Dokter Martha Rodríguez zat met de handen in het haar. Door een technische fout was vannacht een koelmiddel niet toegevoegd, waardoor verscheidene flacons met spermamonsters niet meer bruikbaar waren voor verder onderzoek.

Het was een van de nieuwe medisch assistenten geweest die de procedure om de systemen te laten werken zoals het hoorde niet helemaal goed had toegepast, maar aan het eind van de dag was zíj de supervisor van dit lab, en het was háár verantwoordelijkheid om te checken of alle procedures wel strikt werden opgevolgd.

Daar kwam nog eens bij dat ze in aanmerking was genomen voor de positie van Hoofd Onderzoek & Ontwikkeling, die binnen afzienbare tijd zou vrijkomen. Ze zou een van de weinige vrouwen zijn die het ooit zo ver hadden geschopt in dit bedrijf, en de eerste van Mexicaanse origine.

Dit mocht niet verkeerd gaan.

Het onderzoek begon om 10 uur, over exact een uur, en moest en zou doorgaan zoals gepland. Aan één potje met zaad van een man zou ze in principe genoeg hebben. Enig probleem: hoe kon ze daaraan komen? Het was te laat om nog contact op te nemen met een van de mannen die in het onderzoek participeerden; die waren overdag allemaal aan het werk.

Dat wou zeggen dat iemand die hier op het bedrijf aanwezig was een staal zou moeten leveren. Toen ze probeerde te bedenken aan wie ze dat kon vragen, begon ze aan zichzelf te twijfelen. Deze hele situatie was compleet nieuw voor Martha. Normaal deinsde ze voor niets of niemand terug, maar een ondergeschikte vragen om zich af te trekken boven een plastic bekertje was haar toch een brug te ver.

Plots kwam er een idee bij haar op.

Het mocht dan niet erg politiek correct of zelfs fatsoenlijk zijn, maar toch vond ze het een strak plan. Er was hier op de werkvloer één man aanwezig die jong was, in de fleur van zijn hormonale leven, barstte van het testosteron … en vooral, die een geheim kon bewaren.

De tijd drong en ze hakte de knoop door. Voor ze haar kantoor verliet, griste ze een lege flacon en een stop mee, liet die in de zak van haar laboratoriumjas glijden en zette vervolgens koers naar een verdieping lager.

+++

Martha zag hoe hij materiaal aan het wegbergen was in de voorraadkast en liep naar hem toe. Er waren nog anderen in het lab, maar ze waren net klaar met hun werk. Ze wist zeker dat niemand er iets op tegen zou hebben als ze hem even meenam.

'Kan ik je even spreken?' vroeg ze, terwijl ze Jorn op zijn schouder tikte.

Hij draaide zich om en keek haar aan. 'Tuurlijk, ik ben zo klaar.'

Jorn borg de laatste spullen op en ze daalden de trap af naar de hal. Enkele maanden geleden had Martha haar invloed aangewend en ervoor gezorgd dat Jorn hier stage kon lopen.

'Ik zou je om een gunst willen vragen,' begon ze.

'Zeg maar, mams.'

Dit zou heel wat moeilijker worden dan ze aanvankelijk had gedacht. Maar ze besloot dat ze er maar beter niet te veel doekjes om kon winden, vooral omdat het in de naam van de wetenschap was.

'Er is iets misgelopen met onze zaadmonsters,' legde Martha uit. 'Ik kan er niets meer mee aanvangen en heb dus dringend een nieuw staal nodig. Als ik er geen vind kan ik mijn promotie wel op mijn buik schrijven.'

'Ach, ze zullen het wel begrijpen. Toch? Ik bedoel maar, hoe is dit kunnen gebeuren? Het is toch niet jouw schuld?'

Ze schudde haar hoofd. 'Welnee. Ik maak nooit fouten. Maar dat doet er jammer genoeg niet toe; ik heb hoe dan ook een nieuw monster nodig om mijn onderzoek te kunnen uitvoeren.'

'Waarom vertel je me dit? Ik heb hier mijn eigen werk te doen …'

Martha haalde diep adem. 'Ik heb al tegen je supervisor gezegd dat ik het komende halfuur je hulp nodig zal hebben. Beschouw het maar als een extra pauze.'

'En waar stuur je nu precies op aan, als ik vragen mag?'

'Ik wil een spermastaal van jou,' zei ze zacht, zodat ze zeker wist dat niemand haar zou horen.

'Wát wil je?'

Jorn had luider geantwoord dan hij wel had gewild, en net op dat moment liepen twee andere artsen door de hal. Iedereen op de onderzoeksafdeling wist dat ze moeder en zoon waren. Voor Martha was het absoluut cruciaal dat dit nooit bekend zou worden. Haar hele reputatie zou in duigen liggen als collega's te weten kwamen dat ze Jorn vroeg om dit te doen.

Ze nam haar zoon bij zijn arm en loodste hem een kantoortje binnen dat toebehoorde aan een andere hooggeplaatste onderzoeker. Om wat meer privacy te hebben trok ze de deur achter zich dicht; vervolgens liet ze ook de jaloezieën neer.

'Kijk, dit móét gebeuren,' zei Martha fel. 'En jij bent de enige aan wie ik het op dit moment kan vragen.'

Hij slikte. 'Maar waarom ik?'

'Je doet het sowieso al de hele tijd als je thuis bent,' zei ze streng. 'En bovendien weet ik zeker dat jij het niet gaat rondbazuinen. Dit mag nooit uitkomen.'

Martha stak haar hand in haar zak en haalde de flacon tevoorschijn.

'Jezus …' zuchtte Jorn.

'Je hebt een kwartier de tijd. Als het voor de bakker is krijg je 500 euro van me; mocht ik aan het eind van de maand die topfunctie krijgen, dan doe ik er nog eens 500 bovenop. Probeer dit gewoon als een onderdeel van je stage te zien, oké? Begin er maar aan, en geen tegenspraak meer, ja?'

Ze reikte hem het potje aan en maakte aanstalten om weg te gaan.

'Wacht!' zei hij.

'Geen tegenspraak meer, Jorn. Ik heb dit absoluut nodig.'

'Het zal niet lukken.'

Martha zond haar zoon een scherpe blik. 'En waarom in vredesnaam zou het niet lukken?'

'Omdat ik … wel … omdat ik al het een en ander gedaan heb voor we vanochtend hierheen vertrokken.'

'Je hebt al …'

Martha maakte haar zin niet af; ze keek haar zoon met grote ogen aan, gechoqueerd door zijn bekentenis dat hij die ochtend al had gemasturbeerd. Tegelijk besefte ze dat het eigenlijk geen verrassing was: hij had die morgen extra lang onder de douche gestaan, en ze had zelfs enkele keren op de deur geklopt om ervoor te zorgen dat hij voortmaakte. En nu dreigde door zoiets onnozels haar toekomst in dit bedrijf op de helling te komen.

'Wat dacht je nou?' zei hij beschaamd, en hij haalde zijn schouders op. 'Alleen zo kan ik me nog enigszins concentreren op het werk.'

Martha dacht eventjes na. 'Je hebt vast een torenhoog libido, nee? Het kan toch geen probleem zijn om hem nog eens stijf te krijgen, of wel soms?'

'Misschien kan het, maar het is pas twee of drie uur geleden dat ik … je weet wel. Het wordt niet eenvoudig.'

Martha liet haar blik door de kamer dwalen. Het zat haar niks lekker dat ze haar vriendin voor dit doeleinde moest gebruiken, maar toch reikte ze naar een ingelijste foto die op het bureau stond, en waarop een collega-arts en haar man op het strand te zien waren. Ze droeg een vrij prikkelende bikini, en Martha toonde de foto van het gelukkig getrouwde stel aan haar zoon.

'Kun je hier niets mee?' vroeg ze. 'Ik weet dat ze je stagebegeleider is, maar ze is ook een supersexy MILF. Als je naar deze foto kijkt staat hij zo weer rechtop, nee?'

Jorn bekeek de foto eventjes aandachtig. 'Ze is knap, maar niet echt mijn type.'

'Wat is jouw type dan?'

'Dat zijn je zaken niet. Bovendien is zo'n foto ook maar magertjes … heb je niks beters?'

Martha wist dat hij de collectie van hardcoreporno bedoelde die ter beschikking werd gesteld aan zaaddonoren, maar die was ergens anders in het gebouw, ver weg, en ze hadden simpelweg geen tijd.

Er was echter iets dat veel haalbaarder was. Iets dat ze hier en nu aan Jorn kon laten zien, en dat hem gegarandeerd gelijk een stijve zou bezorgen. Was ze echt zo wanhopig? Toen ze erover nadacht, besefte ze dat het antwoord ja was. Ze was echt tot alles bereid voor dat spermamonster.

Martha maakte de knoopjes los die haar laboratoriumjas dichthielden en onthulde zo het strakke, diep uitgesneden topje en de halflange rok die ze eronder droeg.

Haar lichaam had rondingen op precies de goede plaatsen, en ze wist dat Jorn soms steelse blikken op haar fraaie lijf wierp. Bovendien wist ze exact wat Jorns 'type' was − ze had al een paar keer zijn zoekgeschiedenis op het internet bekeken, en wist aldus dat hij een zwak had voor wulpse deernes en dikke borsten, en meer specifiek voor MILF's.

'Oké, kies maar,' zei Martha zuchtend. 'Bovenkant of onderkant. Ik ga me voor je uitkleden, en dan kun jij je ding doen.'

Jorn sperde zijn ogen wagenwijd open van ongeloof. 'Je maakt een grapje, toch?'

'Ik maak nooit grapjes op het werk, vraag maar aan iedereen die hier rondloopt. Ik ben bloedserieus. Denk goed na over je keuze, want dit is een eenmalig aanbod, dat kan ik je verzekeren.'

'Jezus!' zuchtte hij. 'Dit is zo ongemakkelijk …'

'Ik weet dat je deze gelegenheid niet voorbij wilt laten gaan. Wel, wat wordt het? Bovenkant, onderkant of mijn bevallige achterkant, die je zo graag stiekem gadeslaat?'

Ze zag haar zoon rood aanlopen terwijl hij de verscheidene opties overwoog en zijn blik over haar hele lichaam liet gaan.

'Ik … uhmmm,' stamelde hij, 'laten we wel wezen, mams: wat ik ook kies, je zult er niet over te spreken zijn. Beslis jij dus maar.'

Martha haalde haar schouders op. 'Mij best. Je hebt gelijk.'

Ze dacht snel na. De meest voor de hand liggende optie was haar billen te tonen. Op dat vlak was ze typisch Latijns-Amerikaans, en ze wist dat haar zoon dol was op billen als de hare. Bovendien had ze het idee dat ze zelf het minst 'zenuwachtig' zou worden als ze haar kont liet zien.

Haar borsten zouden ook een goede keuze zijn. Ze geloofde graag dat ze fraaie tieten had, groot en mooi van vorm, en met forse tepels erop. Alleen had Jorn ze al een paar keer gezien in de loop der jaren, en Martha vreesde dat ze daarom onvoldoende 'effect' op hem zouden hebben. Daar kwam nog bij dat ze geen zin had om achteraf haar beha en topje weer te moeten aandoen.

Bleef alleen nog haar kutje over. Ze prees zich gelukkig dat ze haar schaamstreek toevallig enkele dagen voordien had geschoren. In normale omstandigheden zou ze rázend zijn als Jorn het ooit gewaagd had naar haar poesje te gluren, maar nu was ze gedwongen om hem precies dat te laten doen. En ze moest toegeven dat het idee om hem haar kutje te tonen haar amusant leek, en zelfs een tikje opwindend …

'Houd de flacon vast,' gebood ze, 'en blijf zo staan.'

Jorn deed wat van ze van hem verlangde.

Martha liep naar het bureau en duwde een stapel papieren opzij. Toen trok ze haar slipje uit en propte het in de zak van haar laboratoriumjas.

Het moment van de waarheid was aangebroken. Ze tilde haar rok op en ging met haar blote kont op het bureau zitten. Ten slotte spreidde ze haar dijen en deed de voorkant van haar rok omhoog om haar poesje te openbaren aan haar zoon.

Diens ogen lichtten meteen op. Het leed geen twijfel: de jongeman had hier al járen van gedroomd. Toen Martha zijn reactie zag, werd haar roze kutje plots natter, al ervoer ze terzelfder tijd ook schaamte.

'Ik ga mezelf betasten,' zei ze. 'Blijf jij ondertussen naar mijn poesje kijken en trek je af met je penis in het potje gericht. En maak een beetje voort, wil je?'

'Doe ik, mams … ik bedoel … het voelt zo vreemd om je nu "mams" te noemen!'

'Noem me dan dokter Rodríguez,' grapte ze, vertederd door de zichtbare moeite die haar zoon had om zich een houding te geven. 'We zijn aan het werk, per slot van rekening …'

'Goed dan, dokter Rodríguez.'

Hij glimlachte haar toe en ritste toen aarzelend zijn gulp open. Zijn pik bleek al half stijf te staan, en Martha ging onwillekeurig met het puntje van haar tong langs haar lippen.

Zoals ze had aangekondigd legde ze de vingers van haar rechterhand op haar schaamlipjes en begon er zachtjes over te wrijven. Anders dan bij haar normale masturbatiesessies was het haar nu niet om haar genot te doen; het ging om dat van Jórn. Gelukkig leek haar plannetje prima te werken; de jongen vond dit duidelijk geweldig.

Naarmate Jorn geiler werd, raakte Martha zelf ook meer opgewonden. Dit was hoogst bijzonder voor haar, ze had zichzelf in geen jaren zo geil gevoeld. Ondertussen bewerkte ze haar poesje zorgvuldig, haar vingers beschreven trage, methodische cirkels en ze besteedde ook speciale aandacht aan haar gezwollen clit. Van haar lipjes ging het naar haar clit en terug − haar geliefkoosde techniek.

Ze bleef haar zoon strak aankijken. Jezus Christus, zijn pik … Ze kreeg haar blik er maar niet van afgewend. Zo hard, zo stijf. Ze verlángde er nu gewoon naar, en moest bijna lachen toen ze bedacht dat ze er die avond in bed hoogstwaarschijnlijk over zou liggen fantaseren.

Plotseling ging de telefoon over die in de zak van haar jas zat. Ze viste hem eruit en maakte haar zoon met een priemende blik duidelijk dat hij absoluut geen kik mocht geven.

Martha nam op en zei: 'Ja … weet ik … ja, van een tegenslag gesproken … nee, gelast het onderzoek vooral niet af! … over een paar minuten heb ik een nieuw staal, beloofd … dat zijn mijn zaken … ja, tot zo!'

Martha verbrak de verbinding en stopte haar telefoon terug in haar jaszak.

'Zet er maar wat vaart achter,' zei ze. 'We hebben het sperma zo snel mogelijk nodig; in het lab zijn ze in alle staten nu ze gemerkt hebben dat hun monsters onbruikbaar zijn.'

Jorn ging sneller aan zijn paal sjorren. 'Ik doe mijn best.'

'Is mijn poesje niet genoeg om je te doen klaarkomen?' vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw.

'Eh … ik heb vanmorgen een forse kwak geloosd, als je het zo nodig wilt weten. Mijn ballen zijn leeg, vrees ik.'

Martha kauwde vol nervositeit op haar onderlip. Stond ze nou echt voor een voldongen feit, of …? Voor het eerst was ze met haar zoon in een situatie beland waarin het onmogelijk leek om haar rol van arts en die van moeder te combineren. De meeste vrouwen zouden nu de handdoek in de ring gooien − als ze dat niet al veel eerder hadden gedaan. Maar dokter Rodríguez was niet zoals 'de meeste vrouwen'. Ze was een klasse apart.

Met de tijd die genadeloos wegtikte, haar zeiknatte kutje en haar zoons loeiharde penis zag ze slechts één mogelijke uitweg.

'Leun achterover tegen de muur,' beval ze terwijl ze opstond van het bureau. 'Ik ga je een handje moeten helpen, zo lijkt het.'

'Werkelijk? Hoe dan?'

'Door een aloude medische techniek toe te passen, bestaande uit zowel fysieke als mentale stimulatie.'

'Eh … wat ben je nou precies van plan?'

'Ik ga je pijpen,' antwoordde ze kortweg.

Ze was nu nog maar enkele centimeters van Jorns stijve pik verwijderd. Wat was hij prachtig, bedacht ze. Ze probeerde het taboe te negeren en pakte zijn lul vast met dezelfde hand waarmee ze zichzelf zo-even nog had betast. Ze begon hem af te trekken en smeerde zo het vocht uit haar poesje uit over zijn penis. Meteen voelde ze die in haar hand schokken en sidderen van de opwinding.

'No tengo vergüenza,' mompelde ze tegen zichzelf in het Spaans.

Martha bewoog haar hoofd naar voren en nam haar zoons eikel tussen haar lippen. Wat voelde die zacht en warm … Ze liet zijn geslacht verder haar mond in schuiven, waarbij ze met haar tong langs zijn staaf likte en hard zoog. Uiteindelijk had ze hem bijna helemaal opgeslokt, en terwijl ze luidruchtig slurpend bleef zuigen tikte zijn eikel de achterkant van haar keel aan en stimuleerde ze hem daar precies zoals mannen het graag hadden.

'Jézus, mams …' kreunde Jorn.

Ze spuwde zijn lul zonder pardon terug uit en mepte hem op zijn dij. 'Het is dokter Rodríguez, ja? Vergeet niet dat we aan het werk zijn. Ook al ben ik je in feite aan het afzuigen.'

'Goed, dokter. Het spijt me. Ga alsjeblieft door, je doet het fantastisch …'

Ze gehoorzaamde en zette haar vakkundige pijpbeurt voort. Het was een onwezenlijke sensatie, welhaast surrealistisch, en ze zou hier nog járen over fantaseren, misschien wel haar hele leven. Terwijl die impressies door haar hoofd tolden liet ze geen enkele truc uit haar rijke repertoire onbenut: ze zoog met haar mond, rukte met haar vingers, streelde met haar tong en zoog tussendoor zelfs af en toe op zijn ballen.

In normale omstandigheden zou dit hem al te veel geweest zijn, maar Jorn had gelijk. Hij wás die ochtend al eens klaargekomen, en het zou alles van hem vergen om nog een kwakje te lossen.

Dus besloot Martha haar pijpbeurt even te staken om haar topje helemaal uit te trekken en haar tieten voor hem te ontbloten.

Vervolgens zoog ze Jorn verder af en hoorde hem kreunen terwijl zijn lul in haar mond schokte. Het werkte! Ze speelde met haar ene tepel, draaide hem in het rond om haar zoon een hardcoreshowtje te geven. Met dank aan het internet wist ze dat zijn smaak nogal expliciet was, dus ze wist precies op welke knopjes ze moest drukken om hem op te naaien.

Martha liet haar tepel los en bracht haar hand omlaag tot bij haar poesje om zichzelf weer te plezieren. Terwijl ze tegelijkertijd zichzelf bevredigde en haar zoon pijpte, keek ze omhoog. Haar blik kruiste die van Jorn en ze bleven elkaar aankijken. De jongen was compleet in vervoering.

Ze wist dat voortaan niets tussen hen nog hetzelfde zou zijn, dat de onschuldige blik waarmee hij haar vroeger had bekeken voorgoed verleden tijd was. Of ze dat erg vond of niet, daar was ze nog niet helemaal uit; feit was dat ze zich nog nooit van haar leven zo geil had gevoeld. Hoewel ze vroeger al vaker heerlijke seks had gehad, was dit nog van een heel andere orde.

Weinig verrassend stuwde het haar naar een orgasme. Ze bleef op haar knieën zitten terwijl haar benen trilden en haar onderrug plots wel van rubber leek. Ondertussen bleef ze haar vingers in en uit haar poesje hameren en aan Jorns penis zuigen alsof haar leven ervan afhing.

Haar zoon zette grote ogen op toen hij zijn pijpende moeder vlak voor zich zag klaarkomen. Ze wist dat hij het nu niet lang meer zou houden; zijn pik pulseerde inmiddels als gek tussen haar lippen.

'Ziezo,' zei ze, en ze haalde zijn lul uit haar mond. 'Nog een paar rukjes en je bent er.'

Met haar ene hand schoof ze als een bezetene zijn voorhuid heen en weer terwijl ze haar andere hand gebruikte om het open potje vlak voor zijn eikel te houden, in de vuurlinie. Ze was maar net op tijd. Terwijl ze hem aftrok zag ze zijn zaad uit zijn eikel schieten, recht de flacon in. Het was een lust voor het oog, je reinste visuele poëzie. Nu was het haar beurt om in vervoering te raken.

Toen Martha de spermavloed zag afzwakken, kon ze zich niet langer bedwingen.

'Nog snel even een smaaktest,' zei ze leugenachtig. 'Dit hoort bij het procedé.'

Daarop haalde Martha het potje weg van bij zijn pik en verzegelde haar lippen om zijn eikel. Ze trok haar wangen luchtledig en kneep zachtjes met haar vingers in zijn weer slap wordende penis om de laatste restjes zaad eruit te wringen en met haar tong op te vangen.

Ze stak haar tong uit, zodat Jorn kon zien dat zijn sperma erop lag. Toen deed ze haar mond weer dicht en slikte zonder dralen zijn geil door. Het zaad van haar zoon smaakte zoeter dan verwacht en ze herinnerde zich plots dat ze hem die morgen een vruchtensmoothie had geserveerd als ontbijt − iets wat ze voortaan misschien wel vaker zou doen.

Ze stak haar tong nogmaals uit om hem te laten zien dat zijn zaad weg was. Toen blies ze hem een kusje toe.

'Dit maakte deel uit van het onderzoek,' zei ze blozend. 'Je bent geslaagd voor de … eh, de smaaktest. Die is megabelangrijk, weet je. Fatsoeneer je nu maar. We moeten gaan.'

'Ja, dokter Rodríguez.'

Martha deed de stop op de flacon om het zaadmonster te bewaren, waarna ze zich aankleedde en zich opnieuw presentabel maakte. Ze moest er onberispelijk uitzien, alsof dit nooit was gebeurd.

'Prettige dag verder,' zei ze met een knipoog. 'En bedankt voor het specimen.'

Bulkend van trots stapte ze het kantoor uit en spoedde zich naar het lab, een potje gevuld met zaad van haar zoon in de hand. Het was een hoogst bizar gevoel, maar ze was apetrots dat ze zelfs tegen de allermoeilijkste uitdagingen opgewassen was.

Zonder ook maar een woordje uitleg overhandigde ze haar team het spermastaal, en met vuur in haar mooie ogen toog ze aan het werk.