Hoe is het begonnen? Onschuldig wellicht… Ach, Siska… Sas, Saske, Sis, Siske, Suske... Hoe heb ik haar allemaal niet genoemd in die maanden dat we elkaar elke donderdag in een groezelig hotelletje ontmoetten en het behang van de oude muren neukten? Toen het begon was het eigenlijk al bezig. Want die zomerdag was niet onze eerste kennismaking. Ik had Siska voorheen al enkele keren gezien. Zij was de vrouw van een van mijn collega’s. Een vriendelijke maar volstrekt onopvallende verschijning. Haar wat ronde plompe lichaam verborg ze achter klassiek en zelfs wat ouderwetse kleding. Geen vrouw die mijn fantasie prikkelde. Onze ontmoeting die zomerdag was puur toeval. Ik hoorde iemand op straat vrolijk mijn naam roepen. Ik herkende haar onmiddellijk... en tegelijk was ze totaal anders dan ik me haar herinnerde. Voor mij stond een stralende vrouw, mid veertig, in een strak zittend rood kleedje dat haar genereuze rondingen alle eer aan deed. Haar volle tieten en haar brede heupen vochten om de aandacht van de voorbijkomende wandelaars. En wie de moeite deed om even naar boven en naar beneden te kijken zag dat haar hooggehakte schoenen en haar lippen dezelfde rode kleur hadden als haar kleedje. Een perfecte combinatie. Het was alsof ze de zomer zelf was. Alsof de zon er alleen maar was om op haar te schijnen. Haar ogen straalden in haar rond gezicht, omkranst door half lang gitzwart golvend haar. Ik was volledig van de kaart door haar verschijning. Johan had nooit iets gezegd over deze transformatie. Siska was een andere vrouw geworden. Lucky him! Wat had hij de voorbije jaren in godsnaam met haar gedaan?

‘Siska, wat een verrassing!’

‘Dat is inderdaad lang geleden, Captain!’

‘Je ziet er… stralend uit! Echt!’

‘Dank je!’

‘Heb je tijd om iets te gaan drinken en wat bij te praten? Zo vaak zien we elkaar niet?’, vroeg ik spontaan.

Het was absoluut niet mijn gewoonte om getrouwde vrouwen en zeker niet de vrouwen van collega’s zomaar uit te nodigen voor een drankje. Daar kwam alleen maar gedoe van. Maar de frisheid van haar verschijning maakte mij goedgezind en zelfs wat overmoedig.

Ze leek even te aarzelen. Ik wilde me al verontschuldigen voor mijn voortvarendheid.

‘Heel graag!’, zei ze en stak haar arm door de mijne!

Ik kon me niet beter voelen. Arm in arm met een van de mooiste vrouwen in de straat!

‘Heerlijk toch, die zomer!’

Siska keek met haar ogen dicht naar de zon en liet haar gezicht een ogenblik door de warmte van de zonnestralen strelen. Ik zag de kraaienpootjes aan haar ogen, haar lange zwarte wimpers, haar lichtblauwe oogschaduw, de lijn van haar perfecte neus, haar sensuele rode lippen,... Ik moest een gevaarlijk verlangen onderdrukken! Het gesprek verliep licht en ontspannen. We babbelden over alles en nog wat. Niks bijzonders. We lachten veel en luid. Enkele keren raakte ze m’n arm aan terwijl ze iets aan het vertellen was. Elektriciteit door mijn lijf! Ze gedroeg zich op het randje van het flirterige. Ik liet het me welgevallen. En toch bleef er in mijn achterhoofd de vraag: wat is er met deze vrouw gebeurd? Wat of wie had deze transformatie veroorzaakt van een bescheiden en zwijgzaam muurbloempje tot een volledig opengebloeide rozenstruik die alle aandacht kreeg? We wisselden onze telefoonnummers en adressen uit met de belofte om snel weer eens af te spreken.

De daaropvolgende dagen kreeg ik Siska niet uit mijn hoofd. Omdat ik haar niet zo snel durfde te contacteren, observeerde ik Johan van dichterbij. Misschien vond ik in zijn houding een verklaring voor het gedrag van zijn vrouw. Ik ging ervan uit dat als een vrouw zo’n transformatie ondergaat dat wel effecten heeft op haar man. Als je vrouw zo openbloeit, dan geniet je daar toch van als man. Dacht ik. Maar ik zag bij Johan geen enkele verandering. Hij was al jaren dezelfde. Een beetje zoals Siska voorheen was: vriendelijk, maar onopvallend en zelfs een beetje saai. Eigenlijk pasten ze toen goed bij elkaar. Ik begon Johan op te zoeken en ging wat vaker met hem babbelen. Precies door zijn saaiheid intrigeerde hij mij. Ik kon in hem en Siska 2.0 onmogelijk nog een koppel zien... Blijkbaar had ze Johan niets gezegd over onze ontmoeting. Hij sprak er in elk geval niet van. Op zijn bureau stond een foto van Siska. Zoals ze vroeger was. Ook dat vond ik vreemd. Als je vrouw er zo stralend uitzag, dan wilde je haar de hele dag toch op haar mooist zien? Ik raakte er niet uit wijs...

Een drietal weken na mijn ontmoeting met Siska, kon ik me niet meer beheersen en vroeg ik het Johan toch. Ik probeerde zo casual mogelijk te klinken: ‘Hoe is het met je vrouw?’

Johan was absoluut niet verbaasd en antwoordde nogal onverschillig: ‘Die houdt zich bezig, denk ik.’

Omdat ik zweeg, ging Johan wat geïrriteerd verder: ‘Dat ik het niet zo precies weet, Captain. Iedere dag wat anders zeker. Ze zit in een soort leesclub. Ze gaat een dag naar de fitness en daarna zwemmen. Ze wandelt veel. Een koopjesdag met vriendinnen. Zoiets. Allemaal vrouwedingen.’

Het was duidelijk dat het Johan allemaal om het even was. Ik liet het erbij. Het bleef me een raadsel.

Het beeld van Siska in haar rode zomerjurk liet me geen rust meer. Mijn hart sloeg dan ook een slag over toen ik een tijdje later een sms-je van haar kreeg met de vraag om snel nog eens af te spreken. Liefst die middag nog! Het klonk dringend. Ik hield Johan in de gaten. Maar niks wees erop dat zijn vrouw hem over mij had verteld of dat er tussen hen beide iets gebeurd was. Of misschien was hij inderdaad totaal onverschillig voor alles wat ze deed?

Siska zag er even elegant maar veel triester uit dan de vorige keer. Had ze zich daarom in het zwart gekleed?

‘Ik ben zo blij dat je bent kunnen komen, Captain’, zei ze en greep onmiddellijk mijn hand vast toen ik tegenover haar aan tafel ging zitten.

‘Is er iets?’

Siska zweeg en keek me met verdrietige ogen aan. Ik had de indruk dat ik een traan zag.

‘Siska…Zeg alsjeblieft als ik kan helpen!’

Ik boog me even voorover en kuste vaderlijk haar voorhoofd. Ik snoof haar parfum op.

Ze keek me aan en glimlachte dankbaar.

‘Je kan me vertrouwen, Siska’, zei ik gemeend en nam haar hand stevig vast.

‘Ik weet het, Captain… ik weet dat na vorige keer… ik heb veel aan je zitten denken… je was zo… vriendelijk… voorkomend… je had aandacht voor me…!’

Ze boog het hoofd en ik dacht een snik of op z’n minst een diep zucht te horen: ‘Ik voel me zo slecht… als vrouw…!’

Ze keek me aan om te zien hoe ik zou reageren. Ik dacht dat zwijgen en luisteren nu de beste optie was. Ik kreeg gelijk. Het hele verhaal kwam er als een vloedgolf uit! Johan keek niet naar haar om. Was alleen maar met zijn werk bezig. Merkte niet op als ze haar haar had laten knippen of wanneer ze een nieuwe jurk of nieuwe schoenen droeg. Ze vertelde hoe ze haar dagen dan maar vulde met allerlei activiteiten om haar wat bezig te houden en om niet te veel te hoeven nadenken over hoe haar beste jaren verstreken. Ze hadden geen kinderen. Ze hadden alleen elkaar. En wat bleef er dan over als dat niet lukte... Alleen maar kleren en schoenen kopen maakt een vrouw toch niet gelukkig…

Ik had met haar te doen. Het was het verdriet van een vrouw die alles probeerde om een relatie in stand te houden en geconfronteerd werd met een dikke ondoordringbare muur, genaamd echtgenoot! Ik kon Johan niet begrijpen! Zo’n vrouw. Hij zou de liefdesgoden eeuwig dankbaar moeten zijn voor dergelijk geschenk! Ik was oprecht woedend op hem.

‘Gisterenavond is het helemaal uit de bocht gegaan, Captain. Daarom wilde ik jou absoluut zien vandaag!’

Saskia was erg opgewonden.

‘Wat is er gisterenavond dan gebeurd?’, vroeg ik voorzichtig.

Ik haalde me Johan voor de geest zoals ik hem die morgen op kantoor had zien binnenkomen. Zoals altijd. Saai en zonder veel belangstelling voor wat er rondom hem gebeurde. Hij werd vreemder en vreemder in mijn ogen. Wat was hij voor een bizarre man?

Siska zweeg even: ‘Beloof je me dat je dit voor jezelf houdt?’

‘Natuurlijk, Sis, wat denk je wel!’

‘Ok… Ik ben gisteren naar de Blue Magic gegaan…!’

Ze keek me even schuldbewust aan. De Blue Magic was een sex-shop aan de rand van de stad. Ik knikte vol begrip. Onmiddellijk zag ik Siska met blote tieten en wijd open benen masturberen in een van de cabines waar ik regelmatig hetzelfde deed! Ik duwde dat beeld onmiddellijk weg. Verdomme, hoe kon ik…!

‘Ik heb daar de meest sexy schoenen en het meest sexy ondergoed gekocht… ik heb het thuis aangetrokken en ben Johans kamer binnengestapt…! ‘

De beelden van Siska in alle mogelijk en onmogelijk sexy ondergoed - ik kende de collectie van de Blue Magic maar al te goed! - raasden door mijn hoofd. Ik kon nauwelijks nog ademhalen…! Ik werd zo hard als steen. En tegelijk schaamde ik me dood. Ik zat te luisteren naar het diepe verdriet van een vrouw die geen aandacht kreeg en ik kon alleen maar denken aan...

Siska snikte: ‘Weet je wat Johan zei… hij zei… hij zei… hij keek van zijn computer weg en zei: ‘Leuk schat!’ en keek dan weer naar een scherm vol kolommen en berekeningen! Kan je je dat voorstellen! ‘Leuk schat’ en dan wegkijken, terwijl je vrouw halfnaakt om wat aandacht, om een kleine aanraking smeekt! Hij had me op dat moment alles kunnen vragen. Ik wilde alles doen voor hem, Captain!. Alles! Als hij me gevraagd had om naakt naast hem in de wagen door de stad te rijden, ik had het gedaan! Als hij me gevraagd had om hem op straat te pijpen, ik had het gedaan! Had hij me gevraagd al zijn collega's voor zijn ogen te neuken, ik had het gedaan! Captain, ik ben zo wanhopig! ‘Leuk schat’... zoiets zeg je toch niet tegen de vrouw die je alles wil geven…!’

Ze liet haar hoofd op haar armen vallen. Haar schouders begonnen te schudden. De beelden joegen me door het hoofd. Siska naakt naast mij in de wagen! Siska die mij op een straathoek aan het pijpenias! Siska in een gangbang op kantoor!

‘Siska… het spijt me zo…!’

Ik had Johan wel onnozel kunnen slaan als hij in de buurt was geweest. Met haar hoofd in haar armen snikte ze wanhopig: ‘Captain… wat moet ik doen? Ik twijfel aan mezelf…! Ik voel me… zo vernederd… zo aan de kant geschoven...!’

Ik wist niet goed wat ik moest zeggen. Plots richtte ze zich op. Haar ogen waren droger dan ik verwacht had.

‘Wil je iets voor me doen?’

‘Alles, Siska, alles wat je maar wil.’

‘Ik wil dat je naar me kijkt!’

‘(...)’

‘Ik wil dat je naar me kijkt… in het ondergoed en de schoenen die ik heb gekocht!’

‘Ik…’

‘Zeg alsjeblieft ja… doe het voor mij, Captain… ik moet me vrouw voelen… je moet naar me kijken… als hij niet wil kijken… dan maar iemand anders…! Alsjeblieft Captain…!

Ik wist niet goed wat ik hiervan moest denken. Het zweet brak me uit.

‘Ok…’, stotterde ik: ‘als je dat… helpt… graag…! Maar hoe...?’

‘Laten we naar een hotel in de buurt gaan. Daar worden we niet gestoord!’

Ik wist absoluut niet wat me overkwam en wat er nu precies van me verwacht werd.

‘Ik… ja...ok… waarom niet?’

Ik volgde haar. Siska leek precies te weten waar ze naartoe ging. Ik had zelfs geen idee dat er een hotel in die straat lag, hoewel ik al jaren in de stad werkte. Zonder enige gêne boekte ze een kamer in het kleine wat verborgen hotelletje.

‘Ik ben zo blij dat je dit wil doen, Captain! Ik heb dit zo nodig… na gisteren…!’

Siska verdween in de badkamer. Ik was waarschijnlijk te opgewonden om me af te vragen waar haar sexy spullen dan wel waren. Ze had alleen maar een tasje bij. Tenzij ze het ondergoed al droeg! Ik keek even rond in de totaal anonieme kamer. Ideaal voor dit soort buitenechtelijke afspraakjes, schoot me door het hoofd. Ik schaamde me een ogenblik. Maar dan ging de deur open…

Daar stond ze! Een overrompelende rijpe schoonheid. Met de allures van een Griekse godin. In de outfit van een goedkope hoer. Haar grote bruine tepels piepten net boven haar cups uit die maar met moeite haar dikke witte heftig op en neergaande tieten in bedwang hielden. Ik keek wat lager naar haar wat bolle buikje, haar brede heupen waarrond een doorschijnend slipje niet eens een poging meer deed om haar geschoren kutje te verbergen, naar haar gladde mollige benen die uitliepen in haar in zwarte open schoenen met vele riempjes dichtgebonden voeten.

Siska keek me brutaal aan: ‘Is dit alleen maar leuk, Captain? Zeg nu eens eerlijk?’

Ik was sprakeloos, maar dat ik mijn stijve kloppende pik schaamteloos uit mijn broek trok en hem haar aanbood was antwoord genoeg. We wilden hetzelfde:

‘Pak me dan, geile Captain!’, zei ze en wierp zich op het bed: ‘Neuk me tot je sperma in mijn hersens schiet! Laat iedere vierkante centimeter van mijn lijf voelen dat ik een vrouw ben!’ Ze trok haar slipje uit en opende haar benen wijd: “Laat me voelen dat ik een kut heb, Captain! En tieten! En een kont! En een mond! En dat die voor iets dienen, verdomme!’

Ik herkende Siska niet meer. De verwaarloosde om aandacht smekende verdrietige echtgenote was veranderd in een geile, obscene nymfomane: ‘Steek mij in brand, Captain! Ik wil het vuur in mijn lijf weer voelen!”

Ik herinner me zelfs niet meer hoe ik me heb uitgekleed. Ik ben op haar gesprongen en pas uren later totaal uitgeput van haar afgekropen! Uitzinnig waren we. We zijn zo hard tekeer gegaan dat man aan de balie naar me knipoogde toen we naar buiten gingen…!

Het waren wonderlijke maanden. We leefden voor de donderdagen. Ze waren het centrum van ons bestaan. De andere dagen bouwden we de spanning op met korte geile sms-jes en op de donderdagen lieten we alles exploderen. Dan bestonden geen grenzen of limieten meer. Siska haalde alles uit mij en ik alles uit haar!

“Ik wil alles voor je doen, Captain. Wat je maar wil! Waar je maar wil. Maar ik vind het heerlijk om hier in dit hotelletje in het geheim met je te neuken tot ik tril van genot en niet meer op mijn benen kan staan! Dagenlang voel ik de warmte van je harde pik in mijn kutje, de greep van je zachte handen op mijn tieten, de natheid van je geile kussen op mijn lippen… Je doet me zweven boven de grond… Zo heb ik me in geen jaren, nee, zo heb ik me misschien nooit gevoeld! Zo vrouw! Zo door en door bevredigd. Je bent alles wat een vrouw kan wensen. Geef dit nooit aan iemand anders. Geef dit alleen aan mij. Laat me voelen dat ik bijzonder ben, Captain. Bijzonder voor jou!” Dat had Siska op een klein briefje geschreven en in mijn jaszak gestopt. Ondertekend met een hartje! Ik was totaal verloren! Wat wil je? Als een vrouw je zoiets schrijft! Ook ik zweefde.

Ook ik werd een ander mens. Een andere man. Het viel zelfs Johan op, of all people!

‘Zo goed gezind, Captain!’, zei hij op een morgen cynisch: ‘Zijn we een beetje verliefd, misschien?’

‘Het is je vrouw die me iedere week de zevende hemel en nog een stuk verder in pijpt! Ik beleef de tijd van mijn leven met mijn tong rond haar dikke bruine tepels en mijn vingers in haar natte geile kut, Johan! Ik laat haar schreeuwen en joelen zoals jij je niet kan voorstellen! Ik zal volgende donderdag even aan je denken als ik mijn stijve staaf langzaam in haar strakke opgespannen kontje wring terwijl ze maar één enkele naam kreunt: de mijne!’

Dat zei ik natuurlijk niet. Dat dacht ik. Ik keek naar Johan en lachte even. Hij zat alweer voorovergebogen in zijn papieren. Misschien had ik het hem echt moeten zeggen? Dan wist hij ten minste waar hij aan toe was! De oetlul!

Ik wilde Siska vaker zien. En meer zelfs. Ik had haar voorgesteld om Johan op termijn te verlaten en voor mij te kiezen. Ik vond dat we het perfecte koppel waren. Ik had haar een prachtige dure verlovingsring gekocht. Zo zeker was ik van mijn zaak. En van haar. Zei ze niet dat ze al haar energie opspaarde voor de donderdag? Dat ze zich dan totaal aan me gaf. Ze was zichtbaar ontroerd door mijn ring, maar zij hield het af. Zij vond onze relatie fysiek zo heftig en intens dat ze het nu zo wilde houden. Het was te mooi, te hemels, die donderdagnamiddag! Iets om een hele week naar te verlangen. De echte zondag van de week! Routine zou nu het ergste zijn. Ze wilde voor geen geld ter wereld stuk maken wat ze had, zei ze, haast met tranen in haar ogen. En dat wond me nog meer op. En ik deed nog meer mijn best op donderdagmiddag. En niet alleen tussen de lakens. Ik heb de Blue Magic bijna leeg gekocht! Ik wilde haar in alle sexy outfits zien! Van zwarte leren broeken met een ritssluiting op de kont over blauwe latex jurkjes met gaatjes voor haar tepels tot rode kanten slipjes die haar kutje zichtbaar lieten…! Ik had iedere week zes dagen om te fantaseren! In alles wat ik meebracht paradeerde ze geil lachend voor mijn ogen op die kleine kamer die mijn hele wereld geworden was!

Ach, Siska, je kutje was het centrum van mijn heelal, je ogen de flonkerende sterren, je witte tieten de melkweg, je rond kontje de altijd stralende en warme zon!

Tot op een morgen de anders altijd zo onverschillige en saaie Johan geagiteerd en zichtbaar gekweld naar mijn bureau kwam.

‘Captain, heb je een ogenblik?’

Hij sloot de deur - zeer ongebruikelijk op onze afdeling - en ging voor me zitten met zijn hoofd in zijn handen. Dan richtte hij zich op en keek hij me lang en indringend aan.

‘Siska... bedriegt... me!’, kwam er ten slotte uit.

Ik moest me aan de tafel vasthouden om niet achterover te slaan.

‘Ben… ben je zeker?’

‘Heel zeker. Honderd procent! Ik ben haar gevolgd. Ze spreken af in een hotel hier in de stad.’

Hij kreunde zacht. Ik wankelde.

‘In een … hotel?’

‘Ja… zo godverdomme banaal is het… ze gaan een paar uur op hotel om te neuken…!’

‘Met…?’

‘Met iemand van hier!’

Ik trilde op mijn benen! Nu kwam het! Waar had ik me in godsnaam weer ingestoken? Letterlijk en figuurlijk!

‘Iedere vrijdagmiddag gaat ze in De Hofstede neuken... met Jean van het cafetaria! Stel je voor! Met Jean! Godverdomme Sas, hoe is het mogelijk?’

Ik wist even niet waar ik het had... Dikke Jean van het cafetaria! Vrijdag! In De Hofstede?

‘Vrij… vrijdag… me… met Jean… ma… maar… vrijdag gaat ze toch… altijd… shoppen met haar vriendin Marianne…!’, stamelde ik met een brok in mijn keel.

‘Hoe zou jij in godsnaam weten wat mijn vrouw op vrijdag doet, onnozelaar!’

Johan keek me met verbaasde ogen aan, maar ging furieus dan verder: ‘Vrijdag ligt ze te neuken met Jean in De Hofstede! Ik heb het zelf gehoord! Ik heb staan luisteren aan de deur. Als die kerel van de balie niet plots was opgedoken had ik de deur ingetrapt en Jean vermoord…!’

Ik keek hem verbijsterd aan! Ik voelde me verpletterd. De ogen van Johan spuwden vuur. Hij kon nauwelijks spreken. Hij braakte het uit:

‘En ik ga je nog iets vertellen, beste Captain, over mijn vrouwtje… hou je nu maar goed vast... maandag doet ze het met Freddy van de kopieerkamer in De Maarschalk... dinsdag met Robbie van de boekhouding in De Molenwiek... en woensdag met Gilbert van de communicatie in De Tinnen Pot...! Vier verschillende kerels in vier verschillende hotels! Vier collega’s…!”

Johan moest even naar adem happen en zijn verdriet wegslikken. Dan schreeuwde hij richting de muur waarachter de andere collega’s zaten: “Dank u wel lieve collega’s!”

Hij zakte op zijn stoel ineen en zei verslagen: “Alleen de donderdag weet ik nog niet waar en met wie! Maar dat is een kwestie van tijd!”

Dan sprong hij recht en tierde: “Kan je je dat voorstellen van Sas? In huis zo saai als wat. Maar op straat verdomme een halve hoer. Wat zeg ik? Een hele hoer. Waar heeft ze die kleren vandaan? Laat ze zich soms betalen voor haar diensten? Je moest eens zien wat ik aan juwelen en andere spullen gevonden heb in haar kast! Armbanden, halskettingen, ringen, kanten ondergoed, allerlei smeerlapperij in leer en latex… Een hele sex shop , verdomme! En dan denk je je vrouw te kennen! Al jaren liegt ze dat ze gaat joggen of zwemmen of shoppen of naar de boekenclub! Of naar wat voor vrouwentoestanden dan ook !Niks van dat alles... Bij stom toeval ontdek ik dat ze met haar benen wijd open ligt te wachten tot haar kut volgespoten wordt! En dan heb ik het alleen over de namiddagen. Ze gaat ook nog drie avonden per week naar yogalessen. Voor wie trekt ze dan haar scheur open?’

Er kwam alleen alleen nog maar gekreun en geschreeuw uit de mond van Johan. Alleen nog klanken, geen woorden meer. Johan ging te keer zoals ik hem nog nooit had weten doen. Hij zwierde met zijn armen in alle richtingen. Alsof hij alle minnaars van Siska tegelijk voor het hoofd wilde slaan! Ik hoorde dat er op de gang collega's voor de deur samengetroept stonden. Niemand durfde binnen te komen. Maar ik had geen kracht meer om Johan de mond te snoeren. Mijn zwijgen was even erg als zijn schreeuwen. Wat kon ik ook zeggen? Langzaam zonk ik weg in een stroom van ziekmakende beelden en zag hoe Robbie Siska brutaal op zijn hondjes nam, hoe Gilbert haar met een gulzige tong lag te beffen, hoe Freddy zijn vette lul in haar mond duwde en hoe dikke Jean aan haar tieten lebberde… Over die afschuwelijke beelden heen hoorde ik in de verte Siska’s onschuldige stem:

‘Je doet me zweven boven de grond… Zo heb ik me in geen jaren, nee, zo heb ik me misschien nooit gevoeld! Zo vrouw! Zo door en door bevredigd. Je bent alles wat een vrouw kan wensen. Geef dit nooit aan iemand anders. Geef dit alleen aan mij. Laat me voelen dat ik bijzonder ben, Captain. Bijzonder voor jou!’