Ik bracht Karen’s stofzuiger terug. De mijne was een paar weken eerder stukgegaan en ik had even geen geld om hem te laten repareren of een nieuwe te kopen. Ik kende Karen en John niet zo goed, ze waren pas ongeveer 3 of 4 maanden geleden naar onze straat verhuisd, en ik kwam ze maar af en toe tegen bij de brievenbus of bij de voordeur.

Hoe dan ook, Karen deed open en terwijl ik haar bedankte voor het lenen van haar apparaat, zei ze dat ik hem in de schoonmaakkast onder de trap moest opbergen. Ik droeg hem haar huis binnen en voerde een beleefd gesprekje, terwijl we langs de woonkamer liepen.

Aan de deur van de opbergkast hing een jurk in een cellofaanzak. Hij leek mij helemaal nieuw te zijn.

"Nieuwe jurk?" vroeg ik. "Een feestje op komst?"

"Ja, min of meer," antwoordde ze. Mijn man heeft donderdag een paar van zijn mensen van het werk uitgenodigd voor een etentje, en ik heb iets nieuws gekocht om dan aan te trekken. Maar nu ben ik er niet meer zo zeker van.”

"Hoezo?" vroeg ik onschuldig.

"Nou, ik was in een nogal vrolijke bui toen ik hem kocht, en nu weet ik niet zo zeker of hij wel geschikt is voor John zijn baas en collega's," vertelde ze. Ik vroeg me af wat haar man John dan van die jurk vond, toen ze mijn onuitgesproken vraag beantwoordde door te zeggen:

“Ik heb hem vandaag pas gekocht en John heeft hem nog niet gezien. En dat kan ook niet, omdat hij tot donderdagmiddag de stad uit is voor zaken, en dan neemt hij meteen zijn collega’s mee en brengt ze hier voor een feestelijk etentje. Want ze hebben een grote opdracht binnengesleept...”

Ze zweeg even en zei toen: “John zijn baas is nogal conservatief. Zou jij me een plezier willen doen? Zou je mijn jurk willen bekijken en mij vertellen wat je ervan vindt?"

“Natuurlijk,” zei ik. "Altijd bereid om eenn buurvrouw te helpen."

Ze pakte de hangar van de kastdeur en zei: “Zet die stofzuiger maar onder de trap. Ik ga me vast omkleden en ben zo terug."

Haar slaapkamerdeur was recht tegenover de kast, maar ze deed de deur grotendeels dicht en ik kon niets zien. Maar we bleven wel doorpraten.

Zij begon.: “Soms ben ik gewoon in een ondeugende bui, en ik vind het leuk om een beetje te pronken. Nou ja, misschien iets te veel eigenlijk. Ik denk dat het een reactie is op mijn jonge jaren, toen ik nog een lelijke tiener was."

“Nou, die dagen zijn voorbij,” riep ik door de bijna gesloten deur. Ik wist a; dat Karen er aantrekkelijk uitzag, maar vandaag liep ze rond in een strak T-shirt, en het was de eerste keer dat ik zag hoe veerkrachtig haar tieten waren en wat een geweldig figuur ze had.

"Bedankt", antwoordde ze. “Soms denk ik dat ik een beetje te veel een plaaggeest ben geworden. Nou ja, misschien wel meer dan een beetje. Want ik vind het leuk als mannen naar me kijken. Toen ik me eenmaal realiseerde dat ik niet lelijk meer was, kreeg ik zo’n soort houding van: Als je het hebt, laat het dan ook maar zien. Want over nog eens 10 of 20 jaar zal ik het niet meer hebben, toch?"

“Ja, ik weet wat je bedoelt. Ik denk er ook wel eens aan, over 20 jaar, als ik een bierbuikje heb en thuis van die pluizige pantoffels draag,” grapte ik.

Karen lachte. "Maar ik ben echt bang dat deze jurk een beetje te gewaagd is voor een zakendiner, dus je moet me helpen door echt helemaal eerlijk te zijn."

“Oké,” beloofde ik.

Karen verscheen in de deuropening. En ze maakte geen grapje! Die jurk was kort. Echt kort! Ik schat tot ongeveer 4 of 5 centimeter onder haar kruis. De stof zat strak tot aan haar borsten, het was dun satijn of iets dergelijks. Maar bij haar buste eindigde dat materiaal en maakte plaats voor een donzig keurslijfje dat haar borsten recht naar voren hield, een beetje zoals de Oostenrijkse Dirndl-mode. Het effect van die verschillende materialen gecombineerd met haar mooie borsten was op zijn zachtst gezegd oogverblindend. Het beste van alles was nog, dat het donzige bh-gedeelte laag uitgesneden was, waardoor de beginnende zwellingen van haar borsten erboven goed te zien waren en bewogen als ze in- en uitademde.

“Wauw,” wist ik uit te brengen. Ja, mijn tong zat in mijn keel. Een geestig gesprek voeren met een mooi meisje, dat is nooit mijn sterkste punt geweest. In feite ben ik nogal verlegen, wat misschien verklaart waarom ik tot nu toe niet veel aandacht had besteed aan deze schoonheid die vlak naast mijn voordeur woonde.

“Wauw,” zei ik nog maar een keer.

“Nou, bedankt. Maar wat denk je er echt van? Is het niet een beetje té, voor een bedrijfsfeestje?"

“Om eerlijk te zijn, ik zou zeggen dat het op het randje is. Misschien een beetje te veel, misschien ook niet. Wat denk je dat je man ervan zal denken?"

Karen antwoordde snel en zonder aarzeling.

“Oh, hij zal waarschijnlijk vinden dat het prima is. Hij schept graag een beetje met mij op. En hij heeft een groot vertrouwen in onze relatie. En ik ook trouwens. Want we hebben een geweldig huwelijk. Ik zal nooit iets doen om dat in gevaar te brengen, ik bedoel, een slippertje met iemand anders of zo. Maar mijn man weet ook dat ik flink kan flirten, als ik er zin in heb."

"Nou, wat is dan het probleem?" vroeg ik me hardop af.

"Misschien meerdere dingen. John's baas is een stuk groter dan ik, en ook groter dan jij. Ga bijvoorbeeld eens op de onderste tree van de trap staan?"

Ik stapte op de onderste trap van de trap.

"Kijk nu nog een keer?" En ze draaide zich om, met haar rug naar mij toe en boog zover naar achteren, dat ik over haar schouder kon kijken.

"Zie je wat ik bedoel? Ik weet niet of hij veel zal kunnen zien, maar ik wil geen slechte indruk achterlaten op John zijn baas, toch?" Ze zweeg even. En ik genoot intussen van het uitzicht.

"Hoeveel kun je zien?" vroeg ze ten slotte.

"A... Eh, ik bedoel, een klien beetje," zei ik.

“Oh in Godsnaam,” snoof ze. "Wees eerlijk! Het zijn maar borsten. Alle vrouwen hebben ze. Het is niet alsof ze zeldzaam zijn of zo."

Maar die van haar waren echt zeldzaam, geloof me!

Ze vervolgde: “Zou je ze niet liever tieten noemen? Julie mannen noemen ze toch ook tieten als jullie onder elkaar zijn, toch? Ik noem ze zelf ook tieten. Maar hoeveel kun je ervan zien?"

Er viel een ongemakkelijke stilte. Ik besloot moedig te zijn.

“Nou, ik zou zeggen, wel een stuk ervan, ik bedoel tot ongeveer halverwege, denk ik. Het is wel een mooi gezicht, dat moet ik toegeven. Maar als jij ervoor zorgt dat hij niet achter je gaat staan, dan hoef je je geen zorgen te maken, toch?"

En de hele tijd dat ze daar stond, liet zij me in haar blouse staren naar haar rijpe meloenen. God, is er ergens op de planeet nog zo’n leuke baan?

"Ja, ik denk het wel. Maar dit is nog niet alles. Hier, ga zitten." Ze wees op een houten stoel in de woonkamer. Het was eigenlijk meer een soort barkruk met een hoge rugleuning. Ik ging zitten.

"Stel dat ik een drankje serveer." Ze pakte een tijdschrift en hield het voor zich, alsof het een dienblad was. Ze boog zich voorover, recht voor mij, en deed alsof ze mij een glas aanbood. Ze zei: "Kan ik U een glaasje champagne aanbieden, meneer? En wilt U ook iets te knabbelen?" En terwijl ze zich voorover boog, gleed de halslijk van haar jurkje naar voren, haar volle borsten bijna geheel onthullend, en mijn ogen klonken zich vast aan dat mooie uitzicht. Ik staarde en staarde, totdat Karen uiteindelijk zei:

“Ahum... Hallo? Mag ik uw aandacht alstublieft?"

Met moeite trok ik mijn ogen van haar borsten af en keek naar haar gezicht. Ze glimlachte breed en zei: “Kijk, ik zei toch al, dat ik graag een beetje plaag. Maar ik wil niet schaamteloos lijken of ordinair of zo. Dus ik moet weten of dit er, nou ja, té opzichtig uitziet."

Ze stond nog steeds voorovergebogen, en de halslijn van haar jurk hing nog steeds open. Ik kon vrijwel alles zien, behalve haar tepels die nog net aan het zicht waren onttrokken. Mijn ogen gleden steeds naar beneden en ik staarde ernaar, terwijl ik sprak.

"Nou, ik veronderstel dat je een beetje voorzichtig zou kunnen zijn met zo vooroverbuigen en zo, want ik kan tamelijk veel van je, eh, je weet wel, je decolleté zien."

"Decolleté? Ik denk dat je meer kunt zien dan mijn decolleté! Hoe dan ook, ik heb dat altijd een grappig woord gevonden. Ik vraag me altijd af waar het decolleté eindigt en waar de tieten beginnen. En ik vraag me af waarom mannen zulke eufemismen gebruiken. Ik noem ze gewoon tieten. Jij niet? Ik weet zeker dat je tieten bedoelt! Is er een reden waarom je dat woord niet leuk vindt?"

Terwijl ik mijn blik op haar weelderige voorbalkon gericht hield, vervolgde ze: “Of zou je ze liever brammen noemen? En hoe zit het met toeters?" Ze giechelde.

Ze had gelijk. Op de een of andere manier had ik er moeite mee, om naar haar boezem te staren en dan over tieten te praten. Ik besloot me daar overheen te zetten.

"Nou ja, ik kan het grootste deel van je, eh, je tieten zien. En het zijn hele mooie, als ik dat mag zeggen. De mooiste tieten die ik in een lange tijd heb gezien.” Ja, ik had gedurfd om het te zeggen: mooie tieten!

Ze giechelde. “Oh, ik heb je in verlegenheid gebracht. Ik ben ook zo'n flirt. Maar ik moet het echt weten. Bedankt!"

Ik antwoordde: “En misschien moet je ook opletten, op wat je zegt. Zoals Wilt U ook iets om te knabbelen? Dat kan verkeerd worden opgevat. Misschien moet je zeggen: Mag ik U iets lekkers aanbieden? Oh nee, dat werkt ook niet. Nou ja, of iets anders, als her maar niet een verkeerde indruk wekt.”

“Goed idee,” kaatste ze terug. "Want terwijl ik de bitterballen uitdeel, zeg ik altijd: Pak ze vlug, terwijl ze nog heet zijn!"

We schrokken er allebei van! Eindelijk kwam ik in het spelletje. Ja, ik ben misschien traag, maar ik kan best leuk uit de hoek komen.

Karen richtte zich weer op. Onnodig om te zeggen dat ik intussen ook iets van mezelf had opgericht. Terwijl ze een stapje achteruit deed, zei ze:

"Er is nog iets aan deze jurk waar ik me zorgen over maak." En ze draaide zich een beetje opzij en boog een knie naar voren. "Kijk! Zie je deze kreukel, daar waar mijn slipje zit? Dat is altijd het probleem, met deze strakke stoffen."

"Heb je dat dan niet gemerkt, toen je de jurk kocht?" vroeg ik.

“Nee, ik had op die dag geen slipje aan,” zei ze achteloos.

Ik verslikte me bijna!

“Meestal draag ik geen slipje, behalve als ik schoenen ga passen of zoiets. En zelfs dan vergeet ik het soms. Dat zorgt dan wel voor sensatie in de schoenenwinkel. Alle jongens willen me dan heel graag helpen, zelfs om 20 of 30 paar schoenen te passen!" En ze vervolgde: “Maar ik had er gewoon niet bij nagedacht hoe een slipje hieronder zou staan. Het maakt de hele jurk echt lelijk!"

Ik sprak haar tegen. "Ik denk niet dat lelijk het goede woord is. Ik zou eerder zeggen dat die jurk behoorlijk verbazingwekkend is, kreukels of niet.”

Toen zei ze, dat ik mijn hoofd even naar links moest draaien en naar de open haard moest blijven kijken. Ik deed wat ze vroeg, en toen ze even later zei dat ik weer mocht kijken, lag haar slipje over de rugleuning van de bank gedrapeerd. Ze kwam vlak voor me staan, met haar benen ongeveer 15 cm uit elkaar.

"Ziet dit er niet veel beter uit? Zeg het eerlijk," vroeg zij.

Mijn hoofd draaide zich van het slipje op de bank, naar de plek waar het even daarvoor nog had gezeten. De jurk bedekte nog steeds haar verbazingwekkende dijen, maar de wetenschap dat er nog maar één stukje dunne stof omheen zat, was een enorme verandering. Ik probeerde met mijn ogen een gaatje in die stof te branden. Lukte niet natuurlijk. Toch kon ik, afhankelijk van hoe ze bewoog, af en toe een zweempje zien van haar schaamhaar, dat tegen de stof van haar jurkje aanduwde.

"Ja, dat ziet er eerlijk gezegd veel beter uit. Echt eerlijk. Ongelooflijk echt eerlijk!" De woorden kwamen steeds moeilijker uit mijn keel. En een ander deel van mijn lichaam had het nog moeilijker!

Ze pakte het slipje op. “Hier, kijk maar!” zei ze. Ik voelde me duizelig worden. Hoe ver zou dit gaan, vroeg ik me af. Maar toen herinnerde ik me haar toespraakje over haar man en hoe verliefd ze waren en dat ze nooit iets zou doen om haar huwelijk in gevaar te brengen. Nou, dat was oké wat mij betreft. Want dit was al opwindend genoeg. Maar ik herinnerde me ook, dat haar man tot donderdag de stad uit was. Dus ...

Hoe dan ook, ze hield haar slipje omhoog en zei: “Het is onderdeel van een bij elkaar passende setje. Echt waar. Heel leuk! Wil je die andere helft ook zien?" Ik knikte en was het er helemaal mee eens. Ze liep haar slaapkamer in en kwam even later terug met een in cellofaan verpakt pakje.

“Ik dacht dat het een beha zou zijn,” zei ik een beetje teleurgesteld.

"Nee nee nee. Het is een op elkaar afgestemde set. Hem en Haar. Het is zo schattig dat ik ze niet kon laten liggen. Deze is die van Hem. Ga je gang maar, maak het pakje maar open, want John zal hem waarschijnlijk toch niet dragen." Mijn vingers maakten het pakje open.

"Waarom draagt Joh het niet?", vroeg ik.

"Oh, hij draagt alleen slipjes, en dit is een boxershort. Maar ik vond het idee van “Zijn en Haar” zo schattig, dat ik het gewoon móést kopen. Wat denk je?”

"Nou, ik draag wel boxers, dus ik ben niet bevooroordeeld," begon ik. Maar voordat ik verder kon praten, onderbrak ze mij.

"Oh dat is geweldig! Zou je me een groot plezier willen doen? Ik bedoel echt heel groot? Zou je het voor mij willen aanpassen? Misschien krijg ik daardoor wat ideeën, over hoe ik John ertoe kan brengen om hem toch te gaan dragen." Het was een nogal flauw excuus, dacht ik, maar ja, wie was ik om ertegen te argumenteren.

"Oh zeker, ja hoor." Ik stond meteen op en pakte mijn riem al vast.

Ze hield me tegen. “In hemelsnaam, niet hier! Ga je omkleden in de slaapkamer en kom er daarna pas weer uit."

“Oh,” zei ik. "Sorry!"

Ik besefte dat haar huwelijkstrouw echter was, dan ik had gehoopt. Nou ja. Gewoon meespelen, dacht ik. Ik stapte haar slaapkamer binnen, liet mijn broek en mijn onderbroek vallen. Mijn lul sprong er meteen halfstok uit. Ik deed mijn best om in die boxershort te komen en op zijn minst een beetje van mijn erectie te verliezen, en na een paar ogenblikken slaagde ik erin om hem zodanig weg te stoppen, dat er nog maar een klein tentje naar voren stak.

"Nou, kom je nog terug?" riep Karen. Haar stem was zo luid dat ik het door de slaapkamerdeur heen duidelijk kon horen.

“Klaar!” zei ik. Ik kwam de slaapkamer uit. Haar ogen vlogen meteen naar die onderbroek. En ze barstte in lachen uit.

"Het staat je geweldig. Gewoon geweldig!"

Ik moet zeggen dat het wel een raar broekje was. Er was een groot rood hart op de voorkant geborduurd, wat ik niet had gezien toen het nog in het cellofaan zat opgevouwen.

“Nou, ik vind hem wel een beetje raar,” merkte ik op.

“Waarom dan?” vroeg ze. "Snap je het soms niet? ‘Haar Hartje’ staat erop!"

Ik had eerlijk gezegd het kleine "Haar" geborduurd boven het grote hart nog niet opgemerkt. Ze prikte met haar vinger naar het woord. Ongeveer 3 centimeter van mijn mannelijkheid! Maar het mocht niet zo zijn. Ze wees alleen maar op dat woordje op die onderbroek.

"Hier, kijk maar." Ze pakte haar eigen slipje weer op. Nu zag ik het pas, daar zat ook een borduursel erop, het woord "Zijn" met een afbeelding van een katje eronder. Die kat zat vlak boven het kruisje.

"Zijn poesje! Snap je het nu? Ik vind echt dat het een heel leuk is. Haar Hartje, en Zijn Kutje. Oh God, ik moest het gewoon hebben."

Ik moest ervan hijgen. “Oh ja, nu snap ik het. Best grappig." Waar ging dit heen?

Karen vervolgde: “Natuurlijk hoort die van jou er niet zo raar uit te zien, zoals nu. Je weet wel, met die stijve erin en zo.” Ik bloosde hevig. Maar ze ging gewoon door.

"Het is niet erg. Ik heb heus wel eerder een stijve gezien. Maar dat kunnen we verhelpen."

“Hoe bedoel je?” vroeg ik.

“Nou gewoon, even wachten. Ik weet zeker dat hij weer slap zal worden, als we hem wat tijd geven."

Ze aarzelde. "Of?"

"Of?" zei ik.

“Of anders moeten we die jongeheer slaan met een opgerolde krant of zoiets. Want ik ben een beetje bang dat de stof zal uitrekken of zelfs scheuren."

“Oh,” zei ik, terwijl ik onwillekeurig mijn heupen wat naar achteren trok. “Ik dacht dat er misschien nog een andere mogelijkheid zou zijn...” Ik zweeg.

“Nee!” zei ze. "Denk aan de regels. Plagen en flirten is oké. Maar ik ga echt niets doen, dat mijn huwelijk kan beïnvloeden. Weet je nog?"

"Ja natuurlijk. Daar ben ik het mee eens. Absoluut!" Ik meende er geen woord van, maar verdomme, zij had zelf de regels bepaald en ik genoot alleen maar van haar spelletje. Ik zag geen reden om het te verknoeien.

"Dus we wachten een paar minuten, en dan zullen we zien hoe die boxershort eruitziet zonder die circustent." Ze glimlachte. Ik glimlachte terug. Oké, wat nu?

Ze zei: “Ga zitten', en ze wees weer naar die smalle kruk met de harde rugleuning. Maar zitten deed niets om mijn toestand te verhullen.

"Ik weet zeker dat als we even wachten, jouw stijve wel zal verdwijnen en dan kun je die boxershort eindelijk goed aan me showen."

“Dit kan lang gaan duren,” zuchtte ik. Terwijl ik naar haar zat te staren, kwam ze vlak voor me staan en richtte haar blikken op mijn kruis.

“Ja, dit gaat te lang duren, denk ik,” zei ze.

Ze stond tegenover me terwijl ze haar armen achter zich hield, niet bepaald dat ze haar borsten met opzet vooruitstak, maar het effect was wel bijna hetzelfde. Ze had haar eigen slipje in de handen, die achter haar kont waren samengevouwen. Toen liet ze dat slipje vallen.

“Oh,” zei ze. En meteen draaide ze zich om en bukte zich, om het op te rapen. Haar knieën waren stijf tegen elkaar geklemd, maar terwijl ze voorover boog, gleed de achterkant van haar jurk omhoog en haar roze vrouwelijkheid staarde me recht in het gezicht.

“Oh mijn God!” fluisterde ik.

"Wat is er?" vroeg zij.

"Je moet wel voorzichtig zijn met voorover buigen, waar je gasten bij zijn, als je geen slipje aan hebt. Op jouw feestje bedoel ik natuurlijk."

"Waarom dan?" vroeg ze onschuldig. "Kun je soms iets zien, dat je niet hoort te zien?" Ze begon heel langzaam overeind te komen, haar kontje nog steeds naar me toe gekeerd. Mijn God, wat een zalig achterwerk!

"Ja, je weet wel, ik kan wel een beetje te veel zien van je ..."

“Oh, daar gaan we weer!” onderbrak ze mij. “Vertel me niet, dat je mijn kutje kon zien. Oh wat vervelend!"

Onnodig te zeggen dat als mijn lul daarvoor al stijf was, ik hem nu had kunnen gebruiken om een spijker mee in de muur te slaan. Het effect van al dat gepraat over haar kutje zorgde ervoor dat ik bijna klaarkwam! Het was net alsof ik een natte droom had, behalve dan met mijn ogen wijd open.

"Oh ja, je kutje. Ik kon een beetje van je, eh, je kutje zien.” Ik voelde me nog steeds niet helemaal op mijn gemak om met deze flirtende buurvrouw over haar kutje te praten. Maar wat maakte het ook uit?

“Hoeveel dan?” wilde ze weten.

"Nou, ik weet het niet precies."

Ze begon weer voorover te buigen. "Nou, als ik zover vooroverbuig, hoeveel kun je dan zien?" Ze boog nu in een hoek van ongeveer 20 graden.

"Weinig. Niets eigenlijk, want je jurk is niet genoeg opgetild om me iets te laten zien." Het was een leugentje, maar geen grote. Ik kon alleen een paar krulletjes schaamhaar zien en het onderste randje van haar schaamlippen. Maar het was genoeg om ons gesprek gaande te houden.

"En nu?" Ze leunde nog iets verder naar voren en boog zich zijwaarts, de bovenste helft van haar lichaam was nu evenwijdig aan de vloer. Als ik aan de andere kant stond, zou ik recht in haar blouse hebben gekeken. Maar vanaf deze kant was het uitzicht minstens zo interessant!

"Ja, ik begin nu wel iets te zien. Ja, ja het komt in zicht. Het is echt een mooi kutje." Ik begon me op mijn gemak te voelen. "Ik kan je schaamlippen bijna zien." Alweer een leugentje. Ik had een perfect uitzicht op haar schaamlippen. Ik zag dat ze een beetje opgezwollen waren. Misschien had ze eenzelfde soort opzwelreactie als ik? Ik hoopte het maar.

"Dus als ik voorover zou buigen om iets van de vloer op te rapen, zoals dit..." Ze boog zich nu helemaal voorover. “Kun je dan echt alles zien? Dat zou natuurlijk helemaal niet goed zijn, tijdens een zakendiner."

Ze bleef voorovergebogen staan. "Dit helpt mij echt. Heel erg bedankt. Ik waardeer het echt."

"Oh, dat is goed. Waarvoor heb je buren, als ze je niet helpen?" antwoordde ik dapper. Ze stond nog steeds gebogen voor mij. En ik genoot met volle teugen. Terwijl ze overeind kwam, zei ik:

“Ik heb een idee dat misschien kan helpen. Draai je eens om?" Ze stond op en keek me aan. Ik stak mijn beide handen uit, pakte de jurk bij haar heupen en trok hem een beetje naar beneden. "Als je die jurk iets naar beneden schuift, dan zou je dit probleem niet hebben." Ik wist best dat dit een grapje was, en zij ook, maar ze speelde het mee.

"Misschien. Maar dan maak ik me zorgen om iets anders. Want als die onderkant naar beneden komt, dan schuift de bovenkant ook naar beneden. Hier, kijk maar! En als ik dan per ongeluk mijn armen naar voren zou doen en mezelf zou omhelzen, dan ...'

Ze sloeg haar armen onder haar borsten en kneep ze samen en het effect was elektrisch! Haar borsten puilden als halve bollen boven het keurslijfje van de jurk uit. Ik kon zelfs het bovenste deel van haar tepelhoven zien.

"Kijk maar, dat zou echt niet goed zijn!" Ze zweeg even en ging toen verder. "Oh, ik ben ook zo'n vreselijke plaaggeest."

"Nou ja, dat is wel waar. Ik bedoel, dat wat er gebeurt als je jezelf omhelst. Je bent ook wel een plaaggeest, maar er zijn ergere dingen, denk ik. Hoe dan ook, als je voorzichtig bent en jezelf niet zo knijpt, dan hoef je je misschien geenzorgen te maken."

"Ok, vertel me dan maar of het zo beter is." Toen draaide ze zich om en begon weer voorover te buigen. Het effect was weer precies hetzelfde. Maar deze keer stonden haar benen ietsje uit elkaar. En toen ze de 90 graden bereikte, had ik echt een perfect uitzicht op haar hele kutje.

“Ik ben bang dat je gelijk hebt,” zei ik. “Ik kan je kutje nog steeds zien, het staart me recht in het gezicht. Dus als je nu voorover zou buigen om iets op te rapen...” En zoals ik hoopte, deed ze het, waardoor ik nog meer zicht had. "Ja, ik had gelijk. Ik kan nu echt ALLES zien. Absoluut ALLES! Maar ik moet zeggen, het is echt een geweldig opwindend gezicht!"

Oh wat een geile kut! Oef!

Plotseling richtte ze zich op en draaide zich om naar mij toe. “Oké, laat me nu die boxershort eens zien. Want het is nu al een tijdje geleden. Laat me eens kijken hoe het eruit ziet, zonder die stijve van jpi."

"Wat denk je?" riep ik uit. “Denk je echt dat mijn lul de laatste paar minuten kleiner is geworden?"

“Je had het beloofd,” protesteerde ze. "Sta eens op." Dat deed ik. En als er eerder al een bungalowtent in die boxershort had gestaan, dan was het nu alsof het hele Circus Renz erin was getrokken.

“Oeps,” giechelde ze. “Ik denk inderdaad dat het niet gewerkte heeft. Mijn God, wat een stijve! Je gaat echt de onderbroek van mijn man kapot scheuren, als je niet oppast."

“Sorry,” antwoordde ik verlegen.

"Haal hem gewoon eruit, dat verlicht de druk," stelde ze voor.

"Gewoon eruit halen?" vroeg ik.

"Zeker. Dan hoeven we ons ten minste geen zorgen te maken dat die boxershort stuk gaat,” antwoordde ze.

"Misschien wil je me helpen?" stelde ik voor.

"NEE! Je kent de regels toch! Ik hoop niet dat je probeert om iets op gang te brengen dat niet zou mogen,” zei ze. “Je probeert me gewoon zover te krijgen, dat ik jouw piemel ga vastpakken, maar godzijdank weet ik heel goed, waar dat toe zou leiden. Nee hoor. Jij doet het zelf!"

"OKÉ, OKÉ." Ik stond op, en met een paar keer schudden van mijn heupen, slaagde ik erin mijn lul zover te krijgen, dat hij klaar was om uit de gulp aan de voorkant te steken.

Karen zei: "Kom op, vooruit, stop met treuzelen. Er is geen reden om je te schamen. Denk je soms dat ik nog nooit iemands lul heb gezien? In hemelsnaam, ik ben totaal niet geïnteresseerd in het zien van jouw lul. Ik wil alleen maar zien hoe die onderbroek eruitziet, zonder al die spanning erachter."

De punt van mijn lul gleed door de gulp naar buiten. Haar ogen werden er meteen naartoe getrokken als ijzer naar een magneet. En terwijl ik overeind kwam uit mijn hurkzit, bleef mijn lul eruit glijden, centimeter voor centimeter.

"O ja, nu zie ik het! Zo is het veel beter', zei ze. Kijk eens hoe mooi en soepel die onderbroek nu zit. Hij past je als een handschoen."

"Nou, als het een handschoen was, zou er ook een vinger aan de voorkant zitten." We lachten allebei. “Gewoon een grapje,” zei ik.

“Niet slecht,” zei ze. Ze boog zich voorover, alsof ze de onderbroek wilde inspecteren. Haar handen gleden over mijn heupen om de stof glad te strijken. Ze pakte de voorkant vast en gaf een klein rukje, zowel naar beneden als naar achteren, en daardoor kwamen mijn ballen ook door de gulp naar buiten.

"Perfect!" zei ze tevreden. "Kijk eens hoe soepel die onderbroek nu zit." Ze streelde zachtjes over de stof en slaagde er op de een of andere manier in, om de voorkant van die onderbroek te strelen, zonder mijn lul en mijn ballen aan te raken. Terwijl ze de broek streelde, streek ze de stof glad over mijn schaamhaar en vervolgens tussen mijn benen en onder mijn ballen.

"Kijk eens, hoe schattig dit setje bij elkaar past," zei ze. En ze hield haar eigen slipje omhoog. Terwijl ze het voor zich uitstak en naar mijn onderbroek toe bewoog, streelde het satijnen slipje heel zachtjes langs mijn gevoelige eikel. Toen hield ze het slipje tegen mijn onderbroek aan, alsof ze nadacht over de kleurcombinatie of zoiets. Ik dacht dat ik op elk moment mijn hele lading zou gaan spuiten, maar ik wist me nog net in te houden. Ze bleef het slipje op en neer bewegen en toen lichtjes heen en weer, steeds even tegen mijn lul aan. Het was een ware foltering!

“Oh God, dat voelt goed,” zuchtte ik. Op dat moment leek ze weer tot zichzelf te komen.

“Oeps,” zei ze. "Ik werd bijna meegesleept. Dat flirten is best moeilijk."

“Niet alleen voor jou,” onderbrak ik haar.

“Je weet best wat ik bedoel, heel moeilijk. Maar er is een grens!"

"Laat je jezelf nooit meeslepen?" vroeg ik, met een beetje frustratie in mijn stem.

“Doe niet zo gek,” antwoordde ze. "Ik houd altijd de controle. Hier, kijk maar!"

Ze duwde mij naar achteren en ik struikelde tegen mijn stoel aan. Toen ik weer ging zitten, kwam ze naar me toe. Met één been aan de elke kant van mij, kwam ze bovenop mijn schoot zitten, schrijlings bovenop me, met haar glinsterende kutje vlakbij voor mijn lekkende eikel. Ze greep de twee rechtopstaande stijlen van de rugleuning van de stoel vast.

"Zie je wel?" vroeg ze, met grote overtuiging. “Ik kan stoppen wanneer ik wil. Het is een kleinigheid."

“Geloof me, er is wel iets is dat steeds groter wordt,” zei ik.

"Oh zeker", antwoordde ze. “Als het nog groter wordt, dan prikt het tegen mijn kin."

“En het is nu ook redelijk dichtbij,” zei ik tegen haar.

"Werkelijk?" vroeg ze. "Laat eens kijken." En meteen boog ze haar hoofd om naar beneden te kijken. Maar omdat ze zich voorover boog, golfde de bovenkant van haar jurk weer naar voren, waardoor ik opnieuw die prachtige heuvels te zien kreeg, die ik een paar minuten eerder ook had gezien.

"Eh, oh oh! Tieten-Alarm,” waarschuwde ik.

"Oh," zei ze. "Bedankt voor de waarschuwing. Tjonge, het is maar goed dat ik dit niet per ongeluk dit ook nog heb gedaan." En meteen bracht ze haar armen naar binnen en omhelsde zichzelf. En haar borsten kwamen omhoog! Opnieuw staken haar tepels boven de stof uit. En plotseling, na nog een beetje extra knijpen, floepten haar tieten uit de bovenkant van de jurk.

"Oh oh, Groot Tieten-Alarm," riep ik meteen.

"Oh jeetje, wat vervelend nu. Maar misschien als ik dit doe...” Ze ging op haar tenen staan. Maar terwijl ze dat deed, bewoog haar lichaam een paar centimeter naar voren, zodat haar kutje tegen mijn opgezwollen lul aanduwde. Ik voelde de sappen van haar kut langs mijn lul druipen. Ze ademde nu sneller en begon haar bovenlichaam heen en weer te schudden.

"Nee, dit gaat niet werken. Ik dacht dat ik ze misschien terug in mijn jurkje kon laten zwaaien. Wil jij me niet even helpen?" vroeg ze. “Zou jij ze goed willen doen? Want ik sta op mijn tenen en dan ben ik een beetje wiebelig.”

Natuurlijk had ze de situatie gemakkelijk kunnen oplossen, maar haar heen en weer bewegingen, en haar natte schaamlippen, die op en neer wreven over mijn stijve schacht, belemmerden waarschijnlijk haat nuchter nadenken.

"Hoe bedoel je, weer goed doen?" vroeg ik onschuldig.

“Je weet wel, ze in mijn jurk doen. Jouw handen zijn vrij. De mijne niet. Want ik moet mijn evenwicht zien te bewaren."

“Bedoel je, dat ik jouw tieten terug moet stoppen in je jurk? Als je dat bedoelt, zeg het dan. Schaam je maar niet! Ben je soms bang om het woord “tieten” tegen mij te zeggen?" Eindelijk had ik de rollen weten om te draaien.

"Ja verdomme. Alsjeblieft, stop mijn tieten terug in mijn jurk! Dit is echt heel gênant, om hier te zitten met iemand die ik nauwelijks ken, en met mijn blote tieten recht voor zijn gezicht te bungelen."

“Ze zijn niet recht voor mijn gezicht.” zei ik.

"Ze moeten wel praktisch voor je gezicht zijn, want als ik een paar centimeter omhoog zou gaan ... zoals dit ... dan zouden ze dat echt helemaal zijn."

En ja hoor, ze slaagde erin, om haar tieten recht voor mijn gezicht te krijgen. Ik had niets te klagen. Het was meer, dat ik me zat af te vragen waar ik hier in de buurt kunstmatige beademing zou kunnen krijgen. Maar ik vroeg me af, of het haar iets zou kunnen schelen.

“Oké, ik zal voor deze éne keer aardig zijn,” zei ik kalm. En met mijn rechterhand omklemde ik haar blote borst. Haar tepel werd meteen zo stijf, dat het voelde alsof hij een gat in mijn handpalm wilde prikken.

“Wat ben je aan het doen?” riep ze. “Probeer je soms om lekker aan mijn tieten te voelen? Ik heb je alleen maar gevraagd om me te helpen om ze terug in mijn jurk te doen. Ik denk niet dat het zó lang hoeft te duren om dat voor elkaar te krijgen!"

“Ik wilde het alleen maar voorzichtig doen,” improviseerde ik. “Het zou toch niet goed zijn, om je tiet gewoon vast te grijpen en hem in je jurk te proppen, denk je niet? Ik wil het liever voorzichtig doen. Geloof me, ik probeer dit klusje gewoon goed te doen."

“Nou, oké dan, maar probeer het niet nog eens. Regels zijn regels, weet je!" Maar ze hijgde elk moment zwaarder en heviger.

Ik stopte die ene tiet voorzichtig terug in haar jurk. Nu was het tijd om de hele operatie te herhalen met haar andere borst. Maar toen mijn hand omhoog reikte om die andere tiet vast te pakken, slaakte ze plotseling een gil en verloor haar evenwicht.

Dat was een schot in de roos, want haar kutje landde recht op de punt van mijn rechtopstaande lid. Ongeveer de helft van mijn eikel zat al in haar kutje toen ik zei:

“Het zou wel een stuk makkelijker gaan, als je niet zo stond te wiebelen. Misschien moet je even gaan zitten." Ze keek me diep in de ogen en zei dat ze dat een goed idee vond, en ze gleed langzaam naar beneden, elke centimeter of zo even pauzerend. En ons gesprek ging gewoon verder, alsof er niets aan de hand was.

“Je hebt mooie ogen,” zei ik, terwijl ik haar diep in de ogen keek. Zij gleed nog een centimeter verder naar beneden.

"Echt? Dank je. Ja ik heb geluk, denk ik. Want mijn oogkleur past bij mijn haarkleur," zei ze. Alweer een halve centimeter! Ik wierp een blik op haar kutje, dat bezig was om de strijd met mijn stijve pik te verliezen.

“Je haarkleur is ook heel natuurlijk,” zei ik.

Ze keek naar mijn lul en duwde hem centimeter voor centimeter dieper in haar kletsnatte kutje.

“Ja, en het lijkt erop alsof jij van nature krulhaar hebt,” antwoordde ze.

Ik keek in haar ogen. Ze zakte nog een centimeter naar beneden. Ik zei:

"Ik krijg ineens een heel grappig gevoel."

"Wat voor gevoel dan?" vroeg zij.

“Een soort van seksueel gevoel, je weet wel. Vanwege mijn hand die jouw tiet vasthoudt. En jij zit op mijn schoot, en...” Ik zweeg.

“Ik weet wat je bedoelt,” zei ze. "Als ik niet beter zou weten, dan zou ik bijna denken dat ik met iemand aan het neuken was. Ik kan haast een stijve lul in mijn kutje voelen." Toen ging ze plotseling echt zitten en ramde mijn lul zo ver in haar kutje, als maar kon.

“Voorzichtig, voorzichtig!” riep ik.

“Oké, ik doe echt voorzichtig,” zei ze. Want als ik niet voorzichtig was, dan zou er zomaar iets kunnen gebeuren en dan zouden we de regels overtreden."

Ze leek mijn lul volledig te negeren, die de intieme diepten van haar kutje aan het verkennen was. En ze begon een beetje te wippen, eerst een heel klein beetje, maar elke keer ietsje harder. En terwijl ik haar blote tiet bleef strelen, wipte ze steeds hoger en hoger.

Toen zei ze: "Ik zou je dit eigenlijk niet moeten vertellen, maar nu we het toch over seksuele dingen hebben, weet je wat voor mij het allermeest opwindend is?"

Ik kon niet wachten om het te horen.

"Als mijn man op het punt staat om in mij klaar te komen! Ik merk het, omdat hij dan bijna altijd iets zegt, of hij begint te kreunen, of wat dan ook, en dan voel ik zijn lul heel dik worden, en dan voel ik hem kloppen, en als hij dan klaarkomt, dan voelt het plotseling helemaal warm vanbinnen. Dat is echt heerlijk! Heel jammer dat mijn man de stad uit is, want ik zou het heerlijk vinden om geneukt te worden."

“Je wordt nu toch geneukt?” vroeg ik. Ik liet alle schijn vallen.

“Doe niet zo belachelijk,” protesteerde ze. "Als een grote stijve lul mijn natte kutje zou neuken, denk je soms dat ik het dan niet zou merken?" En ze bleef maar lustig op en neer wippen.

"Ja, dat denk ik ook." Wat had ik anders kunnen zeggen?

Toen voelde ik haar kutje heel warm worden en ik besefte dat ze ging klaarkomen. De rode blos van haar hals vertelde me dat haar orgasme nog maar enkele ogenblikken verwijderd was. Ik stak mijn hand in haar jurk en sloeg mijn handen om haar beide tieten.

“Ik moet het je ook iets vertellen,” zei ik. "Als ik zou klaarkomen, weet je, wat gewoon per ongeluk zou kunnen gebeuren, regel of geen regel, dan zou ik wel met emmers tegelijk klaarkomen. Emmers vol met warm en stromend zaad, weet je?”

“Nou, ongelukjes gebeuren,” zei ze. Ze keek me recht in de ogen terwijl ze haar hoofd een beetje achterover hield. En op dat moment barstte de bom, en mijn hete sperma spoot in haar zuigende kutje! En op hetzelfde moment veranderde haar wippen in een donderende wervelstorm, ze stuiterde zo hard als ze kon naar beneden, haar verpletterende orgasme maakte dat ze het uitschreeuwde, steeds luider bij elke nieuwe golf van mijn zaad.

Daarna bleven we een hele tijd stil zitten, elk van ons probeerde om weer op adem te komen.

Tenslotte zei ze: “Je hebt nog steeds je handen op mijn tieten. Probeer je ze in mijn jurk te krijgen, of probeer je soms om er eens lekker aan te voelen? Regels zijn regels, weet je!"

"Oeps, sorry. Absoluut, ja, regels zijn regels,” zei ik droogjes en ik trok voorzichtig het lijfje van de jurk open en stopte haar tieten erin. Oké, misschien nam ik wel ruim mijn tijd daarbij. Maar Karen bleef rustig zitten terwijl ik aan haar goddelijke tieten friemelde. En toen ze op wilde staan, was het duidelijk dat haar knieën wankelden. Toen ze eenmaal stond, keek ze in mijn schoot en zag mijn uitgeputte lid in gekrompen op de boxershort liggen.

"Oh mijn God, heb ik je dat gedaan?" piepte ze. "Het spijt me echt. Kijk eens wat een rommel ik heb gemaakt! Oh mijn God, ik voel me er volledig verantwoordelijk ervoor. Hier, laat mij je helpen." En ze stak haar hand naar beneden en pakte mijn slappe worst vast.

“Oh, wat een rommel. Hier, ik zal het voor je opruimen.” En haar tong gleed tussen haar lippen naar buiten en begon langs de onderkant van mijn lul te likken. Ze likte op en neer, en bijna helemaal eromheen, alsof ze aan een lekkere ijslolly likte. Toen ze ermee klaar was, vormde ze haar mond in een kleine "o" en stopte ze de eikel van mijn lul tussen haar lippen. Ze duwde haar hoofd naar beneden, totdat ze meer dan de helft van mijn pik in haar mond had, en ik voelde hoe ze met haar tong kleine wonderen verrichtte. Toen trok ze zich plotseling terug en haalde mijn lul uit haar mond.

“Oké, zo is het weer beter. Alles is schoon,” zei ze en ging weer staan.

"Wat!!!", riep ik uit, "Ga je nu stoppen?"

"Ja natuurlijk, Regels zijn Regels. Ik had je toch gewaarschuwd dat ik alleen maar een beetje wilde flirten?” lachte ze.

Einde