Opgedragen aan mijn Sub Zara. Een irritante slet die vaak straf verdient en nog vaker "gecorrigeerd" moet worden vanwege haar kutgedrag.

'Ik haat mijn naam' denkt ze 'Maan'

'Wie noemt zijn kind nou Maan?'

Geboren uit twee “open minded” hippie ouders was het altijd de zoete inval thuis. Okey, ze waren wel lief en het was in ieder geval nooit saai maar ze had makkelijk zonder de nudisten en doorgekookte kikkererwten salade met muffe linzen kunnen leven die, vooral zomers, te vaak in het weiland achter de boerderij op de geïmproviseerde tafel van boomstammen werden gezet.

Doe in ieder geval je broek aan als je aan tafel gaat en je biologische shit opvreet zou ze nu tegen ze zeggen, nee ze zou het zelfs schreeuwen en met haar vuist hard op tafel slaan “Kut Hippies!”

Maarja, ze weet dat ze dat niet doet, niet kan, te ingehouden is om haar mind te spreken. Ze noemt het zelf “haar storing” ze blokkeert op het moment dat het belangrijk is om iets te zeggen, iemand op z'n nummer te zetten, gewoon zeggen wat je fucking denkt!

Daarom vind ze het zo heerlijk om te schrijven, geen meningen, geen grappen, geen bullshit van anderen. Gewoon haar eigen space en gedachtes lekker intikken en uitsmeren over het, digitale, papier. Bloodie goddelijk!

En dan die domme grappen over haar naam vroeger, met als favoriet; vader gaat aangifte van de geboorte doen op het gemeente huis, naam? MAAN! Hahahaha! Wat een lol hadden die pestkoppen zeg op de lagere school zeg.

Fucking irritant.

Maarja, een andere naam nemen? Wat is ze dan? Een Lotte? Of Merel? Nee, het past gewoon allemaal niet echt. Hier gaat ze gewoon mee leven zoals ze al twee en dertig jaar doet. Ze had alleen gewenst dat haar ouders niet hun belachelijke levensstijl en ideeën zo aan haar hadden opgedrongen.

Voor haar geen vrije liefde en zomaar aardig zijn tegen iedereen en dat soort shit sjizzle. Ze heeft zichzelf aangeleerd om te vloeken als een bootwerker en niets te pikken. Alleen dan wel jammer dat het vaak alleen in haar hoofd is. Aan assertiviteit word echter gewerkt, make no mistake mensen.

Haar gedachtes gaan terug naar haar verhaal terwijl ze naar haar laptop staart en aan haar rode krullen zit te plukken.

Rechts van haar is het raam, wat nu open staat, en ze heeft zicht op het plein waar zij en Richard wonen. Midden in Amsterdam Oost. Richard is okey. Knap maar wat saai en conservatief. Ze zou wel willen dat hij eens wat spontaner was en haar kon verrassen. Daar heeft ze echter niet voor gekozen. Ze wil stabiliteit. Geen show of onverwachte shit.

Gisteren is ze met hem terug gekomen uit Portugal. All Inn.

Lekker makkelijk zonder na te denken consumeren. Het zeewater was heerlijk net als het dorpje in de buurt van het vakantiepark waar ze toch wel een paar romantische avonden en nachten hadden beleefd.

Het is vrijdag middag en de post ligt voor haar op tafel op een grote stapel. 'Komt morgen wel' denkt ze.

Richard komt binnen in zijn shorts en zijn blauwe t shirt en zijn groene ogen nemen haar op alsof hij naar het journaal zit te kijken. Afwachtend en zonder echte emotie, echt Richard dus. “Waarom ben ik altijd zo kritisch?” vraagt ze zichzelf af. “Hij is gewoon wie hij is”

Hij gaat achter haar staan en legt zijn handen op haar schouders om haar lichtjes te masseren. “Lekker” denkt ze “hij is toch wel lief.”

'De nieuwe buurman' zegt ie.

'Hu wat?'

'Daar loopt ie, de nieuwe onder buurman die verhuisd is vlak voordat we op vakantie gingen' en hij masseert haar smalle schouders nog iets steviger terwijl ze neer kijkt vanaf hun appartement op twee hoog over het plein. Er loopt een man van middelbare leeftijd. Zomers wit overhemd aan, zwart haar en leren schoenen, zijn tred zelfverzekerd met een extraverte blik in zijn ogen die prettig aan doet.

Maan knabbelt aan haar korte nagels 'heeft hij dat hele appartement voor zichzelf?

'Hoe bedoel je schat?'

Nou heeft ie geen vrouw en kinderen of zo, enzo, weet je wel, andere mensen?' bijt ze hem kribbig toe.

'Nee volgens mij niet'

'Humph' en ze ziet hoe de man een bal terug schopt naar een paar jongens die aan het spelen zijn.

'Alleen omdat er woningnood is hoeft niet te betekenen dat iemand als een kip in een klein hokje hoeft te wonen. Wij wonen hier toch ook?'

'Ja dat is zo'

“Waarom is hij altijd zo lekker simpel” denkt ze en tikt verder. “Ik wil ook simpel zijn en niet zoveel denken over alles.”

Dan hoort ze hem hard lachen om zijn telefoon en hij laat haar een filmpje zien van een skater die hard op zijn bek gaat.

“O nee, laat maar” denkt ze grimmig.

2.

Is er iets irritanter dan om één uur s'nachts wakker te liggen terwijl je vriend naast je licht ligt te snurken en de beneden buurman visite heeft, een feestje zelfs.

Jazeker. Maar wanneer je daar zo ligt en je wakker word gehouden zoals Maan op het moment dan is er zeker niets wat vervelender is.

Ze stoot Richard een paar keer en en knijpt in zijn neus tot hij rare keel klanken uitstoot die toch wel wat grappig zijn.

Maar er moet iets gebeuren. Aan hem heeft ze niets weet ze want Richard slaapt altijd als een blok. En wat voor aso is dat die hier beneden is komen wonen?

Hoort ze nou gegil en gekreun?

Het oude gebouw met zijn dunne houten vloertjes met slechts een tapijt erop zijn super gehorig en het lijkt wel dat hoe beter ze luistert hoe meer ze midden in het feestje zelf zit.

Ze staat op, doet het licht aan en terwijl Richard mompelend de dekens over zijn hoofd trekt kleed ze zich aan. Geen oude kleren of slaap t shirt, nee een strakke zwarte broek met een uniformachtig shirt wat soepel over haar BH valt die haar tieten omhoog duwt zodat haar C cup een imposante cleavage vormt. “Als je iemand op zijn donder gaat geven midden in de nacht dan moet je er wel autoritair en strak uit zien” denkt ze.

Terwijl ze de slaapkamer uit loopt laat ze het licht aan en slaat de deur hard dicht om haar ongenoegen aan doornroosje te laten blijken.

Bang!

Een trap lager staat ze op de stoffige overloop en belt aan.

Er gebeurt niets behalve dat er ineens hard gelachen word binnen.

De deur staat op een kier.

“Hallo!” denkt ze. “Dit is wel Amsterdam hè” en duwt zachtjes tegen de massieve houten deur die piepend een glimp laat zien van wat er binnen gebeurt.

Vooral weinig licht en steelse bewegingen.

Heen en weer geslingerd tussen voorzichtigheid en irritatie na nog twee keer gebeld te hebben duwt ze gewoon maar de deur open.

“Het is botte bijl tijd” en stapt met zekere, ferme passen naar binnen waar zij word verwelkomd door een kleurrijke boa met een bijna naakte man in een leren slip eraan vast. Zijn grote bruine ogen haar geamuseerd opnemend.

Ze schrikt 'O!' en doet haar hand voor haar ogen om snel verder te lopen door het half donkere gangetje.

Het had handiger geweest om iets tegen hem te zeggen of om weer naar buiten te lopen maar ze rent snel door alsof de enge man in zijn leren broekje een mes tevoorschijn gaat toveren uit de donkerte waar hij één mee lijkt te zijn en haar iets aan gaat doen. Op zijn minst haar gaat wurgen of dood kietelen met zijn veel te kleurige boa.

Maan irriteert zich kapot aan veel te kleurige en overdreven vrolijke zaken.

Voordat ze de huiskamer bereikt in haar paniek botst ze tegen een koppeltje aan dat, schaars gekleed, uitgebreid, staat te zoenen in de gang onder de deurpost. Zijn hand op haar naakte tiet, haar hand op zijn kruis.

Maan struikelt, nog half half geschrokken van de boa meneer, gezicht naar voren en met de man die net ervoor nog erotisch verstrengeld was met zijn liefdespartner de huiskamer in bovenop hem, haar rode krullen in zijn gezicht en haar duidelijk zichtbare C Cup met sproeten op zijn naakte borst.

Het word ineens stil en de man onder haar lacht een niet onknappe iet wat hysterische lach van een dertiger in kennelijke staat van porno aangezien ze voelt dat zijn opwinding zijn weg naar buiten al had gevonden toen hij met de mooie blondine in de gang stond te vrijen.

Ze kijkt op, verschrikt en met grote ogen wanneer ze zijn lul nog harder voelt worden tegen haar buik.

'Gatver!'

Ongeveer twaalf mensen zitten haar aan te staren vanaf de bank, staand bij het raam en liggend op de vloer en alle zijn schaars gekleed met een enkeling die geheel geen kleding meer aan heeft maar wel met een grote glimlach draagt.

Ze springt op en valt achterover op twee vrouwen die naast elkaar op de bank zitten en haar vastgrijpen zodat ze niet weer op de grond valt. Ze lachen wat en strelen haar een beetje omdat, nou ja, ze er wel grappig en lief uit ziet zo en ze duidelijk van haar stuk is als een katje wat zojuist in het hondenhok is beland.

Tegenover haar zit de man die ze die middag over het plein zag lopen met zijn prettige blik in zijn ogen. Hij kijkt haar geïnteresseerd aan voordat hij opstaat en haar overeind helpt. Ze kijkt de kamer rond; tieten, naakte torso's en half blote billen...ze is weer zes in het weiland achter de boerderij van haar ouders.

De geur van kikkererwten en muffe linzen staat klaar om aan te vallen.

Ze veegt wat over haar shirt en kijkt de buurman boos aan. ten minste, dat probeert ze. Het lijkt namelijk alsof hij precies ziet hoe ze in elkaar zit en wat ze denkt.

Maar ze herpakt zich snel. 'Is dit normaal? Een orgie terwijl ik probeer te slapen?'

Eén van de vrouwen waar ze net op schoot zat duwt een glas witte wijn in haar handen terwijl ze Maan lachend aankijkt met rode lippen en een open blik voordat ze haar met jarretels en kant geklede volle billen weer op de bank zet. Maar niet voordat ze Maan nog even een kneepje in haar arm geeft.

'Oh dank je' reageert ze te beleefd om nog gepikeerd over te komen, gevolgd door een 'oei!'

“Mooie vrouw” schiet er door haar hoofd maar ze durft niet om te kijken.

De buurman glimlacht naar haar en haar levendige gezicht omringd met haar schattige krullen. Maan probeert zich ondertussen op hem te focussen om maar niemand in de ogen te kijken en vooral het gestreel, gezoen en geknuffel die sommige aan de dag leggen niet te hoeven zien. Ze weet ook zeker dat ze wel nog een paar lichaamsdelen zou zien die ze liever niet ziet mocht ze echt de kamer rond kijken.

'Jij bent van boven toch?' begint de buurman en hij steekt zijn hand uit om zich voor te stellen. 'Karel'

Maan neemt zijn hand ferm aan en kijkt naar zijn witte overhemd waar de bovenste drie knoopjes van open zijn.

'Neem mij niet kwalijk' zegt Karel en knoopt ze dicht terwijl in de rest van de kamer het geroezemoes weer aanzwelt. Dan hoort ze een harde bonk uit de richting van één van de slaapkamers en toch wel gehijg enzo. De rest lijkt het niet eens te horen maar Karel is zich er wel bewust van en neemt haar mee aan haar arm naar de keuken terwijl ze nog net haar wijn recht kan houden.

“Lomperd” denkt ze en draait haar rug naar de eerste de beste muur die ze ziet om zich veiliger te voelen, geen geknijp van geile mooie vrouwen meer vannacht.

'Okey dus dit, wat het dan ook is, kan echt niet' begint ze beschuldigend. 'Wie gaat er nou mensen wakker houden midden in de nacht?'

'Mijn oprechte excuses. Ik dacht dat jullie het mij wel zouden vertellen als dit feestje echt niet door kon gaan.'

“Feestje?” denkt ze “Feestje? Een FUCKING ORGIE GAST!”

'Heb je mijn briefje gekregen?'

'Nee, geen briefje en dit is allemaal gelul.'

Karel kijkt haar direct aan. Berekenend. Dan haalt hij zijn schouders op.

'Ik heb waarschijnlijk het briefje in de verkeerde brievenbus gedaan. Het feestje is afgelopen en dan kun jij weer slapen.'

Maan sipt aan haar wijn en bedenkt zich dat er en stapel ongeopende post op haar bureau ligt en dat de nieuwe buurman in ieder geval wel een bont gezelschap van vrienden heeft wel erg aparte “feestjes” organiseert. Eigenlijk begint ze nieuwsgierig te worden. Waarom reageert ze zo opgefokt hierop? Wat is er mis met wat plezier?

'We waren in Portugal' zegt ze tegen hem.

Hij kijkt iets verbaasd verwachtend dat het feestje beëindigen niet genoeg zou zijn en hij nog een tirade zou krijgen. 'Leuk'

'Ik houd niet van het woord “leuk” Nederland verleukt te veel. Alles is maar “leuk”

Karel glimlacht en laat zijn wijsvinger over zijn voorhoofd glijden terwijl zijn blik over haar gezicht glijd. 'Je bent een beetje een aparte, is het niet?'

Maan proest de wijn die in haar mond zit hard uit, midden in zijn gezicht en over zijn overhemd.

'Kut!' gilt ze nog proestend en slaat hard op zijn borst.

Karel lacht maar voelt toch wel de klap 'Au!'

Ze pakt gegeneerd een vaatdoekje en begint lukraak over zijn overhemd te wrijven maar Karel pakt haar polsen vast om haar te laten weten dat ze zich niet druk hoeft te maken om de schade die haar offensief heeft aangericht. Maan voelt de ferme grip en haar benen knikken voor een moment. Ze voelt haar onderbuik opspelen en net wanneer ze zich weer om wil draaien om eruit te ontsnappen hoort ze achter zich: 'Zo Karel, heb jij even een duiveltje uitz haar doesje laten springen? Haar doesje weet wel wat lekker iz zo te zien.'

Hij glimlacht breed en nu ziet maan lichtjes in zijn ogen verschijnen, je weet wel die van echte liefde en affiniteit.

'Katrina, dit is de buurvrouw' Hij kijkt Maan afwachtend aan. 'Wat is je naam eigenlijk?'

Maan doet een schietgebedje “Nee niet nu en niet hier, niet de 'naam--Maan' grap alsjeblieft” 'Maan' zegt ze zelfverzekerd en draait zich een halve slag om om te zien wie er achter haar staat met een duidelijk Spaans of misschien Portugees (?) accent.

Katrina is lang met rondingen op de juiste plek, licht bruine ogen met diepte en lang zwart haar met een slag erin. Haar jurk met open rug verhuld de tatoeage van een draak in zwart, rood en groen, over haar hele rug niet, net zo min als de zwarte golvende tatoeages op haar linker arm.

Ze zoent Karel vol op zijn mond terwijl haar elegante handen met lange vingers en nog, lijkt het, langere rood gelakte nagels hem in zijn nek en kruis grijpen. De sensuele zoen lijkt een eeuwigheid te duren en terwijl Katrina's arm nog steeds om Karel heen hangt kijken ze haar samen verwachtingsvol aan.

“Waarom moeten mensen die 'anders' zijn het altijd zo nodig in je gezicht proppen?” is de eerste gedachte die bij Maan op komt.

Ze kijken elkaar alle drie aan zonder iets te zeggen tot Karel het glas van Maan uit haar vingers grijpt en nog wat wijn in schenkt. Katrina kijkt Maan iets te intens aan vind ze zelf. Ze is ook veel groter dan haar. Zeker 20 cm dan de 1.63 die zij zelf meet. En dan die benen en billen. Jezus! Zij vind dat ze zelf wel een mooi figuurtje heeft maar ze voelt zich klein en kwetsbaar worden bij de lengte en de gladde olijfkleurige benen waar geen eind aan lijkt te komen.

De rode jurk met open rug en split helpt ook niet echt. Word ze als bedreiging gezien of heeft deze exotische sex bom andere plannen met haar? Die met dildo's en veel gehijg enzo. Ze zet die gedachtes uit haar hoofd. Immers je weet nooit wat iemand denkt tenzij ze het je zelf vertellen.

'Het is wel een geile bedoening hier hè?' gooit ze er maar spontaan uit.

Ze schrikt van haar eigen woorden en voelt haar koontjes warm opgloeien en rood worden. Katrina lacht hard terwijl Karel weer naast ze staat met haar wijn. Zijn hand verdwijnt snel naar Katrina's kont met een verliefde blik in zijn ogen.

'Zoals je ziet, geiligheid hoort bij het leven schatzje.' zegt Katrina met een ietwat lijzige, zacht aandoende stem en ze geeft Maan een knipoogje. Ze hoort nu dat haar accent Portugees is maar schat in dat ze eerder uit Brazilië komt.

Maan weet niet wat ze moet zeggen. Ze word opgewonden van de broeierige sfeer die deze twee uitstralen en ze voelt haar bloed sneller pompen en ze weet bijna zeker dat haar kleine harde tepeltjes nu te zien zijn door de stof van haar shirt.

Snel zet ze haar glas op het aanrecht. Maakt haar excuses en snelt naar boven waar ze een half uurtje wakker ligt in bed terwijl ze iedereen beneden weg hoort gaan. Van slapen komt het uur daarna echter niets meer tot ze haar fantasie de vrije loop laat van wat er had kunnen gebeuren daar beneden in de keuken, de keuken van de buurman.

3.

Het eerste boek van Maan Roellens is toch 25.000 keer over de toonbank gegaan en uiteraard was de toen euforie groot. Nu zit ze te zoeken op marktplaats waar ie 4 keer op staat. Hoogste bod zes Euro van verkoper Joep15. Ze zit zich, zoals gewoonlijk op te winden hierover “Kom op, kutzooi! Nieuw was ie meer dan twintig!”

Waarom de tweedehands boeken verkoop op een site die, door iedere gek gebruikt kan worden een standaard voor Maan is geworden zou zij zelf niet kunnen beantwoorden maar het is wel zo. Het begon met de inzakkende verkoop na een week of drie van de release. Tweedehands sites beginnen overspoeld te raken met populaire boeken die mensen net uit hebben. Toch nog effe een paar eurotjes besparen.

Mensen hebben geen respect meer voor de broodwinning van artiesten, ten minste veel mensen. Niet allemaal natuurlijk.

Kut mensen.

Kut geld.

Ze staat op het punt een tegenbod te doen, zoals ze een half jaar geleden gefrustreerd wel eens deed, maar doet het toch maar niet. “Mijn zelfrespect is groter dan de economische grieven die ons dagelijks tergen” denkt ze poëtisch.

Ze word afgeleid door een harde klap van een deur beneden en ziet uit haar ooghoek Katrina naar een sportief autootje lopen. Rood met zwart dak.

“Ik heb een fiets, zij een fucking mooie auto.”

“Schelden is mijn religie”

“Fuck en Kut zijn mijn goden. Die schrijf ik op.”

Zie ziet Karel achter haar aan rennen op blote voeten met een roos achter zijn rug die hij tevoorschijn haalt op het moment dat zij zich omdraait. Ze knuffelen en lachen en Maan denkt misselijk te worden van de genegenheidsbom die af gaat op haar plein.

Ze houd ook niet van bloemen. Dode lijkjes in een vaasje met water als een soort van make shift balseming om ze maar wat langer goed te houden. Ze snapt niet dat mensen daar vrolijk van worden.

Maar duidelijk wel ziet ze nu voor haar neus aangezien Karel Katrina vol op haar bek staat te nemen en zij hartstochtelijk haar mooie gelakte nagels door zijn haar laat gaan.

Na een paar uur schrijven gaat ze door de stapel post die er nog ligt. Eén van de nadelen van thuis werken en je partner denkt dat je dan al die huishoudklusjes er ook wel bij kunt doen, want ja, je bent er toch al de hele dag?

Al snel vind ze het briefje van Karel. Nou ja, nogal overdone vind ze. Een cadeaubon voor een hotel en een cadeaubon voor bloemen.

Het briefje zelf is op gelig papier geschreven met een vulpen en mooie rechte letters. “wel chique” denkt ze. Aan de datum ziet ze dat het de eerste dag van hun vakantie geschreven is. In ieder geval had hij daar niet over gelogen. Wat is dat met die bloemen? Een verkapte avance? Ze denkt terug aan die dag en net ervoor. Had ze hem al gezien? Ze denkt van niet. Toch lijkt hij nogal een Don Juan met zijn bloemen die overal maar vrolijk worden rondgestrooid als confetti op een feestje en ze gooit de bloemenbon terug op de tafel. De volgende keer dat ze hem ziet zal ze meneer Don Juan wel even uittesten met haar tieten en zwoele blik.

Want ja, hij denkt dan dat hij een gecompliceerde lady killer is maar het is toch gewoon een man, met piemel, dus hem even lekker teasen en de candy weg laten lopen zal hem leren met zijn fucking kut feestjes.

“Schelden is geil. Ik ga tegen Richard zeggen dat hij wel eens iets mag zeggen wanneer we neuken”

Een dag later zit ze te schrijven. Staat op en luistert. Wat hoort ze toch? Ze haalt de rode krullen voor haar oor weg en hoort dat het van beneden komt.

Ze luistert goed. Ze heeft geen scrupules wat dat betreft. Toen ze in haar studententijd huizen schoonmaakte om wat bij te verdienen ging ze altijd door het hele huis heen. Zo spannend. Ze ging net zo lang door tot ze een paar geheimen had gevonden van de bewoners, meestal stonden de huizen in Zuid of Amstelveen. Kakkers die net deden of ze heel wat waren maar ondertussen ook gewoon vieze sex hadden, vreemd gingen en drugs gebruikte en dat soort shit.

Masturberen vond ze ook altijd geil in het bed van een vreemde. Of neuken met haar vriendje. Gewoon, het stiekeme en de spanning van betrapt kunnen worden.

Vooral één of twee keer toen de man des huizes best lekker was. Ze had zijn t shirt aangedaan en gefantaseerd dat hij de kleren van haar lijf scheurde om haar vervolgens daar in bed hard te nemen. Een andere keer, toen de bewoners op vakantie waren, had ze een heerlijk bad genomen en haar gedragen slipje in zijn kast van hun slaapkamer verstopt. Eigenlijk als een soort van geheime boodschap omdat hij altijd met haar flirtte maar later was ze er achter gekomen dat je eigenlijk toch wel bij de meeste mannen je tieten in hun gezicht moet drukken voordat ze doorhebben dat je iets wilt.

Ze had nooit meer iets van hen gehoord. Misschien had de vrouw des huizes het slipje wel gevonden? Daar voelde ze zich dan weer schuldig over.

De buurman afluisteren is dus kinderspel.

Dan weer een geluid van beneden. Een zucht? Ze doet beter haar best om het te horen en gaat op handen en knieën om te horen wat er gebeurt.

Een harde kreun! Echt hard!

WTF!

Ze zakt nog dieper naar beneden met haar hoofd op het tapijt en hoort wat gepraat. Duidelijk Karel.

PETS!

Een harde pets gevolgd door een vrouwenstem.

PETS! Nog één. Weer de vrouwenstem.

Maan probeert te horen wat ze zegt en in haar opwinding van zoveel juicy details die onbeschaamd en onbedekt haar appartement bereiken krullen haar vingers zich krampachtig en schrapen over de vloer. Ze hoort meerdere klappen op naakt vlees. Dat is nu duidelijk.

Na de vijfde klap heeft ze uitgevogeld dat de vrouw meetelt en Karel steeds bedankt afgewisseld met “slut” en “ass back” van zijn kant.

Het gekreun word harder met enkele harde gillen tussendoor en ze stelt zich voor dat de vrouw flink onder handen word genomen.

Hoe? Daar kan ze alleen maar over fantaseren.

De geluiden vervagen wat en ze hoort dat het spel in de slaapkamer word voortgezet. Eigenlijk heeft ze niet echt zin meer om te luisteren en gaat verder met haar verhaal.

Later die avond ziet ze Katrina weer naar haar sportautootje lopen met een paar rozen in haar hand. Karel loopt naast haar om haar te helpen met de deur open te houden en haar tas achterin te zetten.

Maan bekijkt het geïntrigeerd en stelt zich voor wat er allemaal gebeurd tussen die twee. Ze bekijkt de details. Katrina in haar licht blauwe spijkerbroek waar haar kont mooi in uit komt. Zou haar kont blauw zijn? Zit zo'n broek dan wel lekker? Haar brede lach en lange zwarte haar en Karel met zijn pretoogjes die plagende opmerkingen maakt ziet ze, aangezien Katrina hem eerst een speelse klap geeft en hem dan lachend naar haar toe trekt om hem lang en sensueel te zoenen.

In de weken erna gaat ze het patroon ontdekken. Ongeveer twee keer per week komt Katrina na de lunch langs, is er hete en ruige sex en om een uur of negen in de avond gaat ze weer weg maar altijd met op zijn minst één roos en vaak meerdere. Soms heeft ze ook een cadeautje in haar hand.

Langzamerhand gaat het cynisme van Maan over in een gevoel van verbondenheid en ze probeert te zien wat het is. Verbonden met wat? Het ritueel? De sex? Karel en Katrina? Word ze hier niet gewoon plat geil van? Moet ze een minnaar nemen die haar ook afrost omdat ze Richard niet durft te vragen? Het benauwt haar ernaar te kijken,vind het verraad ten opzichte van Richard maar ze blijft nieuwsgierig.

Alleen rozen zijn toch echt gewoon niks. Lijkjes voor een geromantiseerd ideaalbeeld tijdelijk als de liefde die ze geacht worden te bevestigen.

In dezelfde weken slaapt ze steeds iets slechter. Katrina is minstens twee keer blijven slapen en alhoewel ze niets hoort van beneden ligt ze toch te denken aan hun, hoe ze in elkaars armen liggen en hoe ze sensueel zoenen en wat allemaal niet. Je kunt natuurlijk niet de hele tijd maar spanken en je liefje Domineren met power play en ze betrapt zichzelf erop dat ze de lingo al goed begint te begrijpen door de artikelen die ze heeft gelezen op bepaalde S&M sites en ja, er ook verschuivingen plaats vinden in haar wereldje.

Kut internet. Waar alles zomaar voor het oprapen ligt.

Ze knijpt zichzelf nu ook wanneer Richard haar neukt. Eerst in haar polsen en daarna in haar dijen en tepels wanneer hij haar aan het beffen was.

De pijn is stiekem lekker.

Op een namiddag zit ze goed in de flow. Het ene na het andere woord schiet eruit en de ideeën die ze maar moeilijk onder woorden kon brengen vinden ineens hun weg. Haar ogen zijn groot en ze voelt bijna het bloed door haar hart pompen “Dit is waar je voor schrijft motherfuckers” denkt ze.

Op hetzelfde moment word er aangebeld. Het zijn de rozen die ze heeft besteld met de bon van Karel een dag eerder. Ze weet eigenlijk niet waarom ze dat gedaan heeft.

Ze pakt ze aan en loopt ermee naar de huiskamer en realiseert zich dat ze eigenlijk helemaal geen vaas heeft.

Kut.

Dan hoort ze geluiden van beneden. Ongeveer dezelfde waar ze nu regelmatig rode wangen van krijgt.

Natuurlijk zag ze Katrina al een uur eerder aankomen.

Gemompel. Gelach. Nattigheid tussen haar benen.

Ze zakt snel en ongeduldig door haar knieën.

Het broeit in haar hoofd terwijl ze geil ligt te wachten, plat op de vloer op de eerste klap.

De bos rozen voor haar.

Dan hoort ze hem.

Pets!

En nog één.

Pets!

“Two. Thank you Master” fluisterd ze met Katrina mee.

“Three, gevolgd door een snik en een klein intens gilletje van genot en de woorden “Thank you Master” lijken zich meer uit te rekken.

Het duurt steeds langer voordat de volgende klap gegeven word en ze bedenkt zich dat ze wel iets zou willen hebben om zichzelf ook op haar billen te slaan. Maar wat?

De vliegenmepper! Ze holt naar de keuken en pakt hem uit het gootsteen kastje. Doet haar rok uit en staat nu in haar string en topje. Ze test de vliegenmepper op haar billen. “Nee dit is niks. Wat is dit voor slap ding? Jezus!” En ze ziet een spatel en probeert die op haar hand. “Nee, niet hard genoeg! Shit!”

“Ping Pong batje!” En ze rent weer terug naar de huiskamer waar ze allerlei troep uit een la op de grond gooit en er twee batjes tussenuit vist. “De rode of de blauwe?” grapt ze tegen zichzelf.

Ze gaat met haar gezicht weer op het tapijt liggen en duwt haar kont omhoog. Ze hoort weer een pets met een “Nine, thank you Master” en anticipeert wanneer de nummer tien zal vallen. Bijna tegelijkertijd slaat ze op haar billen met het batje. Ze kreunt. Haar vingers vinden hun weg naar haar poes en ze begint haar clit te strelen. Ze kan zo goed voor zich zien hoe Karel zijn Vriendinnetje met haar licht bruine ogen laat genieten. Hoe haar billen steeds roder worden.

Ze vingert sneller en slaat nog eens op haar billen. Nu harder en steeds probeert ze harder te slaan in het ritme van Karel terwijl ze met Katrina meekreunt.

Haar gezicht wrijft nu over het tapijt om maar zo veel mogelijk te horen, te beleven. Ze wil ze voelen. Kon ze nu maar door de vloer zakken en meedoen. Ook op haar billen krijgen. Het beleven. Gewoon loslaten.

Ze kijkt naar de bos rozen en trekt ze naar zich toe. Ze ruikt eraan en voelt de harde stengels met de scherpe doorns. Ze ruiken nat en fris. Vers. Ze kreunt hard bij de vijfde pets die zij zichzelf geeft en haar hand knijpt in de stengels waardoor ze zichzelf open haalt. Ze voelt pijn, ze ziet een druppel bloed. Ze trekt de rozen onder haar borst en hijgt hard terwijl de harde ruwe stelen over haar zachte blanke huid schrapen maar het is niet erg. Haar lust heeft de overhand en ze vingert zichzelf nog sneller en steeds sneller...

Naderhand ligt ze uit te hijgen met haar wang op de vloer en gezicht naar het raam. Beneden hoort ze nog gekreun en soms wat gelach. Ze geniet ervan.

Dan hoort ze de voordeur open gaan. “O nee! Richard! Is het al zo laat?!”

Paniekerig gooit ze het batje hard opzij richting het raam waar het tegenaan knalt en de ruit barst. Ze wil op staan maar het lukt niet! Haar oorbel zit vast aan het tapijt en ze zet haar handen plat op de vloer om met een soort van zijwaartse schijnbeweging toch los te komen. Maar het is tevergeefs. Ze zit vast en wanneer ze te veel kracht zet scheurt haar oor in. Het enige wat ze nog effectief kan doen is liggend haar stringetje weer half omhoog trekken en terwijl haar emoties de overhand beginnen te krijgen lacht ze eerst uitbundig om haar precaire positie om daarna in snikken uit te barsten over de rozen heen.

Richard staat verbaasd achter haar en kijkt van zijn half naakt snikkende vriendin, die aan de grond genageld is, naar alle rotzooi op de grond uit de lade, het gebroken raam en de rozen die blijkbaar wel ineens het huis in mochten maar niet om mooi te zijn zo te zien.

'Richard' fluistert Maan zachtjes met een snik en nog steeds met haar gezicht richting het raam. En ze wenkt hem twijfelachtig zonder naar hem te kunnen kijken.

Hij knielt naast haar met een bezorgd gezicht. Zijn oor bij haar mond 'Ja schat?'

'Richard liefje, we moeten eens een goed gesprek over sex hebben.'