De Gelovige Non

Na de vespers legde de non zich te slapen in haar cel, toen zij buiten een vreemd geluid hoorde. Ze liep naar haar venster en zag een knaap in de tuin beneden haar venster, rillend van de kou. Hij probeerde een slaapplek te vinden tegen de muur van het klooster, onder de grote boom die voor het venster van haar cel groeide. Ze keek naar hem en zag dat hij zich op de grond te rusten legde.

Ze opende haar raam en riep de knaap, "Zeg knaap, wat doet gij daar?"

De knaap keek verschrikt naar boven. "Ach zuster, laat mij met rust. Ik doe niemand kwaad!"

Zij zag dat zijn kleren te dun waren voor deze kou. "Zeg knaap, als gij daar gaat slapen, dan zult u zeker bevriezen. Hebt ge geen andere plek om naar toe te gaan?"

"Nee, zuster."

"Goed dan. Als ge deze boom beklimt, dan zal ik u een slaapplaats bieden, maar denk eraan, het is enkel voor deze nacht!"

Gretig sprong de knaap op, klom fluks in de boom en stapte door het vensterraam.

"Oh, duizendmaal dank voor Uw barmhartigheid, zuster!"

"Stil!" waarschuwde ze, "Niemand mag weten dat u hier bent en ge moet weer weg gaan voordat de ochtendgebeden beginnen."

"Dat is goed, zuster." fluisterde hij.

"Ga maar op de vloer slapen."

Zijn ogen waren vol van droefenis, maar hij keek haar dankbaar aan en legde zich op de kale grond. "Dank U duizendmaal, zuster! Slaap wel."

De non ging weer naar bed. Ze lag op haar brits en staarde naar het magere rillende lichaam op de vloer. De knaap vroeg haar met klapperende tanden: "Heeft U misschien een deken voor mij, zuster?"

"Ik heb alleen dit habijt, waaronder ik zelf slaap," zei ze.

"Wilt U het misschien met mij delen, zuster?"

De non voelde aan het ruw geweven habijt, dat haar lichaam bedekte. Het was nauwelijks groot genoeg voor haar alleen, maar ze besefte dat de stenen vloer van haar cel nog kouder was dan de aarde, waarop de knaap eerst had gelegen.

"Goed dan," zei ze, "Leg u naast mij neder, knaap." De knaap kwam overeind. Maar ze hield hem tegen. "Nee wacht! Uw vuile vodden zullen mijn habijt vuil maken. Doe alles uit en trek een nachthemd van mij aan, u zult er een vinden in mijn kast."

Hij deed wat de non zei. En zij keek toe hoe hij zijn versleten hemd uitdeed en ze zag zijn magere lichaam in het zilveren maanlicht. Vervolgens liet hij zijn gescheurde broek zakken. De non keek toe en haar ademhaling versnelde zich, want voor het eerst in haar leven zag ze een mannelijk orgaan! Ze was geschokt door de omvang ervan. De vlezige worst die tussen de magere benen van deze jonge knaap bungelde, leek te groot voor zo’n jong en mager persoon.

De non probeerde haar adem in te houden. Haar buik kriebelde en ze voelde een vreemde gloed, die zich tussen haar dijen verspreidde en haar geheime vallei bevochtigde, alsof haar lichaam het vuur in haar buik wilde blussen.

De knaap keek naar haar toen hij zijn kleren uit had gedaan. Hij zag dat haar blik was vastgeklonken aan zijn mannelijkheid en hij zag de grote borsten onder haar grove linnen nachthemd. Haar stijve tepels priemden tegen de veel te vaak gewassen stof. Hij voelde hoe zijn bilspieren zich aanspanden en zijn grote balzak omhoogtilden. En toen de penis van de knaap zich langzaam oprichtte en steeds dikker en langer werd, sperde de non haar ogen wijd open en ze prevelde een schietgebed, alsof zij de verrijzenis van de Here zelve aanschouwde.

De knaap liep naar haar kast en vond een nachthemd, eenzelfde als zij droeg, met de opening aan de voorkant. Hij glipte erin en sloot de drie knopen, vanaf de hals tot aan de taille. Hij draaide zich om en liep naar haar brits, maar zijn stijve mannelijkheid stak fier naar voren uit het nachthemd, tussen de plooien door.

Hij zette zich op haar smalle brits en legde zich voorzichtig naast haar, onder de ruwe stof van het habijt. De non huiverde toen zijn lichaamswarmte haar bereikte en haar adem stokte toen zijn mannelijkheid haar blote dijbeen beroerde. Snel trok ze haar nachthemd zo ver mogelijk naar beneden.

Tussen twee zuchten in fluisterde de non: "Oh knaap, wees goed op uw hoede!"

Hij antwoordde argeloos, "Hoezo, zuster?"

Met stokkende adem zei ze: "Neem u in acht, want ik ben een bruid des Heren!"

"Daar ben ik mij zeer van bewust, zuster." Zijn viriele stijfheid klopte zachtjes tegen haar dijbeen.

"Ik heb een plechtige gelofte van kuisheid gedaan, op het altaar des Heren. Pas dus goed op, knaap, dat gij u niet vergrijpt aan wat des Heren is!"

De knaap staarde droevig in de ogen van de non. "Mijn lieve zuster, nooit zou ik misbruik durven maken van Uw mededogen. Ik zou de toorn des Heren over mij afroepen, als ik het gulle geschenk van zijn dienares zou bezoedelen!" Hij haalde heel diep adem en daarbij streelde zijn borst over haar grote borsten.

"Knaap, u benadert te dicht, wat des Heren is! Dat is niemand geoorloofd, behalve aan de Here zelve!"

"Zuster, uw boezem neemt wel erg veel plaats in. Ik kan niet verhinderen dat ik hem beroer!" En om zijn punt te bewijzen, legde de knaap zijn hand op haar borst en schudde eraan, om de grote omvang te demonstreren.

"Bovendien is het warmer, wanneer wij tegen elkander liggen."

"Over dat laatste bestaat geen enkele twijfel," zuchtte de non. "Maar neem u wel in acht, mijn knaap. Laat mij geen berouw krijgen van mijn goedheid."

"Ik beloof U zuster, dat ik niet verder zal opschuiven."

De non trilde nog na van zijn overheerlijke aanraking. Maar ze waarchuwde hem nogmaals: "Knaap, hoed u en doe dit niet weer!"

En zo lagen ze tegen elkaar aan, haar borsten tegen de zijne en zijn stijve mannelijkheid tegen haar romige dijen en ze vielen in een onrustige slaap. De knaap hield zijn woord en schoof niet verder op, maar zijn handen zwierven heimelijk over de weelderige borsten van de non. Diverse keren ontwaakte zij, door zachte aanrakingen die haar gevoelens overweldigden. Maar de non zag daar niets ongepasts in, want de knaap was duidelijk in diepe slaap en onbewust van de bewegingen van zijn hand, en zoals hij had gezegd, haar grote borsten namen inderdaad veel ruimte in.

En de arme knaap deed in zijn slaap slechts datgene, wat natuurlijk was. Hij kon het niet helpen, dat de strelingen van zijn handen haar zoveel plezier schonken! En de gehele nacht bleven haar dijen glibberig, zowel vanwege haar eigen afscheiding als door het voorvocht dat uit zijn warme vleesbuis lekte, die zich inmiddels knusjes tussen haar benen had genesteld.

---000---

Bij het eerste ochtendgloren werd de non wakker. Ze wekte de knaap en vertelde hem dat het hoog tijd was om te vertrekken. Hij kleedde zich snel aan en bedankte haar hartelijk, klom door het raam en verdween via de boom naar beneden. De non keek hem na, tot hij verdwenen was in het weiland. Het enige bewijs dat hij er was geweest, was zijn opgedroogde slijm tussen haar dijen. Plotseling voelde ze verdriet en drukte het nachthemd dat hij had gedragen, tegen haar borsten aan.

Die avond geselde een koude wind het klooster, het was nog kouder dan de vorige nacht. Juist toen de non haar habijt had uitgedaan, hoorde ze getik aan haar venster. Haar hart sloeg over van vreugde! Ze draaide zich naar om het venster en zag dat de knaap haar wenkte vanuit de boom.

De knaap vroeg: "Zuster, kan ik wederom bij U schuilen?"

Ze schudde haar hoofd. "Nee knaap, ik heb u mijn bed slechts aangeboden voor één enkele nacht."

"Maar het is nu zoveel kouder dan gisteren, zuster," smeekte de knaap, "En uw habijt zal ook voor U te dun zijn, daarom bied ik U mijn lichaamswarmte aan."

"Let goed op, wat u mij aanbiedt, knaap, opdat u de Here niet mishaagt!" sprak de non streng.

"Maar mijn bedoelingen zijn eerbaar, zuster! Mijn aanbod is net zo zuiver als Uw edelmoedige aanbod van gisteren. Het is mijn geschenk aan de Here, en aan zijn kuise bruid!"

De non aarzelde. Zo’n menslievend aanbod kon ze eigenlijk niet afwijzen.

"Kom dan maar binnen en maak U gereed voor het bed." Ze ging liggen op haar smalle brits en keek toe hoe zijn magere naaktheid zich opnieuw aan haar openbaarde. En, gelijk de vorige nacht, rees het grote wonder van zijn mannelijkheid weer omhoog, vanonder het kroeshaar dat zijn onderbuik bedekte en zijn staf stak uit het nachthemd naar buiten, toen hij zich bij haar voegde op haar smalle brits.

Maar terwijl hij zijn gezwollen lid weer tussen haar blote dijen duwde, fluisterde de non: "Ik waarschuw U wel, knaap, beroer niet wat des Heren is!"

"Ik zal mij beheersen, zuster. Ik ben slechts vervuld van dankbaarheid dat de Here mij wederom beschutting biedt in Uw kuise sponde." En de knaap sloeg zijn arm om haar heen en drukte haar liefdevol tegen zich aan, haar grote borsten weer tegen de zijne duwend.

"Is mijn lichaamswarmte U aangenaam, mijn lieve zuster?"

"Eh-ja," hijgde de non. Zijn warmte wond haar zozeer op, dat haar dijen helemaal vochtig werden.

"Ik bespeur, mijn zuster, dat U ervan geniet," antwoordde hij, toen hij de overvloedige sappen voelde, die zij over zijn penis plengde. "Ga gerust slapen, zuster," suste hij, "Neemt Uw rust, net als ik, opdat wij morgen de Here des te beter kunnen dienen!" Nadat hij zo mooi en plechtig had gesproken, sloot hij vredig zijn ogen.

Geheel gerustgesteld viel de non in slaap, maar niet lang daarna ontwaakte ze en voelde dat de lippen van de knaap haar tepel aanraakten.

"Foei!" riep ze, "Foei knaap, gij moogt niet drinken uit de bron des Heren!"

Hij glimlachte naar haar rood aangelopen gezicht. "Maar zuster, ik nam slechts datgene, wat de Here mij zelf heeft aangeboden! Want uw nachthemd was opengevallen en uw goddelijke tepel openbaarde zich aan mij, en nodigde mij uit om mijn dorst te lessen!"

Haar boosheid smolt als sneeuw voor de zon, want de knaap had gelijk, haar nachthemd viel vaak vanzelf open in de nacht.

"En schept dienstmaagd des Heren er plezier in, om mij dusdanig te bedienen, zuster?"

"Te veel plezier, vrees ik," kreunde de non.

De knaap sabbelde verder aan haar opgezwollen tepel. De non kreunde en genoot, en werd vervuld van dankbaarheid, omdat haar cel de enige cel was in deze vleugel van het klooster, die momenteel in gebruik was. Dusdoende kon gelukkig niemand horen hoe zij kreunde van genot.

Voorzichtig legde de knaap haar op haar rug. Spontaan spreidden haar benen zich en hij legde zich op haar, zijn lichaam plette haar weelderige boezem en zijn knieën duwden haar dijen uit elkaar.

"Nee!" riep de non toen de knaap haar nachthemd opende, haar vochtige schaamlippen ontblotend. Haar maagdelijkheid lag zomaar voor het grijpen!

"Nee!" riep ze weer, met ogen groot van angst, "Stop knaap!"

De knaap keek in haar verschrikte ogen. "Maar zuster, ik heb in het geheel geen kwaad in de zin! Ik bied slechts mijn lichaamswarmte aan, niets meer en niets minder! Is het soms mijn gewicht dat U ongemak geeft?"

In werkelijkheid was het gewicht van die jonge knaap haar zeer aangenaam, want het verwarmde haar hart. "Knaap, uw gewicht is heel verwarmend en rustgevend," biechtte ze eerlijk op, "Maar u maakt de bruid des Heren kwetsbaar en weerloos."

"Maar de Here verwacht van U, mijn zuster, om mijn nederige geschenk te aanvaarden," zei de knaap en hij verschoof iets, zodat zijn stijve staaf tot rust kwam in de vochtige vallei van de non.

Zij hapte naar adem toen zijn warme vlees zich tussen haar vochtige schaamlippen nestelde. "Hoed u, knaap!" riep ze uit, "Gij raakt aan de kelk van de Here!"

"Slechts om mijn warmte met U te delen, zuster," sprak de knaap, en zijn stem klonk heel geruststellend. "Wordt Uw kelk dan niet heerlijk verwarmd?"

"Mijn kelk dreigt te ontvlammen," kreunde de non, "Ik, ik..."

De knaap draaide met zijn heupen, en wreef zijn schaambeen over het hare. Zijn roede streelde haar clitoris en haar heupen veerden instinctief omhoog. Hij voelde haar respons en begon zijn geslachtsdeel langzaam te bewegen. Haar ademhaling werd sneller en de non hijgde bij elke neerdaling van zijn heupen. De knaap zalfde ook haar stijve tepels met zijn tong, waardoor haar reactie nog krachtiger werd.

Plots slaakte de non een kreet en haar lichaam schokte, terwijl een vurig orgasme haar onverwachts overmande. Haar lichaam trilde van orgastische krampen. Haar heupen stootten omhoog tegen de knaap en haar schaamlippen hapten naar het vlezige orgaan dat tussen haar blanke benen ingeklemd lag. Haar schokkende bewegingen deden de roede van de knaap heen en weer glijden door haar glibberige plooi.

De knaap versnelde zijn ademhaling en plotseling gromde hij luid. Tussen de golven van haar extase door, voelde de non hoe zijn orgaan reusachtig opzwol en onstuimig begon te kloppen, terwijl haar dijen besproeid werden met een warme vloedgolf.

Zij sperde haar ogen wijd open van bewondering voor de wonderbare krachten van deze magere knaap. Ze voelde hoe zijn staaf tussen haar dijen pookte, terwijl een heerlijke hete straal haar koude billen verwarmde. Die zalige warmte tussen haar benen liet haar eigen orgasme herrijzen en ze werd overrompeld door nieuwe golven van goddelijk genot.

Toen de overvloedige zaadlozing van de knaap eindelijk ophield en haar overweldigende passie was afgenomen, begon de non te spreken:

"Zeg knaap, gij hebt toch niet uw zaad verspild?"

De knaap mompelde bedroefd: "Vergeef mij, zuster ... ik wilde U slechts warmte bieden, niets meer dan mijn warmte!"

De non zei: "Warmte? Dit was meer dan warmte, mijn knaap, heel veel meer! U gaf mij de hitte van uw passie! Uw zaad kleeft aan mijn dijen en heeft mijn kuise bed bevlekt!"

"Maar zuster, ik heb geen enkel kwaad aangericht. Mijn zaad stroomt slechts onschuldig op Uw bed!"

"Dat is waar knaap, maar ..." aarzelde de non.

"Lieve zuster, zeg mij de waarheid, behagen mijn gunsten U dan in het geheel niet?"

De non kon het niet loochenen. Zij vond de gunsten van de knaap inderdaad zeer aangenaam. Het was de aangenaamste ervaring die ze ooit had gevoeld.

"Ja knaap, maar..."

"En zuster, zou het de Here niet mishagen als U mijn aangename geschenk zou afwijzen?" De handen van de knaap streelden liefkozend de grote borsten van de non. Zij rilde van genot!

"Ik vrees dat U gelijk hebt, knaap." zei de non aarzelend. De handen van de knaap werden nu actiever, maar de non pakte zijn polsen vast. "Laten wij, mijn knaap, nu onze rust nemen, zodat wij de Here beter kunnen dienen in de ochtend."

"Goed, zuster," antwoordde de knaap en hij legde zijn hoofd te rusten op haar borsten.

Vermoeid door hun passie, werden ze van slaap bevangen, de knaap nog steeds liggende op de non. Het topje van zijn slappe orgaan lag te rusten tussen de plooien van haar vochtige schaamlippen, waardoor de laatste resten van zijn zaad drupten over haar maagdelijke schede.

---000--

Opnieuw kwam het ochtendgloren, en opnieuw nam de knaap afscheid en opnieuw kwam hij des avonds terug. Maar deze keer liet hij zichzelf door het reeds openstaande raam naar binnen.

De non lag te wachten op haar brits, haar habijt uit, maar haar nachthemd nog niet aan, en haar grote borsten lagen bloot in de koele avondlucht. Ze keek bewonderend toe hoe de knaap die zich uitkleedde. Haar tepels werden groot en stijf en haar grote borsten wiebelden in het ritme van haar ademhaling. Toen de knaap helemaal naakt was, kwam hij naast haar zitten, draaide haar naakte lichaam op haar rug en vlijde zich tussen haar warme dijen. De knaap was verbaasd, toen de non zijn gezwollen mannelijkheid begerig in haar handen nam en hem gretig tussen schaamlippen schoof. Hij keek in haar ogen en vroeg:

"Oh zuster, biedt U mij Uw kelk aan, om hem te vullen zoals het mij belieft?"

"Nee, knaap," fluisterde de non beschaamd, "Ik bied U slechts de rand van mijn kelk, en louter om hem te verwarmen!"

De non legde zijn hand op haar boezen en fluisterde" "Neem u in acht, knaap, want ik ben de bruid des Heren en het is niet aan ons beiden, om over Zijn Kelk te beschikken!"

"Geef mij dan enkel en alleen Uw warmte, zuster, dan geef ik U de mijne," zei de knaap nederig.

"De schuld ligt geheel bij mij," suste de non, "Ik prikkelde U om verder te gaan dan ik had mogen toestaan. Samen moeten wij proberen om ons te onthouden."

Ze legde haar hand weer op zijn lid. "U moogt mij uw warmte geven, maar doe het behoedzaam, want mijn vlees is nog gevoelig, door onze onmatigheid van gisteren."

De knaap plaatste zijn lid tussen haar schaamlippen en de non kreunde onmiddellijk. Langzaam voerde de knaap zijn tempo op. Hij schommelde eerst ondiep in haar natte groef, nauwkeurig ervoor zorgdragend om niet diep te gaan. Zijn snellere ritme deed haar verlangens opflakkeren en, hoewel ze grote aandrang voelde om hem dieper in zich te voelen, nam ze genoegen, met wat de knaap haar gaf. En het duurde niet lang voordat zij opnieuw onder hem kronkelde en het ene orgasme na het andere bereikte.

En net als de vorige nacht schreeuwden ze het uit, toen een vlammende hartstocht hen beiden overweldigde. Haar wellustige vlees trilde en beefde en het heilige vuur van haar orgasme likte aan haar ingewanden, en bezielde haar goddelijk schokkende heupen, terwijl de magere knaap rijkelijk haar blanke dijen zalfde met zijn romige zaad. Daarna waren beiden uitgeput, en net als de vorige avond zocht het verslapte geslachtsdeel van de knaap zijn vertrouwde slaapstede op, tussen de vette plooien van de vochtige schaamlippen van de non.

Maar tijdens hun diepe slaap groeide de passie van de knaap opnieuw en zijn vlees zwol op tussen haar schaamlippen. Dromend van de volheid des hemels, ontwaakte de non en merkte dat haar vochtige schaamlippen zijn purperen paddenstoel begerig omhulden.

Verontrust over deze ongeoorloofde aanwezigheid in de poort van haar tempel, riep de non: "Oh Knaap! Uw staaf graaft daar, waar hij niet mag graven! Ontwaak, knaap! Uw staaf morrelt aan de Kelk des Heren!"

De non duwde haar heupen omhoog om de knaap van zich af te duwen, maar de slapende knaap ontwaakte niet en zijn opgezwollen lid zonk nog dieper in haar voorhof. De non gaf een gil toen zijn fluwelen paddenstoel haar vulva openpeuterde en haar trillende maagdenvlees beroerde.

"Oh nee!" riep ze. Ze schudde aan zijn schouders, maar de knaap werd maar niet wakker en zijn glibberige paddenstoel zakte steeds dieper. "Nee knaap! Stop!" De non wilde wel harder schreeuwen, maar vreesde de andere zusters te wekken. Steeds dieper wroette het opgezwollen lid van de knaap tussen haar schaamlippen, waardoor de heilige tempelpoort steeds verder werd opgerekt. De non voelde haar passie groeien en zij werd vervuld van een smachtend verlangen naar verlossing.

Terwijl haar gedachten nog verward waren, verstrakte haar lichaam zich reeds en haar smachtende schede vloeide nu overvloedig. Als een bloem opende haar vulva zich, en gedoogde zijn afdaling in haar vallei. Haar begerige liefdesmond probeerde zijn mannelijk orgaan naar binnen te lokken.

Haar adem stokte, toen ze voelde hoe zijn massieve paal tot stilstand kwam tegen haar tedere maagdenvlies. Zijn hete lans duwde tegen haar delicate weefsel. Haar spieren spanden zich en ze wachtte angstig op zijn volgende stoot, vrezende dat haar beschermende vlies zou kunnen scheuren. Zijn staaf drukte en drukte, en haar maagdenvlies stond strakgespannen in een uiterste poging om haar vruchtbare baarmoeder te beschermen tegen zijn leven schenkend zaad.

Toen herinnerde de non zich de reeds vergeten signalen dat zij uitgerekend op deze dagen vruchtbaar zou zijn. Ze had altijd gedacht dat deze maandelijkse signalen voor haar onbelangrijk waren, maar het feit dat ze precies op dit moment rijp was voor bevruchting, vervulde haar met grote angst. Het goedbedoelde geschenk van deze knaap kon haar in het ongeluk storten! Ze herinnerde zich ook haar gesprek met de abdis, toen ze als nieuweling in het klooster kwam. De abdis had haar gewezen op haar brede heupen en haar grote borsten en gezegd dat haar lichaam perfect was voor de voortplanting. Dat ze heel gemakkelijk zwanger zou kunnen worden en zonder ongemak zou kunnen bevallen, indien dat Gods Wil ware. Maar de non had verkozen om haar leven in dienst te stellen van God.

De non riep: "Wacht!" en de knaap stopte zijn bewegingen. "Hoed U, knaap! Ga niet voorbij de barrière van mijn maagdenvlies, want het is niet aan u om te nemen, noch aan mij om te geven, wat ik reeds verpand heb aan de Heer!"

De knaap keek droevig en teleurgesteld, maar hij zei: "Alles wat U behaagt, is mij voldoende, mijn zuster." En zijn heupen begonnen opnieuw aan te dringen en zijn speer pookte in haar vulva in een voorzichtige poging om toch binnen te komen. De non trilde van tedere en devote gevoelens.

"Open de poorten des hemels, en bied mij een veilige toevlucht, zuster," vroeg de knaap nederig. En om zijn verzoek kracht bij te zetten, zonk het puntje van zijn stijve schacht nog dieper in haar vlezige voorhof, waardoor de non naar adem hapte.

"Ik open U slechts het voorportaal, knaap, en alleen na uw belofte dat u niet mijn breekbare vlies zult passeren, want dat is mijn enige bescherming, indien gij onverhoopt Uw zaad zou lozen," hijgde de non opgewonden.

"Bent U heden dan vruchtbaar, zuster?"

"Mijn baarmoeder is heden zeer bereidwillig te ontvangen. En mocht uw zaad langs mijn vlies gaan en toch naar binnen vloeien, dan zal het gewis wortelschieten en mijn buik zal zwaar worden van Uw kind."

Maar in plaats van de passie van deze knaap te dempen, zoals de non had verwacht, verhevigde haar openbaring juist zijn brandende verlangens. De knaap voelde een laaiend vuur opvlammen in zijn lendenen! Hij zei:

"Ik zal Uw noden terdege in acht nemen, mijn zuster. Maar mag ik in uw heiligdom intreden, indien ik mij onthoud van mijn verlossing?" En zijn billen zich aan en zijn stevige stam streelde over het tere vlies van haar toegangspoort, waarop beiden reageerden als gebeurde er een aardbeving.

"Als gij k-k-kunt," hijgde de non, "Maar als uw zaligwording u dreigt te overweldigen, dan moet U zich terstond terugtrekken!"

De stem van de knaap werd nu donker en vol van passie. "Vrees niet, mijn lieve zuster, want uw heil is mijn gebod!" En zijn paal wroette dieper. Ze kreunden gelijktijdig toen zijn staaf zich door de nauwe doorgang wrong, het tere weefsel van haar maagdenvlies aan flarden scheurend. Het fragiele weefsel scheurde probleemloos, het was geen partij voor de urgente behandeling die het ontving.

De knaap trok zich even terug, maar slechts om daarna opnieuw naar binnen te gaan.

"Oh knaap, het gevaar groot! Het is beter om... Oh, mijn God!" riep de non toen zijn staaf diep in haar drong, "Hoe heerlijk voelt uw warmte in mijn kelk, mijn knaap, is het evenzo behaaglijk voor u?"

"Oh, ja, mijn zuster," kreunde de knaap en hij voelde hoe haar schede zich vastklampten on zijn schacht. De knaap begon voorzichtig te bewegen en de non kreunde omdat zijn diepe stoten haar gehele wezen in brand zetten. De wrijving van zijn paarse paddenstoel deed het heilig vuur in haar lichaam hoog oplaaien en haar gehele wezen werd verzwolgen door een vuurzee van orgasme.

Haar benen wikkelden zich om zijn rug en zonder verder na te denken klemde de non haar hielen tegen zijn kuiten aan, hem aanzettend tot grotere stuwkracht en nog meer diepgang. Haar ademhaling werd snel en heftig en ze voelde dat een grote zaligheid haar spoedig ten deel zou vallen.

Plotseling voelde ze hoe zijn lid diep in haar begon op te zwellen. Te laat, veel te laat, begon ze instinctief haar dijen samen te klemmen, om haar baarmoeder te beschermen tegen de inseminatie haar zou kunnen bevruchten. Met afgrijzen realiseerde zij zich, dat deze knaap zojuist het laatste restant van haar kuisheid verbrijzeld had, en nu het punt stond om zijn zaad in haar schede te storten!

"Knaap, stop!" riep ze en de knaap trok zich onwillig terug, maar even later zette hij zijn slotaanval in, zijn lid zwol op door zijn intense genot. Haar angstige "nee" ging over een in hunkerend gekreun, toen ze voelde dat zijn kloppende schacht dieper in haar wroette dan tevoren en dalles wat voorbeschikt was, ook onvermijdelijk zou gebeuren, nu zijn stang haar delicate weefsel zo definitief had opengereten. De wanden van haar vagina golfden gulzig, terwijl het zijn stevige vlees gastvrij ontving.

En terwijl haar vagina dorstig aan hem zoog, nam de knaap zijn opdracht heel ernstig. Hij begon lichte draaibewegingen met zijn heupen te maken, waardoor haar schede heet en vloeibaar ging aanvoelen, en zijn staaf karnde haar vagina als ware het een vol botervat.

Langzaam verdiepte hij zijn stoten. Zijn staaf gleed naar buiten, totdat de lippen van haar vagina over de kraag van zijn eikel heen gleden, en zich bijkans sloten. Dan duwde hij weer naar binnen, langs de gescheurde restanten van haar maagdenvlies en de trillende plooien en kervingen van haar pulserende vagina. En bij elke langzame passage van haar nauwe doorgang, zakte zijn vruchtvlees dieper in haar oprekkende tunnel.

En, net als de vorige nachten, werden de verlangens van de non steeds heviger. Haar dijen dropen van het vocht, dat uit haar begerige schede stroomde, haar adem werd sneller en korter, en opeens verviel ze in een orgastische waanzin, overspoeld door een toestand van zinnelijk verlangen, intenser dan zij ooit had gevoeld. Haar dijen spreidden zich wijd uiteen om zijn opdringerige aan te sporen om nog dieper in haar te dringen. Haar gespierde vagina ving elke stoot van zijn stevige knuppel behendig op. Haar benen gleden om zijn middel en trokken hem dieper in haar ontvlamde vagina.

Toen de golven van haar orgasme huizenhoog opspatten, begon zij pas te beseffen wat er gebeurde. Haar wezen werd overweldigd door grote angst. Ze schreeuwde:

"Stop knaap! U graaft veel te diep! Stop! Stop!" Hij gromde als antwoord terwijl hij stilhield, zijn eikel stopte ver voorbij de slagboom van haar smalle doorgang. Zijn ogen staarden hongerig in de hare, gloeiend van donkere lust en brandende begeerte.

"Niet doen! U hebt mij beloofd!" riep ze, "U hebt mij beloofd!" Hij reageerde slechts door zijn dikke schacht nog dieper in haar te steken. Met een laatste machtige stoot, begroef hij zijn volle lengte in haar krampende vagina. De knaap gromde dierlijk toen hij zijn overvolle balzak tegen haar druipnatte billen voelde kletsen. Haar adem stokte in haar keel, en zijn brutale paal stootte tegen haar baarmoeder aan, op de bodem van haar peilloos diepe schede.

Haar tranen vloeiden, toen ze zich realiseerde dat haar maagdelijkheid was vervlogen, haar onschuld was voorbij. Maar haar lichaam juichte, toen de behaarde ballen van de magere knaap langs haar opgezwollen clitoris kietelden en het vuur in haar lendenen hoog deed opvlammen. Haar sappen stroomden rijkelijk, haar vagina spande zich in het tempo van de gloeiende stam die krachtig in haar schede bewoog. Zijn goddelijke toverstaaf gleed soepel tussen haar zuigende schaamlippen heen en weer.

Telkens keerde hij terug op zijn schreden, trok zijn staaf naar buiten terwijl haar zuigende vagina hem wanhopig probeerde vast te houden, en dan weer stootte hij naar binnen en haar rug boog zich als een hoepel en haar bekken kwam omhoog bij elke neerwaartse slag, en zelfs toen kreunde de non nog zachtjes: "Nee, Nee!" maar het was inmiddels geheel in het ritme van zijn bewegingen.

Zijn gegrom ging over in een diep gekreun en de non krampte onder hem en grote blijdschap overspoelde haar. Ze wist dat haar bevruchting voltooid ging worden. De knaap stond op het punt om de bekroning van hun vleselijke verbintenis te voltrekken! Hij ging zijn viriele zaad in haar vruchtbare baarmoeder storten en haar bezwangeren met zijn nageslacht! Zijn krachtige zaad zou wortelschieten in haar vruchtbare schoot en haar buik zou zwaar worden en helemaal opzwellen totdat zij zou bevallen van zijn kind.

De non voelde de greep van haar vagina sterker worden. "Oh knaap!" gilde zij, "Oh! Gij stort uw zaad! Gij stort uw zaad in mij! Oh knaap!" Haar adem stokte en zijn lid raakte haar baarmoeder aan.

"Ohhhh," fluisterde ze fluisterend, terwijl ze een warme straal tegen haar baarmoeder voelde spuiten. Haar gedachten waren verward. Hij had slechts één straal in haar gestort, was dat niet te weinig voor een bevruchting? Ze voelde hoe de gezwollen staaf bleef duwen tegen haar baarmoeder, terwijl zijn penis opnieuw gecontraheerde en een tweede golf van sperma produceerde, nog warmer en overvloediger dan de eerste. Zou deze hoeveelheid zaad wel voldoende zijn om bevrucht te worden? Plotseling voelde ze hoe haar eigen contractie langs de gehele lengte van zijn schacht rimpelde. "Ohhhh," kreunde ze toen de derde straal zaad tegen haar baarmoeder spoot.

Mijn Heer schenkt mij een Hoorn des Overvloeds, dacht de non, en opnieuw raakte zijn penis de bodem van haar vagina en opnieuw vloeide een dikke stroom zaad recht tegen haar baarmoeder. De vrijgevigheid van deze knaap was niet meer te stoppen, ze voelde hem alweer opzwellen. Zijn stijfheid klopte diep in haar. "Oh heilige maagd Maria!" riep ze zwakjes terwijl nog meer van zijn viriele zaad in haar vruchtbare baarmoeder stroomde. Het viel niet te loochenen, deze knaap had genoeg zaad in haar gestort om ten minste tien kinderen op te wekken. "Oh arme bevlekte maagd," jammerde ze zachtjes, toen ze voelde hoe haar eigen vagina de laatste druppels uit zijn verslappende penis molk en haar baarmoeder alles gretig naar binnen zoog.

Ze bleef zachtjes snikken, zelfs toen de knaap zich uitgeput op haar stuiptrekkend lichaam liet vallen, zijn totaal uitgeperste en uitgezogen penis slap in haar gekneusde schoot, en ze snikte nog steeds toen zijn verschrompelde lid haar liederlijke schoot verliet, en zelfs nog toen hij beschaamd uit haar zondig bevlekte bed sprong, en heimelijk wegvluchtte in de nacht.

Daar lag ze nu, naakt en bloot, en rillend van de kou. Haar benen waren gespreid, haar dijen trilden nog na, terwijl ze afkoelden in de koele avondlucht. Haar schaamlippen stonden wijd open. Druppels sperma vermengd met kleine spoortjes bloed lekten langzaam tussen haar billen door, en vielen op de brits onder haar. Op de een of andere manier vond ze haar habijt terug, rolde zich op haar zij en viel in een onrustige slaap, zachtjes kreunend in de nacht.

Toen ze wakker werd, was haar eerste gebed dat het allemaal een droom was geweest, maar die hoop werd snel verbrijzeld, toen ze zich realiseerde dat er zaad sijpelde uit haar vagina. Het gloeide nog tussen haar benen en ze dwong zichzelf om op te staan en haar geschonden lichaam te reinigen. Ze besloot om haar zonden verborgen te houden. Het was immers best mogelijk, bedacht ze, dat er geen bevruchting zou voortvloeien uit haar zonde. Het zou te vroeg of te laat geweest kunnen zijn voor een bevruchting, redeneerde ze, of misschien was ze zelfs wel onvruchtbaar! Het was heel goed mogelijk dat ze niet zwanger was van een kind. Alles is immers mogelijk, als God het wil!

Ze smeekte om vergeving van haar zonden tijdens de ochtendmis, terwijl het sperma nog langs haar dijen sijpelde. Ze bad ook meteen, dat het kleverige zaad haar habijt niet permanent zou bevlekken. Ze fluisterde zachtjes haar smeekbeden terwijl ze haar ochtendwerk deed, en tijdens haar dagelijkse taken. En toen de avondvespers waren afgelopen en zij zich voorbereidde op de nacht, was het geloof gegroeid, dat haar gebed was verhoord. Want het sijpelen was gestopt en de tintelende pijnen waren afgenomen tot een lichte prikkeling.

Maar toen ze enkele dagen later haar wekelijkse bad nam, kietelde er een delicaat vlinderachtig gevoel in haar buik en haar huid begon te gloeien. Een warme gloed overspoelde haar lichaam, en ze begreep dat het zaad van de magere knaap een vruchtbare grond had gevonden en wortel had geschoten. Ze besefte dat ze zwanger was!

Haar vrees werd bevestigd toen haar menstruatie uitbleef. En toen haar buik zodanig opzwol dat het onmogelijk werd om het langer te verbergen, biechtte zij alles op aan de Abdis, wier commentaar was, dat elk kind een geschenk van God is, en dat God al haar zonden zon vergeven.

H. Ursula