Ik ben Jeanette, maar ze noemen me Jenny, 32 jaar en getrouwd met Kees en we wonen in een klein stadje. Kees werkt bij een bouwbedrijf en ik zit in de meubelbranche. Het bevalt mij echter niet zo goed, dus ben ik een opleiding voor fysiotherapie begonnen. Dat heeft mij altijd al aangetrokken, maar het is er nooit van gekomen.

Ons huwelijk is aardig ingedut, de echte passie is jammer genoeg verdwenen en de seks gebeurt alleen nog op zon- of feestdagen en daar komen we vaak ook nog niet aan toe. Het is er in geslopen en we zijn het gewoon gaan vinden, met andere woorden: ons leven kabbelt voort.

Een tijdje geleden was er een personeelsfeest van Kees zijn werk. In een zalencentrum was een grote zaal afgehuurd, waar leuke muziek werd gedraaid, gedanst en vooral gedronken. We hadden afgesproken dat Kees de bob was, dus ik mocht drinken en misschien dronk ik wat teveel. Het was heel gezellig, alles liep door elkaar heen.

Richard, de directeur, vraagt mij zelfs een keer ten dans. Hij is vrijgezel en een jaar of veertig. Er ontspint zich een gezellig gesprek en hij maakt een paar leuke complimenten over mijn uiterlijk. Ik bedank hem glimlachend. Ik voel dat zijn hand wat steviger over mijn rug gaat en mij wat naar zich toe trekt. Zijn andere hand zit tussen ons in en drukt tegen mijn borsten aan. “Dit voelt heel goed” is zijn opmerking. Ik geef geen antwoord, maar het zal wel door de drank gekomen zijn, in een opwelling trek ik de hand nog steviger naar mij toe. “Je bent een schat” zegt hij. Ik voel me wel gevleid door zijn aandacht, dit heb ik al heel lang niet meer meegemaakt. Als de muziek stopt, vraag ik hem of hij bij ons aan het tafeltje wil komen zitten, wat hij even later doet. Er volgen amusante gesprekken.

Ik heb hem verteld over mijn opleiding en hij merkt op dat hij wel proefpersoon wil zijn. Hij heeft van tijd tot tijd wel eens last van zijn rug. “Dat zal ik onthouden, bel me maar een keer” antwoord ik hem en geef hem mijn nummer. Later op de avond nemen we wat flirterig afscheid van elkaar.

Het is enkele weken later als ik een telefoontje krijg. “Met Richard” hoor ik, “misschien herinner je je mij nog, maar ik ben de directeur van Kees”. “Oh, ja,” antwoord ik, “wat kan ik voor je doen?”

“Ik herinner mij dat je de opleiding voor fysio doet. Ik heb hier en daar wat pijntjes, wil je me helpen?” “In principe wel,” antwoord ik hem, “maar ik ben nog niet afgestudeerd. Als het erg is, dan moet je naar een officiële fysiotherapeut gaan.”

“Nee, zo erg is het niet,” is zijn antwoord, “ik denk dat het vooral wat spanningen zijn. Wanneer kan ik komen?” We spreken de volgend avond af.

Als we aan het avondeten zitten, vertel ik Kees dat Richard morgenavond komt voor een massage. “Wie weet, is dit het begin van je klantenkring,” zegt hij. Tot dusver heeft Kees als proefkonijn gefungeerd.

De volgende dag maak ik mijn kamertje, dat ik nu gebruik, klaar. Het is klein, maar er past een massagetafel in. Veel ruimte blijft er niet over. Ik droom van een mooie praktijkruimte, waar ik later mijn patiënten fatsoenlijk kan ontvangen, maar dat is voorlopig nog een utopie. Kees en ik hebben wel plannen gemaakt, maar de kosten zijn te hoog.

Enkele uren later belt Richard aan. Ik laat hem binnen en vraag of hij misschien eerst een kopje koffie wil. Dat wil hij wel en in de huiskamer praten we verder. Kees en hij begroeten elkaar amicaal.

Het personeelsfeestje komt ook nog even ter sprake, waar ik mij wat ongemakkelijk bij voel, want ik had toen teveel gedronken, maar Richard laat niks merken. Ik verkleed mij en trek mijn witte jas aan.

Even later vraag ik Richard mee te gaan naar mijn massageruimte. Ik verontschuldig mij dat de ruimte zo klein is, maar hij wuift dat weg. “Hindert niet” is zijn commentaar, “als je mij maar kunt helpen.”

Ik vraag hem zich uit te kleden, op zijn onderbroek na. Als hij op zijn buik op de tafel ligt, neem ik eerst zijn rug onder handen. Ik voel dat zijn spieren nogal vast zitten en zeg hem dit ook. “Ik zal je een ontspannende massage geven” zeg ik en de volgende keer gaan we de specifieke plek onder handen nemen.” “Prima” is zijn antwoord.

Ik masseer zijn rug en neem vooral zijn schouders onder handen. Zo nu en dan komt een pijnlijk kreetje van hem, maar na een half uur zit het erop. “Dank je wel” zegt Richard.

Hij kleedt zich aan en we maken een nieuwe afspraak voor volgende week.

Omdat hij de baas van Kees is, drinken we nog een glaasje in de kamer en nemen we afscheid. “Tot over een week” zegt hij en vertrekt.

“Hoe ging het?” vraagt Kees. “Hij was tevreden” antwoord ik hem. “Houen zo” reageert hij.

De week verloopt en Richard belt weer aan. Het gebruikelijke ritueel herhaalt zich, waarna we naar de massageruimte gaan.

Richard kleedt zich uit en ik begin met de massage. Hij heeft op een stoel plaats genomen. Ik probeer vooral zijn schouders los te maken. Ondertussen praten we met elkaar.

“Heb je geen grotere ruimte hiervoor?”vraagt hij. “Helaas, hier moet ik het mee doen” antwoord ik hem, “we hebben plannen voor een uitbouw naast het huis, maar dat is nog te duur voor ons.”

“Misschien kan ik helpen” antwoordt hij. “Hoe dan?” vraag ik.

“Ik kan zorgen voor de tekening, de materialen voor een zacht prijsje leveren en Kees kan zelf bouwen” antwoordt hij. “Dat klinkt heel mooi” zeg ik hem, “maar waarom doe je dit?”

“Wel” zegt hij en hij aarzelt even, “op het feestje viel je mij al op en ik vind je heel leuk en wil je graag beter leren kennen.”

Deze lange zin overvalt mij. “Ja... maar hoe dan,” stamel ik wat beduusd.

“Je laat elke week iets meer van jezelf zien, zowel letterlijk als figuurlijk” is zijn antwoord.

Ik moet deze woorden even goed tot mij laten doordringen, voordat ik antwoord kan geven. “Je bedoelt...” Ik kan niet verder praten. Richard knikt: “Ja, dat bedoel ik.”

De verdere behandeling zwijgen we allebei. Ik ben druk bezig met mijn gedachten. Na afloop vraagt Richard: “Tot volgende week?”

Ik knik.

Ik heb Kees niks verteld over ons gesprek. Het aanbod is wel heel aanlokkelijk en het is alleen maar wat onschuldig vermaak, wat flirten en dat kan geen kwaad, hou ik mijzelf voor. Ik bepaal natuurlijk zelf hoe ver ik ga.

Ik ben wel wat zenuwachtig als Richard de volgende keer aanbelt. We drinken eerst koffie en gaan dan naar de massageruimte.

Eenmaal op de massagebank kijkt hij me aan. Ik voel wat hij bedoelt en doe mijn witte jas uit. Daarna begin ik met de behandeling in mijn T-shirt. Ik vertel hem ondertussen waar en wanneer ik geboren ben.

Ook Richard vertelt meer over zichzelf en ik merk dat ik meer en meer ontspan, het wordt gewoon een heel onderhoudend gesprek. Voordat ik het in de gaten heb is de behandeling voorbij.

We spreken weer af voor de volgende week en na nog een drankje in de kamer, vertrekt hij.


De komende week bedenk ik wat ik hem verder over mij moet vertellen. De bewuste avond verloopt volgens hetzelfde ritueel. Als hij eenmaal op de massagetafel zit, trek ik mijn T-shirt uit. Ik sta in mijn zwart hemdje voor hem. Hij kijkt er goedkeurend naar en het gaat door mij heen dat het volgende week spannender wordt. Ik begin te vertellen over mijn lagere schooltijd, leraren enz. en Richard vertelt ook over zijn verleden. Het wordt weer een heel leuk gesprek, het gaat als vanzelfsprekend. Het half uur is zo voorbij en we maken de afspraak voor de volgende keer.

Hij vraagt of ik ongeveer aan kan geven hoe de uitbouw er uit moet zien. Ik schrik een beetje, ik heb het er niet meer met Kees over gehad.

“Ik beloof dat ik niets hierover aan Kees zal vertellen” zegt Richard, “zeg maar dat de massage mij bijzonder goed bevalt of zoiets.”

Ik knik instemmend.


De komende dagen breng ik de uitbouw ter sprake bij Kees. Ik vertel hem dat het Richard bijzonder goed bevalt en graag iets terug wil doen. Hij betaalt mij niet, maar wil wel helpen. Kees is enthousiast over dit plan.

We maken een provisorische tekening en ik zal deze aan Richard geven.