Zelf vond ik het wel spijtig dat ze nu niet bij mij was maar ik begreep wel dat dit eventjes moest bezinken bij haar. Haar vriend had haar bedrogen. En toen ze ging uithuilen bij haar buurman had ze daar seks mee gehad. Dat is natuurlijk niet niks. En dan nog die hormonen van haar zwangerschap deden haar ook geen goed. Ik stuur haar toch een berichtje zodat ze wist dat ik er was voor haar en dat ik haar altijd zou helpen als zij dat wilde.

Maar ik kreeg geen reactie. Mss had zij spijt en reageerde zij daarom niet. Spijtig maar ik begrijp het wel.

Enkele dagen gaan voorbij zonder dat ik iets hoor van haar. En ook is er geen beweging in haar huis.

Nu word ik toch wel beetje ongerust. Dus probeer haar te bellen. Maar geen reactie krijg ik terug.

Later die avond krijg ik telefoon van het ziekenhuis.

Verpleegster;

“Goede avond meneer ik bel op vraag van uw vriendin om te melden dat zij in arbeid is hier in het moederhuis, hoe snel kan u hier zijn?”

Totaal overdonderd want wist eventjes niet wat er gebeurde. Maar dan valt mijn kwartje. Nicky is aan het bevallen. Blijkbaar heeft zij graag dat ik haar bijsta bij de bevalling.

Ik kon haar niet aan haar lot over laten en haaste mij naar het moederhuis. Daar aangekomen zij ik haar liggen in het bed. Een kleine lach op haar lipjes als ik binnenkom. Zij was opgelucht dat ik wilde komen.

Mike;

“ meid ik meende het hoor dat als er iets is dat je altijd mocht bellen. Ik zal jouw bijstaan waar ik kan. Jij bent hier niet alleen.”

Nicky;

“ ik was ten einde raad. Ik hoopte natuurlijk dat jouw zou komen. Maar ergens begrijp ik het ook als je niet zou komen. Het is ten slotte niet jouw kind. Maar ik kan die rotzak niet meer zien of ruiken. Dit is nu mijn kind en niet van hem.”

Mike;

“Zeg maar wat ik moet doen, ik laat jouw dit niet alleen doen meid. Jij betekend meer voor mij dan ikzelf had verwacht.”

Nicky;

“Wil jij bij mij blijven hier nu? Ik heb jouw echt nodig.”

Mike;

“Tuurlijk meid. Ik ben er voor jullie allebei”

Haar weëen kwamen sneller en sneller. De baby wilde er uit. Alles ging plots zo snel en binnen het uur was nicky bevallen van een prachtige dochter. Ze legde haar in nicky haar armen. Wat een mooi moment van moeder en dochter. Zo mooi om te zien. Ikzelf pinkte ook een traantje weg. Dan kwam de vraag van de verpleging. Wat is haar naam?

Nicky;

“Eigelijk had ik samen met kenny een naam gekozen maar die wil ik nu niet meer nemen. Dan moet ik altijd aan die klootzak denken. Mss dat jij haar naam maar moet kiezen mike.”

Een beetje overdonderd door heel deze situatie wist ik even niet wat te zeggen. Het was niet mijn kind maar nicky had graag dat ik de naam koos.

Mike;

“Wel ik zou haar dan eva noemen. Kort maar krachtig. Een mooie naam voor een mooie meid.”

Nicky was direct verkocht en ging akkoord met deze naam. Ze vond deze naam echt bij haar passen.

Na een uurtje en alle nodige onderzoeken mochten moeder en dochter naar hun kamer. Daar was het tijd voor haar eerste voeding moment. Maar dit ging niet zoals verwacht. Kleine eva kreeg het niet klaar om aan nicky haar borsten te zogen. Alles geprobeerd maar niks hielp. Dan maar flessenvoeding. En wonderwel lukte dit direct. Eva zoog de fles helemaal leeg en viel als een blok in slaap op nicky haar buik.

Iets later kwam de verpleging informeren hoe alles gegaan was. Toen zij hoorde dat borstvoeding niet lukte. Stelde zij voor dat nicky een pilletje innam zodoende dat haar melkproductie zou stoppen.

Wel zonde dacht ik. Want ik vond het wel zalig om aan haar borsten te zuigen en al haar melk te drinken. Maar ik snapte het wel want als die kleinde meid niet wilde drinken van nicky haar borsten zou zij met der tijd er teveel last van gaan krijgen.

Ik denk dat ik iets de hard nadacht want nicky nam de pil wel aan maar nam deze niet in. Zij keek naar mij alsof zij mijn toestemming vroeg. De verpleging verliet terug de kamer. En wij waren terug met zen drieën.

Nicky;

“Zou jij het niet spijtig vinden als ik geen melk meer produceer mike? Want ik meen mij te herinneren dat jij er wel goed kon aan zuigen. “

Mike;

“ indd ik heb er zeker van genoten, en jij ook wel dacht ik. Jij beslist lieve schat. Het is jouw lichaam.”

Dat pilletje verdween in de vuilbak na mijn woorden. En omdat de kleine nu toch lag te slapen zag ik mijn kans schoon en nam 1 van haar tepels in de mond. En begon hier aan te zuigen tot ik er geen druppel meer uitkreeg. Toch zalig zo’n moedermelk. Op naar die tweede borst en nog zuigen dacht ik maar. En niet alleen ik genoot er van. Ik hoorde nicky ook regelmatig kreunen. Die geile donder werd hier weer heer van.

Na mijn zuigwerk was het ondertussen al 24 u geworden. Ik zei tegen nicky dat ik naar huis moest want morgen moest ik weer paraat zijn om mijn werk.

Een beetje beteuterd keek nicky mij aan maar begreep het wel. Dus namen wij afscheid maar ik beloofde haar om morgen terug te komen. Na een heerlijke afscheidszoen aan nicky en een kusje op het voorhoofd van eva verliet ik het ziekenhuis.

Overvallen door de emoties van de gebeurtenis van vandaag stuurde ik mijn baas dat ik morge niet kwam werken. Er had een plannetje liggen broeden in mijn hoofd.

Thuisgekomen ging ik direct aan de slag met mijn logeerkamer op te ruimen. Hier zou ik morgen gewoon een kinderkamer van maken. Nicky moest met eva bij mij komen wonen. Ik kon en zou hun niet aan hun lot overlaten.

Volgende dag was het tijd om mijn plan uit te voeren. Winkel in en winkel uit tot ik alles had om eva haar kamer in orde te brengen. S’avonds kwam ik terug in de kliniek aan en beide waar precies blij om mij te zien. Ik gaf eva een zoentje en daarna nicky.

Zij vertelde haar dag en wist mij te zeggen dat zij tweetjes morgen het ziekenhuis mogen verlaten. Ik zou haar oppikken en naar huis voeren. Nicky dacht naar haar huis. Maar ik wist wel beter natuurlijk.

Tijdens de dag had nicky een kolfmachine mogen gebruiken maar nu was ik er dus mocht ik dat weer doen. Ik bleef het heerlijk vinden om dit te mogen doen. Altijd van gedroomd maar nooit verwacht dit te kunnen doen. Nicky genoot er ook weer van. Na enkele uurtjes was het weer tijd voor mij om naar huis te gaan. Maar ik beloofde dat nicky morgen op mij kon rekenen dat ik hun wel zou oppikken.