Ik was volledig van de kaart toen ik het briefje in mijn jaszak vond. Het was maar één enkele zin op een dichtgevouwen stukje papier. In een helder en duidelijk handschrift. Voor een buitenstaander betekende het absoluut niks. Een Latijns woord, een datum en de afkorting van een naam. Maar de combinatie daarvan deed mijn hart een slag overslaan en mijn kruis bijna ontploffen. ‘Rex 23 mei 23.30 D.’ Ik heb een tijdlang getwijfeld of het briefje wel voor mij bestemd was. Maar voor wie anders? Het zat in mijn jaszak! Het moest dus wel voor mij zijn. De boodschap was niet moeilijk te ontcijferen. De Rex was een nogal beruchte sekscinema in G. Sinds ik achttien geworden was, ging ik er regelmatig naartoe. Het publiek bestond meestal uit enkele tientallen mannen die verspreid in de donkere zaal zaten te rukken en een enkel koppeltje dat in een hoekje lag te vrijen en meestal voor het einde van de film al verdwenen was. De laatste vertoning was om half twaalf. Dat was allemaal helder. Iemand nodigde me dus uit naar de Rex!. Maar wie? Wie was in godsnaam D.? En waarom kreeg ik dat bericht zo lang op voorhand? 23 mei was pas binnen drie weken! Ik pijnigde mijn hersens. Mijn moeder had mijn jas een week geleden gewassen. Dat wist ik heel precies. Het papiertje was dus nadien in mijn jaszak gestopt. Ik maakte een lijst van plekken waar ik de voorbije dagen geweest was: cafés, winkels, shopping malls, bij vrienden thuis... Wie nodigde mij uit om naar een sekscinema te komen? Ik kon nauwelijks mijn zenuwen de baas. Een van mijn vrienden kon het niet zijn. Die zouden het expliciet vragen. Ik had trouwens geen vriend wiens naam met een D begon. Wel een paar vriendinnen. Dahlia, Debbie, Diane… Maar ik zag geen van hen mij een dergelijk voorstel doen. Onmogelijk. Allemaal veel te preuts. Zelfs mijn lief Laura had me al te kennen gegeven dat ze niet met mij naar de Rex wilde. Sinds ik achttien was, werd dat een issue in onze discussies. Ik wilde er absoluut met haar naartoe. Ik vond het een geweldige fantasie om door haar gepijpt te worden terwijl ik naar porno keek. Maar Laura was helder: “Mij door jou laten bepotelen terwijl jij je aan de tieten en kutten van andere wijven op het scherm zit op te geilen zeker! Ik dacht het niet, Captain!. Als je iets met mij wil doen, dan met mij alleen!” .

Wie was D.? Ik liet het briefje aan niemand zien. Misschien zouden mijn vrienden er allemaal zijn op 23 mei om mij uit te lachen. Misschien was het wel een grap? Maar zo’n flauwe grap? Ik probeerde iets af te leiden uit hun gedrag, maar ik zag niets. Ik kwam er niet uit. Ik wist het niet. Ik moest gewoon drie weken wachten. Het was trouwens een behoorlijke afstand met de fiets tot G.. De Rex lag niet onmiddellijk in het centrum van de stad. Dat was trouwens de reden voor zijn ‘succes’. Een buurt met veel donkere straatjes waarin je snel kon verdwijnen en waarin nog behoorlijk wat andere dingen gebeurden. Een gevaarlijke en gore achterbuurt voor de enen, een klein paradijs voor de anderen. Het hing ervan af wat je van plan was. Ik zou thuis in elk geval met een goed verhaal moeten komen om op een donderdagavond zo laat nog op stap te gaan. Dat ik inmiddels achttien was, maakte op mijn ouders niet zoveel indruk!

Maar ik kon niet niet gaan. Ik moest weten wie D. was. En als niemand kwam, dan kon ik nog altijd naar de sex-film van die week gaan, zo hield ik me voor. Al jaren volgde ik nauwgezet wat er in de Rex speelde. En voordat ik mocht gaan kijken, deed ik dat nog veel meer. Alleen al het woord Rex deed mijn kruis zwellen. Ik keek iedere week uit naar de regionale krant. De titels van de films, de korte suggestieve inhoud, de soft erotische tekeningen en de zwart-wit foto’s van slechte kwaliteit deden me wegzinken in mijn toen nog onschuldige pornografische fantasieën.

De drie weken leken eindeloos te duren. D. werd een obsessie. De laatste week schoot mijn verbeelding helemaal los. ‘Sex in de Rex’ dreunde het voortdurend door mijn hoofd. Ik keek uit naar de regionale krant en de filmprogrammatie. Misschien zat daar wel een sleutel voor wie D. was. Was het daarom dat we elkaar pas op 23 mei zouden ontmoeten? Omwille van de film? Maar wie kende die programmatie op voorhand? Uiteindelijk was het een Duitse serie over schoolmeisjes, het zoveelste deel, met als ondertitel: ‘wat de ouders doet wanhopen!’ Dat beloofde. Als er niemand zou opdagen, had ik ten minste dat!

Ik heb me door veel bochten van leugens moeten wringen om op 23 mei naar de Rex te kunnen fietsen. Ik was er al om 23.00. Ik hield me wat schuil in de duisternis aan de overkant van de cinema. Er passeerden wat ongure mannen die in de cinema glipten. En de keurig gekleden glipten nog sneller naar binnen. Maar geen D. Ik zag in elk geval niemand die de indruk gaf op iemand te wachten. Ik zag ook geen vrouw, als D. al een vrouw zou zijn. Het werd 23.30. Ik had geen zin meer om naar de film te gaan. Dat ik drie weken lang bedrogen was, viel als een koude douche over me heen. Het zou me leren met mijn goedgelovigheid! Ik zat al op mijn fiets toen ik vanuit het donker iemand in mijn richting hoorde lopen. Het waren de korte snelle stappen van een vrouw op hakken...

Ik had me niet vergist. Het was een vrouw. Ze bleef op de rand van licht en donker staan. Ze was volledig in het zwart gekleed, had een zwarte sjaal rond haar hoofd geslagen en droeg een zwarte bril! Een onwerkelijke verschijning in het midden van de nacht. Het enige licht kwam van de drie grote letters die boven de kassa hingen: REX. Ik kende haar niet. Ze deed teken dat ik snel terug moest komen. Was dat D.? Was zij mijn geheimzinnige date? Was die in het zwart gehulde vrouw de schrijfster van het briefje? Geheimzinnig was ze in elk geval. Mijn hart klopte in mijn keel. Ik kon nauwelijks nog normaal ademhalen. Het leek alsof ik een enorme inspanning had geleverd. Maar het enige dat ik gedaan had, was een half uur onder hoogspanning wachten op een onbekende!. De vrouw trok me haast van mijn fiets... greep mijn arm vast ... duwde me voor zich uit... voorbij de kassa waar ze snel en te veel betaalde... en niet eens wachtte op wisselgeld…

Ik had geen idee wat me overkwam: ‘Wat… maar…!?’

‘Hou je mond tot we binnen zijn!’, fluisterde ze brutaal, maar ook wat angstig

De stem had iets bekends, maar...

‘Ik…!’

De vrouw duwde me de donkere zaal in. Ik moest even wennen. Er was minder volk dan anders. Het was donderdag. Het nieuwe programma begon pas morgen. Vrijdagavond was er altijd het meeste volk. Had ze me daarom op donderdag uitgenodigd? Omdat er weinig volk was? Maar waarom hier? Ik had geen tijd om me die vraag te stellen. De onbekende zwart geklede vrouw duwde me voor zich uit, de trappen op, naar een van de uithoeken van de zaal.

Helemaal onopgemerkt gebeurde dat echter allemaal niet…: ‘Mamie meegebracht, ventje?’, klonk het obsceen en dronken vanuit het donker.

Er werd even gelachen, maar dat gelach ging al snel over in het gekreun van de openingsscène waarin de schoolmeisjes elkaar beter leerden kennen tijdens de eerste nacht op de slaapzaal van het internaat...! De vrouw duwde me naar het einde van een rij. Ik plofte neer in de stoel naast de muur. Ze ging naast mij zitten…

Ik durfde nauwelijks naar haar te kijken, maar voelde dat ook zij zenuwachtig was. We zwegen een ogenblik en keken naar het scherm. Een blond meisje met vlechtjes deed zich tegoed aan het dicht beboste iutje van haar vriendinnetje! Best geil, maar nu leek het een beeld uit een andere wereld. Ik had geen idee van wat ik moest zeggen of vragen of voelen of doen… Ik was nauwelijks achttien... Een mij onbekende volwassen vrouw had me uitgenodigd om naar een sekscinema te komen, had me dan de zaal binnen gesleurd… en zat nu stil naast me. Nog steeds met de zwarte sjaal om haar hoofd en de zwarte bril voor haar ogen… Ik zag even een kleine zenuwtrilling op haar rechterwang...

‘Ok…!’, zei ze plots stil maar beslist en draaide zich naar me toe. Ze trok haar sjaal weg en nam haar bril af...

Mijn mond viel open toen ik in het flikkerende licht van de film het gespannen gezicht zag van... Deborah... D. was… Deborah…! De enige D waar ik niet aan gedacht had! Hoe zou ik ook kunnen! De D van Deborah,... de moeder van Laura! Ik had geen adem meer en terwijl de meisjes op het scherm gretig en gulzig over elkaars lijven heen en weer kropen, liet ik me achterover vallen tegen de rugleuning. Ik was door de moeder van mijn lief uitgenodigd om naar een sekscinema te komen…! Deborah moet mijn paniek gevoeld hebben!

‘Laat mij alles uitleggen, Captain’, fluisterde ze en nam mijn hand, die ik in wilde paniek terugtrok.

‘Rustig… niks aan de hand… luister gewoon even… je mag weggaan wanneer je maar wil, ok?... Haal even diep adem...’

Ik deed wat ze vroeg. Zij was ten slotte de volwassene van de twee.!Ze legde haar hand opnieuw op de mijne. Dit keer liet ik ze liggen. De zachtheid ervan en de rust van haar fluisterende stem hadden een kalmerend effect. Ik kwam langzaam weer tot mezelf.

‘Dit is de eerste keer dat ik je zo zenuwachtig zie, Captain’, zei ze stil lachend en kneep even in mijn vingers: ‘Meestal ben je de rust zelve. Ik heb je thuis vaak zitten observeren vanuit de keuken. De rust en de zelfzekerheid die van je rug uitstraalt. En hoe Laura haar hoofd tegen je schouder legt en dan ook kalm wordt. Dat ontroert me altijd heel erg.’

Ik wist in de verste verte niet waarover ze het had. Bespioneerde ze Laura en mij? Deborah leek me ok als moeder. Ze was altijd vriendelijk. In tegenstelling tot de vader van Laura: een gesloten zwijgzame man die altijd boos was of toch zo overkwam. Wat me wel was opgevallen was dat Deborah er ouder uitzag dan ze eigenlijk was. Laura was een enig kind en leek erg op haar moeder. Ik had me nooit zoveel vragen bij de familie van Laura gesteld. Ik kende haar nog maar een maand of vijf. Dat was wel de langste relatie tot nog toe, maar toch maar vijf maanden. Maar of ik na dit nog verder met haar wilde? Wist Laura hiervan? Kon ik haar hierover vertellen?

Intussen zitten de schoolmeisjes in de klas. Van wiskunde komt niet veel in huis. Alle aandacht gaat naar de bobbel in de broek van de jonge blonde leraar die zijn best doet ernstig te blijven bij zoveel expliciete aandacht! Wanneer hij een van de meisjes - een brunette met dikke tieten die nauwelijks in haar hemdje passen - vraagt om de vierkantswortel van zestien te trekken, grijpt zij de leraar in zijn kruis en trekt gezwind diens stevige wortel naar buiten! Het hoeft niet te verwonderen dat de arme man de tel volledig kwijt raakt als zijn lul ieder mondje van de klas wordt ingezogen...

‘Je weet echt wel hoe je met mijn hysterische Laura moet omgaan, Captain…! Want dat is ze toch, niet? Hysterisch?’

Deborah lachte en liet haar hoofd even tegen mijn schouders vallen.

‘Tja…’, zei ik, nog steeds niet begrijpend wat er aan de hand was. Ik moest inderdaad toegeven dat Laura een hysterisch geval was.

‘Ik begrijp niet hoe je haar aankan, Captain! Ik heb er al zoveel jaren last mee. Je hebt een goede invloed op haar, weet je? Gelukkig herken ik iets van mezelf in haar. Losgeslagen. Wild. Maar naïef. O zo naiëf. Maar het is wel een lieve meid, niet?’

‘Euh… ja…’, stotterde ik.

Waar ging dit gesprek naar toe? Waar ging het eigenlijk over?

‘Als je haar grillen wat kent, is zij perfect voor je. Besef je dat, Captain?’

Ze kneep even wat harder in mijn hand en ging dan verder met strelen. Nooit was een vrouw zo dicht bij mij geweest. Mijn lijf rilde. Mijn bloed joeg door mijn lenden. Wat wilde ze toch?

‘Ik… euh… ja… ik… denk… dat… ‘

Ik wist niet hoe ik verder moest...

Dat wisten de schoolmeisjes gelukkig wel. En ook de geile gymnastiekleraar die hen met een tent van een broek hielp om over de bok te springen! Hoe duurde niet lang of de trampolinemat werd gevuld met kreunende en kronkelende seksacrobaten... nieuwe figuren werden uitgeprobeerd... neuken aan de brug met ongelijke leggers... rukken met halve schroef... pijpen met spreidstand... beffen met dubbele salto... en ook in de cinemazaal zelf waren nu duidelijk met enkele gymnastiekoefeningen bezig… dat zag je aan de schuddende ruggen...

‘Ik had jou willen ontmoeten toen ik achttien was’, zei Deborah plots heel ernstig: ‘Ik ben verschrikkelijk jaloers op Laura. Ik zeg dat niet graag. Maar het is zo. Ik ben te jong zwanger geraakt en ben te jong moeten trouwen met een man waar ik niet om gaf en die niet om gaf. Maar ja, er was die dikke buik van mij! En nu zit ik in een leven dat niet het mijne is. Ik heb zelfs weken moeten schipperen om deze avond vrij te hebben om naar hier te komen.’

Ze klonk verdrietig en zelfs bitter. Nu nam ik haar hand met beide handen vast en begon zacht te wrijven over haar vingers en haar pols. Ze bood geen weerstand. We keken samen naar het fietsuitje van de schoolmeisjes en naar de picknick met de geile nonnetjes die uitliep op een groot lesbisch vinger- en likfestijn midden in Gods mooie natuur. Jonge tietjes en harde tepels richtten zich op in het gouden zonlicht. Blote kontjes rolden lachend door het gras. En de vele natte kutjes werden uiteindelijk gesmeerd met de honing van de plaatselijke potente boerenzonen...

‘Ik ben jaloers op Laura. Als ze mijn dochter niet was, ging ik onmiddellijk achter je aan.’

Ze kneep nu wel heel erg hard: ‘En wees er zeker van dat ik je zou krijgen…!’

Ze ontspande opnieuw en streelde mijn arm: ‘Maar ik ben ook blij dat ze jou heeft.’

Ze zweeg. Ik voelde hoe ze naar mijn gezicht keek… Ik probeerde me te concentreren op de twee halfnaakte schoolmeisjes die onder een boom een wat oudere non ontkleedden en als babies aan haar dikke witte tieten begonnen te zuigen...

Deborah boog zich naar me toe en fluisterde in mijn oor. Ik kon haar lippen tegen mijn oorschelp voelen terwijl haar warme adem naar binnen stroomde: ‘Ik zou je dit nooit in een brief of op café hebben kunnen vertellen, Captain. Hier met deze beelden en dit gekreun lukt het me vreemd genoeg wel. Ik weet niet waarom. Hier vallen mijn remmingen weg. Hier kan je alleen maar over seks praten, toch? Waarom zou je hier over iets anders praten? Eigenlijk zou Laura nu naast je moeten zitten om je af te rukken, niet?’

Ze voelde dat ik verstijfde van schrik en moest even lachen: “Ik heb jullie gesprek gehoord. Ik weet dat ze niet mee wil komen. Maar geef toe! Een geweldige plek is dit niet voor een jong meisje. Je hebt geen idee hoeveel moeite het zelfs mij gekost heeft om hier binnen te komen. Waarom deze vermomming denk je? Dit zijn geen plekken om vrouwen naar uit te nodigen. Enfin, geef haar wat tijd. Gebruik je fantasie. Die heb je. Dat weet ik zeker.’

Het leek wel een obscene biecht. Met Deborah als boetvaardige zondares die fluisterend haar seksuele fantasieën opbiecht aan een jonge geile priester. Het zou de scène van nog een pornofilm kunnen zijn. Ik vergat bijna dat ik met de moeder van mijn lief hand in hand in een sekscinema zat. Het leek bijna normaal wat er hier gebeurde. Tijdens de rest van de film hebben we gezwegen en zijn elkaars handen blijven strelen. Niets meer, niets minder. Een keer heb ik mijn hand op Deborah’s knie gelegd. Zonder te beseffen wat ik deed. Ik voelde dat ze twijfelde. Even opende ze haar dijen, maar nam dan mijn hand, kuste ze en legde ze op mijn knie: ‘Als Laura mijn dochter niet was, dan onmiddellijk…’

Tegen het einde van de film zette Deborah haar zwarte bril terug op en sloeg de zwarte sjaal rond haar hoofd. Voordat ze opstond kneep ze hard in mijn kruis: ‘Laat Laura hier zoveel mogelijk van genieten. Het is mij niet gegund geweest toen ik jong was. Je hebt geen idee hoe belangrijk het is. En als je meer nodig hebt… wel… we kunnen altijd nog eens afspreken hier... in de Rex! Want deze reeks is nog lang niet gedaan, toch?’

De zwarte schim stapte elegant maar voorzichtig de trap af. Ik keek haar verbijsterd na, terwijl de eindorgie van de film zijn hoogtepunt bereikte. Alle leraars, leraressen en schoolmeisjes waren aan het neuken in de refter. Op en onder de tafels. Gekreun en gesteun. Gepijp en gebef. Mondjes, kutjes en kontjes werden aan de lopende meter volgespoten… Ik kon niet ten achter blijven… bij de aftiteling van de film kwam uiteindelijk ook ik schreeuwend klaar… over de tieten van de moeder van mijn lief... net voordat het licht aanschoot... ik zat alleen... de laatste rukker van deze avond...