Het was juist klokslag middag toen we op onze bestemming aankwamen. Monsieur Laporte ontving ons hartelijk. Hij woonde midden de bossen langs het riviertje dat even verder een klein meertje vormde. Daar had hij een oud hoevetje met veel kleinvee en enkele varkens. Op de kleine parking stond een minibusje met Duitse nummerplaat.Er naast stonden twee tenten Uitstappen, onze camper goed plaatsen, de luifel open vouwen, tegen de struiken gaan plassen en naar de woning van monsieur Laporte wandelen. Hij had een lange tafel op de binnenplaats gezet. De Duitsers zaten er reeds. Handen schudden. Het was een groep turners van twintig, vijfentwintig jaar uit de omgeving van Frankfurt en ze deden dit dorp aan om te genieten van de tourgekte en om aan bungee-springen te doen. Ja, die brug waar we over gereden hadden was een van de hoogste bungee-attracties van Europa.

Lekker eten met veel groenten, gebakken patatjes en entre-côte. Lekker ! De Duitsers zouden gaan bungee springen. Dat was vrij prijzig en Pieter wilde dat aandurven. Nee , niet voor ons. We wandelden wel tot daar en keken eerst van boven op de brug hoe alles daar i zijn werk ging, Na zo’n half uur daalden we de weg af naar beneden tot aan een meetje en keerden we via ene andere weg terug naar het dorp. Aan de ”mairie”, het gemeentehuis was er pleintje met een onooglijk klein cafeetje. De frisdrank smaakte. Het was tegen vijf uur als we ons boerderijtje bij monsieur Laporte bereikten. Het rook er heerlijk. Op een vrij groot eigen gesmeed barbecuestel was hij een hele varkensham aan het roosteren.

- Durven we gaan zwemmen ? vroeg Pieter.

Nu ja, waarom niet. Die rivier liep op zo’n vijftig meter van het boerderijtje langs een weide. We trokken onze zwembroekjes aan en stonden klaar om naar de beek te gaan. Op dat ogenblik kwamen onze Duitse buren terug.

- Vollen Sie schwimmen geh’n ?

- Ja…

- Wir auch. Aber…

De leider keek me aan. Ze zwommen graag in hun blootje “völlich nackt”. Of dit een hinderpaal was voor ons. Nee zeg ! De Duitsers verdwenen in hun tenten en enkele ogenblikken later verschenen ze, als Adammen in het Aards Paradijs en wandelden door de weide naar het riviertje. Zo op hun rug gezien waren het meer dan aantrekkelijke mannen, met bolronde kontjes, wel gevormd. Wij ook onze kleren uit en richting rivier. Brrr… het water was koud. Dit belette ons niet om voor zover we konden kopje onder te gaan en te zwemmen. voor niet lang. We stonden recht, voeten in het water. Nu kon ik de Duitse turners bekijken. Vooral die blonde kerel, met zijn hoofd vol krullen. Besefte hij dat hij mooi was ? Hij deed me aan de Griekse naaktbeelden denken, gespierd en kleine penis met leuke bolle ballenzak. Hij glimlachte en ik had de indruk dat hij expres poseerde.

De Duitse turnleider vroeg of we bereid waren tot een waterspelletje, paard en ruiter. De ene klimt op de schouders van een andere en vormt zo een paard en ruiter en dan proberen de diverse ruiters elkaar omver te duwen. Graag ! In het riviertje staan. Werner klom op mijn schouders en Frederik op die van Pieter. Ik zag hoe die Duitse ruiters hun benen onder de oksels van hun ‘paard’ duwden en achteraan op de rug drukten. Zo zaten ze echt vast op elkaar. En dan maarduwen en trekken. een voor een tuimelden de ruiters in het water. Lachen. We eindigden met een reusachtig watergevecht om dan samen over de weide te wandelen richting ons verblijf. Als ik rondkeek, dan zag ik enkel slappe piemels en ballenzakjes die min of meer tegen de onderbuik gedrukt zaten. Wat koud water allemaal niet kan doen.

Het werd een gezellige avond. Eerst eten. De boer sneed hele plakken geroosterde ham en de boerin serveerde ze met veel groenten en lekkere landwijn. Na het eten kwam de boerin aandraven met ijscoupes. Hmmm…. Plots begon een van die turners te zingen. Mens, wat een stem ! Het werd een echte zangavond met allemaal Duitse, Franse en Engelse heimatliedjes. En onze Vlamingen ? Pieter begon. “Op de purperenhei”. Die Duitsers zongen verdorie mee, in het Duits. … Dan kwam “Im Wald im grünen Walde…” en mijn boys zongen mee.

Het was een heel eind over middernacht toen we ons bed opzochten.

Wakker worden op dinsdagochtend. Vijftiende rit in de Tour. Uitrekken, opstaan. Naar het riviertje. Samen met enkele Duitsers een bad-in-open-lucht. Die leuke adonis was er ook bij. Ins puurste blootje “douchen” in het riviertje. Twee van die Duitsers sprongen op de boord en begonnen daar echt koprollen temaken en kleine turnoefeningen uit te voeren. Die leuke gast ging op zijn rug liggen en plooide zijn benen over zijn lichaam heen tot zijn tenen achter zijn hoofd de grond raakten. En… ik zag zijn blote anusoog ! Echt ! En tussen zijn gespreide bijen lag zijn ballenzakje en stak zijn piemel half omhoog ! Ik kreeg er een erectie van ! Mens, mens, wat een kerel. Die andere Duitse gast liep er naartoe en kletste met volle hand op de blote gespannen kont van zijn kameraad. Deze vloekte als een ketter.

- Donnerwetter

Hij wipte op en zette een achtervolging in op de dader. Een ogenblik later lagen ze worstelend in het gras.

Terug naar ons kampeerplekje. Monsieur Laporte stond ons op te wachten. Het ontbijt was al klaar ! Wat een man ! Aan de lange tafel, samen met boer en boerin, lekker Frans stokbrood en “pain de campagne” , boerenbrood met kaas en sneetjes ham en worst en flauwe koffie. Smullen tot rond tien uur. Dan met mijn boys tot in het dorpje wandelen. De wielersupporters stroomden toe. Langs de weg stond hier en daar een drankstelletje. De dorpelingen waren blijkbaar zeer commercieel aangelegd.

’s Middags een lekker middagmaal en we konden er nog groeten en vlees en kaas kopen voor de volgende dag. Tegen twee uur naar de baan waar de renners straks voorbij zouden komen. Mijn boys natuurlijk weer met hun mini-slipjes aan. Of ze bekijks hadden !

zelfde scenario van de andere dagen. Een uur nadat de renners gepasseerd waren, opkramen en een plaats zoeken waar de we volgende dag de Tour konden voorbij zien komen. Oei, oei, oei, een echte bergstreek. Het beste leek me nog de omgeving van Saint-Jean-de -Maurienne. Er was een camping op enkele minuten van de grote weg. En… er liep een riviertje dwars doorheen het domein. Telefoonnummer opzoeken. “Si, si”. Nog enkele plaatsjes vrij een buiten de camping. Oke ! Afscheid nemen van onze Duitse turners en hopskadé, de baan op. Zo’n tachtig kilometer. Ik deed er drie uren over. Het was bijna negen uur ’s avonds als we er aankwamen. Vriendelijk onthaal. Leuk plaatsje, wat afgelegen van de andere kampeerders en vlak tegen het riviertje. Meer konden we niet wensen.. Installeren en rap naar de campingkantine om iets te eten. Lekkere pizza, echt ! Tegen kwart over tien bij onze camper. Buiten zitten genieten van de juli-avond. Ergens op de camping zaten mensen te zingen. Zingen ? Eerder brullen.

We vertelden over de voorbije dagen. De jongens waren echt tevreden over die tocht doorheen Frankrijk. Rond elven naar binnen.

- Seks hoeft niet elke dag, lachte Frederik.

- Nee, nee , wierp Pieter op , maar het is toch weeral twee dagen geleden.

- Heb je het nodig ? vroeg ik.

Pieter keek me aan.

- Wel ja.. Wel ja… Het zou wel eens mogen…

- En.. hoe wil j bediend worden ? vroeg Frederik..

- Mag ik eens mijn droom vertellen ?

- Natuurlijk !

- Naakt op mijn rug, half opgerold, vast gehouden en dan geneukt worden…

- No problem, besliste ik.

In geen tellen hadden we ons broekje uit. Pieter had al een ferme stijve. Hij vleide zich neer op de vloer van de mobilhome en sloeg zijn benen over zich heen. Werner nam de twee polsen van Pieter vast en drukte de voeten tegen de vloer. Wahw, wat een beeld ! Pieter opgerold, zijn hele hebben en houden open en bloot. Tussen de gespannen billen zagen we zijn anusje als een lonkend oog. Daarnaast zijn ballenzak met de twee zaadbollen die bijna uit het zakje naar buiten puilden. Machtig zicht. Ik kreeg er een stijve van. Frederik nam achter zijn neef plaats, wreef enkele keren aan zijn penis, zodat die keihard werd. Dan boog hij voorover en spuwde wat speeksel tegen het half open gapende kontgaatje van Pieter. Frederik smeerde het speeksel open om en rond dit lonkende anusoog. Hele even duwde hij een vinger naar binnen. Pieter schrok;

- Uh…

Werner duwde de benen van Pieter nog dieper. Frederik richtte zijn boorstaaf tot tegen dat roosje voor hem. Hij boog dieper.

- O…Oôôô…

Pieter probeerde zijn benen op te heffen, maar Werner hield ze klemvast. Frederik boog dieper. Ik zag hoe zijn vrij dikke lul langzaam in de grot van Pieter verdween. Pieter gilde heel even, sloeg zijn handen tegen de vloer. Frederik duwde harder, zijn penis verdween volledig in Pieters kontgat. Pieter begon te wippen. Ik stond schuin achter hem, en zag hoe zijn neukpaal als een zuigerstang in en uit het schijtgat van Pieter schoof en hoe Frederiks ballen op en neer kotsten. Onder die op en neergaande ballen zag ik het ballenzakje van Pieter en daaronder zijn blote gespannen rug tot tegen de vloer. Het was machtiger dan mijn wil : mijn linkerhand omklemde Frederiks klokkenspel en mijn rechterhand de zaadknollen van Pieter. Ik kneep voorzichtig langzaam mijn handen dicht terwijl ze aan de twee klotenzakken trokken. Frederik brulde als een bizon in de bronstijd. Pieter vloekte. Ik zag hoe Frederik plots helemaal schudde en zich voorover liet zakken. Pieter riep

- O…ôô…. ôôôôhhhhh….

Ik liet de vier zaadeieren los. Ik keek hoe Frederiks naakte lichaam aan een laatste stuiptrekking toe was, hoe hij langzaam van Pieter afgleed, zich languit op de campervloer neerlegde terwijl er nog twee, drie druppels sperma uit zijn tuit leekten. Werner liet de benen van zijn kameraad los. Pieter viel achterover met zijn rug boven op zijn neef. Frederik sloeg zijn armen omheen Pieter en drukte hem dicht tegen zich. Dan begon hij heen en weer te bewegen, seconden lang, twee, drie minuten lang. Mijn ogen zagen hoe de lul van Pieter keihard omhoog stond. Ik keek Werner aan. Deze knikte. Hij knielde neer en zijn ene hand omklemde de keiharde paal van Pieter en zijn andere hand omklemde het frêle ballenzakje van Pieter. De een hand molk de zaadspuit, de andere hand kneedde zachtjes de spermabollen. Pieter schreeuwde. Plots leek zijn paal als een Vesuvius : drie, vier stralen sperma spoten omhoog en pletsten neer op zijn buik.

Pieter gleed van de buik van Frederik af. Frederik stond op. Hij bekeek mij;

- Vond je dat leuk ?

- Nee, zeker zeg ! Amaai, jij kent er nogal wat van om een kontgat vol te spuiten.

- Jij hebt nog niets gehad hé ? vroeg Frederik.

- Nee… Nee… Moet dat ?

- Ik wil jou wel eens zuigen hoor, bekende Werner.

- Echt ?

Geen minuut later lag ik op mijn rug met Werner over mij in soixante-neuf-houding. Mijn ogen zagen zijn leuke lul mijn mond naderen. Ik opende mijn lippen en smaakte meteen de zoete smaak van een jongenslul. Ik zuchtte even hele diep toen ik lippen over mijn keiharde penis voelde schuiven. Ik zuchtte nog dieper toen ik ene tong over mijn blote eikel voelde schuren. Mijn ogen zagen een jong kontgaatje met er onder een wiebelend ballenzakje dat mijn neus raakte. Mijn tong likte, mijn mond zoog. I trok mijn benen omhoog en sloeg ze omheen Werners lichaam. Ik wist dat ik nu met mijn kontje bloot lag en dat Pieter en Frederik dit zagen. Ik trok me nog wat omhoog. Een hand voelde aanmijn ballen.

- Uh.. Uh…

Werner ging geweldig te keer. Zuigen, likken, zuigen, likken. Lang kon ik dit niet volhouden. Het was echter Werner die als eerste zijn zaad verloor en het in mijn mond spoot. Ik slikte, likte, slikte, zoog en spoot. Een hand omklemde mijn sperma ballen. ik spoot nog eens.

We zaten op de zetels. Uitgeblust. Ik haalde vier flesjes tonic uit de frigo. Werner scheurde een zak chips open. Ja, we hadden alle vier genoten, echt, ja. Het was een eind over middernacht toen we ons bed opzochten.

Woensdag 24 juli. Het was bijna acht uur toen we wakker werden.. Jammer dat we niet poedelnaakt in het riviertje konden baden. Met een zwembroekje aan dan maar. Hé, er waren toch twee wat oudere mannen die het in hun puurste blootje deden. Na onze zwempartij naar de campingkantine. Vers stokbrood met rookvlees. Daar kikkert een mens van op. Jammer, die Frase koffie was niet helemaal mijn dada. De jongens dronken chocomelk.

We zaten de hele voormiddag met onze Duitse buren te praten. Toffe kerels. ’s Middags wat eten in de kantine. Koud buffet, veel groenten, weinig vlees. Tegen twee uur naar de grote weg waar de tourcaravaan voorbij kwam en rond drie uur ook de renners. opnieuw een massa supporters die de slaven van de weg aanmoedigden. De laatste auto was amper voorbij of de supporters haastten zich naar hun auto’s. Wij wandelden naar de camping, amper driehonderd meter ver. Ik had in de voormiddag reeds de kaart geraadpleegd waar wij de volgende dag de koers konden zien. Opnieuw een bergrit. Nee, nee, niet de bergen op gaan, nee. Een plaatsje zoeken waar we ’s anderendaags vlot weg konden. Mijn oog viel op Le Flumet waar in de omgeving een meertje was. Een phonecall naar de bijhorende snack bar. Ja, nog twee plaatsen vrij op de ruime parking aan het water. Niet zo goedkoop, maar het kon er wel af. Oke, daarheen. Onderweg hoorden we op de radio dat de rit die dag gewonnen werd door de Nederlander Michael Boogerd. Eindelijk weer eens een Nederlands sprekende ! Het was acht uur toen we op onze bestemming aankwamen. Een klein meertje tussen de bergen, een niet zo groot houten chalet en…. Potverdikke, Nederlandse uitbaters die er al een tiental jaren woonden. Natuurlijk zat de Nederlandse vlag uit ! We kregen een plaatsje vlak bij het water.