ze je niet meer gaan!” Ik kroop op bed. “Hé, wat vervelend… Goedemorgen Margriet!” Ik gaf haar een nette zoen op haar wang en ze keek teleurgesteld. “Is dat alles? Een zedig droog zoentje op m’n wang? Waar is die lekkere minnaar van gisterochtend?” “Die is er vandaag even niet, Ma. Jij moet er uit, wij gaan over een uurtje richting andere kant van de snelweg. Daar nog even samen met Gon en An het huis aan kant brengen. Gien komt vandaag thuis.”

Margriet knikte. “Oh ja. Dan kom ik over een half uurtje beneden jongens. Sorry Rick, geen erotisch feestje vandaag!” Ik knuffelde haar even. “Jammer, maar de plicht roept. Ik moet weer hartjes in het grasveld maaien.” Ze schoten in de lach. “Wegwezen, mafklappers! Ik ga lekker ontbijten!” We deden de deur dicht en liepen naar Cora’s slaapkamer. “Even een weekendtas inpakken, Rick.” Ik keek verwonderd. “Hoezo? We bleven deze week toch hier?” Cora knikte. “Ja, dat was het plan. Maar ik denk dat je moeder het op prijs stelt als ze moe thuiskomt, dat haar dochters en zoon thuis zijn. En wie weet: misschien vind ze het ook wel aardig als het vriendinnetje van haar zoon er ook bij is. Vannacht blijven we in ieder geval bij jou. Heb ik al besproken met Ma.”

Ik schudde mijn hoofd. “Oh, wat heb ik toch een doortastende vriendin…” Cora kneep even in mijn kruis. “Ja, dat heb je.” Toen liet ze los. “Nou ja, zo dóór-tastend is ze dus niet…” zei ik pesterig. Cora draaide zich naar me om, greep me weer beet in mijn kruis en begon te knijpen. “En als ik nu eens écht door-tast, vriendje van me… Ga je dat op prijs stellen? Ik denk het niet, grote bluffer die je ben.”

Ze liet me los en lachte me uit. “Weekendtas inpakken.” Ik aarzelde even. “Ik ook?” Cora dacht even na. “Moet je zelf weten. Vannacht slapen we in ieder geval bij jou; de rest van het weekend moeten we even overleggen met jouw moeder.” Ik pakte mijn tas. “Moet ik sowieso m’n toiletspullen inpakken. Dus… ook maar aan de slag.” We waren druk bezig toen ik m’n telefoon hoorde piepen.

What’s app. Een berichtje van Gon. ‘Ma komt rond 15:00 op Eindhoven aan! Kon een eerdere vlucht pakken. Wat doen jullie? Gr Gon’ Ik belde haar. “Hé Gon, met je liefste broer… Gaan jullie Ma ophalen?” Nogal snibbig klonk het antwoord: “Nee, we laten haar het hele stuk naar huis lopen natuurlijk. Wat dacht je dan, eikel?” Cora gniffelde en nam de telefoon over. “Je bent een schat, Gonnie. Zoveel mededogen met je moeder… Had ik niet achter je gezocht.”

Gon lachte. “Hé Cora! Wat doen jullie?” “Wij zijn op dit moment de weekendtassen aan het pakken, rijden dan naar jullie toe. Moeten jullie nog boodschappen hebben? Dan nemen we die meteen mee.” “Da’s lief! We maken wel een lijstje en appen dat wel naar Rick. Nemen jullie Bowy mee?” Ik knikte. “Ik zie je broertje hier hevig knikken. Die is ook wel een beetje verknocht aan het beest.” “Leuk. Het is ook een schat van een hond. Wij maken een lijstje, dat krijgen jullie met een half uurtje.” Ik nam de telefoon weer over. “Da’s prima zus. Daarna komen we jullie kant uit om te helpen met opruimen. Jullie kennende is het huis natuurlijk weer één grote bende van parfumflesjes, vuile lingerie en lege wijnglazen…”

“Er is ten minste niet naast de WC-pot en over de bril heen gepist broertje! Dat scheelt al heel wat, verdorie! En voor die lingerie hebben we personeel!” Ze hing op en ik grinnikte. “Met die bende zal het wel meevallen, Rick.” “Dat denk ik ook wel. Mijn zussen en ik hebben de laatste jaren wel wat geleerd…” We zetten de tassen beneden neer en even later kwam Margriet ook erbij. “Dank jullie wel voor het ontbijtje, dame en heer. Lekker. Mogen jullie vaker doen.” Ze ging op de bank zitten.

“En wat zijn jullie plannen?” “We gaan zo meteen naar mijn huis, Margriet. Mijn moeder komt om 3 uur op Eindhoven aan, de zussen halen haar op. We gaan zo meteen nog even kijken of er nog iets op te ruimen is en zorgen dat de koffie klaar staat als ze thuis komt.” Margriet knikte. “En vannacht?” “Blijven we bij Rick slapen, ma. We nomen Bowy mee, anders piept hij de halve nacht.” Weer een knik. “Laat dan wel vanavond even weten wat jullie schema voor de rest van het weekend is. Hoe dan ook: maandagmiddag zag ik graag dat je weer hier bent, Cora. Dan moet ik weg. En voordat jullie weg gaan even afscheid nemen van Bark. Die wordt vanmiddag opgehaald door z’n baasjes.”

Samen dronken we nog een kop koffie en toen zei Margriet: “Húp, wegwezen jullie. Stofzuigen, poetsen, boenen en hartjes in het gras maaien. En lief zijn voor Gien.” We knuffelden even met Bark. Volgens Cora was hij een hele andere hond geworden: volgzaam en lief. “Toen hij kwam dacht meneer dat hij de roedel wel even kon overnemen van Sylvia. Bernice en Sylvia hebben hem daar snel van genezen en Ma heeft hem her-opgevoed. Na de behandeling van Bernice was hij uiterst schichtig geworden; de laagste in de pik-orde. Nu weet hij z’n plaats.” Cora riep de hond bij zich en nam hem mee in de keuken. Bark was een forse hond met een vervaarlijk uiterlijk.

“Hé mooie hond… Kom je volgend jaar weer lekker bij ons spelen?” Cora knielde naast hem en liet zich likken. “Als je een hond even lekker wil aanhalen, Rick: altijd zonder de rest van de roedel erbij. Als ik dit in de schuur zou doen, zouden Sylvia en Bernice er meteen wat van vinden en had Bark nu al tandjes in z’n achterpoten…”

De hond ging liggen en draaide zich op haar rug. “Kijk… Dát is prima. Hij geeft zich helemaal over, zie je dat? Helemaal ontspannen, geen slaande poten die afweren, ogen half dicht… Hij is nu helemaal ‘zen’. Genieten! Dit deed hij vier weken geleden dus absoluut niet! Alle credits voor Ma.”

Ze aaide de hond nog even en toen was het mijn beurt. Ook bij mij bleef hij lekker liggen. “Dat komt omdat jij Sylvia ook prima kan leiden. Die wandelingetjes naar en van het weiland hebben jouw imago bij de honden goed gedaan, Rick.” Ze keek me aan en ik knipoogde. “En ik hou jou onder de duim natuurlijk…” Fout. Even later lag ik weer eens op de grond. Nu met Cora voluit bovenop me en een van mijn benen in een pijnlijke klem in de knie van het andere been. “Rick Anderson, als ik wat meer gewicht op je ene onderbeen zet, trek ik je knie compleet uit elkaar. Let op je woorden!”

Bark keek ons allebei aan met vraagtekens in zijn snoet. Ik aaide hem vanuit mijn liggende positie. “Hé mooie hond… Niks aan de hand hoor. Ze zet nog nét niet haar tanden in m’n achterpoten.” Boven me hoorde ik een vals: “Nee. Andere lichaamsdelen zijn daar veel geschikter voor.” Toen liet Cora me los. “Pas maar op jochie. Na de vakantie ga ik verder met judo-training.” Ik stond op. “En ik met zwemtraining. Met name het hoofdstukje ‘Hoe verzuip ik iemand van de tegenpartij zonder dat de scheids het ziet’. Heel belangrijk.” We grinnikten.

“Oh, wat zijn we weer verliefd”, hikte Cora. Ik omhelsde haar. “Ja, we zijn verliefd. En als de prijs daarvoor is dat ik een keer per dag in de knoop wordt gelegd, nou dan moet dat maar. Het feit dat jij ’s nachts naast me in bed ligt compenseert veel.” Ik kuste haar en Cora giebelde daarna: “Nou ja… Naast? Of bovenop, of onder, of tussen jouw benen… Of jij tussen de mijne, ook wel lekker…” “Pas op dame, of ik vergrijp me hier in de keuken aan je!” Cora keek me lief aan. “Jij vergrijpt je helemaal niet aan mij Rickie. Jij vraagt netjes of ik zin heb om te vrijen. En dat is een van de redenen waarom ik van je houd.” Een lange, intieme zoen volgde.

“En nu: Bark weer terug naar de kudde, afscheid nemen van Ma, boodschappen doen en de snelweg over!” We zetten de fietsen buiten, knuffelden Margriet even en lijnden Bowy aan. “Niet te snel fietsen, hé? Bowy is niet meer de jongste!” “Nee Ma. En ik moet ook een beetje rekening met Rick houden…” Cora grijnsde gemeen toen we het hek uit gingen. “Ik hou ook van jou, gemene bitch…” gromde ik. De boodschappen waren snel gedaan: Cora bleef met Bowy buiten de winkel staan wachten, ik ging naar binnen. Brood, melk, koffie en thee, avondeten voor vandaag en morgen (‘Zie maar wat je ervan maakt!’, had Gon geappt) en ik nam een pot echte pindakaas en een pak hagelslag mee. En een grote bos bloemen. Verdorie, ik was blij dat Gien weer thuis was… Dan mag je dat toch wel laten merken!

Eenmaal buiten verdeelden we het spul zo goed als mogelijk over de fietstassen. Cora maakte nog een opmerking over die bloemen. “Die had je beter op de terugweg kunnen kopen, Rick. Had ik er meer plezier van gehad.” “Die bloemen zijn voor mijn lieve moeder, tutje. Niet denken dat alles voor jou is.” Ze knipoogde en sloeg haar armen om me heen. “Lief, Rickie...” Ik bromde in haar krullen: “Hé dat is de tweede. En dat binnen het uur… Ik scoor punten!”

Ze trok me nog dichter tegen me aan en ik hoorde zachtjes, vlakbij mijn oor: “Ja, jij scoort punten, Rickie. Twee stuks, die nu behoorlijk tegen je borst aan drukken.” Een lange zoen volgde. En die werd onderbroken door een jongensstem. “Krijg nou wat… Rick, wat ben jij aan het doen, maat?”

Ik keek op. Arne, een van de teamleden van waterpolo stond naast ons. “Ik was bezig het liefste meisje van Born te zoenen, totdat een of andere lomperik wilde weten wat ik het doen was. Je hebt je antwoord, Arne. Kunnen we weer doorgaan?” Ik grinnikte om zijn stomverbaasde gezicht. Hij keek Cora vragend aan. “Wat heeft hij wat ik niet heb?”

De bitch in Cora kwam weer een beetje naar boven. Ze zei nogal vinnig: “Ik weet niet wat jij hebt, maar met hetgeen wat Rick heeft, ben ik in ieder geval uiterst tevreden.” Toen lachte ze even en stak haar hand uit. “Hoi, ik ben Cora. En jij bent…?” “Arne. Teamgenoot van die waterpoloplayboy daar.” Hij keek me aan. “Je begrijpt dat dit binnen no time het hele team rondgaat hé?” Ik haalde mijn schouders op en Cora zei: “Oh wacht even… Pictures, or it didn’t happen? Maak er dan meteen een foto van, dan zijn we van alle roddels af.”

Ze sloeg haar arm om me heen en trok me tegen zich aan. “Mijn zeehond.” Arne pakte zijn mobiel en maakte een paar foto’s. “Zo… we gaan What’s app eens overuren laten draaien. Die gaat in de waterpolo-app, Rick!” Ik haalde m’n schouders op. “Je gaat je gang maar, Arne. Zoals Cora net al zei: dan zijn we meteen van alle roddels af. Maar wij gaan verder, anders ontdooien de diepvriesgroenten. See you!” Hij knipoogde. “Veel geluk samen.”

We fietsten verder en reden tien minuten later de oprit van ons huis op. Eenmaal binnen troffen we Gon en Annet aan, die lekker aan de koffie zaten. Bowy begroette hen al kwispelend. “Hé zussies! Terug van jullie harde arbeid?” Ze grinnikten en An zei: “Ja. En het viel ons een beetje tegen dat we ons ontbijtje niet op bed kregen, broertje!” Ik hield de tassen omhoog. “Daarom hebben wij maar boodschappen gedaan.” Gon knipoogde. “Dat is aardig. Had je nog geld over van je toelage van Ma dan? Dat valt me mee. We hadden gedacht dat je dat allemaal uitgegeven zou hebben aan sexy lingerie voor Cora.”

Die schudde haar hoofd. “Helaas… Zelfs dát kwam niet in zijn brein op. Tot nu toe heb ik mijn sexy lingerie zelf moeten aanschaffen, verdorie.” “Lompert”, was de reactie van Annet. “Sorry… Ik zie mezelf niet in een lingeriezaak tussen allerlei sexy BHtjes en slipjes snuffelen. Bovendien is de kans groot dat die leuke juffrouw in die zaak spontaan aanbiedt om zelf de setjes even aan mij te showen. Met mijn uiterlijk…” Beide zussen én Cora sprongen op en weer moest ik vluchten.

“Arrogante eikel!” hoorde ik, toen ik de tuin in rende. Grinnikend liep ik de keuken weer in. “We zullen je wel eens een paar leuke websites laten zien, jochie. Als Cora je dan haar maten geeft, kun je je complete zakgeld daar uitgeven.” Annet lachte. “Ja, dan loop ik daar op leeg”, mopperde ik. “Kom, tortelduifjes. Even een plan de campagne.” Gonnie werd praktisch.

“Wij gaan rond twee uur weg richting Eindhoven, Ma ophalen. Wat moet er voor die tijd nog gebeuren?” We waren het snel eens: Cora en ik zouden koken, de zussen zouden het huis stofzuigen en opruimen, ik zou de WC en de badkamer doen. Het was nog steeds mooi weer, dus als de dames terugkwamen moesten de stoelen op het terras staan, tafeltje erbij en rond vier uur zou de thee klaar moeten zijn. Kortom: het was nog even druk, maar om twee uur waren we klaar en zaten we aan de lunch.

“Héhé… Zo nog even omkleden en dan naar Eindhoven. Benieuwd hoe Ma er aan toe is”, zei Annet. “Die zal wel een jetlag hebben. Drinkt een bakje thee en gaat dan haar bed in, schat ik. Een vlucht vanuit de States richting Europa is meestal een behoorlijke aanslag op je bioritme, heb ik gehoord. En je hebt voor langere tijd in een vliegtuig opgesloten gezeten; ook niet zo best voor je conditie.”

Annet keek me aan. “En daar heb jij natuurlijk heel veel ervaring mee, hé broertje?” Ik keek onaangedaan terug. “Nog niet, eigenwijze zus van me, maar ik beloof je één ding: als jij ooit in het vliegtuig zit en ik ben ‘pilot flying’ dan wordt dat de vlucht van je leven! Dan ben ik in staat om een Airbus A380 een looping te laten maken.” Ze keek me triest aan. “Ik zie het je doen, rotzak.”

Cora onderbrak deze pesterige conversatie. “Rick, hou eens op met opscheppen. Dames, wat hebben jullie afgelopen twee dagen allemaal meegemaakt? Nog leuke gasten gehad?” Gonny zei: “Nee, het was rustig. Ik heb eergisternacht één gast gehad voor twee uur. Weinig bijzonders: Drankje, daarna jacuzzi, hop het bed in, een spiernaakt nummertje, recht op-en-neer, daarna even uithijgen, een gesprek over zijn echtgenote die een bitch zou zijn. Daarna nog een drankje en meneer moest weg. Afgelopen nacht gelukkig wat meer lol gehad met een op het oog lelijke vent, maar wel eentje die een prima gevoel voor humor had. Die bleef de hele avond. We hebben lekker op het balkon van de suite gezeten met een drankje erbij, ik heb vreselijk met ‘m gelachen en uiteindelijk, een uur voor sluitingstijd zijn we het bed in gedoken. En ja hij was lelijk, maar een prima minnaar.”

“En ik heb twee relatief drukke avonden gehad”, vulde Annet aan. “Beide avonden twee gasten. Drie daarvan redelijk standaard. De vijf B’s zeg maar.” Cora en ik keken vragend en ze legde uit: “Betalen - borrel – bad – bed - borrel. Voor de laatste gast van gisteravond moest de strenge mevrouw Annet opdraven.” Ze grinnikte en ik schudde mijn hoofd. “Arme vent…Ik heb nu al medelijden met ‘m.” Ze keek me aan. “Niks ervan jochie. Die heeft waar voor z’n geld gekregen, reken maar. Toen hij weg ging, kreeg ik nog een fooi van 100 euro en zei hij: “Ik ga hier vaker komen!”

Cora keek nieuwsgierig. “En wat heb je met ‘m gedaan, An?” “Vastgebonden en ‘m toen lopen plagen met de zweep. En uiteindelijk met een voorbinddildo geneukt terwijl ik ‘m met de ander hand aftrok. Een uur lang. En steeds stoppen vlak voor hij klaarkwam… En toen hij uiteindelijk klaar mocht komen leek het alsof de Niagara losbarstte! Volgens mij had hij de zaadproductie van een jaar gespaard. Daarna heb ik ‘m losgemaakt, in het bad gezet en nog een beetje vertroeteld. Klaarkomen kon hij toen niet meer, maar hij heeft wel genoten van een andere, lieve mevrouw Annet.”

Ze grinnikte. “Een beetje de moederrol gespeeld, zeg maar.” Cora schudde haar hoofd. “Je bent af en toe ook een kreng, hé…” Annet keek haar aan. “Cora, als de gast er om vraagt, betaalt en er plezier aan beleeft… Wie ben ik dan om te weigeren? Bovendien hoef ik dan geen vreemde pik-met-condoom-erom in m’n lieve poesje; is ook wel eens lekker. En ik kan me lekker streng uitleven.” “Ja, dat hoef je dan hier niet meer te doen. Is voor ons ook wel eens lekker.”

Gonny stak haar tong naar Annet uit en we lachten, Cora ook. “Maar Cora… Is Rick een beetje lief voor jou geweest?” We keken elkaar aan en ik knikte. “Jou beurt, dame.” Ze knipoogde. “Ja. En niet alleen voor mij, maar ook voor Margriet. We hebben gisterochtend een hele hevige ochtend in het bed van Margriet doorgebracht. Daarna was ze total-loss.” Beide zussen keken me aan. “Zóóó, meneer Anderson! De moeder van je vriendinnetje verleid? Vertel!”

Cora nam het voor me op. “Het was eerder andersom. Wij, Margriet en ik, hebben hem verleid. Tja, en toen was het hek van de dam natuurlijk…” Annet keek Cora aan. “En jouw pa dan?” Cora schudde haar hoofd. “Mijn pa, Abe vind het prima. Margriet heeft heel veel behoefte aan sex, pa kan dat niet allemaal leveren. Vind het prima als Margriet met Hans of met mij vrijt. Of nu met Rick. Dan is ze helemaal bevredigd. Mijn moeder is een schat van een vrouw, maar als ze een paar dagen geen sex heeft gehad, wordt ze kribbig. Gisterochtend met Rick en mij samen heeft ze genoten. En pa heeft een paar dagen een tevreden vrouw in huis. Iedereen blij.”

Annet keek opgelucht. “Gelukkig. Geen scéne’s alsjeblieft.”

“Oh, die hebben we wel gehad hoor…” Ik lachte gemeen. “Met Wimpie, gisteren.” Cora schoot ook in de lach en nam het van me over, haar ogen vlamden toen ze beschreef hoe Anna gewoon in het diepe was gesprongen omdat haar pa haar aan haar lot had overgelaten. Maar toen het gesprek met Annabel, de echtgenote van Wim aan bod kwam begon ze gemeen te lachen.

“Rick zei dat hij wist dat Wim recent een mislukt projectje op de Veluwe had gedaan en dat hij zich daar voortijdig uit moest terugtrekken. Annabel vroeg aan hem wat voor project en meneer antwoord: Oh, niks bijzonders. Een klusje tussendoor.’ Waarop ik aanvulde: ‘Ja. Een kutklusje in feite…’ Hij kreeg een kop als een paprika en Rick stond zich bijna te benatten in z’n zwembroek…”

Beide zussen gierden van het lachen. “Wat ben jij een vuil kreng… Met je ‘kutklusje’! Waar zijn vrouw bijstond? Ohhh, wat een mop… Gemene bitch!” Ik sloeg trots mijn arm om Cora heen “Mijn vriendinnetje…” Beide zussen kwamen overeind en zoenden Cora. “Wat ben jij een heerlijke meid… Dit moeten we op de club vertellen! Ze komen niet meer bij! Wát een mop…” Nagiebelend dronken ze hun koffie en stonden toen op.

“Wij gaan ons nog even netjes aankleden. Wie weet lopen we nog een knappe piloot tegen het lijf…” “Dan kunnen jullie ook hier blijven hoor”, zei ik droog. Annet keek om. “Zorg eerst maar eens dat je zo’n ding zonder brokken kan landen, Rick Anderson. Dan praten we verder. Kleden jullie je zo meteen ook even netjes aan? We willen Gien wel laten merken dat we het fijn vinden dat ze weer thuis is… Zonder kauw-boy.” Cora keek bedenkelijk. “Ik heb niets netters bij me dan ik nu aan heb…” “Loop maar even mee, schat. Wij hebben ongeveer dezelfde maten. Zoek maar wat uit onze kast uit.”

“Oh lala, mevrouw Amelink… Ik verheug me er al op! Jij in een sexy setje van een van m’n zussen…” Ze keek om en stak haar tong uit en Annet beet me toe: “Ik wil morgenochtend geen vlekken in mijn dure nylons vinden, Rickie!” En op de achtergrond hoorde ik Gonnie’s lach. Ik liep mee naar boven; ten slotte moest ik me ook verkleden. Een kwartier later, ik was alweer beneden, hoorde ik hakjes op de trap. Eerst Gonnie, daarna Annet. Beiden in een witte rok en een blauwe blouse en op pumps. Daarna Cora: Een zelfde witte rok, pumps en een rode blouse. “Zozo... Drie knappe dames. Daar kan ik me wel mee vermaken, denk ik…” Ik grinnikte.

Annet liep op me af en prikte met een vinger op mijn borst. “Dan moet je even zorgen dat je toelage van Ma verhoogd wordt, jochie…” Cora nam het over. “Annet, ik neem ‘m wel even voor m’n rekening. Daarna is hij compleet gesloopt en kunnen jullie ‘m bij elkaar vegen. En of hij met sex of met judo gesloopt wordt, dat laat ik nog even in het midden.” Ze lachte liefjes naar me en Gon zei: “Wij gaan er vandoor, jongens. We appen wel wat onze aankomsttijd is, oké?” Ik knikte en Annet keek waarschuwend. “En denk eraan Rick: Geen vlekken in mijn Londense nylons maken!” Ik keek naar Cora’s benen: bloot. “Nee zus, goed zus, ik zal gehoorzamen, zus…” Ze knikte tevreden. “Goed zo, jochie.”

Cora voegde er ondeugend aan toe: “Ik heb een stel panty’s in mijn rugzak zitten Rickie…” Annet zuchtte en trok de deur achter zich dicht. Even later reed hun auto de oprit af. “Zo. Héhé… Even rust.” Cora zuchtte, ging op de bank zitten en ik plofte er naast. “Ik ben benieuwd naar jouw moeder, Rick. Ik hoop alleen niet dat ik haar meteen bekijk als…” Ze zweeg. Ik keek haar aan. “Maak je zin eens af…” Cora sloeg haar ogen neer. “…als een vrouw waarmee jij sex hebt gehad.” Ik legde een hand op haar been. “Dat denk je toch ook niet bij Margriet? Of Gon en An? Ja, ik heb heerlijke sex gehad met Gien. Maar ook met jou. En samen met jou met Margriet. En Gon en An. En jij hebt heerlijke sex gehad met Abe en Hans. En met Margriet…”

Ik trok haar naar me toe. “En als ze wil, en jij ook, dan kunnen jullie ook samen vrijen. Ik denk dat de vonken in het rond vliegen.” Cora keek me aan. “Hoelang hebben we nog voordat ze terug zijn?” “Ma landt om drie uur. Dan nog wachten op de bagage, door de douane, zussen knuffelen… Ik schat dat ze rond half vier daar wegrijden. Een half uurtje later kunnen ze hier zijn.” Ze stond op. “Kom. Ik wil met je vrijen. Het is nu iets over twee; we hebben nog even.” Ik stond op en kuste haar. “Ik wil graag met je vrijen Cora, maar volgens mij was jij niet zo’n voorstander van vluggertjes. Toch?” Ze kuste en keek me toen aan. “Lieve Rick, ik wil jou lekker in me voelen. Voelen dat je van me houdt. En als dat nu met een vluggertje moet… dan moet dat maar.”

Ze glimlachte. “Overigens: zo vlug hoeft dat vluggertje nou ook weer niet te zijn hoor. Een uur en twintig minuten om te vrijen, één minuut douchen en dan hebben we nog negen minuten om ons aan te kleden…” Ik gaf een tik voor haar billen. “Je bent een hitsig meisje. Naar boven jij en voor me lopen!” Op de trap gleden mijn handen over haar slipje. Cora stond stil en keek om. “Rick! Foei, dat doe je toch niet?” “Echt wel. Zeker bij meisjes die mij bijna de opdracht geven om met haar naar bed te gaan. Die streel ik over hun sexy slipje en grijp ik tussen hun benen.”

Ze verzette een been en ik kon nu, onder haar slipje, haar poesje voelen. “Zo’n opwindend gezicht… Jouw mooie benen vlak voor me, verdwijnend onder je rokje… en je poesje voelen…” Ze hijgde. “Ik denk dat je m’n poesje ook gaat ruiken, Rick. Ik word nu supersnel nat… Ahhhh…..Lekker!” Ze wreef zich tegen mijn hand aan en ik voelde haar slipje nat worden. En ik rook haar! “Geile meid… Je maakt me compleet gek…” Ik klom een tree verder. “Doe je rokje uit! Hier, op de trap.” Met haar blik vast in mijn ogen maakte ze de rits aan de zijkant van haar rokje los en liet het kledingstuk langs haar benen glijden. Toen stapte ze er uit. “En nu, geilaard?” “Laat me zien hoe nat je bent! Show me je kutje!” Ze draaide zich om en zette haar benen nog wat verder uit elkaar. “Ik show je eerst een nat slipje… Streel me maar eens over dat natte plekje. Misschien wordt het nog wel natter…” Haar slipje vertoonde een nat plekje, wat groter werd toen ik het streelde en kuste.

“Geil…” hoorde ik boven me. Toen pakte ze mijn hand. “Mee jij! Ik wil lekker met je neuken!” We renden bijna mijn kamer in en Cora trok haar slipje uit. Haar blouse en BH volgden. Ik was ondertussen ook al druk bezig om te strippen; onze kleding vloog in een hoek. Cora ging geknield op bed zitten, haar billen omhoog. “Néém me, Rick! Op z’n hondjes, lekker diep! Naai me, neuk me… Spuit me vol! Nu!” Ik ging achter haar zitten. “Dit… gaat wel… héél snel, Coor…” Ze keek ongeduldig achterom. “Ja! En daar heb ik zin in! Ik wil jouw harde lul in me voelen spuiten en nu lekker geil klaarkomen! Kom je nog in me, Rick Anderson, of moet ik het zelf maar weer doen?” Ik ging achter haar zitten en mopperde: “Zeker net zo’n kutklusje als op de Veluwe zeker?” Even was het stil en toen gierde Cora het uit. Hikkend zei ze: “Nee… dit… dit wordt… een kloteklus… voor jou!”

Toen we een beetje uitgelachen waren zette ik mijn pik tegen haar poesje. “Ben je er klaar voor, geile meid?”Ze kreunde. “Kóm met je lekkere lul! In één keer er diep in Rick… Dat is zo lekker bij jou…” Ze was er nat genoeg voor… Ik pakte haar heupen en stootte inderdaad in één keer helemaal in haar. “Ahhhh….. Dat alleen al… Dat gevoel laat me al bijna klaarkomen!” Cora schudde en schokte. “Wacht maar. Ik ga je lekker neuken, geile meid. In je lekkere natte kutje…” Ze kreunde. “Ga je dan ook in mijn lekkere kutje spuiten?”

Ik boog me voorover en fluisterde in haar oor: “Ik ga je diep in je geile, natte poesje bevruchten…” Ik voelde haar poesje zich samentrekken toen ik dat zei. “Lekker bevruchten, geile Cora…” Na een seconde kwam ze klaar! Ze gierde, hijgde en kreunde; haar poesje nam me in een zachte bankschroef en ze ging zachtjes voor- en achteruit. “Doe het dan Rick! Doé het! Spuit in me… Bevrucht me!”

Ik voerde het tempo op en neukte haar nu serieus hard. En het resultaat liet lang op zich wachten: ik voelde een orgasme aankomen! “Hier komt ‘t, geile meid… Lekker diep in je natte kut!” Ik trok haar tegen me aan en spoot! Heerlijk… Bij de derde straal voelde ik Cora ook genieten. Ze werd natter, haar poesje vibreerde en haar hele lichaam begon te bokken. “Zó lekker, Rick… Ik voel je hele lul schokken in mijn geile kut…” “En jij knijpt zo lekker met je lieve natte poesje…” Het was even stil, toen voelde ik haar grinniken. “Ook een beetje judotraining, Rickie… Alle spiergroepen gebruiken…” Ik trok even aan haar krullen. “Gemene bitch.”

We lagen nog even lekker tegen elkaar aan. Zachtjes strelen, af en toe een zoentje… “Ik zou zo in slaap kunnen vallen…” zei ik. Cora veerde op. “Dat gaan we niet doen, jochie! Mijn kennismaking met jou moeder gebeurt niet hier, naakt in jouw bed. Dat jij mijn moeder een hand geeft met je gulp open is tot daar aan toe, maar ik wens niet naakt jouw moeder voor het eerst een knuffel te geven, denk daar goed aan! Er uit, schoon ondergoed pakken en douchen!” Ik grinnikte. “Het leek me wel toepasselijk…” Cora snoof. “En die twee zussen van jou gierend van het lachen op de gang natuurlijk… Echt niet!” We douchten kort en kleedden ons toen weer aan.

Cora snoof aan de binnenkant van haar rok. “Gelukkig. Niet in mijn rok gelekt.” Ik trok het kledingstuk uit haar handen. “Controle!” Ik snoof ook. “Lekker… Ik ruik je, schat.” Een pets op mijn kop was mijn beloning. “Geilaard! Vies mannetje! Een beetje aan het rokje van het mooie meisje zitten ruiken… Smeerlap.” Ik deed de buitendeur van mijn slaapkamer open. “Even frisse lucht er in.” Cora knikte. “Is wel nodig ja.”

“Hé dame, wie trok mij zo ongeveer mijn bed in? Volgens mij was jij dat!” Ze deed haar schoenen aan, liep naar me toe en omarmde me. Met haar mooie bruine ogen vlakbij hoorde ik: “Ja, dat was ik. En daar heb ik geen seconde spijt van. Je bent een lekkere vent, Rickie. Je weet me vreselijk geil te maken en je kunt heerlijk neuken. Daar ga ik vaker gebruik van maken.” Ze kuste me zachtjes. “Dank je wel, lieve schat.” Even stonden we te genieten wat het moment, toen maakte ik me met tegenzin los. “Kom. Naar beneden, anders lig je hier tóch mijn moeder poedelnaakt te begroeten. Maar dan met mijn harde pik weer diep in je geile poesje. Zal je zien dat ze binnenkomt als we nét zijn klaargekomen. Je weet wel, dat moment waarop een vreselijke dufheid je overvalt…” Cora duwde me weg. “Rick Anderson, je bent een vreselijke vent! Ik zie het voor me, en daar word ik niet blij van!” “We gaan het nog wel een keertje oefenen, oké?” Ze keek me boos aan. “Ophouden jij.”

Netjes aangekleed liepen we naar beneden. “Kom schoonheid. We gaan water opzetten, nog een laatste controle van de huiskamer en dan mogen ze komen. Even later een what’s appje van An.”Een kwartiertje, dan zijn we er!” “We hebben nog even, schat… nóg een vluggertje?” “Wil jij weer kennismaken met de volgende judogreep, Rickie? Nee? Kap dan met die onzin…” Een kwartier later hoorden we de auto van de meiden de oprit oprijden...