Door: Joost
Datum: 26-06-2018 | Cijfer: 8 | Gelezen: 4370
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 13 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Crush, Massage,
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 13 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Crush, Massage,
Leuk dat je weer een verhaal van mij hebt aangeklikt. Mijn verhalen zijn allen fantasie, maar er zit altijd iets in wat waargebeurd is.
Ideeën, suggesties of wensen voor een verhaal? Ik hoor ze graag!!
Geniet van dit verhaal, ik hoop dat het je opwindt...
Stipt op tijd meldde ik me bij de fysiotherapeut ‘de Visser’. Al een paar weken zat het tussen mijn schouderbladen muur- en muurvast. Nu ik er ook nog hoofdpijn van kreeg, was ik er klaar mee.
Ik meldde me bij de receptie en nam plaats in een wachtkamer. Het was rustig,en zat nog één jongen te wachten. Dat zal vast te maken het het tijdstip, het was rond een uur of 11:00 op maandagmorgen. Dit paste precies in mijn rooster zo.
“van der Wal” werd omgeroepen. Ik stond op en liep richting de deur, tot ik voor het eerst oog in oog stond met de fysiotherapeut. Of fysiotherapeute, in dit geval. Mijn adem stokte. Ze was bloedmooi, maar los daarvan, mijn ‘’jeugdcrush’’.
Ik heb bij haar in de klas gezeten en was toen smoor op haar. Ze was een brunette, met een prachtige, ontwapenende lach en stralende ogen. Die combi was betoverend. Ze liep steevast met nog twee meiden, met z’n drieën vormden ze een vriendenclubje. Ook haar vriendinnen mochten er zijn, maar toch waren die niet zo betoverend voor mij, als zij dat was.
Haar ouders kwamen uit Friesland, zij was, naar wat ik weet, hier geboren en getogen. Ze deed qua uiterlijk niet onder voor Doutzen Kroes, voor mij zouden het zussen kunnen zijn.
Liefde maakt blind, hé.
Ze was dus een brunette, met licht golvend haar, tot op de schouders. Haar borsten leken cup C in die buurt, het zag er uit als een mooie hand vol. Haar heupen waren iets breder, droeg mooi bij aan de gezonde Hollandse look. Ook haar billen waren stevig maar niet te.
Tegenwoordig zouden ze haar een ‘’plus-size model’’ noemen of iets van die trant, ik noemde het gewoon een gezonde Hollandse dame.
De kleding die ze droeg had soms ook wel iets uitdagends. Nooit liep ze te koop met haar lichaam, maar alles verhullen deed ze ook lang niet altijd, het was altijd weer een verrassing hoe ze die dag gekleed kwam.
Ze had zo’n zelfverzekerde tred als ze liep, maar niet arrogant, het had voor mij zeker ook iets sensueels. Een vrouwenheld was ik echter niet, dus van aanspreken of zelfs een date kwam niets en het bleef bij “mijn crush”. Ik wist dus ook niet waar ze woonde, of hoe ze woonde. Het enige wat ik wist was dat ze een broertje had.
Enkele jaren zaten we bij elkaar in de klas, maar aan alles kwam een eind en zo ging iedereen, na het behalen van zijn of haar diploma, zijns weegs.
Ik verloor haar dan ook al snel uit het oog, maar nooit ‘uit het hart’ zoals ze dat zo mooi zeggen.
Nog steeds kwam ze voor in mijn fantasieën. Natuurlijk had ik wel vriendinnen gehad, maar echt serieus was het nooit geweest. Ik besefte me nu dat het wel eens aan mij zou kunnen liggen, omdat zij nooit ver weg uit mijn gedachten was. Het was niet zo dat ze in elke droom voorkwam, maar toch wel zeker een keer per week.
En nu stond ze ineens voor mij! Als zijnde mijn fysio! Ik probeerde me ‘normaal’ te gedragen maar ik was wel ineens een stuk zenuwachtiger. Ik liep met haar mee naar de behandelkamer.
“Goedemorgen meneer van der Wal, of mag ik zeggen “Joost, “ glimlachte ze.
Ze herkende me gelijk, dus. En oef, die glimlach was alleen nog maar mooier geworden de laatste jaren. Ik dwong mezelf normaal te doen, nu ik wist dat ze me herkent had.
“Jij mag Joost zeggen”, antwoordde ik met licht trillende stem. ‘Mag ik je dan Sandra noemen?’ hoorde ik mezelf daarna vragen.
‘Dat mag’ zei ze lachend.
‘Vertel eens’ begon ze, ‘wat zijn de klachten’. Ik vertelde haar dat het tussen mijn schouderbladen muur- en muurvast zat en dat ik er nu ook hoofdpijn van begon te krijgen. Ze knikte begrijpend en vroeg me mijn bovenlijf te ontkleden in het hokje achter in de kamer.
Ik deed mijn overhemd, shirt en hemd uit en liep terug naar haar. Ik zag kort haar blik over mijn lichaam glijden alvorens onze ogen elkaar weer kruisten. Het wond me op. Ik ging op de massagetafel liggen en voelde al snel de olie over mijn rug lopen, gevolgd door haar handen die me masseerden.
Ze vroeg me, en inspecteerde gelijktijdig met haar handen waar mijn pijnpunten zaten. Die had ze vrij snel gevonden en begon met haar werk.
Vanaf dat moment was ik weer verkocht. Het was hemels gemasseerd te worden door haar. Haar zachte,ranke handen gleden over mijn lichaam, kneedden mijn spieren en masseerde drukpunten.
Het voelde al snel veel beter. Daar baalde ik van, want ik zou met liefde nog veel consulten met haar willen doorbrengen. Ondertussen kletsen we veel bij, over wat we waren gaan doen etc. Het bleek dat zij een studie was gaan volgen, en daarna nog een studie met een stage. Ze had hier stage gelopen en kreeg na die tijd een baan aangeboden. Ik snapte dat wel, ik zou haar ook niet laten gaan, maar dat had dan weer een hele andere reden. A fijn. Ze werkte hier nu net een half jaar. Ook ik vertelde wat ik nu deed en wat ik van plan was nu mijn opleiding bijna afgelopen was. Onze beider liefdes en sexlevens werden vermeden, daar werd met nog geen woord over gerept….
Na een kleine 45 minuten geleden haar handen van mijn lichaam af.
‘Dat was het voor deze keer’ zei ze. Ik bedankte haar voor de heerlijke massage. ‘Niets te danken, dat is mijn werk’ knipoogde ze.
Ik kleedde me aan, nam afscheid van haar en liep terug naar de balie om een nieuwe afspraak te maken voor de week er op.
Fluitend liep ik daarna naar buiten, ik kon niet wachten tot ik weer mocht. Het enige jammere was dat dat alweer mijn één na laatste concult zou zijn. Meer dan ooit zou ik meer tijd met haar willen doorbrengen, sterker nog, zou ik bij haar willen blijven.
De week vloog voorbij en uiteraard was ze weer vaak in mijn fantasieën teruggekomen. Ik was nu nog wel een stuk zenuwachtiger om haar te zien.
Dit uitte zich ook wel op school. Ik zat in het laatste stukje van mijn MBO opleiding, maar waar ik de afgelopen jaren er fluitend doorheen liep, moest ik nu echt m’n best doen om me te concentreren. Meermaals dwaalden mijn gedachten af naar haar en naar hoe waanzinnig ze er uit zag. Naar hoe het zou zijn om intiem te worden met haar. Wel was ik me er van bewust dat er nu wél iets moest gebeuren, anders zou de middelbare schooltijd zich herhalen.
Ik nam plaats in de wachtkamer en wachtte tot mijn naam weer werd omgeroepen.
Toen hij dat werd, stond ik op en probeerde mijn ogen contact te maken met haar ogen. Probeerde, want het waren niet haar ogen! Ja het was een vrouw, ja ze was mooi, maar het was niet Sandra.
Het was een vrouw, van middelbare leeftijd. Mooie vormen ook, zeer zeker. Maar waar was ‘mijn’ Sandra?
Toch enigszins teleurgesteld liep ik met haar mee om mijn massage te ondergaan. Het ritueel herhaalde zich, ik ontblootte mijn bovenlijf, gaf door wat mijn klachten waren en zij masseerde mij 45 minuten lang.
Hij was heerlijk, maar die van vorige week had iets magisch.
Na de massage kleedde ik me weer aan, toen de masseuse zei: ‘’Voor deze week zijn we klaar. Je mag je weer aankleden. Volgende week nog één consult en dan zou het goed moeten zijn.’’ Toen ik aan de balie stond om een afspraak te maken, bleek dat ze deze week vakantie had. Heb ik weer….
Mijn ouders merkten thuis een verandering bij me. Ik was nog vrolijker dan anders, en ik straalde meer voor hun gevoel. Ik wuifde het weg en deed het af als nonsens. Van binnen begreep ik het echter wel.
Eenmaal weer op mijn slaapkamer startte ik de pc op om te gamen. Terwijl deze opstartte, pakte ik mijn smartphone erbij en zocht haar op, op de populaire sociale kanalen. Ik bekeek haar foto's en slaakte een zucht. Wat kon ik toch gek worden van die onzekere ik. Neem nou gewoon eens die stap. Wie niet waagt wint nooit!
Weer een week verder. Fluitend liep ik naar de fysiotherapeut toe. Maar diep van binnen was ik ook wel erg zenuwachtig. Het was mooi weer, ik had een korte broek en een makkelijke polo aan.
Het inmiddels bekende ritueel volgde. Ik ging zitten in de wachtkamer, wachtende tot haar prachtige ogen de hoek om zouden komen, mij zouden aankijken en haar prachtige mond mijn naam zou uitspreken.
Dat moment kwam snel en ik liep achter haar aan richting de behandelkamer. Ik kon het niet laten mijn blik over de achterkant van haar lichaam te laten glijden.
Haar loopje was nog altijd sensueel, iets minder zelfverzekerd leek het me, maar dat kon ik me ook verbeelden.
Ik trok mijn shirt uit in haar bijzijn, ik geloofde het wel. Ze kreeg er een blos van op haar gezicht. Deels was het onschuldig, deels wilde ik haar uitdagen. Ik keek haar vragend aan. “Nee, niets” zei ze. Warempel, deze prachtvrouw had ook nog een verlegen kant. Ik genoot. “Zeg het maar” reageerde ik. Ze stond vlakbij en liet haar hand even over mijn borstkas glijden. “Nou ja” begon ze twijfelend. “Je ziet niet elke dag zo'n heerlijk gespierde torso. Ik grijnsde. “Haal die vieze arrogante lach van je gezicht” zei ze lachend. Ze straalde, en ik kan me voorstellen dat ik toen ook straalde. Even een stilte.
“Oké, nu weer aan het werk. Ga maar liggen”, reageerde ze vervolgens.
Ik deed wat me gevraagd werd en ze masseerde me heerlijk. De massage duurde nu langer dan gewoonlijk maar ze moest na een klein uur toch echt stoppen. Niet alleen omdat haar handen nu wel echt pijn deden, maar ook omdat de volgende patiënt wachtte..
Ik kleedde me aan en zag haar schaamteloos kijken. Er begon zich een licht erotische spanning op te bouwen tussen ons. Ze liep naar de deur en pakte de klink vast om hem open te maken. Ik was enorm opgewonden en dacht, nu of nooit. Ik pakte haar hand vast, zorgde dat de deur dicht bleef en kuste haar op haar mond.
Even stribbelde ze tegen, heel even maar, toen kuste ze me vol overgave terug. Ze slaakte een diepe zucht toen de kus verbroken werd. Ze keek hulpeloos om zich heen. “Ik moet verder” fluisterde ze. Ik liet haar hand los en herstelde me. “Sorry” zei ik. Ze gaf me nog een vluchtige kus. “Geen sorry zeggen” zei ze. Ze opende de deur en zei professioneel als ze was: “Ik laat een afspraak voor u inplannen, u ontvangt een bevestiging per mail!” Ik keek nog even naar de balie en daarna terug naar haar, maar ze schudde nee. “In orde” reageerde ik, “wacht ik het af!” Ik liep naar buiten, danste haast naar buiten. Wat ze nu bedoelde met die laatste opmerking begreep ik niet, maar ik kon nu ook niet meer helder nadenken.
Die kus was hemels en deed me intens verlangen naar meer. Maar of dat er in zat was natuurlijk nog maar de vraag...
Ideeën, suggesties of wensen voor een verhaal? Ik hoor ze graag!!
Geniet van dit verhaal, ik hoop dat het je opwindt...
Stipt op tijd meldde ik me bij de fysiotherapeut ‘de Visser’. Al een paar weken zat het tussen mijn schouderbladen muur- en muurvast. Nu ik er ook nog hoofdpijn van kreeg, was ik er klaar mee.
Ik meldde me bij de receptie en nam plaats in een wachtkamer. Het was rustig,en zat nog één jongen te wachten. Dat zal vast te maken het het tijdstip, het was rond een uur of 11:00 op maandagmorgen. Dit paste precies in mijn rooster zo.
“van der Wal” werd omgeroepen. Ik stond op en liep richting de deur, tot ik voor het eerst oog in oog stond met de fysiotherapeut. Of fysiotherapeute, in dit geval. Mijn adem stokte. Ze was bloedmooi, maar los daarvan, mijn ‘’jeugdcrush’’.
Ik heb bij haar in de klas gezeten en was toen smoor op haar. Ze was een brunette, met een prachtige, ontwapenende lach en stralende ogen. Die combi was betoverend. Ze liep steevast met nog twee meiden, met z’n drieën vormden ze een vriendenclubje. Ook haar vriendinnen mochten er zijn, maar toch waren die niet zo betoverend voor mij, als zij dat was.
Haar ouders kwamen uit Friesland, zij was, naar wat ik weet, hier geboren en getogen. Ze deed qua uiterlijk niet onder voor Doutzen Kroes, voor mij zouden het zussen kunnen zijn.
Liefde maakt blind, hé.
Ze was dus een brunette, met licht golvend haar, tot op de schouders. Haar borsten leken cup C in die buurt, het zag er uit als een mooie hand vol. Haar heupen waren iets breder, droeg mooi bij aan de gezonde Hollandse look. Ook haar billen waren stevig maar niet te.
Tegenwoordig zouden ze haar een ‘’plus-size model’’ noemen of iets van die trant, ik noemde het gewoon een gezonde Hollandse dame.
De kleding die ze droeg had soms ook wel iets uitdagends. Nooit liep ze te koop met haar lichaam, maar alles verhullen deed ze ook lang niet altijd, het was altijd weer een verrassing hoe ze die dag gekleed kwam.
Ze had zo’n zelfverzekerde tred als ze liep, maar niet arrogant, het had voor mij zeker ook iets sensueels. Een vrouwenheld was ik echter niet, dus van aanspreken of zelfs een date kwam niets en het bleef bij “mijn crush”. Ik wist dus ook niet waar ze woonde, of hoe ze woonde. Het enige wat ik wist was dat ze een broertje had.
Enkele jaren zaten we bij elkaar in de klas, maar aan alles kwam een eind en zo ging iedereen, na het behalen van zijn of haar diploma, zijns weegs.
Ik verloor haar dan ook al snel uit het oog, maar nooit ‘uit het hart’ zoals ze dat zo mooi zeggen.
Nog steeds kwam ze voor in mijn fantasieën. Natuurlijk had ik wel vriendinnen gehad, maar echt serieus was het nooit geweest. Ik besefte me nu dat het wel eens aan mij zou kunnen liggen, omdat zij nooit ver weg uit mijn gedachten was. Het was niet zo dat ze in elke droom voorkwam, maar toch wel zeker een keer per week.
En nu stond ze ineens voor mij! Als zijnde mijn fysio! Ik probeerde me ‘normaal’ te gedragen maar ik was wel ineens een stuk zenuwachtiger. Ik liep met haar mee naar de behandelkamer.
“Goedemorgen meneer van der Wal, of mag ik zeggen “Joost, “ glimlachte ze.
Ze herkende me gelijk, dus. En oef, die glimlach was alleen nog maar mooier geworden de laatste jaren. Ik dwong mezelf normaal te doen, nu ik wist dat ze me herkent had.
“Jij mag Joost zeggen”, antwoordde ik met licht trillende stem. ‘Mag ik je dan Sandra noemen?’ hoorde ik mezelf daarna vragen.
‘Dat mag’ zei ze lachend.
‘Vertel eens’ begon ze, ‘wat zijn de klachten’. Ik vertelde haar dat het tussen mijn schouderbladen muur- en muurvast zat en dat ik er nu ook hoofdpijn van begon te krijgen. Ze knikte begrijpend en vroeg me mijn bovenlijf te ontkleden in het hokje achter in de kamer.
Ik deed mijn overhemd, shirt en hemd uit en liep terug naar haar. Ik zag kort haar blik over mijn lichaam glijden alvorens onze ogen elkaar weer kruisten. Het wond me op. Ik ging op de massagetafel liggen en voelde al snel de olie over mijn rug lopen, gevolgd door haar handen die me masseerden.
Ze vroeg me, en inspecteerde gelijktijdig met haar handen waar mijn pijnpunten zaten. Die had ze vrij snel gevonden en begon met haar werk.
Vanaf dat moment was ik weer verkocht. Het was hemels gemasseerd te worden door haar. Haar zachte,ranke handen gleden over mijn lichaam, kneedden mijn spieren en masseerde drukpunten.
Het voelde al snel veel beter. Daar baalde ik van, want ik zou met liefde nog veel consulten met haar willen doorbrengen. Ondertussen kletsen we veel bij, over wat we waren gaan doen etc. Het bleek dat zij een studie was gaan volgen, en daarna nog een studie met een stage. Ze had hier stage gelopen en kreeg na die tijd een baan aangeboden. Ik snapte dat wel, ik zou haar ook niet laten gaan, maar dat had dan weer een hele andere reden. A fijn. Ze werkte hier nu net een half jaar. Ook ik vertelde wat ik nu deed en wat ik van plan was nu mijn opleiding bijna afgelopen was. Onze beider liefdes en sexlevens werden vermeden, daar werd met nog geen woord over gerept….
Na een kleine 45 minuten geleden haar handen van mijn lichaam af.
‘Dat was het voor deze keer’ zei ze. Ik bedankte haar voor de heerlijke massage. ‘Niets te danken, dat is mijn werk’ knipoogde ze.
Ik kleedde me aan, nam afscheid van haar en liep terug naar de balie om een nieuwe afspraak te maken voor de week er op.
Fluitend liep ik daarna naar buiten, ik kon niet wachten tot ik weer mocht. Het enige jammere was dat dat alweer mijn één na laatste concult zou zijn. Meer dan ooit zou ik meer tijd met haar willen doorbrengen, sterker nog, zou ik bij haar willen blijven.
De week vloog voorbij en uiteraard was ze weer vaak in mijn fantasieën teruggekomen. Ik was nu nog wel een stuk zenuwachtiger om haar te zien.
Dit uitte zich ook wel op school. Ik zat in het laatste stukje van mijn MBO opleiding, maar waar ik de afgelopen jaren er fluitend doorheen liep, moest ik nu echt m’n best doen om me te concentreren. Meermaals dwaalden mijn gedachten af naar haar en naar hoe waanzinnig ze er uit zag. Naar hoe het zou zijn om intiem te worden met haar. Wel was ik me er van bewust dat er nu wél iets moest gebeuren, anders zou de middelbare schooltijd zich herhalen.
Ik nam plaats in de wachtkamer en wachtte tot mijn naam weer werd omgeroepen.
Toen hij dat werd, stond ik op en probeerde mijn ogen contact te maken met haar ogen. Probeerde, want het waren niet haar ogen! Ja het was een vrouw, ja ze was mooi, maar het was niet Sandra.
Het was een vrouw, van middelbare leeftijd. Mooie vormen ook, zeer zeker. Maar waar was ‘mijn’ Sandra?
Toch enigszins teleurgesteld liep ik met haar mee om mijn massage te ondergaan. Het ritueel herhaalde zich, ik ontblootte mijn bovenlijf, gaf door wat mijn klachten waren en zij masseerde mij 45 minuten lang.
Hij was heerlijk, maar die van vorige week had iets magisch.
Na de massage kleedde ik me weer aan, toen de masseuse zei: ‘’Voor deze week zijn we klaar. Je mag je weer aankleden. Volgende week nog één consult en dan zou het goed moeten zijn.’’ Toen ik aan de balie stond om een afspraak te maken, bleek dat ze deze week vakantie had. Heb ik weer….
Mijn ouders merkten thuis een verandering bij me. Ik was nog vrolijker dan anders, en ik straalde meer voor hun gevoel. Ik wuifde het weg en deed het af als nonsens. Van binnen begreep ik het echter wel.
Eenmaal weer op mijn slaapkamer startte ik de pc op om te gamen. Terwijl deze opstartte, pakte ik mijn smartphone erbij en zocht haar op, op de populaire sociale kanalen. Ik bekeek haar foto's en slaakte een zucht. Wat kon ik toch gek worden van die onzekere ik. Neem nou gewoon eens die stap. Wie niet waagt wint nooit!
Weer een week verder. Fluitend liep ik naar de fysiotherapeut toe. Maar diep van binnen was ik ook wel erg zenuwachtig. Het was mooi weer, ik had een korte broek en een makkelijke polo aan.
Het inmiddels bekende ritueel volgde. Ik ging zitten in de wachtkamer, wachtende tot haar prachtige ogen de hoek om zouden komen, mij zouden aankijken en haar prachtige mond mijn naam zou uitspreken.
Dat moment kwam snel en ik liep achter haar aan richting de behandelkamer. Ik kon het niet laten mijn blik over de achterkant van haar lichaam te laten glijden.
Haar loopje was nog altijd sensueel, iets minder zelfverzekerd leek het me, maar dat kon ik me ook verbeelden.
Ik trok mijn shirt uit in haar bijzijn, ik geloofde het wel. Ze kreeg er een blos van op haar gezicht. Deels was het onschuldig, deels wilde ik haar uitdagen. Ik keek haar vragend aan. “Nee, niets” zei ze. Warempel, deze prachtvrouw had ook nog een verlegen kant. Ik genoot. “Zeg het maar” reageerde ik. Ze stond vlakbij en liet haar hand even over mijn borstkas glijden. “Nou ja” begon ze twijfelend. “Je ziet niet elke dag zo'n heerlijk gespierde torso. Ik grijnsde. “Haal die vieze arrogante lach van je gezicht” zei ze lachend. Ze straalde, en ik kan me voorstellen dat ik toen ook straalde. Even een stilte.
“Oké, nu weer aan het werk. Ga maar liggen”, reageerde ze vervolgens.
Ik deed wat me gevraagd werd en ze masseerde me heerlijk. De massage duurde nu langer dan gewoonlijk maar ze moest na een klein uur toch echt stoppen. Niet alleen omdat haar handen nu wel echt pijn deden, maar ook omdat de volgende patiënt wachtte..
Ik kleedde me aan en zag haar schaamteloos kijken. Er begon zich een licht erotische spanning op te bouwen tussen ons. Ze liep naar de deur en pakte de klink vast om hem open te maken. Ik was enorm opgewonden en dacht, nu of nooit. Ik pakte haar hand vast, zorgde dat de deur dicht bleef en kuste haar op haar mond.
Even stribbelde ze tegen, heel even maar, toen kuste ze me vol overgave terug. Ze slaakte een diepe zucht toen de kus verbroken werd. Ze keek hulpeloos om zich heen. “Ik moet verder” fluisterde ze. Ik liet haar hand los en herstelde me. “Sorry” zei ik. Ze gaf me nog een vluchtige kus. “Geen sorry zeggen” zei ze. Ze opende de deur en zei professioneel als ze was: “Ik laat een afspraak voor u inplannen, u ontvangt een bevestiging per mail!” Ik keek nog even naar de balie en daarna terug naar haar, maar ze schudde nee. “In orde” reageerde ik, “wacht ik het af!” Ik liep naar buiten, danste haast naar buiten. Wat ze nu bedoelde met die laatste opmerking begreep ik niet, maar ik kon nu ook niet meer helder nadenken.
Die kus was hemels en deed me intens verlangen naar meer. Maar of dat er in zat was natuurlijk nog maar de vraag...
Lees verder: Weerzien - 2
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10