Moeders Onder Elkaar - 25

Na twee emotionele dagen waarin intense gesprekken hand in hand gingen met intense orgasmes is de conclusie dat de families van Veerle en Bas en die van Lana samen (op proef) één familie worden! Wat de conclusie is van het gesprek dat Maddy met Ruud heeft gevoerd weten ze echter nog niet…

Er is inmiddels al bijna een week verstreken sinds de verhuizing van Lana en Jones en het voelt voor iedereen alsof ze al jaren samenwonen. De eerste dagen had Lana nog wat moeite om het huis waar ze zolang heeft gewoond achter te laten, maar door alle warmte en liefde die ze ontvangt van Veerle, Bas en de kinderen kan ze dat langzaam aan steeds meer loslaten. Bovendien weet ze in haar achterhoofd dat ze altijd terug kan naar haar huis als ze dat zou willen, wat het wel iets gemakkelijker maakt. Van Maddy hebben ze echter de hele week nog niets gehoord en ze beginnen zich ondertussen wel een beetje zorgen te maken.

“Heeft Maddy al gereageerd op je appje?”

Veerle kijkt op van de strijkplank als Lana de vraag stelt. Ze zijn samen de was aan het doen in de keuken. Veerle strijkt, Lana vouwt alles op en sorteert het per kamer. De radio staat lekker hard aan en ze hebben samen alle liedjes meegezongen als een paar pubermeisjes. Nu begint het nieuwsbulletin, dus zet Lana de radio even zachter zodat ze na dit lolletje even serieus kunnen praten.

“Nee, nog steeds niet. Ze heeft het wel gelezen, maar niet gereageerd.” antwoordt Veerle.

“Ik begin me wel een beetje zorgen te maken, ik heb ook al een paar keer gebeld en ze nam niet op… Het lijkt me ook sterk dat ze zo meteen hierheen komt voor de yoga.”

“Zou ze Ruud beloofd hebben om ons niet meer te zien?” vraagt Veerle zich hard op af.

“En hoe wil ze dat dan doen? We wonen hier allemaal in de buurt, onze kinderen zitten op dezelfde school, we doen in dezelfde winkels boodschappen. Natuurlijk zie je elkaar dan regelmatig.” antwoordt Lana.

“Ja maar in een winkel is anders dan hier thuis. Midden in de supermarkt ga je niet….ehm….dinges...” Veerle vindt het moeilijk om haar zin af te maken.

“Ik snap wat je bedoelt.” zegt Lana terwijl ze even knipoogt naar Veerle. Ze hangt het laatste overhemd netjes op een kleerhanger. De was is weer klaar! “Weet je wat, als we de was opgeruimd hebben bellen haar nog een keer op, en als ze niet opneemt dan gaan we er naar toe.”

Veerle knikt. “Ja, laten we dat doen.”

Een paar minuutjes later ligt alle was weer netjes gestreken en opgevouwen in de kasten. Als de dames de keuken weer in komen lopen, staat Elise in de keuken. Veerle werpt gelijk een blik op de klok. Is het al zo laat? Hebben ze de tijd niet in de gaten gehouden?

“Hey! Wat fijn dat je er ook al bent Lana, dat komt goed uit. Ik ben wat eerder, want ik wilde even met jullie praten…” begint Elise.

Veerle en Lana werpen elkaar snel een blik toe.

“Natuurlijk, ga zitten. Wil je vast thee?” vraagt Veerle.

Elise knikt. Ze doet haar jas uit een gaat op een stoel zitten. Ze draagt een yogabroek en een zwart hemd met daarop een vreemd logo wat op een hart en een ster in elkaar lijkt. Het zal vast wel weer iets van een rockband zijn.

“Het gaat over Maddy…” zegt ze terwijl ze haar blonde haren achter haar oren wrijft met haar handen. Veerle en Lana werpen nogmaals een blik naar elkaar. Ze zijn benieuwd wat Elise allemaal weet en wat niet. “Na die middag dat jullie bij mij zijn geweest heb ik haar nog een paar keer gebeld en geappt, maar ze reageert helemaal niet meer! Laatst zag ik haar op het schoolplein en wilde ik haar vragen wat er aan de hand is, maar ze sprong snel haar auto in met haar dochter en scheurde bijna de straat uit. Ik weet niet waarom ze mij de hele tijd ontwijkt, maar ik dacht dat jullie me daar misschien iets meer duidelijkheid in kunnen geven?”

“Dat is een lang verhaal Elise…” antwoordt Lana terwijl ze tegenover Elise op het bankje voor het raam plaatsneemt. “Maar laat ik vast voorop stellen dat het niet jouw schuld is. Ze heeft ons ook al de gehele week genegeerd.”

“Ik ben blij om te horen dat het niet aan mij ligt, maar verder is het natuurlijk een vreemd verhaal... maar ik ben wel benieuwd wat er dan aan de hand is.” zegt Elise.

Veerle zet een dienblad op tafel met drie mokken met heet water, een theedoos en een schaaltje bonbons. Ze ziet hoe Elise naar de bonbons staart. “Volgens het doosje zijn ze vegan.” zegt Veerle.

“In dat geval, lekker!” zegt Elise met een glimlach en ze stopt er meteen eentje in haar mond.

“Wil jij beginnen of zal ik beginnen?” vraagt Lana aan Veerle. Veerle haalt haar schouders op. “Begin maar, ik spring wel bij als het nodig is.”

Gedurende een lange tijd zijn Lana en Veerle aan het woord. Ze beginnen helemaal bij het begin, zodat Elise ook de hele situatie begrijpt. Hoe Lana haar betrapte, hoe hun relatie zo gegroeid is. Hoe Maddy er bij betrokken werd, of misschien wel zichzelf er bij heeft betrokken. Maddy’s worsteling met haar eigen seksualiteit en hoe zij hebben geprobeerd daar bij te helpen en uiteindelijk de gebeurtenissen van afgelopen week. Ze eindigen met de mededeling dat Lana en Jones nu op proef bij Veerle inwonen. Over de Tinder date die niet doorging hebben ze nog geen woord gerept.

Elise luistert al die tijd met grote ogen en steeds roder wordende oortjes. Af en toe stelt ze een vraag als ze iets niet juist denkt de begrijpen of interpreteren, maar verder luistert ze voor naar wat Lana en Veerle allemaal zeggen. “Zo he! Jullie zijn inderdaad een stuk spannender dan jullie van buitenaf doen vermoeden! En jij laatst maar beweren dat je een saaie huismoeder bent Veerle! Dit verhaal had ik niet verwacht toen ik hierheen kwam. Ik vind het bewonderenswaardig en mooi dat jullie deze stap met elkaar durven te zetten. Maar waarom besluiten jullie dit zomaar met mij te delen?”

“Nou…” begint Veerle, “zoals wij je hebben leren kennen ben je een zeer open persoonlijkheid die bovendien anderen lijkt te accepteren zoals ze zijn, dus tegen jou durven we gerust te praten over onze ‘situatie’. Zeker nu het er naar uit ziet dat we vriendinnen zijn en elkaar vaker gaan zien, zouden we ons anders vast en zeker een keer verspreken, onszelf kennende.” Ze neemt een slok van haar thee en kijkt Elise recht in haar ogen aan.

Elise kijkt Veerle recht terug in haar ogen aan en begint te glimlachen. “Ik vind het fijn om te horen dat jullie me al als vriendin zien en zelfs zoveel vertrouwen om deze intieme details van jullie levens met mij te delen.” antwoordt ze. “Ik weet dat ik dat zelf ook vrij snel doe, maar dat wil niet zeggen dat ik dat ook van een ander verwacht.”

“We hebben je dit verteld omdat we het je wíllen vertellen,” vervolgt Lana hun relaas, “maar ook omdat het van belang is voor het laatste stukje van het verhaal. Je weet nu waarom Maddy zo afstandelijk naar ons reageert, maar ze reageert ook zo naar jou…”

“Ja inderdaad! Waarom dan?” reageert Elise met volle mond. Gedurende de tijd dat Veerle en Lana hun verhaal hebben gedaan, heeft Elise onbewust al bijna alle bonbons van het schaaltje opgegeten.

“Ik weet niet of je je nog een misgelopen Tinder date van een jaar geleden kunt herinneren?” vraagt Lana.

Elise kijkt haar met vragende ogen aan. “Hoe weet jij daar van?”

“Maddy vertelde dat ze ongeveer een jaar geleden voor een zakelijk dingetje regelmatig ergens verder weg in een hotel moest overnachten. Toen heeft ze de stoute schoenen aangetrokken, Tinder geïnstalleerd op haar telefoon en haar profiel op ‘geïnteresseerd in vrouwen’ gezet. Ze kwam met een vrouw aan de praat en het leidde tot een date...maar op het allerlaatste moment kreeg ze koudwatervrees en liet ze de vrouw in het café waar ze hadden afgesproken zitten... En die vrouw dat was jij.” Zodra ze is uitgesproken, pakt Lana de laatste bonbon en steekt hem in haar mond.

Elise leunt even achterover met haar handen achter haar hoofd gevouwen. Ze zucht een keer overdreven. “Ja, dat was ik ja. Ik had haar echter niet herkend. Ze had een foto waarop ze aan het skiën was of zo gebruikt als ik het goed herinner...Madeleine…Maddy….inderdaad. Wat grappig eigenlijk. ‘Toeval bestaat niet’ zeggen ze dan.” Ze reikt naar het schaaltje bonbons, kijkt even teleurgesteld als het leeg blijkt te zijn en gaat dan weer achterover in haar stoel hangen. “Ik vond het toen erg vervelend dat mijn date niet kwam opdagen, mijn zelfvertrouwen heeft een paar maandjes een flinke knauw gekregen, maar achteraf maar goed dat het zo is gelopen…”

“Omdat je Maddy nu weer ziet, bedoel je?” vraagt Veerle.

“Nee, niet op die manier. Maar iets meer dan een jaar geleden had ik een gesprek met Mathilde over ons seksleven. We zijn beiden tevreden, maar er zijn natuurlijk altijd nog wensen en verlangens die nog niet vervuld zijn. Zij wilde graag wat ontdekken op het gebied van bdsm, maar dat ligt helemaal niet in mijn straatje. Mijn wens was eigenlijk vrij saai tegenover die van haar, ik wilde gewoon eens ervaren hoe het met iemand anders is. Een one night stand. Gewoon een nacht wilde seks zonder bijbedoelingen en daarna weer door met je eigen leven. Behalve een jeugdliefde, Johan en Mathilde heb ik nog nooit een andere bedpartner gehad, dus het leek mij wel spannend om eens te ervaren hoe het met iemand anders is. We hadden allebei dus een wens die we niet met elkaar konden vervullen…”

“Ik denk dat ik wel kan raden waar dit naar toe gaat.” zegt Lana.

“Dan zou je waarschijnlijk goed raden, want op de avond dat ik op Maddy zat te wachten, had Mathilde een afspraak met een domina.”

“Ha, echt!” roept Veerle enigszins verbaasd uit.

“Dus jullie waren op de hoogte van elkaars plannen?” vraagt Lana.

“Jazeker, maar het werd een grote deceptie. Mathilde heeft niet echt genoten van haar avondje. Ze vertelde me de dag erna dat ze alleen maar kon denken aan hoe ik met een vreemd persoon in een hotel de nacht zou doorbrengen...en ik moest haar toen bekennen dat ik met een dubbel gevoel in die kroeg op mijn date zat te wachten omdat ik alleen maar kon denken aan hoe mijn Mathilde ergens op een bedje vastgebonden lag te wachten op de zweepslagen van haar meesteres.”

“Dus jullie zijn allebei een beetje jaloerse types?” concludeert Veerle.

“Nogal!” beaamt Elise. “Of gewoon heel erg op elkaar gesteld en snel bezorgd. Laten we het daar maar op houden.” Alle drie de dames gniffelen. “Maar Maddy ontwijkt mij dus om een Tinder date die we achteraf allebei niet wilde?” Elise krabt zich even achter haar oor.

“Ze was van plan om het je te gaan vertellen, maar ik denk dat haar gesprek met Ruud niet zo vlotjes is verlopen als we allemaal hadden gehoopt. Bovendien kwamen wij de laatste keer lekker irritant erbij zitten, dus toen durfde ze het ook niet meer.” zegt Lana.

“Ik denk dat het inderdaad een stuk lastiger praten is als Ruud voelt dat zijn vertrouwen beschaamd is. Als dat niet goed zit, krijgt je relatie wel een flinke deuk.” zegt Elise.

“Ja, dat klopt.” beaamt Veerle. “Maar ik vind toch dat we haar moeten helpen! Het voelt toch een beetje alsof het onze schuld is. Nu zondert ze zich alleen maar af!”

“Ik denk alleen niet dat het helpt als we opeens alle drie voor de deur staan. Daar zal Ruud waarschijnlijk ook niet echt op zitten te wachten, alle drie de vrouwen met wie zijn vrouw de grenzen heeft opgezocht, al dan niet overschreden, in zijn optiek.” zegt Elise.

Even zwijgen de dames allemaal. “Vinden jullie het goed als ik dan met haar ga praten?” vraagt Lana dan.

Elise en Veerle knikken.

Lana staat op van haar stoel.

“Oh, nu gelijk?” vraagt Veerle verbaasd.

“Ja, waarom nog langer wachten? Des te sneller weten we wat er aan de hand is. Het is niet alsof er nu nog iemand zin heeft in yoga.” antwoordt Lana.

Elise en Veerle knikken weer.

Even later is Lana verdwenen en zitten Veerle en Elise nog maar met z’n tweetjes in de keuken. Eventjes is het stil. Op het moment dat Veerle iets wil zeggen, is Elise haar net voor.

“Veerle, zeg eens eerlijk...waarom stonden jullie bij mij voor de deur vorige week? Heeft het te maken met wat jullie zojuist vertelden, over jullie speciale vorm van ‘yoga beoefenen’ met elkaar?”

Veerle krijgt gelijk een rood hoofd en begint te stamelen. “Nou, ehm...kijk….Lana en ik kwamen om ehm…of je interesse had om...ehm, zeg maar….ehm.”

“Hahaha, zeg maar niets meer, ik weet genoeg!” lacht Elise. “Ik voel me wel een beetje vereerd dat jullie me leuk genoeg vonden om dat met mij te doen.”

Veerle glimlacht ongemakkelijk.

“Het is dat Mathilde en ik nu op zo’n goede plek in onze relatie zijn, dat ik daar niets aan wil veranderen. En dat we twee jaloerse en/of bezorgde types zijn. Anders had het me wel geil geleken…” zegt Elise. Ze geeft Veerle een knipoog en plaatst dan haar platte handen met een klap op tafel. “Zo! Tijd om die bonbons er maar eens af te gaan rennen! Als we geen yoga gaan doen, ga ik nog even een rondje lopen voordat de school uit is.” Ze staat op en trekt haar jas weer aan. Al die tijd heeft Veerle geen woord meer gezegd. Ze schaamt zich toch een beetje dat Elise zo makkelijk door haar en Lana heen heeft kunnen kijken.

“Houden jullie me op de hoogte van de situatie met Maddy?” vraagt Elise nog. Daarna neemt ze afscheid en blijft Veerle alleen in de keuken achter.

~ ~ ~

Het is ongeveer anderhalf uur later als Veerle het geluid van de achterdeur hoort. Ze zit met Jack en Jones in de kamer op de bank voor de tv, waar de jongens haar uitleg aan het geven waren over welke Pokémon nou het beste is. Ze staat op en laat de jongens in de kamer met hun tekenfilm achter en loopt de keuken in. Lana staat in de deuropening. Het huilen staat haar nader dan het lachen.

“Laan? Gaat het?” vraagt Veerle bezorgd.

“Nee…” is Lana’s antwoord en de tranen beginnen over haar wangen te rollen. Ze loopt naar Veerle toe en omhelst haar. Ze legt haar hoofd op Veerles schouder en begint luid te snikken. Veerle slaat haar arm om Lana heen.

“Oh, lieverd...wat is er aan de hand?”

“Niemand begrijpt me dat ik hier bij jullie ben komen wonen…”

“Hoezo?” vraagt Veerle. Ze begint met een hand liefkozend door Lana’s haar te strelen.

“Eerst Maddy en Ruud en toen ook nog mijn moeder…” snikt Lana verder. Ze is duidelijk erg overstuur en begint met lange halen te schokken en te huilen.

Net als Veerle verder wil vragen, komt Bas binnen. Hij kijkt vreemd op als hij Lana zo in tranen ziet en werpt Veerle een vragende blik toe. De jongens hebben de geluiden in de keuken ook gehoord en komen ook nieuwsgierig kijken wat er aan hand is. Bas springt gelijk in de actiemodus.

“Veer, ga jij anders even met Lana naar boven. Ga even praten, of yoga, of in bad, als Lana er maar rustig van wordt. Jongens, willen jullie mij helpen door alvast de tafel te dekken? Dan ga ik wel koken.”

De jongens kijken nog even verbaasd naar de tranen die over Lana’s wang rollen, maar na nog een aansporing van Bas gaan ze aan het werk. Bas hangt zijn colbertje over een keukenstoel en gaat achter het aanrecht staan. Hij bestudeert de etenswaren die Veerle al had klaargelegd en probeert te achterhalen wat er vanavond op het menu staat.

“Nasi” zegt Veerle zachtjes tegen hem. Ze heeft Lana nog steeds stevig vast.

“Komt goed, ga maar naar boven.” zegt Bas rustig.

“Dankjewel.” zegt Veerle zachtjes terug. “Kom, Lana.” Ze trekt Lana me de gang op en ze lopen naar boven.

“Dat bad was wel een goed plan van Bas. Wil je even lekker in bad? Kun je me dan rustig uitleggen wat er allemaal aan de hand is.”

Lana knikt. Ze kijkt nog steeds beduusd.

Omdat er alleen een bad in de badkamer op de eerste verdieping zit, zet Veerle hier de kraan vast open. Dan loopt ze snel naar boven om wat spulletjes te halen en daarna helpt ze Lana met uitkleden. Als die naakt op de badmat staat, is het bad al aardig volgelopen, dus helpt Veerle haar in bad.

“Kom jij er niet in?” vraagt Lana met een zielig stemmetje.

Veerle staat even stil. Ze had gedacht om gewoon naast het bad te gaan zitten en dan met Lana te babbelen, maar dit kan natuurlijk ook. Ze haalt haar schouders op. “Waarom ook niet.” antwoordt ze en even later zitten ze tegenover elkaar in het lekkere warme water.

“Nou, vertel nu maar eens wat er aan de hand is.” zegt Veerle als ze tegenover Lana in het bad is gekropen. Ze probeert zich zover haar buik en de ruimte in het bad het toelaat in het warme water te laten zakken. Lana is ondertussen een klein beetje tot rust gekomen en kan inmiddels rustig haar verhaal doen.

“Ik ben dus naar Maddy gegaan. Ze was alleen thuis en heeft me binnen uitgenodigd. Ze vertelde dat Ruud haar bekentenissen niet zo goed opnam als ze had gehoopt...hij voelde zich bedrogen en is de eerste paar dagen echt boos op haar geweest.”

“Op zich wel begrijpelijk.” reageert Veerle. Ze kan het niet helpen, maar haar ogen worden automatisch naar Lana’s tepels geleid, die af en toe boven het wateroppervlak uit komen piepen. Ze probeert zich te focussen op het gesprek, want dat is op dit moment veel belangrijker dan andere zaken.

“Maar de laatste dagen hebben ze veel samen gepraat. Maddy had beloofd om in ieder geval even geen contact met ons te zoeken totdat ze samen alles hadden uitgepraat.”

Veerle knikt even. “Ze had misschien even kunnen zeggen dat ze even geen contact wilde, dan waren wij in ieder geval niet zo ongerust geweest...maar goed. En toen?”

“Heel veel langer hebben we niet kunnen praten, want toen kwam Ruud binnen.”

“Oh, echt? En toen?” Veerle gaat even wat rechter op in het bad zitten.

“Die was echt not amused om mij daar te zien. ‘Heb je nog niet genoeg kapotgemaakt? Of moet je het huwelijk van Bas en Veerle ook nog verzieken?’ vroeg hij. In een opwelling heb ik toen verteld dat het juist heel goed ging tussen ons drieën en dat ik hier ben komen wonen. Toen vielen ze allebei over me heen…Ze vroegen me waar ik mee bezig was en zeiden dat ik mijn toekomst en die van Jones vergooide.” Langzaam loopt er weer een traantje over Lana’s wang.

“Och, meid….” troost Veerle haar. Ze wrijft onder water met haar handen over Lana’s benen, die aan beide zijden langs haar lichaam liggen. “Ik denk dat Maddy wel bijdraait als ze het even laat bezinken. En Ruud is gewoon nog boos. Geef het wat tijd.”

“Dat wilde ik ook doen.” snikt Lana. “Toen ben ik even naar mijn eigen huis gegaan. Even rustig op mezelf zijn. Maar toen stond mijn moeder opeens binnen. En die vroeg waarom ik toch zo weinig thuis was. Toen heb ik haar ook maar gelijk onze situatie uitgelegd…en die had er ook totaal geen begrip voor. Ook zij begon erover dat het geen gezonde situatie is voor Jones om zo op te groeien en dat ik beter een vent voor mezelf kon zoeken.” Lana laat haar tranen weer de vrije loop gaan.

“Meis toch…” zegt Veerle vol medelijden. Ze zou graag haar vriendin willen knuffelen, maar haar babybuik belet haar om ingewikkelde manoeuvres in het bad te gaan maken. Dan maar andersom. “Kom eens hier, dan kan ik je knuffelen.”

Lana draait zich in bad en gaat tussen Veerles benen in zitten. Achterover tegen haar aanleunen gaat niet heel goed met Veerles buik er tussen, maar ze maken er het beste van. Veerle slaat haar armen om Lana heen en geeft haar een zoen achterop haar hoofd. Zo blijven ze even zitten en genieten van het warme water en elkaars nabijheid.

“Zeg eens eerlijk, Veer….heb ik een fout gemaakt door hier te komen wonen? Ga ik inderdaad mijn toekomst en die van Jones verpesten voor wat pleziertjes met jullie? Denk ik niet genoeg aan later?” Lana laat haar hoofd een beetje achterover zakken zodat ze een glimp van Veerles gezicht op kan vangen.

“Natuurlijk niet!” zegt Veerle en ze plant een kus op Lana’s voorhoofd. “Zoals Bas en ik er in staan is dit niet een tijdelijk iets hoor. We kunnen jou toch onmogelijk vragen om je eigen leven aan de kant te schuiven, bij ons in te komen wonen en je dan zomaar weer een keer de straat op schoppen? Toen we het er met elkaar over hadden, hebben we allebei hardop bevestigd dat we het zagen zitten om de rest van ons leven, voor zover we ons dat nu voor kunnen stellen, hier met jou zouden willen wonen en ons leven met jou willen delen. We vinden je niet alleen maar geil, we houden ook van jou als persoon, als vrijgevochten vrouw en als lieve partner!”

“Oh, Veerle…” zegt Lana terwijl er weer een traan over haar wangen loopt. Hun lippen vinden elkaar en korte, maar intense zoen volgt. Ze kijken elkaar aan, glimlachen en zoenen dan nog een keertje. Nu nemen ze uitgebreid de tijd. Veerle laat haar handen van Lana’s schouders naar haar borsten glijden en begint haar tepels zachtjes te strelen. Lana geeft een goedkeurend kreuntje in Veerles mond. Net op het moment dat beide dames zin krijgen in meer wordt er op de deur van de badkamer geklopt en horen ze de stem van Bas aan de andere kant van de deur.

“Dames...ik weet niet of jullie door hebben hoe laat het al is, maar wij hebben al gegeten en de jongens moeten ondertussen naar bed...en als ik ze zonder tanden poetsen naar bed stuur krijg ik vast van jullie op m’n dak...en de tandborstels staan bij jullie binnen op de wastafel.”

“Maaa-a-a-aam, schiet nou op!” horen ze Jack jammeren.

“Ja, en jij ook mam!” voegt Jones toe.

De dames kijken elkaar even aan en beginnen als tienermeisjes te giechelen.

“Misschien maar beter ook, ik begon een beetje kramp te krijgen van de houding waarin ik zat.” zegt Lana.

“Sorry schatjes, we komen er aan!” roept Veerle door de deur. Snel stappen de dames uit bad en drogen zich af. Als ze klaar zijn pakt Veerle uit automatisme de badjas en trekt deze aan.

“Nou, lekker ding ben jij! Eerst mij in een bad stoppen en er vervolgens zelf met de badjas vandoor gaan, en ik dan?” zegt Lana met een gespeelde verontwaardiging. Veerle kijkt even verbaasd en beseft zich dan dat ze inderdaad maar één badjas heeft meegenomen omdat ze zelf niet van plan was geweest om ook in bad te kruipen.

“Oh sorry, dat was niet de bedoeling!” zegt ze verontwaardigd.

“Jaja…” zegt Lana nog steeds gespeeld verontwaardigd, terwijl ze een handdoek om haar middel knoopt. Het past allemaal maar net, maar goed dat ze niet zo heel ver er mee hoeft te lopen.

Snel verlaten de dames de badkamer, geven hun jongens een nachtzoen en vertrekken dan naar de master bedroom om zich om te kleden. Als ze beide naakt in de slaapkamer staan, omhelst Veerle Lana weer als deze met haar rug naar haar toe staat. Lana schrikt in eerste instantie op van de plotselinge omhelzing, maar steekt dan een hand naar achter om over Veerles been te laten glijden. Zachtjes streelt ze de zachte huid van haar vriendin.

“We zijn écht blij met jouw aanwezigheid hier hoor, daar hoef je geen minuut over te twijfelen.” zegt Veerle. Dan kust ze Lana in haar nek. Dat heeft niet alleen effect op Lana, maar ook op haarzelf. De hormonen gieren nog steeds in overmaat door haar zwangere lichaam en door alle perikelen met Maddy en de verhuizing hebben ze eigenlijk geen tijd gehad om eens even lekker te ontladen. Lana draait zich om en kust Veerle op haar lippen. Onmiddellijk glijden Veerles handen naar Lana’s billen.

“Zo...jij hebt er zin in.” grinnikt Lana.

“Ja, zin in jou en om jou te laten zien hoe veel je voor mij en voor ons betekent.” kreunt Veerle terwijl ze Lana blijft bestoken met zoentjes op haar wangen en mond. Ze heeft nu pas door hoe geil ze eigenlijk is en hoe erg ze toe is aan een bevrijdend orgasme. Ze dirigeert Lana naar het bed en zittend op de bedrand zoenen ze nog even verder. Als Veerles handen Lana’s lichaam verder beginnen te verkennen, legt Lana een hand op Veerles arm.

“Als je het niet erg vindt, ga ik nu liever slapen. Mijn hoofd zit vol en ik ben moe.” zegt Lana.

Veerle knikt. “Dat begrijp ik heel goed, lieve Lana. Ga maar lekker slapen.”

Veerle trekt snel wat ondergoed en wat makkelijk zittende kleding aan. Ondertussen is Lana al onder de dekens van het bed gekropen en heeft ze het zichzelf gemakkelijk gemaakt. Veerle gaat nog even naar beneden. Als ze in de keuken komt ziet ze twee bordjes met nasi voorzien van vershoudfolie op het aanrecht klaar staan. Bas zit inmiddels op de bank naar het journaal te kijken. Veerle zet het eten in de magnetron en loopt de kamer in.

“En?” vraagt Bas als Veerle in de deuropening komt staan. Kort vertelt Veerle wat Lana vandaag is overkomen. Dan piept de magnetron. Even later zit Veerle naast Bas op de bank met een bord nasi op schoot. Ze kijken samen naar het nieuws, maar bij Veerle komt er weinig van de berichten binnen. Ze moet denken aan Lana, aan Elise, aan Maddy en Ruud.

“Heb jij eigenlijk nog met Ruud gesproken sinds de afgelopen week?”

“Nee, we hebben niet meer samen gesport, dus ik heb hem eigenlijk ook niet meer gesproken of gebeld.”

Typisch mannen, dacht Veerle. Bas is een ontzettend zorgzame en lieve vent, maar zelfs hij zal niet snel de telefoon oppakken en vrienden opbellen om gewoon een gesprek zonder reden te voeren en gewoon eens te vragen hoe het gaat.

“Hoezo?” vraagt Bas dan, als Veerle stil blijft.

“Kun jij niet eens met hem praten? Hij lijkt het Lana heel erg aan te rekenen wat er allemaal tussen ons en Maddy is gebeurd…”

“Daar kan ik wel een beetje inkomen.” antwoordt Bas. “Zo voelde ik me in het begin ook, maar dat is langzaam aan veranderd. Maar je moet je ook beseffen dat alles wat tussen jou, Lana en Maddy is gebeurd ook jullie alle drie aan te rekenen is. Dus Lana, maar ook jij en ook Maddy.”

Veerle knikt. Bas heeft gelijk. Maar Maddy heeft er net zoveel aandeel in als zij en Lana. “Dat begrijp ik, maar misschien helpt het, als jullie eens als mannen onder elkaar praten.”

Bas knikt. “Dat wil ik voor jullie wel doen.”

~ ~ ~

Als ze een uurtje later op de slaapkamer komen, ligt Lana midden op het bed. Ze is diep in slaap en heeft zichzelf begraven onder de dekens. Zo zachtjes mogelijk kruipen Bas en Veerle allebei naast haar onder de lakens. Lana doet even haar ogen open, glimlacht een keer als ze Veerles gezicht ziet en valt dan weer in slaap.

~ ~ ~

De volgende morgen wordt Lana blij verrast wakker als Veerle voor haar neus staat met een bordje met daarop een croissantje en een glaasje jus d’orange. “Goedemorgen schoonheid! Lekker geslapen?” zegt ze vrolijk. Lana knikt voorzichtig met haar hoofd en werpt een blik op de wekker die op Veerles nachtkastje staat. Het is bijna half tien.

“Wat! Al zo laat?!” roept ze verontwaardigd.

“Schijnbaar had je wat slaap nodig.” zegt Veerle terwijl ze haar het bordje in de handen duwt. Lana kijkt nog steeds wat verbaasd. “Bas heeft de kinderen naar school gebracht en ik heb er op toegezien dat ze allebei hun glaasje melk en hun boterhammetje op hebben, dus maak je maar niet druk.” stelt Veerle haar dan gerust. Lana knikt en neemt een flinke hap van het croissantje. Ze heeft honger, want het broodje en het glas sap zijn binnen no time verdwenen door haar mond. Terwijl Lana eet is Veerle naast haar op het bed gaan zitten. Lana is nog steeds naakt. Ze is gisteren na haar zoen met Veerle zo onder de lakens gekropen.

Veerle staart naar de kruimels op Lana’s blote borsten. Als die iets verder tussen de lakens zijn gevallen, blijft Veerle zonder dat ze het doorheeft echter staren. Ze bestudeert de donkere tepelhoven, de recht vooruit priemende tepels en de welving van de borsten. Als ze weer opkijkt, ziet ze dat Lana haar aankijkt. “Je bent mooi.” fluistert Veerle. Ze streelt Lana een keertje over haar wang.

“Jij ook.” zegt Lana zachtjes terug. Ze draait zich een beetje onder de dekens zodat ze Veerle beter aan kan kijken en strijkt dan liefdevol over Veerles buik. Veerle laat Lana even rustig begaan en geniet van de tedere aanrakingen. “Ben je nog steeds zo opgewonden de hele tijd?” vraagt Lana als ze een tijdje gedachteloos over Veerles ronde buik heeft geaaid.

“Ik word gek van die hormonen.” verzucht Veerle. “Op sommige momenten hoeft het maar net verkeerd te waaien en ik ben al bloedgeil.”

Lana begint te lachen. “Maar goed dat je dan twee mensen hebt waar je op terug kunt vallen voor wat ontlading.”

“Nou, begin maar dan.” zegt Veerle met een grijns. Lana geeft een ondeugende glimlach terug en buigt zich voorover. Haar lippen vinden die van Veerle. Ze zoenen een tijdje passioneel, waarna Lana de kus onderbreekt om Veerle uit haar kleding te helpen. Als ze allebei naakt zijn, kruipt Veerle bij Lana onder de dekens om het niet te koud te krijgen. Sensueel laten ze hun handen over elkaars lichamen glijden. Als ze zo een tijdje met elkaar hebben liggen vrijen, pakt Veerle Lana’s hand vast en duwt die richting haar poesje. “Kom, ik hou het niet meer.” hijgt ze opgewonden. Langzaam begint Lana met haar vingers de warmte tussen Veerles benen te verkennen. Ondertussen doet Veerle hetzelfde bij haar.

Als Lana het juiste plekje aanraakt, gaat er een siddering door Veerles lichaam. Even later voelt ze een soortgelijke schok bij Lana en weet ze dat ze ook het juiste plekje heeft gevonden. Terwijl ze lieve woordjes en aanmoedigingen in elkaars oor hijgen beginnen ze beide steeds sneller te strelen. Alsof het zo heeft moeten zijn bereiken ze bijna gelijktijdig hun hoogtepunt. Met een luide kreun genieten de moeders van de enorme ontlading in hun lichaam. Uitgeput en bezweet gaan ze naast elkaar op hun rug liggen. Even zijn ze helemaal zen. Na een tijdje horen ze een hard borrelend geluid.

“Sorry, dat is mijn maag.” zegt Lana. “Ik heb behalve dat croissantje niet zo gek veel meer gehad sinds gistermiddag.”

“Nou, tijd om op te staan dan!” zegt Veerle. “Even wat eten en dan zullen we zien wat de rest van de dag ons brengt!”

Even later zitten ze in de keuken aan een laat ontbijtje of, afhankelijk van hoe je het bekijkt, een vroege lunch. Met een grote glimlach op haar gezicht zit Lana een boterham te eten. Veerle kijkt er met een tevreden blik naar. Ook deze wervelwind is weer gaan liggen.