Eigenwijs - 2

Wat voel ik hier,slet?!" vraag je me boos.
Ik blijf met gebogen hoofd doodstil zitten.Ik weet niet wat ik moet antwoorden
Ik besef dat ik je teleurgesteld heb.
Een stemmetje in mijn hoofd zegt: "Eigen schuld,Sara,je had kunnen weten dat hij erachter zou komen"
Terwijl een ander stemmetje in mij hoofd zegt: "Was het je daar niet om te doen? Wilde je niet gewoon een reactie uitlokken,hem uitdagen?"
"Antwoord,slet!"Ik schrik van je harde stem die me plots uit mijn gedachten haalt.
Ik voel tranen prikken in mijn ogen.Hoe kon ik zo stom zijn?
Ik weiger je nog steeds aan te kijken.Waardoor je hand me ruw bij mijn kin pakt en me dwingt je aan te kijken.
"Waarom ben je af en toe ook zo verdomde koppig,Sara?"
"Dit heeft consequenties dat besef je wel toch?"
Het lukt me een zacht "Ja" uit te brengen.
Ik weet dat jij het heerlijk vindt mij zo te zien,kwetsbaar en geil,niet wetend wat je met me van plan bent.
Je laat mijn kin los en je rukt je blik los van de mijne.
"We gaan eten” zeg je.
Ik kijk je even niet begrijpend aan.
We gaan eten? Je gaat me niet straffen voor mijn ongehoorzaamheid?
Ik voel me enerzijds opgelucht maar aan de andere kant teleurgesteld.
"Sara" klink je nu dwingend.
Ik kijk je even aan terwijl je uit de auto stapt en ik volg je voorbeeld.
Je loopt om de auto heen en pakt mijn hand terwijl je me even onderzoekend aankijkt.
"Wat is er,sletje?” vraag je me op een poeslieve toon.
"Uh...niets hoor.We gaan eten,toch?" Mijn stem klinkt wat onzeker en dat haat ik.
Ik zie je spottende blik als je me meetrekt richting het restaurant.
Bij het restaurant aangekomen worden we door een ober begeleidt naar onze tafel waarna hij weer wegloopt.
Je schuift mijn stoel galant naar achter en gebaart me te gaan zitten.
Als ik zit ga jij naast mij aan aan de tafel zitten.
Ik kijk ik je even aan en zie je een tikkeltje mysterieus glimlachen.
Ergens weet ik dat je iets van plan bent,ik ken dat lachje uit duizenden.
Het maakt me ietwat nerveus want ik weet dat ik heb strafpunten heb gescoord.
Mijn handen voelen klam wanneer ik ze in mijn schoot leg.
Gelukkig komt de ober terug met de menukaarten.
Hij overhandigt mij en jou de kaart en vraagt wat wij willen drinken.Ik wil mijn mond openen om een jus te bestellen maar jij bent me voor en besteld voor ons beiden een witte wijn.
Het irriteert me dat jij voor mij besteld.Ik had liever nu geen alcohol gedronken omdat ik weet hoe ik daarop reageer.Ik word dan losser en nóg bijdehanter en dat werkt niet in mijn voordeel.
Jij merkt mij irritatie."Is er soms iets,schat?" vraag je.Dat woordje 'schat' met een sarcastische ondertoon.
Ik wil weer mijn mond openen om je van repliek te dienen maar ik zie dat de ober onze kant op komt met onze bestelling.
Hij zet de drankjes voor ons neer en verdwijnt snel weer.
Ik zucht en besluit je nu eens echt flink de waarheid te gaan zeggen.
"Ik ben prima in staat zelf mijn drankje te kiezen"
Ik kijk je koppig aan maar jij bent niet onder de indruk en trekt je wenkbrauwen op.
Je buigt je iets naar mij toe en zegt zacht maar dwingend:
"Ik wil dat je zodadelijk naar het toilet loopt en je slipje uittrekt.Vervolgens kom je terug en overhandig je mij je slipje"
Ik zie hoe je me doordringend aankijkt en mijn reactie peilt.
Dat meent hij niet?! Hij wilt dat ik hier midden in een vol restaurant sliploos ga dineren?
Die is gek!Dat dacht ik niet! Ik kijk hem uitdagend aan en zeg dan: "Ben je gek?! Dit ga ik niet doen!"
"Oh jawel dit ga je zéker doen,slet en wel nu!"
Het woord 'slet' klinkt wat harder uit je mond en ik krijg het idee dat andere mensen dit hebben meegekregen.
Het schaamrood stijgt naar mijn kaken als ik om me heen kijk maar jij lacht alleen maar.
Hufter!
Ik heb geen zin in een scene dat zou alleen maar gênant gaan worden.
Ik kijk je nog even smekend aan en probeer met een 'please?' op andere gedachten te brengen maar jij bent hier ongevoelig voor.
"Doe het,slet!" sis je.
Ik kijk even schichtig om me heen en sta dan op van mijn stoel.
Ik probeer mijn ergenis te verbergen.Het idiote is wel dat mijn slipje inmiddels flink nat is.
Ik strijk met mijn klamme handen langs mijn jurk en loop dan met knikkende knieeen richting het toilet.
Ik voel hoe jou ogen zich in mijn rug boren.
In gedachten vervloek ik je voor van alles en nog wat maar ergens weet ik dat ik het verdiend heb en dat ik je daarnet teleurgesteld heb.
Ik zucht diep als ik de deur van het toilet open en naar binnen loop.
Ik kijk even om mij heen en kom tot de conclusie dat er niemand is.Gelukkig!
Ik loop naar de wasbak en kijk in de spiegel.Ik zie de blosjes op mijn wangen maar niet alleen dat,ik zie een geile blik in mijn ogen en ik zie hoe mijn harde tepels tegen de stof van de jurk duwen.Dit is niet de nette en keurige Sara.Nee,dit is de stoute en opgewonden Sara die mij nu aankijkt.
"Ok" zeg ik hardop tegen mezelf "Je kunt dit,Sara" en met die woorden stap ik het toilet hokje in en doe de deur op slot.Snel trek ik mijn jurk op en haak mijn vingers achter mijn string en laat deze langs mijn dijen naar beneden glijden.
Ik kijk naar het rode stukje stof in mijn hand.
Er zit een flinke natte plek in.Ik prop hem in mijn tasje en adem even diep in wanneer ik de deur ontgrendel en vervolgens de wc uitloop.
Ok,there we go...