De term Engry Young Men, was oorspronkelijk de titel voor een groep weerspannige jonge Britse toneelschrijvers. Zij stelden de hypocrisie van de gevestigde orde aan de kaak. Als snel namen hele groepen jongeren die titel over om zich te onderscheiden van hun omgeving en de heersende orde. Daar moest ik aan denken toen ik Said tegen kwam.

Ik moest flink overwerken, want er was weer eens een haastklus. Om het mild uit te drukken, planning was niet hun sterkste punt. Veel obstakels dus, maar gelukkig de klus was geklaard. Onze baas zag ook wel in dat het onmogelijke (weer) van ons werd gevraagd, en had dus wel eten geregeld. Toch was ik blij dat het erop zat. Normaal neem ik de bus naar huis, maar om mijn hoofd leeg te maken besloot ik te gaan wandelen. Als ik het wandelen zat was kon ik nog altijd de bus nemen.

Het was eind april en je voelde dat het voorjaar in de lucht hing. Op mijn route naar huis passeerde ik het "Vrijheidsbos". Een passender benaming voor deze homo-ontmoetingsplek hadden ze niet kunnen bedenken. Normaal rij ik er met de bus aan voorbij, maar ik dacht, ik wil niet alleen mijn hoofd leegmaken maar ook mijn lul!

Overdag is het een pleisterplaats voor moeders met hun kinderen, maar na zonsondergang is het een eldorado voor gayboys en men! Ondanks het fraaie weer viel het wat tegen. Ik ging eerst maar even op een bankje zitten, en keek wat rond. Af en toe, er was echt geen flikker te doen (leuke woordspeling), keek ik maar wat op mijn telefoon. Toen werd mijn aandacht getroffen door een paar jongens. Zo te zien allemaal van Noord Afrikaanse herkomst, zoals dat zo mooi heet.

Ze verspreidden zich en toen was mijn aandacht werkelijk aan het ontkiemen. Ik voelde dat ook aan mijn lul, want die begon van opwinding steeds stijver te worden! Ik besloot om maar eens een paar rondjes te lopen. Een mens is een gewoontedier, want ik liep keurig over de paden, maar zag alleen in de verte een paar van die jongens, die alweer leken te vertrekken!

Eigenlijk had ik de hoop om nog te scoren al opgegeven toen ik, puur impulsief, besloot maar eens een smal bospaadje in te slaan. Na en kort stukje lopen zag ik één van die knapen, de rest was al nergens meer te bekennen, die tegen een boom geleund stond en zijn tienerlul aan het aftrekken was. Het was een mooie jongen. Kapsel volgens de laatste mode, een oorringetje in, en een best lange tienerlul waarmee hij aan het spelen was.

Hij had zijn trainingsbroek naar beden gedaan en zijn T-shirt over zijn hoofd getrokken. Behalve die prachtige lul, zag ik dat zijn schaamhaar weggeschoren was, net als zijn okselharen, en dat hij beschikte over mooie grote donkerbruine tepels. Zelfs toen ik op hem toeliep bleef hij onverstoorbaar doorgaan met het aftrekken, daarbij af en toe zachtjes kreunend.

De blik in zijn ogen en ook de mimiek van zijn gezicht verraadde afstandigheid. Hij kwam op mij over als een mooie jongen, die overduidelijk gay is, maar het voor zichzelf en zijn omgeving (nog) niet wil weten. Type Angry Young Men dus. Hem aanspreken leek geen zin te hebben, maar ik ging naast hem staan, leunde tegen dezelfde boom, stroopte mijn broek en slip naar beneden en begon mijn stijve lul ook af te trekken.

Tot nu toe hadden we nog geen woord gewisseld. Het enige geluid wat je hoorde was het steeds toenemende geile gekreun van ons beiden. We keken recht vooruit, maar in mijn ooghoek zag ik dat hij naar mij keek. Maar als ik me tot hem wende, keek hij snel voor zich. Ik besloot een poging te wagen en pakte zijn lekkere stijve lul en begon die af te trekken. Dat resulteerde erin dat hij hetzelfde bij mij deed.

We werden onmiskenbaar steeds geiler wat uitmondde in steeds heftiger gekreun. Die mooie jongen had nog wel steeds die "Angry Young Men" blik in zijn ogen. Toen ik hem vroeg of hij mij wilde pijpen zei hij kwaad; " wie denk je wel dat ik ben, je slaaf"? Een moment was ik verbouwereerd door zijn antwoord. Toen werd ik kwaad!
's Nachts lig je in je bed jezelf af te trekken en droomt van geile kerels die je in je kontje neuken. Dat is toch wat je wil? Maar als je eenmaal hier bent probeer je je eigen onvermogen te maskeren door een grote bek.

Rot op a.u.b. en kom hier ook niet weer, blafte ik hem toe! De knaap schrok zichtbaar. Zijn "Angry Young Men " gezicht verdween en in zijn mooie egaal bruine gezicht zag ik schaamte opkomen. Hij stond hakkelend naar de juiste woorden te zoeken. Sorry, zei hij zacht. Hij zocht naar woorden, maar vond ze niet. Weer kreeg hij die wat starre blik in zijn ogen, maar hield zich in.

Als je gay bent en in jouw gemeenschap is zoiets niet bespreekbaar, dan vind ik dat oprecht rot voor jou. Als je je gevoelens hier graag wilt delen met anderen, maak daar dan gebruik van. Dat doe je echter niet door iedereen die toenadering zoekt met een chagrijnige blik af te blaffen! Ik was het inmiddels ook helemaal zat en wilde dan ook vertrekken. Wacht, zei hij. Sorry, ik weet ook niet hoe ik hier mee om moet gaan! Een moment dacht ik na en zei toen; "wacht ik zal je helpen".

Hij gaf mij zowaar een kus op mijn wang, pakte mijn lul en zakte op zijn knieën en begon mij te pijpen. Voor het eerst zag ik een geile blik in zijn ogen, die ik wel vaker zag bij lekkere geile jongens, die graag een lul pijpen. Hij leefde zich helemaal uit. Al heb ik ergens wel het gevoel dat hij dit eerder moet hebben gedaan, bij die vriendjes van zo straks, bijvoorbeeld.

Hij gaf zich helemaal en zoog steeds intenser mijn stijve lul en likte met die heerlijke tong langs de randen van mijn knalrode eikel, en zelfs door mijn spuitgaatje. Toen hij ook nog een paar vingers in mijn hol duwde wist ik het zeker, deze knaap is hiervoor geboren. Hoewel ik steeds heftiger kreunde en aangaf dat ik zo klaar zou komen, ging hij steeds fanatieker tekeer. Hij moet mijn heftig kloppende eikel gevoeld hebben, maar van ophouden wilde hij niet weten.

Oh ik kom lekkere geile jongen, kreunde ik. Aaaggghhhaaaaa ik spuit je vol, kreunde ik, en pompte de ene stoot na de andere aan geil zaad in zijn strot. Hij verslikte zich zowaar, maar accepteerde al die stoten tot ik werkelijk helemaal leeggespoten was. Hij keek mij heel geil aan terwijl het zaad uit zijn mond droop. Met een paar tissues veegde ik zijn mond af. Ik gaf hem mijn flesje water, dat ik altijd bij me heb.

Hij gorgelde even, spoelde zijn mond nog eens en spuwde het water, vermengd met mijn zaad, achter de rododendrons. Trok snel zijn trainingsbroek op, leek even te twijfelen, maar verdween toch, terwijl hij weer die korzelige afstandelijke blik in zijn ogen kreeg. Ik moet mij hoofd hebben geschud, mijzelf wat gefatsoeneerd hebben, en mijn kleren weer aangedaan hebben, waarna ik rustig richting bushalte wandelde.

Ik had pech. De bus was net weg, en over pakweg 20 minuten zou de volgende komen. Ik besloot nog maar een stukje te gaan lopen en, tegen de tijd dat de bus alsnog voorbij zou komen, het resterende deel van mijn route met de bus te gaan. Ondertussen speelde de gedragingen van de jongen door mijn gedachten. Hij is onmiskenbaar gay, maar voor zijn omgeving moet hij zich kennelijk anders voordoen. De manier waarop hij dat doet is koel, maar niet Cool. Het zit hem alleen maar meer dwars en helpt hem echt niet!

Net toen ik een bushalte voorbij liep en op mijn horloge keek, zag ik dat hij bijna zou komen. De volgende halte was te ver weg, en besloot hier maar op de bus te wachten. En inderdaad na slechts enkele minuten kwam de bus. Toen ik instapte, zag ik tot mijn verbazing de jongen met een paar van die vrienden ook in de bus zitten. Mede zijn inmiddels alweer afstandelijke houding, besloot ik maar om hem niet te groeten.

Ik zat op een bank waarbij ik zicht had op dat vriendengroepje. Ergens had ik het gevoel, dat die jongen niet de enige gayboy was, al deden die knapen hun uiterste best zo ontzettend stoer mogelijk te doen. De jongen keek mij bewust niet aan. Maar als ik even naar buiten keek, waar alles inmiddels donker was, zag ik in de reflectie van het glas dat hij naar mij keek. Als ik rechtstreeks naar hem keek, wende hij zijn gezicht weer af.

Bij elke halte stapte één of meer van zijn kameraden uit, totdat we alleen over waren. De jongen liep naar mij toe en zei; "sorry voor daarstraks, maar ik weet niet goed wat ik moet doen!" Dat besef ik, zeg ik. maar begrip voor je situatie verkrijg je niet door zo afstandelijk te doen. Ik geef je mijn telefoonnummer, als je wilt praten mag je gerust langskomen voor een goed gesprek, maar neuken mag ook! Er breekt een glimlach door op zijn gezicht, en hij geeft mij een stomp op mijn schouder als teken van "ik heb het begrepen".

De bus mindert vaart en hij verontschuldigd zich, want hier moet hij eruit. Oh dan woon je bij mij in de buurt, de volgende halte moet ik eruit, zeg ik. Hij lacht nu breeduit, fluistert nog snel in mijn oor, "het was echt lekker", en stapt dan uit. Als de bus optrekt kijk ik hem na, hij zwaait nog even en verdwijnt dan in de duisternis.

Ik had nog wel een telefoontje van hem verwacht, maar naarmate de dagen verstrijken had ik de hoop al opgegeven. Zaterdagmiddag had ik boodschappen gedaan, mijn huis opgeruimd, de was gedaan en de boel een beetje aan kant gemaakt. Niet mijn favoriete bezigheden, maar het moet wel gebeuren. Net toen ik een blik in de zaterdagkrant wilde werpen, kreeg ik een Sms'je van hem. Mag ik nu langs komen, en wat is precies je adres? Groeten Said.

Oké dacht ik waarom ook niet, ik had hem er immers zelf toe uitgenodigd. Zijn gezicht stond deze keer niet chagrijnig of blij, maar eerder bedrukt. Al vrij snel kwam het hoge woord eruit. Hij had zijn familie, vader, moeder, 2 oudere zussen en een jonger broertje, verteld dat hij gay was. Zijn moeder had gehuild maar hem wel in haar armen gesloten. Zijn zussen namen het voor hem op net als zijn kleine broertje. Zijn vader daarentegen was ontzettend kwaad.

Hij is nog net niet het huis uitgegooid, maar zijn vader praat niet meer met hem. Deze had hem tal van verwijten naar het hoofd geslingerd, waar de honden geen brood van lusten! Hierop reageerde hij met; "mocht je ooit nog eens een hernia, hartklachten krijgen of van de trap lazeren, ik help je niet, nooit niet". Je moet weten dat hij een opleiding tot verpleger volgt, dus zo gek was die opmerking niet!