Behoedzaam loop ik het lokaal binnen en ga naar achteren, want ik wil zo ver mogelijk bij hem vandaan gaan zitten. Maar terwijl ik dit doe zegt meneer Mertens: 'Kom maar vooraan zitten, ik bijt niet hoor. We zijn maar met 5 dus achteraan gaan zitten heeft toch geen nut.' Terwijl hij dit zegt wijst hij naar een bank die redelijk vooraan is.
De bank heeft geen afscheiding vooraan dus ik weet dat hij de hele tijd mijn benen zal kunnen zien. Daarom sla ik deze dan ook beschaamd over elkaar. Ik ben er als eerste dus ik kijk verwachtingsvol naar de deur in de hoop dat er zo snel mogelijk andere studenten binnen zullen komen. Meneer Mertens komt naar mij toe en gaat op mijn bank zitten. Doordat hij hoger zit, weet ik dat hij mijn zwarte bh kan zien en ik probeer dit dan ook te bedekken met mijn T-shirt.

Terwijl ik hem naar mijn borsten zie staren zegt hij: 'Het was leuk deze ochtend, maar spijtig dat we zo snel bij de eindhalte waren hè. Misschien moet je volgende keer geen slipje aandoen, want het is toch zonde als ik dat elke keer kapot moet rukken.'
We horen voetstappen in de gang en hij staat snel terug recht en gaat bij de deur staan. Hij verwelkomt iedereen en gebiedt iedereen om mee op de eerste rij te gaan zitten. Daarna begint hij een lange uitleg over het komende schooljaar. Het is moeilijk om deze volledig te volgen, want ik voel dat hij de hele tijd naar mij aan het kijken is.

Op een gegeven moment begint hij de uitleg over onze stage. 'Komend jaar zullen jullie gespreid over verschillende stageperiodes op verschillende afdelingen in het ziekenhuis staan. Hierbij zullen jullie steeds meelopen met een verpleegster die jullie zal begeleiden. Zij zullen na elke stage met mij in gesprek gaan om de stageperiode te evalueren. Op het einde van het jaar zal ik dan aan de hand van alle gesprekken kunnen beslissen of jullie geslaagd zijn.'
Terwijl hij mij recht in de ogen kijkt zegt hij: 'Ik verwacht veel inzet en ik wil dat jullie je volledig inzetten in de stages, want ik hou er niet van teleurgesteld te worden.'
Ik voel de rilling weer over mijn rug gaan en ik heb het gevoel dat er nu al bepaald is dat ik niet zal slagen dit jaar. Met veel angst luister ik dan ook naar de rest van de uitleg, maar ik blijf toch steeds met mijn gedachten bij de stage.

Als zijn uitleg gedaan is mogen we naar huis, want dit was het laatste lesblok. Maar net voor ik naar buiten wil gaan zegt meneer Mertens dat ik nog even moet wachten, omdat er nog iets niet in orde is met mijn administratie. Ik knik dan ook naar de andere studenten als ze het lokaal verlaten.
Ik ga bij meneer Mertens aan zijn bureau staan en hij kijkt nog even rond, om zeker te zijn dat iedereen weg is. Daarna sluit hij de deur van het lokaal en zegt hij: 'Het wordt een zwaar jaar en het is niet makkelijk om te slagen. Ik heb al gezegd dat ik hoge verwachtingen heb en dat ik volledige inzet verwacht. Als je nog enige kans van slagen wil hebben, zorg dan dat je morgen klaar zit bij de bushalte. Ik wil dat je geen slipje aandoet, maar wel een mooie zwarte bh draagt. Draag ook een kort rokje en een T-shirt met veel inkijk. Stap niet op de bus en blijf gewoon in het hokje zitten. Als je dit niet doet en wel op de bus besluit te stappen, ga ik ervan uit dat je niet wil slagen en dan kan je beter ook niet aan je stage beginnen.' Met deze woorden loopt hij het lokaal uit.

Ik blijf verbaasd achter en ik haast mij naar buiten, want anders mis ik mijn bus. Ik ga weer achteraan zitten. En dan kan ik mijn emoties niet meer bedwingen. De tranen blijven maar komen en ik kan mijzelf niet kalmeren. Wat zo een mooie dag had moeten worden, werd nu helemaal verpest door die stomme meneer Mertens. Maar helaas heb ik geen andere keuze, want ik wil zo graag verpleegster worden.

Als ik thuis ben, ga ik onder een warme douche staan. Ik hoop dat het gevoel weg zal gaan en dat de pijn in mijn kutje minder zal worden. Ik wrijf mijzelf in met zeep en ik was mij overal. Met het washandje ga ik nog eens extra over mijn klitje en ik voel hierdoor het goede gevoel het overnemen van het mistroostige gevoel dat ik al de hele dag heb.
Ik wrijf nog meer en ik blijf maar over en weer wrijven. Ik wrijf sneller en sneller en ik merk dat mijn kutje vochtiger wordt. Langzaam breng ik een vinger bij mijzelf in. Dit voelt veel beter dan zijn vingers in de bus. Ik beweeg wat in en uit en ik raak hierbij mijn g-spot. Er komt een luide kreun uit mijn mond waar ik zelf van verschiet, maar toch spreidt het goede gevoel zich steeds meer.
Ik haal mijn vinger er weer uit en ik neem de douchekop. Ik zet deze op harde en gerichte stralen en richt deze op mijn klit. Het goede gevoel verspreidt zich nu over mijn hele lichaam en ik begin langzaam steeds meer te kreunen. Ik zoek steun tegen de wand aan terwijl ik steeds sneller begin te ademen en steeds luider begin te kreunen. Ik voel het in mij opbouwen en ik ben bijna op het randje. Het bouwt zich steeds verder op tot ik met een luide kreun luid klaar kom.
Ik trek snel de douchekop weg, omdat ik heel gevoelig ben en uitgeput sta ik tegen de douchewand. Ik voel heel mijn lichaam trillen en ik kan amper nog op mijn benen staan. Ik had geluk dat er niemand thuis was, omdat anders iedereen mijn gekreun gehoord had. Ik ga naakt in mijn bed liggen en uitgeput val ik meteen in slaap.

Ik word pas wakker tegen het avondeten en ik kleed mij snel aan en ik ga mee met mijn moeder aan tafel zitten. Ik heb geen vader en mijn zussen zijn het huis al uit. Het is dus gewoon ons twee. Hierdoor krijg ik van haar wel veel vrijheid en mag ik doen wat ik wil. Mijn moeder werkt in shifts op haar werk, waardoor zij ook op de meest onregelmatige uren thuis is, maar meestal proberen we wel samen te eten. Na het eten kijken we nog gezellig tv, maar ik besluit toch vroeg te gaan slapen.

De volgende ochtend word ik al vroeg wakker, maar ik heb geen zin om op te staan dus blijf ik nog zo lang mogelijk liggen. Uiteindelijk weet ik mijzelf toch uit bed te slepen en loop ik naar mijn kast. Ik herinner mij wat meneer Mertens zei en ik neem een zwarte bh uit mijn kast. Deze heeft blauwe versiering en een randje gemaakt uit kant. Ik besluit deze aan te doen, want door de vulling lijken mijn borsten hier nog groter in dan ze al zijn. Ik doe hem snel aan en ik bekijk het in de spiegel. De BH sluit netjes aan en zit lekker comfortabel.
Tevreden neem ik uit mijn kast nog een rood topje. Dit topje heeft vooraan een rits. Hierdoor kan ik als ik lessen heb zelf mijn T-shirt hoger sluiten en moet ik niet de hele dag rondlopen met een diepe v-hals. Ik haal ook nog een donkeroranje rokje uit de kast. Ik draag dit rokje graag, omdat het niet te veel zwiert en nog wel lang genoeg is zodat het alles bedekt. Zo kan niemand zien dat ik geen slipje aan heb. Ik neem mijn rugzak en ik neem ook nog snel enkele boterhammen mee voor onderweg. Ik denk dat ik tijdens de middag een broodje ga halen, want ik heb geen zin om die nu nog te smeren.

Ik ga in het bushokje zitten en ik denk weer aan de woorden van meneer Mertens. Als de bus dan ook komt aangereden, dan sla ik deze af en blijf ik zitten. Even later stopt er voor de bushalte een zwarte auto met volledig geblindeerde ramen. Ik kan dus niet zien wie er in de auto zit. Er wordt wel op de ramen geklopt dus ik veronderstel dat die hier voor mij is. Ik open het portier en ik zie dat meneer Mertens vooraan zit. Hij gebiedt mij om op de passagiersstoel naast hem te gaan zitten. Als ik zit, mijn gordel heb aangedaan en het portier gesloten heb hoor ik de deuren automatisch vergrendelen en vertrekt meneer Mertens. Hij kijkt mij aan en zegt: 'Ik ben blij dat je de juiste keuze hebt gemaakt.'