Mijn naam is Sandra, ik ben ondertussen 35 jaar, en ik ben een geen hoer. De drie personen die weten wat ik doe, zijnde mijn zus Steffie en twee vriendinnen Emma en Sylvie, zijn altijd boos wanneer ik mezelf wel een hoer noem. “Jij bent een helpster”, zeggen ze dan in koor, “je doet een werk van barmhartigheid”, volgt er dan al snel. En ja, ze hebben gelijk. Ik help mensen die anderen meestal links laten liggen. Ik help ze daar ik een sterk sociaal ontwikkeld gevoel heb, en ik niet tegen oneerlijkheid en ongelijkheid kan. Ik help ze omdat ook dit soort mensen liefde mogen ervaren, maar ook genegenheid, en vooral genot. Ik help ze niet voor het geld, ik help ze omdat ik nu eenmaal zo in elkaar zit. Maar ik help ze wel met mijn handen, met mijn mond en met mijn kut.

Alles begon zo’n 10 jaar geleden toen ik werkzaam was als thuisverpleegster. Ik had een opleiding verpleegkundige achter de rug maar kon me niet echt vinden in de werkuren die in een ziekenhuis van mij verwacht werden. Vooral met nachtelijke uren had ik een groot probleem, want ik slaap héél graag. Via een medestudente kwam ik in de thuiszorg terecht. Ik mocht mijn uren vrij kiezen en was ook mijn eigen baas. Het loon was niet slecht en ik kreeg nog een firmawagen ook. Nu, geld heeft mij nooit geïnteresseerd. Zolang ik alle facturen kan betalen en genoeg over heb om te leven ben ik tevreden. Materialistisch ben ik al helemaal niet. Was ik enkele tientallen jaren eerder geboren, ik ging zeker een hippie geweest zijn. Peace and love, die toestanden. En vooral vrije liefde. Want daar hield ik wel héél erg van.

Op een vrijdagochtend kwam ik zoals elke week bij Susie langs. Susie was een dame van 49 jaar die tijdens een arbeidsongeval haar beide armen had gebroken. Na een complexe operatie moest ze maar liefst 8 weken in het gips en was ze dus compleet afhankelijk van een ander gedurende die weken. Gelukkig kwam haar zus inwonen om voor haar te zorgen. Ik moest elke week enkele verzorgende handelingen komen doen bij haar, voor de rest zorgde haar zus. Terwijl ik er was maakte haar zus altijd gebruik van de tijd om inkopen te gaan doen, omdat ze dan wist dat er iemand bij haar was. “En zeg eens Susie, hoe gaat het, nog drie weken te gaan zeker”, begin ik het gesprek terwijl ik enkele compressen verwijder om wat wonden te ontsmetten en opnieuw te dresseren. “Zwijg San”, zegt ze tegen mij, “ik kom echt gek”. Ik begrijp haar compleet, het moet verschrikkelijk zijn om je armen niet te kunnen gebruiken. “Gelukkig helpt Gigi je”, zeg ik tegen Susie. “Ja, maar er is één iets wat ze niet kan”, zegt ze met een luide zucht.

Ik kijk Susie verbaast aan. Ik weet dat haar zus Gigi haar wast, haar helpt met eten en zelfs na een toiletbezoek alles reinigt. “Wat doet ze dan wel niet”, vraag ik nieuwsgierig. “Och San”, zucht Susie, “ik ben pokkegeil, ik ben al weken niet klaargekomen”. Ik moet lachen maar begrijp onmiddellijk de frustratie. Zelf neuk ik minstens eenmaal in de week en de andere dagen vinger ik me vaak tot drie keer toe. Ik ben verslaafd aan klaarkomen. Ik zou niet weten wat ik zou doen moest ik al vijf weken geen orgasme beleefd hebben. “Tjah, dat zie ik Gigi inderdaad niet doen”, zeg ik met een glimlach. “Het is zo erg dat ik nat kom als ze m’n kut afdroogt na het plassen”, zegt Susie zonder enige schaamte. En dan kwam de zin die ik verwachtte: “Wil jij me niet helpen”, vraagt ze. “Susie, dat gaat echt niet”, zeg ik tegen haar op een professionele toon. “Ik begrijp het”, zegt ze triest. De rest van de verzorging is plotseling zeer raar. We weten niet meer wat zeggen en zodra Gigi terug is van boodschappen doen, kan ik niet snel genoeg weg wezen.

De rest van de dagen blijf ik maar terug denken aan het voorval. En verrassend genoeg vaak terwijl ik mezelf aan het masturberen ben met mijn vingers of een speeltje. De gedachte dat ik Susie zou vingeren, bij wijze van medische hulp verlening, maakt me pokkegeil. Ik kom er zelfs spuitend van klaar, iets wat normaal enkel lukt als een ander me vingert of neukt. Langzaamaan overtuig ik mezelf om Susie toch te helpen.

En dan is het weer vrijdag en moet ik naar Susie. “Hey Gigi”, begroet ik haar zus wanneer ze al in de garage aan het wachten is om boodschappen te kunnen doen. “Ze ligt al klaar voor je”, zegt Gigi met een flauwe glimlach en ik loop naar boven naar de slaapkamer van Susie. “Hey Suus”, begroet ik de onfortuinlijke vrouw met beide armen in het gips. “Hey San”, begroet ze me vrolijk terug. Ik begin aan de verzorging en na enkele minuten zegt Susie: “Sorry van vorige week, ik wou je niet oncomfortabel doen voelen”. “Niet erg”, antwoord ik haar, “en om eerlijk te zijn, ik heb er wel over nagedacht”. Susie kijkt me vol verbazing aan. “Oh ja”, vraagt ze lief.

Ik zeg geen woord maar laat mijn handen over haar lichaam glijden. Ik zie onmiddellijk hoe haar tepels verstijven en de stof van haar witte t-shirt bijna kapot scheuren. Susie heeft een stevige kont en ditto dijen en ik streel deze doorheen de zachte stof van haar pijamabroek. Ik voel een stralende hitte van tussen haar benen komen, die mijn hand ernaartoe lokt. “Ben je zeker”, vraagt Susie me héél lief. “Het is mijn job om je te helpen”, zeg ik met een lichte geile toon in mijn stem, “geniet gewoon”. Susie kreunt zachtjes en wriemelt een beetje met haar kont zodat ze platter komt te liggen op haar bed.

Ik duw nu zachtjes met de palm van mijn hand op haar venusheuvel en ik zie hoe een vochtige plek zich aan het vormen is op de lichtblauwe stof van haar pijamabroek. Ik duw steeds harder en de plek wordt steeds groter. Met twee vingers glij ik langs de contouren van haar schaamlippen, en merk zelfs al de verdikking van een gezwollen clitoris op. Ik sta recht en haak met mijn twee handen de vingers achter de elastiek van haar broek, en trek deze omlaag. Ze helpt me door héél lichtjes haar kont op te heffen, en luttele seconden later ligt ze met gespreide benen voor me. De geur van haar vochtige kut streelt mijn reukorgaan en bedwelmt me lichtjes. Het is zeker niet de eerste keer dat ik een vrouw ga bevredigen, maar wel de eerste keer in deze situatie.

“Maak me klaar San”, smeekt Susie me, “aub maak me klaar, ik ben bloedgeil”. Ik zie wat Susie bedoelt. Wanneer ik met twee vingers haar behaarde schaamlippen spreidt, loopt het vocht er in een dun straaltje uit. Heel langzaam penetreer ik haar schede met twee vingers, maar merk al snel dat er nog een derde en een vierde inpast. Door het gekreun en gehijg door, hoor ik Susie constant smeken om sneller te gaan. Om wilder te gaan. Om harder te gaan. Ik doe wat mijn patiënte verlangt. Maar lang duurt het niet. Ze is echt zeikgeil en na zo’n drie minuten komt ze schreeuwend klaar. “FUCK JAAA”, roept ze luid en het vocht spettert langs alle kanten uit haar behaarde gleuf. Ik krijg dikke druppels in mijn gezicht en op mijn lippen, en lik het gretig met mijn tong af. “Kom maar, kom maar hard”, moedig ik haar aan terwijl ik stevig verder blijf vingeren.

Ik blijf Susie zo wild en stevig vingeren, dat zodra haar eerste orgasme uit haar lichaam verdwenen is, een tweede reeds op uitbarsten staat. “GODVERDOMME WAT DOE JE MET ME!” roept Susie luid en amper twee minuten na het eerste, komt ze een tweede keer klaar. De geile vulkaan die al weken in deze vrouw haar lichaam verborgen zat, breekt in volle kracht uit. Minutenlang siddert en beeft ze na, en loopt het geil als een rivier van tussen haar schaamlippen naar buiten. Haar clitoris pulseert alsof het staat te dansen op één of ander 90’s techno nummer.

“Deed het deugd”, vraag ik Susie wanneer ze eindelijk haar ademhaling terug onder controle heeft. “Je kan niet geloven hoe hard ik dit nodig had”, zegt ze lief. Maar ik kan het wel geloven. Terwijl ik haar met een washandje en wat warm water terug proper maak, blijft ze me maar bedanken en zegt ze dat ze me zeker extra wil betalen voor deze extra dienst. “Dat is niet nodig”, zeg ik haar, “ik deed gewoon mijn job”. “Ik denk niet dat je collega’s dit doen hoor”, zegt Susie lief, “terwijl er waarschijnlijk veel vraag naar is”.

Die avond terwijl ik in de zetel wat televisie zit te kijken denk ik na over Susie’s woorden. Het klopt dat veel van mijn patiënten hoogstwaarschijnlijk met dezelfde frustraties zitten als Susie. Maar zij niet alleen. Er zijn waarschijnlijk enorm veel lieve mannen en vrouwen, die om één of andere reden moeilijk of helemaal niet aan seks kunnen doen. Zou ik nog mensen kunnen helpen? Zou ik dit seksuele onrecht een beetje uit de wereld kunnen helpen? Zou ik hier mijn beroep van kunnen maken? Véél om over na te denken, maar hoe dit zich verder zal ontwikkelen, is voor een volgend deel.