Tegenover me zitten twee meisjes die zeggen niet te kunnen slapen…

Op de een of andere manier ben ik ineens gebombardeerd tot de nachtportier van vierenzestig puur-Zweedse meisjes van zestien en zeventien jaar oud, die in het ruim van ‘De oude dame’ liggen te pitten. Althans, dat worden ze geacht te doen, maar deze twee fraaie exemplaartjes hier tegenover me zeggen dat het ze niet lukt. Ik weet niet waarom ik daar aan twijfel…

Morgen is het Midsommar en het is al goed te voelen hoe iedereen daar naartoe leeft. Het is hier het meest uitbundige feest van het jaar, de Zweden gaan dan helemaal los, ze vieren dat het de kortste nacht van het jaar is, hoewel het volgens sommigen om de langste dag gaat. However, ze vieren dat feest door te dansen om een met groen en bloemen opgetuigde Meiboom en met veel eten en drank. Vooral de jongeren gaan vaak de hele nacht door en het kan er dan behoorlijk ruig aan toe gaan, met de nodige alcohol, wiet en soms heftiger spul.

Het hotel van mijn tante zit tot de nok vol met gasten die het feest in Stockholm willen vieren, en in de boot zijn dus die vierenzestig meisjes ondergebracht, die hier logeren vanwege een zeilkamp dat vandaag begonnen is op het eilandje dat naast het onze ligt, Langholmen.

Verhitte meisjes

Ik vind dat de twee meisjes er wat ‘verhit’ uitzien. Nadat ze zich hebben voorgesteld als Jill en Isa zeg ik: ‘Volgens mij hebben jullie het warm, ik haal wel even een glas limonade voor jullie’. In de koelkast heb ik nog een kan staan en schenk voor allebei de meisjes een flink glas in. Voor mezelf pak ik een biertje en als ik bij hen terugkom pakken de meisjes gretig hun glas aan. Jill doet dat wat ongelukkig, waardoor ze een plons limonade in haar kruis krijgt. Waarna ze zonder blikken of blozen haar kletsnatte slipje uittrekt. Op die fiets dus, ik heb al jong geleerd om de signalen van de dames te herkennen. Ik had al zo’n vermoeden, maar nu is het dus wel duidelijk.

‘Zijn jullie hier niet een beetje te jong voor, dames’ vraag ik, maar met dat ik dat zeg spreidt Jill, die nog maar net haar broekje uittrok, frontaal tegenover me ietsje haar benen, zo een kaal fris-geschoren kutje showend, waarvan de lipjes nog zedig gesloten zijn.

Jill is een mooi exemplaartje, kittige blonde krulletjes, bruine ogen, voor haar kleine lijf flinke tieten, slank, lange blote benen, lekker wel. Het andere meisje, Isa, is meer een dónkere schoonheid, volgens mij zit er een vleugje van een overzeese mama of papa in. Ze heeft lange donkere haren, is ook vrij klein, slank, heeft juist weer heel kleine tietjes en kijkt wat meer de kat uit de boom, misschien werd ze door haar vriendin wel op sleeptouw genomen.

Zo zeg, wat moet ik híer nou mee. ‘Kom meiden, naar bed, geen spelletjes hier.’ Nou, dat is aan Jill dus niet besteed, want weliswaar staat ze meteen op, maar alleen om schrijlings op mijn schoot te komen zitten. En voor ik het besef zit ze met haar blote kutje op mijn pik te rijden, die nog keurig in mijn boxer verpakt zit maar al wel behoorlijk aanwezig is, ondanks dat hij vanmiddag in Madelin nog hard heeft moeten werken.

Sjit, dit kan zo niet. In deze tijd van het jaar wordt het hier amper nog donker en hoewel het al half twaalf is kan iedereen ons hier bezig zien. Dus til ik dat grietje bij haar heupen van me af, neem van beide meiden een hand vast en trek ze zo achter me aan naar de keuken in de roef, om ze daar hartig toe te spreken. Maar zo ver komt het niet, we zijn nog maar amper binnen of Jill trekt ook haar nachthemdje uit: ‘ohw meneer, sorry hoor, maar die limonade van u plakt zo. Kan ik me hier even wassen?’ Niet te geloven, wat een geil dondertje en die Isa blijkt toch niet alleen maar een meelopertje te zijn want voor ik het besef staan allebei de meiden bloot voor me.

Wat moet dat moet

Al lang geleden leerde ik op school dat water naar het laagste punt vloeit en blijkbaar is dat met geile grietjes ook zo, er is geen houden aan deze twee. Bovendien staan mijn ballen alweer aardig op spanning, er hoeft maar een kánsje op seks te zijn en mijn zaadproductie slaat alweer toe. Dus wat moet dat moet, ik dirigeer ze naar mijn slaapkamer en zeg ze naast elkaar op mijn bed te gaan liggen. Dan ga ik tussen ze in liggen. Als ze allebei aan weerszijden in een holletje van mijn oksels liggen vraag ik ze: ‘nou, vertel maar eens aan de meneer, wat is er aan de hand.’ ‘Jill heeft duidelijk de meeste dadendrang, ze pakt mijn pik vol beet en zegt: ‘dit is er aan de hand, we willen séks meneer. We staan al sinds het begin van de zomervakantie droog en toen we u vanavond de trap van onze kamer zagen afkomen wisten we dat u onze nood zult kunnen lenigen.’

Ik vind dat ik al aardig wat gewend ben als het om seks gaat maar zóveel doortastendheid, whow, alsof ze het iedere dag doen. Jill lijkt mijn gedachten te kunnen raden want zo ongeveer op hetzelfde moment legt ze uit dat ze dé sletjes van hun school zijn en dat hen dat wel ligt, dat ze al veel jongens over zich heen hebben gehad. Nou ja, als het zó ligt kan ik er ook nog wel bij, op dat scorelijstje van ze. Dus trek ik mijn boxer en shirt uit en besluit eerst maar eens het meest doortastende grietje onder handen te nemen, Jill dus. Ze wou seks en nou kríjgt ze seks. Mijn paal is er opnieuw helemaal klaar voor en dan ben ik er óók klaar voor.

Ik spreid haar benen, gebaar Jill dat ze zelf verder uit elkaar moet trekken met haar handen om haar knieën, kniel ertussen, haal met mijn vingers haar kutlipjes wat van elkaar, mik er van hoog af wat spuug tussen en steek haar dan in één rush aan mijn paal. Ik schuif me in haar tot op haar bodem en geniet van haar warmte en de manier waarop haar kutje mijn pik omhult. Uitlokkend, open-minded, verwelkomend, opgeilend, dát is wat ik allemaal voel. Relaxed begin ik in haar op en neer te pompen, dankzij de seks met Madelin eerder vandaag is de spanning er af, waardoor ik alle tijd heb om dit grietje goed uit te wonen en dat ga ik doen óók. En daarna is het exemplaartje dat naast haar ligt aan de beurt.

Jill ligt genietend onder me en beweegt al ijverig met haar bekken tegen het ritme in, steeds als ik me in haar stoot kantelt ze haar kutje naar me toe om mijn pik extra diep bij haar naar binnen te krijgen. Ze heeft voor zo’n tenger nog amper volgroeid grietje al flinke meisjesbollen, die veerkrachtig het ritme van onze van onze seks hebben overgenomen. Ik gebaar Jill haar slanke benen zo ver mogelijk uit elkaar te trekken, waardoor ik full-size uitzicht heb op die lichaamsdelen die er momenteel het meest toe doen, mijn paal die steeds weer haar neukgleufje binnengaat en dan glinsterend van plezier weer naar buiten komt, om zich meteen daarna weer snel en hunkerend naar meer naar binnen te storten.

Isa is er blijkbaar wel aan gewend om toeschouwer te zijn als haar vriendinnetje wordt geneukt, op haar zij liggend en haar hoofd op haar hand leunend ligt ze het schouwspel te bekijken, tot het moment dat ze zich niet meer in kan houden en zich er mee gaat bemoeien door een van Jills tieten vol in haar hand te nemen. Daarbij neemt ze de tepel tussen duim en wijsvinger en in goede harmonie en samenwerking lukt het Isa en mij om Jill al snel naar een orgasme te bewerken. Ze kreunt en steigert tegen mijn pik op, al redelijk snel nadat ik me in haar heb geboord voel ik hoe mijn ballen zich opmaken om hun miljoenen leven-brengende zwemmertjes weer richting een meisjesschoot te dirigeren. Kolkend wordt alles mijn pik ingestuwd en even later kan ik niks anders dan me schot na schot in dit grietje te legen. Gelukkig weet ik dat mijn paal zich daarna altijd nog wel voor een nieuw rondje overeind houdt, ik pomp ijverig door om haar orgasme gaande te houden, tot ze ineens als een lappenpopje onder me in elkaar zakt. Prima, tijd voor Isa.

Bij Isa herhaal ik de procedure, ik open haar, laat spuug op haar gleufje vallen en boor me dan in één keer tot het bittere einde bij haar naar binnen. ‘Een meisje is een meisje en een kutje is een kutje’, die uitspraak komt van een studievriend van me, maar dat is natuurlijk onzin. Alle meisjes zijn anders, en hun neuk-materiaal ook. Isa voelt van binnen zó anders aan, alsof er een bochtje in haar zit, waardoor ik me harder naar binnen moet wringen. En dan haar lijf, als je het mij vraagt zit er iets exotisch in haar, ze is klein, tenger, haar tietjes zijn mini. Toch is ze echt een meisje en tegelijk weer zó anders dan rondborstige Jill, die nu naast ons ligt te puffen en zich nog wat genot geeft door haar klitje zelf te bewerken.

Geen idee waarom, misschien is Isa wel meer mijn typje, wat dan ook, al snel nadat ik in haar ben gaan huishouden lukt het me ook haar in no time een orgasme in te jagen. Ik denk dat het klopte wat ze zelf al zeiden, dat de dames er ernstig aan toe waren. Genietend van haar reacties en van haar heftig werkende kutje rond mijn paal rag ik haar door en door, tot de voering van dit grietje onderhand wel uit haar kutje moet zijn geneukt. Als ik zie dat ze helemaal uitgeteld raakt onder me, hijgend, kreunend, heftig zwetend, pomp ik me tot slot nog een keer klaar in haar en is het afgelopen.

Nu zullen ze toch wel kunnen slapen…

Ik zeg de meisjes dat ze zich snel kunnen douchen in mijn badkamer en even later is de rust teruggekeerd. Met een totaal verzadigd lijf duik in m’n bed in.

Nimfjes-parade

De volgende morgen is het al voor dag en dauw een drukte van belang in de boot. Als er vierenzestig meisjes ontwaken en nog nét geen lokale burgeroorlog ontketenen over de vraag wie er het eerste in het hotel onder de douche mag, vergaat me horen en zien.

Niet te geloven wat voor een parade er over de loopplank richting het sanitair in het hotel aan me voorbij trekt, als ik met mijn ontbijtje vanaf het terras de boel in de gaten houd. Al die Zweedse nimfjes, al échte meisjes maar nog net niet helemaal klaar, in dunne nachthemdjes, kleine broekjes, topjes, korte badjasjes, waar meisjes ook maar in slapen, álles komt aan me voorbij als een niet eindigende runway van schoonheden in hun nachtgoed.

Het is niet geloven wat voor een rust er ontstaat als al die grietjes eindelijk in de tuin hebben ontbeten. Madelin, Molly, Vicky en ik, we hebben ons de benen uit ons lijf gerend om het ontbijtbuffet bij te benen en om iedereen op tijd van een natje en droogje te voorzien, genietend kijken we daarna de lawaaipapegaaitjes na als ze naar het zeilkamp vertrekken. Niet veel later, als alle andere gasten ook hebben ontbeten, ga ik met mijn camera ‘s ook naar Langholmen, om de fotoreportage over deze zeilweek voor het hotel te maken, die moet gaan dienen als reclame voor de overnachtingsmogelijkheden die het hotel nu voor grotere groepen heeft.

Het is via de twee bruggen maar vijf minuten lopen naar Langholmen en eenmaal op het eiland hoor en zie ik al snel de chaos die daar is ontstaan. Op staande voet krijg ik medelijden met de mensen die daar als vrijwillige coaches bij zijn betrokken. Alles en iedereen rent door elkaar heen, gisteren zijn dan al wel de bemanningen samengesteld maar nu lopen al die meisjes elkaar op nummer te zoeken. Die groepjes die al compleet zijn hebben vervolgens de grootste moeite om hun zeilboot het water op te krijgen. Ik vraag me af hoeveel van die Valkjes er niet met butsen in de romp en scheuren in hun zeil zullen teruggaan naar de verschillende bootclubs die ze uitleenden.

Deze chaos wordt nog eens versterkt door jongens die inmiddels vanuit allerlei hoeken en gaten van Stockholm op het evenement zijn afgekomen. Als een roedel hongerige wolfjes hangen ze om de meisjes heen, zoals een wolf op zoek kan zijn naar een prooi in de schaapskudde, om er een te scoren voor het grote feest van Midsommar, later vanavond.

Maar goed, zeilen dus. Steeds als er een bemanning van vijf meisjes is gevormd gaan ze op verzoek van hun coach keurig netjes voor me in het gelid staan en zet ik ze op de foto. Maar natuurlijk wil ik actie van ze zien en van ieder groepje leg ik ook hun eerste actie in hun boot vast. In een van die groepjes tref ik Jill en Isa, de meisjes die afgelopen nacht ‘niet konden slapen’. Jill komt meteen tegen me aan hangen en fluistert dan: ‘wilt u niet eens een bloot-reportage van me maken, meneer de fotograaf?’ Ik voorzie nog veel plezier met al die nimfjes, de komende week.

Verrassende meisjes

Halverwege de middag ga ik terug naar het hotel, om mee te helpen het Midsommarfeest verder voor te bereiden. Gelukkig is het nog steeds prachtig weer en het grote buffet dat is klaargemaakt voor de gasten kunnen we buiten opzetten. Al dagen zijn er enkele koks in de weer om de speciale lekkernijen klaar te maken, vaak met haring, zalm, nieuwe aardappelen maar ook met van alles voor op de barbecue. Verder zijn er schalen vol met hapjes, bergen aardbeien en slagroom en allerlei soort taarten. Samen met Madelin maak ik de meiboom op orde, op haar aanwijzing versieren we hem all-over met groen en allerlei soorten bloemen en als hij uiteindelijk klaar is zetten we hem met hulp van de dan al aanwezige gasten met veel gejoel en gelach overeind.

Dit is meteen ook zo’n beetje de aftrap van het feest, het buffet wordt door mijn tante in traditionele kleding geopend met een klein praatje, waarna de gasten losgaan op het eten en de drank. Ondertussen barsten ze te pas en te onpas uit in gezang en na dat alles is het tijd voor allerlei voor mij totaal vreemde spelletjes en voor een soort van volksdansen op de houten dansvloer, die we daarvoor klaar legden op het grasveld.

In het begin komt het allemaal nogal vreemd op me over, dit oer-Zweedse feest van al die mensen. Maar al gauw merk ik dat ze het met zijn allen met veel overgave vieren, in grote saamhorigheid, of ze elkaar nou kennen of niet. En vooral nadat Madelin me shotjes Nubbe, een soort van Zweedse wodka, begint te voeren gaat het ook voor mij al snel de goede kant op en kan ik met overgave meedoen.

Rond middernacht, het is dan nog steeds licht, komen de meisjes terug van hun zeilkamp waar ze hun eigen feestavond hadden. Om te voorkomen dat ze daarna met allerlei jongens aan de zwier zullen gaan zorgen de coaches ervoor dat ze allemaal heelhuids terugkomen in het hotel, wat sommige dames duidelijk niet naar de zin is. Want al snel word ik aangeschoten door Jill die me toefluistert dat ze later vannacht in het schip een verrassing voor me hebben…

Op de een of andere manier dringt het niet zo tot me door, de aankondiging van die ‘verrassing’, misschien ook wel omdat de meisjes daarna al snel door hun coaches richting hun kamers worden gedreven. Bovendien heb ik plannen om als het even lukt dit feest te eindigen met Madelin in mijn bed, met al die shotjes en het samen knutselen aan de meiboom en het dansen daarna heeft ze me behoorlijk opgegeild. Het is dan ook een diepe teleurstelling als rond een uur of twee, als het feest zo’n beetje begint af te lopen, er een groepje jongens en meiden verschijnt, vrienden van haar, die haar weten mee te krijgen naar een feestje god weet waar. Als ze me vraagt mee te gaan twijfel ik even maar besluit dan naar bed te gaan, eigenlijk ben ik ook wel bek af. Ik help nog wat mee de boel op te ruimen en loop dan naar de boot, nog even lekker chillen op het dek.

Pas als ik me met een biertje in de loungehoek installeer valt het briefje me op dat op de tafel ligt, met daarnaast een meisjesslipje. Oh ja, ‘de verrassing’ van Jill, schiet me nu ineens weer te binnen. Op het briefje staat maar één zinnetje: ‘volg het spoor’. Om me heen kijkend zie ik dan iets verderop nóg een broekje liggen en uiteindelijk word ik door nog weer andere meisjesbroekjes te volgen naar de boeg van de boot geleid. Daar hangt uit het zicht vanuit het hotel een touwladder buitenboord, die eindigt in het water. Ook is er met drie hemdjes een pijl gevormd, die overduidelijk richting het zeilkamp wijst. Snel loop ik terug en als ik van bovenaf door de dakvensters de kamers check zie ik dat in vier er van de meisjes liggen te slapen maar dat de vijfde helemaal leeg is. Zo zeg, dertien dametjes zijn hem gesmeerd en verwachten blijkbaar dat ik ze achterna kom.

Midzomernacht meisjes

Dat ga ik doen!
Ik kleed me uit tot op mijn boxer en laat me dan zachtjes in het water zakken, zoals eerder die dertien grietjes waarschijnlijk ook al deden, om ongezien en ongehoord naar het Midsommar-festen van de grotere meiden op Langholmen te zwemmen…



Het volgende deel tien wordt de slotaflevering van dit verhaal.
Dankjewel dat je het leest! X. Zazie