Hallo lieve lezers en trouwe fans van mij. Hierbij deel vier van een verhaal dat gaat over David, een visueel gehandicapte jongen die ontdekt dat meisjes erg interessante wezens zijn. In het eerste deel heeft hij een klein beetje verkering gekregen met Susan, een vriendin van zijn zus. En daarna heeft hij Helga ontmoet, die heel wat voortvarender is dan de voorzichtige Susan… En van twee walletjes eten… dát blijkt niet goed uit te pakken!

Zoals altijd wens ik jullie heel veel leesplezier en je weet het: een reactie vind ik altijd leuk.

Oh ja, nog vergeten: Als je het hele verhaal goed wilt kunnen begrijpen is het beter om bij deel één te beginnen.

Lieve lezers, nog een laatste opmerking aangaande dit deel. Zoals je hebt gemerkt is dit (nog) geen verhaal dat bol staat van de seks. Dit deel, waarin Helga, Susan en David er samen uit moeten komen, zal hiervan een goed voorbeeld zijn. Hier gaat het vooral om de ontwikkeling van David op relationeel gebied.

Helga is door Susan uitgemaakt voor van alles en nog wat en Sarien heeft met Helga gepraat… Maar…Nog steeds dacht ze alleen maar aan zichzelf, merkte Sarien en die stond op, terwijl ze zei: “Wéér ikke, ikke… denk eerst eens goed na over wat je gedaan hebt en bedenk vooral wat je NIET GOED hebt gedaan, Helga! En als je dat weet en dat Susan ook duidelijk kunt maken, is er een kleine kans dat er over een tijdje weer meisjes wél met je willen praten! Maar tot die tijd… tabé, Helga!” En met die woorden liep ook Sarien weg van Helga, die moederziel alleen achter bleef op het bankje.

Natuurlijk was dit allemaal niet ongemerkt gebeurd, de conciërges hadden gezien wie er met de ruzie was begonnen en hadden de decaan ingelicht. Het volgende lesuur al werd Susan uit de les gehaald en werd ze uitgenodigd voor een gesprek met de decaan én de leerlingbegeleider, twee vrouwelijke docenten die ze erg aardig vond en waar ze wel vaker mee over David had gesproken. Dus toen die vroegen wat er gebeurd was, duurde het niet lang of ze gooide álles er uit: Haar ontluikende verkering met David (De dames hadden hem zien dansen op de schoolavond en knikten: Die herinnerden ze zich nog wel!), en hoe ze wat had gezoend, heel voorzichtig omdat David nog een onbeschreven blad bleek. En toen… ze begon te huilen… had Helga hem uit gevraagd en was die met David wezen wandelen en… en nog veel meer! Had Susan huilend uitgeroepen! “Ik wil nooit meer met Helga of David práten!” De twee dames hadden geluisterd en probeerden Susan tot bedaren te brengen. Toen dat eindelijk gelukt was spraken ze met haar af dat ze ook met Helga zouden praten en vroegen ze of Susan ook Sarien naar hen toe wilde sturen, met wie ze éérst wilden overleggen, hoewel die niks met de ruzie te maken had, maar Sarien was wél de broer van David en wist misschien meer…

Sarien wilde best komen en ze maakte al snel duidelijk dat David in zijn onwetendheid niet had begrepen dat je maar met één meisje verkering kon hebben. Hij had nog nóóit verkering gehad en alles was nieuw voor hem en dus, toen Helga hem had gevraagd mee te gaan was hij daar graag op in gegaan! De dames knikten, het enige probleem was dus dat Helga gebruik had gemaakt van de situatie en van David’s onwetendheid en dát was net goed ter praten! Ze vroegen of ze ook met David konden praten en Sarien belde met thuis. Ze spraken af dat de twee docenten die avond nog, om half acht, voor een kopje koffie -en een gesprekje met David- langs zouden komen. Toen Sarien vertrokken was was Helga aan de beurt… Ze dames vroegen haar of ze zelf wist wat er was mis gegaan en nadat ze eerst kort haar hoofd had geschud en ontdekte dat de twee volwassenen haar verwijtend aan keken was ze ook gaan huilen en had ze snikkend gezegd: “Maar David is zo’n leuke jongen en… en… ik wilde… ik wilde…” Ze keek hen wat radeloos aan en toen zei de decaan: “Maar je wist toch dat hij met Susan al wat verkering had?” Helga wilde eerst haar hoofd weer schudden maar bedacht zich toen: Ze hadden natuurlijk gelijk, maar ze kon toch moeilijk zeggen dat ze enorm op dat jong geilde en dat die zo’n lekkere pik had? Ze knikte nu een beetje en mompelde: “Jaaahhh… wel een beetje… maar.. maar…” Nu nam de decaan het woord: “Je wist het en je pikte de vriend van je beste vriendin af. Geen wonder dat die woedend is en nu ook boos is op David, die er eigenlijk door zijn onwetendheid, niks aan kan doen!”

Helga kromp in elkaar: Susan had David ook weg gestuurd? Door háár schuld? Wat had ze aangericht? Hoe kon ze… zou ze… moest ze… Ze begon nóg harder te huilen en de dames lieten haar even uithuilen voordat ze zeiden dat ze het zélf moest oplossen en dat ze slim genoeg was om te begrijpen wat er fout was gegaan en ook wat ze moest doen om alles weer te proberen te lijmen! Helga knikte schuldbewust en vroeg zich intussen al af hoe ze het moest aanpakken… Ze werd weggestuurd en droop af, met betraande wangen en rode ogen van het huilen.

Die avond gingen de dames bij Sarien en haar ouders op bezoek. De moeder van David putte zich uit in excuses: Ze had David toch op dergelijke situaties moeten voorbereiden, maar ze had gewoonweg nooit gedacht dat er een meisje in zijn leven zou komen, laat staan twéé! De dames hadden geknikt maar hadden wél laten merken dat dat een grote fout was geweest. Ze vroegen of zij nog met David konden spreken en toen die er bij kwam vertelden ze dat Helga niet netjes had gehandeld: “Als je al een beetje uitgaat met een meisje, dan blijf je dat meisje trouw, of je zegt dat je het uit wilt maken, maar je gaat niet ook met een tweede meisje dingen doen zoals zoenen en zo… David kreeg een enorme kleur en stamelde dat hij dat toen nog niet had geweten en dat hij nu zo veel spijt had, want Susan was nu boos op hem en wilde hem nóóit meer spreken! De dames vertelden dat Helga misschien wel iets zou doen waardoor er weer een kleine kans was op herstel van de relatie maar dat dat helemaal van Helga af zou hangen… Ze vertrokken weer en lieten David achter, zwevend tussen hoop en vrees…

Helga was intussen naar huis gegaan en was op bed gevallen en had daar eerst een poosje gejankt. Haar moeder had op de deur geklopt maar ze had niks verteld en alleen maar geroepen dat ze weg moest gaan! Na een paar pogingen had haar moeder dat gedaan, niet wetend wat er mis was gegaan! Bij het avondeten had ze nog steeds niks gezegd, tot haar pa haar na het eten apart hd genomen en had gezegd: “We weten dat je een erg impulsieve meid bent. Je hebt vast een domme, domme streek uitgehaald en we willen je best helpen om het op te lossen, maar dan moeten we wél weten wat je hebt geflikt!” Helga had eerst niks willen zeggen, maar ze zag hoe haar moeder ook al bijna huilde en toen vertelde ze dat ze met David had gerommeld, terwijl Susan zijn vriendin was… Haar moeder was ontzét! “Wát! Terwijl je wist…” Helga knikte. Haar moeder zou eerst woedend haar naar haar kamer sturen, maar ze zag wel hoe Helga nu ook niet wist wat ze moest doen en ze trok haar dochter naar zich toe: “Je moet met Susan praten en vertellen dat je iets helemaal verkeerd hebt gedaan…” Helga knikte en riep, met wanhopige stem: “Maar Susan wil niet meer met me praten!” Haar moeder begreep dat best en dacht even na. Weet je wat, ik bel met de moeder van Susan en dan kan die misschien er voor zorgen dat ze wel met je wil praten, oké?” Helga knikte en was een beetje opgelucht… misschien, heel misschien… Het werd een heel lang telefoongesprek en er werd aan beide kanten van de lijn flink wat afgehuild maar toen had Susan’s moeder toch gezegd dat ze haar best zou doen, maar pas de volgende dag, niet zo laat op de avond.

De dag erna, zowel Susan, Helga en David hadden slecht of helemaal niet geslapen, kwam Susan’s moeder meteen na schooltijd (Susan had Helga op school steeds gemeden) bij haar dochter en vertelde ze dat Helga heel graag met haar wilde praten om het uit te leggen. Susan was opgesprongen en er was vuur uit haar ogen gespoten: “Laat ze lekker met David gaan zoenen en voor mijn part neuken! Ik wil ze nooit meer zien!” Haar moeder had een reactie zoals ze nu voor haar zag wel verwacht, zo zijn pubers nu eenmaal, maar toen Susan weer wat kalmer was had ze gezegd dat ze Helga ook een kans moest geven, dan kon ze daarna altijd nog de vriendschap definitief verbreken, toch? Susan moest morrend toegeven dat iedereen wel een kleine kans verdiende en dus knikte ze, maar dat ging bepaald niet van harte! De moeders belden weer met elkaar en het eind van het liedje was dat Helga om zeven uur langs zou komen! Susan at nauwelijks van de zenuwen en ook

Helga had niks gegeten. Om zeven uur stond ze op de stoep en deed Susan open, zonder een woord te zeggen. Helga was meteen gaan huilen en Susan had haar maar mee gesleept naar haar kamer, waar ze ten slotte altijd hun intiemste geheimen met elkaar hadden gedeeld! Daar liet ze Helga eerst maar even janken maar toen ze zag hoe wanhopig haar ex vriendin was, kon ze niet anders als een arm om haar heen slaan om haar wat te troosten… Helga had zich als een drenkeling aan haar vastgeklemd en gegild, door haar tranen heen: “Susan! Het spijt me zo! Ik ben zó dom geweest! Het is allemaal mijn fout! Ik ben zo’n dom kind! Als je nooit meer me wilt aankijken, snap ik dat best, maar het was niet de schuld van David, het was ALLEMAAL mijn schuld!”

Oh? Susan keek daar van op! Helga zei dat het allemaal háár schuld was? En David dan? En dus had ze gevraagd dit uit te leggen en had Helga verteld van David’s onwetendheid en hoe ze daar misbruik van had gemaakt! Helga trok zichzelf hard aan haar haren van spijt en kreunde wanhopig: “En nou heb ik David… ben jij met David.. Wil je nooit meer met David… EN DAT IS ÁLLEMAAL M IJN SCHULD!!!” Susan kreeg beetje bij beetje nu het hele verhaal te horen, ook dat David geen idee had hoe het hoorde met meisjes, hij had niet geweten dat je maar één vriendinnetje hoorde te hebben en had argeloos met Helga mee gedaan! Susan’s hart maakte een sprongetje: Ze had david verkeerd beoordeeld, hij was geen viezerik die het met meer meisjes wilde doen! Hij was nóg onwetender dan ze had gedacht! En ze had hem de laan uit gestuurd! Oh… als hij maar weer… zou hij nu ook boos op háár zijn? Maar dat was voor later, nu wilde ze precies weten wat Helga had uitgespookt en dus moest die alles vertellen, ook wat ze niet aan de volwassenen had durven vertellen! En Helga, vol berouw, vertelde echt alles: Het tongzoenen, de borsten en het zuigen op de tepels en dan wat er op zondag was gebeurd: Tot Susan’s verbijstering hoorde ze dat ze zich had laten beffen en dat ze hem had afgezogen! Wat was die Helga een geil loeder! En toen zag ze het hoopje verdriet dat, toen ze álles verteld had opstond en met gebogen hoofd had gezegd: “Het ga je goed, Susan, ik snap dat je me vanaf nu haat en me nooit meer wilt zien. Ik ga mijn ouders vragen om me naar een andere school te sturen, zodat je me nooit meer hoeft te zien. Maar diep in mijn hart zul je altijd mijn beste vriendin blijven. Ik hou van je! En nu ga ik weg!”

Ze had de kruk van de kamerdeur al in de hand toen Susan haar tegenhield en weer op bed duwde: “Ho, ho. Ga nog niet weg! Misschien… nu je alles hebt verteld… je was inderdaad ook altijd MIJN beste vriendin en ik was echt héél kwaad op je! Maar na dit verhaal… Weet je wat? Ik wil eerst proberen met David te praten en daarna wil ik nog één keer met je praten. Tot die tijd doe je niks, begrepen, Helga?” Die knikte en toen ze het huis uit liep en Susan haar kromme rug en slepende voetstappen zag, huilde ze zelf ook een beetje… Mijn trouwe lezers zullen het al wel begrijpen: Susan belde meteen met David om te zeggen dat ze hem wilde spreken en nog geen tien minuten later was ze bij David thuis waar een bedremmelde David de deur open deed. Susan aarzelde niet en sloeg haar armen om hem heen en drukte haar lippen op de zijne. David wist niet hoe hij het hád! Ze was toch boos op hem en nu… zoende ze hem. Hij was nooit met meisjes om gegaan, had nu verkering met Susan gehad, was door haar de laan uit gestuurd doordat hij ook met Helga had… gewandeld en zo… en dan nu? Zoende ze hem? Hij snapte er helemaal niks meer van. Meisjes… vrouwen.. ze waren onbekende wezens die hij totaal niet kon begrijpen! Susan liep met hem mee naar zijn kamer en vroeg of hij wist wat er verkeerd was gegaan en waarom ze het uit had gemaakt?

David knikte en langzaam, stotterend van de zenuwen, bekende hij zijn onkunde, zijn niet weten hoe het hoorde en dat Sarien en later de decaan en de leerlingbegeleider hadden verteld waar het mis was gegaan. En dat hij nu wel had begrepen dat hij niet met Helga had moeten afspreken, maar dat destijds helemaal niet wist. En toen Helga op haar kamer… van alles had gedaan… was hij zo in de ban van haar bekoorlijkheden gekomen… dat hij mee was gaan doen… Susan knikte, zijn verhaal klopte met wat ze nu gehoord had: Helga was te verwijten, en David had grote hiaten in zijn opvoeding! Toen David klaar was met zijn verhaal en als een zielige jongen naast haar zat, brak het hart van Susan bijna van medelijden en snapte ze niet waarom ze hem zo had behandeld als ze in haar woede had gedaan. Ze pakte zijn hand vast en kneep er zachtjes in. Zonder dat David het merkte, druppelden wat dikke tranen over de hete wangen van Susan. Ze was te haastig geweest en wilde het weer goed maken. Ze zuchtte wat beverig, schraapte haar moed bij elkaar en zei zachtjes: “Ehhh, David? Ik snap nu wel dat je het niet expres hebt gedaan, maar uit onkunde. Ik was boos, woedend op jullie, maar nadat ik alles gehoord heb besef ik dat Helga geprofiteerd heeft van je onwetendheid en je mee heeft gesleurd in die… die wilde dag op haar kamer. Ik zou graag weer je vriendinnetje willen zijn, als je dat ook zelf zou willen?”

Nu bleef het stil en David? Zijn hart maakte een huppeltje. Néé. Fout! Een ENÓRME SPRÓNG van vreugde. Susan, ZIJN Susan, vroeg of ze weer samen vrienden konden zijn. Wat gewéldig! Hij draaide zich naar haar toe en fluisterde: “Ik dacht dat alles over zou zijn en dat je me nooit meer wilde zien en dat ik je nooit meer mocht aanraken… en nu… ik zou héél graag willen dat je mijn énige vriendinnetje wordt, Susan.” En meteen voelde hij haar vertrouwde armen om zijn hals, drukten haar borsten tegen zijn borst en rook hij haar verrukkelijke geur die hij uit duizenden zou herkennen: Een geur, subtiel, zacht, lief, vol aroma’s die hem dól op haar maakte. Héél anders dan de lichaamsgeur van Helga, die hij natuurlijk ook kende, díe geur had iets anders… iets wilds, ruigs, niet onaardig, maar zo ánders… zo… hij zocht het juiste woord en het enige dat hem te binnen schoot was het woord… “hard”.

Ze drukte haar honingzoete lippen op de zijne en ze zoenden alsof hun leven er van af hing. Hun lippen openden hun lippen en hun tongen gleden weer langs en over elkaar en hernieuwden hun verbond, hun verbond in alles wat ze verder samen zouden ondernemen, in goed en slechte tijden… een verbond voor een lange, lange tijd… Ze zoenden nog toen er zachtjes op de deur van David’s kamer werd geklopt, zijn moeder! “David, Susan? Alles goed? Het is zo stil daar binnen. En je moeder belt ook al Susan, die maakt zich erg ongerust…” Snel maakte Susan zich los, deed de deur open en omhelsde zo vanuit het niets ook de moeder van David: “We hebben het weer goed gemaakt en zijn weer vrienden, mevrouw. Ik ben zó blij! Alleen Helga is de schuld van dit drama, en die heeft zo veel spijt… daar moet ik met David nog over praten wat we moeten doen… maar David is weer mijn vriendje en ik zijn ENIGE vriendinnetje, h1e, David?” David haastte zich om dat te bevestigen! Met hun drietjes gingen ze de trap af en snel belde Susan haar moeder op. David hoorde dat die ook jubelde van blijdschap dat het tóch weer goed was gekomen. Susan dronk nog snel een glaasje cola en na een laatste dikke zoen voor David fietste ze snel weer naar huis.

Die nacht sliepen David en Susan weer als vanouds, prima. Helga lag de hele nacht wakker en had berouw… zo veel berouw… wat was ze dom geweest! Ze vingerde zichzelf dagelijks klaar, maar had dat nu al drie dagen niet gedaan en ze miste het helemaal niet, de grote zorgen om wat ze had aangericht verdrongen elk verlangen naar seks… Ze lag maar te draaien en te woelen en totaal on uitgerust sleepte ze zich de volgende dag naar school, waar geen enkel ander meisje haar begroette, ze was nu de paria van de school geworden. In de kleine pauze maakte -tot haar grote verbazing- Susan zich los uit de groep meiden en kwam die bij haar op het bankje zitten. Susan vertelde dat ze met David had gepraat en dat het weer “aan” was tussen hen. David had niet beter geweten en dus was het niet zijn schuld geweest dat hij met Helga… Helga besefte dat zij inderdaad de enige schuldige was en brak op nieuw in snikken uit. Ze zag door de tranen niet dat Susan een arm om haar heen sloeg, tot Helga ineens voelde dat Susan haar tegen zich aan drukte en fluisterde: “We gaan er wel uit komen, Helga. Weet je wat? Ik kom vanmiddag bij jou en dan kijken we wel verder, goed?” Helga vond álles goed en knikte meteen.

Vanmiddag.. als haar moeder ook thuis was… Haar moeder had al lang gemerkt dat er iets erg mis was en had net zo lang doorgevraagd tot Helga alles er uit had gegooid en ook haar moeder was wóedend geweest en had Susan groot gelijk gegeven dat ze geen vriendin meer wilde zijn. “Helga, we hebben je zo goed mogelijk opgevoed, maar blijkbaar is er ergens iets helemaal mis gegaan en ben je je morele kompas kwijt geraakt. Wat heb je aangericht en dan nog wel met die aardige jongen, die… David, heette die niet zo?”

Helga was nóg dieper in de put weggezakt: Zelfs haar moeder, die haar altijd steunde, was nu in haar teleurgesteld… en dat was allemaal haar eigen schuld! Ze zou zichzelf wel voor de trein… maar nee, misschien wist Susan nog een oplossing… Helga fietste alleen naar huis en even later kwam Susan ook. De moeder van Helga had thee gemaakt en had eerst tegen Susan gezegd dat ze het echt verschrikkelijk vond wat haar dochter had uitgespookt (En dan wist ze nog niet eens wat Helga op haar kamer had gedaan, bedacht Susan..) en dat zij, als ouders, graag alles wilden doen om het weer enigszins goed te maken. Als Susan iets wilde dat ze deden, dan hoefde ze het maar te vragen, ze waren bereid alles te doen. En het onderwerp van dit gesprek, Helga? Die zat als een zielig meisje op de bank, kromme rug, zachtjes huilend en een toonbeeld van intens verdriet en berouw.. Na de thee was Susan met Helga naar haar kamer gegaan en had Susan eerst wel een vreemd gevoel gehad: Hier had David dus Helga… naakt gezien en had Helga hem zelfs… gepijpt… en nu zat zij, Susan hier naast een verdrietige Helga. Susan greep Helga vast en zei op bevelende toon: “Nu ga je eerst naar de badkamer en was je je gezicht. Je ziet er zo niet uit. Was je en herpak je, dit is niet het einde van de wereld, Helga. Kom op, wassen!”

Helga had gedaan wat Susan zei (Helga zou álles doen wat Susan zei) en ze knapte inderdaad een heel klein beetje op van het natte washandje. Toen ze weer op haar kamer kwam klopte Susan op bed naast haar en zei ze dat Helga daar moest komen zitten. Susan was het kwartier erna de hele tijd aan het woord, en Helga knikte af en toe, huilde weer, lachte heel soms en het eind van het liedje? Helga wierp zich in de armen van Susan en overdekte haar met hete, natte en wilde zoenen. Susan wilde weer haar vriendin zijn, áls ze maar niet weer grote fouten maakte en vooral… als ze op het gebied van relaties maar veel beter op zou passen. Helga was dolgelukkig en rende naar beneden om het haar moeder te vertellen (Die het al lang wist, want die had aan de deur van haar kamer staan meeluisteren) en die was minstens zo blij dat Susan een nóg verstandiger meid bleek dan ze altijd al had geweten. Die middag eindigde dus heel wat vrolijker dan Helga ooit had kunnen denken en toen Susan weer was vertrokken had Helga haar fiets gepakt en was ze naar David geracet om hem haar enorme en welgemeende excuses aan te bieden, excuses die door David werden aanvaard, zodat ook die nu niet meer boos op haar was. De dag erna waren de decaan en leerlingbegeleider er weer geweest en had Susan ze verteld wat er intussen gebeurd was. Die twee waren erg blij dat ze dat zo volwassen had opgelost en ook Helga kreeg een complimentje dat ze meteen naar David was gegaan. De vriendinnen van Susan werd verteld dat Helga haar excuses had aangeboden en in de dagen erna werd Helga langzaam weer opgenomen in de groep en was het normale leven op school weer terug gekeerd.

En hoe ging het verder met Susan en David? De zondag er op gingen ze weer wandelen, als van ouds. Het bankje werd weer gevonden, als van ouds. Er werd voorzichtig weer gezoend en ook getongd, maar David durfde echt geen stap verder te gaan zonder dat Susan het hem zei. En die… aarzelde. Moest ze hem nu meer vrijheid geven of elk stapje wat hij moest doen vertellen? Ze besloot tot het eerst en zei tegen David: “Luister, lieverd. Het is niet zo dat je helemaal niks mag, hoor. Ik ben je vriendinnetje, jij mijn vriendje en je bent, net zoals ik, opgewonden als we zoenen. Ik merk dat je wacht tot ik weer iets zeg of doe, maar in een relatie zijn we gelijken van elkaar. Dus jij mag net zxo goed initiatieven nemen als ik. Maar, omdat jij niet altijd weet wat wél of niet kan, stel ik voor dat je gewoon doet wat je wilt, maar bedenk zelf nu maar wat je wel of niet vind kunnen. Als het helemaal mid gaat, zeg ik het heus wel, en tot die tijd… probeer je zelf je weg te vinden! Ik zit hier naast je en wil graag meer dan zoenen, David! Dus… grijp je kans!” David had haar aangehoord en begreep dat hij meer mocht dan tongen en meteen begon hij haar te strelen: Haar in een korte rok gestoken heerlijk zachte benen -niet te hoog!- haar rug en ook… voorzichtig… haar borsten, die heerlijke zachte borsten… En Susan? Die vond alles goed en heerlijk. Ze drukte haar lichaam tegen het zijne, snoof zijn mannelijke geur op en wilde eigenlijk maar één ding: Ze was zó benieuwd naar zijn… zijn DING in zijn broek! Helga had die al wel gezien, geproefd zelfs en zij… had alleen over zijn broekje gewreven… Dus toen David’s zachte handen haar borsten betastten (Oh… wat voelde dat GÓED) gleed er een hand van haar over zijn been… hoger… hoger… tot ze de dikke hardheid voelde waar ze zo naar verlangde… de harde staaf waar ze zó graag… maar ze beheerste zich en volstond er mee om er met haar hand zacht overheen te strelen en te voelen… Wat was die gróót… en zo dík! ten slotte, na meer dan een uur zo te hebben gezeten, wandelden ze weer naar huis. Hun harten brandden, het vuur van de passie, dat eerst nog had gesmeuld, was ontvlamd en de vlammen kwam hoger en hoger… Hoe lang zou het duren voor dat…?

Ze namen met vurige kussen afscheid van elkaar en behoorlijk opgewonden na hun samenzijn keerde Susan weer naar huis, terwijl David zijn ouders vertelde dat alles weer helemaal “goed” was. Die avond lagen de twee gelieven in bed, ieder op hun kamer en het vuur van verlangen brandde fel als nooit tevoren. Susan had zich gedouched, wat ze ’s avonds altijd deed en daar was het al begonnen: toen ze zich van onderen waste glééd haar washandje tussen haar benen door, het was er glibberig van haar sappen. Ze wreef een paar keer extra en voelde de golven van genot meteen al vanuit haar kruis door haar lichaam trekken. Zou ze… nu meteen? Nee! Dát bewaarde ze voor straks, in bed. Dán zou ze zich klaar maken, denkend aan haar geliefde David. Zodra ze in bed lag en dacht aan David, voelde ze hoe haar kutje, die voortdurend vochtig was gebleven, nu helemáál kletsnat werd! Snel legde ze een oude handdoek onder haar billen en kruis, zodat het onderlaken ten minste droog zou blijven. Ze dacht aan zijn kruis, die geheimzinnige dikke bobbel en fantaseerde dat ze die vastpakte en er aan trok… Helga had dat al gedaan en David had het erg lekker gevonden. Er was toch niks tegen als zij ook… Ze fantaseerde hoe het zou voelen en ook wat David bij haar zou doen… Zou hij met zijn handen… en zijn mond… haar tussen de benen voelen? Oh, wat verlangde ze daar naar! Meteen voelde ze dat ze klaar ging komen bij die heerlijke gedachte en kreunend voelde ze hoe het lekkerste orgasme in tijden door haar lijf spoelde…

En David? Verbaast het iemand dat hij eigenlijk hetzelfde deed, maar dan met Susan in gedachten? Hij dacht aan Helga, zoals ze zijn piemel in haar mond had genomen.. Wat zou het heerlijk zijn als Susan hetzelfde zou doen… Meteen spoot hij als een fontein en wilde hij, nadat hij alles had opgeveegd en weggegooid gaan slapen. Maar… zijn pik was nog stééds stijf en dus herhaalde zich alles: Hij fantaseerde over Susan en spoot nóg een keertje… Pas na deze tweede zaadlozing kon hij gaan slapen en droomden de twee gelieven van elkaar… Susan woelde, werd nat en vingerde zichzelf ergens in de kleine uurtjes. David trok zich nog een keertje klaar en de volgende ochtend lag hij ook weer in een grote plas opgedroogd sperma.

De dagen erna werd er heel wat getelefoneerd tussen die twee en de woordjes die ze elkaar zeiden? Gaan we hier écht niet verklappen! Ze spraken af elkaar komend weekend weer te zien. Daarvoor was nog één ding het waard te vermelden: De moeder van Susan riep haar bij zich en in een ernstig gesprek stelde ze voor dat Susan de pil zou gaan slikken, want, zo zei ma: “David is een schat van een jongen en ik zie aan alles dat jullie elkaar erg graag mogen. Dus is het gewoon verstandig om de pil te slikken, zodat, als jullie er aan toe zijn, er geen ongelukken gebeuren. Snap je dat, Susan?” Die had een rood hoofd gekregen, maar wist dat haar moeder gelijk had, beter nu de pil dan straks misschien… zwanger. Hun vader had een verrassing voor David en Susan. Na alle commotie had die met zijn vrouw overlegd en omdat het een schitterend weekend beloofde te worden, had hij iets “geregeld”. Vlakbij hadden de ouders van Susan een klein jachtje waar ze vaak me voeren. Daarom kende Susan het meer en de andere plassen op haar duimpje en pa had voor David en Susan een kleine, elektrisch aangedreven sloep gehuurd voor de hele zaterdag. Ma zou voor eten en drinken zorgen en pa zou ze brengen en halen. Dát was een verrassing! Susan vertelde het nieuws aan David, die nog helemaal nóóit had gevaren op wat voor boot dan ook en die was voornamelijk blij omdat Susan dat was en omdat ze op die manier de hele dag samen konden zijn! Inderdaad werd het weer steeds mooier en heter en op die zaterdag reden ze om acht uur al naar de jachthaven waar de fluisterboten werden verhuurd. Samen met haar vader hielpen ze David aan boord en werden de tassen met spullen ingeladen. Pa maakte de touwen los en… ze gingen op eendags avontuur!

Zo, dit was deel vier van deze serie. Gelukkig zijn de jongelui er uit gekomen, met behulp van de decaan en leerlingbegeleider. En heeft Susan toch er voor gezorgd dat Helga én David niet in de kou bleven staan. En nu… zal Susan met David verder dan gewoon zoenen durven gaan? Zal ze net zoals Helga hem in sneltreinvaart veroveren? Lees dat in… Het volgende deel, dat binnenkort komt, hou de site maar in de gaten.

En zoals gezegd: Reacties vind ik altijd leuk om te krijgen. Heb je je mailadres er bij staan, dan stuur ik je -als het even kan- een antwoord terug. Een dikke kus van jullie Maria.

Oh ja. Wil je een privé seksverhaal waarin AL je wensen, ook al zijn ze nog zo stout, uitkomen? Dat wil ik, tegen een zeer redelijke vergoeding, graag voor je maken. Stuur een mailtje en we komen er zeker wel uit!