De meeste collega’s zijn aanwezig. We zitten in een kring op de open plek naast de twee aan elkaar geschoven ijzeren bureaus. Sommigen hebben de agenda en de notulen van de vorige teamvergadering uitgeprint. Een enkeling heeft ze bestudeerd. Ze zijn gekomen omdat het nu eenmaal verplicht is en omdat de tijd opgeschreven mag worden. Niets aan de hand. De meesten houden hun hoofd in het geluid maar doen niet echt mee. Des te beter want het volgende agendapunt ligt bij voorbaat gevoelig.

“Afdeling Opleiding vraagt of we plek hebben voor een scholier voor een werkervaring project,” deel ik mee. “Ik vind het een goed plan. De stagiair heeft er voor gekozen om in de verpleging een dag mee te lopen. ten slotte hebben we nieuwe collega’s nodig.”

“Nou Melle, ik vind het geen goed idee,” vind Petra. “Daar hebben we toch helemaal geen tijd voor!”

Er klinkt instemmend gemompel. De collega’s zijn over het algemeen niet opleidingsminded. Ik vermoed dat ze niet op de vingers gekeken willen worden.

“Zo’n stagiair kost helemaal geen extra tijd. Ze loopt gewoon alleen maar mee,” pleit ik.

“Ja,” vult Debbie Petra aan, “maar ze moeten begeleid worden en ze moeten een verslag schrijven.”

Ik weet dat wanneer ze zo zijn dat het niets wordt. “Oké,” zeg ik, “ik neem haar wel een dagje op sleeptouw.”

“We hebben toch al een leerling,” probeert Marya nog even.

“Dit is geen leerling maar een stagiair. Ze komt voor een werkervaringsplek van de middelbare school. Dat is heel wat anders.”

Tijdens het koffiedrinken, voorafgaand aan de start van de werkzaamheden van die dag, stapt een meisje, een middelbaar scholiertje, schuchter het kantoor binnen. Ze is klein en mollig, donkerbruine haren. Het valt me op dat ze erg grote borsten heeft. Het is een warme dag. Ze heeft een kort geknipte spijkerbroek en een bloesje met een kleurige print aan. Ze is niet echt knap maar ze heeft een prettig open gezichtje. Ik vind haar leuk.

“Ah, jij bent Charlotte,” zeg ik terwijl ik opsta en naar haar toekom. “Ik ben Melle. Je mag vandaag met mij mee.”

Ik kijk haar net iets te lang in haar prachtige donkerbruine ogen. Ze merk het. Kijkt ze nieuwsgierig of ongemakkelijk? Ik heb haar toch niet onzeker gemaakt?

Ik stel de collega’s voor die ze netjes een hand geeft. De collega’s vertrekken. Ik blijf met het kind achter. Ik leg haar uit wat we gaan doen. “Heb je een fiets?”

De eerste mevrouw waar we naar toe gaan heeft een chronische spierziekte. Ze heeft enorm overgewicht en moet gewassen en aangekleed worden en daarna met de tillift in een rolstoel gezet worden. Maar eerst moet zij gelaxeerd worden om ontlasting te krijgen.

“Diane, ik heb vandaag een stagiair mee. Vind je het goed wanneer ze kijkt wat ik doe?” vraag ik.

Daar heeft Diane totaal geen moeite mee.

Ik sla de deken terug en help Diane uit haar onderbroek. Ze ligt in haar blote kut met haar dikke dijbenen. Ik draai haar op haar zij. Nu ligt ze met haar dikke billen naar ons toe. Ik leg een celstof matje achter haar gat en geef een fosfaatklisma. Allemaal routine. Zo gaat het iedere ochtend. Ondertussen babbelt Diane met Lotte. Diane is nieuwsgierig naar Lottes school, het werkervaringsproject en wat ze wil worden later.

We gaan weg naar een andere cliënt, ondertussen kan Diane ontlasting hebben. Daarna komen we terug om Diane te wassen, aan te kleden en met de tillift in de rolstoel te helpen.

Zo doe ik steunkousen aan bij de volgende clënt, doe ik een oude, wat dementerende, meneer onder de douche, lees ik een morfinepomp uit, gaan we bij een terminale mevrouw langs. Op de meeste adressen stellen mensen wel vragen aan Charlotte. Ze vinden het leuk dat ik een belangstellende puber mee heb.

Terug van onze route praten we nog wat op het kantoortje.

“Hoe vond je het?”

“Ik heb nog nooit vreemde mensen naakt gezien. Maar eigenlijk vond ik het heel gewoon.

Ik zie mijn stiefvader regelmatig bloot. Ook mijn moeder en mijn zus.

Bij ons is de deur van de badkamer nooit op slot en daar is ook de wc voor als je boven bent.

Dus als ik moet plassen, en niet naar beneden ga, en mijn stiefvader is in de douche, dan zie ik hem bloot. Dan kan hij mijn kut en schaamhaar zien.

Als de douche uit staat hoort hij me ook plassen denk ik.”

“Gaat het lukken om een verslag te schrijven?” vraag ik. “Wil je nog wat weten?”

“Ja,” Charlotte pakt haar aantekeningen er bij.

Het is al weer een paar weken geleden dat Charlotte stage bij me liep. Ik betrap me er op dat ik regelmatig aan haar denk. Ik onderzoek mijn gevoelens voor haar. Het is helemaal geen bijzonder meisje. Veel te jong voor mij. En mollig, is normaal ook niet mijn voorkeur. Wat is dat toch? Zou Charlotte ooit nog eens aan mij denken?

Het is donderdag en ik ga naar de biodynamische-tuin om een tas groenten op te halen. Deze tuin is tevens de schooltuin van de school iets verder op. Behalve dat we kiezen voor biologisch vind ik de combinatie met een schooltuin een sympathiek initiatief.

Wanneer ik de tas in mijn fietstas laat zakken passeert achter mij een groep scholieren.

“Hé, hallo,” hoor ik achter mij een bekende stem. M'n hart slaat over. Ook alweer zoiets. Ik kan er niets aan doen.

“Hoi die Lot. Mag ik je Lot noemen? Zit jij hier op school? Hoe gaat het met je?”

“Goed, met jou?”

Langs het houten gebouwtje, waar ook een winkeltje in is, staat een bankje. Lot gaat er zitten, een soort van uitnodigend naar mij toe. Ik kom naast haar zitten. Waarom ben ik blij met haar aandacht vraag ik me ergens in mijn achterhoofd af.

“Ja joh, Gaat goed. Hoe is het, zou je nog steeds in de verpleging willen?”

We babbelen wat.

“Zeg, missen ze je niet?

“”Als ze me nodig hebben komen ze me maar halen,” zegt Lot luchtig.

“Hoe is het,” vraag ik in een opwelling,” heb je een vriend of een vriendin?”

“Ik heb wel vriendinnen. Maar hoe bedoel je? Waar ik wat mee heb?

“Ja.”

“Ik heb geen seks met iemand, als je dat bedoelt,” zegt Lot openhartig. “Ik ben nog maagd maar ik speel vaak met mezelf.”

Voor een moment heb ik een visioen van lieve Lot die in haar bed met haar hand in haar natte vulva haar klitje vingert.

“Heb jíj vaak seks?” vraagt ze.

De vraag verrast me.

“Ja lieverd, bijna elke dag. Zou je een keer willen kijken?”

Die vraag verrast háar weer. Ze kijkt me met grote ogen aan. Zie ik een sprankje verlangen?

Daar komt een jonge vrouw aan gelopen.

“Hé, Charlot, zit je je snorretje te drukken? Kom je nog even meedoen?”

“Juf,” mompelt ze. Lot wipt van de bank af en gaat met de juf mee. Bij de bocht kijkt ze nog even om. Ik zwaai, zij niet. Het laatste wat ik van haar zie is een gezichtje met een nadenkende frons.

Die avond gaat mijn telefoon. Het is een onbekend nummer. Von en ik zitten net TV te kijken dus ik loop naar de slaapkamer terwijl ik opneem.

“Melle,” zeg ik.

“Hoi, met Charlotte,” hoor ik.

Hoe komt zij nou aan mijn nummer, denk ik. Vast opgeschreven toen ze stage liep. Maar … waarom heeft ze toen m’n nummer opgeschreven?

“Ik vind het voorstel wat je deed erg raar. Ik ben er een beetje in de war van. Ik durf eigenlijk niet.”

Ze lijkt het serieus te overwegen, denk ik verheugd.

“Oké, dat snap ik. Heel goed juist dat je voorzichtig bent.”

“Doe je dat wel vaker? Wat vindt je vrouw er van?” vraagt ze.

“Ik denk dat mijn vriendin geen bezwaar heeft. Maar weet je wat, kom eens een keer langs om kennis te maken. Ik wil dat je je honderd procent veilig voelt. Je mag een vriendin mee nemen.”

Maar Lot komt alleen. Ze draagt een wijde katoenen bloes van dunne stof met roesjes en een boothals, zodat je haar grote boezem in haar witte bh er doorheen ziet en een gele korte broek en korte zwarte laarsjes. Ze heeft haar haar in een knotje. Ik vind dat ze er leuk uit ziet.

Von en Lot zijn al gauw druk in gesprek. Het gaat over van alles behalve over seks.

Ik hoef er weinig aan toe te voegen en verzorg de drankjes en wat er bij.

Tot Von zegt: “Melle vertelde dat je wel wil kijken wanneer wij neuken.”

De rechtstreekse vraag brengt Lot even in verwarring.

“Ja, ja,” brengt Lotte aarzelend uit. “Maar Ik vind het zo gek.”

“Welnee meid,” pleit Von. “Seks is iets wat je heus niet alleen met z'n tweeën doet.”

“Ja, dat weet ik wel,” antwoordt Lot. “Ik heb er zat over gelezen.”

“O ja? Wat Lees je dan?”

“Opwindend Net.”

“O, echt? Wist je dat Melle daar ook op schrijft. Hij zal over ons vast wel ook een verhaal gaan schrijven.

“Jawel, maar het gaat hier om, ik wil niet mee doen wanneer jullie seks hebben.”

“Nee, niets moet. Onthoud dat goed. Jij bepaald. Laat je nooit dwingen. Nooit, hoor je lieverdje.”

“Oké.”

“Heb je wel eens een blote piemel gezien?” vraagt Von.

“Ja, nou!” gniffelt Charlotte. “Gister nog. Ik help bij mijn sportvereniging om de kantine, kleedkamers en het veld op orde te maken. Ik verdien er niets mee, maar hoef dan geen contributie en ook geen kampgeld te betalen.

Een van de mannen de daar ook helpen wilde aan mijn borsten zitten. Ik heb zijn hand weg geduwd. Ik zei tegen hem dat hij mijn borsten mocht aanraken wanneer hij zijn piemel liet zien.

Toen liet hij zomaar zijn piemel zien. Ik schrok ervan.”

We lachen met haar mee.

“Had hij een grote?” wil Von weten?

“En?” vraag ik, “mocht hij toen je borsten voelen?”

“Zijn piemel was veel dikker en langer dan die van mijn stiefvader. Hij trok met zijn linkerhand het vel naar achteren waarna er een wit slijmdraad zichtbaar was. Dat draad droop langzaam uit zijn piemel.

Zoals afgesproken mocht hij aan mijn borsten zitten met zijn handen, mijn tepels werden bij de eerste aanraking gelijk dik en hard.

Ik heb het slijmdraad op mijn hand gevoeld waarna hij vertelde dat ik het eens moest proeven, ik schudde met mijn hoofd, maar toen hij ‘toe maar, het is erg lekker’, zei, heb ik het toch geproefd. Het smaakte een beetje zout, naar plas en iets van amandelen of zo.”

Nou, de Lot is me er een.

“Wat zullen we doen?” vraagt Von. “Meteen maar, of een afspraak maken?”

“Nou, eh, allebei misschien? Maar ik vind het zo spannend.”

“Ja hè? Geniet van dat gevoel. Heb je kriebels in je buik? Lekker hè?”

“Ik ben een beetje zenuwachtig.”

“Wat kan er nou gebeuren? Geniet maar gewoon.

Moet je horen, Melle en ik gaan in onze slaapkamer. Daar kleden we ons uit. Wanneer we naakt zijn komen we weer bij je. Vind je dat goed lieve schat?”

“Ja, ja, zegt Lotte schor.”

De slaapkamer deur gaat open en poedelnaakt staat daar Von met haar glad geschoren kutje en haar hangende borstjes. Ze loopt de kamer in en gaat naast Lot op de bank zitten. Ook ik kom naakt binnen. Lotte slaat de hand voor haar mond en kijkt afwisselend van mijn piemel en naar mijn gezicht.

“Ooo,” steunt Lotte zacht.

Von wenkt me en buigt naar voren. Ik kom voor haar staan en Von neemt mijn lul in haar mond. Eerst zuigt ze er op tot ik stijf genoeg ben. Dan neemt ze me uit haar mond en stroopt de voorhuid van mijn eikel.

Lot zit er met haar gezicht boven op. “Oh, wat is hij groot, wat een eikel” fluistert ze. (En zo groot is mijn piemel niet eens.)

Von beweegt krachtig haar vuist met mijn stijve lul er in op en neer. Ik buig me voorover en leg een hand op Von haar schouder en met mijn andere hand voel ik haar tietje. Von pompt nog een paar minuten door. Mijn pik klopt in haar hand.

“Wil je zijn lul aanraken?” vraagt Von aan Lotte.

Met haar ogen op mijn penis gericht schudt ze langzaam van nee.

Von glijdt onderuit op de bank en doet haar benen open. Met haar vingers spreidt ze haar vulva wijd open.

Ik laat Lot er even in kijken en druk dan mijn gezicht in Von haar gleuf.

“Ga met jezelf spelen,” raad Von Lotte aan.

Het meisje schuift haar hand in haar broekje. Omdat dat strak zit maakt ze de knoopjes los. Terwijl ik Von lik zie ik schuin opzij Lottes hand in haar rode slipje op haar klit bewegen. Ik zie haar haartjes uit de pijpjes van haar slipje piepen.

Na ongeveer twintig minuten beffen komt Von schokkend klaar.

“Ah, ah, ah,” kermt ze. “O wat lekker.”

Lot stopt met masturberen.

Na een paar minuten, wanneer Von weer een beetje bij gekomen is, zegt Von, “zal Melle proberen je te laten klaar komen?”

“Ik wil niet geneukt worden,” zegt Lot beslist.

“Nee, nee, dat moet ook niet,” zegt Von.

“Ik kus je kutje,” zeg ik, “en zuig op je clitoris.”

Het is en tijdje stil. “Nee, liever niet. Ik ben er nog niet aan toe.”

“Afspraak maken?” vraagt Von.

“Dat is goed, maar ik garandeer niets,” zegt Charlotte zacht.

“Dat hoeft ook niet,” zegt Von. “Misschien wil je dan Melles piemel aanraken en mijn kutje.”

Volgende week het vervolg. Bovenstaand verhaaltje heb ik geschreven samen met een vriendin, een lezeres van ‘Opwindend Net’. Charlotte is geen fantasie, ze bestaat echt. Reageren: melledahlmeyer@gmail.com Je reactie deel ik met Charlotte.