Lex - 7

Ik trok mezelf op de kant van het zwembad. Haalde het duikbrilletje van mijn hoofd af.
Keek naar de grote klok die aangaf dat ik opnieuw ver boven mijn behaalde tijd zat.
Geirriteerd duwde ik mijn natte haren naar achter die voor mijn gezicht hingen. Ging zitten op de rand van het zwembad, hijde uit.
Ik baalde hier enigszins van. Hier kwam ik niet voor. Normaal was ik veel sneller.
Ik keek hoe de andere jongens stuk voor stuk veel beteren tijden neer zetten, dan ikzelf.

Ik besefde al snel dat het me vanavond niet meer ging lukken. Meer zat er niet in. Hoe ik mezelf ook bleef pushen.
Het was genoeg geweest!
Ik kwam hier ten slotte om mijn hoofd leeg te maken. Dat was enigszins voor anderhalf uur gelukt.
Als je jezelf maar tot het uiterste blijft drijven.
Misschien voor vanavond iets te veel. Het had behalve mijn vermoeide lichaam nog vermoeider te laten aanvoelen. Eén prettige bijeenkomst. Ik dacht niet meer echt na.
Over alles

Zittend op de kant besefte ik me nog meer dan in het water dat mijn lichaam moe aanvoelde.
Net als mijn hoofd.
Verwonderlijk is dit niet. Gister, de avond na mijn feestje had ik opnieuw weinig geslapen. Of eigenlijk helemaal niet. De hele nacht staarde ik rusteloos naar het witte plafon.
Alles raasde door mijn hoofd. Het gevolg van wat ik had gedaan.
De sex met Lex.
Het zou zo de boeken in kunnen als een mooi geil gedicht. Met een pakkende titel.
We hadden het gewoon gedaan met elkaar. Echt geneukt. Alles bleef onwerkelijk aanvoelen.
Zijn gevoelens voor mij.
Het liet me de gehele nacht wakker liggen.

Daarom dacht ik dat het een goed idee zou zijn om mezelf geheel af te matten. Hier in het zwembad.Zodat ik vannacht te moe zou zijn om überhaupt wakker te blijven.
Het gesprek gister in de middag met Niels en later met Roos lieten me keer op keer nadenken over wat ik in gods naam had gedaan!
Ik was toch zeker alles begonnen? Had hem aangemoedigd om te doen wat we hadden gedaan. Ik was de kus begonnen niet hij.
Had me in zijn verwarde zone geduwd.Nadat hij zijn liefde opgebiecht had.
Ik had hem gewoon naar huis moeten sturen. Naar Roos, zijn vriendin.
Maar nee.
Ik stond erop dat hij bij me bleef. Ik wilde hem bij me hebben die nacht.
Waarom eigenlijk?
Ik begreep mijn eigen gevoelens niet meer. Hij was altijd een goede vriend geweest niet meer.

Ik voelde me verschrikkelijk naar Roos toe. Ik had haar aangekeken en gelogen. Ik had voor Lex gelogen. En vooral voor mezelf. Wat ik moeilijk kon accepteren.
Ik had haar gezworen dat hij bij me op de bank in slaap was gevallen, die nacht. ‘Ja.. dom’ had ik haar gezegd. We hadden samen nog wat borrels gedronken.
Iets te veel.
Ik had hem aangezet om te blijven. Want hij wilde naar huis, naar Roos.
Uiteindelijk waren we dronken in slaap gevallen. Hij op de bank. Ik in mijn bed. Nadat ik uren later was wakker geworden was hij verdwenen.
Was dit waar? Néé! dit was ronduit een leugen.
Wat had ik haar dan moeten vertellen toen ze voor mijn deur verscheen?
Laat in de middag, die zondag nadat Niels nog geen half uur daarvoor was vertrokken.
Stond ze ineens voor de deur. Roos. De mooie, lieve Roos.
Ik had zeker gedacht toen ik de deur opende dat Niels terug was gekomen na het gesprek. Me een verdiende klap in mijn gezicht had gegeven. Verteld had dat hij niet voor ons ging liegen tegen Roos.
Dat we de pot op konden, met ons geheim.
Tot mijn grote verrassing was het niet Niels die voor de deur verscheen maar Roos.
Ook hij besloot uiteindelijk te liegen tegen haar voor ons.

Waarom eigenlijk? Daar was Ik niet aan uit gekomen.

Ik was in paniek geraakt toen ze naast me de huiskamer in stapte. Die nog steeds niet helemaal opgeruimd was.
Bang dat Niels zich niet aan zijn woord had gehouden. Of dat Lex haar alles opgebiecht had. De opluchting was dan ook groot dat dit geen van beide ter sprake was gekomen.
Ze zag er moe uit.
Ik haatte mezelf.
Nadat ik de ene leugen na de andere mijn mond liet uit rollen.
Moest ik haar echt vertellen wat Lex had verteld? Opgebiecht had. Nog steeds was ik er zelf onderste boven van. Ik kon niet meer straight nadenken leek het wel.
Net als de gevoeligheid in mijn achterste. Die me de neukbeurt tussen ons niet liet vergeten. Ik voelde me een complete lul nadat ze me een kus gaf en me nog een fijne avond wenste. Nadat ze gerust gesteld was.
Omdat ik Lex zijn lul verhaal had bevesigd.
Diep van binnen had ze hem niet geloofd. Daar was ik zeker van, anders had ze dit niet die middag al bij me na gecheckt. Zo was Roos niet. Ik stelde haar gerust. Liet geloven dat haar vriendje niets verkeerd had gedaan.
Haar knappe vriendje met zijn maagdelijk onschuldige verlegen fel blauwe ogen. Die zeker een andere kant had. Geen onschuldige die zij zag. Of wilde zien.
Deze jongen had vele verboden verlangens. Die alleen ik gezien had.

Schuld gevoel, vrat aan alle kanten.
Hoe kon ik?
Ik twijfelde aan alles wat ik voelde. Of misschien wel aan wat ik niet moest voelen?
Toegevend dat Ik er een puinhoop van aan het maken was. Ik had haar gewoon de waarheid moeten vertellen.
Was het maar zo simpel.



Met regelmaat was ik in de avonden in het zwembad te vinden. Om te trainen.
Al jaren zwom ik wedstrijden. De laatste jaren iets minder fanatiek dan in mijn jongere jaren. Gewoon weg omdat er minder tijd voor was.
Toch was ik nog steeds het fanatieke ventje. Behalve vanavond.
Ik bleef zittend aan de kant van het zwemband kijken hoe verschillende jongens zich uit het zwembad trokken. Klaar met snelle baantjes zwemmen.
Met hun gebouwde atletische lichamen. Voornamelijk door het vele zwemmen.
Ze liepen lachend samen achter elkaar naar de kleedruimte, waar zich ook de douches bevonden.
Mijn ogen volgde het groepje jongens.
Absurte gedachte’s kwamen in me op. Toen ik keek naar de strakke kontjes in hun krappe zwembroeken.
Betrapt haalde ik snel mijn ogen van het groepje af. Toen ik een stem hoorde. Vlak naast me.

‘Was je van plan om hier te blijven zitten? Ga je jezelf niet afspoelen onder de douches, zoals de andere.'
‘Jawel ik ..euhm...’
Ik keek op naar Thijs. Een wat oudere jongen die voor me stond.
Ik zag hem regelmatig zwemmen hier in het zwembad. Ik wist wie hij was. We hadden een aantal jaren terug regelmatig samen gezwommen. De laatste jaar was ik veel minder gaan zwemmen. Dus zag ik hem logische wijze minder.
Er waren wat verhalen over hem rond gegaan.
Maar dat was het dan ook wel. Ons contact.
Hij glimlachte breed. Hij had zijn badlaken over zijn ene schouder hangen. Voor hem ontstond een plasje water op de vloer. Druppels die vanuit zijn lichaam glijdend naar beneden rolde. Voor me drupte hij uit. Ik keek ernaar.
‘Het was niet je avond of wel? ten minste van wat ik gezien heb.’
Ik glimlachte kort. Meer uit een soort van beleefheid. Ik keek naar het rustige water. Wat amper vijf minuten geleden nog vol mensen zat.
Er viel een korte stilte.
‘Nee niet echt nee.’zei ik ten slotte.
Terwijl ik probeerde op te staan. Waarbij ik voelde dat mijn natte voet telkens weg schoof, over de gladde natte vloer. Waar ik geen grip op leek te krijgen.
Opnieuw sloeg ik een flater. Eerst mijn slecht gezwomen tijden, die hij opgemerkt had. En nu dit!
Hij keek hoe ik worstelde met mijn voet.
Stak uiteindelijk zijn hand uit.
Ik pakte zijn uitgestoken hand vast en liet me door zijn kracht omhoog trekken. Recht op mijn benen. Wat verwonderd keek ik hem aan.

‘Kom,’ze gaan zo sluiten.’
Ik knikte.
Liep achter hem aan, richting de kleedruimte.
Doordat mijn lichaam flink afgekoeld was, was het heerlijk om het warme water te voelen stromen over mijn lichaam.
Nu ik onder de douche stond.
Waardoor alles voor even leek te ontspannen. Ik knapte er oprecht van op.
Pas nadat ik mezelf ingezeept en afgespoeld had. Draaide ik me om. En leek ik er weer van bewust te zijn dat er iemand vlak naast me stond onder het warme stromende water.
Hij keek naar me en glimlachte. Het was algemeen bekend dat Thijs op jongens viel. Het verhaal ging dat hij een relatie zou hebben gehad met een getrouwde zwem coach.
Hier in het zwembad. Niet veel later na de roddels was deze coach verdwenen. Zonder uitleg.
Het was een roddel die nooit bevestigd was. Alhoewel je er zeker van kon zijn dat er enige waarheid in deze roddel moest zitten.
Wel kwam Thijs er duidelijk voor uit dat hij op jongens viel.
Hij had er nooit echt moeilijk overgedaan, dat hij homo was. Of hij nu iemand had? Ik had geen idee, veel met elkaar praten deden we niet.
Hij zag dat ik naar hem bleef kijken. Ik twijfelde. Of ik het hem zou vragen. Aangezien hij de enigste openlijke homo was die ik in mijn omgeving kende.
Wellicht bedacht ik mezelf dat hij me op een bepaalde manier met rust zou kunnen stellen?. Want Ik had geen idee meer hoe ik de vriendschap met Lex nog op een normale manier moest oppakken. Laat staan hem onder ogen moest komen.

Ik was dus al klaar met douchen. Treuzelde .Bleef onbewust op hem wachten.
Keek hoe hij zijn handdoek over zijn lichaam sloeg. Zich afdroogde.
Hij was mannelijk en zag er goed uit. Dat zag iedereen.
Niet echt iemand waarvan je zou verwachten dat hij op mannen viel. Of was dit weer zo’n belachelijk vooroordeel?
Afgedroogd stond hij voor me.
Keek me recht aan ‘Als je iets wil vragen dan kan dat gewoon. Ik bijt niet.’
Hij had door dat ik hem iets wilde vragen. Door mijn besluiteloze gedrentel om hem heen.
Ik keek hem aan.
Was het niet enigszins raar om hem hier mee lastig te vallen? Ik bedoel... we hadden nauwelijks contact.

‘Wat zou jij doen ...als er een meisje, wat tevens een hele goede vriendin van je is, je zou vertellen dat ze verliefd op je is?’Knalde ik eruit.
Hij keek me aan en glimlachte. ‘Nou..ik weet zeker dat ik niet op een vrouw kan vallen, dus .. Ik zou daar heel duidelijk in zijn.’
Ik keek hem van dicht bij aan.
‘Oké, dat bedoelde ik eigenlijk niet echt...! Maar uuhm...stel dat je misschien toch iets voor haar voelt, een onverklaarbare aantrekking of zoiets ...je bent ten slotte al zou lang bevriend...wat zou je dan doen?’
Hij stond stil en keek me recht aan. ‘Oké.. dus stel ik zou gevoelens hebben voor een meisje,.. Een goede vriendin is verliefd op me.. Er is een aantrekkingskracht tussen ons...?...hmm... Ik weet niet of ik een vriendschap hiervoor zou gaan opgeven? Dat ligt oprecht aan de gevoelens van beide, toch..? Antwoorden hij.
Ik knikte kort. ‘Sorry dit slaat nergens op...

Hij glimlachte breed. Waarschijnlijk om mijn onbeholpen uitdrukking. ‘Daarom lukte het vanavond niet.’
Niet begrijpend kijk ik hem aan. ‘Hoe bedoel je?’
‘Het zwemmen. Bedoelde ik. Ik kijk wel eens vaker naar je. Meestal zwem fantastisch goed. Maar dat was vanavond niet het geval. Ik ken je niet goed genoeg, maar ik zou gokken dat je hoofd niet leeg genoeg was.’
‘Maar euhm ...die vriendin van je is dus verliefd op je?’
Ik knik.
‘Hhm ...oké, en dat is dus een probleem? Omdat jij niet weet wat je zelf voelt?’
‘Zoiets ja,’ antwoord ik.
Hij begint te lachen. Hardop.
'Dus jij dacht, kom laat ik deze kwestie eens voor leggen aan de homo van het zwembad.’
‘Is dat zo gek dan? verdedig ik mezelf.
Hij legt een vluchtige arm om mijn schouder en kijkt naar me. ‘Waarom zeg je niet gewoon dat het om een vriend gaat? Dan snap ik waarom je deze kwestie met me wil bespreken.’
Hij had mijn doorzichtheid door.
Ik kijk hem aan. Knik langzaam.
‘Oké het gaat om een goede vriend. ...Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.’
Het klonk nogal wanhopig. Dat moet hij ook gedacht hebben.
‘Kom.’ Hij trok me de kleedruimtes in.

Duwde een deur van een kleedhokje open en ging op het bankje zitten. Recht tegen over hem neem ik plaats. Op zijn verzoek.
Hij leunt naar voren en kijkt me vragend aan.
‘Vertel, verder?'
‘Pfff ..het is complex...’
'Complex?' Vraagt hij.
Ja... hij heeft een vriendin. Al een tijdje , ze weet van niets. Ze is tevens ook een hele goede vriendin van mij.’
‘Dat is inderdaad niet echt handig.. .. Maar buiten dat ...En jij? Wat wil jij?" Vraagt hij me.
Ik haal mijn schouders op ‘Ik ben geen homo...als je dat soms denkt!’
Hij lacht.
‘Ik denk helemaal niets Lucas! Alleen het feit is, dat hij je in verwarring brengt! anders zat je hier niet met mij.’
Ik kijk hem aan. Schiet opnieuw in een verdediging.
‘Natuurlijk niet! Het was een éénmalig iets tussen mij en hem... Meer niet.’
Hij keek me aan. Met een niet te onderdrukken glimlach.
Ik had weer te veel gezegd. Het was er opnieuw uit zonder dat ik dit met iemand wilde delen.
Echt gechockerd, leek hij niet door mijn bekentenis. Niet zoals Niels. Die haast een rol beroerte kreeg.
Hij leunt naar achter. Met zijn rug tegen de wand van het kleedhokje aan. Zijn gespierde buik liet zijn six pack zien. Onbedoeld keek ik er naar.
‘Weet je, Lucas. Er zijn genoeg hetero mannen die stiekem toch een bi - kantje hebben, nieuwsgierig zijn. Je bent echt geen geval apart.'
'Ik zou er niet zo’n probleem van maken, dat dit eenmalig tussen jullie is gebeurd. Dat hij een vriendin heeft.. Is natuurlijk wel een probleem als hij bekend heeft verliefd op je te zijn. Dat is wel een groot ding...ja, als iemand je dit verteld.'

Heb je?... Hij schoof naar voren en keek me aan. ‘Was het fijn?.. Met hem.’
Stil keek Ik hem aan.
Haalde mijn schouders op ‘ik weet het niet...of...Het was anders.. ja ...het was denk ik overweldigend... Intens.’
Het blijft stil als ik hem aankijk. Alles nogmaals voor de honderste keer over denk.
Ik schrik op uit mijn onrustige gedachte’s als ik zijn hand op mijn knie voel.
Een kneepje laat me naar hem opkijken. Voordat hij zijn mond kan openen. Om verder te gaan.
Word ons kleedhokje open geslagen. We worden ruw gestoord.
In een gesprek waarin ik me steeds meer bloot lijk te geven.

Een oude chagrijnige medeweker van het zwembad. Kijkt ons boos toe, met een zwabber in zijn hand.
Met zijn zwabber wijst hij naar ons. Bijna driftig.
‘Eruit! Allebei. Ga buiten maar ergens staan vozen! viezeriken!’
Thijs staat op.‘We zaten niet te vozen! Ik liet hem alleen zijn verhaal doen, wat denk jij nou?’ sprak hij de man boos toe.
De man leek niet naar hem te luisteren. ‘Dat zeggen ze allemaal! Kom op!’
Beide keken we naar de man.
Ik had al snel door dat ik mijn opmerkingen beter kon laten voor wat ze waren.
‘Hebben jullie mij niet gehoord! Weg wezen! Of moet ik de beveiliging erbij halen?’ bleef de man ons toe tieren.
Thijs pakte rustig zijn stapeltje kleren op.Ook hij leek geen zin te hebben om met de man in discussie te gaan. Sommige mensen zijn de moeite niet waard.
Draaide zich naar me toe, voordat hij verdween.
‘Praat met hem, los het samen op’ is mijn advies.’
Ik knikte kort.
‘Mocht je behoefte hebben om je verhaal kwijt te willen of raad, je weet me te vinden. Elke maandag avond ben ik hier.’
Hij duwde de dwingende handen van de boze medewerker weg en riep hem geirriteerd toe ‘Ik kom er zelf wel uit, daar hoe je me niet voor aan te raken.'
Voordat hij helemaal verdween.

Met vochtige haren en een rug zak vol natte spullen, half op mijn rug hangend. Liep ik naar de fietsen stalling. Ik keek rond maar zag hem niet meer. Thijs. Ik had hem willen bedanken. Vond het enig sinds jammer dat hij zomaar verdwenen was.
Het had me goed gedaan. Dit gesprek met hem.
Even mijn hart luchten.
Ik stak het fietsen sleuteltje in het slot. Stapte op mijn fiets.
Volgende week zou ik hem bedanken. Als ik hem weer zou zien in het zwembad.



Twee dagen had ik helemaal niets van hem vernomen. Ook ik had hem op geen enkele manier opgezocht. Wat uniek was tussen de vriendschap van Lex en mij.
Ik wilde hem niet onder ogen komen. Omdat ik het te confronterend vond, wat er gebeurd was.
Thijs had gelijk. We moesten praten, Lex en ik.
Voordat alles vernietigd zou worden tussen ons. De vriendschap met Roos en met Niels, kapot zou gaan. Die door mijn stommiteit betrokken was geraakt in dit geheel.
Niels had gelijk. Dit was onmogelijk. Wat er tussen mij en Lex speelde. Er moest meteen een einde aan komen.

Niels was die zondag middag compleet overrompeld geweest door mijn bekentenis en zijn ontdekking.
Het gesprek met hem bleef door mijn hoofd malen. Nu opnieuw, nadat het voor een paar uurtjes even weg was geweest. Op de fiets onderweg naar huis vanuit het zwembad.
Dacht ik er opnieuw aan.

‘Voel je iets voor hem? Vroeg Niels uiteindelijk. Na mijn schokkende bekentenis.
Ik keek hem recht aan. Het viel stil
Ik liep van hem vandaan. En ging zitten op een stoel. In het midden van de woonkamer. Wreef door mijn gezicht. Keek naar buiten, door de grote zon verlichten ramen.
Ik was te moe geweest om na te denken. Zittend op mijn achterste wat gevoelig was. Mijn hoofd zat vol. Omdat ik er die middag zelf vol van zat.
Ik had nog niets kunnen overdenken. Nadat Niels amper een paar uur, na wat er was gebeurd was, al ontdekt had wat er zich tussen Lex en mij had afgespeeld. Het was schaamtelijk geweest dat hij wist dat zijn twee vrienden met elkaar het bed gedeeld hadden.

‘Nou?’
Ik draaide mijn hoofd zijn kant op. Ik keek hem opnieuw aan.
‘Niels. Je moet me geloven, dit was een eenmalig iets. Het is gewoon gebeurd, ik kan het niet verklaren! Wil je er alsjeblieft over ophouden? Het is al erg genoeg .. Wat er gebeurd is.’
De normaal zo joviale Niels lijkt in alle staten. ‘Er over ophouden? Dus jij neukt een vriend die tevens een vriendin heeft. En die vriendin is als een zus voor je? En dan wil jij dat ik doe alsof mijn neus bloedt. Lucas?’ Hij rateld aan één stuk door. ‘kon je je lul gewoon niet in je broek houden...? Verdomme!’
Ik sta op en kijk hem geïrriteerd aan. ‘Zo zit het niet in elkaar Niels...
Hij laat me amper uit praten.‘Nee hoe dan? Jullie hebben het met elkaar gedaan. Geneukt! Moet ik het spellen voor je?’ Zijn jullie ineens homo?’
‘Tuurlijk niet!!’verdedig ik mezelf.
‘Je was nieuwsgierig ...? dacht kom laat ik eens wat anders proberen. Dat hij een vriendin heeft is niet verder van belang? Het gaat hier om Roos! Jou beste vriendin! Foeterd hij verder. Zonder enigszins adem te halen.
‘Tuurlijk wel...Je hebt alle reden om boos te zijn...antwoord ik slapjes.
Buig mijn hoofd. Laat mijn onrustige ogen van hem afglijden.

‘Ik baal ervan, Niels. Ik baal van mezelf. Dit had niet mogen gebeuren. We waren dronken... Geen excuus dat weet ik.’
Hij keek me opnieuw aan. Hij lijkt iets te kalmeren. ‘Dus jullie voelen niets voor elkaar?’
Ik schudde mijn hoofd. ‘Hij.. Euhm hij houd van Roos, ik bedoel hij maakt haar ziels gelukkig. Er is geen intensie om dit kapot te maken. We waren dronken... Niels...meer niet!’
Ik ging Lex niet gedwongen uit de kast trekken. Door Niels de echte waarheid te vertellen.
De waarheid die er veel anders voor stond.
Na een lange stilte knikte hij ‘Oké.’
‘Oké?’vraag ik niet begrijpend.
‘Ik hou mijn mond. Niet voor jou ... maar voor Roos. Zorg dat ik hier geen spijt van ga krijgen!’
‘Maak een eind hieraan Lucas!! Hij had de voordeur achter hem dicht geslagen. Ook van hem had ik al dagen niets meer gehoord.


Na amper tien minuten fietsen. Was ik aangekomen bij mijn eigen woning. Er moest nog veel gebeuren. Heel veel.
Ik besloot, nog wat te gaan schilderen. Het kon me niet schelen dat het inmiddels al bijna half tien in de avond was, Ik had mijn ouders laten weten dat ik na het zwemmen nog wat ging klussen. Ik bleef mijn vermoeidheid en onrust die opnieuw was ingezet negeren.

Doen we dit niet allemaal? Als de puinhoop te groot aan het worden is.

Ik zou moeten gaan slapen. Dat was beter geweest.
Ik duwde mijn fiets het fietsen rek in. Liep naar de hoofd ingang waarnaar ik de deur opende, met een druppel die aan mijn volle sleutel bos hing.
Diep in gedachte de lange gangen inliep op weg naar mijn appartement. De gangen waren amper verlicht.
Het viel me niet eens echt op.
Vlak voordat ik bij mijn appartement was. Stopte ik abrupt met lopen. Keek naar mijn voordeur.
Waar zich een silhouet afstak.
Die me dwong een aantal stappen naar voren te zetten. Zodat het kleine lampje bij mijn voordeur liet zien wie er voor mijn voordeur zat.
Mijn ogen ontmoeten de zijne. Hij zat op de grond met zijn rug tegen de voordeur aan.
Ik keek naar hem.
‘Wat doe je hier?’vroeg ik hees. Omdat mijn stem weigerde fatsoelijk mee te doen.
Hij kwam van de grond af. Stond op en ging voor me staan.

‘Je moeder zei dat ik je hier kon vinden. Ik begon al te twijfelen of je nog zou komen...?... Je ben laat!’
Ik liet de rugzak met mijn zwemspullen van mijn rug afglijden. Ontweek zijn prachtige blauwe ogen. Die nu zo dicht voor me goed te zien waren.
‘Training liep uit.’
Hij knikte. We keken elkaar zwijgend aan. Ongemakkelijk.
‘Kan ik binnen komen?’ Vroeg hij voorzichtig. Omdat hij me niet kon peilen.
Aan alles liet ik blijken dat ik overrompeld was door zijn komst.
Vluchtig keek ik hem aan.
Knikte.
Ontweek zijn ogen. Die me rusteloos aankeken.
Pakte de huisdeur sleutels uit mijn rugzak. Die ik een tikje nerveus liet vallen. Voor zijn voeten. Beide keken we ernaar.
Ik keek toe hoe hij bukte. De sleutels oppakte en ze terug duwde in mijn hand. Omdat ik zelf niet tot actie kwam.
We zwegen beide.
Ik stapte pas naar voren. Nadat hij bij de voordeur weg ging staan. Ruimte crëeerde tussen ons.

Ik duwde met één hand de geopende voordeur open. Voelde hoe hij vlak achter me aan liep. Het smalle halletje in.
Ik liet Lex me passeren toen ik stopte, zonder naar hem te kijken.
Achter ons trok ik de voordeur dicht. Bleef even staan.Om mijn versnelde hartslag onder controle te houden. Ik voelde de ongemakkelijkheid. Ik werd nerveus van hem.
Omdat ik ineens onverwacht werd geconfronteerd met zijn aanwezigheid. Ik was geheel onvoorbereid.
Vooral omdat ik wist waarvoor hij kwam.
Ik draaide me ten slotte om. Omdat ik weinig andere keus had. Ik kon moeilijk bij de voordeur blijven staan. Of weg lopen. Door de voordeur naar buiten.
Omdat hij het me moeilijk maakte.

We keken elkaar recht aan. Zijn ogen boorde in de mijne. Zijn intense soms Verlegen oogopslag.
Het viel me op dat hij net als ik vermoeid oogde. Zijn normale frisse spontane uitstraling leek verweg.
Ik verwachtte dat hij, nadat ik mezelf omgedraait had. De huiskamer ingelopen zou zijn. Daar zwijgend op me zou wachten.
Maar...
Niets was minder waar. Recht voor me in het te smalle halletje. Bleef hij staan, recht voor me. Zwijgend keken we elkaar opnieuw.
Veel ruimte was er niet tussen ons beide.
Opnieuw kwam er een vreemd soort verlangen naar boven. Die ik hard wegdrukte.
Ik had mezelf gezworen dat dit éénmalig was. We zouden moeten praten. Dat was verstandig. Ik was het Roos en Niels verschuldigd.
Een belofte.

Hij kwam nog meer naar voren. Waarbij hij nu op een hele korte afstand van me stond.
Hij keek me aan, zijn ogen lieten me niet los.
‘Hoe ik ook fucking probeer te ontkennen, Lucas, ...ik vind je zo onwijs mooi,’ mompelde hij zacht. ‘Het stopt niet..
Hij bleef naar me kijken. Radeloos verliefd.
Mijn hart klopte als een razende. Ik voelde hoe er een brok in mijn droge keel ontstond.
Zijn handen streelde mijn borstkas die heftig op en neer ging. Ik negeerde het stemmentje achter in mijn hoofd. Die bleef zeggen dat dit niet verstandig was.
Opstijgende lust.

Ik liet mezelf door hem tegen de voordeur aan duwen.
Hij bracht zijn mond naar de mijne.
Ik opende deze vrijwel direct. Voelde hoe hij zijn tong vol verlangen bij me naar binnen duwde.
Voordat we heftig begonnen te tong zoenen. Wild alsof al onze remmen vervielen. Niet eens meer aftastend zoals die nacht. We klommen zowat in elkaar.
Ik proefde en rook hem opnieuw. Het maakte dat ik niet meer verstandig kon denken.
Zijn handen voelde ik onder mijn shirt. Zijn tong nog dieper in mijn mond.
Met zijn ene hand rukte hij de knoop van mijn korte broek open.

Hoewel ik dit zou moeten stoppen. Knikte ik toen ik hemeen voorstel in mijn oor hoorde fluisteren.
Ik keek hem recht aan. Glimlachte in een geile waas.
Hij glimlachte terug. Van zijn onzekerheid was weinig meer te ontdekken.
Hij kuste mijn onderlip. Zoog eraan eraan.
Trok in één ruk mijn broek en boxer naar beneden. Duwde me opnieuw terug tegen de voordeur aan.
Zakte door zijn lange benen naar beneden. Waarbij ik zijn beide handen mijn blote billen vast voelde grijpen.
Onmiddelijk begon hij me flink te zuigen.
Het enigste wat ik kon doen was mezelf overgeven aan hem.
Dit was zo mind blowing.
Ik liet mijn hoofd zacht tegen de deur aan vallen. Kreunde diep. Mijn handen greepen zijn blonde haren stevig vast.
Ik keek naar beneden. Hij bleef me recht aankijken met zijn fel blauwe ogen, terwijl hij me pijpte.
Dit was ongekend geil. Dit ging Ik niet lang vol houden.
Hij zoog letterlijk in een tijd van nog geen paar minuten mijn hoogtepunt vanuit mijn tenen tot aan mijn hoofd. Waarbij een explosie zich uitte in mijn pik.
Hij duwde deze nog dieper in zijn mond. Waarnaar hij me uit liet razen. In zijn mond.
Ik had amper door wat hij deed.

Nadat ik nog hijgend met mijn broek en boxer op mijn enkels stond, kwam hij terug omhoog.
Hij greep zich aan me vast. Drukte me dicht tegen hem aan.
Kuste me, waarbij ik mezelf proefde.
Hij had me dus echt laten klaar komen in Zijn mond,
Zijn hoofd lag in mijn hals. Ik liet het opnieuw allemaal overrompeld toe.
‘Ik ga met Roos praten Lucas! Ze moet het weten, zodat we samen verder kunnen.Ik wil met je samen verder.'
Ik luisterde naar zijn woorden. Die ik niet wilde horen.
Duwde hem zacht van me af. Keek hem aan en schudde mijn hoofd.
‘Lex, we kunnen dit niet meer doen!’

‘Ik kan dit niet!