De trein glijdt door Duitsland. We zijn net de grens bij Venlo gepasseerd en gaan nu via Düsseldorf op weg naar Kiel om daar vanavond de boot naar Zweden te nemen. Onze fietsen zijn goed opgeborgen en allebei kijken we zwijgend naar buiten.

Het is ook allemaal wel snel gegaan. Zaterdagavond hebben we er met elkaar over gesproken en nu op donderdag, zijn we al onderweg om op de fiets Zweden te gaan verkennen. Op zoek naar vrijheid en ongedwongen samen zijn. Of, zoals Maureen het noemt, ‘naaktlopen in Zweden’. Natuurlijk heb ik wel mijn bedenkingen want ik kan me niet voorstellen dat dit overal maar zo kan. Maar met haar wil ik overal wel naaktlopen of op zijn minst ontdekken of het kan. Tegenover het spannende vooruitzicht op het avontuur drukt ook het afscheid van Claire en Anke op ons. We hebben een heerlijk weekend achter ons met veel vrijen, lachen, huilen en, soms ranzige grenzeloze, seks. Met ons viertjes zijn we heel close geworden en ik heb tijd nodig om dit allemaal een plekje te geven. Ik ben in verwarring. Verward over mijn gevoelens voor de drie meiden; verliefd zijn op Maud, het verlangen naar haar en tegelijkertijd ook het verlangen naar Claire en Anke. Een verlangen dat grenst aan verliefd zijn.

Maud is bezorgd om mij. Bezorgd dat het mij dwarszit dat ik zoveel voel voor haar; en voor haar zus en voor Anke. Ze is er blij mee en ze gunt mij onze verliefdheid. Zij is er wel uit maar ik nog niet. Voor mij is het de vraag of ik verliefd ben op hen of verliefd ben geraakt op de seks. Natuurlijk is er ook liefde in het spel. Ik ben me heel bewust geworden van het feit dat ik ook van Anke en Claire houd en dat ze speciaal voor me zijn. Maar of ik ze voor altijd in mijn leven met Maud wil, dat weet ik echt nog niet. Het is echt complex en het houdt me bezig.

Maureens warme hand op mijn bovenbeen haalt me uit mijn gedachten. ‘Wat zit je dwars Jelmer?’ vraagt ze met zachte ogen ‘zondag?’ Ik kijk haar aan en schudt met mijn hoofd. ‘Zondag zou ik nooit hebben willen missen. Ik zou het zo nog een keer willen doen.’ Ik kijk haar aan ‘mijn gevoelens voor jou en voor Anke en Claire… ik kan ze geen plek geven.’ Het gevoel dat in me opwelt nu ik naar haar kijk is zo verwarrend. Het vult me met warmte en opent mijn borstkas en tegelijkertijd word ik er verdrietig van omdat ik het gevoel heb dat ik, met de liefde die ik ook voor de andere twee voel, haar ontrouw ben of haar zal kwetsen.

We kijken weer naar buiten. In stilte. Haar hand blijft op mijn been rusten en met haar vingertoppen drukt ze zacht en op het ritme van de trein in mijn spieren. ‘Het is ook veel hè?’ zegt ze in de spiegeling van het treinraam. Ze ziet me knikken en knijpt iets harder in mijn been. ‘Voor mij is het ook veel. Maar wij hebben zoveel om te delen Jelmer.’ Haar ogen zijn groot ‘weet je wat ik het allerbeste vond aan zondag?’ ze wacht mijn reactie niet af ‘alles! De overgave aan elkaar. Het uitspreken wat wij voor elkaar voelen en ook…’ ze zoekt naar de woorden ‘de ruimte die we aan elkaar hebben gegeven.’ Ze glimlacht ‘de eerlijkheid naar elkaar toe.’ Maureen draait haar donkere krullenhoofd naar mij toe en kijkt me aan ík snap je verwarring. Net zo goed als ik ook verward ben. Maar ik ben er niet bang voor. Ik vertrouw jou net zo goed als ik Anke vertrouw, en Claire.’ Ze slaat haar arm om mijn hals. Haar warmte en aanraking doen me goed en ik rust met mijn wang op haar kruin. De klomp in mijn maag verdwijnt voor een groot deel. ‘We hebben alle tijd Jelmer’ fluistert ze ‘alle tijd om te praten en om na te denken.’

Ik streel haar rug en denk na. ‘Weet je Maureen?’ begin ik ‘ik vind het lastig om woorden te geven. Om ze te bedenken en je te vertellen wat ik voel.’ Haar krullen kriebelen op mijn wang als ze met haar hoofd knikt. ‘En als je er niet op komt’ fluistert ze ‘dan komen we er ook wel uit.’ Zwijgend kijken we naar buiten en mijn ogen worden zwaar.

Ik moet even zijn weggedommeld want ik schrik als ze in mijn oor fluistert ‘weet je dat gisteren de eerste dag is geweest dat we niet hebben geneukt?’ Verbaasd kijk ik haar aan ‘is dat zo?’ Ze knikt. Haar blik is serieus. ‘We hadden ons toch voorgenomen om elke dag te neuken?’ ik knik ‘dat klopt. Maar hoe hebben we dat kunnen vergeten dan?’ Maureen haalt haar schouders op dat het ze niet weet. ‘misschien omdat we bij je ouders sliepen?’ opper ik. Weer haalt ze haar schouders op.

We hadden met ons zessen bij Henk en Esmée gegeten en omdat we de vroege intercity wilden halen hadden we afgesproken dat we daar zouden blijven slapen omdat het maar een paar minuten fietsen naar het station zou zijn. Natuurlijk was het gezellig geweest en tegen een uur of elf waren Anke en Claire naar huis gegaan en niet veel later waren Maud en ik naar boven gegaan. We hadden wel nog samen gedoucht om daarna tegen elkaar aan te kruipen. ‘ik kan me niet eens herinneren dat ik je een kus heb gegeven..’ geef ik toe. Maureen schudt met haar hoofd ‘ik ook niet’ fluistert ze. Ze bijt op haar lip ‘slaat de sleur toe, Jelmer?’ vraagt ze met een serieus gezicht. ‘Nee, dat denk ik niet. Moeten neuken, dat is sleur. Willen neuken is iets anders. En niet denken aan neuken dat kan de beste overkomen.’

Maureens gezicht klaart op. ‘Gelukkig’ bromt ze zacht ‘maar nou weet ik ook niet meer of ik je piemel heb vastgehouden voor we in slaap vielen.’ Ze streelt met haar hand over de voorkant van mijn broek ‘en eigenlijk, vanmorgen, kon ik je ook niet vasthouden toen je opstond. En nu weet ik niet wanneer ik je wel weer kan vasthouden’. Ze kijkt me met grote ogen aan en knijpt door de stof van mijn jeans in mijn penis. Ze geeft me een klein kusje op mijn wang en kijkt me vragend aan. ‘wil je me nu vasthouden soms?’ vraag ik. Haar heftig knikkende hoofd zegt genoeg en ik knoop mijn gulp open. Nog voor ik de laatste twee knoopjes heb bereikt voelt ze al met haar hand onder mijn ballen. ‘mmm daar zijn ze’ zucht ze ‘en wat zijn ze zwaar.’ Ze begraaft haar hoofd in mijn hals als ik mijn broek omlaag heb gedrukt en ze vrij spel heeft. Haar andere hand omsluit mijn geslacht. ‘Hoe kan het toch dat je velletje zo zacht is en je pik zo hard kan worden?’ vraagt ze zonder antwoord te verwachten. Met haar vingertoppen drukt ze op de opgezette aders om daarna, licht als een vlindertje, met haar hand op en neer te bewegen. Ik sluit mijn ogen en geniet van haar warme hand om mijn pik en haar vochtig warme adem in mijn nek. Ze ademt zwaar en ik weet dat ze er minstens net zo van geniet als ik dat doe.

‘Fahrschein bitte’ klinkt het naast ons. Verschrikt open ik mijn ogen. In het gangpad staat de conductrice. Betrapt! Even weet ik me geen houding te geven maar Maureen draait haar hoofd opzij zonder mijn pik los te laten. ‘Goedemorgen’ zegt ze vrolijk ‘een ogenblikje alstublieft’ en met haar vrije hand vist ze haar telefoon uit haar kontzak. Ze moet me loslaten om met haar vingers over het scherm te kunnen swipen. De conductrice is blonde vrouw van midden dertig, schat ik, met vriendelijke ogen. Ze glimlacht en kijkt naar mijn stijve en knikt alsof ze wil zeggen dat het goed zo is. Als ze de tickets heeft gescand kijkt ze ons een voor een aan. ‘het is nog een lange reis naar Hamburg’ zegt ze ‘na Düsseldorf is de tweede coupé aan de linkerkant vrij. Ik zal hem op gereserveerd zetten. Dan hebben jullie wat meer privacy…’ Maureens hand sluit zich weer om mijn erectie terwijl ze naar de vrouw kijkt. ‘Dat is lief mevrouw’ lacht ze ‘gisteren hebben we niet geneukt namelijk…..’ De vrouw lacht ‘dan hoop ik voor jullie dat we geen oponthoud hebben voor we in Düsseldorf zijn.’ Lachend loopt ze weg.

Verbouwereerd kijk ik naar Maureen die haar schouders ophaalt alsof het de normaalste zaak van de wereld is wat er net is gebeurd. Dan buigt ze zich voorover en trekt ze de voorhuid omlaag en neemt ze mijn eikel in haar mond. ‘Leggen jullie er wel iets onder?’ klinkt het van opzij. De conductrice is teruggelopen ‘wij willen natuurlijk geen vlekken, toch?’. Ik kan alleen maar mijn duim opsteken want ik weet niet hoe ik anders moet reageren. De vrouw lacht. ‘Geniet van je reis jongen; Gute Fahrt.’ en weer draait ze zich om en loopt verder. Maureen stikt haast op mijn pik en haar speeksel druipt langs de stijve stam omlaag. Ze proest het uit en kan met de beste wil van de wereld haar mond niet meer om mijn geslacht gesloten houden. Met de rug van haar hand veegt ze haar mond af terwijl ze met de andere hand nog een paar keer op en neer gaat en mijn eikel bewerkt. Ik kreun ‘niet stoppen nu Maud ik kom’

Een tel is ze verbaasd en dan buigt ze weer naar voren terwijl ze nog fanatieker met haar hand stevig op en neer pompt. Haar tong duwt tegen het plasgaatje en draait daarna rondjes om de onderkant van de eikel. Ze gromt als ze de eikel voelt zwellen en ik grijp haar krullen vast als het sperma eruit sprietst. Ze zuigt haar wangen hol en pompt fanatiek met haar hand om mijn spuitende pik. Mijn ogen zijn dicht en ik ben helemaal gefocust op deze ontlading. Mijn lippen houd ik stijf op elkaar geklemd maar de zware ademhaling zal aan iedereen die zonder oortjes in, in de buurt zit verraden wat er aan de hand is. Haar zuigende mond voelt ze heerlijk om mijn pulserende pik. Bij elke straal kneedt ze zacht mijn zak en schok ik met mijn heupen. Na de laatste verkramping zuigt Maureen nog even door totdat ze zeker weet dat ze alles heeft opgevangen. Ik laat haar krullenhoofd los en ze richt zich op, kijkt me aan en opent haar mond om te laten zien dat ze alles heeft opgevangen. Dan sluit ze haar mond en ik zie haar halsspieren aan het werk. Maud steekt haar tong uit. ‘Zo’ zegt ze ‘dat was lekker. En straks gaan we lekker neuken in de coupé.’ Ze geeft me een kus op mijn wang en gaat weer rechtop zitten, pakt een flesje water uit haar tas en neemt een paar slokjes. Ik voel nog even aan mijn slappe pik voor ik mijn broek weer omhoog trek. Daarna kus ik haar op haar wang. ‘Wil je me lief of wil je me stout?’ vraag ik ‘na Düsseldorf?’ verduidelijk ik erachteraan.

Maureen kijkt even opzij ‘zoals je bent, zo wil ik je..’ even blijft ze stil. Ik zie haar denken en wacht. Ze probeert een grijns te onderdrukken ‘maar als ik het voor het zeggen zou hebben…’ ik kijk haar vragend aan maar ze haalt alleen haar wenkbrauwen op. Ik begrijp dat ik het maar moet laten gebeuren.

‘Heb je echt nooit in de gaten gehad dat Claire verliefd op je was?’ ik wist dat de vraag zou komen. Het houdt me al sinds zondag bezig. Ik schud met mijn hoofd ‘helemaal niet’ antwoord ik. ‘ik durfde niet op een van jullie verliefd te worden. Het kwam niet in me op. ten minste niet in het begin.’ We kijken elkaar aan en zie begrip in Maureens ogen. ‘ik was denk ik al wel meteen verliefd op jou.’ ga ik door ‘Ik begon je steeds meer te missen als ik je een dag niet zag. In de weekends en in de vakanties.’ Ze knikt ‘ik had hetzelfde maar je deed niet echt je best, hè?’ weer blijven we eventjes stil. ‘Ik wist niet hoe…’ zeg ik zacht. Ik voel me kwetsbaar omdat ik Claire heb teleurgesteld doordat ik haar gevoelens voor mij niet heb herkend en dat ik verliefd ben geworden op haar zusje.

In de drie jaar dat we samen op school zaten werd ik heen en weer geslingerd tussen verliefd zijn, misschien wel houden van, jaloezie en verlangen. Maud had een vriendje toen ik haar leerde kennen maar dat ging al snel voorbij. En toen nog eentje en daarna nog eentje. Ze vertelde me er over op de manier zoals vrienden dat aan elkaar vertellen. Ik was enerzijds jaloers en anderzijds wilde ik blij voor haar zijn omdat ik bang was dat als ik mijn jaloezie zou laten blijken ik haar kwijt zou raken.

Maar in ons laatste schooljaar werd steeds duidelijker dat wij meer voor elkaar voelden dan we wilden laten blijken. Maar dat Claire hetzelfde moest ondergaan als ik met Maud had ondergaan dat had ik helemaal niet gemerkt. Afgelopen zondag, nadat we heerlijk gesekst hadden en mijn zaad uit haar kut drupte, was ze in snikken uitgebarsten en had ze zich op haar buik languit op het gras uitgestrekt, haar gezicht in haar handen. Natuurlijk begreep ik er weer niks van; van wat er gebeurde en waarom het gebeurde. We hadden toch net fijn seks met elkaar gehad? We waren toch samen heerlijk klaargekomen met mijn pik en haar eigen vinger in haar? Toen ik opzij keek, omdat ik steun en uitleg zocht bij Anke en Maud, begreep ik er nog minder van. Ook bij hun twee liepen de tranen over de wangen. Op dat moment kwam er een gevoel van opperste verwarring en radeloosheid in mij op. Ik begreep de wereld niet meer. Voor mijn gevoel duurde het gesnik en gesnuif een eeuwigheid en ik wist niet wat ik moest doen. Ik wilde weglopen en ook weer niet. Ik wilde Claire aanraken en haar troosten maar wist niet of ze dat wilde. Ik wilde Maureen vragen wat er aan de hand was maar ze keek me bewust niet aan. Anke wel, maar schudde met haar hoofd dat ik haar niets moest vragen. Uiteindelijk ben ik maar het zwembad in gesprongen en baantjes gaan zwemmen. Me focussen op mijn ademhaling. Zo lang mogelijk doorzwemmen zonder adem te halen. Alleen maar uitademen en soms inademen. Slag na slag na slag.

Na een tijdje gezwommen te hebben zag ik dat er zes benen in het water bungelden. Ik maakte het baantje af, maakte een keerpunt, zette me af en liet me uitdrijven. Nadat ik alle lucht uit mijn longen had geblazen kwam ik ter hoogte van de meiden boven water. Drie ietwat trieste koppies met natte ogen keken naar me. Omdat ik niet begreep wat er allemaal gebeurde hield ik afstand en zei ik niks. Het was wachten op wie het eerst iets zou zeggen. ‘weet je Jelmer’ begon Anke ‘jij bent zo’n ongelooflijk lieve vent. Je bent zo sexy en zo leuk..’ ze wachtte even en keek naar de andere meiden ‘maar je bent ook zo’n ongelofelijke sukkel.’ Driepaar ogen waren nu op me gericht, groot en indringend. Omdat ik nog steeds niet begreep wat de boodschap was hield ik mijn mond en bleef ik staan waar ik stond. Anke zuchtte voor ze verder ging, haar blik omlaag gericht ‘Jij weet niet wat je met ons hebt gedaan en wat je nog steeds met ons doet.’ Bij het laatste keek ze weer op en kwamen er weer tranen in haar ogen. Maureen nam het van Anke over door een hand op Ankes been te leggen ‘Wij zijn alle drie verliefd op je Jelmer. We houden niet alleen maar van je maar Anke, Claire en ik zijn verliefd op jou.’ Ze keek opzij naar links en naar rechts en van beide kanten werd bevestigend geknikt. ‘Je hebt het niet gezien en nu we zo intiem met elkaar zijn moeten we je laten weten wat wij voor je voelen.’ Ze keek met haar liefdevolle blik naar me ‘mama heeft ons altijd voorgehouden dat je liefde niet moet beperken en dat als je je hart openstelt voor anderen jij jezelf ook mag toelaten tot hart van anderen. En dat hoeft er niet één te zijn. Niet exclusief; en het is goed als het oprecht is. Jij bent oprecht en wij zijn oprecht. Ik ben al sinds mijn geboorte verliefd op mijn grote zus en sinds mijn verjaardag ook op Anke. Op jou werd ik verliefd toen je naast me kwam zitten…’ ze zweeg even ‘ik zou je willen wensen dat je jezelf toestaat om op meer mensen verliefd te zijn.’ Ze liet zich in het water zakken en hupte naar me toe, sloeg haar armen en benen om me heen. ‘ik weet dat je het niet hebt geleerd maar geloof ons..’ ze kuste me op mijn wang. Een dikke lieve kus ‘ons hart staat open voor jou. Je hoeft niet te kiezen..’ Ze keek me aan met haar vochtige bruine ogen ‘je raakt mij niet kwijt omdat je liefde geeft aan een ander. Ik hou nog meer van jou als je jouw liefde aan anderen geeft. Maar dat kan alleen als je de liefde die anderen jou willen geven toelaat.’

Ik weet nog precies hoe ze het zei, woord voor woord. Alleen wist ik toen niet hoe ik ze moest opvatten. Ze verwarde me met haar woorden. Ik begreep wel dat mij veel liefde werd geboden en dat ik liefde mag geven. Moet geven, zelfs. Maar ik weet nog steeds niet goed hoe. Als Maud haar arm om mijn nek slaat voel ik hoe de onzekerheid en de spanning die daarbij hoort van me wegglijdt. Als ik mijn ogen sluit besef ik hoeveel Maud me geeft; ruimte en liefde en de ruimte om mezelf te zijn en mezelf te ontdekken.

Allebei dommelen we in totdat de stem van de conductrice aankondigt dat we in Düsseldorf aankomen. Ze geeft alle informatie over aansluitende treinen, overstap perrons en wenst iedereen een goede reis en eindigt met de mededeling dat de coupé met nummer 7 tot aan Hamburg gereserveerd is. Maureen schatert het uit en allebei lopen we lachend met onze spullen naar die coupé. Deze is ruim en nadat we onze rugzakken in het rek hebben gelegd draait Maureen het raampje omlaag en samen kijken we naar buiten. De conductrice komt langs geslenterd en grijnst als ze ons ziet. ‘Dank je wel dat je zo met ons meeleeft’ zegt Maureen en ze geeft de vrouw door het geopende raam een high five. De conductrice kijkt om zich heen voor ze een stap naar voren doet. ‘jullie waren zo lekker aan het geilen… ik kon het niet over mijn hart krijgen om jullie tot Hamburg of zelfs tot Kiel te laten wachten.’ Ze likt over haar lippen ‘Jullie zijn een mooi stel.’ Ze draait zich om en loopt verder. ‘Zien we je nog?’ roept Maureen haar achterna. De vrouw draait zich om. Verrast, verbaasd, staat ze stil. Haar blik straalt plots meer uit dan alleen vriendelijkheid. ‘Hoe bedoel je?’ vraagt ze als weer bij het raam staat. ‘Nou’ zegt Maureen vrolijk ‘kom je nog bij ons onderweg.. wij vinden het niet erg als je met ons meekijkt…’ even blijft ze stil en bijt zo op haar onderlip, kijkt even opzij en zegt meer tegen mij dan tegen de vrouw ‘of meedoet…’