Het werd vanavond op het strand van de jeugdherberg een ruige toestand, met veel te veel drank en hasj en dankzij die mix én mijn vermoeidheid raakte ik aardig van de kaart. Het resultaat is dat ik nu met een Weense meid, Irene geloof ik, in bed lig.

Eerder vandaag heb ik na bijna twee weken van klussen op hun camping afscheid genomen van mijn vriend Daniël, zijn zus Bella en hun ouders. In Zell-am-See haalde ik daarna m’n zusje Milou van de trein, samen fietsen we van hier in een etappe of drie naar onze Italiaanse vrienden in Cortina d’Ampezzo. Omdat er op onze route onweersbuien werden voorspeld zijn we in een jeugdherberg aan de oever van het meer van Zell gaan overnachten. Daar delen we de slaapzaal met een grote groep Oostenrijkse jongens en meiden die een trekking doen. Het meisje in mijn bed is een van hen…



Het vlees is zwak…

We tongen nog een tijdje en het is wel lekker maar toch, hoewel ik behoorlijk dizzy ben realiseer ik me wél dat het weer zo ver is. Na mijn bad adventure met Marie ben ik opnieuw met de eerste de beste meid die wat van me wil in bed gedoken. Terwijl ik me nou juist had voorgenomen alleen nog maar iets te beginnen met meisjes waar ik wat voor voel. Zwak, héél zwak van me, hoewel dat niet voor mijn vlees geldt want mijn lul staat keihard op mijn lijf, dus dát gevoel is er in ieder geval wel! En ze is ook wel een heel mooi meisje, een blonde Weense beauty. Bovendien heb ik er geloof ik sowieso niet veel over te vertellen, ze heeft haar zinnen op me gezet en me behoorlijk in haar macht gekregen, want inmiddels kroelt ze tegen me aan alsof ze in me wil kruipen.

Daar beneden wil mijn apparaat dus wel vlot aan de slag om zich in die meid te boren, maar hierboven ben ik op de een of andere manier te ver heen om echt in actie te komen. Bovendien ben ik nogal onder de indruk waar Milou en ik in terecht zijn gekomen, die gasten hier duiken zo’n beetje zonder een spoor van gêne met elkaar het bed in. Waar iedereen bij is wordt er ijverig geneukt en om ons heen zie ik al allerlei standjes ontstaan. Ook Milou is al stevig in de weer met een van die jongens, ze heeft blijkbaar wat in te halen want ik zie dat mijn zusje met ver opgetrokken benen al goed open voor hem ligt terwijl hij haar ijverig aan het neuken is.

Omdat ik niet al teveel initiatief toon duwt Irene me op een gegeven moment maar op mijn rug en gaat ze met dat lange slanke lijf van d’r over me heen liggen, en whow, die meid is écht bijna even lang als ik. Ik voel hoe ze met haar lekkere lijf een beetje op en neer schuivend over het mijne mijn paal voor haar kutje weet te krijgen en daarna wordt die beetje bij beetje ondergedompeld in de nauwe warmte van haar poesje, iedere keer als dat grietje zich met een kreuntje er iets verder overheen schuift.

Mijn pik voelt zich duidelijk direct in haar thuis en dat maakt dat ik ook weer bij de les kom. Het besef dringt door dat, als het dan toch al zo ver is met deze meid, ik er maar beter van kan genieten, morgen zijn ze toch weer weg. Ik kriebel haar over haar beweeglijke rug en billen, kroel met mijn handen door haar lange blonde haren die nu uitgewaaierd om mijn hoofd liggen. Terwijl ze zachtjes kreunend zich nog steeds dieper over me heen werkt, vind ik dat dat toch niet erg opschiet. Ik pak haar stevig bij haar heupen beet en duw haar omlaag, misschien een tikje te hardhandig maar waardoor mijn pik nu wél bijna helemaal in haar zit.

Mijn hoofd is inmiddels weer helemaal uitgeschakeld, ik ga er voor. Om mijn paal voor het laatste stukje in haar te krijgen trek ik mijn benen op waardoor de hare nog verder gespreid worden en dat geeft me de mogelijkheid me nu helemaal in haar te rammen. Ze is lekker warm en nauw en terwijl ze nog ligt te wennen dat ik eerst zo sloom deed en haar nu tot de wortel aan mijn pik gespietst heb, ga ik haar palen. Want met mijn neukreflexen is niks mis en haar dwingend er in mee te gaan trek ik me steeds uit haar terug en duw haar dan met mijn handen nog steeds op haar heupen weer stevig over mijn pik.

Eigenlijk dacht ik dat ze er wel zin in had maar omdat ze behoorlijk sloom ligt te doen draai ik me met haar om. Het is wel een beetje opletten op dit hoge nauwe stapelbed dat we er niet samen af flikkeren, maar uiteindelijk lukt het, zelfs zonder mijn pik uit haar te laten glippen. Als ik daarna haar benen zowat tot in haar nek omhoog heb open gevouwen schuif ik me opnieuw vol tot het absolute einde van mijn pik bij haar naar binnen, kijk haar dan aan in die mooie grijsblauwe ogen van d’r en fluister: ‘zo meisje, nu gaat het gebeuren.’ En zonder op een reactie te wachten begin ik haar vol en hard te neuken, te pálen, te béuken.

Dizzy seks

Nou ja, of het dus het heftig spokende onweer is, of de drank en de hasj, of omdat ik door de vermoeidheid hartstikke ijl in mijn hoofd ben, of omdat Lou zich laat naaien door een gast terwijl ik stiekem had gehoopt weer aan de beurt te zijn, of alles tegelijk, náme it, ik ga compleet los op dit grietje. Gelukkig werkt ze al snel veel beter mee en houdt ze haar benen klemvast gespreid, waardoor ik me steeds bijna volledig uit haar terug kan trekken om er dan weer vol in te gaan.

We hebben het allang niet meer koud nadat we eerder zo nat zijn geregend, het is nou eerder andersom, het zweet breekt me uit en al snel ligt ook Irene er nogal glanzend bij, over haar hele lijf is een waas van fijne druppeltje ontstaan. Ik zie hoe haar ogen een beetje wegdraaien, als je het mij vraagt is die meid nog higher dan ik, samen kunnen we volgens mij in deze trans oeverloos blijven doorneuken.

En wij niet alleen, want als ik af en toe even snel om me heen kijk zie ik dat het iedereen zo vergaat, het gebonk en gestamp en gehijg en gekreun is niet van de lucht. Ook Lou’tje is nog steeds goed in de weer met die gast, inmiddels zit zij op hem en neukt ze hem door flink op zijn paal heen en weer te steigeren, haar haren los om zich heen schuddend, met haar handen haar tietjes knedend. Dat maakt dat ik ook meer aandacht aan de tieten van de schone dame onder mij ga besteden.

Ze zijn behoorlijk groot en als ik er een mep tegenaan geef is het prachtig om te zien hoe ze op haar lijf heen en weer wiebelen. Al snel kleuren ze rood, en als ik er dan om beurten wat spuug op doe en ze ook nog eens stevig kneed liggen ze uiteindelijk vuurrood voor me te glanzen. Irene ondergaat het allemaal steeds willozer, ik heb het idee dat ze in haar koppie inmiddels behoorlijk ver weg is, maar ik kan dat geen probleem vinden want zolang ik me met haar lijf kan amuseren vind ik het príma zo.

Na een tijdje zet ik haar op haar knieën en handen en jaag ik mijn paal achterlangs weer bij haar naar binnen. Haar haren neem ik in een staart en trek zo haar hoofd achterover en voor mij voelt het nu alsof ik een onwillige merrie tem, met harde meppen op haar billen stuur ik haar waar ik haar hebben wil en duidelijk is te voelen dat dit grietje allang is afgehaakt en het alleen nog maar ondergaat. Ik zie amper nog wat er om me heen gebeurt, heb geen idee hoe laat het is, maakt me ook niet uit, dit ga ik lang volhouden…

Berouw komt na de zonde

De volgende dag word ik wakker van een hoop gedoe om me heen, het meisje van vannacht is dan al uit mijn bed verdwenen en lullig maar waar, ik kom er niet op hoe ze ook al weer heette. De Oostenrijkers zijn met veel lawaai aan het vertrekken en omdat we nogal tot diep in de nacht te keer zijn gegaan met zijn allen, gaat het met een hoop verward gedoe en gemopper gepaard. Maar ja, hun coaches zijn onverbiddelijk, zes uur vertrekken is zes uur vertrekken en al gauw is het hele spul verdwenen. Langzaam dringt in mijn houten kop door wat er gisteravond en vannacht allemaal gebeurd is. Eerlijk gezegd ben ik er niet rouwig om dat ik die meid niet meer onder ogen hoef te komen, want volgens mij heb ik haar veel te hard te grazen genomen. Ik schaam me…

Ineens is de slaapzaal op mijn zusje en mij na helemaal leeg. Gelukkig hebben Lou’tje en ik geen haast en omdat het me beter lijkt nu in mijn eigen bed te gaan liggen ga ik eerst uitvoerig piesen en daarna zoek ik het stapelbed op waar Lou onder en ik boven zou slapen. Omdat ik zo gauw mijn kleren niet kan vinden loop ik met alleen een nog klamme handdoek om en heb ik het inmiddels goed koud, op mijn hele lijf staat kippenvel!

Als ik vanuit de toiletten terug in de slaapzaal kom slaat een gore walm me tegemoet, oef, eerst maar eens wat ramen open zetten. Als ik daarna m’n zusje dan lekker in een dekbed gewikkeld voor me zie liggen te pitten besluit ik erbij te kruipen, in mijn uppie word ik in dat bovenbed nooit meer warm. Ik sla het dek open en meteen komt er een seksgeur op me af, whow, die is echt ook flink te keer gegaan. Maar ja, ik mag niks zeggen, waarschijnlijk ruik ik ongeveer hetzelfde. Ik draai Lou’tje op haar zij waardoor ze wat mopperig half wakker wordt, maar als ik dan als een lepeltje tegen haar blote en ultrawarme achterkantje aan ga liggen, werken we als een kacheltje voor elkaar en al snel slapen we samen weer in.

Als ik een paar uur later opnieuw wakker word en buiten het bed naar m’n telefoon hengel, komt m’n zusje ook uit haar coma. En hoewel we dus samen in het smalle en benauwde onderste deel van een stapelbed liggen lijkt haar dat niet te deren, want ze rekt zich ongegeneerd uit, haar lichaam stretchend waardoor haar tietjes heel verleidelijk boven het dekbed sneaken. Waarna ze zich naar mij toe te draait en zich tegen me aan drukkend een beetje schor mompelt: ‘mmm, grote broer, ik heb je gemist’, waarna ze zo weer onder zeil gaat.

Maar schijn bedriegt want terwijl ik me afvraag hoe ik uit haar houdgreep kom omdat ik wil opstaan, draait Lou zich weer op haar rug, spreidt ze haar benen en mompelt ze, opnieuw schor, dat ze weer zin heeft. Nou, ik heb eerlijk gezegd het idee dat ze nog steeds van de kaart is en het lijkt me geen goed idee dit te doen. Daarom geef ik haar een zoen op haar wang en zeg: ‘kom Lou, de ontbijtzaal sluit zo, we moeten gaan douchen en eten.’ Ik verzin dit ter plekke, maar het helpt. Ik stap het bed uit en geef een hand aan mijn zusje die zich kreunend aan mij overeind trekt, zich niks aantrekkend van het feit dat ze bloot is. Ik sla haar een dekentje om, knoop zelf weer de handdoek om mijn middel en uiteindelijk belanden we samen onder de douche.

Terwijl m’n zusje een beetje staat te suffen onder het warme water geniet ik van de aanblik van haar lichaam. Ze lijkt nog steeds mooier te worden, strak en afgetraind, kleine ronde tietjes, bruine ogen, lange donkere haren die nu nat alle kanten op slierten, haar lijf nat en glanzend. Om haar wakker te krijgen draai ik gemeen het water ineens volledig op koud en gillend en vloekend gebeurt er wat ik graag wil, namelijk dat Lou weer bij de tijd komt. Daarna zet ik de thermostaat weer op warm en zeep ik haar rug in, wat de dame dan wel weer erg prettig vindt, natuurlijk.

Eerste hoogtemeters

Op ons na is de ontbijtzaal leeg en als we dankzij onze katers tegen heug en meug wat broodjes en koffie naar binnen hebben gewerkt, pakken we snel onze boel in en gaan we fietsen. We zijn allebei nog behoorlijk brak en zijn het eens dat we vandaag niet heel ver gaan komen, maar dat hoeft ook niet want we halen Cortina gemakkelijk in drie etappes. In deze etappe willen we via Kaprun naar de Groszglöckner fietsen, waar we aan onze eerste echte hoogtemeters gaan beginnen.

Hoewel Lou’tje het motortje van haar e-bike op volle kracht laat meewerken gaan we toch niet hard. Zowel bij haar als bij mij is de puf er behoorlijk uit, we moeten het maar even een paar dagen rustig doen met de alcohol en zo, anders gaan we niet erg ver komen. Na Kaprun komen we op de Groszglöcknerstrasze en begint het betere klimwerk. Maar het is nog geen twee uur als Lou het in de buurt van de Edelweiszspitze opgeeft: ‘sorry Tim, ik kan niet meer. Kunnen we hier niet ergens ons tentje opslaan? Ik moet echt bijslapen, dan zal het morgen wel beter gaan.’ Oké, dat moet dan maar.

Op de Edelweiszspitze staat een berghut met daarnaast een kleine camping. Op zo’n typische Alpenwei met een magistraal uitzicht kunnen we onze tent opzetten en de rest van de middag brengen we chillend door, op onze luchtbedden, genietend van de warmte van de zon, af en toe meer slapend en suffend dan dat we bij de tijd zijn.

Tegen de avond eten we een of andere boeren-noedelsoep met dikke plakken zuurdesembrood op het terras van de hut en omdat het in de avond hierboven in de bergen al aardig koud wordt duiken we daarna onze slaapzakken in. Sinds ons tochtje naar Tignes slapen we samen in één tent, omdat dat lekker warm is. Zo zijn we uiteindelijk ook een neukmaatjes geworden, maar dat is ‘dankzij’ Lou d’r vriendje helaas alweer een tijdje geleden. En nu staat daar sowieso ons hoofd niet naar want we hebben allebei nog steeds niet veel fut. Al heel snel vallen we daarom zedig naast elkaar in slaap.


Fijn dat je mijn verhaal leest, Thnx! X. Zazie