Ik had mezelf m’n dertigste verjaardag toch compleet anders voorgesteld. Ik blaas het kaarsje van een cupcake die ik daarnet gekocht heb uit, en zie hoe de rook zich doorheen de kleine ruimte van mijn studio een weg naar het openstaande raam baant. Een half jaar geleden zag mijn leven er nog compleet anders uit. Ik was gehuwd met een knappe man en werkte in het bedrijf van zijn vader, net zoals hij. Financieel hadden we het hierdoor goed en we woonden in een mooie villa. Helaas bleek ik niet voldoende voor mijn man. Desondanks dat we regelmatig de liefde bedreven en ik voor veel van zijn fantasieën open stond, wou hij meer. Hij begon een affaire met zijn secretaresse, hoe cliché kan je zijn, en zette me vervolgens op straat. Vanzelfsprekend koos zijn vader zijn kant, waardoor ik naast mijn man ook m’n huis en m’n job verloor.

Een vriendin nam me eventjes binnen tijdens de scheiding, maar daar kon ik niet blijven. Met haar hulp zocht ik een nieuwe job en een nieuwe woning. Dit was niet zo vanzelfsprekend want veel huisbazen verhuren enkel aan personen met een vaste job en eisen ook loonfiches. En daar ik niet gestudeerd had was die zoektocht ook niet simpel. Via via kreeg ik een job in de bewaking aangeboden. Ik nam ze met beide handen aan en uiteindelijk vond ik ook deze kleine studio. Het plan is om eventjes op mijn tanden te bijten, wat geld te sparen en ondertussen uit te kijken naar een betere job zodat ik mijn leven weer op de rails kan krijgen.

De eerste maand als bewaking agente kreeg ik ik voornamelijk opleiding. Tot ik plots telefoon kreeg van mijn baas. Hij vroeg of ik enkele nachtshifts als werf bewaker wou overnemen. Omdat deze beter betalen greep ik deze kans met beide handen aan. Hij mailde mij de gegevens van de werf door en ik begon me ondertussen klaar te maken. Het betrof de werf van een nieuw hotel naast het station. Omdat er naast de werf een feestzaal ligt waar vaak privé feestjes gegeven worden, heeft de bouwheer onze firma ingeschakeld voor nachtbewaking. Er werden namelijk iets teveel vandalisme en diefstallen gepleegd. Om 21u30 rij ik op mijn fiets naar de depot waar ik de dienstwagen ga ophalen, want ik word om 22u00 op de werf verwacht.

Via de reeds gebouwde ondergrondse garage rij ik de werf binnen. Ik stap uit en sluit het hekken achter me. Van mijn baas had ik een code gekregen van een lokaal waar we onze basis hadden. Die lag op het gelijkvloers. Veel soeps was het niet. Er stond een koffiezetapparaat en klein keukenmeubeltje met gootsteen. Ik vulde de kan met water en zetten onmiddellijk een grote pot koffie, want die zal ik nodig hebben. Terwijl de koffie doorloopt lees ik doorheen de shift reports van mijn collega’s. Ik lees diverse incidenten maar meestal zijn het kleine vergrijpjes. Politie hebben ze nog niet moeten bellen.

Nadat ik een eerste kop koffie binnen heb, besluit ik om mijn eerste ronde te doen. Gewapend met mijn zaklamp door ik eerst een uitgebreide ronde rond de werf, en vervolgens eentje erop. Aan het lawaai komende van de feestzaal merk ik dat er een fuif of iets dergelijks bezig moet zijn. Ik zal mijn ogen dus mogen open houden.

Maar het blijft rustig. Ik gok dat het waarschijnlijk een ouder publiek in de feestzaal zal zijn, want ik zie vooral dure wagens op de parking staan. Rond 2u ’s nachts krijg ik wat honger en ik loop naar de garage om iets te eten uit mijn auto te halen. Wanneer ik rond mijn wagen loop richting passagiersdeur verschiet ik mij plots een ongeluk. “Fucking hell”, roep ik luid. Ik betrap op heterdaad een dame die gehurkt en met opgetrokken kleed, achter mijn wagen zit te plassen. Ze schrikt zo hard van mij, dat ze met haar blote kont vol in haar eigen plas valt. “Shiiittttt”, roept ze luid.

Langzaam kruipt ze recht en ik merk onmiddellijk dat ze wat gedronken heeft. “Wat doe jij hier”, vraag ik op een strenge toon. “Sorry”, stottert ze terwijl ze haar kleed terug omlaag trekt, “er stond zo’n lange rij aan de toiletten en ik kon mezelf niet langer inhouden”. “Maar dan toch hier niet”, vraag ik verbaasd. “Inderdaad niet slim van me”, zegt de dame die ik zo’n 40 jaar schat. “Kan ik me hier toevallig ergens opfrissen”, vraagt ze me nu. Eigenlijk zou ik haar gewoon op straat moeten zetten, maar ik ben zelf een vrouw en weet verdomd goed hoe het voelt als er weinig toiletten zijn en alles bezet is. Soms heb je geen keuze. Ik besluit om mijn goede hart te laten zien. “Kom maar”, zeg ik gespeeld boos.

Ik leid haar voor naar mijn kleine bureau en wijs haar de gootsteen. “Sorry iets meer is er nog niet”, zeg ik tegen haar. “Meer dan genoeg”, zegt ze lief. Zonder enige schaamte heft ze haar kleed weer omhoog en ik kijk nu vol tegen haar blote kont. Met enkele papieren handdoekjes en wat water reinigt ze zichzelf weer. “Lukt het”, vraag ik al lachend door de situatie. “Ja hoor”, zegt ze lief. Ze draait zich nu om en ik zie haar volledig kaalgeschoren poes. “Ik ben bijna klaar”, zegt ze en ze wrijft met een nat doekje langs haar schaamlippen. Ik kan niet anders dan toekijken. “Bedankt”, zegt ze lief wanneer ze klaar is en haar kleed weer normaal rondom haar slanke lichaam hangt. “Meiden moeten elkaar helpen hé”, zeg ik al lachend. “Heb je en vuilbak”, vraagt ze en ik wijs naar de hoek. Met een welgemikte worp smijt ze er de handdoekjes en haar natte slip in. “Die heb ik niet meer nodig”, zegt ze, “tijd om verder te gaan feesten”.

Ik loop met de dame mee en sluit het hekken wat ze geopend heeft achter haar. “Veel plezier”, roep ik haar na en ze verdwijnt weer richting feestzaal. Ik loop terug naar m’n lokaal. Ik neem het logboek om het incident in te vullen, maar besluit dan om het te laten. Uiteindelijk heeft ze niets verkeerd gedaan en ik smijt straks wel een emmer water over de plaats van misdaad om alle sporen uit te wissen.

Zo’n nachtshift is moeilijker dan gedacht, en ik begin dan ook moeite te krijgen om wakker te blijven. Ik doezel een beetje weg tot ik abrupt gewekt wordt door geklop op de deur. Ik schrik me rot en zie op de klok aan de muur dat het ondertussen bijna 5u ’s morgens is. Ik neem mijn zaklamp in de hand en doe langzaam de deur open. Doorheen de kier van de deur zie ik onmiddellijk het lachende gezicht van de dame van daarnet. “Dit is voor jou”, zegt ze lief en ze steekt een fles wijn doorheen de deuropening. Ik doe hem nu volledig open en laat haar binnen. “Euh waarom”, vraag ik. Ze zegt dat ze het zo lief vond wat ik daarnet gedaan heb, dat ze in de nachtwinkel deze fles is gaan kopen om aan mij te geven. “Euh bedankt”, zeg ik, “dat had je niet moeten doen. “Ik ben trouwens Peggy”, zegt de vrouw en ze steekt haar hand uit. Ze is duidelijk veel nuchterder dan daarnet. “Aangenaam, ik ben Sandra”, zeg ik tegen haar.

“Ja het feest is gedaan en ik heb nog geen zin om naar huis te gaan”, zegt Peggy en ze vertelt dat ze een personeelsfeest hadden van het bedrijf waar ze directie secretaresse is. Terwijl ze vertelt komt ze steeds dichter en dichter bij mij. “En zit je man niet op je te wachten”, vraag ik haar. “Ik ben single”, zegt ze met een knipoog. Oh my god zit Peggy nu met mij te flirten. Het antwoord komt snel. “En wat vond je van mijn kut”, vraagt ze nu op de vrouw af terwijl ze nog amper op 30 centimeter van mij staat. “Euh wat vraag jij nou”, stotter ik. “Ik heb je wel zien kijken”, zegt Peggy en ze komt nog 5 centimeter dichter, “je ogen waren vol op mijn kut gericht”. “Ik, euh, ik”, ik wist me geen houding te geven. Ze komt nog vijf centimeter dichter en ik voel haar warme adem op mijn gezicht blazen.

Terwijl ze me koelbloedig in de ogen blijft aanstaren, voel ik hoe haar twee handen tergend langzaam de riem van mijn broek openen. “Euh…”, wil ik zeggen maar ze maant aan dat ik moet zwijgen. “Ik ga je nu pas echt bedanken”, zegt met een zwoele stem. Centimeter na centimeter haalt ze de riem uit mijn broek, en smijt die in de hoek van de kamer. Het is er oorverdovend stil, enkel het geluid van onze ademhaling die steeds zwaarder wordt vult de kamer. Dan opent ze de knoop en trekt ze de ritssluiting naar beneden. Mijn hart bonkt bijna uit mijn borstkas. “Oooh”, kreun ik zachtjes wanneer ik haar hand op de zachte stof van mijn slipje voel. “Warm”, fluistert ze, “en vochtig”.

Dan trekt ze met één hand de elastiek van mijn slipje een klein beetje achteruit en glijdt ze met de andere naar binnen. Ik sta te trillen op mijn benen, maar laat het toe. Ze kroelt eventjes door mijn schaamhaar, en glijdt dan verder naar beneden. Met één vingers wrijft ze langs mijn gleufje. “Je bent zeiknat”, zegt ze geil. Ik kan niets zeggen, ik ben veel te zenuwachtig. En dan, zonder enige vorm van waarschuwing, penetreert ze mijn kut met twee vingers. “Aaaaahhhhh”, kreun ik luid door de mix van verrassing, angst en genot. Peggy begint me wild te vingeren. Eventjes trekt ze haar vingers terug om met haar twee handen mijn slip en broek naar beneden te kunnen trekken, maar voor ik het goed en wel besef zitten ze alweer diep in mijn spleet. Met de vingers van haar andere hand wrijft ze over mijn clit die hard gezwollen staat.

Voor het eerst laat ik me bevredigen door een andere vrouw. Ik zou liegen moest ik zeggen dat ik er nog nooit over gefantaseerd heb, maar deze situatie had ik in mijn stoutste dromen niet durven hebben. Het lijkt wel alsof ik in één of andere pornofilm aan het meespelen ben. En het voelt zo fout aan, maar oh zo heerlijk. Plotseling voel ik haar tong op mijn clit. Ik kijk naar beneden en zie hoe begonnen is met mij te beffen. Oh my god hoe heerlijk is dit. De schaamte verdwijnt volledig uit mijn lichaam en de beheerte, de lust, de geilheid neemt het over. Ik neem nu haar hoofd vast en duw hem dieper in mijn kruis. Dit hou ik niet lang vol. Maar zo snel als ze begonnen is met beffen, zo snel stopt ze weer. Ik kijk naar beneden en zie hoe ze de zaklamp die naast mijn broek op de grond ligt vast neemt. Ze zal toch niet, neen dat toch niet. Maar ze doet het wel. Ik schrik van het koude metaal tegen mijn gevoelige en warme schaamlippen en zonder vragen, zonder twijfel, perst ze de kunstlamp bij me naar binnen. Dik is de steel niet, maar de koude diep in mijn schede voelt héél raar aan. “Fuck wat doe jij”, roep ik luid. Maar Peggy zegt niets. Met draaiende bewegingen neukt ze me nu met mijn eigen zaklamp. De koude verdwijnt langzaamaan en het genot neemt weer de bovenhand. Fuck fuck fuck ik ga komen, denk ik bij mezelf.

“Ik koooommmm”, roep ik luid en krijsend en kreunend neemt het orgasme controle over mijn lichaam. Ik moet me stevig vasthouden aan de tafel zodat ik niet achterover zou vallen. Onvermoeid blijft Peggy me verder neuken waardoor er maar geen einde aan het orgasme lijkt te komen. Pas wanneer het schokken wat verminderd, voel ik hoe de lamp uit mijn kutje glijdt. Met gesloten ogen laat ik me achterover op de tafel vallen. De controle over mijn ademhaling ben ik volledig kwijt. En het duurt ruim een minuut eer ik weer goed en wel besef wat er net gebeurd is. “Wow dit was, …” begin ik maar Paggy is weg. Ik kijk rond me en zie niemand. Ik heb dit toch niet gedroomd? Maar mijn broek en slip op de grond, naast de met mijn geil besmeurde zaklamp zijn bewijs genoeg dat dit wel gebeurt is. Ik moet lachen. De sloerie, denk ik bij mezelf.

Wanneer alle besef van realiteit terug gekomen is, loop ik nu op mijn beurt naar de gootsteun en begin mezelf met papieren handdoekjes en wat water proper te wrijven. Dan doe ik mijn slip en broek terug aan, en reinig mijn zaklamp. Op de klok zie ik dat er amper 15 minuten gepasseerd zijn. Ik moet lachen met gans de situatie. De rest van de shift verloopt rustig en om 08u00 rij ik eerst terug naar de depot om daarna mijn fiets te nemen om naar huis te gaan. De eerste minuten op het zadel zijn wat pijnlijk, maar gelukkig is het niet ver.

Eenmaal thuis denk ik terug aan wat er gebeurt is. Ik zou deze job maar tijdelijk doen, maar moest ik vaker in zo’n situaties terecht komen blijf ik hem misschien wel wat langer doen. Ondertussen zijn we tien jaar verder, en ben ik nog altijd bewakingsagente. Dit was mijn eerste geile situatie, maar zeker niet de laatste, maar die vertel ik jullie wel een andere keer.