Mediamarkt

Hi, ik ben Ilse. Nadat ik een aantal verhalen had gelezen hier, vond ik het wel leuk om mijn verhaal hier ook achter te laten. Wel anoniem hoor want ik ben als de dood dat iemand erachter komt wie ik ben. Ik heb Maarten gevraagd mijn verhaal te schrijven want zelf ben ik daar niet goed in. Kusje, Ilse.

—

Goed, ik ben dus Ilse en woon in een grote stad in de Randstad. Ik heb stijl blond haar, groengrijze ogen en ben zo’n 1.72m lang. En omdat jullie het waarschijnlijk willen weten heb ik cup B, een rond kontje en ben ik niet mager maar heb een beetje rondingen. Ik houd van strakke kleding en naveltruitjes met daarover een leren jack. Als ik geld genoeg had, zou ik nog meer kleren hebben en meer sieraden dan nu.

Tja, en dat is eigenlijk het probleem: ik houd van dure spulletjes maar heb daar geen geld voor. Ik heb een zaterdagbaantje bij Albert Heijn maar dat is zo weinig voor wat ik zou willen kopen.

Ik ga geregeld met vriendinnen winkelen maar ben altijd zo door mijn geld heen. Mijn ouders geven me nog best wel veel geld voor kleren in vergelijking met andere ouders maar als ze me het dubbele zouden geven dan zou ik het ook zo uitgeven.

Op een dag liepen we door de Mediamarkt. We keken naar nieuwe telefoons en leuke dingetjes voor erbij. Hoesjes en oortjes en zo. En voor ik het wist stak ik een nieuwe smartphone hoesje in mijn broekzak. Mijn hart ging tekeer als een gek. Mijn vriendinnen hadden niets door en toen we buiten waren besefte ik dat het gelukt was. Ik sloeg mezelf voor mijn kop dat ik het gedaan had. Ik had wel gepakt kunnen worden en de politie en mijn ouders gewaarschuwd. Ik was echt gek dat ik het gedaan had. Eenmaal thuis haalde ik het hoesje uit mijn broek en deed het om mijn telefoon. Helemaal te gek!

Die week erop waren we weer in de Mediamarkt en ik dacht aan de vorige keer. Mijn hart bonkte al voor ik goed en wel binnen was. Zouden ze me op camera hebben staan? Of zou iemand gezien hebben dat ik gestolen had en zouden ze me in de gaten houden een volgende keer? Mijn hart bleef tekeer gaan. Mijn vriendinnen hadden niets door maar toen we langs de spullen keken, bleven mijn ogen hangen bij een paar oortjes die echt te gek waren. 89 euro, daag! We liepen verder en gingen uiteindelijk zonder wat te kopen weg.

Maar na schooltijd ging ik terug en beeldde ik me in dat ik de oortjes in mijn broekzak stak. De spanning was ongelooflijk. Het gaf me wel een kick. Ik keek om me heen en niemand hield me in de gaten. Ook waren er geen camera’s die op de plek waar ik stond, gericht stonden. Ik pakte de oortjes en stak ze in mijn zak. Mijn hartslag schoot nog verder omhoog. Ik probeerde normaal te kijken en bekeek andere spullen. Ondertussen schoten mijn ogen heen en weer. Niemand lette op mij.

Maar ik werd toch bang en liep daarom terug naar de plek van de oortjes, haalde ze uit mijn zak en legde het terug. Er viel een enorme last van mijn schouders. Goed zo, goed bezig, dacht ik. Om niet op te vallen liep ik naar de smartphones en bekeek ze. Een beveiliger liep langs me en ik dacht dat ik flauw zou vallen. En ik had niet eens wat in mijn zak! Ik keek om maar hij schonk niet eens aandacht aan me.

Dat gaf me nieuwe moed. Ik wachtte tot het weer rustig was in de buurt van de oortjes en liep toen resoluut het pad in, pakte de oortjes en stak ze in mijn broekzak. Ik liep verder en keek alle kanten om me heen. Niemand! Ik voelde me licht in mijn hoofd en liep richting de kassa’s. Dit ging zó makkelijk! Ik nam de kassa met de verlegen jongen en liep er snel doorheen. Het ging goed!

Maar toen ik de deur uit wilde lopen ging het alarm af. Kut! Ik raakte in paniek en wilde wegrennen. Maar bij de uitgang stond een beveiliger die me meteen vastpakte. Ik slaakte een gilletje en probeerde me los te rukken.

“Laat me los!” schreeuwde ik in paniek. Hij had echter geen moeite me vast te houden en duwde me voor hem uit naar een kantoortje.

“Mitchel, neem jij de uitgang even van me over. Ik heb een diefje te pakken” zei hij in zijn oortje.

“Zitten!” zei hij dwingend en duwde me naar de stoel. Hij deed de deur op slot; ik dacht om te voorkomen dat ik het op een lopen zette. Ik had moeite niet te gaan huilen. Waarom was ik zo stom geweest?

“Maak je zakken maar leeg” zei hij.

“Maar ik heb helemaal niks” piepte ik. Maar hij keek me doordringend aan. Uiteindelijk trok ik de oortjes uit mijn broekzak en legde het op het bureau. Hij keek me alleen maar aan.

“Ssorry… ik zal het niet meer doen” snikte ik. Ik liet mijn tranen lopen en hoopte dat het zou werken.

“Sssst… rustig maar” zei hij en kwam voor me staan, tegen het bureau leunend. Hij legde een arm op mijn schouder. Ik kreeg hoop. “Je bent niet de eerste die hier zit. En vast ook niet de laatste…” Ik snikte.

“Hoe heet je?” vroeg hij vriendelijk.

“Ilse” zei ik naar waarheid. Het kwam niet eens in me op te liegen.

“Goed Ilse, wat moet ik met je doen? Zoals je op het bord kan lezen bellen we bij diefstal altijd de politie”

“Nee, niet de politie!” reageerde ik geschrokken. Ik dacht een lachje rond zijn mond te zien.

“Tja, wat stel je zelf dan voor?” vroeg hij rustig.

“Het is de eerste keer… en en…” stotterde ik, op zoek naar de juiste woorden. “..en ik zal het niet meer doen.. Het was een vergissing. Kunt u het niet door de vingers zien?” Ik keek hem smekend aan. Hij glimlachte.

“Weet je hoe vaak ik dat te horen krijg? Dat het de eerste keer is en of ik het niet door de vingers wil zien?” Ik haalde mijn schouders op. Wist ik veel hoe vaak dat gebeurde.

“Nee, dat gaat het niet worden” zei hij. “Probeer eens wat anders” Ik wist het niet.

“Kom op, je bent een leuke jonge meid. Je kan vast wel iets bedenken” Hij ging op de rand van de tafel zitten en keek me doordringend aan. Ik haalde mijn schouders op.

“Misschien als je lief voor me bent, dat ik het door de vingers zie” Lief voor hem zijn?

“Hoe bedoelt u?” vroeg ik.

“Nou, verzin eens wat.” zei hij rustig. Ik kreeg het idee dat hij dit wel vaker deed.

“Wilt u een tekening of zo?” zei ik brutaal.

“Grappig. Misschien moet ik toch maar even je vader bellen.” Ik schrok me wild en ik zag dat hij glimlachte om mijn reactie.

“Ssorry…” stamelde ik.

“Heb je je vriendje wel eens afgetrokken?” vroeg hij opeens. Ik had het gevoel of mijn keel werd dichtgeknepen. Wat?! “Wel?”

“Hoezo?” zei ik om tijd te winnen. Ik zag in gedachten hoe ik Jochem had afgetrokken terwijl we tongden. Net toen ik zelf geil begon te worden, kwam hij klaar en spoot op mijn broek. Hij werd vuurrood en ging er toen vandoor. En tijdens een vakantie in Frankrijk had Julian me gevingerd in het zwembad. Het was spannend maar hij wist niet goed wat hij moest doen en faalde. Toen hij merkte dat het me niet opwond, smeerde hij hem. So far mijn ervaring.

“Ja” zei ik. Ik gunde hem niet het idee dat hij met een onervaren tienertje te maken had.

“Zo…” zei hij rustig, stond op van de tafel en maakte zijn gulp open. Hij kneep in zijn boxershort waar al snel een bolling in ontstond. Ik was verrast en keek met grote ogen naar zijn bobbel vlak voor me.

“… als je me aftrekt dan vergeten we dat je wat gestolen hebt” zei hij. Mijn gedachten gingen alle kanten op. Wat moest ik doen? Wat als hij me alsnog aangaf of niet tevreden was.

“Of heb je liever dat ik de politie bel?” zei hij zoetjes. Ondertussen kneep hij in zijn bobbel. Ik slikte en kreeg een droge mond.

“Alleen trekken?” piepte ik, bang dat hij meer wilde. Hij glimlachte.

Hij maakte zijn broek los en trok deze naar beneden. Al snel volgde zijn boxershort en sprong zijn pik tevoorschijn. Hij was niet enorm maar groter dan ik ooit live had gezien. Ik aarzelde nog steeds. Zou ik het doen? Zo erg kon het niet zijn, toch? Een stuk beter dan dat hij mijn ouders of de politie zou bellen. Ik zuchtte en stak trillend mijn hand uit. Hij duwde zijn heupen naar voren en zijn pik was nu wel heel dichtbij. Ik legde mijn hand eromheen en voelde mijn hart tekeer gaan.

“Ja, goed zo…” zei hij aanmoedigend. Ik haalde nog eens diep adem en begon toen aan zijn pik te trekken. “Rustig aan, niet zo snel” zei hij en ik volgde zijn aanwijzing. “Oeh ja, dit is goed” Hij moest al behoorlijk geil zijn want zijn eikel glinsterde toen deze tevoorschijn kwam uit de voorhuid.

Na zo’n 30 seconden werd ik wat rustiger. Ik had zelf het gevoel dat ik de situatie onder controle had. Gewoon nog even verder trekken, hem klaar laten komen en dan naar huis. Easy peasy!

“Doe ik het zo goed?” vroeg ik, terwijl ik hem van onderen in zijn ogen keek.

“Ja.. dit is lekker.. ga maar gewoon door tot ik kom…”

“Ok” zei ik en voelde me al meer op m’n gemak. Ik versnelde een keer en voelde hem reageren. Vervolgens trok ik langzamer en merkte dat hij zijn heupen naar voren stootte als ik dat deed. Waarschijnlijk vond hij het te langzaam gaan. Ik vond het bijzonder leerzaam. Zijn eikel glom nu werkelijk van het vocht. Ik wilde nog wat uitproberen: ik begon hem heel snel af te trekken. De man begon te hijgen en zijn lichaam verstijfde. Zijn lul ook trouwens. Ik ging nog sneller. Hij kreunde nu en toen leek hij klaar te gaan komen. Ik stopte met trekken en ging toen weer heel langzaam. Hij ontspande maar stond te hijgen.

“Jezus…” kreunde hij, “… waar heb je dat geleerd?” Ik was zowaar trots. Ik moest een glimlach onderdrukken en zei niets.

“Je vond die oortjes onweerstaanbaar hè?” zei hij ineens. Ik knikte. “Zou je ze willen hebben van me?” Ik knipperde met mijn ogen. Wat? Hoe dan?

“Als je me laat klaarkomen op je borstjes dan mag je ze hebben” Ik vond het een gek idee. Wilde ik dit wel? Al dat plakkerige spul op mijn tietjes?

“Eh, dan wordt alles vies. Dat vind ik niks”

“Doe je shirt uit en dan kan je het straks schoonmaken. Kijk daar hangt papier..“ zei hij en wees naar een wastafel met een papierapparaat. Ik twijfelde. Die oortjes waren echt wel gaaf. En het was nou niet bijzonder lastig om te doen wat hij zei, toch?

“Ok” zei ik en trok mijn jas en shirtje uit. Mijn behaatje volgde snel en toen zat ik in ontbloot bovenlijf. Shit, misschien was dit toch niet zo’n goed idee.

“Mooi!” zei hij bewonderend. Zijn ogen keken gretig naar mijn borsten en zijn lul verhardde nog iets. Ik vond ze zelf ook mooi. Ze waren stevig, rond en met een klein roze tepeltje erop.

“Heel mooi” herhaalde hij. “Speel er eens mee?” zei hij zoetjes. Ik liet zijn lul los die verrassend hard overeind bleef en pakte met twee handen mijn borsten vast. Ik aaide ze en kneep er even in. Dat had ik wel eens op Youtube gezien en dat zag er wel opwindend uit. “Zo?” vroeg ik.

“Ja, uitstekend” zei hij en begon zichzelf af te trekken. Hij trok snel en hield zich toen weer in. Ik keek gefascineerd naar zijn lul.

“Kijk me aan…” zei hij zachtjes. Ik keek hem in zijn ogen. “Blijf met je borstjes spelen…”. Ik deed wat hij vroeg. Zijn ogen schoten van mijn borsten naar mijn ogen.

“Oh jaa…” kreunde hij en versnelde zijn acties. “Duw ze tegen elkaar” zei hij hijgerig. Ik deed wat hij vroeg. Hij stootte naar voren en ik voelde zijn eikel tegen mijn tietjes komen. Eerst schrok ik maar bedacht me dat dit natuurlijk zijn plan was om op mijn borsten te komen. Zij natte eikel schoof tussen mijn borstjes door terwijl hij bleef trekken.

“Oh ik kom!” zei hij enthousiast maar natuurlijk niet te hard. Hij trok stevig door en toen voelde ik een warme lading zaad tussen mijn borsten. Ik schrok en schoot naar achteren. Maar hij was nog niet klaar en een tweede lading schoot nu door de lucht en landde alsnog op mijn borsten. En een derde en vierde. Maar de laatste was niet zo sterk en landde op mijn buik. Geschrokken dat het op mijn broek kon komen, ging ik naar voren. Liever iets dichterbij dan mijn kleren onder met dat spul. Ik voelde het warme spul op mijn huid.

Hij stapte uiteindelijk naar achteren en trok zijn boxershort omhoog. Hij keek me wat ongelovig aan en deed toen zijn broek omhoog en maakte die snel vast. Hij liep naar het papierapparaat en trok een groot stuk los en gaf het aan me.

“Jee wat veel” zei ik verbaasd.

“Ja hè?” zei hij lacherig en vervolgens: “Je hebt het goed gedaan hoor. Je hebt die oortjes wel verdiend”. Ik glunderde terwijl ik snel mijn kleren weer aandeed. Het had allemaal reuze meegevallen.

Hij waste zijn handen en ik volgde zijn voorbeeld. Ik waste met het papier en wat zeep ook nog wat rond mijn borsten. Hij deed de deur van het slot en hield de deur toen voor me open. De oortjes had hij uit de verpakking gehaald en een beveiligingsstripje uit de verpakking gehaald. Natuurlijk! Hoe kon ik ook zo stom zijn. Hij grinnikte alleen maar. Hij begeleidde me naar de kassa’s en liet me door een poortje naar buiten.

“Als je nog eens wat wil, kom dan direct naar mij toe” zei hij en gaf me een knipoog. Ik zei niets maar ging snel weg met de nieuwe oortjes in mijn broekzak.

Groet,

Maarten