Vuur - 1

De enige manier om niet meer bang te zijn voor het leven, is door genot te ervaren.

"LEEN, MAAK VERDOMME DIE DEUR OPEN!"
Het geluid van een harde knal tegen de badkamerdeur, zorgt ervoor dat het glas dat ik in mijn handen had, tussen mijn vingers glipt en in stukken op de vloer uit elkaar valt. Glasscherven spatten tegen mijn benen aan, maar dat heb ik niet eens door, want al mijn aandacht gaat naar de deur. Is die wel sterk genoeg?
Er volgt nog een knal, harder dan de vorige. Mijn hart klopt in mijn keel, mijn lichaam begint hevig te trillen en ik heb het warm en koud tegelijkertijd.
Ik haal mijn telefoon uit mijn broekzak en druk met trillende vingers op Kristofs naam. "Please please please..." fluister ik smekend, terwijl ik luister hoe de telefoon overgaat.
Er volgt een oorverdovende knal, waardoor het lijkt alsof de hele badkamer trilt. Oh God, hij maakt me af. Ik strompel naar achter en kruip weg in de douche. Het zal me geen bescherming bieden, wanneer hij straks door de deur heen slaat. Please laat hem weggaan.
De stem van Kristof klinkt in mijn oor. "Kristof, help!" piep ik meteen, zonder uitleg te geven over wat er aan de hand is.
Er volgen drie keiharde knallen tegen de deur, die elkaar snel opvolgen. Ik hou mij adem in en sla mijn hand voor mijn mond. Mijn hele gezicht is zeiknat van mijn tranen en het zout brandt in de snee in mijn onderlip.
"Leen?" hoor ik in mijn oor, "Wat is er aan de hand?"
"Wouter," fluister ik. "Hij... vermoordt... me.…" Het voelt alsof de laatste minuten van mijn leven zijn aangebroken. Wouter gaat niet opgeven, daar ken ik hem te goed voor. Hij blijft op die deur rammen tot hij binnen is en hij me bij mijn haren naar buiten kan slepen.
"Haal adem," zegt Kristof. "Je gaat heel goed naar me luisteren, begrepen?"
Er volgt nog een knal en ik begin te jammeren. "Help me." Ik bonk met de achterkant van mijn hoofd tegen de douchewand en knijp mijn ogen dicht.
"KUTWIJF! MAAK DIE DEUR OPEN!" Hij brult de woorden op de keiharde en dwingende toon die me heel bekend in de oren klinkt.
Ik dacht dat mijn hartslag inmiddels een limiet had bereikt, maar blijkbaar had ik het mis. Ik voel me ineens licht worden in mijn hoofd. Alles om me heen begint te draaien en het voelt alsof ik elk moment mijn bewustzijn kan verliezen.
"Ik ga nu de verbinding verbreken en..."
Ik begrijp niet dat Kristof zo fucking kalm is.
"Neee," smeek ik.
"... en daarna ga ik de politie bellen. Ok?"
"Niet ophangen..."
"Dit is de enige optie, begrijp je Leen?"
"Nee," fluister ik zacht. "Geen politie, je maakt het alleen maar erger."
"MET WIE BEN JE AAN HET BELLEN?" brult Wouter. "DENK JE NU ECHT DAT IEMAND JOU KOMT REDDEN? JE BENT NIETS! HOOR JE DAT!".
Er volgt nog een laatste knal en dan vliegt de deur open.


10 jaar eerder

“Op de liefde,” lacht Lisbeth terwijl ze haar glas heft. Het wordt aangetikt door twee andere glazen.
“Weg met de slechte vriendjes!” Nadine slaat het laatste slokje wijn achterover en zet het lege glas op de bar. Het wordt prompt door Boris, de barkeeper, vervangen door een vol.
“En jij Leen?” twee hoofden kijken me vragend aan.
Ik haal mijn schouders op. “Geert is geen slechte jongen. Maar hij is… aardig.”
Lisbeth staart me over de rand van haar glas aan. “Sommige vrouwen zouden een moord begaan voor een jongen zoals hij.”
“Het ging echt niet,” vervolg ik, terwijl ik een blonde lok haar terug achter mijn oor duw.
“Aardig is niet slecht. Integendeel.” Weet Nadine.
“Hij was té aardig.” Zucht ik. “Zo aardig dat ik hem wel had kunnen wurgen. Weet je, vorige week ben ik tijdens de seks in slaap gevallen. Missionarishouding. Vijf minuten voorspel. Vijf minuten stoten en daarna tien minuten: ‘Je was weer eens geweldig.’ Altijd precies hetzelfde. Hij is saai.” Terwijl ik dat zeg, kijk ik op en word ik gegrepen door de ogen van een man die een eindje verder aan een tafeltje zit. Wanneer mijn blik die van hem kruist, begin ik te stotteren en val ik stil. Lange blonde haren, felblauwe ogen en een geboeide uitdrukking op zijn gezicht dat niet glimlacht. De onverschrokken blik in zijn ogen zorgt voor een steek van aantrekkingskracht die ik overal in mijn lichaam voel. Een warm, smeulend vuur dwaalt door me heen en in mijn hoofd is er enkel nog plaats voor één gedachte: met jou wil ik wel eens...

Ik nip verlegen van mijn wijntje en kijk weer zijn kant op. Ik merk dat zijn ogen bezig zijn met een langzame verkenning van mijn lichaam die begint bij mijn benen, de ronding van mijn heupen, mijn prominent aanwezige borsten en eindigt bij mijn lippen. Wanneer we uiteindelijk elkaar opnieuw aankijken, trek ik mijn wenkbrauwen op om hem duidelijk te maken dat ik hem heb zien kijken, maar in zijn blik is geen enkele verontschuldiging te zien. Op een of andere manier windt dat me op. Zo erg dat ik hem op zijn rug wil leggen en hem wil neuken tot ik verzadigd ben en hij degene is die om genade roept.

"Vind je hem leuk, onderbreekt Lisbeth mijn gedachten?"
Ik word rood.
"Nee, hij past niet bij mij."
"Dat zegt je hoofd," werpt Nadine tegen. "Wat zegt je hart?"
Ik val stil. "Dat hij best aantrekkelijk en onweerstaanbaar is."
Nadine glimlacht. "Misschien heeft je hart gelijk."
Ik snuif. Nadine heeft makkelijk praten. Die heeft geen hart dat onzin uitkraamt.
“Ga naar hem toe en…” vervolgt ze.
“… en vraag of hij je wil neuken.” Vult Lisbeth aan.
Ik verslik me in mijn wijn.
“Ik zou het wel niet zonder condoom doen hoor. Veiligheid eerst. En je slikt toch de pil ook? Je moet altijd twee vormen van anticonceptie gebruiken, want ik ben nog niet klaar om meter van je baby te worden.”
“Je hebt je toch vanonder geschoren? Mannen vinden te veel haar een afknapper.”
“Stop hiermee,” schreeuw ik het uit. “Dit gesprek is zo fout.”

“Waar hebben jullie het over?” Boris kijkt ons vragend aan.
“Leen is verliefd op die knappe man daar in de hoek,” lacht Lisbeth.
“Ho, dat heb ik niet gezegd,” reageer ik.
“Nee, maar je wil hem wel binnendoen.”
“Wie niet…” zucht ik. “Hij ziet er zo verdomd sexy uit.” En weer glijden mijn ogen langzaam en losjes over hem heen. Mijn lippen gaan uit elkaar om in te ademen. De man in de hoek draagt een versleten strak Iron Maiden T-shirt waar zijn brede schouders en ongelooflijk goedgevormde borstkas doorheen schemeren.
“Kom, ga ernaartoe.” Nadine duwt me stilletjes de juiste richting uit.
Voorzichtig schuifel ik de richting van de man uit, tot ik vlak voor hem sta. Verlegen strijk in een lok van mijn haar naar achteren. “Hoi,” mompel ik. Ik krijg maar één woord gezegd en zelfs dat komt er rottig uit. Ik kan wel door de grond zakken, terwijl mijn wangen gloeiend heet worden.
De heerlijke lippen van de man gaan aan een kant omhoog. Het is een glimlach waarvan je slipje spontaan tot op de grond zakt.
“Hoi, pop.” Hij spreekt de woorden pop uit alsof het in zijn aard zit. Niet denigrerend, maar met een sexy tederheid waarvan mijn buik warmer wordt. En intussen staar ik hem als een mafkees aan. De man steekt zijn arm uit en met zijn hand gebaart hij dat ik naar hem toe moet komen. “Waarom kom je niet even bij me zitten?”
“Ik euh…” stotter ik.
“Of wou je iets anders?”
Mijn voeten bewegen naar voor zonder dat mijn hersens er aandeel in hebben. Ik plant mijn kont op de stoel tegenover hem.
“Wat drink je van mij?”
Ik knipper naar hem en het enige wat ik kan denken is: wat doet zo’n knappe man in zo’n ordinair studentencafé als dit?
De man kantelt zijn hoofd en met een brede grijns herhaalt hij: “pop?”
Ik weersta de drang om mijn ellebogen op de tafel voor me te zetten en naar hem te staren, al was ik daar al zo’n beetje mee bezig. “Ja?”
Hij grinnikt zacht terwijl hij dichterbij leunt. Hemeltjelief, wat wil ik dat shirt dolgraag van zijn lijf scheuren.
“Wat drink je?”
“Eh….”
“Een wijntje?” Hij legt zijn hand op die van mij en mijn gezicht begint nog feller te gloeien. Zijn vingers glijden om mijn pols met een voorzichtige maar ferme greep. Het is van zijn gezicht af te lezen dat hij zich vermaakt. “Zal ik je een geheimpje vertellen?”
“Ja,” hijg ik.
“Ik vind je knap.” Zijn vingers strelen de binnenkant van mijn pols waardoor rillingen over mijn armen lopen. Ik heb het gevoel dat er letterlijk een vonk overslaat. Alsof er iets tastbaars knettert. Ik heb het steeds moeilijker met ademhalen en het lukt me niet meer mijn gedachten te ordenen.

Wanneer er een glas wijn voor me neergezet wordt, neem ik meteen een grote slok om mezelf moed in te drinken.
“Wat kom je hier doen?” weet ik uiteindelijk te vragen.
Hij begint te lachen, waarbij hij zijn hoofd achterover kantelt en zijn kin laat zien. Hij heeft een verdomd mooie lach. Vol. Speels. Door het geluid verandert mijn buik in een vlindertuin.
“Een biertje drinken, wat anders?”
“Dat bedoel ik niet.” Reageer ik een beetje geïrriteerd.
“Wat dan wel?” Een schittering is in zijn ogen te zien.
“Dit is een studentencafé en jij bent…”
“… geen student.” Vult hij aan. “Is dat zo ongewoon?”
“Ja… nee… ik…”
“Andere cafés hebben niet zo van die fijne afleidingen zoals jij.”
Wacht eens. Fijne afleidingen zoals ik? Mijn gedachtetrein raakt volledig ontspoord.
“Ik zou wel niet zoveel meer drinken. Anders lig je zo onderuit op dat mooie kontje van jou.”
Ik zwijg.

De man legt zijn armen over elkaar op tafel en leunt dichterbij. “Heb je al plannen voor morgen?”
Ik kijk naar hem. Dat is alles wat ik kan.
Hij buigt verder voorover en dan kijken zijn prachtige ogen in die van mij. Even vergeet ik adem te halen. Zijn lippen krullen omhoog alsof hij wil zeggen: ik weet donders goed waar ik mee bezig ben.
“Als ik dit moet verduidelijken… Ik wil graag weten of je zin hebt om plannen te maken met mij.”
Bijna laat ik het glas wijn uit mijn hand vallen. Dit kan hij niet menen. “Je weet niet eens hoe ik heet,” blaat ik.
“Pop, wat is je naam?”
Oh mijn God, meent hij dit echt serieus?
“Pop?”
“Leen.”
Zijn wenkbrauwen gaan omhoog. “Mooie naam.”
“En jij?”
“Wouter.”
“Zeg eens, vraag je elk meisje dat je tegenkomt mee uit?”
Zijn grijns wordt breder. “Alleen de mooie.”
Ik gaap hem aan.
“De mooie met sexy benen.”
Ik krijg nog altijd geen woord gezegd.
Hij grinnikte. “Pop, ik zag je naar mijn tafel toe komen en het eerste wat me opviel waren je benen… En borsten. Die zien er ook heerlijk uit.”
Ik haal diep adem.
“Dus… Ga je morgen mee?”
Ik gaap hem aan. “Maar we kennen elkaar niet eens.”
“Is dat niet juist de reden waarom mensen op date gaan? Om elkaar te leren kennen.”
“Maar…” stotter ik.
“Ik vraag je niet om voor mij te strippen.” Wouter laat zijn blik weer over mijn lichaam gaan. “Al klinkt dat best interessant.”
Een paar seconden gaan voorbij eer de woorden tot me doordringen.
“Luister, als ik iets wil, dan ga ik ervoor. Het leven is te kort om het anders te doen. Ik wil je leren kennen. En je lekkere kont eens van dichtbij bestuderen.”
Ik bijt op mijn onderlip. “Kan je er mee ophouden mijn kont lekker te noemen?”
Zijn ogen beginnen te stralen. “Vind je geil beter?”
“Nee.”
“Sexy?”
“Nee.”
“Dik?”
“Hé!” schreeuw ik het uit.
Hij schiet in de lach. “En ik wil je dolgraag neuken.”
Wanneer mijn mond open valt, vervolgt hij. “Maar niet direct, dat is voor later.”
Ik staar hem aan.
“En volgens mij wil jij dat ook.”