Iedereen Doet Het - 1

'Lees dit eens,' zei Quinten en hij schoof het dagblad over de tafel naar zijn zusje.

'Bah, afschuwelijk,' mompelde ze, 'hoe kan zoiets? Wie haalt dat in zijn hoofd?'

'Ja, elke dag wel iets in kranten en op TV over verkrachtingen en incest. We worden er mee rond onze kop geslagen. En wij... Mams deed alsof de wereld verging. En bij ons is het liefde!'

'Ja, broertje, het is moeilijk te snappen, dat ze daar zo'n kabaal over maakte. Nog één geluk hebben we: dat ze beloofd heeft er niks van tegen papa te zeggen.'

'Op voorwaarde dat we het nooit meer zouden doen! Dat zijn we toch niet plan, Lara?'

'Ik in ieder geval niet, Quin! En jij ook niet, zo te horen.'

'Nee, zus, zo lang jij het wilt...'

'Natuurlijk wil ik het. Nu jij!'

'Mams komt zo terug. We hebben geen tijd, Lara. En ik geloof niet dat ze ons nu nog lang genoeg alleen zal laten... Het was dat ze dringend naar de apotheek moest voor iets dat wij blijkbaar niet mochten weten. Wat zou het zijn?'

'Weet ik veel, misschien iets tegen speen bij haar of prostaatpilletjes voor paps,' lachte Lara.

'Daar komt ze al, zie je? Tien minuten en ze is waarschijnlijk al bang geweest dat we weer lagen te vrijen.'

'We zullen er wel iets op vinden, Quin. Het idee alleen al dat ik je niet meer in mij kan voelen... dat je mij niet meer.. Als je de kranten leest, is het alsof iedereen het met iedereen doet. Waarom zouden wij het dan niet doen?'

--- --- --- ---

Dag 1: Jenny

Jenny sprong van haar fiets en stormde naar binnen. Ze had de kinderen toch alleen moeten laten, al was het maar voor een kwartiertje. Normaal gezien liet ze Quinten of Lara de boodschappen doen. Ze had het immers altijd veel te druk in de keuken, de badkamer, de wasplaats, het hele huis... Altijd was er wat te doen en nooit was het overal proper, in orde, glanzend en piekfijn genoeg. Maar Viagra kon ze hen echt niet laten halen. Peter raakte de laatste tijd niet echt meer stijf. En het toppunt was, dat hij vond dat het aan haar lag! Na weken lang bidden en smeken had ze hem zo ver gekregen dat hij bij hun huisarts een voorschrift voor Viagra was gaan vragen. Wat Peter bij de dokter gezegd had, of wat de dokter aan Peter had gevraagd of had aangeraden, wist ze niet.

'Medisch geheim,' had Peter gegromd, maar hij had dus wel een voorschrift en omdat ze vreesde dat hij het zelf niet zou afhalen, was zij maar naar de apotheek geweest.

Niet dat ze er plezier aan beleefde, maar ze vond wel dat een man recht had op seks. Ze wist wel hoe mannen in elkaar zaten: als je ze hun zin niet gaf, kregen ze het misschien in hun hoofd om elders aan hun trekken te komen. En dat moest Peter zich maar niet in het hoofd halen! Daarom liet ze hem om de paar weken toe om zijn ding in haar te steken en haar vol te pompen met dat kleverige spul dat achteraf zo glibberig uit haar spleet lekte. Dat sommige mensen daar konden van genieten, daar was haar verstand te klein voor. Na de geboorte van Lara had ze geprobeerd om Peter te overtuigen om geen seks meer te hebben omdat ze niet aan de pil wilde en hij geen condoom wilde omdoen. Daar had hij verdomme iets op gevonden: hij had zich laten knippen: 'Zo, Jenny, nu kunnen we het doen zonder dat je schrik moet hebben om zwanger te worden.'

Het was jaren lang goed gegaan. Ze vond het wel gênant als ze hem met een erectie in bed zag stappen en meestal kon ze hem sussen of afweren. Het was ook waar, al kon hij het niet geloven: ze had echt hoofdpijn. Ze moest die stijve paal van hem maar zien en daar kwamen de steken al, alsof er duizend spelden in haar schedel werden gestoken. Hij had er niet het flauwste idee van hoe ze afzag terwijl hij zich in haar lag af te pompen als een hitsige stier! En toch, nu hij al maanden aan een stuk niks meer deed en ze hem verdacht het 'op een ander' te doen, had ze hem verplicht om te vrijen en ineens hij kon het niet meer! Nu was hij het die uitvluchten zocht: te veel werk, stress, moe, wat te veel gedronken... elke keer was er wel iets en zijn piemel bleef zo klein als die van Quinten toen ze die voor het laatst gezien had en dat was al heel veel jaren geleden. Nu, met die pilletjes zou hij wel moeten, al had ze er zelf evenmin zin in als altijd. Ze wilde gewoon dat hij bij haar zijn gerief vond, meer niet. Zij kon zichzelf ten minste nog opofferen op hun huwelijk te redden, vond ze.

En dat was nog niet haar grootste zorg. Eergisteren had ze Quinten en Lara betrapt terwijl ze op de bank naar een film zaten te kijken. Quinten zat daar met zijn broek opengeritst, ze kon zijn ding niet zien want Lara had er haar hand omgeslagen en was hem verdorie aan het aftrekken! Ze had gegild en Quinten had zijn ding vliegensvlug in zijn broek gestoken en was de wasplaats in gerend. Ze zag nog net hoe Lara ook haar jurk naar beneden sloeg en dan als de wind de trap was opgelopen, naar haar kamer. Ze hadden blijkbaar gedacht dat ze lang zou wegblijven. Ze was naar haar zus gefietst om haar te helpen naaien aan het trouwkleed van haar dochter, maar Lia was niet thuis. En zo was ze dus onverwacht na een half uur al weer thuis en vond ze haar twee kinderen bezig met... die smeerlapperij!

Uiteindelijk moest Quinten toch de wasplaats uit en ze sleurde hem de trap op, stiet de deur van Lara's kamer open en gaf hen een bolwassing van jewelste. Ze was helemaal buiten zinnen, hoe kon het anders? Ze had hen gezegd hen voortaan geen seconde uit het oog te verliezen, dat ze ervoor zou zorgen dat ze nooit meer de gelegenheid zouden krijgen om nog samen alleen te zijn. Die twee stonden daar niet, zoals ze verwacht had, te bibberen en te beven. Ze lieten niet merken dat ze spijt hadden, ze keken haar alleen maar aan met boze ogen terwijl ze maar bleef tieren en vloeken. Toen ze uitgeraasd was, had ze hen toch beloofd er niets van tegen Peter te vertellen.

'Maar als ik er nog eens op uitkom, wees dan maar zeker dat ik het hem zeg! En wat dan?'

Zelfs nu schenen die twee niet onder de indruk.

Op weg naar de apotheek en weer terug had ze zich zo gehaast dat ze rood aangelopen binnen kwam. Quinten en Lara zaten gelukkig elk aan een kant van de tafel met de krant voor zich. Ze waren zedig gekleed. Op die korte tijd zouden ze wel niets hebben kunnen doen... Oef, dat had ze goed gedaan'

Ze liep naar de slaapkamer en legde de pilletjes in het nachtkastje aan Peters kant van het bed. Ook al had ze nu nog minder zin dan ooit, ze wilde dat hij vanavond nog in haar kwam. Dat had ze er wel voor over. In haar damesweekblad had ze gelezen dat een man die geen erectie meer kreeg bij zijn vrouw ofwel overspannen was of onder de stress zat, ofwel... en dan volgde een hele reeks andere oorzaken, zoals teveel naar porno kijken, zichzelf te dikwijls bevredigen of, het ergst van al, een minnares hebben. Ze zou zich opofferen voor de goede zaak want wat zou ze zonder Peter doen, moest hij ooit verliefd worden op een andere vrouw? Ze zou zijn gangen ook zo goed mogelijk nagaan, had ze al gedacht, maar nu, met dat geval met Quinten en Lara, zou ze helemaal aan huis gebonden zijn... Ze zou er moeten voor zorgen dat ze nooit bij elkaar alleen in huis waren en dat ze nooit samen zouden kunnen weggaan. Zou ze dat allemaal aankunnen? Haar hoofd tolde, ze kreeg een verschrikkelijke aanval van migraine, zakte op het bed neer en begon zichzelf als wenend te beklagen.

--- --- --- ---

Dag 1: Peter

Ik ben benieuwd wat ik straks thuis weer zal aantreffen. Van een ding ben ik haast zeker: een vrouw die zich de hele dag uitgesloofd heeft met poetsen, kuisen, wassen, strijken en zich nog zorgen maakt over een stofje dat ze over het oog gezien heeft, een mogelijke spinnenweb op zolder of wat as van een sigaret in mijn werkplaats. En ze zal ook wel zeuren over de kinderen nu het vakantie is. Die zitten bijna de hele dag thuis, dus maken ze alles vuil of lopen haar in de weg bij het stofzuigen.

Het ergst van al: ze zal me een Viagra doen slikken en verwachten dat ik daar een stijve van krijg. Na jaren van zich verveeld laten neuken tot ze twee kinderen had, heeft ze me bijna zestien jaar compleet verwaarloosd op seksueel vlak. Tot ik niet meer in staat was om er leven in te krijgen in bed. Het idee alleen al met haar seks te hebben (of iets wat daar op lijkt), maakt dat mijn slappe piemel verschrompelt tot een nutteloos zwoerdje dat hulpeloos tegen mijn al even slappe zak bungelt. Of Viagra daar iets kan aan veranderen, lijkt me hoogst onwaarschijnlijk. De dokter zegde me immers dat er een zekere opwinding moet zijn om de bloedstroom naar de penis op gang te brengen.

Er scheelt trouwens niks met die bloedstroom naar mijn pik. Bij Lia komt die snel op gang, al sinds een paar maanden nu. Dat Jenny's oudere zus me al niet eerder had bekend dat ze met mij naar bed wilde! En hoe twee vrouwen uit hetzelfde nest van elkaar kunnen verschillen... Jenny, de poetsvrouw, de huissloof en de prevelende begijn, naar lijf en leden veertig jaar oud, maar in wezen al heel lang een afgeleefd wijfje. Niet dat ze lelijk is, integendeel. Haar borsten zijn nog stevig en buik is nog strak; haar wollig behaarde kutje zou me nog altijd kunnen bekoren indien ze zelf zin had in seks. En dan haar acht jaar oudere zus, Lia. Van beroep naaister en ook in bed doet ze die titel eer aan. Ze was eindelijk van die kwal van een Danny gescheiden en daarop heeft ze gewacht om me te zeggen dat ze al jaren zin had om het met mij te doen. Natuurlijk had ze al lang begrepen dat haar zus een afkeer had van seks. Jenny had het haar al een paar keer expliciet gezegd en erbij verteld dat ze het alleen nog deed om mij niet naar andere vrouwen te laten kijken. Belachelijk wijf! Lia moest er ook hartelijk om lachen. En de eerste keer met Lia, nu vier maanden geleden, was er knal op. Eindelijk nog eens vlees dat naar geil rook in plaats van naar zeep, boenwas of Dettol. Eindelijk nog eens tepels die rechtop stonden en snakten naar een mond die hen afzoog. Eindelijk nog eens een kut die netjes getrimd was en al van bij de eerste aanraking vochtig en warm aanvoelde. Een gezwollen kruis, doorbloede schaamlippen, een kut die droop van het slijm, een klit die glansde van opwinding en verwachting en een plasgaatje dat stralen heet geil spoot. En Lia's hele lijf was mooi, net als haar vollemaansgezicht waarop altijd een glimlach lag. Nee, niemand zou in die twee vrouwen zussen kunnen vermoeden. Ze waren als dag en nacht, geluk en tegenslag, het winnende lot en het verloren speelgeld.

Nee, van die Viagra verwacht ik dus helemaal niks. Ik zou de pillen ook nooit zijn gaan afhalen. Dat heb ik aan Jenny overgelaten. Die vernedering wilde ik zelf niet ondergaan door bij die jonge apothekeres mijn doktersbriefje te laten zien.

Ik parkeer de wagen voor het huis, stap naar binnen en zie of hoor niemand. Ik loop voorzichtig de trap op, zonder geluid te maken. Ik verwacht immers een vrouw in bed te vinden met de duizendzeshonderdste migraine-aanval sinds haar huwelijk. Voorzichtig open ik de deur van de slaapkamer en ja, in het halfduister ligt ze daar, mijn Jenny, met een vochtige doek op het voorhoofd, geheel gekleed met haar keukenschort nog voor. Ze slaapt. Ze snurkt. Op mijn tenen sluip ik de slaapkamer uit en sluit onhoorbaar de deur. Wanneer ik voorbij Lara's slaapkamer loop, hoor ik een geluid dat ik maar al te goed herken. Gekir van een vrouw die op het punt staat klaar te komen. Ze kijkt waarschijnlijk porno. Maar dit lijkt me niet uit een gammele versterker van een pc te komen, het lijkt me eerder echt. Zou ze een vriendje hebben binnengesmokkeld? Ik blijf nog wat staan luisteren en nu hoor ik duidelijk het geluid van een diepere stem, gehijg en gekreun. Ik gun het Lara van harte en hoop dat Jenny lang genoeg blijft slapen zodat de gelukkige vrijer zich uit de voeten kan maken voor Jenny het huis op stelten zet. Ik slaag erin naar beneden te gaan zonder dat er een trede van de trap piept.

Een kwartier later komt Quinten naar beneden.

'Dag pa, waar is mams?'

'Ik ben een half uur geleden thuis gekomen. Ze slaapt.'

'Gelukkig,' zucht Quinten, 'dat is echt wat ze nodig had.'

'Was het weer zo erg?'

Op dat ogenblik komt Lara de trap af, alleen. Waar zit haar vrijer? Die moet echt het huis uit voor Jenny wakker wordt..

Lara kijkt verschrikt wanneer ze mij ziet. Ja, ik ben een uurtje vroeger thuis dan gewoonlijk, ik werk met glijdende uren en was vanmorgen dus ook een uur vroeger vertrokken, toen de kinderen nog sliepen.

Ik vraag haar niets over wat ik gehoord heb aan haar deur, het zijn per slot van rekening mijn zaken niet en ze is meerderjarig. Nu ja, sinds anderhalve maand toch. Maar hoe dan ook: ze is meerderjarig en ze doet wat ze wilt. Op die leeftijd was ik ook al actief. Ik moest het in de bosjes doen. Soms denk ik nog wel eens aan Annemiek, mijn buurmeisje, twee jaar jonger dan ik. We waren alle twee onervaren, waren niet van plan het echt te doen, maar ineens stak mijn beenharde jongenspik in haar kale spleetje en we vonden het heerlijk! Hoe zou het nu met Annemiek zijn? In de vele jaren zonder echte seks met Jenny had ik dikwijls afgetrokken met het beeld van dat kleine meisje voor me, met haar beentjes open in het gras tussen de struiken... Ik durfde al die tijd niet uitzoeken waar Annemiek nu woonde en sinds ik met Lia vrijde, was dat uit mijn hoofd gegaan. En toch ook niet helemaal...

We beginnen samen aan het bereiden van de avondmaaltijd. Een eenvoudig slaatje met vis. Quinten bakt op het terras frietjes. Ik ben alleen met Lara, die zich nog altijd niet helemaal op haar gemak voelt. De jongen die bij haar was, is nog altijd niet naar beneden gekomen. Met een smoes dat ik even ga kijken of mams al wakker is, loop ik naar boven. Zo stil mogelijk kijk ik eerst op de badkamer, op Quintens kamer, dan op die van Lara en ten slotte op de strijkkamer: niemand. Het toilet misschien? Leeg. Zou die kerel verdomme op onze slaapkamer zitten? Jenny slaapt nog altijd even diep als daarnet. Ze heeft zich nog niet bewogen. Het is misschien belachelijk, maar ik kijk onder het bed en zelfs in de kleerkast. Dan dringt het tot me door dat het alleen Quinten kan geweest zijn.

Dag 1: Lara

Toen ik mams op haar kamer hoorde schreeuwen, ben ik naar haar toegelopen. Ze had een verschrikkelijke aanval van migraine, klaagde ze. Ze vroeg me haar pilletjes te halen. Op de badkamer vulde ik een glas water, drukte een slaaptablet uit de blister en een dafalgan uit de alu-pakking en liet beide pillen oplossen in het water. Bij de slaappil lukte dat niet, maar mams kamer was verduisterd, dus dat zou ze toch niet zien. Om zeker te zijn, verkruimelde ik nog een halve slaappil tussen mijn vingers en strooide die ook in het glas

Ik had gewoon zin in Quinten en Quinten had gewoon zin in mij. Het was al een jaar geleden begonnen tussen ons. We hadden altijd al goed met elkaar kunnen opschieten en zo lang ik me kan herinneren speelden we stiekem de kinderspelletjes die iedereen wel speelt. Daar kwam een eind aan toen Quinten een jaar of acht was, denk ik, maar verleden jaar, met vakantie in de Ardèche, hadden we de draad weer opgenomen. Mams lag elke namiddag in bed met migraine, paps ging jeu de boules spelen met andere toeristen in het dorp en wij deden elke dag lange wandelingen door berg en dal, zoals dat heet. En op een van die dagen kwamen we aan een schitterend bergmeertje. Er was geen mens te bekennen en we besloten te zwemmen. We hadden niks om het lijf buiten een t-shirt en een korte broek, en uiteraard elk een onderbroek. Quinten trok al zijn kleren uit en sprong naakt het water in. Ik volgde. Toen we in de schaduw van een eik op de oever lagen uit te blazen, ging Quinten rechtop zitten en zei dat ik mooie borsten had. Loom had ik geantwoord dat ik dat ook wel wist. Pas uit het koude water en nu gestreeld door een fris windje, stonden mijn tepels helemaal stijf. De huid van mijn borstjes stond vol kippenvel.

'Ik zou ze nog wel eens willen strelen, zoals vroeger,' zei Quinten.

'Doe maar,' zei ik. En onder zijn zachte aanraking trok alles in mijn onderbuik samen en kreeg ik voor het eerst in mijn leven zin om daar aangeraakt te worden.

'Je mag ook mijn buik strelen,' zuchtte ik, 'en mijn benen.'

'Alles, zoals vroeger?' vroeg hij.

'Alles,' zei ik, 'net als vroeger.'

Zo was het begonnen en het eindigde ermee dat we twee dagen voor we terug naar huis gingen allebei geen maagd meer waren. De angst dat ik in verwachting zou raken, bleek op de terugweg al niet meer nodig. Toen ik op een van die akelige wc''s langs de autoroute nabij Lyon ging plassen, braken mijn regels door.

Terug thuis spraken we af dat we het niet meer zouden doen voor ik zestien was. We hadden een huisarts die ik vertrouwde. Eens zestien, zou ik hem om de pil gaan vragen. En die dan zo goed verstoppen dat zelfs mams ze nooit zou kunnen vinden.

Ik zou morgen aan mijn tweede strip beginnen.

Vanmiddag, toen we zeker wisten dat mams in een diepe slaap lag, hebben we elkaar bevredigd. Ik heb Quinten eerst afgetrokken en daarna heeft hij mij gevingerd. Binnenkort kunnen we eindelijk gewoon seks hebben met elkaar...

Als iedereen in de wereld seks mag hebben, waarom wij dan niet?

Dag 1: Peter

Ik heb er niets van tegen Lara of Quinten van gezegd, er niet eens op gealludeerd. En Lara deed na een tijdje weer helemaal normaal. Ik hield het nog altijd voor mogelijk dat ze samen porno hadden gekeken. Dat ze met elkaar zouden seksen, hield ik niet voor mogelijk of ik bande die mogelijkheid direct uit mijn geest. Na het eten en de afwas ging ik nog eens naar Jenny kijken. Ze was wakker, maar niet helemaal bij haar positieven, leek het. Ze keek verdwaasd om zich heen en knipperde met de ogen toen ik het licht aandeed.

'Ik voel me niet goed, Peter,' kreunde ze, 'hoe laat is het?'

'Acht uur geweest,' zei ik kortaf.

'God in de hemel,' riep ze verschrikt uit en sprong verwilderd recht, 'waar zitten de kinderen?'

'Ik heb samen met hen eten gemaakt, we hebben gegeten en afgewassen. Nu spelen ze een partijtje badminton. Waar maak jij je zorgen over? Ze zijn zeventien en zestien. Ze kunnen best voor zichzelf zorgen, hoor.'

'Maar.. maar... dan zijn ze de hele namiddag alleen geweest! Ik ben om half drie gaan rusten. En ik ben in slaap gevallen! Ik wilde gewoon een kwartiertje op bed liggen, niet langer.'

'Waarom zou jij eens geen halve dag mogen rusten? Als je zo lang slaapt, betekent dat alleen dat je het hard nodig had. En de kinderen, verdorie, Jenny, ze zijn geen kinderen meer.'

'Juist daarom,' antwoordde ze met een verbeten trek om de mond, 'je weet nooit waar ze mee bezig zijn.'

Ik duwde haar terug op het bed, liep naar de badkamer en vulde een glas water, nam een slaappil en gaf ze haar.

'Hier,' zei ik, 'je bent helemaal over je toeren. Wat jij nodig hebt is rust, eindelijk een beetje rust.'

Tot mijn verwondering stribbelde ze niet tegen. Ik legde de slaappil op haar tong en ze drong het glas gulzig leeg. Ik liep naar beneden, pakte mijn smartphone en belde Lia dat ik vrij was, dat Jenny sliep.

'Eindelijk, dat werd tijd,' antwoordde ze, 'ik hou het bij hoor. Het is vandaag precies tien dagen geleden. Kom aan met die banaan.'

Ik zei de kinderen dat ik tante Lia ging helpen met de voorbereidingen van de trouw van hun nichtje.

Had Quinten iets door? Of beeldde ik me in dat hij me een knipoog gaf? Ach, het maakte niet uit. Eindelijk mijn lul nog eens in die warme druipgrot van zijn tante, van mijn schoonzus, van de minnares die ik zoveel jaren had moeten missen.

Toen ik bij haar binnenkwam, stond ze me al op te wachten.

'Kom, Peter,' lachte ze, 'iedereen doet het, waarom wij dan niet?'